(...) Veritatis splendor
    Rozdzial, Paragraf, Numer
501   I,  3,        |             por. Łk 18, 19). Tylko Bóg może odpowiedzieć na pytanie
502   I,  3,        |               Mt 4, 10). „Wypełnienie” może nastąpić tylko jako dar
503   I,  3,        |               na razie młodzieniec być może tylko przeczuwa, zostanie
504   I,  4,        |                          12. Tylko Bóg może odpowiedzieć na pytanie
505   I,  4,        |              swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie
506   I,  5,        |               jeśli bogaty młodzieniec może tak powiedzieć, jeśli od
507   I,  5,        |           niezbędne podłoże, na którym może się zrodzić i dojrzeć pragnienie
508   I,  7,        |             bardzo i pytali: któż więc może się zbawić?” (Mt 19, 25).
509   I,  7,        |           miłość?”. I odpowiada: „Któż może mieć wątpliwości, że to
510   I,  7,        |           Prawo wymaga, ale której nie może nikomu udzielić, każdy wierzący
511  II,  1,        |             nie przestał — i nigdy nie może przestać — zgłębiać „tajemnicy
512  II,  2,        |                odpowiada Chrystus, nie może pomijać zagadnienia wolności,
513  II,  2,        |                wolności: „Człowiek (…) może zwracać się do dobra tylko
514  II,  3,        |            jest wolny od chwili, kiedy może pojąć i przyjąć Boże przykazania.
515  II,  3,        |          wolnością niezwykle rozległą, może bowiem jeść „z wszelkiego
516  II,  3,        |             według nich ludzka wolność może „stwarzać wartości” i cieszy
517  II,  4,        |             zależą od Boga, a człowiek może ich używać bez odnoszenia
518  II,  4,        |          Niemniej autonomia rozumu nie może oznaczać tworzenia przez
519  II,  5,        |                prawa polega na tym, że może ono nakładać obowiązki,
520  II,  5,        |            wszechświata” 83. ~Człowiek może rozpoznać dobro i zło dzięki
521  II,  5,        |            pisze św. Tomasz: „Prawo to może oznaczać — po pierwsze —
522  II,  5,        |                  Po wtóre, prawo Ducha może oznaczać dzieło własne Ducha
523  II,  6,        |               istota rozumna nie tylko może, ale wręcz powinien swobodnie
524  II,  6,        |             Skoro zaś osoba ludzka nie może być sprowadzana jedynie
525  II,  6,        |             osoby ludzkiej. Przeto nie może być ono pojmowane po prostu
526  II,  6,        |             lub na świadectwo prawdzie może być czynem dozwolonym i
527  II,  6,        |               urzeczywistnienia, które może się dokonać wyłącznie w
528  II,  6,        |                 jedynie na niej bowiem może on znaleźć prawdziwego Boga. ~
529  II,  8,        |     podejmowanie tych decyzji człowiek może według nich osiągnąć moralną
530  II, 10,        |                jest sędzią nieomylnym: może zbłądzić. Błąd sumienia
531  II, 10,        |                świadom i od której nie może się o własnych siłach uwolnić. ~
532  II, 10,        |          niezawinionego błędu sumienia może nie obciążać człowieka,
533  II, 11,        |            przestrzeń, wewnątrz której może on na co dzień podejmować
534  II, 11,        |                lub odrzucenie człowiek może wyrażać swoją opcję fundamentalną. ~
535  II, 11,        |              wybór podstawowy człowiek może nadać kierunek własnemu
536  II, 11,        |              istnieją jakieś inne, być może ważniejsze lub pilniejsze
537  II, 12,        |           stanie — wieczne potępienie, może doprowadzić jedynie akt
538  II, 12,        |       oddzielającym człowieka od Boga, może być jedynie odrzucenie Boga,
539  II, 12,        |              To nastawienie podstawowe może zatem ulec zasadniczej zmianie
540  II, 12,        |               conversio ad creaturam). Może stać się to w sposób bezpośredni
541  II, 13,        |             Tylko czyn zgodny z dobrem może być drogą wiodącą do życia. ~
542  II, 14,        | woluntarystycznej i arbitralnej, która może się wydawać nieludzka. ~
543  II, 14,        |                 to znaczy od tego, czy może on zostać skierowany ku
544  II, 15,        |           czyny, których przedmiot nie może być przyporządkowany Bogu
545  II, 15,        |                por. J 14, 6), człowiek może w pełni zrozumieć i doskonale
546 III,  1,        |        przekonany, że tylko w prawdzie może znaleźć zbawienie. Podaje
547 III,  1,        |                 że tylko w Nim znaleźć może prawdziwe i ostateczne rozwiązanie
548 III,  1,        |            niezmiennych norm moralnych może wyrażać szacunek dla jedyności
549 III,  2,        |         jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone
550 III,  2,        |      ewangelicznego radykalizmu miłość może doprowadzić wierzącego aż
551 III,  3,        |        przyjęcia śmierci. Ich symbolem może być historia Zuzanny: dwaj
552 III,  3,        |               niebezpieczeństwa, jakie może dotknąć człowieka: niebezpieczeństwa
553 III,  3,        |             uczy św. Grzegorz Wielki — może nawet „kochać trudności
554 III,  4,        |              wolności. Z pewnością nie może to polegać na ukrywaniu
555 III,  4,        |               Kościół, który nigdy nie może wyrzec się „zasady prawdy
556 III,  4,        |           prawdziwej demokracji, która może się narodzić i wrastać jedynie
557 III,  4,        |      wszystkich, bez żadnych wyjątków, może stanowić etyczny fundament
558 III,  5,        |       podmiotem praw, których nikt nie może naruszać: ani jednostka
559 III,  5,        |                 naród lub państwo. Nie może tego czynić nawet większość
560 III,  6,        |                nią płacić wysoką cenę: może prowadzić nawet do męczeństwa.
561 III,  6,        |            przestrzeganie prawa Bożego może być trudne, nawet bardzo
562 III,  6,        |             choć usprawiedliwiony, nie może się uważać za zwolnionego
563 III,  6,        |                jeśli zgrzeszył, zawsze może otrzymać przebaczenie i
564 III,  6,        |       kryterium prawdy o dobru, tak że może czuć się usprawiedliwiony
565 III,  6,        |               18, 9-14). Celnik mógłby może znaleźć jakieś usprawiedliwienia
566 III,  6,        |  usprawiedliwił się sam, znajdując być może jakieś wytłumaczenie dla
567 III,  6,        |                żywiącego złudzenie, że może przestrzegać prawa bez pomocy
568 III,  7,        |               tym Paweł VI: „Nigdy nie może zaistnieć przepowiadanie
569 III,  8,        |               por. 1 J 2, 20. 27), nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną
570 III,  8,        |          dynamikę autentyczna teologia może dojrzewać i rozwijać się
571 III,  8,        |        przedstawiana przez Magisterium może się okazać ograniczona,
572 III,  8,        |            mieć wymiar normatywny, nie może sprowadzać teologii moralnej
573 III,  8,        |           przyrodnicze — to jednak nie może być podporządkowana bez
574 III,  8,        |          sprzeczne z prawem Bożym, nie może stanowić uzasadnienia dla
575 III,  8,        |        przebaczenia, które jako jedyne może dać im moc, by w prawie
576 III,  8,        |                moralna z pewnością nie może zależeć od przestrzegania
577 III,  8,        |             dobrego, ponieważ tylko On może udzielić w pełni prawdziwej
578 Zak,  1,        |             Żaden grzech człowieka nie może uchylić Bożego Miłosierdzia,
579 Zak,  1,        |               Bożego Miłosierdzia, nie może go powstrzymać przed ujawnieniem
580 Zak,  1,        |            moralności chrześcijańskiej może zrozumieć — dzięki światłu
581 Zak,  1,        |         skomplikowaną rzeczywistością, może jednak prowadzić do zrozumienia
582 Zak,  1,        |      filozoficzne czy teologiczne, nie może naprawdę uszczęśliwić człowieka: