Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 1 Wprow,  0,   |             człowieka. Zarazem uznaje filozofię za nieodzowne narzędzie,
 2 III,  1,     |          próbuje wyrazić jakąś swoją «filozofię»: są to jego osobiste przekonania
 3  IV,  1,     |         takich na przykład jak gnoza. Filozofię pojmowaną jako praktyczna
 4  IV,  1,     |           zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem,
 5  IV,  1,     |         jedyną niezawodną i przydatną filozofię»32. Podobnie św. Klemens
 6  IV,  1,     |               filozofią»33 i pojmował filozofię przez analogię do prawa
 7   V,  1,     |          autorytetu i w świetle wiary filozofie i poglądy, które sprzeciwiają
 8   V,  1,     |           było czuwać, aby z kolei te filozofie nie przybrały form błędnych
 9   V,  2,     |         sumienia; inni znów stworzyli filozofię, która wychodząc od analizy
10  VI,  1,     |           zatem i implikuje określoną filozofię człowieka, świata, a w sposób
11  VI,  1,     |               najpierw na swej drodze filozofię grecką, nie oznacza bynajmniej,
12  VI,  2,     |            średniowieczni przyjmowali filozofie niechrześcijańskie, aby
13  VI,  2,     | niebezpieczeństwo, że będzie uprawiał filozofię nieświadomie i zamknie się
14 VII,  1,     |        świecie. Właśnie dlatego wzywa filozofię, by starała się znaleźć
15 VII,  1,     |              to, że uznaje on wybraną filozofię za prawdziwą, jeśli odpowiada
16 VII,  1,     |         Wystarczy tu wymienić logikę, filozofię języka, epistemologię, filozofię
17 VII,  1,     |      filozofię języka, epistemologię, filozofię przyrody, antropologię,