1-500 | 501-752
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | Kościele i w świecie dokonać tak wiele dobra i tyle zapalić
2 Wprow, | w których jesteśmy — by tak rzec — zanurzeni, a które
3 Wprow, | kieruje dziś jego następcą. Tak jak dla niego i dla innych
4 I, | ludzkiej z prawdą: jest ono tak ważne, że wolność, która
5 I, | widzianego w całej jego ostrości tak, jak się on wówczas przedstawiał,
6 I, | jeszcze zostać potwierdzone. Tak bowiem jest, że nauczanie
7 I, | który zdolny jest dzisiaj, tak jak za czasów Leona XIII,
8 I, | ideologie tracą wiarygodność. Tak jak wówczas, trzeba dziś
9 I, | natura ją przeznaczyła” 13. Tak rozumiana praca wchodzi
10 I, | pierwsze miejsce wysuwa się tak ze względu na ilość poświęconego
11 I, | o odpowiedni odpoczynek „tak długi, jak długiego czasu
12 I, | decydować „wolna umowa” stron, „tak, że pracodawca wypłaciwszy
13 I, | interwencji władzy publicznej.~Tak więc zasada, którą dziś
14 I, | ciągłości istnienia w Kościele tak zwanej „opcji preferencyjnej
15 I, | wypadnie jeszcze powrócić; tak wymienione tu punkty, jak
16 II, | cząstkę organizmu społecznego, tak że dobro jednostki zostaje
17 II, | równość pomiędzy stronami, tak że jedna z nich nie może
18 II, | uraz, narosłego wskutek tak licznych niesprawiedliwości
19 II, | nie byłyby możliwe wojny tak okrutne, angażujące energie
20 II, | komunizmem, jednak czyniąc tak, narażają się na poważne
21 III, | jego aktywność gospodarczą, tak jak nie można go określić
22 IV, | ten wymaga zaangażowania tak ważnych cnót, jak rzetelność,
23 IV, | wprost nie ogranicza już i tak zawężonej przestrzeni ich
24 IV, | ogóle jednostki najsłabsze i tak zwany Czwarty Świat. Również
25 IV, | bezwzględnie własnej woli, tak jakby nie miała ona własnego
26 IV, | ludzkiego wzrostu. Wbrew tak zwanej kulturze śmierci,
27 IV, | aż po uciekanie się do tak niestety rozpowszechnionego
28 IV, | skutek użycia nowych technik tak rozciąga zasięg swego oddziaływania,
29 IV, | podstawowych praw pracy, tak teraz wobec nowego kapitalizmu
30 IV, | która jest im właściwa. Tak więc ostatecznie dochodzi
31 IV, | według właściwej hierarchii, tak by posiadanie rzeczy pomagało
32 IV, | życiu przedsiębiorstwa, tak, by nawet pracując razem
33 IV, | Własność środków produkcji tak w przemyśle, jak i w rolnictwie,
34 IV, | do pokoju społecznego88. Tak jak osoba ludzka w pełni
35 IV, | bezinteresownym darze z siebie, tak też własność znajduje moralne
36 V, | własnych egoistycznych celów. Tak więc, nowoczesny totalitaryzm
37 V, | mogła ująć w sztywny schemat tak bardzo różnorodną rzeczywistość
38 V, | bynajmniej nie są doskonałe. Tak więc metodą Kościoła jest
39 V, | ustrojów totalitarnych i tak zwanych systemów „bezpieczeństwa
40 V, | zagwarantowanie tego bezpieczeństwa, tak by człowiek, który pracuje
41 V, | ze szkodą dla wolności, tak gospodarczej, jak i obywatelskiej.~
42 V, | porządku całą ludzkość, tak że dla nikogo los innych
43 V, | Nigdy więcej wojny!”. Tak! Nigdy więcej wojny, która
44 V, | imieniem pokoju jest rozwój105. Tak jak istnieje zbiorowa odpowiedzialność
45 V, | odpowiedzialność za popieranie rozwoju. Tak jak w obrębie poszczególnych
46 V, | kierowała funkcjonowaniem rynku tak, by było to z korzyścią
47 VI, | 53. Leon XIII tak pisał o nędzy proletariatu: „
48 VI, | zwłaszcza teologii moralnej”111. Tak więc zarówno interpretacja,
49 VI, | 59. Tak więc, aby nastała sprawiedliwość
50 VI, | do przeżywania cierpienia tak, aby się nie zagubił i nie
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
51 I, | następującą odpowiedź: już „tak długo jestem z wami, a jeszcze
52 I, | drogę z każdym człowiekiem tak, jak otworzył ją Chrystus,
53 I, | o miłosierdzie, którego tak bardzo potrzebuje człowiek
54 III, | apelując do Jego miłosierdzia. Tak zwraca się do Niego Dawid
55 III, | prosić Go o przebaczenie. ~Tak więc Bóg objawił swoje miłosierdzie
56 III, | założymy w dziejach człowieka — tak jak to czyni już Stary Testament —
57 III, | perspektywie, a zarazem na tak przygotowanym gruncie, jak
58 III, | śmierci te pamiętne zdania: „Tak długo jestem z wami, a jeszcze
59 III, (4) | jaką odznaczał się Stary. ~Tak więc po Starym Testamencie
60 IV, | niewierność całego ludu Izraela, tak jak to miało miejsce w tradycji
61 IV, | stosunku syna do ojca. I z tak podjętą decyzją wyrusza
62 IV, | wątpliwości, iż w tej prostej, a tak wnikliwej analogii postać
63 IV, | pełniej ową radością, owym tak szczodrym obdarowaniem marnotrawcy
64 IV, | szczodrość wobec syna, która tak oburzyła starszego brata.
65 IV, | 13, 4-8). Miłosierdzie — tak jak przedstawił je Chrystus
66 IV, | się on dobrem szczególnym: tak bardzo widzi to dobro, które
67 IV, | konstytutywną Jego posłannictwa. Tak też rozumieli i tak urzeczywistniali
68 IV, | posłannictwa. Tak też rozumieli i tak urzeczywistniali miłosierdzie
69 V, | wypowiedzieć prawdę o miłosierdziu tak, jak została ona do końca
70 V, | człowiekiem. Jest to Przymierze tak stare jak człowiek, sięgające
71 V, | człowieka. O Bogu, który tak umiłował świat — a więc
72 V, | dokonało się przez krzyż. Nikt tak jak Matka Ukrzyżowanego
73 V, | Ps 85 [84], 11). Nikt też tak jak Ona — Maryja — nie przyjął
74 V, | uciśnionych i grzeszników, tak jak o tym wedle słów Izajaszowego
75 VI, | z czego z kolei tyle i tak wielkich rozdźwięków rodzi
76 VI, | nadal, choć dokonał się tak wielki postęp? Na cóż te
77 VI, | postęp? Na cóż te zwycięstwa tak wielka okupione ceną...?” 11. ~
78 VI, | lub politycznego ucisku. ~Tak więc obok świadomości zagrożenia
79 VI, | się niejako od sytuacji tak radykalnie niesprawiedliwych. ~
80 VI, | współczesnego, w którym tak wiele jest zła zarówno fizycznego,
81 VI, | politycznymi, czy też całymi tak zwanymi światami. Ów głęboki
82 VI, | społeczeństw. Świadczy o tym tak bardzo rozbudowana na przestrzeni
83 VII | wszystkich zagrożeń, które tak bardzo ciążą nad całym horyzontem
84 VII, | tej prawdy, która znajduje tak bogaty wyraz w całym Piśmie
85 VII, | że w świecie, który Bóg tak umiłował, „że Syna swego
86 VII, | przez Niego objawione. ~Tak więc droga, jaką ukazał
87 VII, | jednoczyć ludzi pomiędzy sobą. ~Tak więc miłosierdzie stale
88 VII, | znamiona miłości miłosiernej, tak istotne dla Ewangelii i
89 VII, | tkliwość i czułość, która tak wyraziście przemawia do
90 VII, | wprowadzimy moment przebaczenia, tak istotny dla Ewangelii. Przebaczenie
91 VII, | i wychowania? ~Chrystus tak bardzo nalega na konieczność
92 VII, | razem. Oczywiście, że to tak szczodrze wymagane przebaczenie
93 VII, | warunkiem przebaczenia. ~Tak więc podstawowa struktura
94 VII, | odsłonić swoje oblicze. Tak jak na to już zwracaliśmy
95 VII, | dziedzinach, o jakich mówią tak liczne wskazania ostatniego
96 VIII, | a zwłaszcza w okresie tak przełomowym jak nasz — Kościół
97 VIII, | miłosierdziu, jaka znalazła tak bogaty wyraz w Piśmie Świętym,
98 VIII, | Bożego. Odwołujmy się w nim tak jak prorocy do Boga, który
99 VIII, | ojcostwu i swojej miłości. I tak jak prorocy, odwołujmy się
100 VIII, | jakiś współczesny „potop”, tak jak kiedyś zasłużyło nań
101 VIII, | człowiek współczesny nieraz tak bardzo oddalił od siebie,
102 VIII, | ludzkie, a co w odczuciu tak bardzo wieli współczesnych
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
103 Wstep, | rzeczywistości Ducha nieskończonego, tak jak Go Jezus przedstawia
104 Wstep, | por. Rz 8, 22; Ga 6, 15): tak, właśnie Tego, który daje
105 1, | Piśmie Świętym nie znajduje tak szczególnego wyrazu, jak
106 1, | wypowiadał te słowa, była już tak bardzo bliska. ~W dalszym
107 1, | Ojca, Syna i Parakleta. Tak więc „Duch od Ojca pochodzi” (
108 1, | 9. Tak więc podczas paschalnego
109 1, | odczytać w odniesieniu do tak odległego, a zarazem tak
110 1, | tak odległego, a zarazem tak pierwotnego i podstawowego
111 1, | wniebowstąpienia do Ojca. Tak więc smutek prześwietlony
112 1, | posłany „z Duchem Pańskim”: ~„[Tak] więc teraz Pan Bóg,~posłał
113 1, | Sługa Jahwe” u Izajasza. ~Tak więc, poprzez świadectwo
114 1, | upodobanie»” (Mt 3, 17). ~Tak więc, o wyniesieniu Chrystusa
115 1, | objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było
116 1, | jest odkupieniem świata: „Tak bowiem Bóg umiłował świat,
117 1, | Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych
118 1, | obietnice i zapowiedzi, które tak wyraźnie odnosiły się do
119 1, | urzeczywistnianiu dzieła Soboru, który tak szeroko otworzył się wobec
120 2, | sprawiedliwość, sąd. Mówi bowiem tak: „On (...) przekona świat
121 2, | idę do Ojca”. W kontekście tak rozumianego „grzechu” i „
122 2, | zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (
123 2, | 31. Tak więc, poczynając od świadectwa
124 2, | Ducha Świętego!” (J 20, 22). Tak więc odnajdujemy w owym „
125 2, | Wlg; por.1 Kor 15, 55), tak również grzech ukrzyżowania
126 2, | stworzenia. Mówi bowiem tak nie tylko Syn Człowieczy,
127 2, | 35. Tak więc Duch, który „przenika
128 2, | otworzą się wam oczy i tak jak Bóg («jako bogowie»)
129 2, | może: „znać dobra i zła, tak jak Bóg”. W świecie stworzonym
130 2, | otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali
131 2, | por. Mt 15, 32; Mk 8, 2). Tak więc ze strony Ducha Świętego „
132 2, | Święty jest obecny i działa tak, jak działał przy Jego poczęciu
133 2, | moralnych, które narzucają się tak w życiu jednostek, jak i
134 2, | korzeni wewnątrz człowieka, tak jak i jego uwarunkowań w
135 2, | sumienia ldzkiego, o którym tak sugestywnie mówią teksty
136 2, | iniquitatis42. Z jednej strony — tak to wyraża św. Augustyn — „
137 3, | Końcem” (Ap 1, 8; 22, 13). „Tak bowiem Bóg umiłował świat,
138 3, | narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego,
139 3, | odwołując się do Ducha Świętego. Tak brzmi Symbol Apostolski: „
140 3, | narodził się z Maryi Panny”. ~Tak też Symbol nicejsko-konstantynopolitański: „
141 3, | uwierzyła” (Łk 1, 45) — tak pozdrowi Maryję Jej krewna,
142 3, | Owa pełnia wyraziła się tak wzniośle przez wiarę Maryi,
143 3, | Abba, Ojcze!»” (Rz. 8, 15). Tak więc owo Boże synostwo,
144 3, | Jednorodzonym Synu, uświęcając ich tak, iż mogą powtórzyć za św.
145 3, | równocześnie zaś, w sposób tak przedziwny nie tylko przybliża
146 3, | nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co
147 3, | antyreligijnego. Na tym tle, tak charakterystycznym dla naszych
148 3, | cielesnej i duchowej zarazem. Tak, wzdychamy, ale w oczekiwaniu
149 3, | którzy zdolni są Go przyjąć, tak jakby był tylko On sam;
150 3, | działa w Kościele w sposób tak wewnętrzny i zespolony,
151 3, | opartą na nauce Apostołów. Tak „poznawali”, że ich zmartwychwstały
152 3, | siebie poprzez Eucharystię. I tak było zawsze, w ciągu wszystkich
153 3, | zasadą jedności Kościoła”62, tak aby wszyscy ochrzczeni w
154 3, | jako sakrament. ~Dzieje się tak również dlatego, że — z
155 3, | teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i
156 3, | bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia
157 3, | wyrazić słowami” (Rz 8, 26). Tak więc Duch Święty nie tylko
158 3, | nawet owe osiągnięcia. I tak, odkrywają oni modlitwę,
159 3, | jest obecna w tej tajemnicy tak, jak jest obecna w tajemnicy
160 3, | przygotować się w Duchu Świętym, tak jak przygotowana została
161 Zakon, | Jest to Duch Ojca i Syna: tak jak Ojciec i Syn jest On
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
162 Wpr, 4 | samotności i opuszczenia: « Tak, jednej godziny nie mogliście
163 Wpr, 8 | celebracji euchrystycznej. Tak, kosmicznego!~Nawet wtedy
164 Wpr, 10 | niedopuszczalnych praktyk, tak aby Eucharystia nadal jaśniała
165 I, 11 | umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni.
166 I, 15 | nie w sensie wyłączności, tak jakby inne nie były “rzeczywiste”,
167 I, 15 | i wino przestały istnieć tak, że od tego momentu stały
168 I, 16 | Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa,
169 I, 18 | Zmartwychwstałego. W Eucharystii – żeby tak powiedzieć – staje się dostępna «
170 II, 22 | Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam » (J 20,
171 II, 22 | Ciałem i Krwią Chrystusa. Tak więc Eucharystia jawi się
172 II, 23 | znają, w nim się znajdują, tak że ich różnorodność zanika
173 II, 24 | rozdziału między ludźmi, tak bardzo zakorzenionego w
174 III, 31 | i szczyt życia Kościoła, tak samo jest nim w odniesieniu
175 IV, 34 | tajemnica [komunii] jest tak doskonała, iż prowadzi do
176 IV, 34 | Sakramentu Eucharystii. Tak narodziła się praktyka «
177 IV, 38 | wymienionych przez sam Sobór, który tak naucza: « Do społeczności
178 IV, 40 | co jest waszą tajemnicą; tak, otrzymujecie to, co jest
179 IV, 43 | synom pełni Ducha Świętego, tak by stali się wChrystusie
180 V, 47 | wcelebracji chrześcijańskiej, tak by harmonijnie wyrażała
181 V, 48 | 48. Tak jak kobieta z Betanii, Kościół
182 V, 49 | wielkiego natchnienia. ~Tak, na przykład, było z architekturą,
183 V, 52 | charakterze prawnym na ten tak ważny temat. Nikomu nie
184 VI, 54 | uległości Słowu Bożemu, nikt tak jak Maryja nie może być
185 Zak, 61 | Tajemnicy eucharystycznej, tak aby nie została zagubiona
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
186 Wprow, 1, | sercu każdego człowieka, tak wierzącego jak i niewierzącego,
187 Wprow, 1, | bezgraniczna miłość Boga, który „tak (...) umiłował świat, że
188 Wprow, 3, | prawa pracownika jako osoby, tak też dziś, gdy zagrożone
189 I, 1, | pierwszym bratobójstwie, tak i w każdym zabójstwie człowieka
190 I, 1, | wzajemnie miłowali. Nie tak, jak Kain, który pochodził
191 I, 1, | swego brata” (1 J 3, 21-12). Tak więc zabójstwo brata od
192 I, 1, | zakryć zbrodnię. Czyniono tak często w przeszłości i czyni
193 I, 2, | zagrożeń życia ludzkiego, tak wiele jawnych i ukrytych
194 I, 2, | pewnej mierze, dlaczego tak powszechny jest klimat niepewności
195 I, 2, | łona matki, a następnie te tak zwane „embriony nadliczbowe”
196 I, 2, | osobistego i rodzinnego, tak że z jednej strony chory,
197 I, 2, | wyeliminować; dzieje się tak zwłaszcza wówczas, gdy brakuje
198 I, 3 | Gdzie leżą przyczyny tak paradoksalnej sprzeczności? ~
199 I, 3, | głębokiej symbiozy uczuć. Tak więc czynnikiem kształtującym
200 I, 3, | brata mego?” (Rdz 4, 9). Tak, każdy człowiek jest „stróżem
201 I, 3, | przegłosowane zgodnie z tak zwanymi zasadami demokratycznymi.
202 I, 4, | nałożonym przez Boga na Kaina tak zwraca się on do Pana: „
203 I, 4, | W rzeczywistości żyjąc tak „jakby Bóg nie istniał”,
204 I, 4, | nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie
205 I, 4, | własny dobrobyt materialny. Tak zwana „jakość życia” jest
206 I, 4, | znikczemnieli w swoich myślach”, tak że „zaćmione zostało bezrozumne
207 I, 5, | skoro «zasłużył na takiego i tak potężnego Odkupiciela» (
208 I, 5, | kulturach, choć noszą one tak silne piętno „kultury śmierci”.
209 II, 1, | każdego człowieka, Jezus tak mówi o sobie: „Ja jestem
210 II, 1, | prawdą, i życiem” (J 14, 6). Tak samo określa swoją tożsamość
211 II, 1, | obfitości” (J 10, 10). ~Tak więc słowa, czyny i sama
212 II, 1, | znaczy od chwili stworzenia, tak że mimo negatywnych wpływów
213 II, 1, | przez apostoła Jana, który tak pisze na początku swego
214 II, 1, | człowiek żyjący w tym świecie. Tak więc Ewangelia życia zawiera
215 II, 2, | niepamięć” (Iz 44, 21). ~Tak więc Izrael, uświadamiając
216 II, 3, | bezpieczeństwo pośród zagrożeń, tak teraz Syn Boży obwieszcza
217 II, 3, | do ochoczego i radosnego „tak” Maryi (por. Łk 1, 38).
218 II, 4, | międzyosobowego, mającego tak żywotne znaczenie dla ludzkiej
219 II, 4, | naszemu za to, że stworzył tak cudowne dzieło, w którym
220 II, 5, | swoją pochwałę człowieka: tak, „człowiek żyjący” jest „
221 II, 6, | swej matki, jak niemowlę — tak we mnie jest moja dusza” (
222 II, 6, | 15; 66, 12-13; Oz 11, 4). Tak więc Izrael nie patrzy na
223 II, 6, | wartość życia, choć już tak wyraźna, nie ma jeszcze
224 II, 6, | którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego,
225 II, 6, | 45; por. Łk 6, 28. 35). ~Tak więc najgłębszym wymiarem
226 II, 7, | właściwe istocie ludzkiej, tak jak przy stworzeniu. Rodzenie
227 II, 7, | mężczyznę od Pana” (Rdz 4, 1). Tak więc w akcie rodzenia, w
228 II, 7, | tworzy obrazy Boże” 34. ~Tak więc mężczyzna i kobieta
229 II, 8, | zdołasz to uczynić; (...) Tak liczne będzie twoje potomstwo” (
230 II, 8, | samowoli? Z pewnością nie sądzi tak matka siedmiu braci, która
231 II, 8, | dla dobra samych matek, tak że na mocy podwójnego cudu
232 II, 9, | nie jest panem śmierci, tak jak nie jest panem życia;
233 II, 9, | na odzyskanie zdrowia — tak że chciałby zawołać: „Dni
234 II, 9, | wierzącego wartością absolutną, tak że może on zostać wezwany,
235 II, 10, | zawiera ze swoim ludem, jest tak mocno związane z perspektywą
236 II, 10, | poprzez czynienie dobra. ~Tak więc Prawo jako całość w
237 II, 10, | człowieka. Tłumaczy to, dlaczego tak trudno jest dochować wierności
238 II, 11, | Synem Bożym” (Mk 15, 39). Tak więc tożsamość Syna Bożego
239 II, 11, | jeżeli każdego dnia, z Tobą i tak jak Ty, będziemy posłusznie
240 III, 2, | paradoksu. Na przykład jest tak w przypadku uprawnionej
241 III, 2, | 57. Jeśli tak wielką uwagę zwraca się
242 III, 3, | podstawowe prawo do życia. Wobec tak groźnej sytuacji szczególnie
243 III, 3, | dziecko będzie musiało żyć w tak złych warunkach, iż lepiej
244 III, 3, | Nierzadko kobieta poddawana jest tak silnej presji, że czuje
245 III, 3, | Chodzi tu zresztą o sprawę tak wielką z punktu widzenia
246 III, 3, (60) | Tak mówi prorok Jeremiasz: „
247 III, 4, | całkowitej autonomii. Postępuje tak zwłaszcza człowiek żyjący
248 III, 4, | odróżnić decyzję o rezygnacji z tak zwanej „uporczywej terapii”,
249 III, 4, | większe znaczenie zyskują tak zwane „terapie paliatywne”,
250 III, 4, | skłonić do popełnienia czynu tak radykalnie sprzecznego z
251 III, 4, | życiem i śmiercią, o której tak mówi w modlitwie starożytny
252 III, 4, | jego realizacji poprzez tak zwane „samobójstwo wspomagane”,
253 III, 5, | ludzkości, które stały się tak smutnym doświadczeniem naszego
254 III, 5, | podstawami ładu demokratycznego, tak że stałby się on jedynie
255 III, 5, | 71. Tak więc w trosce o przyszłość
256 III, 5, | cywilnym a prawem moralnym, tak jak je przedstawia Kościół,
257 III, 5, | prawdziwej sprawiedliwości, tak abyśmy „mogli prowadzić
258 III, 5, | innych osób przez łamanie ich tak podstawowego prawa, jakim
259 III, 5, | każdego człowieka do życia. Tak więc ustawy, które dopuszczają
260 III, 5, | świętych” (Ap 13, 10). ~Tak więc w przypadku prawa wewnętrznie
261 III, 5, | i moralności publicznej. Tak postępując bowiem, nie współdziała
262 III, 5, | podstawowe ludzkie prawo. Gdyby tak nie było, człowiek byłby
263 III, 6, | wypowiadanie niezliczonych „tak”, zdolnych ogarniać stopniowo
264 III, 6, | jemu służących: czyniąc tak, wywiązujemy się z naszej
265 III, 6, | przykazanie „nie zabijaj”. Tak więc dla chrześcijanina
266 III, 7, | krańce ziemi” (Dz 1, 8). Tak więc zachowujemy pokorną
267 III, 8, | mocą łaski godność osoby. Tak mówi o niej św. Grzegorz
268 III, 8, | konsekwencje tej Ewangelii, które tak można ująć: życie ludzkie,
269 III, 9 | Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie” (Ps 139 [138],
270 III, 9, | Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu
271 III, 9, | gesty i symbole, których tak wiele jest w różnych tradycjach
272 III, 9, | To właśnie dokonuje się w tak wielu gestach ofiary, często
273 III, 10, | obecnej, gdy „kultura śmierci” tak agresywnie atakuje „kulturę
274 III, 10, | to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby
275 III, 10, | samodzielne, oraz chorym w tak zwanej ostatniej fazie życia
276 III, 10, | jako żarliwe i stanowcze „tak” wobec życia. Także w dziedzinie
277 III, 10, | mieszkaniowego i usług, tak aby można było pogodzić
278 III, 11, | społecznym i politycznym. Tak więc służba Ewangelii życia
279 III, 11, | organizacjach, starają się tak oddziaływać na prawodawstwo
280 III, 12, | odrzuca się Boga i żyje tak, jakby On nie istniał, albo
281 III, 12, | treści przekazywane w sposób tak skuteczny służyły kulturze
282 III, 12, | przekonanie, że Ewangelia życia, tak jak Królestwo Boże, wzrasta
283 Zak, 0, | odradzają się do życia, tak jak Kościół, którego Ona
284 Zak, 1, | ostatecznie dla nas. Jej „tak”, wypowiedziane w dniu Zwiastowania,
285 Zak, 2, | ustanawia komunię z nami, tak że odrzucenie życia człowieka,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
286 Wprow, 0, | części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany» (
287 Wprow, 0, | samemu sobie pod brzemieniem tak rozległej wiedzy, przez
288 I, 1, | wewnętrznie z sobą powiązane, tak że czyny dokonane przez
289 I, 1, | 11. Tak więc Objawienie Boże wpisuje
290 I, 2, | nieznany między ludźmi, tak prawda Jego między powszechnymi
291 I, 2, | bez widocznej różnicy; tak Eucharystia między pospolitym
292 I, 2, | pospolitym chlebem»17. ~Tak więc poznanie wiary nie
293 I, 2, | Proslogionie arcybiskup Canterbury tak pisze: «Często starałem
294 II, 1, | środków właściwych rozumowi, tak jednak, aby wiara nie została
295 II, 1, | Pragnienie poznania jest tak wielkie i rozbudza takie
296 III, 1, | ostatnich stuleciach przyniosły tak znaczne rezultaty, przyczyniając
297 III, 2, | zmierza konsekwentnie w tak wyraźnie określonym kierunku.
298 III, 2, | pomyślenia, aby poszukiwanie tak głęboko zakorzenione w ludzkiej
299 III, 2, | pierwszego kroku. Istotnie, tak właśnie dzieje się zazwyczaj
300 III, 2, | Pragnienie prawdy jest tak głęboko zakorzenione w sercu
301 III, 2, | Boga w Trójcy Jedynego. Tak więc w Jezusie Chrystusie,
302 IV, 1, | spotkaniu z drugim człowiekiem, tak aby nakłonić go do nawrócenia
303 IV, 1, | Ewangelią uzyskiwali oni tak wyczerpującą odpowiedź na
304 IV, 1, | spotkani poprzednio. On sam tak przedstawia motywy tego
305 IV, 2, | pozwala jej osiągnąć pełnie45, tak wiara opiera się na rozumie
306 IV, 3, | racjonalnych odniesień. ~Tak więc to, co myśl patrystyczna
307 V, 1, | wywodzących się z marksizmu71. ~Tak więc w przeszłości Magisterium
308 V, 1, | poglądami rozpowszechnionymi tak szeroko, że w pewnej mierze
309 V, 1, | stale w nauce Apostołów»74. Tak więc Pismo Święte nie stanowi
310 V, 1, | Nauczycielskim Kościoła, łącząc je tak silną więzią wzajemności,
311 V, 2, | metodologii fenomenologicznej. Tak więc wychodząc z różnych
312 V, 2, | filozoficzne niech będą tak podawane stwierdza Sobór
313 V, 2, | uwzględnieniu też wyników badań tak podawane —»83. ~Także inne
314 V, 2, | wszystkim w odniesieniu do tak zwanych «nauk humanistycznych».
315 VI, 1, | szczerze poszukującemu prawdy. Tak więc wiara, dar Boży, choć
316 VI, 1, | tajemnicy. Ta jedność jest tak głęboka, że Kościół może
317 VI, 1, | występuje w dziejach człowieka. Tak więc można w nich dostrzec
318 VI, 1, | bowiem pisma spekulatywne tak wielkiej wartości, że wolno
319 VI, 2, | słusznego postulatu jest teoria tak zwanej filozofii «samowystarczalnej»,
320 VI, 2, | wiary chrześcijańskiej. ~Tak więc w filozofii chrześcijańskiej
321 VI, 2, | wolnego, które odegrało tak znaczną rolę w rozwoju myśli
322 VI, 2, | także rzeczywistość grzechu, tak jak jawi się ona w świetle
323 VI, 2, | wzajemnych odniesieniach. Tak więc należy sobie życzyć,
324 VII, 1, | kryzys sensu». Powstało tak wiele perspektyw poznawczych,
325 VII, 1, | Właśnie to sprawia, że tak trudne, a często daremne
326 VII, 1, | prawdy objawionej. ~Kładę tak wielki nacisk na element
327 VII, 1, | transcendentną103. Gdyby tak nie było, słowo Boże które
328 VII, 1, | teologiczną, która odegrała tak doniosłą rolę w poprzednich
329 VII, 1, | których oddziaływanie jest tak rozległe i silne, że zdołało
330 VII, 2, (109) | wypowiadał te słowa, była już tak bardzo bliska. W dalszym
331 VII, 2, | pośrednictwem świętego tekstu. Tak więc język ludzki staje
332 VII, 2, (112) | pewnością nie opierają się na tak nietrwałym fundamencie.
333 VII, 2, (112) | Powszechne, ale zyskały tak zdecydowaną ich aprobatę,
334 VII, 2, | które je wyrażają113. Gdyby tak nie było, filozofia i różne
335 VII, 2, | się zrodziły i rozwinęły. Tak więc problem hermeneutyczny
336 VII, 2, | się zrozumiałe, dlaczego tak istotne znaczenie ma związek
337 Zak, 0, | autentyczną etykę, której ludzkość tak pilnie potrzebuje, zwłaszcza
338 Zak, 0, | nauki, którym ludzkość w tak wielkiej mierze zawdzięcza
339 Zak, 0, | i stać się jednym z nas, tak też filozofia ma się przyczyniać
340 Zak, 0, | człowieczeństwa i wolności, tak też myśl filozoficzna, przyjmując
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
341 Bless | swoje bytowanie na ziemi. Tak więc praca nosi na sobie
342 I, | gwałcone, starając się przez to tak oddziaływać na bieg tych
343 I, | praca jest „rzeczą starą” — tak starą jak człowiek i jego
344 I, | sprawiedliwego rozwiązania tak zwanej sprawy robotniczej
345 II, | wykorzystywane przez niego. Tak więc owe słowa, zapisane
346 II, | sensie także do dziedziny tak zwanych usług, jak niemniej
347 II, | industrializacja, która wywołała tak zwaną kwestię robotniczą,
348 II, | poświęconym powołaniu człowieka. ~Tak więc owo „panowanie”, o
349 II, | zrodziła się w wieku ubiegłym tak zwana kwestia robotnicza,
350 III, | laboratoria i komputery. Tak więc owocem pracy jest wszystko
351 III, | przedstawicielami właścicieli. Tak więc w całokształt tego
352 III, | nigdy nie była rozumiana tak, aby mogła ona stanowić
353 III, | poddawane twórczej rewizji tak w teorii, jak i w praktyce.
354 III, | rodzaje tej pracy, nie tylko o tak zwaną pracę fizyczną, ale
355 III, | zyskach przedsiębiorstw, o tak zwanym akcjonariacie pracy
356 III, | bieżącego stulecia, w związku z tak zwanym Trzecim Światem oraz
357 III, | należy stwierdzić, że owych tak bardzo pożądanych i wielorakich
358 III, | zasadniczych praw człowieka. Tak więc samo przejęcie środków
359 III, | 15. Tak więc zasada pierwszeństwa
360 IV, | właściwym jej podmiotem. Tak wiec np. państwa wysoko
361 IV, | produkcji przemysłowej (tak zwane multinationalia lub
362 IV, | analogiczne uprawnienia, tak, aby poziom życia ludzi
363 IV, | realizowane czy to poprzez tak zwaną płacę rodzinną, to
364 IV, | cały system pracy trzeba tak organizować i dostosowywać,
365 IV, | dłuższy wypoczynek, czyli tak zwany urlop raz w roku,
366 IV, | praca uczelni w rodzaju tak zwanych uniwersytetów robotniczych
367 IV, | której człowiek, w sposób tak bardzo wymowny, ziemię otrzymaną
368 IV, | przygotowania zawodowego i do pracy, tak aby mogła być włączona w
369 IV, | przedsiębiorstwach i środowiskach tak zwanych „chronionych”. ~
370 IV, | wypowiedzieć się na temat tak zwanej emigracji za pracą.
371 V, | Kapłana, Proroka i Króla, tak jak o tym wspaniale naucza
372 V, | samego i wszystkie rzeczy, tak aby przez poddanie człowiekowi
373 V, | utrzymanie własne i rodziny tak wykonują swoje przedsięwzięcia,
374 V, | bardziej świętego życia, tak aby świat przepojony został
375 V, | wykonywanych przez człowieka: tak np. do lekarza (por. Syr
376 V, | spokojem, własny chleb jedli” — tak pisze do Tesaloniczan (2
377 V, | jak pochodzi od człowieka, tak też ku niemu się skierowuje.
378 V, | postępu i rozwoju — temat tak bardzo dominujący we współczesnej
379 V, | odpowiedzi na te problemy, tak doniosłe dla duchowości
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
380 I, 1 | 14), a na innym miejscu: „Tak bowiem Bóg umiłował świat,
381 I, 1 | zasłużyła mieć takiego i tak potężnego Odkupiciela!” (
382 I, 3 | miłości. tego Kościoła — tak jak miłość ze swej strony
383 I, 5 | świadczy powstawanie po Soborze tak wielu Rad Kapłańskich. Przenosił
384 I, 6 | dróg zbliżenia i jedności, tak jak tego przykład osobisty
385 I, 6 | prawdzie o sobie samych, którą tak wspaniale wyraził Apostoł: „
386 I, 6 | zakłopotanie chrześcijan, tak nieraz zbyt skłonnych do
387 II, 1 | 4, 8 nn.). Poprzez całą tak bardzo wraz z Soborem rozbudowaną
388 II, 2 | źródłem Mądrości i Miłości, Tak bowiem „Bóg umiłował świat,
389 II, 2 | Jednorodzonego dał” (J 3, 16). I tak jak w człowieku-Adamie ta
390 II, 2 | ta więź została zerwana, tak w Człowieku-Chrystusie zostaje
391 II, 2 | jest człowiek, zstępując — tak jak Chrystus — w głąb ludzkich
392 II, 4 | człowiekowi”. To jest ów — jeśli tak wolno się wyrazić — ludzki
393 II, 4 | skoro zasłużył na takiego i tak potężnego Odkupiciela (por.
394 II, 4 | Jego miejsce. Jego — jeśli tak można się wyrazić — szczególne
395 II, 5 | Kościoła właśnie przez to, że tak trafnie i kompetentnie pozwolił
396 II, 5 | współczesnego zasługuje na tak zasadnicze uwydatnienie —
397 II, 6 | prawdzie” (por. J 4, 23)? Tak jak nie przestaje nim być
398 II, 6 | przestaje nim być wobec Ojca, tak też i wobec dziejów człowieka.
399 III, 1 | niego samego” 22. Człowiek, tak jak jest „chciany” przez
400 III, 1 | jest „chciany” przez Boga, tak jak został przez Niego odwiecznie „
401 III, 2 | zbawienie lub odrzucenie — w tak ścisły i nierozerwalny sposób
402 III, 2 | ducha, a zarazem z tylu i tak różnymi potrzebami ciała,
403 III, 2 | z czego z kolei tyle i tak wielkich rozdźwięków rodzi
404 III, 3 | pamięci obraz, jaki w sposób tak bardzo wnikliwy i kompetentny
405 III, 3 | dlatego, że Jezus Chrystus tak wszechstronnie uwrażliwił
406 III, 3 | postępu nie schodzi z ust, tak jak nie schodzi ze szpalt
407 III, 5 | stulecia pod dostatkiem. Tak więc zasada praw człowieka
408 IV, 1 | Oblubieniec. Właśnie dlatego tak bardzo musi być — również
409 IV, 1 | źródłem mocy wedle tego, co tak zwięźle wypowiedział w Prologu
410 IV, 1 | Kościół nie jest sam? Można tak powiedzieć, skoro „zapotrzebowaniu”
411 IV, 1 | prawdy o Kościele, którą tak wnikliwie uwydatnił Sobór
412 IV, 2 | 19. Tak więc staje przed nami —
413 IV, 2 | apostolskim całego Ludu Bożego. ~Tak jak w dawniejszych epokach,
414 IV, 2 | w dawniejszych epokach, tak i teraz — i bardziej jeszcze —
415 IV, 2 | właściwego celu. Dlatego też tak nieodzowne jest ścisłe współdziałanie
416 IV, 2 | miłości i sprawiedliwości. Tak tedy poczucie odpowiedzialności
417 IV, 2 | Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam (...) weźmijcie
418 IV, 3 | przez którą nas odkupił, tak że za wielką cenę zostaliśmy
419 IV, 3 | znaku On powierza się nam z tak bezgranicznym zaufaniem,
420 IV, 3 | zawierzenia Bogu, stojąc tak jak Psalmista wobec Niego
421 IV, 3 | Kościołem „in statu missionis”, tak jak ukazał nam jego oblicze
422 IV, 4 | nauki św. Pawła, ujętej tak wspaniale przez Piusa XII — „
423 IV, 4 | mężczyzn czy kobiety — tak całkowicie Mu oddanych.
424 IV, 5 | miłośników Chrystusa — tak jak Apostoł Jan — niejako
425 IV, 5 | zdaje się nam, że nikt inny tak jak Ona nie potrafi nas
426 IV, 5 | wymiar tej tajemnicy. Nikt tak jak Maryja nie został wprowadzony
427 IV, 5 | na tych drogach, które tak wyraźnie już ukazał Papież
428 IV, 5 | Jezusa (por. Dz J, 14), tak jak trwali Apostołowie i
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
429 Wprow, 0, | Podejmuję te słowa tak treściwe i znamienne z Konstytucji
430 Wprow, 0, | Stella matutina). Istotnie, tak jak gwiazda owa, „jutrzenka”,
431 Wprow, 0, | poprzedza wschód słońca, tak Maryja, od swego Niepokalanego
432 Wprow, 0, | pełni jej własna tajemnica. Tak zresztą od początku starał
433 Wprow, 0, | stał się człowiekiem. Tak więc poprzez tajemnicę Chrystusa
434 Wprow, 0, (16)| tę gwiazdę morza, morza tak wielkiego i niezmierzonego,
435 I, 1, | łaski pełna” — mówi zaś tak, jakby to było Jej właściwe
436 I, 1, | to imię? Dlaczego anioł tak nazywa Dziewicę z Nazaretu? ~
437 I, 2, (30) | przez św. Ireneusza: „I tak jak przez dziewicę nieposłuszną
438 I, 2, (30) | uderzony i, strącony, umarł, tak również przez Dziewicę posłuszną
439 I, 2, | wielu narodów” (Rz 4, 18), tak Maryja, która przy zwiastowaniu
440 I, 2, | patriarcha całego Ludu Bożego, tak i Maryja, w ciągu całej
441 I, 2, | 34-35; 1 Krl 8, 10-12). Tak więc Maryja wie, że Syn,
442 I, 2, | Z pewnością nie zna Go tak jak Ojciec — a przecież
443 I, 2, | powiedział” (Łk 2, 48-50). Tak więc Jezus miał świadomość,
444 I, 2, | jak podkreśla Sobór37. I tak było również w ciągu publicznego
445 I, 2, | boleści (...) wzgardzony tak, iż miano Go za nic (...)
446 I, 2, | grzechu pierwszych ludzi. Tak uczą Ojcowie Kościoła, a
447 I, 3, | które sama wybrała? Jeśli tak mogłoby się wydawać na podstawie
448 I, 3, | swoim życiem wypełniała. Tak więc błogosławieństwo wypowiedziane
449 I, 3, | woda przemieniona w wino — tak, że Ewangelista dodaje: „
450 I, 3, | ciąży nad życiem ludzkim. Tak właśnie mówił o Mesjaszu
451 I, 3, | Matkę, którą pozostawiał w tak wielkiej boleści. Jednakże
452 I, 3, (47) | są słowa Orygenesa, który tak pisze o obecności Maryi
453 I, 3, | rodzili się w Kościele»”48. ~Tak więc, to „nowe macierzyństwo
454 I, 3, | już Ją był zacienił” 51. ~Tak więc w ekonomii łaski, sprawowanej
455 II, 1, | Lb 20, 4; Pwt 23, 1 nn.), tak nowy Izrael (...) nazywa
456 II, 1, | 14, 26; 15, 26; 16, 7). Tak więc, „idąc naprzód poprzez
457 II, 1, | zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (
458 II, 1, | Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,
459 II, 1, | na Maryję poprzez Jezusa, tak jak „patrzył” na Jezusa
460 II, 1, | świata” (Mt 28, 19. 20). Tak mówił Ten, który przez zmartwychwstanie
461 II, 1, | stało się człowiekiem”. I tak było zawsze. Kiedy bowiem
462 II, 2, | pragnął ich jedyny Pan i tak pożądanej przez tych, którzy
463 II, 2, | zjednoczona, zaraz po epiklezie tak opiewa Matkę Bożą: „Prawdziwie
464 II, 2, | 34. Tak wielkie bogactwo chwały,
465 II, 3, | obdarowywania, daje siebie: w Synu: „tak (...) umiłował świat, że
466 II, 3, | została wypowiedziana z tak niezwykłą prostotą, a równocześnie
467 III, 1, | Boskiemu macierzyństwu, tak nadal Jej towarzyszy w trosce
468 III, 1, | uczestnictwa w jednym źródle”. I tak „jedna dobroć Boża w rozmaity
469 III, 1, | 40. Tak więc Maryja, po wydarzeniach
470 III, 1, | ogarnia wszystkich ludzi. Tak więc w ten szczególny sposób
471 III, 1, | z Nim współpracę będzie tak samo zjednoczona w oczekiwaniu
472 III, 1, | uczennicą” Chrystusa, który tak bardzo podkreślał służebny
473 III, 1, | wszystkiego nie podda Ojcu”. Tak więc, Maryja pozostaje w
474 III, 2, | służbie tajemnicę Wcielenia — tak Kościół pozostaje na służbie
475 III, 2, | jest to godne podkreślenia tak w liturgii zachodniej, jak
476 III, 2, | mocy Ducha Chrystusowego. Tak też realizuje się owo macierzyństwo
477 III, 2, | wszystkich chrześcijan, tak wierzącego ludu, jak i Pasterzy” 134.
478 III, 3, | przez Chrystusa — Jej Syna. ~Tak więc, poprzez niniejszy
479 Zak, 0, | uwarunkowań historycznych, tak, że również po grzechu gotów
480 Zak, 0, | udziałem w Duchu Świętym: „Tak bowiem Bóg umiłował świat,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
481 Wprow, 0, | zawsze oznaką żywotności, tak jak jego osłabienie jest
482 Wprow, 0, | utwierdzenie w gorliwości tak zasłużonych synów i córek
483 I, 1, | pisze — na niebie i na ziemi tak zwani bogowie — jest zresztą
484 I, 1, | jakoś z każdym człowiekiem”, tak „musimy uznać, że Duch Święty
485 I, 2, | jakiejkolwiek władzy ludzkiej, tak aby w sprawach religijnych
486 I, 3, | jedynej tajemnicy zbawienia, tak że możemy doświadczać miłosierdzia
487 I, 3, | siebie samego, jak i innych. ~Tak zechciał Bóg i dlatego ustanowił
488 I, 4, | Oczywiste jest jednak, że dziś, tak jak i w przeszłości, wielu
489 II, 2, | się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (
490 II, 3, | nauczanie pierwotnego Kościoła. Tak jak wówczas, również dzisiaj
491 II, 4, | to „Kościół dla drugich”, tak jak Chrystus jest człowiekiem
492 II, 4, | Zadanie Kościoła opisuje się tak, jakby miało ono iść w dwojakim
493 II, 4, | jednej strony szerzenie tak zwanych „wartości Królestwa”,
494 II, 4, | odkupienia. Poza tym Królestwo, tak jak je rozumieją, prowadzi
495 II, 4, | poddane (por. 1 Kor 15, 27). Tak samo nie można odłączać
496 III, 1, | głoszenia tego, co Łukasz tak dobrze ukazuje w swej Ewangelii,
497 III, 1, | Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,
498 III, 1, | Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posyłam” (
499 III, 2, | 24. Misja Kościoła, tak jak misja Jezusa, jest dziełem
500 III, 3, | do głoszenia Ewangelii. I tak wspólnota chrześcijańska
1-500 | 501-752 |