1-500 | 501-752
(...) Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
501 III, 5, | rocznicę ewangelizacji Ameryk; tak samo w czasie mojego pontyfikatu
502 IV, 1, | Kościoły rozwinięte, nieraz tak mocne i dojrzałe, że z powodzeniem
503 IV, 1, | która ma aspekty pozytywne. Tak zwane ponowne sprowadzenie
504 IV, 1, | specyficznej misji ad gentes, tak jak mówienie, że wszyscy
505 IV, 3, | bezczynności. Liczy się — tak tutaj, jak w każdej innej
506 IV, 4, | których się ona dokonuje, tak aby mieć rzeczywisty obraz
507 IV, 4, | wiary zasadniczo różne. ~Tak więc kryterium geograficzne,
508 IV, 4, | chrześcijańskich; gdzie indziej są one tak małe, że nie są rozpoznawalnym
509 V, 2, | na to przepowiadanie74. Tak jak cała ekonomia zbawienia
510 V, 2, | jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem” (Ef 6, 18-
511 V, 4, | misyjnego Kościołów lokalnych, tak by trosce duszpasterskiej
512 V, 5, | Kościół jest «komunią», nowe, tak zwane «wspólnoty podstawowe»,
513 V, 6, | środowiska swego pochodzenia. Tak więc winni nauczyć się języka
514 V, 6, | ten wymaga stopniowania, tak aby był naprawdę wyrazem
515 V, 7, | uważać ich za równoważne, tak jakby były zamienne. ~Niedawno
516 V, 7, | doświadczeń duchowych do tak zwanego „dialogu w codziennym
517 VI, 0, | świadectwa bez świadków, tak jak nie ma misji bez misjonarzy.
518 VI, 0, | Piotr, którego osoba ma tak wielkie znaczenie, że uzasadnione
519 VI, 0, | się misji wśród pogan”, tak jak Paweł i. Barnaba. ~
520 VI, 0, | życia wedle jej wskazań. «Tak zwane młode Kościoły potrzebują (...)
521 VI, 1, | 63. Tak jak kolegium apostolskiemu
522 VI, 2, | duszpasterstwa misyjnego, tak jak w przeszłości, miejsce
523 VI, 6, | określa ich jako „zastęp tak bardzo zasłużony w dziele
524 VI, 7, | odpowiedzialności i zadaniami, tak aby wszyscy jego członkowie „
525 VI, 7, | urzędów tychże Konferencji, tak by troska misyjna nie została
526 VII, 0, | tych, którzy są daleko, tak jak i o tych, którzy są
527 VII, 3, | co otrzymaliśmy od Boga — tak życie, jak i dobra materialne —
528 VII, 5, | misyjnej w sposób zawężony, tak jakby była ona głównie pomocą
529 VII, 6, | pierwszeństwo, ponieważ są środkiem tak do wpajania katolikom od
530 VII, 7, | Kościołowi właściwe sobie dary, tak iż całość i poszczególne
531 VII, 8, | wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi” (por. Mt 6,
532 VII, 8, | naszych braci i sióstr, tak jak my odkupionych krwią
533 VII, 8, | Dla każdego wierzącego, tak jak i dla całego Kościoła,
534 VIII, 1 | nadal trudna i złożona, tak jak w przeszłości, i wymaga
535 VIII, 1 | Dz 4, 26). Jak ongiś, tak i dziś trzeba modlić się,
536 VIII, 2, | ewangelizować Święty Paweł tak o tym pisze: „To dążenie
537 VIII, 3 | Miłować Kościół i ludzi, tak jak umiłował ich Jezus ~
538 VIII, 3, | dusze i miłuje Kościół, tak jak Chrystus. ~Misjonarza
539 VIII, 3, | wyróżnia nikogo. ~Wreszcie, tak jak Chrystus, winien on
540 Zak, 0, | zbawienia. Czyni to z Maryją i tak jak Maryja, która jest dla
541 Zak, 0, | Syna, i Ducha Świętego, tak i ja, ponawiając ten sam
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
542 II, | życia jego brata św. Cyryla, tak ściśle z sobą powiązane.
543 II, | ubiegania się o zaszczyty. Tak więc potajemnie schronił
544 II, | państwowych praw bizantyjskich, tak zwanego Nomokanonu. W trosce
545 II, | jego uczniów wzmogło się tak dalece, że musieli opuścić
546 III, | godnym ducha misjonarskiego, tak jak przykładna była gotowość
547 IV, | chrześcijańskiego Wschodu, tak państwowej, jak i kościelnej. ~
548 IV, | święci Bracia, działając w tak złożonych i niepewnych warunkach,
549 V, | Kościołowi właściwe sobie dary, tak iż całość i poszczególne
550 V, | mi, czy Boga uważacie za tak słabego, że tego dać nie
551 V, | tego dać nie może, czy za tak zawistnego, że nie chce?” 23. ~
552 V, | rozlicznymi, jak od początku tak i teraz, przez patriarchów
553 VII, | wspólnoty Kościoła powszechnego, tak na Wschodzie, jak i na Zachodzie,
554 VII, | tej jedności i komunii, tak aby życie ludzkie w zasięgu
555 VIII, | do życia wiecznego; ~że tak umiłowałeś świat, iż dałeś
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
556 I, | Kościół stara się więc tak prowadzić ludzi, aby — także
557 II, | swej Encyklice. ~Zajęcie tak wyraźnego stanowiska zawiera
558 II, | wynikających. Dzieje się tak nie z winy rzesz upośledzonych
559 II, | dzisiejszej mentalności, która tak żywo odczuwa wewnętrzną
560 III, | że nadzieje na rozwój, tak wówczas żywe, wydają się
561 III, | przedziału pomiędzy obszarem tak zwanej rozwiniętej Północy
562 III, | jak na drodze rozwoju. Tak więc, jak w krajach bogatych
563 III, | społeczne aż do granicy nędzy, tak — równolegle — w krajach
564 III, | wrażenie zjawiska niezmiennego. Tak nie jest. W postępie krajów
565 III, | skłonność do emigracji, choćby tak zwanej emigracji wewnętrznej. ~
566 III, | zubożają osoby ludzkiej tak samo, jeśli nie bardziej,
567 III, | zadać sobie pytanie, czy tak smutna dzisiejsza rzeczywistość
568 III, | przewidywania jest pojawienie się tak zwanego Czwartego Świata. ~
569 III, | specyficzne objawy niedorozwoju. Tak więc powinno być oczywiste,
570 III, | głową lub w pomieszczeniach tak prymitywnych, że zupełnie
571 III, | znaczeniu społecznym” 37. ~Tak jak poprzednie, tak i to
572 III, | Tak jak poprzednie, tak i to zjawisko, ze względu
573 III, | skutek przeciwny. Stało się tak dlatego, że kraje zadłużone,
574 III, | progressio, będącej źródłem tak wielkich nadziei, uwaga
575 III, | zwłaszcza gdy chodzi o tak zwane środki produkcji. ~
576 III, | zdolne do przemian i odnowy, tak by ułatwić lub popierać
577 III, | prawdziwą wojną. Dzieje się tak także dlatego, że inwestycje
578 III, | południowej części świata. ~I tak stajemy wobec dziwnego zjawiska:
579 III, | następujący logiczny wniosek: tak widziany świat współczesny,
580 III, | w sobie utrudnia rozwój. Tak jak nie jest ścisłe twierdzenie,
581 III, | z wyżu demograficznego, tak nie zostało również dowiedzione,
582 III, | wydarzeń międzynarodowych w tej tak delikatnej dziedzinie. ~
583 III, | demagogicznych koncepcji. Chodzi tu o tak zwaną dzisiaj troskę ekologiczną. ~
584 III, | czynnej zawodowo ludności. ~Tak więc nie wszystko w świecie
585 IV, | swojej nieograniczonym, tak jak gdyby przy spełnieniu
586 IV, | niedopuszczalny, bowiem tak samo jak niedorozwój sprzeciwia
587 IV, | jeszcze doskonalszymi Jest to tak zwana cywilizacja „spożycia”
588 IV, | Papieża Pawła VI sygnalizowała tak często dziś podkreślaną
589 IV, | Człowiek bowiem, jeśli można tak powiedzieć, nie został stworzony
590 IV, | wierzących w Słowo Boże, że tak zwany współczesny rozwój
591 IV, (56) | wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!” ~
592 IV, | obiecanemu królestwu58. ~Tak więc w całym nauczaniu i
593 IV, | społeczeństwem. Jest to tak zwana „cywilizacja miłości”,
594 IV, | odnawia się. Używanie ich tak, jakby były niewyczerpalne,
595 V, | należytym uwzględnieniem tak zwanego nadrozwoju) byłaby
596 V, | sobie są one rozdzielne, tak że jedno może istnieć bez
597 V, | jako kategoria moralna. Na tak rozumianą współzależność
598 V, | słabszych narodów, objętych tak zwanymi „strefami wpływów”
599 V, | owocem solidarności ~Pokój, tak przez wszystkich upragniony,
600 V, | ludzkimi i naturalnymi, tak już mocnymi i ścisłymi,
601 V, | urzeczywistnienia tego Bożego zamysłu, tak na płaszczyźnie indywidualnej,
602 VI, | przed dwudziestoma laty, i tak jak to będzie czynił w przyszłości,
603 VI, | alternatywą innych, nie tak radykalnie przeciwstawnych
604 VI, | korektury. Rzecz oczywista, że tak delikatnego procesu nie
605 VI, | świecie — gdzie głód pochłania tak wiele ofiar, zwłaszcza wśród
606 VI, | rzeczywistością. Uznanie jej, tak aby stała się jeszcze bardziej
607 VII, | z goryczą powiedzieć, że tak jak można grzeszyć egoizmem,
608 VII, | nadmiernego zysku i władzy, tak wobec pilnych potrzeb rzesz
609 VII, | godności. ~Apel ten kieruję tak samo do tych, którzy, podzielają
610 VII, | mego Poprzednika Pawła VI. ~Tak jak to zawsze czyniła pobożność
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
611 Wprow, 0, | jedności chrześcijan, rzucone tak stanowczo i z mocą ponowione
612 Wprow, 0, | istotą, która powinna żyć tak, jak gdyby Bóg nie istniał.~
613 Wprow, 0, | trudną, ale przynoszącą tak wiele radości — drogą jedności
614 I, 2, | Chrystusem” (1 J 1, 3). Tak więc, dla Kościoła katolickiego
615 I, 2, | pełni się urzeczywistnił, tak aby „wydobyć na światło,
616 I, 2, | siłę do przelania krwi. Tak oto we wszystkich uczniach
617 I, 3, | chorobliwej pewności siebie. Tak więc dążenie ekumeniczne
618 I, 4, | spełnianie jej wymogów. Tak więc „bycie razem”, które
619 I, 4, | życia.~Papież Jan XXIII tak wierzył w jedność Kościoła
620 I, 4, | wierzył w jedność Kościoła i tak patrzył w stronę jedności
621 II, 1, | zjednoczenia chrześcijan na tak wielką skalę i w tak rozległym
622 II, 1, | na tak wielką skalę i w tak rozległym zakresie. Już
623 II, 2, | pokoju, przyszłości świata. Tak czyniąc, tworzą komunię
624 II, 2, | za cel przemianę świata, tak aby zwyciężył w nim szacunek
625 II, 2, | stwierdzam z zadowoleniem, że i tak już rozległa sieć ekumenicznej
626 II, 3, | wszystkim na myśli wydarzenie tak doniosłe dla różnych grup
627 II, 7, | To wydarzenie kościelne, tak bogate w treść ekumeniczną,
628 II, 7, | Soboru, 7 grudnia 1965 r. Tak więc zgromadzenie soborowe
629 II, 7, | wizytę, jaką mu złożyłem, tak że w grudniu 1987 r. mogłem
630 II, 7, | odnajduje swe duchowe korzenie, tak jak odnajduje je w św. Benedykcie.
631 II, 7, | coraz rozleglejsze obszary, tak że ogarnia cały Kościół.
632 II, 8, | nimi pełną komunię, źródło tak wielu dóbr dla Kościoła
633 II, 8, | u jednych niż u drugich, tak że trzeba powiedzieć, iż
634 II, 8, | trudnej i delikatnej sprawie, tak aby mogli oni dobrze pojąć
635 II, 10, | zaszczycili nas wizytą, tak że Biskup Rzymski mógł z
636 II, 10, | 63. Tak więc dzięki kontaktom ekumenicznym
637 II, 11, | sam sposób do wszystkich, tak na Wschodzie, jak i na Zachodzie.
638 II, 11, | kościelnych. Modlitwa o jedność, tak głęboko już zakorzeniona
639 III, 1, | pragnie Bóg. Pragnienie tak pojętej jedności wyrażają
640 III, 2, | i wzbudza sensus fidei.~Tak więc przyswojenie rezultatów
641 III, 3, | bracia ci zachowali w sobie tak radykalne i absolutne przywiązanie
642 III, 5, | najwyższe świadectwo. I tak, Kościół Rzymu staje się
643 III, 5, | słowach samego Chrystusa, tak jak zostały one zanotowane
644 III, 5, | jedności wszyscy są jednym”, tak poucza: „niech zatem wszyscy
645 III, 7, | 21), kładzie się nieraz tak wielki nacisk na owo „aby
646 III, 7, | rzeczowego badania prawdy. Tak jest: los ewangelizacji
647 III, 7, | chrześcijan jest okolicznością tak bardzo obciążającą, że aż
648 Adh, 0, | wolą Chrystusa, wyrażoną z tak wielką żarliwością i mocą
649 Adh, 0, | zawsze będzie brzmiała: „tak”. Jest to ta sama odpowiedź,
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
650 Wprow, 1, | je w świetle Ewangelii, tak aby mógł w sposób dostosowany
651 Wprow, 2, | pomiędzy wiarą a moralnością, tak jakoby tylko wiara miała
652 Wprow, 2, | niezwykle poważne trudności, tak dla moralnego życia wiernych
653 Wprow, 2, | niniejsza Encyklika, od tak dawna oczekiwana, zostaje
654 I, 2, | Izraelitą, wyrosłym - by tak rzec - w cieniu Bożego prawa.
655 I, 3, | por. Ef 1, 12), postępując tak, by każdy czyn odzwierciedlał
656 I, 3, | twoim synom” (Pwt 6, 4-7). Tak więc życie moralne, włączone
657 I, 4, | to niektóre przykazania z tak zwanej „drugiej tablicy”
658 I, 4, | jest w Nowym Testamencie, tak też się dzieje z Prawem:
659 I, 5, | bogaty młodzieniec może tak powiedzieć, jeśli od dzieciństwa
660 I, 5, | fragment odpowiedzi Jezusa, tak i ten należy odczytywać
661 I, 5, | ośmieli się powiedzieć, że tak jest, jeśli nie człowiek
662 I, 6, | własnych dóbr i siebie samego. Tak właśnie kończy się rozmowa
663 I, 6, | Obiecanej (por. Wj 13, 21), tak uczeń ma iść za Jezusem,
664 I, 6, | który prowadzi do Ojca, tak że zobaczyć Jego, Syna,
665 I, 6, | się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (
666 I, 6, | bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem” (
667 I, 6, | się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście
668 I, 6, | umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
669 I, 6, | się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (
670 I, 7, | wasze żony, lecz od początku tak nie było” (Mt 19, 8). Odwołanie
671 I, 7, | zakłopotanie uczniów, którzy tak komentują słowa Jezusa: „
672 I, 7, | komentują słowa Jezusa: „Jeśli tak ma się sprawa człowieka
673 I, 7, | udzielonego mu daru. Pan Jezus, tak jak przyjmuje miłość swego
674 I, 7, | Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie
675 I, 7, | Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy
676 I, 7, | i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał” (1 J 3,
677 I, 7, | będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania
678 I, 8, | imieniu Jezusa Chrystusa41. Tak więc Kościół w swoim życiu
679 II, 1, | egzystencji, które jak niegdyś, tak i teraz do głębi poruszają
680 II, 2, | pojętych praw osoby54. ~Tak zatem pogłębiona wrażliwość
681 II, 2, | 32. I tak, w niektórych nurtach myśli
682 II, 2, | współczesna kultura przyznaje tak wielkie znaczenie wolności,
683 II, 2, | od prawdy; zasady, którą tak jasno i dobitnie wyraził
684 II, 4, | Syracha, Sobór Watykański II tak wyjaśnia sens „prawdziwej
685 II, 4, | jeśli nie królowi? (...) Tak więc natura ludzka, stworzona,
686 II, 4, | własnego rozumienia i woli, tak też spełniając czyny moralnie
687 II, 4, | charakteru heteronomicznego, tak jakby życie moralne było
688 II, 5, | nazywane naturalnym: mówimy tak o nim nie przez odniesienie
689 II, 5, | swego nauczania moralnego. I tak, mój czcigodny poprzednik
690 II, 5, | Któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz,
691 II, 5, | wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to
692 II, 5, | Rz 8, 2). O tym prawie tak pisze św. Tomasz: „Prawo
693 II, 6, | sobie tych dwóch pojęć, tak jakby dialektyka — jeśli
694 II, 6, | odrębności, są często traktowane tak, jakby można je było sprowadzać
695 II, 6, | poza zasięgiem wolności. Tak rozumiana natura obejmowałaby
696 II, 6, | dzieło i owoc wolności. Tak pojmowaną naturę ludzką
697 II, 6, | ludzkich zachowań, a także tak zwane „skłonności naturalne”
698 II, 6, | napięcie między wolnością a tak zredukowaną naturą oznacza
699 II, 6, | znaleźć prawdziwego Boga. ~Tak rozumiane prawo naturalne
700 II, 7 | Lecz od początku tak nie było” (Mt 19, 8) ~
701 II, 8, | podstawie próbuje się uzasadnić tak zwane rozwiązania „pastoralne”,
702 II, 9, | zwiastunem i posłańcem, tak że nie głosi nakazów własnych,
703 II, 9, | które pociąga człowieka, tak że przyjmuje on jego przykazania: „
704 II, 9, | nieustannie ćwiczyć się w cnocie. ~Tak więc praktyczny osąd sumienia,
705 II, 10, | się ku najwyższemu dobru. Tak więc, zanim znajdziemy łatwe
706 II, 10, | wezwanie do formacji sumienia, tak by stało się ono przedmiotem
707 II, 10, | jego Magisterium, o czym tak pisze Sobór: „Chrześcijanie
708 II, 10, | samej natury ludzkiej” 111. Tak więc władza Kościoła, gdy
709 II, 11, | czynu. Podział ten sięga tak daleko, że konkretne działanie,
710 II, 11, | zawsze zagraża niewola. Tak właśnie dzieje się w przypadku
711 II, 11, | Trzeba zatem stwierdzić, że tak zwana opcja fundamentalna,
712 II, 12, | popełniać grzechy śmiertelne tak łatwo i tak często, jak
713 II, 12, | grzechy śmiertelne tak łatwo i tak często, jak na to zdaje
714 II, 12, | grzechu śmiertelnego” 117. ~Tak więc rozdział pomiędzy opcją
715 II, 13, | skutkiem wolnego wyboru, tak że w pewien sposób to my
716 II, 13, | Cyryl Aleksandryjski — tak że rysy Jego Boskiej natury
717 II, 13, | dotyczące konkretnych czynów. Tak więc — według tych teorii —
718 II, 14, | zobowiązanie, powołując się na tak wątpliwe kalkulacje? ~
719 II, 14, | prawej woli; dzieje się tak wówczas, gdy na przykład
720 II, 14, | punktu widzenia moralnego. Tak więc etyka chrześcijańska,
721 II, 15, | usprawiedliwionymi?” 134. ~Tak więc okoliczności lub intencje
722 II, 15, | zapisane w naszym wnętrzu, tak że możemy je postrzegać
723 III, 1, | moralnego przeciwstawia się tak zwane konkretne sytuacje
724 III, 1, | wiernym w formacji sumienia, tak by wydając sądy i kształtując
725 III, 1, | odpowiedź na nurtujące dziś tak wielu ludzi pytanie o to,
726 III, 1, | zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród
727 III, 1, | ludzi (por. Flp 2, 6-11). Tak więc kontemplacja Jezusa
728 III, 1, | niech cię uczyni sługą, tak jak prawda uczyniła cię
729 III, 1, | twego wyzwoliciela!” 140. ~Tak więc Kościół, a w nim każdy
730 III, 2, | wielu — ludzi myśli i żyje tak, „jak gdyby Bóg nie istniał”.
731 III, 2, | Chrystusowi i pozwala nam żyć tak, jak On żył (por. Ga 2,
732 III, 2, | powinien również sam postępować tak, jak On postępował” (1 J
733 III, 2, | wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło
734 III, 3, | męczeństwo (por. Mk 6, 17-29). I tak „w ciemnościach więzienia
735 III, 4, | szczegółowego kodeksu postępowania. Tak więc elementarne zasady
736 III, 5, | godnością każdego człowieka. Tak więc najwyższe Dobro i dobro
737 III, 5, | bacząc na prawa innych. (...) Tak więc nowoczesny totalitaryzm
738 III, 5, | 100. I tak, Katechizm Kościoła Katolickiego
739 III, 5, | zakamuflowany totalitaryzm” 161. ~Tak więc w każdej dziedzinie
740 III, 6, | co jest dobre, a co złe. „Tak jak Bóg będziecie znali
741 III, 6, | nauczanie Tradycji Kościoła tak ujmuje Sobór Trydencki: „
742 III, 6, | proporcjonalnym, odpowiednim do tak zwanych konkretnych możliwości
743 III, 6, | kryterium prawdy o dobru, tak że może czuć się usprawiedliwiony
744 III, 7, | Dz 2, 37-41; 3, 17-20). ~Tak jak w dziedzinie prawd wiary,
745 III, 8, | wypełniać swoją posługę tak, by dawać przykład lojalnej
746 III, 8, | ukształtowanej wyłącznie w kontekście tak zwanych nauk o człowieku.
747 III, 8, | na drogę wiodącą ku Bogu, tak jak uczynił niegdyś Pan
748 III, 8, | sacerdotale: dzieje się ,tak, gdy udzielamy wiernym darów
749 III, 8, | prawdziwym znaczeniem jej czynów, tak aby móc uznać w posłuszeństwie
750 III, 8, | 48); to przykazanie jest tak niewzruszone i wymagające,
751 Zak, 1, | jedności członków” 182. Tak więc istotną treść moralności
752 Zak, 1, | dostępną dla wszystkich, tak powiada: „Pierwsze, żarliwe
1-500 | 501-752 |