(...) Ut unum sint
    Rozdzial, Paragraf, Numer
501   I,  2,        |                komunii, wierni katolicy są głęboko świadomi wezwania,
502   I,  2,        |             podlegają brakom, wcale nie są pozbawione znaczenia i wagi
503   I,  2,        |           prawdy”, które w różny sposób są obecne i działają poza widzialnymi
504   I,  2,        |                  Zbawiciela, naznaczeni są chrztem, dzięki któremu
505   I,  2,        |             społeczności zbawienia” 18.~Są to teksty ekumeniczne najwyższej
506   I,  2,        |             które w Kościele katolickim są integralnie włączone w pełnię
507   I,  2,        |              chrześcijańskiej tajemnicy są czasem ukazane bardziej
508   I,  3,        |                 Bogu w Trójcy Jedynemu. Są nimi: dostrzeżenie działania
509   I,  3,        |                pobudzić. Opracowania te są ważne z dwóch powodów: są
510   I,  3,        |               są ważne z dwóch powodów: są świadectwem znacznych postępów,
511   I,  4,        |            fałszywym pretekstem, że nie są one już dziś zrozumiałe.
512   I,  4,        |               20. Stwierdzenia powyższe są ogromnie doniosłe, a dla
513   I,  5,        |             również do tych, którzy nie są w pełnej komunii z nami.
514   I,  5,        |         wspólnoty modlących się: „gdzie są dwaj albo trzej zebrani
515   I,  5,        |             sióstr. Właśnie dlatego, że są oni rozłączeni, z tym większą
516   I,  7,        |                 diecezji. Inicjatywy te są świadectwem konkretnego
517   I,  9,        |              swoje formuły dogmatyczne, są czymś odrębnym od zmiennych
518   I,  9,        |                dziedzinie najważniejsze są dwa punkty odniesienia:
519  II,  1,        |        nierzadko wymaga od tych, którzy są za nie odpowiedzialni, decyzji
520  II,  3,        |                ekumenicznego nawrócenia są znaczne także w innej dziedzinie,
521  II,  3,        |          różnych grup językowych, jakim są ekumeniczne przekłady Biblii.
522  II,  3,        |                 jest na nowo odkrywana.~Są to wszystko przejawy zbieżności
523  II,  3,        |               chrześcijanom, którzy nie są w pełnej komunii z Kościołem
524  II,  3,        |               tych Kościołów, w których są one ważne. Warunki takiej
525  II,  6,        |              Eucharystię, dzięki którym są dotąd z nami złączone najściślejszym
526  II,  8,        |                 je tego bogactwa, jakim są wzajemne dary i pomoc. Trzeba
527  II,  8,        |                   Częścią tego „skarbu” są także „bogate tradycje życia
528  II,  9,        |               Kościele by się znaleźli, są zawsze we własnym domu;
529  II,  9,        |             różnorodne posługi i służby są sprawowane pod przewodnictwem
530  II,  9,        |              Apostołów. Pierwsze sobory są wymownym świadectwem tej
531  II, 11,        |                             65. Wspólne są zatem korzenie, podobne
532  II, 11,        |            ekumeniczne wspólnego Chrztu są liczne i doniosłe. Chociaż
533  II, 12,        |       chrześcijan, których konsekwencje są odczuwalne na poziomie Konferencji
534  II, 13,        |                  że racje religijne nie są prawdziwą przyczyną toczących
535 III,  1,        |           obowiązków oprócz tych, które są konieczne (por. Dz 15, 28).~
536 III,  3,        |                 dowód na moc łaski, nie są oni bynajmniej jedynymi
537 III,  4,        |             zostały w nich uwypuklone i są przeżywane pewne wspólne
538 III,  5,        |                którego jedności wszyscy są jednym”, tak poucza: „niech
539 III,  5,        |            komunii, bo wszyscy Pasterze są w jedności z Piotrem, a
540 III,  5,        |                 ich „kolegium”, oni zaś są jego braćmi w posłudze.~


Veritatis splendor
    Rozdzial, Paragraf, Numer
541 Wprow,  1,      |                  czego wymownym dowodem są niestrudzone poszukiwania,
542 Wprow,  2,      |               Kościoła rozpowszechniane są coraz liczniejsze wątpliwości
543 Wprow,  2,      |            nauczania moralnego Kościoła są po prostu nie do przyjęcia;
544 Wprow,  2,      |             nową godność, chrześcijanie są powołani, by postępować
545   I,  4,        |                przypomina młodzieńcowi: są to niektóre przykazania
546   I,  4,        |            jednocześnie jej sprawdzian. Są pierwszym, niezbędnym etapem
547   I,  4,        |                 i Prorocy” (Mt 22, 40), są głęboko ze sobą związane
548   I,  4,        |                  20). Słowa Ewangelisty są echem nauczania moralnego
549   I,  5,        |                 ukazuje, że przykazania są otwarte i ukierunkowane
550   I,  5,        |                 swojej pierwotnej głębi są one swoistym autoportretem
551   I,  5,        |            pozwala nam zrozumieć, jakie są warunki moralnego wzrostu
552   I,  5,        |              człowieka i Boże prawo nie są ze sobą sprzeczne, ale przeciwnie -
553   I,  6,        |                męka i śmierć na krzyżu, są żywym objawieniem Jego miłości
554   I,  8,        |        nauczania Jezusa, gwarantuje, że są one pieczołowicie strzeżone
555  II,  1,        |                 postępowania moralnego. Są nimi: podporządkowanie człowieka
556  II,  1,        |                twierdzenia filozoficzne są niezgodne z prawdą objawioną49. ~
557  II,  1,        |       interpretacje lub na zapomnienie. Są to bowiem elementy, od których
558  II,  1,        |               moc w niej zawarte zdolne są rozstrzygnąć najbardziej
559  II,  2,        |            poszukującego prawdy uważane są coraz powszechniej za fundament
560  II,  3,        |            człowieka”, które jakoby nie są zawarte w Objawieniu i same
561  II,  4,        |              prawo Boże spotykają się i są powołane, aby się wzajemnie
562  II,  5,        |           zapytany o wyjaśnienie, co to są dzieła sprawiedliwości,
563  II,  5,        |                 niż o istoty, które nie są osobami: nie „od zewnątrz”,
564  II,  5,        |                 że ludzki rozum i prawo są w istotny sposób podporządkowane
565  II,  5,        |                że prawa te przeznaczone są dla człowieka. Różne sposoby
566  II,  6,        |          moralne, mimo swej odrębności, są często traktowane tak, jakby
567  II,  6,        |          ponieważ celem tych skłonności są jedynie dobra „fizyczne”,
568  II,  6,        |              własnym ciele znaki, które są zapowiedzią, wyrazem i obietnicą
569  II,  6,        |             dziedzictwie. Ciało i dusza są bowiem nierozłączne: w łonie
570  II,  6,        |               innych właściwości, które są jej niezbędne, by mogła
571  II,  7,        |    niezmienności. „Gdzie zatem zapisane są te prawa — zapytywał św.
572  II,  7,        |                obowiązują powszechnie i są niezmienne94: jednoczą wokół
573  II,  7,   (94) |        niezmiernych praw, które wpisane są w konstytutywne elementy
574  II,  7,        |           uniwersalne i wieczyste prawa są odpowiednikiem wiedzy praktycznego
575  II,  7,        |                 w życiu moralnym zakazy są donioślejsze od obowiązku
576  II,  7,   (100)|               forma, w jakiej prawdy te są przedstawiane pod warunkiem
577  II,  8,        |           twierdzą owi teologowie — nie są w stanie ogarnąć i uwzględnić
578  II,  9,        |               nie mają, sami dla siebie są Prawem. Wykazują oni, że
579  II,  9,        |               tego, czy czyny człowieka są zgodne, czy niezgodne z
580  II, 10,        |              Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną” (Ps 19 [
581  II, 11,        |     rozstrzygające próby wyrażenia jej, są wyłącznie jej „znakami”
582  II, 11,        |      konkretnych czynów, które oceniane są jako moralnie słuszne lub
583  II, 11,        |                za Nim, czego przykładem są Jego słowa skierowane do
584  II, 11,        |                        67. Tendencje te są sprzeczne z nauczaniem samego
585  II, 13,        |         doskonałości119. ~Czyny ludzkie są aktami moralnymi, bo to
586  II, 13,        |                 Tu jednak narodziny nie są następstwem działania zewnętrznego,
587  II, 13,        |                 istot cielesnych (...). Są skutkiem wolnego wyboru,
588  II, 13,        |                dokonywane przez wolność są zgodne z prawdziwym dobrem
589  II, 13,        |           słuszności moralnej działania są formułowane w oparciu o
590  II, 13,        |             wartości moralne wyznaczane są przez rozum i Objawienie,
591  II, 14,        |                4, 19; 5, 29), co gotowi są poświadczyć nawet męczeństwem,
592  II, 14,        |                 uwzględnia dobra, które są dla niej istotne z punktu
593  II, 15,        |          przyporządkować Bogu, ponieważ są one radykalnie sprzeczne
594  II, 15,        |          Kościoła mówi o czynach, które są „wewnętrznie złe” (intrinsece
595  II, 15,        |                złe” (intrinsece malum): są złe zawsze i same z siebie,
596  II, 15,        |            niezależnie od okoliczności, są zawsze wielką niegodziwością
597  II, 15,        |               podobne sprawy i praktyki są czymś haniebnym; zakażają
598  II, 15,        |                którzy doznają krzywdy i są jak najbardziej sprzeczne
599  II, 15,        |              Kor 6, 9-10). ~Jeśli czyny są wewnętrznie złe, dobra intencja
600  II, 15,        |                 ale nie mogą go usunąć: są to czyny „nieodwracalnie”
601  II, 15,        |               dobru osoby: „Jeśli czyny są same z siebie grzechami. (
602  II, 15,        |             powodów (causis bonis), nie są już grzechami lub — co jeszcze
603  II, 15,        |          jeszcze bardziej nielogiczne — są grzechami usprawiedliwionymi?” 134. ~
604 III,  1,        |               skuteczności formacyjnej, są nie tyle wypowiedzi doktrynalne
605 III,  1,        |             pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów,
606 III,  1,        |                 domu Pańskim niewolnicy są wolni. Wolni, ponieważ służba
607 III,  2,        |                 chwilę sposobną, bo dni są złe” (Ef 5, 8-11. 15-16;
608 III,  2,        |              świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci
609 III,  3,        |            którego stosunkowo nieliczni są wezwani, to istnieje także
610 III,  3,        |            moralnego, chrześcijanie nie są osamotnieni: znajdują potwierdzenie
611 III,  4,        |          społeczeństwa. ~Te przykazania są sformułowane w kategoriach
612 III,  5,        |             uciążliwa. Liczne i wielkie są zadania, jakie należy podjąć,
613 III,  5,        |            państw160. Gdy zasady te nie są przestrzegane, zanika sam
614 III,  6,        |            pierwsza pokusa, a jej echem są wszystkie pokusy, którym
615 III,  6,        |          albowiem «przykazania Jego nie są ciężkie» (1 J 5, 3), a «
616 III,  6,   (162)|             wyżej tekście, zaczerpnięte są z: De natura et gratia,
617 III,  6,        |         Chrystusowego Odkupienia ukryte są „konkretne” możliwości człowieka. „
618 III,  6,        |         korzyści w tym zakresie». Jakie są jednak «konkretne możliwości
619 III,  6,        |              grzechów, i której wyrazem są dziś próby przystosowania
620 III,  7,        |      Rzeczywistym źródłem tego wyzwania są nie tyle różne sytuacje
621 III,  7,        |           relatywistyczne przedstawiane są nie tylko jako postawy pragmatyczne
622 III,  7,        |          świętości i uwielbienia, jakim są Sakramenty, zwłaszcza Eucharystia.
623 III,  8,        |        możliwości i jeśli nasze pojęcia są niedoskonałe wobec jej wielkości,
624 III,  8,        |             życia w wierze przeznaczone są owoce teologicznych poszukiwań
625 III,  8,        |                działania ze swej natury są zgodne z wymogami wiary
626 III,  8,        |             ukazania w życiu, które zaś są z nimi sprzeczne z powodu
627 III,  8,        |             Posługa, do której powołani są dziś teologowie moraliści,
628 III,  8,        |             widzenia zasady moralne nie są uzależnione od momentu historycznego,
629 III,  8,        |                 też błędnie uważają, że są moralnie poprawne pewne
630 III,  8,        |            głoszenie Ewangelii. Biskupi są zwiastunami wiary, prowadzącymi