Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | w przyszłość”, w której już dostrzegamy trzecie tysiąclecie
2 I, | historycznego, który się rozpoczął już wcześniej, ale właśnie wówczas
3 I, | momencie tego konfliktu, gdy już z całą wyrazistością ujawniła
4 I, | zbudzona żądza nowości, która już od dawna wstrząsa społeczeństwami,
5 I, | obowiązkom i do niczego już nie jest obowiązany” 23.
6 I, | rzeczywistości. Trzeba jednak już teraz wyraźnie sobie uświadomić,
7 II, | sprawiedliwość społeczną” 41; już w encyklice Quadragesimo
8 II, | porozumienie, a jego celem nie jest już ogólne dobro społeczeństwa,
9 II, | szerszy zasięg. Błąd ten — jak już powiedzieliśmy — kryje się
10 II, | nienawiści i gdy rodzą się już nowe ideologie sławiące
11 III, | w świecie, która została już obszernie przedstawiona
12 III, | do formułowania tego sądu już teraz, człowiek stawia siebie
13 IV, | ile wprost nie ogranicza już i tak zawężonej przestrzeni
14 IV, | dewaluują pewne zdobyte już umiejętności i sprawdzone
15 IV, | w niektórych przypadkach już się czyni — zmniejszenia,
16 IV, | osłabiony i ogranicza się już tylko do wytwarzania dóbr
17 IV, | mieć i używać, niezdolny już do opanowywania własnych
18 IV, | naukę społeczną, która — jak już zostało powiedziane — uznaje
19 V, | zastąpione rządami prawa, to jest już najwyższa pora, by podobny
20 VI, | najpotężniejsze, nie jest już w stanie tego dokonać. Dążenie
21 VI, | zdążającej ku bliskiemu już nowemu tysiącleciu, w wierności
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
22 I, | daje następującą odpowiedź: już „tak długo jestem z wami,
23 I, | powołanie,” dokonuje zaś tego „już w samym objawieniu tajemnicy
24 I, | sięgnąć do tej podstawy. Już w Encyklice Redemptor hominis
25 I, | ten przymiot Bóstwa, który już Stary Testament (przy pomocy
26 III, | Przymierza poznał tę nędzę już od czasu wyjścia, gdy uczynił
27 III, | miłosierdzie w czynach i słowach już od zarania istnienia tego
28 III, | miłosierdzie samo w sobie; przecież już samo używane w tych Księgach
29 III, | niej, ale także głębsze. Już Stary Testament uczy, że
30 III, | człowieka — tak jak to czyni już Stary Testament — obecność
31 III, | Boga, który związał się już jako Stwórca szczególną
32 III, | tajemnicy stworzenia. One też — już w kontekście Starego Przymierza —
33 III, (4) | męskie), o tyle rahamim już w swym źródłosłowie wskazuje
34 IV, | 5. Już u progu Nowego Testamentu
35 IV, | Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać
36 IV, | materialnych, chyba nigdy już w, takiej ilości, w jakiej
37 IV, | sobie ze strony ojca — znany już rys starotestamentalnego
38 V, | wielkopiątkowe, a przedtem już modlitwa w Ogrójcu, wprowadzają
39 V, | ten wedle słów zapisanych już w proroctwie Izajasza (por.
40 V, | eschatologicznego spełnienia zawiera się już w krzyżu Chrystusa, w Jego
41 V, | oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie, ani żałoby,
42 V, | który u kresu — a poniekąd już poza kresem — swego mesjańskiego
43 V, | por. Łk 1, 50). Słowa te już od chwili Wcielenia otwierają
44 VI, | które uświadamia sobie już bliskość trzeciego Tysiąclecia
45 VI, | luków i krajów nie jest już czystą utopią, jeśli tylko
46 VI, | przestrzeni tych piętnastu już lat, które dzielą nas od
47 VI, | lęk, który łączy się — jak już wspomniano w Encyklice Redemptor
48 VI, | dla życia ludzkiego, i to już od chwili poczęcia, poszanowanie
49 VI, | społeczeństwo, dla którego nic już nie jest „święte” — wbrew
50 VII, | potężniejsza niż grzech. Była już o tym mowa w Encyklice Redemptor
51 VII, | swoje oblicze. Tak jak na to już zwracaliśmy uwagę przy analizie
52 VIII, | jeśli nieraz nie odważa się już wypowiedzieć tego słowa „
53 VIII, | na których wypełniły się już do końca słowa z kazania
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
54 1, | Chrystusa z tego świata już się przybliżył, zapowiedział
55 1, | wypowiadał te słowa, była już tak bardzo bliska. ~W dalszym
56 1, | mówiąc o sobie, sugeruje już w jakiś sposób tajemnicę
57 1, | czyta Pismo Święte i zna już objawienie tej tajemnicy,
58 1, | poniekąd droga, na której już się przygotowuje to pełne
59 1, | Matki. W dniu, w którym mógł już przemawiać w synagodze,
60 1, | Ewangelista Łukasz, który już przedstawił Jezusa jako „
61 1, | Jednorodzonego dał” (J 3, 16). Już w „daniu” Syna, w darze
62 1, | jednej strony obietnicę Bożą, już wyrażoną przez usta Proroka: „
63 1, | tymże samym Wieczerniku już w niedzielę wielkanocną.
64 1, | wątpienia Duch Święty działał już na świecie, nim jeszcze
65 2, | sprawiedliwości zaś — bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie
66 2, | człowieka z Bogiem; jest on też „już osądzony” od początku. Jeżeli
67 2, | również tego grzechu, który już został definitywnie osądzony („
68 2, | sprawiedliwości i o sądzie”. ~Wskazuje już na to ów tekst, w który
69 2, | 12, 47). Uwydatnia się to już w pierwszym przemówieniu,
70 2, | kłamstwa” — tego, który już „został osądzony” (por.
71 2, | początku” (1 J 3, 8), i który już „został osądzony” (J 16,
72 2, | gruncie kłamstwa, definitywnie już „osądzonego”, które to kłamstwo
73 2, | Duchowi Świętemu, który już przeniknął do samej głębi
74 2, | postępowania, co ujawniło się, jak już mówiliśmy, na kartach Księgi
75 2, | grzechu, o których była już mowa. Duch Święty „przekonywa
76 2, | Reconciliatio et paenitentia39. Już Papież Pius XII stwierdził,
77 3, | również do wspomnianego już wielkiego Jubileuszu. Wypada
78 3, | która z kolei obejmowała już swoim działaniem wierzących
79 3, | rodzi się w pewnej mierze już na gruncie radykalnej inności
80 3, | 17). O tym grzechu, jak już powiedzieliśmy, Duch Święty
81 3, | Kościoła”, jak to zostało już powiedziane w encyklice
82 3, | się pierwszego spełnienia już o wieczorze dnia wielkanocnego,
83 3, | trwała w nadziei, w której „już jesteśmy zbawieni” (por.
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
84 Wpr, 3 | eklezjalnego. Dostrzegamy to już w pierwszych relacjach o
85 I, 12 | Nauczał o tym wyraźnie już św. Jan Chryzostom: « Ofiarujemy
86 I, 17 | swojego Ducha, wylanego już w Chrzcie św. i udzielonego
87 I, 18 | życie wieczne: posiada je już na ziemi, jako przedsmak
88 II, 21 | czyli królestwo Chrystusa już teraz obecne w misterium,
89 III, 29 | eucharystyczną »,58 było już dobrze zakorzenione w nauczaniu
90 III, 29 | nauczaniu Papieży. 59 Jak już przy innej okazji miałem
91 III, 31 | kapłana – nie wspominając już o dobru Kościoła i świata –
92 IV, 35 | komunii, którą zakłada jako już istniejącą, aby ją umacniać
93 IV, 38 | Komunia kościelna, jak to już przypomniałem, jest także
94 IV, 41 | poszczególnych członków pisałem już w Liście apostolskim o świętowaniu
95 IV, 44 | Chrystusa i to pragnienie już staje się wspólnym uwielbieniem
96 V, 47 | która zakorzeniła się już w pierwotnym Kościele. Lecz
97 VI, 57 | Kościoła. Również dlatego już od czasów starożytnych w
98 VI, 58 | Zbawicielu moim », nosi już w łonie Jezusa. Wielbi Ojca «
99 Zak, 60 | nowego programu”. Program już istnieje: ten sam co zawsze,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
100 Wprow, 2, | i niepokojące rozmiary. ~Już Sobór Watykański II w jednej
101 Wprow, 2, | istot poczętych lub bliskich już kresu życia jest niezwykle
102 I, 1, | będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem
103 I, 2, | się wydawało — wyszliśmy już raz na zawsze. ~
104 I, 2, | poczucie równowagi, niekiedy już zachwianej, życia osobistego
105 I, 3, | zaczątkową autonomią i wychodzi już ze stanu całkowitej zależności
106 I, 3, | wówczas człowiek nie przyjmuje już prawdy o dobru i złu jako
107 I, 3, | prawem, ponieważ nie jest już oparte na mocnym fundamencie
108 I, 3, | totalitarny. Państwo nie jest już „wspólnym domem”, gdzie
109 I, 3, | sytuacji oznacza, że działają już mechanizmy, które prowadzą
110 I, 4, | Człowiek nie potrafi już postrzegać samego siebie
111 I, 4, | człowiek”. Dlatego nie traktuje już życia jako wspaniałego daru
112 I, 4, | umiera, człowiek nie potrafi już sobie zadać pytania o najbardziej
113 I, 4, | 20), znaczy to, że weszło już na drogę niebezpiecznej
114 I, 5, | jako dar życia, nie jest już znakiem śmierci i ostatecznej
115 I, 5, | życie zwycięży. „A śmierci już odtąd nie będzie” — woła
116 I, 5, | rzeczywistości jednak podjęto już i nadal podejmuje się bardzo
117 I, 5, | zapowiadają dalsze postępy i już dziś służą rodzącemu się
118 I, 5, | wynagrodzi w przyszłości, ale już teraz sprawia, że przynoszą
119 I, 5, | rozwoju, w których ludzie dążą już nie tyle do zapewnienia
120 II, 1, | życia, która — darowana już w Objawieniu Starego Testamentu,
121 II, 2, | rzeczywistości przygotowana już w Starym Testamencie. Zwłaszcza
122 II, 2, | wydaje się, że naród jest już skazany na zagładę, gdyż
123 II, 3, | naznaczone nietrwałością już od chwili Jego narodzin.
124 II, 4, | pojawia się w całej Biblii i już na jej pierwszych stronicach
125 II, 5, | we własnym życiu, które już teraz otwiera się na życie
126 II, 5, | ziemskiej kondycji, w której już zakiełkowało i wzrasta życie
127 II, 6, | wrażliwość na wartość życia, choć już tak wyraźna, nie ma jeszcze
128 II, 6, | życia. Można je odnaleźć już w Starym Testamencie, którego
129 II, 8, | jak w obliczu bliskiego już kresu, można to łatwo wyjaśnić
130 II, 9, | czas, kiedy „nie będzie już (...) starca, który by nie
131 II, 9, | człowiekowi wydaje się, że nie ma już szans na odzyskanie zdrowia —
132 II, 9, | Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie».
133 II, 11, | J 19, 34). ~Wszystko się już wypełniło. Wyrażenie „oddał
134 III, 2, | Znajduje się ono — jak już podkreśliłem — w Dekalogu,
135 III, 2, | wybranym; ale było obecne już w pierwotnym przymierzu,
136 III, 2, | bardzo rzadkie, a być może już nie zdarzają się wcale. ~
137 III, 3 | powstawałem, oczy twoje już wtedy mnie widziały” (por.
138 III, 3, | to zjawisko językowe jest już objawem niepokoju nurtującego
139 III, 3, | poprzedza narodziny. Człowiek już w łonie matki należy do
140 III, 3, | przyszłości i którego dni są już policzone, a powołanie już
141 III, 3, | już policzone, a powołanie już zapisane w „księdze żywota” (
142 III, 3, | społeczeństwie, jak o tym świadczy już cytowane tu Didache62. Atenagoras,
143 III, 3, | ukryte w łonie matki, „są już otoczone opieką Bożej Opatrzności” 63.
144 III, 3, | znaczenia, czy zabija się osobę już narodzoną, czy też powoduje
145 III, 3, | w chwili narodzin. Jest już człowiekiem ten, kto ma
146 III, 3, | Sobór Watykański II, jak już zostało wspomniane, bardzo
147 III, 3, | okropnymi przestępstwami” 68. ~Już od pierwszych wieków dyscyplina
148 III, 3, | samego szacunku jak dziecko już narodzone i jak każdy człowiek75. ~
149 III, 3, | zapłodnienia” w probówce — już to jako „materiału biologicznego”
150 III, 3, | biologicznego” do wykorzystania , już to jako źródła organów albo
151 III, 4, | nieodwracalnie upośledzone nie ma już żadnej wartości. ~
152 III, 4, | chorego, ponieważ nie są już współmierne do rezultatów,
153 III, 4, | takiej „heroicznej” postawy. Już Pius XII stwierdził, że
154 III, 4, | wówczas, gdy chory nie jest już w stanie żyć” 85. Także
155 III, 5, | 68. Jak już powiedzieliśmy kilkakrotnie,
156 III, 5, | prawu naturalnemu, nie jest już prawem, ale wypaczeniem
157 III, 5, | przerywanie ciąży i eutanazję, już przez ten sam fakt przestaje
158 III, 5, | Boga niż ludzi” (Dz 5, 29). Już w Starym Testamencie znajdujemy
159 III, 5, | prawa bardziej permisywnego, już obowiązującego lub poddanego
160 III, 5, | tych, które doświadczyły już gorzkich konsekwencji takiego
161 III, 5, | wówczas, gdy dokonany czyn — już to z samej swej natury,
162 III, 5, | to z samej swej natury, już to ze względu na określony
163 III, 6, | własnego życia Bogu99. ~Już w tym sensie negatywne nakazy
164 III, 8, | odważnie głosić te prawdy już na pierwszym etapie ewangelizacji,
165 III, 9, | do solidarności. ~Czas już, abyśmy wszyscy przyjęli
166 III, 9, | podobnie jak dzieje się to już z inicjatywy niektórych
167 III, 10, | starszym, zwłaszcza gdy nie są już samodzielne, oraz chorym
168 III, 10, | lekarskiego, o czym świadczy już starożytna, ale zawsze aktualna
169 III, 11, | podeszłym wieku, bliscy już kresu swojej wędrówki, mogą
170 III, 12, | łączącej wolność z prawdą. Jak już wielokrotnie stwierdzałem,
171 Zak, 3 | A śmierci już odtąd nie będzie” (Ap 21,
172 Zak, 3, | nas, że w Nim moce śmierci już zostały pokonane: „Śmierć
173 Zak, 3, | dzieje ludzkości, „śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby,
174 Zak, 3, | żałoby, ni krzyku ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
175 Wprow, 0, (1)| Pisałem już o tym w mojej pierwszej
176 Wprow, 0, | tymczasowymi i nie próbuje już stawiać zasadniczych pytań
177 I, 1, | dzięki wcieleniu Syna Bożego już od tej chwili dane nam jest
178 I, 1, | Dei verbum : «Skoro zaś już wielokrotnie i wielu sposobami
179 I, 1, | Objawieniu Chrystusa nie jest już zatem zamknięta w ciasnych
180 I, 2, | życia człowieka. Chrystus «już w samym objawieniu tajemnicy
181 I, 2, | zdawało mi się, że potrafię już uchwycić to, czego szukałem,
182 II, 1, | 16. Już w Piśmie Świętym znajdujemy
183 II, 1, | cywilizacyjny nie istniejących już kultur. Wydaje się, że na
184 II, 2, | Oczy umysłu nie mogły już widzieć wyraźnie: stopniowo
185 II, 2, | pragnie Bóg, nie wystarcza już sama mądrość ludzkich mędrców,
186 III, 1, | wartości, poza którymi nie ma już i nie może być dalszych
187 III, 1, | pewność nie podlegającą już żadnym wątpliwośowieka ~
188 III, 2, | bezcelowe i pozbawione sensu. Już sama zdolność poszukiwania
189 III, 2, | okazują się krótkotrwałe. Jak już powiedziałem, każdy człowiek
190 III, 2, | tym, co on w głębi serca już uznaje za prawdę i czego
191 III, 2, | ponieważ mówi to, co my już przeczuwamy, i wypowiada
192 III, 2, | ludzkiego rozumu, wyrażonym już w zasadzie niesprzeczności.
193 IV, 1, | uniwersalnym, nie poprzestawali już oni na antycznych mitach,
194 IV, 1, | tego kroku: «...zacząłem już przyznawać nauce katolickiej
195 IV, 1, | Zadaniem tych ostatnich jak już powiedziałem było wskazanie,
196 IV, 2, | wiedzy do pełni mądrości. Już od pierwszych stronic swojej
197 IV, 3, | etycznych, nie stawiają już w centrum swej uwagi osoby
198 IV, 3, | korzyści i sprawować władzę. ~Już w mojej pierwszej Encyklice
199 IV, 3, | któremu nie pozwala się już poznawać prawdy i szukać
200 V, 1, | jest niełatwe, skoro bowiem już samo określenie naturalnych
201 V, 1, | stwierdzeniem, przytoczonym już wcześniej: «Istnieją dwa
202 V, 1, | nowej postaci. Nie mamy już do czynienia wyłącznie z
203 V, 1, | twierdzeń, które weszły już do języka potocznego i do
204 V, 1, (72) | Już Sobór Watykański I w jasnych
205 V, 2, | inspiracji chrześcijańskiej. Już wcześniej i niezależnie
206 V, 2, | Pana. Chrystus, nowy Adam, już w samym objawieniu tajemnicy
207 VI, 1, | refleksją filozoficzną. Już Sobór Watykański I, nawiązując
208 VI, 1, | do których rozum dochodzi już w drodze samodzielnego poszukiwania.
209 VI, 1, | poglądach tych, obecnych już zresztą w nauczaniu soborowym92,
210 VI, 1, | wymiar uniwersalny: nie jest już zamknięta w granicach jednego
211 VI, 1, | Pawłem: «nie jesteście już obcymi i przychodniami,
212 VI, 1, | przyrodzie, co widzieliśmy już wcześniej, mówiąc o pismach
213 VI, 2, | filozofowie. Piętnowali ją już św. Paweł i Ojcowie Kościoła,
214 VI, 2, | filozofia była nazywana już w epoce patrystycznej ancilla
215 VI, 2, | jego rozeznania, jak to już wyjaśniałem poprzednio.
216 VI, 2, | współczesnym filozofiom. Jak już podkreślałem, filozof musi
217 VII, 1, | dawnych poglądów, dzisiaj już w znacznej mierze przestarzałych
218 VII, 1, | racjonalistycznych, wzbudziła już w ubiegłym stuleciu falę
219 VII, 2, (109)| wypowiadał te słowa, była już tak bardzo bliska. W dalszym
220 VII, 2, | kulturowych. Jak powiedziałem już wcześniej, tezy historyzmu
221 VII, 2, | definicjach soborowych. Już mój Czcigodny Poprzednik
222 VII, 2, | wypracowanie intellectus fidei. Jak już wspomniałem, intellectus
223 VII, 2, | zasadami postępowania, został już zdyskwalifikowany i odrzucony114;
224 VII, 2, | koncepcji sumienia: nie jest już ono postrzegane w swojej
225 Zak, 0, | ludzkości. Stwierdził to już Sobór Watykańci II: «Powodowani
226 Zak, 0, | prawdziwej wiedzy, nie napotykało już żadnych przeszkód dzięki
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
227 II, | bowiem — to warto zauważyć już tutaj — wierzy w człowieka:
228 II, | ziemi, znajduje Kościół już na pierwszych stronach Księgi
229 II, | zostały one wypowiedziane już w kontekście tajemnicy Stworzenia.
230 II, | więc owe słowa, zapisane już na samym początku Biblii,
231 II, | rozwoju, które może częściowo już się zarysowują, ale w znacznej
232 II, | Człowiek panuje nad ziemią już poprzez to, że oswaja i
233 II, | niektóre wątki właściwe już Staremu Testamentowi, dokonało
234 II, | wyznaczonego po raz pierwszy już słowami Księgi Rodzaju;
235 II, | niż te, które stały się już w zeszłym stuleciu pobudką
236 II, | krajach, które przeszły już przez proces swego rodzaju
237 II, | faktycznej „proletaryzacji” lub już wręcz się znajdują w stanie „
238 II, | ale de facto zasługującego już na taka nazwę. W takim stanie
239 III, | je „uczłowieczając”), to już tutaj należy stwierdzić,
240 III, | tego, co inni przed nim już wypracowali na gruncie tych
241 III, | słowa znaczeniu, ale jest to już z pewnością materializm
242 III, | społeczną, o której była już mowa poprzednio. Tenże sam
243 III, | sam błąd, który posiada już swoją określoną postać historyczną,
244 III, | Leona XIII, wprowadzonego już w życie w różnych krajach
245 III, | przeciwieństwo pracy. Jak już uprzednio wspomniano w tym
246 III, | o tym mowa poniżej. Ale już tutaj trzeba ogólnie podkreślić,
247 IV, | z których wiele zostało już proklamowanych przez odnośne
248 IV, | stosunków międzynarodowych, jak już na to, zwłaszcza od czasu
249 IV, | pracy — zgodnie z tym, co już wyżej powiedziano o podmiotowym
250 IV, | swe odpowiedniki poniekąd już w średniowiecznych cechach
251 IV, | pracodawców. Wszystkie, jak już wspomniano, dzielą się jeszcze
252 IV, | się do społeczeństw, które już osiągnęły pewien stopień
253 V, | wartości. Prawdę tę znajdujemy już na samym początku Pisma
254 V, | stworzenia, jaki znajdujemy już w pierwszym rozdziale Księgi
255 V, | pracy, która wyraża się już w całej tradycji Starego
256 V, | władza na niebie i na ziemi, już działa w sercach ludzi mocą
257 V, | owoc ludzkiej pracy — jest już cząstką owej nowej ziemi,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
258 I, 1 | Piotra w Rzymie, ogromnie się już przybliżył do roku dwutysięcznego.
259 I, 1 | zapewne niejedno staramy się już teraz przewidywać. Dla Kościoła,
260 I, 1 | nierównomiernie — rozprzestrzenił się już jednak na całą ziemię aż
261 I, 2 | Poprzednik Jan Paweł I. Już bowiem w dniu 26 sierpnia,
262 I, 5 | metropolia, nie mówiąc już o każdej z osobna diecezji,
263 II, 2 | Pana. Chrystus, nowy Adam, już w samym objawieniu tajemnicy
264 II, 4 | Chrystus-Odkupiciel, jak to już zostało powiedziane, „objawia
265 II, 4 | Stworzony na nowo! „Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma
266 II, 4 | Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka
267 II, 5 | jednym możemy i winniśmy już teraz osiągnąć i ujawnić
268 II, 6 | chrześcijanie muszą odnaleźć to, co już ich łączy wcześniej, zanim
269 II, 6 | J 2, 25), dla tego, co już on sam w głębi swojego ducha
270 II, 6 | szacunku dla tego, co już w nim zdziałał ten Duch,
271 II, 6 | Chrystus sam — wówczas, kiedy już jako więzień stanął przed
272 II, 6 | nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi
273 III, 2 | ludźmi — i to począwszy już od pierwszej chwili zaistnienia
274 III, 3 | na kartach Księgi Rodzaju już w opisie jego stworzenia (
275 III, 4 | o to, co znalazło wyraz już w pierwszym orędziu Stwórcy
276 III, 4 | bardzo realne i wyczuwalne już niebezpieczeństwo, że wraz
277 III, 4 | porównania, które wielokrotnie już znajdowały swój oddźwięk
278 III, 5 | jakby z rozległą rodziną. ~Już w pierwszej połowie niniejszego
279 III, 5 | kategorii”, a nawet — co już także ma miejsce — odmawia
280 IV, 3 | idź, a od tej chwili już nie grzesz” (J 8, 11). Jest
281 IV, 4 | równocześnie — wedle wspomnianej już nauki św. Pawła, ujętej
282 IV, 4 | również to, co powiedziano już powyżej: człowiek jest i
283 IV, 5 | drogach, które tak wyraźnie już ukazał Papież Paweł VI w
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
284 Wprow, 0, | której Duch Święty, który już wylał na Maryję z Nazaretu
285 Wprow, 0, | zabrania głosu, jest bliska już perspektywa Roku 2000, który
286 Wprow, 0, | przeznaczona na Jego Matkę, była już na ziemi. To właśnie Jej „
287 Wprow, 0, | podkreśla, iż Bogarodzica jest już eschatologicznym wypełnieniem
288 Wprow, 0, | Najświętszej Maryi Panny już osiąga doskonałość, dzięki
289 Wprow, 0, | Pielgrzymowanie przez wiarę nie jest już więcej udziałem Bogurodzicy:
290 Wprow, 0, | niebie, Maryja przekroczyła już próg pomiędzy wiarą a widzeniem „
291 I, 1, | zarysowuje się Ona (...) proroczo już w obietnicy danej pierwszym
292 I, 1, | Chrystusa jest Ona obecna już „przed założeniem świata”,
293 I, 2, | swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która
294 I, 2, (30) | klasyczny temat wysunięty już przez św. Ireneusza: „I
295 I, 2, | powiedziane Ci od Pana”. Te słowa już się spełniły: Maryja z Nazaretu
296 I, 2, | jerozolimskiej. Było to już czterdziestego dnia po narodzeniu
297 I, 2, | 12). Równocześnie jednak, już u początku swego życia,
298 I, 3, | w całej Palestynie, jest już całkowicie i wyłącznie „
299 I, 3, | nade wszystko dla tego, że już przy zwiastowaniu przyjęła
300 I, 3, | mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «
301 I, 3, | wydarzeniu tym zarysowuje się już dość wyraźnie nowy wymiar,
302 I, 3, | największej wagi („wina już nie mają”). Posiada ona
303 I, 3, | Maryi względem ludzi było już zarysowane — w tej chwili
304 I, 3, | odniesieniu do Syna Bożego50. ~Już sam moment narodzin Kościoła,
305 I, 3, | który podczas zwiastowania już Ją był zacienił” 51. ~Tak
306 II, 1, | przez pustynię, nazwany już jest Kościołem Bożym (por.
307 II, 1, | Istotnie, w wierze Maryi, już przy zwiastowaniu, a ostatecznie
308 II, 2, | chodzi o Wschód i Zachód. Jak już niejednokrotnie podkreśliłem,
309 II, 3, | elementów orędzia, zawartego już w Magnificat, ale także
310 III, 1, | wiary” — jak to zostało już ukazane poprzednio — a w
311 III, 1, | jedynego pośrednictwa — już przy zwiastowaniu została
312 III, 1, | 1-12; 19, 25-27), jak to już zostało uprzednio omówione.
313 III, 1, | obcowania, Ona sama bowiem jest już „wzięta do nieba” 107. Prawda
314 III, 1, | nadal z Nim zjednoczona, gdy już „wszystko Mu jest poddane,
315 III, 2, | zjednoczenia z Chrystusem” 117. Już poprzednio ukazano, jak
316 III, 2, | właściwe Maryi, jako że już na ziemi współdziałała w
317 III, 2, | Chrystusowych Mówią one, jak już wskazano uprzednio, o nowym
318 III, 2, | Kościół w Jej osobie osiąga już tę doskonałość, dzięki której
319 III, 3, | Maryjny. Inicjatywa taka miała już miejsce poprzednio, kiedy
320 III, 3, | którego zakończenia dzieli nas już ponad dwadzieścia lat. Nadzwyczajny
321 III, 3, | 50. Jak już zostało powiedziane, także
322 III, 3, | Rodziną na ziemi, jak mówiłem już na początku nowego roku: „
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
323 Wprow, 0, | 2. Sobór przyniósł już liczne owoce misyjne: wzrosła
324 I, 5, | powiedzieć o wspomnianych już zastrzeżeniach w odniesieniu
325 II, 0, | Królestwo Boże, przygotowane już przez Stare Przymierze,
326 II, 1, | Dobrą Nowiną”, jak stwierdza już na początku posłannictwa
327 II, 1, | 6, 10), wiara dostrzega już jego działanie w znakach,
328 II, 2, | zepchniętym na margines pozwala już doświadczać wyzwolenia,
329 II, 2, | w Królestwie nie będzie już chorób ani cierpień i że
330 II, 3, | sprawę, że Królestwo jest już obecne w osobie Jezusa i
331 II, 4, | Chrystusa, ani od Kościoła. ~Jak już powiedziano, Chrystus nie
332 II, 4, | Królestwo od Jezusa, nie ma już Królestwa Bożego przez Niego
333 II, 4, | Chrystusa, który nie jawi się już jako Pan, któremu wszystko
334 II, 5, | eschatologiczne rozpoczyna się już teraz w nowości życia w
335 III, 2, | którego pragnie objawić, jest już obecny w ich życiu: On to
336 III, 4, | por. J 3, 8) i „działał już na świecie, nim jeszcze
337 III, 5, | ludów, którym Chrystus był już przepowiadany. Dziś od wszystkich
338 IV, 1, | byliśmy przyzwyczajeni. Już przed Soborem mówiło się
339 IV, 1, | ewangelizacji ujawnia się już w „słownictwie misyjnym”:
340 IV, 1, | misyjnej, nie pojmowanej już jako zadanie na marginesie
341 IV, 2, | albo wprost nie uważają się już za członków Kościoła, prowadząc
342 IV, 3, | są one bardzo bolesne. Już mój Poprzednik Paweł VI
343 IV, 4, | jest nacisk demograficzny. Już teraz w licznych krajach
344 IV, 4, | w wielu krajach stanowią już więcej niż połowę ludności
345 IV, 4, | zwykłe środki duszpasterskie już nie wystarczają: potrzeba
346 IV, 4, | areopagi”. Paweł, który już przepowiadał w licznych
347 IV, 5, | Benedykt XV przestrzegał już misjonarzy swych czasów, „
348 V, 2, | przekonany, że istnieje już w jednostkach i w narodach
349 V, 3, | daj mi tej wody, abym już nie pragnęła” (J 4, 10.
350 V, 4, | Kościoła — tam, gdzie on już istnieje — albo wymagają
351 V, 4, | wspólnot kościelnych przyniosły już obfite owoce. Pozostaje
352 V, 8, | pokoju i sprawiedliwości już w tym życiu. Jest to biblijna
353 VI, 0, | kapłanów”117. Wiele Kościołów już to czyni; gorąco zachęcam,
354 VI, 1, | ograniczała się tylko do już nawróconych, ale by przeznaczono
355 VI, 3, | Kościołom Afryki, zatwierdzając już istniejące w tej dziedzinie
356 VI, 5, | wspólnoty. Przypomniał to już Pius XII, przedstawiając
357 VI, 7, | inkulturacji. Rzeczywiście istnieje już szeroko zakrojone i regularne
358 VII, 4, | charakterze międzynarodowym jest już dziś masowym zjawiskiem.
359 VII, 7, | swojego, otrzymujemy, i już dziś młode Kościoły, z których
360 VII, 8, | chrześcijaństwa, której początek można już dostrzec. Rzeczywiście,
361 VIII, 4, | konkretny, że Królestwo Boże już nadeszło i zostało przez
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
362 I, | także Cyryla, którego śmierć już w roku 869 odłączyła od
363 I, | Świętych, od których dzieli nas już jedenaście stuleci, oraz
364 II, | żyło wielu Słowian. Jednak już około roku 840 porzucił
365 II, | i religii, powierzono mu już w młodym wieku delikatne
366 II, | Wschodu i Zachodu – zapewne już w roku 863, podejmując wśród
367 II, | Dalszą misję musiał podjąć już sam Metody, gdyż jego młodszy
368 III, | się w Chrystusa. Nie ma już żyda ani poganina, nie ma
369 III, | żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka
370 III, | człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy
371 III, | biskupiej Katedrze Kościoła. ~Już wcześniej Konstantyn i jego
372 IV, | państwowej, jak i kościelnej. ~Już w ich czasach zaczęły się
373 IV, | Bizantyjskiego sprawowano już od dawna święte obrzędy
374 V, | przeznaczone im w Kościele, który już powstał w tej części Europy.
375 VII, | Chorwacji chrześcijaństwo już wcześniej tam zakorzenione. ~
376 VII, | problemem jest wspomniana już „inkulturacja”. Dwaj Bracia
377 VIII, | grona narodów Europy, które już w ciągu poprzednich wieków
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
378 II, | 5. Już w chwili opublikowania dokument
379 II, | kwestia społeczna”. ~Co prawda już Encyklika Mater et Magistra
380 II, | sytuację w świetle istniejącego już, jak wiadomo, w roku 1967
381 III, | ludzkim, na co zwróciła już uwagę dwadzieścia lat temu
382 III, | kątem etyczno-moralnym. ~Już Encyklika Populorum progressio
383 III, | rosnące znaczenie przewidywała już Encyklika Populorum progressio39,
384 III, (39) | rozwijające się nie byłyby, już narażone na przytłoczenie
385 III, | powiększenia przedziału, który, już istnieje na płaszczyźnie
386 III, | niegościnnym świecie nie mogą już odnaleźć domowego ogniska. ~
387 III, | wspólnoty międzynarodowe już jest znakiem utwierdzającej
388 IV, | jak tylko mnożenie dóbr już posiadanych lub stałe zastępowanie
389 IV, | tylko dlatego, że Bóg Ojciec już od początku postanowił uczynić
390 IV, | ich jest pozbawiony59. Jak już wspomniano, wskazana jest
391 IV, | innych religii, jak to się już zresztą dzieje na wielu
392 V, | natury ekonomicznej. Jak już uprzednio podkreśliliśmy,
393 V, | tej drogi, a tam, gdzie już poczyniono jakieś kroki
394 V, | naturalnych w rozwoju, można już wskazać jako na wartość
395 V, | niewątpliwie cnotą chrześcijańską. Już w dotychczasowym rozważaniu
396 V, | ludzkimi i naturalnymi, tak już mocnymi i ścisłymi, zarysowuje:
397 VI, | jako takiego, co stwierdził już w swej Encyklice Papież
398 VI, | krajów współzależność jest już rzeczywistością. Uznanie
399 VI, | mogą i powinny tworzyć — co już zaczyna się: dokonywać i
400 VII, | które) na tej ziemi obecne już jest w tajemnicy” 89. ~Teraz
401 VII, | praw ludzkich, konflikty już istniejące czy zagrażające,
402 VII, | do Syna, mówi: „Nie mają już wina” (J 2, 3), i także
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
403 I, 1, | sakramentem jedności” 4.~Już w Starym Testamencie prorok
404 I, 2, | wydarzeniu Pięćdziesiątnicy Bóg już objawił Kościół w jego rzeczywistości
405 I, 2, | sprawiedliwego” 19. Kościół już został dany i dlatego żyjemy
406 I, 2, | został dany i dlatego żyjemy już teraz w czasach ostatecznych.
407 I, 2, | Elementy tego Kościoła już nam danego istnieją „łącznie
408 I, 3, | dwustronnych dostarczyły już chrześcijańskim Wspólnotom
409 I, 3, | znacznych postępów, jakie już się dokonały i budzą nadzieję,
410 I, 4, | pretekstem, że nie są one już dziś zrozumiałe. Jedność,
411 I, 5, | się z nimi. Wspomniałem już o wizycie Patriarchy ekumenicznego
412 I, 5, | modlitwy o jedność stała się już integralną częścią życia
413 I, 5, | częścią życia Kościoła. Nie ma już żadnego ważnego i doniosłego
414 I, 5, | spotkania i modlitwy zapisały już całe stronice naszej „Księgi
415 I, 10, | i domagają się podjęcia, już od tej chwili, wszelkiej
416 II, 1, | tak rozległym zakresie. Już samo to jest wielkim darem
417 II, 1, | 16). Wdzięczność za łaski już otrzymane jest warunkiem,
418 II, 1, | jednego wyznania nie uważają już innych chrześcijan za wrogów
419 II, 2, | powiedziałem, przypominając to, co już napisałem w mojej pierwszej
420 II, 2, | z zadowoleniem, że i tak już rozległa sieć ekumenicznej
421 II, 3, | Chrystusa i to pragnienie już staje się wspólnym uwielbieniem
422 II, 3, | wydaje się, że bliska jest już chwila, kiedy będzie można
423 II, 4, | pobudzał ten proces, który sam już wszedł zdecydowanie na drogę
424 II, 5, | uznanie stopnia komunii już osiągniętej, aby następnie
425 II, 7, | w tym samym czasie były już w toku przygotowania do
426 II, 7, | wpisuje się też ustalony już od kilkunastu lat zwyczaj,
427 II, 7, | współpatronami Europy. Wcześniej już Papież Paweł VI ogłosił
428 II, 8, | życia mniszego. Tam przecież już od chlubnych czasów Ojców
429 II, 8, | Potwierdziwszy istniejącą już komunię wiary, Sobór Watykański
430 II, 9, | katolicki i Kościół prawosławny już mogą wyznawać razem jako
431 II, 9, | katolikom i prawosławnym już od tej chwili dawać wierne
432 II, 9, | Wysiłki należy kontynuować. Już teraz jednak można stwierdzić,
433 II, 9, | katolickiego (...) utrzymuje już w pełni łączność z braćmi
434 II, 10, | tych Kościołów mogliśmy już wyznać naszą wspólną wiarę
435 II, 11, | tym samym czasie — i to już w styczniu 1920 r. — Patriarchat
436 II, 11, | o dialogu wielostronnym już w 1964 r. rozpoczęto proces
437 II, 11, | przedmiot dialogu zostały już omówione lub też będą podjęte
438 II, 11, | Modlitwa o jedność, tak głęboko już zakorzeniona i rozpowszechniona
439 II, 13, | Mi jeść” (Mt 25, 35). Jak już podkreśliłem, współpraca
440 II, 13, | tym, jaki stopień komunii już istnieje między nimi127.~
441 II, 13, | jej granice. Istniejąca już między chrześcijanami komunia
442 III, 1, | wzajemne zrozumienie, jakie już osiągnęliśmy i wypracowane
443 III, 1, | 79. Już teraz można wskazać zagadnienia,
444 III, 3, | my — chrześcijanie — mamy już wspólne Martyrologium. Obejmuje
445 III, 3, | formy tego samego nakazu. Już poprzednio odnotowałem z
446 III, 3, | stwierdzam natomiast, że jest ona już doskonała w tym, co wszyscy
447 III, 3, | komunia naszych Wspólnot jest już w rzeczywistości — choć
448 III, 4, | 4, 11-13). Powiedziałem już, że jako Kościół katolicki
449 III, 4, | Jest on oparty na komunii już istniejącej dzięki pierwiastkom
450 III, 5, | drugiej jednak strony, jak to już stwierdziłem 12 czerwca
451 III, 5, | obecnie przedmiotem studiów, już podjętych lub planowanych,
452 III, 5, | swej strony, w cytowanych już słowach Chrystusa, na które
453 Adh, 0, | Świętego” 162,~Gdy świta już nowe tysiąclecie, czyż możemy
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
454 Wprow, 1, | Pana. Chrystus, nowy Adam, już w samym objawieniu tajemnicy
455 Wprow, 2, | teologicznej. Nie jest to już krytyka częściowa i doraźna,
456 Wprow, 2, (8)| PIUS XII wskazał już na ten rozwój doktrynalny:
457 Wprow, 2, | napisania - co zapowiedziałem już w Liście Apostolskim Spiritus
458 I, 4, | sam jest Dobrem. Ale Bóg już dał odpowiedź na to pytanie:
459 I, 4, | ale dla wierzącego jest już teraz światłem prawdy, źródłem
460 I, 4, | pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił
461 I, 5, | a po części zyskaliśmy już wolność. Wszystkie nasze
462 I, 7, | człowiek po grzechu nie potrafi już sprostać: „Przez wzgląd
463 I, 7, | którego otrzymaliśmy, jest już „zadatkiem naszego dziedzictwa” (
464 I, 8, | Zaś Pasterze Kościoła już od czasów apostolskich jednoznacznie
465 II, 1, | zachętą Soboru, przyniosła już owoce w postaci interesujących
466 II, 2, | osoby ludzkiej” — stwierdza już soborowa deklaracja Dignitatis
467 II, 2, | koncepcji sumienia: nie jest już ono postrzegane w swojej
468 II, 4, | imieniu Pierwowzoru” 65. ~Już samo panowanie nad światem
469 II, 8, | autorzy określają jego akty już nie mianem „sądów”, ale „
470 II, 9, | unikać, albo że ocenia czyn już przezeń dokonany. Jest osądem
471 II, 10, | które sumienie powinno już znać i rozwijać je, wychodząc
472 II, 12, | rzeczy samej taki wybór już zawiera w sobie wzgardę
473 II, 13, | która czyny te spełnia, jest już przez to samo moralnie „
474 II, 15, | powodów (causis bonis), nie są już grzechami lub — co jeszcze
475 III, 1, | stwarzają wrażenie, że nie ma już takiej wartości moralnej,
476 III, 1, | wobec ludzkiego życia — już poczętego, a jeszcze nie
477 III, 1, | życia. Co gorsza, człowiek już nie jest przekonany, że
478 III, 1, | gruncie rzeczy nie zważa się już na to, że prawo Boże zawsze
479 III, 3, | 91. Już w Starym Przymierzu spotykamy
480 III, 3, | tej prawdzie, która jest już obecna w stworzeniu, a w
481 III, 5, | niewolnika-chrześcijanina «już nie jako niewolnika, lecz (...)
482 III, 6, | grzechu, gdy nie uznaje już Boga za swego Stwórcę i
483 III, 7, | Święty — jak podkreślał już Nowacjan, wyrażając w ten
484 III, 8, | przykazania moralne, objawione już w Starym Testamencie, ukazał
485 Zak, 1, | niewoli grzechu i daje moc, by już więcej nie grzeszyć. Poprzez
|