1-500 | 501-504
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | formułowania sądów definitywnych, bowiem ze swej natury wykracza
2 I, | sprzedać swój „towar”; był bowiem nieustannie zagrożony bezrobociem,
3 I, | samounicestwieniu. Skąd bowiem wywodzą się wszystkie przejawy
4 I, | powszechnie przyjęta. Przeważała bowiem podwójna tendencja: jedna,
5 I, | zostać potwierdzone. Tak bowiem jest, że nauczanie i upowszechnianie
6 I, | osobowy i konieczny. Jeśli bowiem praca, jako fakt osobowy,
7 I, | niekorzystne dla siebie warunki, bowiem zostały one narzucone przez
8 I, | maluczkich i biednych. Warstwa bowiem bogatych, dostatkami obwarowana,
9 I, | podkreśla encyklika. Istotnie bowiem oprócz praw, które człowiek
10 II, | następców. Papież przewidział bowiem wszystkie negatywne konsekwencje —
11 II, | niesprawiedliwy; zadaje bowiem gwałt prawnym właścicielom,
12 II, | antropologiczny. Rozpatruje on bowiem pojedynczego człowieka jako
13 II, | własności prywatnej. Człowiek bowiem, pozbawiony wszystkiego,
14 II, | anno czytamy: „Walka klas bowiem, jeśli się z niej wykluczy
15 II, | niepodległości. W rzeczywistości bowiem decydujące dziedziny gospodarki
16 III, | dzielić. Pokój i pomyślność bowiem są dobrami, które należą
17 III, | jej ogólnemu dobru. Europa bowiem nie będzie mogła żyć w pokoju,
18 IV, | objawioną w Ewangelii. Pisał bowiem: „W ten sposób bogaci otrzymują
19 IV, | dziedzinie gospodarczej. Ekonomia bowiem jest jedną z dziedzin wielorakiej
20 IV, | sanktuarium życia. Istotnie bowiem jest ona święta: jest miejscem,
21 IV, | etyczno-kulturowemu. Gospodarka bowiem jest tylko pewnym aspektem
22 IV, | stworzony przez Boga. Człowiek bowiem staje się naprawdę sobą
23 V, | materialnych, jedne i drugie bowiem są niezbędne, konieczna
24 V, | społecznych organizacji i narodów, bowiem im wszystkim przysługuje
25 V, | zaufania, nie godzą się bowiem z tym, że o prawdzie decyduje
26 V, | międzyludzkiego współżycia, bowiem ono samo w sobie posiada
27 VI, | ubóstwa materialnego, wiadomo bowiem, że zwłaszcza we współczesnym
28 VI, | człowiekowi. Nie chodzi bowiem jedynie o danie tego, co
29 VI, | bardziej ludzkimi. Wiara bowiem nie tylko pomaga znaleźć
30 VI, | stworzonego przez Boga116. Jestem bowiem pewien, że zarówno dziś,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
31 I, | por. 2 Kor 1, 3). ~Oto bowiem, jak czytamy w Konstytucji
32 I, | najlepszego i do najgorszego; stoi bowiem przed nim otworem droga
33 I, | ludzkich serc. Objawiona bowiem przez Niego tajemnica Boga,
34 I, | naszych czasów. Objawienie bowiem i wiara uczą nas nie tyle,
35 II, | przez przypowieści”, one bowiem najlepiej unaoczniają istotę
36 III, | wewnętrzne. ~Izrael był bowiem ludem Przymierza z Bogiem,
37 III, (4) | hesed zabarwienie. O ile bowiem to poprzednie uwydatnia
38 III, (4) | pojęciem szerszym, oznacza bowiem okazywanie łaski, które
39 V, | Redemptor hominis. Jeśli bowiem rzeczywistość Odkupienia
40 V, | Syna i Ducha Świętego. Ten bowiem, kto miłuje, pragnie obdarzać
41 V, | miłosierdzie. Miłosierdzie jest bowiem nieodzownym wymiarem miłości,
42 V, | Chrystusa przybliża nas bowiem do najgłębszych korzeni
43 V, | pozostaje zawsze krzyż, w nim bowiem objawienie miłości miłosiernej
44 V, | Ojca” (J 14, 9). Chrystus bowiem, którego Ojciec „nie oszczędził” (
45 V, | wszystkich ludzi. „Nie jest On bowiem Bogiem umarłych, lecz żywych” (
46 VI, | w sercu ludzkim. W samym bowiem człowieku wiele elementów
47 VI, | zwalcza się nawzajem. Będąc bowiem stworzeniem, doświadcza
48 VI, | jego postępowaniu. Środki bowiem techniczne, którymi dysponuje
49 VII, | Chrystusowego Serca; właśnie bowiem zbliżenie do Chrystusa w
50 VII, | potężniejsza niż śmierć; ilekroć bowiem spożywamy ten chleb albo
51 VII, | czynione drugim. Tylko wówczas bowiem jest ono naprawdę aktem
52 VII, | się w przebaczeniu. Ono bowiem ukazuje, iż poza całym procesem „
53 VIII, | samym. Racją jego bytu jest bowiem objawiać Boga, tego Ojca,
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
54 Wstep, | dziedzictwa soborowego. Sobór bowiem poprzez swoją naukę o Kościele —
55 1, | Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza człowieka
56 1, | por. J 16, 20), Chrystus bowiem włączy w swe odkupieńcze „
57 1, | wszyscy trzej Synoptycy. Kiedy bowiem cały lud przystępował do
58 1, | odkupieniem świata: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
59 1, | następców. Łaska Ducha Świętego bowiem, której Apostołowie udzielili
60 2, | sprawiedliwość, sąd. Mówi bowiem tak: „On (...) przekona
61 2, | wymiar. „Przekonywanie” to bowiem ma na celu nie samo oskarżenie
62 2, | każdy ludzki grzech. Temu bowiem, co ze strony ludzi było
63 2, | dziejach człowieka: ukazuje bowiem jego związek z Krzyżem Chrystusa. „
64 2, | Pocieszyciela zarazem. ~Równocześnie bowiem grzech, ukazany w relacji
65 2, | tajemnice stworzenia. Mówi bowiem tak nie tylko Syn Człowieczy,
66 2, | każdego stworzenia”, „w Nim (bowiem) zostało wszystko stworzone (...)
67 2, | paschalnej. Oznacza ono bowiem odrzucenie, a przynajmniej
68 2, | nieprzekraczalna. Bóg-Stwórca jest bowiem jedynym i ostatecznym źródłem
69 2, | przeciw-Prawdą”. Zostaje bowiem zakłamana prawda o tym,
70 2, | 38. Oto bowiem, wbrew całemu świadectwu
71 2, | doczesnych”, pisze: „Stworzenie bowiem bez Stworzyciela zanika (...).
72 2, | Wieczerniku Parakletem. Jest On bowiem „wzywany”25 od początku,
73 2, | jakiego ona dokonuje. Jest to bowiem ofiara złożona „przez (=
74 2, | uobecnieniem. Duch Święty bowiem od początku działał w tajemnicy
75 2, | sprawiedliwości i o sądzie”. Tylko bowiem w tym odniesieniu tłumaczą
76 2, | Świętego Apostołom. Mówi bowiem: „Weźmijcie Ducha Świętego!
77 2, | o tej godności. Jest ono bowiem „najtajniejszym ośrodkiem
78 2, | w sercu ludzkim. W samym bowiem człowieku wiele elementów
79 2, | zwalcza się nawzajem. Będąc bowiem stworzeniem, doświadcza
80 2, | ofiary krzyżowej; w niej bowiem „krew Chrystusa oczyszcza
81 2, (37) | nie jest przepaścią? Cóż bowiem jest głębszego od takiej
82 3, | Ap 1, 8; 22, 13). „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
83 3, | któremu nadasz imię. Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (
84 3, | chrystologiczny, chodzi bowiem o uczczenie narodzenia Jezusa
85 3, | porządku łaski. ~Poczęcie bowiem i narodziny Jezusa Chrystusa
86 3, | Świętego”. ~„Synami Bożymi” bowiem — jak uczy Apostoł — są „
87 3, | 5; Kor 1, 22). Wówczas bowiem otrzymujemy „ducha przybrania
88 3, | niewidzialny łaska. Skoro bowiem za wszystkich umarł Chrystus
89 3, | świata widzialnego, jest bowiem absolutnym Duchem: „Bóg
90 3, | spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż
91 3, | W innym zaś miejscu: „Ci bowiem, którzy żyją według ciała,
92 3, | życia” i „śmierci”. „Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci,
93 3, | który daje życie. Ciało bowiem „podlega śmierci ze względu
94 3, | Ducha Świętego: „Za wielką bowiem cenę zostaliśmy nabyci” (
95 3, | materialistycznej — istnieją bowiem pewne jeszcze jego odmiany
96 3, | zmartwychwstaniu Chrystusa bowiem Duch Święty-Parakletos objawił
97 3, | dawaniu tego życia. Jeżeli bowiem „ciało podlega śmierci ze
98 3, | 19). Przez Ducha Świętego bowiem Ojciec i Syn przychodzą
99 3, | apostolskich zadań. Jeśli bowiem, jak powiedziano, człowiek
100 3, | wolności człowieka. Tam bowiem gdzie jest Duch Pański —
101 3, | i nowe „przyjście”. Mówi bowiem: „Nie zostawię was sierotami:
102 3, | jest Eucharystia. W niej bowiem urzeczywistnia się za każdym
103 3, | daje życie”. Sakramenty bowiem oznaczają łaskę i udzielają
104 3, | ścisłym znaczeniu, mówi bowiem: „Kościół jest niejako sakramentem,
105 3, | wszystkim jako Dar, „przychodzi bowiem z pomocą naszej słabości”.
106 3, | Rzymian, kiedy pisze: „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak,
107 3, | Kościołem i w Kościele. Jest bowiem dany Kościołowi, aby w Jego
108 Zakon, | przez serce człowieka, tam bowiem jest owo ukryte miejsce
109 Zakon, | każdego człowieka. Przynosi On bowiem „ochłodzenie i odpoczniecie”
110 Zakon, | Jeno cierń i nędze”. Tylko bowiem Duch Święty „przekonywa
111 Zakon, (72) | zawsze aktualna pozostaje bowiem zachęta tam wyrażona, aby
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
112 Wpr, 1 | Eucharystii zawiera się bowiem całe dobro duchowe Kościoła,
113 Wpr, 2 | Bierzcie i jedzcie, to jest bowiem Ciało moje, które za was
114 Wpr, 2 | Bierzcie i pijcie, to jest bowiem kielich Krwi mojej nowego
115 Wpr, 3 | Ustanowienie Eucharystii uprzedzało bowiem wsposób sakramentalny wydarzenia,
116 Wpr, 8 | kosmicznego!~Nawet wtedy bowiem, gdy Eucharystia jest celebrowana
117 Wpr, 10 | brakuje też icieni. Istnieją bowiem miejsca, w których zauważa
118 I, 13 | pokarm duchowy dla wiernych, bowiem dar Jego miłości i Jego
119 I, 17 | Ducha Świętego. Prawdziwie bowiem to jest moje Ciało, i kto
120 II, 21 | Kościoła. Stwierdziwszy bowiem, że « Kościół, czyli królestwo
121 II, 23 | tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba » (
122 III, 28 | apostolskiego charakteru. Jak bowiem naucza Sobór Watykański
123 III, 32 | jej przewodził. Parafia bowiem jest wspólnotą ochrzczonych,
124 IV, 39 | Pana, wspólnota przyjmuje bowiem cały dar zbawienia i objawia
125 IV, 39 | z Papieżem. Biskup jest bowiem trwałym i widzialnym fundamentem
126 IV, 45 | katolickim. W tym przypadku bowiem celem jest zaspokojenie
127 VI, 53 | Eucharystii. 102 Maryja bowiem może nas prowadzić ku temu
128 VI, 58 | eucharystycznej. Eucharystia jest bowiem, podobnie jak hymn Maryi,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
129 Wprow, 1, | doczesnej. Życie w czasie jest bowiem podstawowym warunkiem, początkowym
130 Wprow, 1, | zbawczym wydarzeniu objawia się bowiem ludzkości nie tylko bezgraniczna
131 I, 1, | zguby żyjących. Stworzył bowiem wszystko po to, aby było (...).
132 I, 1, | przypomina nam apostoł Jan: „Taka bowiem jest wola Boża, którą objawiono
133 I, 1, | Bożego miłosierdzia; gdyby bowiem kara spadła bezpośrednio
134 I, 2, | nie można. Występuje on bowiem także na płaszczyźnie kulturowej,
135 I, 4, | sprawiedliwym sądem. W istocie bowiem tylko człowiek stojący przed
136 I, 5, | krew Abla”: ta krew wyraża bowiem i domaga się głębszej „sprawiedliwości”,
137 I, 5, | tym apostoł Piotr: „Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego
138 II, 1, | wspomagania. ~W Chrystusie bowiem została ostatecznie ogłoszona
139 II, 1, | życie Boże i wieczne jest bowiem celem, do którego zmierza
140 II, 3, | wartości. Życie Jezusa jest bowiem naznaczone nietrwałością
141 II, 4, | prastarym opowiadaniu mówi się bowiem o tchnieniu Bożym, którym
142 II, 6, | zguby żyjących. Stworzył bowiem wszystko po to, aby było” (
143 II, 8 | Ty bowiem utworzyłeś moje nerki” (
144 II, 8, | ułożyłam. Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka
145 II, 9, | śmierci: znajdujemy się bowiem w kontekście kulturowym
146 II, 9, | modli się słowami: „Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
147 II, 10, | całej ludzkości. Jest to bowiem absolutnie niemożliwe, aby
148 II, 10, | pośrednictwem Jego Ducha. Jezus bowiem nie odrzuca Prawa, ale doprowadza
149 III, 2, | nakazuje43. Zdarzają się bowiem sytuacje, w których wartości
150 III, 2, | do dobrego celu. Jest to bowiem akt poważnego nieposłuszeństwa
151 III, 3, | drogi nawrócenia. W Kościele bowiem kara ekskomuniki wymierzana
152 III, 4, | charakterystycznych. Kiedy bowiem zaczyna przeważać tendencja
153 III, 4, | skrócenia mu życia. Jeśli bowiem można uznać za godną pochwały
154 III, 4, | moralnych” 79. W takim przypadku bowiem nie pragnie się śmierci
155 III, 4, | prawdziwe „współczucie” bowiem skłania do solidarności
156 III, 4, | umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana;
157 III, 5, | Zadaniem prawa cywilnego jest bowiem ochrona ładu społecznego
158 III, 5, | przypadki nie są rzadkie. Można bowiem zauważyć, że podczas gdy
159 III, 5, | publicznej. Tak postępując bowiem, nie współdziała się w sposób
160 III, 5, | osobiście przez każdego istnieje bowiem odpowiedzialność moralna,
161 III, 6, | wszystkich ludzi. Rozbrzmiewa bowiem w sumieniu każdego człowieka
162 III, 8, | jest głoszeniem życia. On bowiem jest „Słowem życia” (por.
163 III, 9, | stworzenia: Bóg obdarzył bowiem człowieka niemal Boską godnością (
164 III, 9, | jakiście Mu złożyły. On bowiem ma moc oddać życie, które
165 III, 11, | Ten typ adopcji pozwala bowiem zapewnić rodzicom niezbędną
166 III, 12, | powierzonej Kościołowi. Ewangelia bowiem zmierza do „przemienienia
167 III, 12, | śmiercią. W rzeczywistości bowiem każdy człowiek ich doświadcza
168 III, 12, | osobowość kobiety” 134. Matka bowiem przyjmuje i nosi w sobie
169 III, 12, | nie zabliźniła. W istocie bowiem to, co się stało, było i
170 III, 13, | tylko wierzących: chodzi bowiem o wartość, którą każda ludzka
171 III, 13, | wspólnego dobra. Nie można bowiem budować wspólnego dobra,
172 III, 13, | demokracja i pokój. ~Nie może bowiem istnieć prawdziwa demokracja,
173 Zak, 2, | wrogość potęgi zła objawia się bowiem jako uporczywy sprzeciw,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
174 Wprow, 0, | ten dokonał się nie mogło bowiem być inaczej w sferze osobowego
175 Wprow, 0, | odpowiedzi na te pytania zależy bowiem, jaki kierunek winien nadać
176 Wprow, 0, | Wschodzie. Każdy naród posiada bowiem swoją pierwotną, oryginalną
177 Wprow, 0, | godnym tego miana. Widzi bowiem w filozofii drogę wiodącą
178 Wprow, 0, | ze Wschodu: odbierają one bowiem prawdzie charakter absolutny,
179 Wprow, 0, | relacji do wiary. Nie sposób bowiem zaprzeczyć, że przede wszystkim
180 I, 1, | To ostatnie opiera się bowiem na postrzeganiu zmysłowym
181 I, 1, | podstawowe znaczenie»9. To w nim bowiem ukazuje się w pełnym świetle
182 I, 1, | por. Hbr 1, 1-2). Zesłał bowiem Syna swego, czyli Słowo
183 I, 1, | dostęp do Ojca; Chrystus bowiem przez swoją śmierć i zmartwychwstanie
184 I, 2, | przeciw Bogu. Czyż można bowiem uznać, że autentycznym przejawem
185 I, 2, | życiu człowieka; to w nim bowiem wolność dochodzi do pewności
186 I, 2, | znakach tych obecna jest bowiem ukryta prawda, ku której
187 I, 2, | Powtórzonego Prawa: «Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję,
188 I, 2, | i wypełnimy je. Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie:
189 II, 1, | ukrytym poza nią, przeczuwa bowiem, że w nim zawarta jest wyczerpująca
190 II, 1, | zagrożenie dla życia. Głupiec bowiem łudzi się, że posiada rozległą
191 II, 1, | przez niego zdobyta może bowiem być prawdziwa, ale zyskuje
192 II, 2, | Poprzez stworzenia daje On bowiem rozumowi wyobrażenie o swojej «
193 II, 2, | poznania zmysłowego, potrafi bowiem poddać je krytycznej refleksji,
194 II, 2, | Chrystusa na krzyżu. Tutaj bowiem wszelka próba sprowadzenia
195 III, 1, | bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości
196 III, 1, | należy spełnić. Podejmując bowiem działanie etyczne i postępując
197 III, 2, | osobistej weryfikacji. Któż bowiem byłby w stanie poddać krytycznej
198 III, 2, | ludzki wymiar, wiąże się bowiem z relacją międzyosobową
199 III, 2, | Człowiek udoskonala się bowiem nie tylko przez zdobywanie
200 III, 2, | świadectwo męczenników. Męczennik bowiem jest najbardziej autentycznym
201 III, 2, | poszukiwania. Pomaga mu bowiem przekroczyć stadium zwykłego
202 III, 2, (28) | przed religią. Religijność bowiem stanowi najwznioślejszy
203 III, 2, (29) | sprzeciwiać wierze, sprawy bowiem świeckie i sprawy wiary
204 III, 2, | tylko przez Chrystusa: to bowiem, co w Nim się objawia, jest «
205 IV, 1, | filozofów klasycznych było bowiem oczyszczenie ludzkich wyobrażeń
206 IV, 1, | potrzebuje oparcia, jest bowiem mocą i mądrością Bożą. Filozofia
207 IV, 1, | chrześcijańskiej. Aż do tamtego czasu bowiem sama nazwa oraz idea teologii
208 IV, 1, | znacznie więcej. Zdołali bowiem ukazać w pełnym świetle
209 IV, 1, | Zadaniem rozumu nie jest bowiem wydawanie opinii o treściach
210 IV, 1, | kres jego drogi: «Sądzę bowiem, że kto bada rzecz niepojętą,
211 IV, 1, | pewność jej istnienia. Jeśli bowiem dzięki uprzedniej refleksji
212 IV, 2, | rozumowych. Tę ostatnią bowiem zdobywa się przez naukę,
213 IV, 3, | sam w sobie, nie istnieje bowiem nadzieja ani możliwość osiągnięcia
214 IV, 3, | niebezpieczeństwo, może bowiem zostać sprowadzona do poziomu
215 V, 1, | to jest niełatwe, skoro bowiem już samo określenie naturalnych
216 V, 1, | prawidła jego wiary»75 jest bowiem jedność, jaką Duch Święty
217 VI, 1, | metodologii, nie należy to bowiem do kompetencji Magisterium,
218 VI, 1, | zrozumiała, odznacza się bowiem taką logiczną spójnością,
219 VI, 1, | udziału filozofii nie można by bowiem wyjaśnić takich zagadnień
220 VI, 1, | filozofii. W Nowym Przymierzu bowiem życie ludzkie jest regulowane
221 VI, 1, | przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem. On,
222 VI, 1, | filozofowie, pozostawili bowiem pisma spekulatywne tak wielkiej
223 VI, 2, | Refleksja filozoficzna bowiem, jako poszukiwanie prawdy
224 VI, 2, | kryteriami racjonalnymi jest bowiem gwarancją osiągnięcia wyników,
225 VI, 2, | Bożego Objawienia oznacza bowiem zamknięcie sobie dostępu
226 VI, 2, | się teologami, nie dążyli bowiem do zrozumienia i wyjaśnienia
227 VI, 2, | poprzednio. Prawdy wiary stawiają bowiem określone wymogi, które
228 VI, 2, | prawdy. W jego refleksji bowiem wymogi rozumu i moc wiary
229 VII, 1, | wyzwania przed filozofią, każe bowiem rozumowi przyswoić sobie
230 VII, 1, | szczyt. Zrozumiała staje się bowiem najgłębsza istota Boga i
231 VII, 1, | drogą, filozofia stanie się bowiem nie tylko decydującym autorytetem
232 VII, 1, | Sobór Watykański II: «Umysł bowiem nie jest zacieśniony do
233 VII, 1, | słowie Bożym. Pismo Święte bowiem zakłada zawsze, że człowiek,
234 VII, 1, | Natchnieni autorzy pragnęli bowiem zawrzeć w nich twierdzenia
235 VII, 1, | rozumienia wiary, ujawniają bowiem strukturę naszego myślenia
236 VII, 1, | własną bezradność. Wiara bowiem zakłada jednoznacznie, że
237 VII, 1, | Nawiązywanie do tradycji nie jest bowiem tylko wspominaniem przeszłości;
238 VII, 1, | jego tożsamości. Nie wolno bowiem zapominać, że usunięcie
239 VII, 1, | Niektóre z nich głoszą bowiem, że epoka pewników minęła
240 VII, 2, | misję. Z jednej strony musi bowiem realizować zadanie, jakie
241 VII, 2, | przed nimi stoją, każe im bowiem współpracować, choć przy
242 VII, 2, (109)| Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza człowieka
243 VII, 2, | zjawiska językowego. Prawda bowiem nigdy nie może być zamknięta
244 VII, 2, | zagadnieniem nie jest łatwa, zmusza bowiem do wnikliwej analizy znaczeń,
245 VII, 2, | paschalne: tylko w Chrystusie bowiem możliwe jest poznanie pełni
246 VII, 2, | katechezą: ta ostatnia ma bowiem implikacje filozoficzne,
247 VII, 2, | osiągnąć inaczej. W katechezie bowiem przedmiotem przekazu nie
248 Zak, 0, | lub je odrzuca. Kościół bowiem zachowuje niewzruszone przekonanie,
249 Zak, 0, | wspólnotowej. Naturalnym bowiem oparciem dla teologii poszukują—
250 Zak, 0, | tutaj przeprowadziłem. Można bowiem dostrzec głębokie podobieństwo
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
251 Bless | człowieczeństwo. Stworzony bowiem na obraz i podobieństwo
252 I, | jaką jest praca. Jeśli bowiem, jak wyraziłem się w encyklice
253 I, | świadczyć. Coraz to nowe bowiem powstają pytania i problemy,
254 I, | wymieniać szczegółowo, jest ich bowiem bardzo wiele. W wyniku Soboru
255 II, | przekonania wiary. Kościół bowiem — to warto zauważyć już
256 II, | istotę pracy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że praca ludzka
257 II, | dla siebie. Ostatecznie bowiem celem pracy: jakiejkolwiek
258 II, | przedmiotowego wymiaru pracy. O ile bowiem podmiot pracy jest zawsze
259 II, | żywo zaangażowany, uważa bowiem za swoje posłannictwo, za
260 II, | ludzkiej pracy, pozwalają bowiem pełniej scharakteryzować
261 II, | człowieczeństwa — przez pracę bowiem człowiek nie tylko przekształca
262 II, | miałaby być cnotą — cnotą bowiem (czyli sprawnością moralną)
263 II, | zakładania rodziny, rodzina bowiem domaga się środków utrzymania,
264 II, | tego powrócić. Rodzina jest bowiem równocześnie wspólnotą,
265 III, | wchodzić w szczegóły, te bowiem są znane zarówno z olbrzymiej
266 III, | niniejszym dokumencie. Jest bowiem równocześnie rzeczą jasną,
267 III, | problem własności: jeżeli bowiem człowiek poprzez pracę ma
268 III, | nazywać „kapitałem”. Jeżeli bowiem w zakres tego ostatniego
269 III, | w ogólności. Proces ten bowiem wykazuje wzajemne przenikanie
270 III, | jak i w praktyce. Jeśli bowiem prawdą jest, że kapitał
271 III, | środków produkcji. Wypada bowiem zauważyć, że proste odebranie
272 IV, | wszystkim państwa. To ono bowiem winno prowadzić właściwą
273 IV, | związków z nimi. W takiej bowiem sytuacji łatwo tracą łączność
274 IV, | pracując uprawia ziemię. Chodzi bowiem o bardzo szeroką dziedzinę
275 V, | zamierzeniu Bożemu. Człowiek bowiem, stworzony na obraz Boga,
276 V, | ewangelią pracy”, ukazuje bowiem, na czym polega jej godność —
277 V, | Boga, swojego Stwórcę, nosi bowiem w sobie — on jeden — ów
278 V, | codziennych zajęć”. Mężczyźni bowiem i kobiety, którzy zdobywając
279 V, | Km 6, 2 n). Powierzoną bowiem sobie „ewangelię”: słowo
280 V, | Tesaloniczan (2 Tes 3, 12). Ci bowiem, którzy „wcale nie pracują (...)
281 V, | się skierowuje. Człowiek bowiem pracując, nie tylko przemienia
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
282 I, 1 | współczesnej ludzkości. Oto bowiem czas, w którym Bóg w swoich
283 I, 1 | a na innym miejscu: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
284 I, 2 | Poprzednik Jan Paweł I. Już bowiem w dniu 26 sierpnia, kiedy
285 I, 3 | ufność dla jej spoistości. To bowiem, co poprzez Sobór naszych
286 I, 4 | zbawienia wszystkich. Bóg bowiem „pragnie, by wszyscy ludzie
287 I, 5 | charakterze lokalnym. Taka bowiem była myśl Soboru, którą
288 II, 1 | Kościoła. Z ustanowienia bowiem samego Chrystusa — swojego
289 II, 2 | Mądrości i Miłości, Tak bowiem „Bóg umiłował świat, że
290 II, 4 | mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w
291 II, 5 | wszystkie nasze siły, jest ona bowiem jakby bardziej jeszcze potrzebna
292 III, 1 | człowieka „każdego” — każdy bowiem jest ogarnięty Tajemnicą
293 III, 2 | człowieczeństwa: „W samym bowiem człowieku wiele elementów
294 III, 2 | zwalcza się nawzajem. Będąc bowiem stworzeniem, doświadcza
295 III, 4 | wciąż rozmawiać. Sytuacja bowiem człowieka w świecie współczesnym
296 III, 4 | bardziej być” 28. Istnieje bowiem bardzo realne i wyczuwalne
297 III, 5 | epoki i stulecia, jest to bowiem także funkcja zmieniających
298 III, 5 | współżyciu narodów. Jest bowiem rzeczą znamienną, potwierdzoną
299 III, 5 | realizację ich „ducha”. Powstają bowiem uzasadnione obawy, że bardzo
300 III, 5 | człowieka. Tylko wówczas bowiem owo dobro wspólne, któremu
301 III, 5 | ludzkiej godności. Z pewnością bowiem ograniczanie wolności religijnej
302 IV, 1 | doczesnym świecie. Jeśli bowiem wszystkie one prowadzą —
303 IV, 1 | musi pomnażać. Powiedział bowiem Pan Jezus: „kto nie zbiera
304 IV, 1 | materializmy” naszej epoki. One bowiem rodzą wieloraki niedosyt
305 IV, 1 | własnego posłannictwa. Jeśli bowiem — jak powiedziano uprzednio —
306 IV, 1 | dla życia Kościoła. Kiedy bowiem stajemy się świadomi tego
307 IV, 3 | Eucharystii. W tym Sakramencie bowiem odnawia się stale z woli
308 IV, 3 | w Chrystusie. Stając się bowiem „dziećmi Bożymi” (J 1, 12),
309 IV, 3 | Eucharystii z Pokutą. Istotnie bowiem, jeśli pierwszym słowem
310 IV, 3 | kapłaństwie Chrystusa. Kapłaństwo bowiem w Chrystusie samym łączy
311 IV, 4 | szczególne „powołanie”. Kościół bowiem jako Lud Boży jest równocześnie —
312 IV, 4 | chrześcijan. W Kościele bowiem jako we wspólnocie Bożego
313 IV, 5 | rytm życia Kościoła. Jeśli bowiem Kościół żyje swoim własnym
314 IV, 5 | nadziei i miłości. Jeśli bowiem na tym trudnym i odpowiedzialnym
315 IV, 5 | sobie tę tajemnicę. W tym bowiem rozpoznaje zarazem drogę
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
316 Wprow, 0, | miejsce w planie zbawienia, bowiem „gdy (...) nadeszła pełnia
317 Wprow, 0, | w życiu Kościoła. Są to bowiem słowa, które sławią zarazem
318 Wprow, 0, | drogi Kościoła. Kościół bowiem w liturgii pozdrawia Maryję
319 Wprow, 0, | Chrystusa i Kościoła. Jeśli bowiem prawdą jest, że „tajemnica
320 Wprow, 0, | Jako Matka Chrystusa jest bowiem Maryja w sposób szczególny
321 Wprow, 0, | staje się (...) matką: rodzi bowiem do nowego i nieśmiertelnego
322 I, 1, | przyjściem Chrystusa. ~Ten Bóg bowiem, który jest „Ojcem Pana
323 I, 1, (19) | S. Ch. 80, 85: „To Ona, bowiem, jest tą, która wybrana
324 I, 1, | bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz
325 I, 1, | punktów szczytowych. Jest to bowiem zarazem szczyt wśród całego
326 I, 2, | uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (
327 I, 2, | momentu30. ~Przy zwiastowaniu bowiem Maryja, okazując „posłuszeństwo
328 I, 2, | skrajnego ubóstwa. Wiemy bowiem od św. Łukasza, że w związku
329 I, 2, | prawdę zwiastowania. Czytamy bowiem, że „wziął On w objęcia”
330 I, 2, | 3, 3) przez wiarę. Wiara bowiem — to obcowanie z tajemnicą
331 I, 3, | osobiście nie była znana. Kiedy bowiem Syn rozpoczął swą mesjańską
332 I, 3, | pośrednictwa Chrystusa. Czytamy bowiem: „Macierzyńska rola Maryi
333 I, 3, | i Matką ludzi: jest Ona bowiem „złączona z wszystkimi ludźmi (...)
334 I, 3, | Rdz 3, 15). Jezus Chrystus bowiem swą odkupieńczą śmiercią
335 II, 1, | historycznie się dokonuje. Kościół bowiem ma „rozprzestrzenić się
336 II, 1, | I tak było zawsze. Kiedy bowiem Kościół coraz „głębiej wnika
337 II, 1, | wiary. Dziewica z Nazaretu bowiem nade wszystko przez tę wiarę
338 II, 1, | por. Ps 2, 8)” 67. Jemu bowiem Ojciec dał „tron Dawida,
339 II, 2, | Dziewicy Maryi. Uznają Ją one bowiem za Matkę Pana i przyjmują,
340 II, 3, | uniżenie Służebnicy swojej.~Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd
341 III, 1, | przez uczestnictwo96. Jeśli bowiem żadne „stworzenie nie może
342 III, 1, | samego Chrystusa. Czytamy bowiem: „Kościół nie waha się jawnie
343 III, 1, | Odkupiciela świata. Uczy bowiem Sobór: „Macierzyństwo Maryi
344 III, 1, | Świętych obcowania, Ona sama bowiem jest już „wzięta do nieba” 107.
345 III, 2, | tajemnicy Kościoła, Kościół bowiem sam także „nazywany jest
346 III, 2, | Oblubieńcowi” 125. Kościół jest bowiem Oblubienicą Chrystusa, czego
347 III, 2, | Tajemnicą Kościoła jest bowiem „rodzenie do nowego nieśmiertelnego
348 III, 2, | wiele wyższym. Równocześnie bowiem „współdziała Ona swą macierzyńską
349 III, 2, | samej jego istocie. Każde bowiem z dzieci jest zrodzone w
350 III, 2, | cokolwiek wam powie”. On bowiem — Chrystus — jest jedynym
351 III, 2, | jego powołania: „Chrystus bowiem w pełni objawia człowieka
352 III, 2, | także jego wzorem. Kościół bowiem — jak wskazywał Paweł VI — „
353 III, 2, | stosunku do ludzkości. Maryja bowiem, obecna w Kościele jako
354 III, 3, | i Jego Kościoła. Jest to bowiem podstawowy wymiar, który
355 III, 3, | czerwca bieżącego roku. Chodzi bowiem nie tylko o przypomnienie,
356 III, 3, | zbawczej współpracy, koniec bowiem drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa
357 Zak, 0, | udziałem w Duchu Świętym: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
358 Zak, 0, | wspomóż”! Kościół widzi bowiem — o tym świadczy powyższa
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
359 Wprow, 0, | Chrystusa. W dziejach Kościoła bowiem rozmach misyjny był zawsze
360 Wprow, 0, | chrześcijańskiego. Misje bowiem odnawiają Kościół, wzmacniają
361 I, 0, | zbawienie wszystkich, „każdy bowiem jest ogarnięty Tajemnicą
362 I, 1, | Kol 1, 13-14). „Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała
363 I, 2, | Syna i Ducha Świętego. Ten bowiem, kto miłuje, pragnie dawać
364 I, 4, | niewidzialny łaska. Skoro bowiem za wszystkich umarł Chrystus
365 I, 5, | wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu
366 II, 3, | osobą. ~Po zmartwychwstaniu bowiem głoszą oni Królestwo, zwiastując
367 II, 4, | sensus Ecclesiae. Istnieją bowiem koncepcje zbawienia i misji,
368 III, 2, | obecny w ich życiu: On to bowiem stworzył ich i w tajemniczy
369 III, 3, | i materialnym. Prawdziwa bowiem wspólnota chrześcijańska
370 III, 4, | narodów, kultur, religii. Duch bowiem znajduje się u źródła szlachetnych
371 III, 4, | którym jest Kościół. Zawsze bowiem jest to ten sam Duch, który
372 IV, 0, | nie zakończoną. Kościół bowiem „nie może uchylać się od
373 V, 5, | rasizmy. ~Każda wspólnota bowiem, by mogła być chrześcijańska,
374 V, 6, | głębokiej równowagi: istnieje bowiem niebezpieczeństwo bezkrytycznego
375 V, 6, | grono ekspertów, wiadomo bowiem, że lud odzwierciedla autentyczny
376 V, 7, | Odbiorcami tej misji są bowiem grupy ludzkie nie znające
377 V, 7, | misji ad gentes. Trzeba bowiem, aby oba te elementy zachowywały
378 V, 7, | ludów”100. Chrystus sam bowiem, „podkreślając wyraźnie
379 V, 7, | dla Kościoła: pobudzają go bowiem zarówno do odkrywania i
380 V, 9, | i ludzkiego rozwoju. ~Te bowiem dzieła dają świadectwo o
381 VI, 3, | po krańce ziemi»; każda bowiem posługa kapłańska uczestniczy
382 VI, 5, | całego Ludu Bożego: chociaż bowiem do założenia nowego Kościoła
383 VII, 5, | świadectwo misjonarzy jest bowiem pociągające również dla
384 VII, 5, | ewangelizacji. Nie można bowiem przedstawiać działalności
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
385 III, | który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę
386 III, | ideałem św. Pawła: „Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście
387 III, | mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w
388 IV, | samego Kościoła. Podział bowiem, który niestety nastąpił
389 VI, | wielu kultur. Wszystkie bowiem kultury narodów słowiańskich
390 VI, | dziełu Braci Sołuńskich. Oni bowiem, tworząc w sposób oryginalny
391 VII, | misjonarskiej. Działalność ta bowiem jest zasadniczym zadaniem
392 VIII, | Posłannictwo Kościoła jest bowiem zawsze skierowane z niewzruszoną
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
393 I, | Kościoła. ~Te dwie cechy są bowiem znamienne dla jego nauczania
394 III, | którzy stracili nadzieję, bowiem w różnych częściach świata
395 III, | poszczególnych narodów”. Często bowiem zdarza się, że naród zostaje
396 III, | jedynego przewodnika, niesie to bowiem z sobą, podobnie jak w przypadku
397 III, | formy ubóstwa. W istocie bowiem, czyż pewne braki lub ograniczenia
398 III, | marksistowskiego. Rozpatrując bowiem rzecz z punktu widzenia
399 III, | i nie może być inaczej, bowiem Opatrzność Ojca Niebieskiego
400 IV, | także jest niedopuszczalny, bowiem tak samo jak niedorozwój
401 IV, | radykalnym nienasyceniu; jest bowiem rzeczą łatwo zrozumiałą,
402 IV, | potrafią prawdziwie „być”, bowiem na skutek odwrócenia hierarchii
403 IV, | wymiar ekonomiczny, winien bowiem udostępnić możliwie największej
404 IV, | powołania człowieka. ~Człowiek bowiem, jeśli można tak powiedzieć,
405 IV, | istnienie (...) Zechciał bowiem (Bóg), aby w Nim zamieszkała
406 IV, | i każdego człowieka jest bowiem obowiązkiem wszystkich wobec
407 IV, | hierarchię wartości: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek,
408 V, | hamujące rozwój ludów mają bowiem charakter czynników politycznych.
409 V, | wszystkich i każdego, wszyscy bowiem jesteśmy naprawdę odpowiedzialni
410 V, | jak i rozwojowi, rozwój bowiem, według znanego wyrażenia
411 V, | rozwoju. Pokój światowy bowiem nie jest do pomyślenia,
412 VI, | Paweł VI69. Nie proponuje bowiem systemów czy programów gospodarczych
413 VI, | zasady nie niweczy. Ciąży bowiem na własności „hipoteka społeczna” 79,
414 VI, | rozszerzał się i umacniał, bowiem „zdrowie” wspólnoty politycznej —
415 VII, | zwłaszcza najuboższym: „Tam bowiem, gdzie brak prawdy i miłości,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
416 Wprow, 0, | je przyjąć. Czyż mogliby bowiem uchylić się od uczynienia
417 Wprow, 0, | głoszenia Ewangelii. Sprawuje bowiem swoją władzę przez służbę
418 Wprow, 0, | ludzkiej słabości. Chociaż bowiem sam Chrystus powierzył Piotrowi
419 Wprow, 0, | nadziei. Kościół został bowiem wzniesiony na mocnej i trwałej
420 I, 2, | Kościoła katolickiego: „Wielu bowiem jest takich, którzy mają
421 I, 4, | komunii w prawdzie, jest bowiem znaczenie tejże prawdy.
422 I, 5, | chrześcijaństwa. Nie należy bowiem zapominać, że Pan nasz prosił
423 I, 5, | troska o jedność. Tylko bowiem w ten sposób stanie się
424 I, 6, | przez Sobór: człowiek jest bowiem „jedynym na świecie stworzeniem,
425 I, 7, | zasadnicze znaczenie. „Przez taki bowiem dialog uzyskują wszyscy
426 I, 8, | prawdy o Kościele. Prawda bowiem kształtuje sumienia, nadając
427 I, 8, | Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną
428 I, 9, | zostać rozwiązane, gdyby bowiem pozostały nie rozstrzygnięte,
429 II, 2, | uchylić72. Chrześcijanie bowiem, którzy niegdyś działali
430 II, 4, | aż do przelania krwi. Bóg bowiem w swych dziełach jest zawsze
431 II, 9, | milenium. W tym okresie bowiem „rozwój różnych doświadczeń
432 II, 9, | własnym domu; ze wszystkich bowiem Kościołów wznosiła się,
433 II, 10, | apostolskiej. (...) Możemy dziś bowiem stwierdzić, że wyznajemy
434 II, 10, | źródłem otuchy, ukazuje nam bowiem, że idziemy właściwą drogą
435 II, 13, | się radością. Stwierdzamy bowiem, że chrześcijanie coraz
436 III, 2, | kompetencji. Często chodzi tu bowiem o kwestie wiary, wymagające
437 III, 3, | powszechna obecność świętych jest bowiem dowodem transcendentnego
438 III, 5, | Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali”,
439 III, 5, | znakiem miłosierdzia. Pełni bowiem posługę miłosierdzia, zrodzoną
440 III, 6, | widzialnej komunii. Istnieje bowiem potrzeba, aby pełna komunia,
441 III, 7, | Chrystusa” 156,~Czyż można bowiem głosić Ewangelię pojednania,
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
442 Wprow, 1, | Rozwój nauki i techniki bowiem, choć stanowi wspaniałe
443 Wprow, 1, | uczciwe życie. Cokolwiek bowiem znajduje się w nich z dobra
444 Wprow, 2, | chrześcijańskiej ukształtowała się bowiem nowa sytuacja, w której
445 I, 1, | pełny sens życia. To dążenie bowiem stanowi rzeczywiste podłoże
446 I, 2, | się od niego uchylić: ono bowiem dotyczy dobra moralnego,
447 I, 2, | On nas prowadził. Jezus bowiem odpowiada na pytanie młodzieńca
448 I, 3, | którego miłuje: nie można bowiem szukać innej nagrody, większej
449 I, 5, | praktykowaniu miłości: „Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił
450 I, 6, | Boga (por. J 6, 45). Jezus bowiem jest światłością świata,
451 I, 6, | nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak
452 I, 6, | chrześcijańskiego. Czyny te bowiem, a zwłaszcza Jego męka i
453 I, 6, | liturgii i w życiu: „Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo
454 I, 7, | odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości” (Mt 19,
455 I, 7, | Jezusa do naśladowania Go, bowiem wiązało się ono z wymogami,
456 I, 7, | zachowywanie przykazań? Kto bowiem nie miłuje, pozbawiony jest
457 I, 7, | Bożych przykazań. Osiągamy bowiem usprawiedliwienie przez
458 I, 7, | dialektykę prawa i łaski: „Prawo bowiem zostało dane, aby przyzywać
459 I, 7, | Prawo nie ogranicza się bowiem do określenia tego, co należy
460 I, 8, | Nowego Prawa37. Kościół bowiem jest zarazem komunią wiary
461 I, 8, | moralnego postępowania. Ma on bowiem zadanie „głoszenia zawsze
462 II, 1, | Pismo Święte pozostaje bowiem żywym i płodnym źródłem
463 II, 1, | lub na zapomnienie. Są to bowiem elementy, od których zależy „
464 II, 1, | ilekroć nauczasz. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki
465 II, 2, | Bożego w człowieku. Bóg bowiem zechciał człowieka pozostawić
466 II, 3, | niezwykle rozległą, może bowiem jeść „z wszelkiego drzewa
467 II, 3, | poznania dobra i zła”, została bowiem powołana, aby przyjąć prawo
468 II, 3, | Jeden tylko Dobry” wie bowiem doskonale, co jest dobre
469 II, 4, | znakiem obrazu Bożego”: „Bóg bowiem zechciał człowieka pozostawić
470 II, 4, | ateistycznego: „Stworzenie bowiem bez Stworzyciela zanika. (...)
471 II, 4, | własnym prawem człowieka. Jak bowiem widzieliśmy, prawo naturalne „
472 II, 5, | każdego człowieka, nie jest to bowiem nic innego, jak sam ludzki
473 II, 6, | dziedzictwie. Ciało i dusza są bowiem nierozłączne: w łonie ludzkiej
474 II, 6, | Naturalne skłonności zyskują bowiem znaczenie moralne jedynie
475 II, 6, | miłości, jedynie na niej bowiem może on znaleźć prawdziwego
476 II, 7, | okoliczności. Chodzi tu bowiem o zakazy, które zabraniają
477 II, 7, | współczesnych i przyszłych: czyż bowiem można głosić powszechną
478 II, 7, (100)| naszych czasów. Czym innym bowiem jest sam depozyt wiary,
479 II, 8, | tamtego unikaj. Człowiek bowiem ma w swym sercu wypisane
480 II, 9, | wręcz jego fundament, wyraża bowiem owo pierwotne rozumienie
481 II, 10, | pewną naukę Kościoła. Z woli bowiem Chrystusa Kościół katolicki
482 II, 12, | odrzucenie miłości. „Mamy bowiem do czynienia z grzechem
483 II, 13, (123)| niewidzialny łaska. Skoro bowiem za wszystkich umarł Chrystus
484 II, 13, | apostoł Paweł: „Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem
485 II, 14, | raczej je potwierdza, ukazuje bowiem ich wymogi i ich powagę.
486 II, 14, | Przedmiot aktu chcenia stanowi bowiem czyn wybrany w sposób wolny.
487 II, 15, (131)| jako z natury złe. Któż bowiem nie dostrzega, że prowadziłoby
488 III, 2, | ich środowisku: „Niegdyś bowiem byliście ciemnością — napomina
489 III, 2, | dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka
490 III, 3, | największą surowością: „Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka
491 III, 3, | ofiar. Wobec rozlicznych bowiem trudności czy też w najzwyklejszych
492 III, 4, | przestając z ludźmi. Przyszedłszy bowiem nie po to, aby świat sądzić,
493 III, 4, | o których mowa, stanowią bowiem solidny fundament i trwałą
494 III, 4, | osoby ludzkiej. Jedynie bowiem moralność, która uznaje
495 III, 5, | rozpoznawania prawdy. Jeśli bowiem „nie istnieje żadna ostateczna
496 III, 6, | nienawidzę (...). Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale
497 III, 6, | usprawiedliwionego niemożliwe. Bóg bowiem nie nakazuje tego, co niemożliwe,
498 III, 6, | odkupionym przez Chrystusa? Bowiem chodzi właśnie o to: o rzeczywistość
499 III, 7, | Eucharystia. Uczestnicząc bowiem w ofierze Krzyża, chrześcijanin
500 III, 7, | udręki tego świata, zostali bowiem przez Niego uzbrojeni i
1-500 | 501-504 |