Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | wzbogacenia i do wzbogacenia życia wiary, należy również owocna działalność
2 III, (58) | Por. KONGREGACJA DS. NAUKI WIARY Instrukcja o chrześcijańskiej
3 V, | życia w prawdzie własnej wiary i zgodnie z transcendentną
4 VI, | problemów i wyzwań, aby światło wiary oświetliło je i uczyniło
5 VI, | poprzedza Kościół w pielgrzymce wiary, towarzyszy swym macierzyńskim
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
6 I, | kierując się żywym zmysłem wiary, zwraca się niejako spontanicznie
7 I, | głębi języka objawienia i wiary, ażeby w tym właśnie języku
8 VI, | jakiej jest przekonany, wiary, którą wyznaje, możliwości
9 VII | wyznając je jako zbawczą prawdę wiary i życia z wiary, z kolei
10 VII | zbawczą prawdę wiary i życia z wiary, z kolei starając się wprowadzać
11 VII, | liturgii. Autentyczny zmysł wiary Ludu Bożego idzie za tym,
12 VII, | Tradycja i całe życie z wiary Ludu Bożego, dostarcza z
13 VII, | rozległym doświadczeniu wiary, a także i w swoim nauczaniu —
14 VIII, | Tradycji i autentycznym życiu z wiary tylu pokoleń Ludu Bożego.
15 VIII, | współczesnych nie podziela tej wiary i nadziei, która każe mi
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
16 Wstep, | Czyni to słowami Symbolu wiary, zwanego nicejsko-konstantynopolitańskim
17 Wstep, | czerpie z samego źródła wiary, którym jest Jezus Chrystus.
18 Wstep, | która znajduje się w centrum wiary chrześcijańskiej i jest
19 1, | mysterium Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza
20 2, | ukazywać z całym realizmem wiary sytuację grzechu w świecie
21 3, | Wcielenia, tę kluczową prawdę wiary, odwołując się do Ducha
22 3, | świata poprzez posłuszeństwo wiary. Wiara zaś w swej najgłębszej
23 3, | Maryi, przez „posłuszeństwo wiary” (por. Rz 1, 5): zaiste, „
24 3, | pneumatologiczny, ogarniając wzrokiem wiary owe dwa tysiąclecia działania
25 3, | równocześnie też wyznanie wiary w Ducha Prawdy jako Tego,
26 3, | wiedzione wewnętrznym zmysłem wiary, szukają mocy, która zdolna
27 3, | dziewica, która (...) dochowuje wiary danej Oblubieńcowi”67. ~
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
28 Wpr, 1 | codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę
29 Wpr, 4 | zmartwychwstał. Tym słowom wyznania wiary wtórują słowa adoracji i
30 Wpr, 5 | Mysterium fidei! – Tajemnica wiary! ». Kiedy kapłan wypowiada
31 Wpr, 6 | Eucharystia jest tajemnicą wiary i jednocześnie « tajemnicą
32 Wpr, 10 | inne pozytywne przykłady wiary i miłości do Eucharystii. ~
33 Wpr, 10 | zaciemnianie prawidłowej wiary i nauczania katolickiego
34 I | Rozdział I~Tajemnica Wiary~
35 I, 11 | Oto wielka tajemnica wiary » – « Głosimy śmierć Twoją,
36 I, 11(12) | Paweł VI, Uroczyste wyznanie wiary (30 czerwca 1968), 24: AAS
37 I, 12 | niej nie tylko przez pełne wiary wspomnienie, ale też poprzez
38 I, 15 | krytycznej myśli z « przeżyciem wiary » Kościoła, ujmowanej szczególnie
39 I, 15(26) | Uroczyste wyznanie wiary(30 czerwca 1968), 25: AAS
40 III, 27 | właśnie w celu zachowania wiary apostolskiej wtę Najwyższą
41 III, 28(54) | Por. Kongregacja Nauki Wiary, Sacerdotium ministeriale (
42 III, 29(61) | Kongregacja Nauki Wiary, Sacerdotium ministeriale (
43 IV, 35(71) | Por. Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła
44 IV, 36 | oraz praktykowanie cnót wiary, nadziei i miłości. Tylko
45 IV, 38 | złączeni więzami wyznania wiary, sakramentów i kościelnego
46 IV, 38 | pojmowaną integralnie prawdę wiary o tajemnicy Eucharystii.
47 IV, 39(79) | Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła
48 IV, 39(83) | Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła
49 IV, 44 | komunii w zakresie wyznania wiary, sakramentów i władzy kościelnej,
50 IV, 44 | takiej czy innej prawdy wiary. Droga ku pełnej jedności
51 IV, 44(92) | 1089; Kongregacja Nauki Wiary, List Ad exsequendam (18
52 IV, 46 | jednej lub więcej prawd wiary odnośnie do tych sakramentów,
53 V, 50 | tajemnicy ujmowanej w pełni wiary Kościoła i zgodnie ze wskazaniami
54 VI, 54 | Eucharystia jest tajemnicą wiary, która przewyższa nasz intelekt,
55 VI, 55 | Maryja była wezwana do wiary, że Ten, którego poczęła «
56 VI, 55 | eucharystyczna wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy,
57 VI, 55 | wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy, że ten sam Jezus,
58 Zak, 59 | Siostry, że wświetle waszej wiary i ku jej umocnieniu przekażę
59 Zak, 59 | przekażę Wam to moje świadectwo wiary w Najświętszą Eucharystię.
60 Zak, 61 | kolejnym pokoleniom chrześcijan wiary i nauki o Tajemnicy eucharystycznej,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
61 Wprow, 2, | dotyka samej istoty jego wiary w odkupieńcze wcielenie
62 I, 2, (14) | Por. KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego
63 I, 5, | i moralne, gdy wypływa z wiary w Chrystusa, jest przez
64 I, 5, | 24). ~Światło i moc tej wiary pozwala zatem Kościołowi
65 II, 2, | Egiptu, stanowiąca podstawę wiary Starego Testamentu, pozwala
66 II, 2, | egzystencji stanowią wyzwanie dla wiary i domagają się odpowiedzi
67 II, 5, | stwierdza Piotr w swoim wyznaniu wiary: „Panie, do kogóż pójdziemy?
68 III, 2, (41) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzacego
69 III, 2, | nadprzyrodzonego zmysłu wiary”, wzbudzonego i umacnianego
70 III, 2, | powszechną zgodność w sprawach wiary i obyczajów” 49. ~Wobec
71 III, 2, (52) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura
72 III, 3, (57) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o przerywaniu ciąży (
73 III, 3, (58) | Por. KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego
74 III, 3, | przez Kongregację Nauki Wiary61 — od początku aż do naszych
75 III, 3, (74) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego
76 III, 4, (76) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura
77 III, 4, (79) | 147; por. KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura
78 III, 4, (84) | Por. KONGREGACJA NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura
79 III, 5, (90) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla życia
80 III, 5, (98) | KONGR. NAUKI WIARY, Deklaracja o przerywaniu
81 III, 9, | kontemplacji107. Rodzi się ona z wiary w Boga życia, który stworzył
82 III, 10, | jest to potrzeba zrodzona z wiary, „która działa przez miłość” (
83 III, 11, | powinna służyć rozwojowi wiary dzieci i pomagać im w spełnianiu
84 III, 12, | ulegają tendencji do odrywania wiary chrześcijańskiej od jej
85 III, 13, | niezwykłe światło i moc z wiary, należy do każdego ludzkiego
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
86 Wprow, 0, | rozpowszechnionych przejawów braku wiary w istnienie prawdy, obserwowanego
87 Wprow, 0, | podjęliśmy. Potwierdzając prawdę wiary, możemy przywrócić człowiekowi
88 Wprow, 0, | fundamencie w relacji do wiary. Nie sposób bowiem zaprzeczyć,
89 I, 1, | 13). U początków naszej wiary znajduje się spotkanie,
90 I, 1, | odwiecznym dążeniu do zrozumienia wiary przez refleksję o Objawieniu
91 I, 1, | a w drugim przy pomocy wiary. Różni się przedmiotem,
92 I, 2, | posłuszeń?posłuszeństwo wiary’»14. To zwięzłe, ale bogate
93 I, 2, | realizację samego siebie? Akt wiary jest najdonioślejszym wyborem
94 I, 2, | chlebem»17. ~Tak więc poznanie wiary nie usuwa tajemnicy, a jedynie
95 II, 1, | jest więź między poznaniem wiary a poznaniem rozumowym. Potwierdzają
96 II, 1, | poznaniem rozumowym a poznaniem wiary. Świat i to, co w nim zachodzi,
97 II, 1, | człowiek nie wyznaje zarazem wiary w Boga, który w nich działa.
98 II, 1, | jest wpisane w horyzont wiary. Nie można zatem rozdzielać
99 II, 1, | Nie można zatem rozdzielać wiary i rozumu nie pozbawiając
100 II, 1, | wpisana w szerszy kontekst wiary. «Pan kieruje krokami człowieka,
101 II, 2, | prawdy, natomiast z pomocą wiary może otworzyć się na «szaleństwo»
102 II, 2, | może się rozbić powiązanie wiary i filozofii, ale poza którą
103 III, 2, (29) | bowiem świeckie i sprawy wiary wywodzą swój początek od
104 IV, 1, | się o głębsze zrozumienie wiary i jej uzasadnień. Wręcz
105 IV, 1, | chrześcijańskiej, ale raczej obrona wiary: «Nauka Zbawiciela jest
106 IV, 1, | głęboko przeżywali treści wiary, potrafili dotrzeć do najgłębszych
107 IV, 1, | wyłącznie na wyrażeniu prawd wiary w kategoriach filozoficznych.
108 IV, 1, | Canterbury zasada pierwszeństwa wiary nie sprzeciwia się niezależnym
109 IV, 1, | wydawanie opinii o treściach wiary; zadania tego nie mógłby
110 IV, 1, | pewne zrozumienie treści wiary. Św. Anzelm podkreśla, że
111 IV, 1, | filozoficznego i poznania wiary: wiara domaga się, aby jej
112 IV, 2, | wiarą. Skoro zarówno światło wiary, jak i światło rozumu pochodzą
113 IV, 2, | nadprzyrodzony charakter wiary, nie zapominał też o wartości,
114 IV, 2, | wartości, jaką jest rozumność wiary; przeciwnie, umiał poddać
115 IV, 2, | upokorzyć, aby przyjąć treści wiary; w każdym przypadku człowiek
116 IV, 2, | wychodząc od prawdy samej wiary: «Mądrość wymieniana wśród
117 IV, 2, | Podobnie też jest ona różna od wiary, jako że wiara przyjmuje
118 IV, 2, | Objawieniu i bada treści wiary, docierając do tajemnicy
119 IV, 3, | autonomicznej w stosunku do treści wiary. Jedną z konsekwencji tego
120 IV, 3, | aby rozszerzyć przestrzeń wiary, bądź też aby pozbawić ją
121 IV, 3, | racjonalnego, oderwanego od wiary i stanowiącego dla niej
122 IV, 3, | Odpowiedzią na odwagę (parresia) wiary musi być odwaga rozumu. ~
123 V, 1, | naruszając prostotę i czystość wiary Ludu Bożego. ~
124 V, 1, | swojego autorytetu i w świetle wiary filozofie i poglądy, które
125 V, 1, | filozofii z punktu widzenia wiary. Ponadto, ponieważ w procesie
126 V, 1, | krytycznego rozeznania w świetle wiary. Przedsięwzięcie to jest
127 V, 1, | owocne z punktu widzenia wiary, od treści błędnych i niebezpiecznych.
128 V, 1, | można poznać tylko w świetle wiary. Konstruktywne treści tej
129 V, 1, | racjonalizmu, odrębność tajemnic wiary od zdobyczy filozofii oraz
130 V, 1, | powinno wnieść w poznanie wiary: «Chociaż jednak wiara jest
131 V, 1, | objawia tajemnice i udziela wiary, rozniecił też w ludzkim
132 V, 1, | również Kongregacja Nauki Wiary, spełniając właściwe sobie
133 V, 1, (70) | 1988), 873; Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa
134 V, 1, | sposób warunkują rozumienie wiary, a wręcz samą możliwość
135 V, 1, | a wręcz samą możliwość wiary w Boga. Rozpowszechnionym
136 V, 1, (72) | strony, że "odnośnie do wiary (...), Kościół katolicki
137 V, 1, (72) | uznanych za przeciwne doktrynie wiary, zwłaszcza gdy są one potępione
138 V, 1, | najwyższego prawidła jego wiary»75 jest bowiem jedność,
139 V, 1, | rozumowym wyjaśnieniu prawd wiary, a nawet zostały wykorzystane
140 V, 1, | filozofia. Niemniej w świetle wiary, która dostrzega ten ostateczny
141 V, 2, | fundamentalne znaczenie dla wiary i wiedzy teologicznej78.
142 V, 2, | sposób zgodny z wymogami wiary. Św. Tomasz pisał papiew. «
143 V, 2, | epistemologiczne pod nowy opis wiary w świetle odnowionej koncepcji
144 V, 2, | próbę pogodzenia wymogów wiary z zasadami metodologii fenomenologicznej.
145 V, 2, | chrześcijańskiej, opartej na jedności wiary i rozumu. ~
146 V, 2, | zainteresowaniu inkulturacją wiary. Zwłaszcza doświadczenie
147 VI, 1 | Nauka wiary a wymogi rozumu filozoficznego ~
148 VI, 1, | rozumienie tegoż słowa w świetle wiary, nie może się zatem obyć
149 VI, 1, | Struktura teologii jako nauki wiary ukształtowana jest przez
150 VI, 1, | się wyrażając przyzwolenie wiary. ~Ze swej strony teologia
151 VI, 1, | zadaniem jest uzasadnienie wiary (por. 1 P 3, 15), powinna
152 VI, 1, | zarazem odpowiadający mu akt wiary, teologia fundamentalna
153 VI, 1, | droga przygotowująca go do wiary, którą może dojść do przyjęcia
154 VI, 1, | uniwersalnego charakteru treści wiary. Nie należy ponadto zapominać,
155 VI, 1, | w poganach po przyjęciu wiary. W obliczu skarbów zbawienia,
156 VI, 1, | wielka prawda: ze spotkania wiary z różnymi kulturami zrodziła
157 VI, 1, | kolei sam sposób przeżywania wiary stanowi również jeden z
158 VI, 1, | różnych kulturach domaga się wiary od tych, którzy ją przyjmują,
159 VI, 1, | konfrontacji z prawdami wiary. Jedno jest pewne: zapoznanie
160 VI, 2, | widzenia jej odniesień do wiary chrześcijańskiej. Pierwsza
161 VI, 2, | doskonali: przyzwolenie wiary, ogarniające rozum i wolę,
162 VI, 2, | bezpośredniego lub pośredniego wkładu wiary chrześcijańskiej. ~Tak więc
163 VI, 2, | jak jawi się ona w świetle wiary, która pomaga poprawnie
164 VI, 2, | szczególnie oryginalnym wkładem wiary: chrześcijańskie orędzie
165 VI, 2, | zrozumienia i wyjaśnienia prawd wiary w świetle Objawienia. Kontynuowali
166 VI, 2, | krytycznego, prowadzonym w świetle wiary, to podstawą i nieodzownym
167 VI, 2, | przydatnych do zrozumienia wiary. Gdyby natomiast filozof
168 VI, 2, | przywłaszczenia sobie treści wiary chrześcijańskiej, jak to
169 VI, 2, | wyjaśniałem poprzednio. Prawdy wiary stawiają bowiem określone
170 VI, 2, | bowiem wymogi rozumu i moc wiary połączyły się w najbardziej
171 VII, 1, | Ten wymóg, właściwy dla wiary, został jednoznacznie potwierdzony
172 VII, 1, | przydatne dla rozumienia wiary, ujawniają bowiem strukturę
173 VII, 1, | próbują przesłonić treści wiary lub podważyć ich uniwersalną
174 VII, 1, | i podważa nawet pewniki wiary. ~Nihilizm ten znajduje
175 VII, 2, | następnie przyswojenia im treści wiary przy pomocy pojęć odpowiadających
176 VII, 2, (108)| Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa
177 VII, 2, (109)| mysterium Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza
178 VII, 2, | zrozumienie Objawienia i treści wiary. Prawdziwym centrum refleksji
179 VII, 2, (113)| zmianie". Św. Kongr. Nauki Wiary, Dekl. o katolickiej doktrynie
180 VII, 2, | stulecia, wedle którego prawdy wiary nie są niczym innym, jak
181 VII, 2, | sferze rozumienia prawd wiary, które dotyczą postępowania
182 VII, 2, | przede wszystkim głoszeniu wiary i katechezie117. Głoszenie,
183 VII, 2, | głębiej poznać w świetle wiary. Nauczanie zawarte w katechezie
184 VII, 2, (117)| 1302-1303; Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa
185 VII, 2, | w dążeniu do przekazania wiary i do jej głębszego zrozumienia. ~
186 Zak, 0, | punktu widzenia rozumienia wiary, a także wskazanie ograniczeń,
187 Zak, 0, | może istnieć jako nauka wiary, z pewnością nakłoniła rozum,
188 Zak, 0, | kultur połączonych jednością wiary. ~
189 Zak, 0, | którzy nie wyznają naszej wiary. Przemiany dokonujące się
190 Zak, 0, | głębokiego przekazu prawd wiary. Nie należy zapominać o
191 Zak, 0, | teologia jako rozumienie wiary była owocna i skuteczna.
192 Zak, 0, | Maryję «podporą rozumienia wiary»132. Widzieli w Niej wierny
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
193 II, | równocześnie charakteru przekonania wiary. Kościół bowiem — to warto
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
194 I, 1 | świadomość tej kluczowej prawdy wiary, której dał wyraz św. Jan
195 I, 2 | wówczas: „W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa, mojego
196 I, 6 | zamieszanie pojęć w sprawach wiary i moralności, że prowadzi
197 I, 6 | pogłębionej i odpowiedzialnej wiary. Prawdziwa działalność ekumeniczna
198 I, 6 | gubienia pewności własnej wiary5 ani też podkopywania zasad
199 II, 1 | kiedy w duchu posłuszeństwa wiary przyjmuje Chrystusowe wezwanie
200 II, 4 | korzeniu jest pewnością wiary, ale która w sposób ukryty
201 II, 4 | Chrystusa, wie z całą pewnością wiary, że Odkupienie, które przyszło
202 III, 5 | relacji do zjawiska religii i wiary. Trudno więc z „czysto ludzkiego”
203 IV, 2 | konstytutywną właściwością wiary Kościoła, zarówno wówczas,
204 IV, 2 | wyznaniu i nauczaniu tej wiary pozostawał ściśle wierny
205 IV, 2 | Boży w szczególny zmysł wiary46. ~W ten sposób staliśmy
206 IV, 2 | zasadniczej jedności Nauczania Wiary i Moralności jako swego
207 IV, 2 | głoszą i przekazują naukę wiary i moralności chrześcijańskiej.
208 IV, 2 | pracy znajdują wyraz swej wiary i apostolskiej odpowiedzialności. ~
209 IV, 3 | teologów, ludzi głębokiej wiary i modlitwy, ascetów i mistyków,
210 IV, 3(54) | ŚW. KONGR. DLA DOKTRYNY WIARY, Normae pastorales circa
211 IV, 5 | to z najgłębszej potrzeby wiary, nadziei i miłości. Jeśli
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
212 Wprow, 0, | szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe
213 Wprow, 0, | Matka najmilsza i jako wzór wiary, nadziei i miłości. ~Wkrótce
214 Wprow, 0, | odpowiadających duchowi wiary. ~
215 Wprow, 0, | równocześnie wzrok naszej wiary w stronę Jego ziemskiej
216 Wprow, 0, | rzeczywistością Objawienia i wiary, czujemy potrzebę uwydatnienia
217 Wprow, 0, | potwierdzona jako prawda wiary Kościoła. Maryja jest Matką
218 Wprow, 0, | jaśnieje w pełni na horyzoncie wiary Kościoła tajemnica Jego
219 Wprow, 0, | wszystko do owej „pielgrzymki wiary”, w której „Błogosławiona
220 Wprow, 0, | tejże samej pielgrzymce wiary. ~Sobór daje temu wyraz
221 Wprow, 0, | pierwowzorem Kościoła, w porządku wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia
222 Wprow, 0, | i w czystości dochowuje wiary danej Oblubieńcowi” i która „
223 Wprow, 0, | drodze”. Pielgrzymowanie wiary wskazuje na dzieje wewnętrzne,
224 Wprow, 0, | wyjątkowe „pielgrzymowanie wiary” wciąż staje się punktem
225 I, 2, | należy okazać «posłuszeństwo wiary» (por. Rz 16, 26; por. Rz
226 I, 2, | Takie właśnie ujęcie wiary znalazło doskonałe urzeczywistnienie
227 I, 2, | okazując „posłuszeństwo wiary” Temu, który przemawiał
228 I, 2, | Zawierało się w tej odpowiedzi wiary doskonałe współdziałanie „
229 I, 2, | Maryi przyrównywana bywa do wiary Abrahama, którego Apostoł
230 I, 2, | Apostoł nazywa „ojcem naszej wiary” (por. Rz 4, 12). W zbawczej
231 I, 2, | ku Bogu”: cała Jej droga wiary. Na tej zaś drodze w sposób
232 I, 2, | coraz większym heroizmem wiary — będzie się urzeczywistniać
233 I, 2, | objawienia. A to „posłuszeństwo wiary” ze strony Maryi w ciągu
234 I, 2, | zadziwiające podobieństwo do wiary Abrahama. Podobnie jak ten
235 I, 2, | poddaje się w półcieniu wiary, przyjmując całkowicie i
236 I, 2, | wszystkim „posłuszeństwu wiary”, zdając się na takie znaczenie
237 I, 2, | samej drodze „posłuszeństwa wiary” usłyszała Maryja niedługo
238 I, 2, | Maryjnego „itinerarium” wiary. Słowa jego, natchnione
239 I, 2, | sobie całkowitą „nowość” wiary: początek Nowego Przymierza.
240 I, 2, | związany jest z „ciemną nocą wiary” — używając słów św. Jana
241 I, 2, | naprzód w swojej pielgrzymce wiary, w miarę jak Jezus „czynił
242 I, 2, | szła naprzód w pielgrzymce wiary”, jak podkreśla Sobór37.
243 I, 2, | jest wówczas posłuszeństwo wiary, które Maryja okazuje wobec „
244 I, 2, | dziejach człowieka „kenoza” wiary. Przez wiarę Matka uczestniczy
245 I, 2, | perspektywa tego błogosławieństwa wiary. Sięga ono do „początku”
246 I, 2, | szła naprzód w pielgrzymce wiary”. Równocześnie zaś tę tajemnicę
247 I, 3, | przyczynia się do wzbudzenia wiary w uczniach. ~
248 II, 1, | szła naprzód w pielgrzymce wiary”, uczestnicząc jak żadne
249 II, 1, | odzwierciedla najważniejsze treści wiary” 58. Jest Ona — pośród wszystkich
250 II, 1, | rozpoczyna się owa wędrówka wiary: pielgrzymowanie Kościoła
251 II, 1, | dar Ducha” 59. ~Jej droga wiary jest poniekąd dłuższa. Wcześniej
252 II, 1, | Bogu przez „posłuszeństwo wiary” 60, które kazało Jej odpowiedzieć
253 II, 1, | według twego słowa!”. Droga wiary Maryi, modlącej się w Wieczerniku,
254 II, 1, | się w Wieczerniku z drogą wiary Kościoła. W jaki sposób? ~
255 II, 1, | zgromadzenie tych, którzy w świetle wiary zobaczyli „Jezusa, sprawcę
256 II, 1, | macierzyńskiej pielgrzymce wiary. Szła poprzez lata Jego
257 II, 1, | zawsze błogosławieństwo Jej wiary. Dziewica z Nazaretu bowiem
258 II, 1, | wierze oparcia dla swojej wiary. I to właśnie żywe uczestnictwo
259 II, 1, | mówić o swoistej „geografii” wiary i pobożności maryjnej, która
260 II, 1, | umocnienie swojej własnej wiary. Istotnie, w wierze Maryi,
261 II, 2, | znakiem danym dla ożywienia wiary w świecie, podczas gdy ich
262 II, 2, | wspólnocie owo „posłuszeństwo wiary”, którego Maryja jest pierwszym
263 II, 2, | będzie oparta na jedności wiary. Muszą oni rozwiązać niemałe
264 II, 2, | postąpić w owej „pielgrzymce wiary”, której Maryja jest również
265 II, 2, | w zasadniczych punktach wiary chrześcijańskiej, także
266 II, 2, | że należy to do naszej wiary w Chrystusa, prawdziwego
267 II, 2, | długiego orszaku świadków, wiary w jedynego Pana, Syna Bożego,
268 II, 2, | dogmaty chrześcijańskiej wiary o Trójcy Świętej i Słowie
269 II, 2, | prawdziwa „pielgrzymka wiary” poprzez miejsca i czasy,
270 II, 2, | towarzyszyła pielgrzymowaniu wiary ludu dawnej Rusi. Zbliża
271 II, 2, | pogłębić swoje posłuszeństwo wiary? ~
272 II, 3, | obecna w, tym pielgrzymowaniu wiary Ludu Bożego do światła.
273 II, 3, | który — przejęty z głębi wiary Maryi przy nawiedzeniu —
274 II, 3, | ukryte w głębi „posłuszeństwa wiary”, to teraz niejako wybucha
275 II, 3, | natchnione wyznanie tej wiary, w której odpowiedź na słowo
276 II, 3, | słowa Magnificat. Z głębi wiary Dziewicy przy zwiastowaniu,
277 II, 3, | serca Maryi, z głębi Jej wiary, która się wyraziła w słowach
278 II, 3, (93) | Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
279 III, 1, | Szła naprzód w pielgrzymce wiary” — jak to zostało już ukazane
280 III, 1, | która szła w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe
281 III, 2, | Kościoła, w porządku (...) wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia
282 III, 2, | i w czystości dochowuje wiary danej Oblubieńcowi” 125.
283 III, 2, | jako Oblubienica „dochowuje wiary danej Chrystusowi”, wówczas
284 III, 2, | jednakże strzeże również wiary otrzymanej od Chrystusa:
285 III, 2, | Z kolei w Wyznaniu wiary, znanym pod nazwą Credo
286 III, 3, | tutaj nie tylko o samą naukę wiary, ale także o życie z wiary —
287 III, 3, | wiary, ale także o życie z wiary — w tym wypadku więc o autentyczną „
288 Zak, 0, | antyfony wyrażają zdziwienie wiary, jakie towarzyszy tajemnicy
289 Zak, 0, | pośrodku tego zadziwienia wiary stoi Maryja. Ona, Święta
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
290 Wprow, 0, | osłabienie jest oznaką kryzysu wiary1. ~W dwadzieścia pięć łat
291 Wprow, 0, | na cel wewnętrzny: odnowę wiary i życia chrześcijańskiego.
292 I, 0, | misja Kościoła rodzi się z wiary w Jezusa Chrystusa, co każdy
293 I, 0, | wierny proklamuje w wyznaniu wiary trynitarnej: „Wierzę w jednego
294 I, 1, | uwypukla znamienną cechę wiary chrześcijańskiej: wiarę
295 I, 1, | byłby różny od „Chrystusa wiary”. Kościół zna i wyznaje
296 I, 5, | naszemu życiu. Misje są sprawą wiary, są dokładnym wskaźnikiem
297 I, 5, | dokładnym wskaźnikiem naszej wiary w Chrystusa i w Jego miłość
298 I, 5, | zobowiązani do dawania świadectwa wiary i życiu chrześcijańskiego
299 II, 1, | otrzymuje się za pośrednictwem wiary i nawrócenia (por. Mk 1,
300 II, 2, | uzdrowień, Jezus wzywa do wiary, do nawrócenia, do tego,
301 II, 2, | Łk 5, 24). Po przyjęciu wiary uzdrowienie pobudza, by
302 II, 4, | zrozumieć ten, kto nie ma wiary chrześcijańskiej, podczas
303 II, 5, | nie tylko do dojrzewania wiary i miłości w otwarciu się
304 III, 1, | do powtórzenia wyznania wiary Piotra: „Ty jesteś Mesjasz” (
305 III, 1, | Misjonarz wezwany jest do wiary w przemieniającą moc Ewangelii
306 IV, 2, | kościelne, mają żarliwość wiary i życia, promieniują świadectwem
307 IV, 2, | ochrzczonych utraciły żywy sens wiary albo wprost nie uważają
308 IV, 3, | chrześcijańskiego — ufność płynąca z wiary, to znaczy z pewności, że
309 IV, 4, | sytuacje w odniesieniu do wiary zasadniczo różne. ~Tak więc
310 IV, 6, | misjonarze otworzyli dla wiary,. ~Pozostaje jednak faktem,
311 IV, 6, | część integralną swojej wiary, apostolską troskę i o przekazywanie
312 IV, 6, | innym radości i światła wiary. Troska ta winna stać się
313 V, 2, | wezwany do okazywania swej wiary w środowisku wrogim czy
314 V, 3, | natury Kościoła, tajemnicy wiary i miłości77. Pragnę zachęcić
315 V, 3, | nową energię, entuzjazm wiary, pragnienie znalezienia
316 V, 4, | najlepszą oznaką dojrzałości wiary. Potrzeba radykalnego nawrócenia
317 V, 4, | swą jedność i żywotność wiary. ~Siły misyjne pochodzące
318 V, 4, | terenie — popierać szerzenie wiary i rozprzestrzenianie się
319 V, 4, | dla wielu zamyka drogę do wiary”81. Fakt, że Dobra Nowina
320 V, 4, | wyznawanie wobec narodów wiary w Boga i w Jezusa Chrystusa
321 V, 6, | specyfiki i integralności wiary chrześcijańskiej. ~Poprzez
322 V, 6, | obiektywnymi wymogami samej wiary. W tym celu, zwłaszcza w
323 V, 6, | do przedstawienia skarbu wiary we właściwym bogactwie form
324 V, 6, | Biskupi „stróże depozytu wiary”, dbać będą o wierność i
325 V, 6, | odzwierciedla autentyczny zmysł wiary, którego nigdy nie należy
326 V, 6, | tradycyjnych jest konsekwencją wiary dojrzałej. ~ ~
327 V, 7, | przekreśla bynajmniej wezwania do wiary i chrztu, których Bóg pragnie
328 V, 7, | podkreślając wyraźnie konieczność wiary i chrztu (...), potwierdził
329 VI, 1, | człowieka. Są to pielgrzymki wiary (...). Są to równocześnie
330 VI, 2, | Chociaż obowiązek rozszerzania wiary ciąży w odpowiedniej części
331 VI, 2, | Narodów w dziele szerzenia wiary i zakładania nowych Kościołów.
332 VI, 2, | drogę, wybierając — w duchu wiary, posłuszeństwa i komunii
333 VI, 3, | równocześnie świeżość i żywotność wiary Trzeba oczywiście, by posługa
334 VI, 4, | Rodzin zakonnych w krzewieniu wiary i formowaniu nowych Kościołów:
335 VI, 5, | świeckich w rozkrzewianiu wiary zaznacza się jasno od samych
336 VI, 6, | pomocą przy rozszerzaniu wiary i Kościoła” 154. Nie bez
337 VI, 6, | konsekwentnie według własnej wiary, winni poświęcić Kościołowi
338 VII, 0, | jest oznaką dojrzałości wiary i życia chrześcijańskiego,
339 VII, 4, | winni być zawsze świadkami wiary i miłości Chrystusowej.
340 VII, 6, | Papieskie — Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Dzieło Świętego Piotra
341 VII, 7, | uniwersalistyczny zmysł wiary, a więc dawać i przyjmować
342 VII, 8, | innym światła i radości wiary i do tego ideału wychowywać
343 VIII, 4, | biblijne i teologiczne podstawy wiary: trzeba wzbudzić nowy „zapał
344 VIII, 4, | radość wewnętrzna płynąca z wiary. W świecie udręczonym i
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
345 IV, | rozdarcia w wyznawaniu jednej wiary i w praktykowaniu miłości. ~
346 IV, | biskupią, o zachowanie jedności wiary i miłości pomiędzy Kościołami,
347 IV, | wierności Kościołowi, dochować wiary obowiązkom chrześcijanina
348 IV, | stanowiącym nienaruszone wyznanie wiary wszystkich chrześcijan. ~
349 V, | jako nowość z jednomyślnej wiary wszystkich, którzy wierzą
350 VI, | byli dziedzicami nie tylko wiary, ale i kultury starożytnej
351 VII, | nie tylko jako wspólnoty wiary chrześcijańskiej, ale także
352 VIII, | i pozostającą w jedności wiary i miłości zarówno z Kościołem
353 VIII, | Tobie powierzam dziedzictwo wiary narodów słowiańskich, zachowaj
354 VIII, | słowiańskie do wspólnoty wiary, za ich spuściznę i wkład,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
355 I, (6) | Por. Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
356 II, (20) | Por. Kongr. Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
357 III, | wielu czerpie natchnienie z wiary religijnej. Wielkodusznie
358 IV, | zostaną odkupione. ~Pojęcie wiary ponadto dobrze wyjaśnia
359 IV, | sposobu życia czy własnej wiary religijnej. ~
360 V, | czerpią swą inspirację z zasad wiary i. wspomagane są łaską Bożą. ~
361 V, | którzy nie posiadają wyraźnej wiary, są przekonani o tym, że
362 V, | nie czerpiąc natchnienia z wiary religijnej, w pełni zdają
363 V, | por. J 13, 35). ~W świetle wiary solidarność zmierza do przekroczenia
364 V, | zarysowuje: się w świetle wiary nowy wzór jedności rodzaju
365 VI, | przeprowadzonej w świetle wiary i tradycji kościelnej. Jej
366 VI, (72) | Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
367 VI, (77) | l.c., s. 280; Kongr. Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
368 VI, (78) | 268; Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja chrześcijańskiej
369 VII, (83) | Por. Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja o niektórych
370 VII, (84) | ss. 213-217; Kongr. Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
371 VII, (85) | Kongr. Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej
372 VII, | poprzedza nas w pielgrzymowaniu wiary90, i z macierzyńską troskliwością
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
373 I, 1, (4) | KONGR. NAUKI WIARY, List do Biskupów Kościoła
374 I, 2, | jedność tworzą więzy wyznania wiary, sakramentów i komunii hierarchicznej10.
375 I, 2, | problematykę ekumeniczną w duchu wiary.~Sobór mówi, że Kościół
376 I, 2, | Pismo Święte jako normę wiary i życia, i wykazują szczerą
377 I, 2, | stwierdza: „Usprawiedliwieni z wiary przez chrzest, należą do
378 I, 4, | tu o modyfikację depozytu wiary, o zmianę znaczenia dogmatów,
379 I, 4, | wierności wobec całej treści wiary objawionej. Kompromis w
380 I, 4, | objawionej. Kompromis w sprawach wiary sprzeciwia się Bogu, który
381 I, 4, | kultury” 37. Fakt, że depozyt wiary jest ze swej natury przeznaczony
382 I, 4, | odnowa sposobu wyrażania wiary, ale samego życia wiary.
383 I, 4, | wiary, ale samego życia wiary. Można by zatem zapytać:
384 I, 9, | sposób i metoda wyrażania wiary katolickiej nie stanowiły
385 I, 9, | zasadniczymi podstawami wiary chrześcijańskiej. W ten
386 I, 9, (63) | Tamże; por. KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o katolickiej nauce
387 I, 9, (64) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o katolickiej nauce
388 I, 9, | rozbieżności, dotyczących spraw wiary. Przede wszystkim te właśnie
389 I, 10, | prowadzi do pełnej jedności wiary: „Dzięki tej współpracy
390 II, 3, | rozbieżności w sprawach wiary nie jest jeszcze możliwe
391 II, 4, | sprzeczności z prawdziwymi dobrami wiary, owszem, zawsze może posłużyć
392 II, 5, | chrześcijanom dostrzec te elementy wiary, które ich łączą. Pomogło
393 II, 7, | apostołów Słowian, zwiastunów wiary, współpatronami Europy.
394 II, 8, | związków bratnich we wspólnocie wiary i miłości, które powinny
395 II, 8, | które broniły depozytu wiary przed wszelkimi zniekształceniami.
396 II, 8, | Potwierdziwszy istniejącą już komunię wiary, Sobór Watykański II sformułował
397 II, 9, | Komunia ta, oparta na jedności wiary i nawiązująca do wspólnego
398 II, 11, | Istotna jest natomiast kwestia wiary. Modlitwa Chrystusa, naszego
399 II, 11, | Świętego, w którym wedle wiary katolickiej urząd nauczycielski
400 II, 11, | prowadzić do pełnego wyznania wiary, do całkowitego wcielenia
401 II, 11, | i moralnych konsekwencji wiary: „Chrześcijański styl życia
402 II, 11, | które dotykają problemów wiary i wymagają szacunku dla
403 II, 11, | wymaga porównania prawd wiary między wierzącymi, którzy
404 II, 12, | bardzo świadomym przeżywaniu wiary, w którym uczestniczyłem
405 II, 13, | chrześcijan „pokładanie wiary w Chrystusie wydaje owoce
406 II, 13, | między chrześcijanami komunia wiary stanowi jednak solidną podstawę
407 III, 1, | osiągnąć prawdziwą zgodność wiary: 1. relacje między Pismem
408 III, 1, | najwyższym autorytetem w sprawach wiary a świętą Tradycją — nieodzowną
409 III, 1, | za nauczanie i zachowanie wiary; 5. Maryja Dziewica, Matka
410 III, 1, | prawdy rozsądek i roztropność wiary nakazują nam unikać fałszywego
411 III, 2, | chodzi tu bowiem o kwestie wiary, wymagające jednomyślności
412 III, 2, | ich zgodność z Tradycją wiary, przejętą od Apostołów i
413 III, 2, | roztropnością i postawą wiary, będzie wspomagany przez
414 III, 2, | rozróżnieniu między depozytem wiary a formułami, które go wyrażają,
415 III, 3, | męczenników chrześcijańskiej wiary137. Mimo dramatu podziału
416 III, 3, | wierności najwyższemu nakazowi wiary, jaka się objawia w ofierze
417 III, 5, | do pogodzenia z jednością wiary. Gdy wymagają tego okoliczności,
418 III, 5, | doktryna należy do depozytu wiary152. Dając w ten sposób świadectwo
419 III, 5, | byli złączeni „wspólnotą wiary i życia sakramentalnego,
420 III, 5, | nieporozumienia między nimi co do wiary czy karności kościelnej (
421 III, 6, | znajdą umocnienie swojej wiary. W pierwszej części Dziejów
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
422 I, 8, | jak czuwali nad czystością wiary i nad przekazywaniem Bożych
423 I, 8, | bowiem jest zarazem komunią wiary i życia; jego normą jest „
424 I, 8, | lub zniekształcają prawdy wiary, ale i przez tych, którzy
425 I, 8, | i kulturowych w świetle wiary. Tym niemniej, potwierdza
426 II, 1, | naucza nie tylko o prawdach wiary, lecz także o postępowaniu
427 II, 1, | dokonuje się w dziedzinie prawd wiary. Wspomagany przez Ducha
428 II, 1, | czym innym jest sam depozyt wiary, czyli jej prawdy, a czym
429 II, 1, | pożytecznych rozważań nad prawdami wiary, podanymi do wierzenia i
430 II, 2, | lub oczyszczone w świetle wiary55. ~
431 II, 2, (54) | 656; KONGREGACJA NAUKI WIARY Instr. o chrześcijańskiej
432 II, 3, | przemyślenia roli rozumu i wiary w określaniu tych norm,
433 II, 6, (90) | KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego
434 II, 7, (94) | 10; ŚW. KONGREGACJA NAUKI WIARY, Deklaracja o niektórych
435 II, 7, | podobnie jak prawda „depozytu wiary”, ujawnia się stopniowo
436 II, 7, (100)| podobnie do rozwoju doktryny wiary: por. SOBÓR WAT. I, Konst.
437 II, 7, (100)| bowiem jest sam depozyt wiary, to znaczy prawdy zawarte
438 II, 10, | wszystkim w teologalnych cnotach wiary, nadziei i miłości. Taki
439 II, 10, | wychodząc od pierwotnego aktu wiary. Kościół pragnie jedynie
440 II, 11, | wobec Boga. Jest to wybór wiary, posłuszeństwa wierze (por.
441 II, 11, | prawdziwość i moc wiążącą aktów wiary i decyzji, które można określić
442 II, 11, | dzieje się w przypadku aktu wiary pojętego jako opcja fundamentalna,
443 II, 11, (113)| por. Św. KONGREGACJA NAUKI WIARY, Dekl. o niektórych kwestiach
444 II, 11, | która prowadzi aż do utraty wiary, ale także przez jakikolwiek
445 III, 1, | wolnością a prawdą. ~Według wiary chrześcijańskiej i nauki
446 III, 2, | ponownie odkryli nowość swej wiary oraz jej moc osądzania kultury
447 III, 2, | oblicze chrześcijańskiej wiary, która nie jest jedynie
448 III, 3, | daje świadectwo nie tylko wiary i zaufania do Boga, ale
449 III, 3, | miłością Boga i ze świadectwem wiary. W duchu posłuszeństwa powierzali
450 III, 7, | nie tylko powoduje utratę wiary lub w jakiś sposób pozbawia
451 III, 7, | zbawczą miłość, wzywał do wiary i do nawrócenia (por. Mk
452 III, 7, | Tak jak w dziedzinie prawd wiary, a bardziej jeszcze wówczas,
453 III, 7, | tylko prawdziwym wyznaniem wiary i zachętą do przekazywania
454 III, 7, | rozbudzenia i umocnienia „wiary, która działa przez miłość” (
455 III, 8, | dawania życiem świadectwa wiary powołany jest cały Kościół,
456 III, 8, | przez nadprzyrodzony zmysł wiary całego ludu, gdy «poczynając
457 III, 8, | powszechną zgodność w sprawach wiary i obyczajów” 169, ~Aby wypełniać
458 III, 8, | rozpalać” w sobie życie wiary (por. 2 Tm 1, 6), przede
459 III, 8, | Świętego nad treścią samej wiary. Właśnie tej „wierze szukającej
460 III, 8, | prawdy, poszukuje zrozumienia wiary, pomaga Ludowi Bożemu w
461 III, 8, (170)| KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o powołaniu teologa
462 III, 8, | niego jako do „wspólnoty wiary”, podobnie jak dla tegoż
463 III, 8, | Nie tylko dziedzina prawd wiary, ale także nierozerwalnie
464 III, 8, | natury są zgodne z wymogami wiary i przyczyniają się do jej
465 III, 8, (172)| KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o powołaniu teologa
466 III, 8, | nadprzyrodzonemu zmysłowi wiary — rozpatruje przede wszystkim
467 III, 8, | sposób nie narusza doktryny wiary” 177. ~Nasza odpowiedzialność
468 III, 8, (177)| KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o powołaniu teologa
469 III, 8, | Biskupi są zwiastunami wiary, prowadzącymi nowych uczniów
470 III, 8, | sobie ludowi głoszą prawdy wiary, aby w nie wierzył i w życiu
471 III, 8, | świetle Ducha Świętego treść wiary wyjaśniają, ze skarbca Objawienia
472 III, 8, | umieli sprostać wymogom wiary i żyć zgodnie z Ewangelią (
473 III, 8, | zdrowej nauki” (1 Tm 1, 10) wiary i moralności. ~Na Biskupach
474 Zak, 1, | prawda chrześcijańskiej wiary, której zawdzięcza ona swój
|