Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | to jest na jej tekst, aby sobie uświadomić bogactwo sformułowanych
2 I, | godności osoby ludzkiej w sobie samym i w przeciwnikach
3 I, | 6. Stawiając sobie za cel naświetlenie konfliktu,
4 I, | związku z tym musimy zadać sobie pytanie, czy obowiązujące
5 I, | jednak już teraz wyraźnie sobie uświadomić, że tym, co stanowi
6 II, | Wskazując istotę współczesnego sobie socjalizmu w zniesieniu
7 II, | rzeczy, człowiek uświadamia sobie swą transcendentną godność.
8 II, | człowieku, a w następstwie i w sobie samym; taki konflikt wyklucza
9 II, | możliwość decydowania o sobie, zostają zamknięte w dławiących
10 III, | osobistych przekonań — nosi w sobie obraz Boga, a zatem zasługuje
11 III, | stworzony do wolności nosi w sobie ranę grzechu pierworodnego,
12 III, | na końcu czasów. Roszcząc sobie prawo do formułowania tego
13 III, | proletariat musi przyswoić sobie teorie materialistyczne
14 III, | minionych. Należy życzyć sobie, by nienawiść i przemoc
15 III, | dokuczliwych natrętów, roszczących sobie pretensje do użytkowania
16 IV, | aby swoją pracą czynił ją sobie poddaną i cieszył się jej
17 IV, | ten sposób przywłaszcza sobie część ziemi, nabywając ją
18 IV, | większej zamożności jest samo w sobie uzasadnione; trudno jednak
19 IV, | wielkości osoby w samym sobie i w bliźnim, pozbawia się
20 IV, | do podporządkowania ich sobie przez posłuszeństwo prawdzie,
21 IV, | narzędzie rzeczy tego świata i sobie je przywłaszcza. W działaniu
22 V, | nie mylą się, a zatem mogą sobie rościć prawo do sprawowania
23 V, | przynajmniej podporządkować go sobie i uczynić z niego narzędzie
24 V, | ideologicznych przywłaszczają sobie władzę w państwie.~Autentyczna
25 V, | dla celów, jakie stawia sobie władza. Historia uczy, że
26 V, | współżycia, bowiem ono samo w sobie posiada szczególną wartość,
27 V, | jakaś kultura zamyka się w sobie i przejawia tendencję de
28 V, | uwrażliwienia sumień. Należy sobie życzyć takiej kultury, która
29 VI, | nauka społeczna ma sama w sobie wartość narzędzia ewangelizacji:
30 VI, | objawia człowieka samemu sobie. W tym świetle — i wyłącznie
31 VI, | człowieka, chociaż zdaje sobie sprawę, że jego dzieło napotyka
32 VI, | się człowiekiem, przyswaja sobie ich dorobek i ukazuje im
33 VI, | religijnych. Ponadto, zdając sobie coraz lepiej sprawę z tego,
34 VI, | wówczas, gdy ten nie zdaje sobie z tego sprawy.~Niech Maryja,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
35 I, | Objawił nam Go zaś i ukazał w sobie — Jego Synu (por. J 1, 18;
36 I, | ją Chrystus, objawiając w sobie samym „Ojca i Jego miłość” 2.
37 I, | a nawet przeciwstawiać sobie teocentryzm i antropocentryzm,
38 I, | dziejów Kościoła stawiamy sobie jako naczelne zadanie wprowadzenie
39 I, | stał się panem: uczynił sobie ziemi poddany (por. Rdz
40 II, | sposób szczególny daje o sobie znać w zetknięciu z cierpieniem,
41 II, | jego Ewangelia zasłużyła sobie na nazwę „Ewangelii miłosierdzia”. ~
42 III, | to, co On sam objawił o sobie samym (por. Lb 14, 18; 2
43 III, | istnienia tego ludu, który sobie wybrał, a lud ten na przestrzeni
44 III, | i w akcie uświadomienia sobie własnego grzechu. ~W miłosierdziu
45 III, | jest miłosierdzie samo w sobie; przecież już samo używane
46 III, | ongiś do Izraela, niesie w sobie perspektywę całych dziejów
47 III, (4) | się życzliwością, ale są sobie wierne na zasadzie wewnętrznego
48 III, (4) | na zasadzie wierności sobie samej. Jeśli hesed oznacza
49 III, (4) | ze strony Boga wiernością sobie samemu. Wynika to jasno
50 III, (4) | uwydatnia cechy wierności samemu sobie i „odpowiedzialności za
51 III, (4) | odmiana owej męskiej wierności sobie samemu, o jakiej mówi hesed.
52 III, (4) | obok tego, co zawiera w sobie wyrażenie hanan - pojęcie
53 IV, | zdaje się nie uświadamiać sobie tego nawet i teraz, kiedy
54 IV, | upokorzenie i wstyd. Uświadamia sobie, że nie ma prawa do niczego
55 IV, | domu. ~Ta wierność samemu sobie ze strony ojca — znany już
56 IV, | marnotrawnego. Owa ojcowska wierność sobie jest całkowicie skoncentrowana
57 IV, | syna powrót do prawdy o sobie samym. ~Tego, co się dokonało
58 V, | sposób Odkupienie niesie w sobie całą pełnię objawienia miłosierdzia. ~
59 V, | oddając Bogu siebie, a w sobie cały widzialny świat — uczestniczył
60 V, | sposób radykalny doznał na sobie miłosierdzia: owej miłości
61 VI, | Maryjnego Magnificat niosą w sobie treść profetyczną, która
62 VI, | pokoleniem, które uświadamia sobie już bliskość trzeciego Tysiąclecia
63 VI, | cierpi rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i
64 VI, | niebezpieczeństwa, jakie w sobie kryją, na przestrzeni tych
65 VI, | cywilizacja, nie tylko kryją w sobie możliwości samozniszczenia
66 VII | naszej epoki musi uświadomić sobie szczególną i pogłębioną
67 VII, | ojczyzną. ~Miłosierdzie samo w sobie, jako doskonałość nieskończonego
68 VII, | przyjmuje je jako okazane sobie samemu (por. Mt 25, 35-40).
69 VIII, | paschalnej. Tajemnica ta niesie w sobie najpełniejsze objawienie
70 VIII, | Boga, który jest wierny sobie samemu, swemu ojcostwu i
71 VIII, | oddalił od siebie, uczynił sobie obcym, głosząc na różne
72 VIII, | warunkiem zatrzymać się na sobie samym. Racją jego bytu jest
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
73 1, | to znaczy nie tylko, że w sobie właściwy sposób będzie nadal
74 1, | kontynuacji wśród następujących po sobie przez wieki pokoleń uczniów
75 1, | używa Stwórca, mówiąc o sobie, sugeruje już w jakiś sposób
76 1, | bojaźni Pańskiej.~Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej” (Iz
77 1, | posiadającego pełnię tego Ducha w sobie — i równocześnie dla innych,
78 1, | Sługi Jahwe, zawiera w sobie działanie Ducha poprzez
79 2, | przekonania o grzechu, zawiera w sobie wewnętrzny sąd sumienia —
80 2, | por. 2 Tes 2, 7), jakie w sobie zawiera i kryje. Tego wymiaru
81 2, | n.). Jakkolwiek zdajemy sobie sprawę z innych możliwości
82 2, | odkrywa prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu
83 2, | osiągnąć jedności w samym sobie”35. Sobór słusznie widzi
84 2, | Wiadomo, że uznanie zła w sobie samym wiele nieraz kosztuje.
85 2, | człowieka, który nosi w sobie Boże ziarno. Dlatego właśnie
86 3, | Ef 1, 3-14). Łaska nosi w sobie głęboki rys chrystologiczny
87 3, | Trójjedynego, który sam w sobie jest całkowicie transcendentny
88 3, | Trójjedyny Bóg, który sam w sobie najgłębiej i transcendentnie „
89 3, | której człowiek, odkrywając w sobie przynależność do Chrystusa
90 3, | dwutysiąclecia zawiera więc w sobie orędzie wyzwolenia za sprawa
91 3, | posługa Sakramentów nosi w sobie za każdym razem tajemnicę
92 3, | jaką rodzaj ludzki — sam w sobie wielorako zróżnicowany —
93 3, | z radością uświadamiamy sobie coraz lepiej, że w posłudze,
94 3, | Bożego, Duch Święty, daje o sobie znać — w swej najprostszej
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
95 Wpr, 1 | doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła.
96 Wpr, 8 | niebo z ziemią. Zawiera w sobie i przenika całe stworzenie.
97 I, 14 | Pascha Chrystusa zawiera w sobie oprócz męki i śmierci także
98 II, 22 | jest od zamykania się w sobie, staje się « sakramentem »
99 III, 29 | sama z siebie ustanowić sobie kapłana z mocą święceń.
100 IV, 39 | eucharystyczna nie może zamykać się w sobie, jakby była samowystarczalna,
101 IV, 40 | dobra, ale dowód przeciw sobie ».85 ~
102 IV, 44(93) | jedności Kościoła albo kryje w sobie formalne trwanie w błędzie
103 V, 50 | dziedzictwem wierzących i niesie w sobie życzenie, powiedziałbym
104 V, 52 | ażeby ktoś mógł pozwolić sobie na traktowanie jej wedle
105 VI, 55 | ciała i krwi, antycypując w sobie to, co w jakiejś mierze
106 VI, 56 | pamiątce » męki.~Jak wyobrazić sobie uczucia Maryi, która słyszała
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
107 Wprow, 1, | tajemnicę Odkupienia, uświadamia sobie tę wartość zawsze z tym
108 Wprow, 2, | oblicze, zaprzecza samej sobie i uwłacza godności tych,
109 I, 1, | niezwykłej prostoty zawiera w sobie wyjątkowo bogatą naukę. ~„
110 I, 2, | człowieka, aby uświadomił sobie ogrom i powagę zamachów
111 I, 2, | uważa je za zło samo w sobie, które należy za wszelką
112 I, 3, | państwo tyrańskie, uzurpujące sobie prawo do dysponowania życiem
113 I, 4, | to dlatego, że uświadamia sobie, że znajduje się przed obliczem
114 I, 4, | człowiek nie potrafi już sobie zadać pytania o najbardziej
115 I, 4, | rzeczami, człowiek zaś rości sobie prawo do ich „posiadania”
116 I, 4, | silniejszej pokusy, aby przypisać sobie prawo do położenia mu kresu. ~
117 I, 5, | nie tyle do zapewnienia sobie podstawowych środków do
118 I, 5, | sytuacji głębiej uświadomić sobie, że otrzymał od swego Pana
119 II, 1, | człowieka, Jezus tak mówi o sobie: „Ja jestem drogą i prawdą,
120 II, 1, | Ewangelia życia zawiera w sobie to wszystko, co ludzkie
121 II, 2, | więc Izrael, uświadamiając sobie wartość swojego istnienia
122 II, 2, | przez cierpienie, zadaje sobie pytanie: „Po co się daje
123 II, 3, | przypowieści — że potrafi zapewnić sobie życie wyłącznie przez gromadzenie
124 II, 4, | zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną: abyście panowali (...)
125 II, 4, | Stworzony przez Boga i noszący w sobie niezatarty ślad Boga, człowiek
126 II, 4, | oszpeca obraz Boży w samym sobie, ale doznaje pokusy, aby
127 II, 7 | zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 2, 28): odpowiedzialność
128 II, 7, | zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali
129 II, 9, | zawierzenie Panu i odbudować w sobie głębokie zaufanie do Tego,
130 II, 10, | 48. Życie nosi w sobie niezatarty zapis swojej
131 II, 10, | żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane,
132 II, 11, | wszystkich przyciąga ku sobie (por. J 19, 37; 12, 32).
133 III, 1, | rozmnażać się, by czynić sobie ziemię poddaną i panować
134 III, 2, | sytuacji, nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego
135 III, 2, | żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego” (1 J 3,
136 III, 3, | niewinna, jaką w ogóle można sobie wyobrazić: nie sposób uznać
137 III, 3, | zabójstwo stanowi cel sam w sobie, czy też jest tylko środkiem
138 III, 3, | godziwym aktu, który sam w sobie jest niegodziwy, ponieważ
139 III, 3, | naganna, ponieważ rości sobie prawo do mierzenia wartości
140 III, 3, | warunkach jest ono cenne samo w sobie i dla innych. Kościół stoi
141 III, 4, | lub prawodawcy — roszczą sobie władzę decydowania o tym,
142 III, 4, | głupotę i egoizm, uzurpuje sobie tę władzę, nieuchronnie
143 III, 4, | wieczności, który nosi w sobie, jako niesprowadzalny do
144 III, 4, | cierpienie, choć samo w sobie pozostaje złem i próbą,
145 III, 5, | utrwalania i przyswajania sobie przekonań większości i w
146 III, 5, | pojedyncze osoby roszczą sobie prawo do całkowitej autonomii
147 III, 8, | o ludzkim życiu, zdajemy sobie sprawę, że także do nas
148 III, 9, | przekazać wszystko, co mają w sobie najlepszego” 111. Spełniając
149 III, 10, | uczynkami, martwa jest sama w sobie” (2, 14-17). ~W posłudze
150 III, 10, | którzy pełnią właściwą sobie misję doradzania i prewencji,
151 III, 10, | i zmęczenia, odnawiały w sobie świadomość godności każdego
152 III, 11, | bywa pozostawiany samemu sobie: w takim kontekście łatwo
153 III, 12, | śmierci”, należy wykształcić w sobie silny zmysł krytyczny, pozwalający
154 III, 12, | jasnością i odwagą postawić sobie pytanie, jaka kultura życia
155 III, 12, | będą umieli zachować w sobie i szerzyć wokół siebie autentyczne
156 III, 12, | życia oraz kształtować w sobie postawę szacunku i służby
157 III, 12, | macierzyństwo zawiera w sobie szczególne obcowanie z tajemnicą
158 III, 12, | bowiem przyjmuje i nosi w sobie innego człowieka, pozwala
159 III, 13, | losy ludzkości. Życie ma w sobie niewątpliwie coś świętego
160 III, 13, | zaprzecza radykalnie samemu sobie, przyjmując i tolerując
161 Zak, 1, | pełni świadom, że nosi w sobie Zbawiciela świata, Chrystusa
162 Zak, 2, | pomaga Kościołowi uświadomić sobie, że życie znajduje się zawsze
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
163 Bless | także do pełnej prawdy o sobie (por. Wj 33, 18; Ps 27 [
164 Wprow, 0, | równocześnie zaczynali stawiać sobie podstawowe pytania towarzyszące
165 Wprow, 0, | epoce, gdy człowiek zaczął sobie stawiać pytania o przyczynę
166 Wprow, 0, | chociaż odpowiedzi, jakich sobie stopniowo udzielał, są osadzone
167 Wprow, 0, | rozum chyli się ku samemu sobie pod brzemieniem tak rozległej
168 Wprow, 0, | krawędź przepaści, nie zdając sobie sprawy, co ich czeka. Przyczyną
169 Wprow, 0, | ludzkość wyraźniej uświadomiła sobie, jak wielkimi zdolnościami
170 I, 1, | własnych siłach nie mógłby sobie nawet wyobrazić: Wieczność
171 I, 1, | dramatyczne pytania, jakie stawia sobie w obliczu bólu, cierpienia
172 I, 2, | znaczeniem pozwala uzmysłowić sobie głębię tajemnicy. Chrystus
173 II, 2, | człowiek postanowił nadać sobie całkowitą i absolutną autonomię
174 II, 2, | się językiem współczesnych sobie filozofów, Paweł osiąga
175 III, 1, | swoich środków i właściwych sobie metod naukowych wyraziła
176 III, 1, | wiedzieć, ale także zdaje sobie sprawę z tego, że wie, i
177 III, 1, | prawdę od fałszu i wyrobić sobie własny osąd o obiektywnym
178 III, 1, | wartości zamykając się w sobie, ale otwierając się i poszukując
179 III, 2, | dostrzec, że każdy z nas zadaje sobie nieustannie pewne fundamentalne
180 III, 2, | swój światopogląd i udziela sobie odpowiedzi na pytanie o
181 IV, 1, | z różnymi współczesnymi sobie nurtami myśli filozoficznej.
182 IV, 1, | krytyczne uświadomienie sobie tego, w co się wierzy. Przedsięwzięcie
183 IV, 1, | oczywiste, gdy uświadomimy sobie, że jedną z nowości przyniesionych
184 IV, 1, | Nauka Zbawiciela jest sama w sobie doskonała i nie potrzebuje
185 IV, 1, | krytycznego przyswajania sobie myśli filozoficznej przez
186 IV, 1, | chrześcijaństwa, znalazł w sobie dość sił, aby dokonać owego
187 IV, 2, | nawiązać ze współczesną sobie myślą arabską i żydowską.
188 IV, 2, | Boga dowodził to nie mogą sobie wzajemnie zaprzeczaw. 44. ~
189 IV, 2, | nie musi zaprzeczyć samemu sobie ani się upokorzyć, aby przyjąć
190 IV, 2, | rozum nigdy nie zdołałby sobie wyobrazić»51. Słusznie zatem
191 IV, 3, | wahały się przy tym nadać sobie statusu nowych religii i
192 IV, 3, | poszukiwanie stanowi cel sam w sobie, nie istnieje bowiem nadzieja
193 IV, 3, | właśnie te, które zawierają w sobie szczególną miarę ludzkiej
194 V, 1, | Wiary, spełniając właściwe sobie zadanie w służbie nauczania
195 VI, 1, | nich teologia przyswaja sobie treści Objawienia, w miarę
196 VI, 1, | filozofia wnosi właściwy sobie wkład w teologię przez to,
197 VI, 1, | Kościoła»89, jest sama w sobie zrozumiała, odznacza się
198 VI, 1, (90)| których człowiek stawia sobie zasadnicze pytania o sens
199 VI, 1, | dawnych tradycji, kryją w sobie choćby w sposób pośredni,
200 VI, 1, | ludźmi, którzy przekazują sobie nawzajem różne modele życia.
201 VI, 1, | konsekwencji każda kultura kryje w sobie i wyraża dążenie do jakiejś
202 VI, 1, | służbie człowiekowi. Wypada sobie życzyć, aby ta wielka tradycja
203 VI, 2, | oznacza bowiem zamknięcie sobie dostępu do głębszego poznania
204 VI, 2, | Określenie to jest samo w sobie uzasadnione, nie należy
205 VI, 2, | zobowiązany do przywłaszczenia sobie treści wiary chrześcijańskiej,
206 VI, 2, | świadom, że nie może przypisać sobie statusu absolutnego i wyłącznego.
207 VI, 2, | odniesieniach. Tak więc należy sobie życzyć, aby teologowie i
208 VII, 1, | Chrześcijanie stopniowo uświadomili sobie, jakie bogactwo kryje się
209 VII, 1, | bowiem rozumowi przyswoić sobie logikę zdolną obalić mury,
210 VII, 1, | większego zamknięcia się w sobie, w granicach własnej immanencji,
211 VII, 1, | całą ostrością uświadomić sobie najwyższe wartości. Jeśli
212 VII, 1, | 85. Zdaję sobie sprawę, że te wymogi, stawiane
213 VII, 1, | jest w stanie wypracować sobie jednolitą i organiczną koncepcję
214 VII, 1, | każe jej na nowo przyswoić sobie zarówno głęboką tradycję
215 VII, 1, | ale może także zawierać w sobie ukryte tezy historyzmu.
216 VII, 1, | życia na ziemi nieustannie sobie zadawał. Uporawszy się w
217 VII, 1, | niczym demiurg zapewnić sobie całkowitą kontrolę nad swoim
218 VII, 2, | źródła Objawienia postawił sobie pytanie, jaką głęboką i
219 Zak, 0, | wiara i rozum «mogą okazywać sobie wzajemną pomoc»122, odgrywając
220 Zak, 0, | radykalną nowość, jaką zawiera w sobie Boże Objawienie. Przyniosło
221 Zak, 0, | czytelnika do uświadomienia sobie, że «nie wystarczy mu lektura,
222 Zak, 0, | polegając wyłącznie na sobie i na własnych siłach. Wielkość
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
223 Bless | ustanowiony, aby ziemię czynić sobie poddaną (por. Rdz 1, 28),
224 Bless | Tak więc praca nosi na sobie szczególne znamię człowieka
225 I, | którego czerpie właściwą sobie godność — ale w którym zawiera
226 II, | zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28) — to
227 II, | swojego Stwórcy, by czynił sobie ziemię poddaną, by panował
228 II, | tego słowa o „czynieniu sobie ziemi poddaną” posiadają
229 II, | świat widzialny) kryje w sobie, a które przy pomocy świadomego
230 II, | poprzez który człowiek „czyni sobie ziemie poddaną”: w procesie
231 II, | biblijne słowa o „czynieniu sobie ziemi poddaną”, skierowane
232 II, | niewątpliwie kryją one w sobie także stosunek do techniki,
233 II, | Pytania te zawierają w sobie szczególny ładunek treści
234 II, | którego człowiek ma czynić sobie ziemię poddaną, trzeba,
235 II, | Człowiek dlatego ma czynić sobie ziemię poddaną, ma nad nią
236 II, | zdolnym do stanowienia o sobie i zmierzającym do spełnienia
237 II, | człowiek i ludzkość „czyni sobie ziemię poddaną”, tylko wówczas
238 II, | wolnym, czyli stanowiącym o sobie podmiotem. ~Ta prawda, która
239 II, | odpowiedzialne uświadomienie sobie praw robotników ze strony
240 II, | w dalszym ciągu stawiać sobie pytanie związane z podmiotem
241 II, | wezwanie do tego, aby czynić sobie ziemię poddaną (por. Rdz
242 II, | człowiek realizuje właściwe sobie „panowanie” w świecie widzialnym, „
243 II, | widzialnym, „czyniąc ziemię sobie poddaną”. Ów trud zaś jest
244 II, | Jeśli dobro to nosi na sobie znamię „bonum arduum” wedle
245 II, | ale nade wszystko właściwą sobie godność i podmiotowość. ~ ~
246 II, | jego rodaków, uświadamiając sobie przy tym, że na tej drodze
247 II, | Jeśli sam proces „czynienia sobie ziemi poddaną”, czyli praca
248 III, | człowiek ma ziemię czynić sobie poddaną — to słowa te mówią
249 III, | zasobach, jakie kryje w sobie widzialny świat, oddanych
250 III, | poprzez pracę ma przyswajać sobie i innym te zasoby, jakie
251 III, | te zasoby, jakie kryje w sobie natura, to ma on jako jedyny
252 III, | których człowiek przyswaja sobie zasoby natury, przetwarzając
253 III, | powstał z pracy i nosi na sobie znamiona ludzkiej pracy.
254 III, | musi naprzód przyswoić sobie w sposób poznawczy owoc
255 III, | zespół narzędzi, choćby sam w sobie najdoskonalszy, jest tylko
256 III, | poniżej — przeciwstawiać sobie konkretnych ludzi, stojących
257 III, | nowoczesnym, łatwo może zdać sobie sprawę z tego, że pracą
258 III, | publicznych; dążyłyby one do sobie właściwych celów poprzez
259 IV, | zawód, posiada właściwą sobie specyfikę, która w tych
260 IV, | otrzymaną w darze od Boga „czyni sobie poddaną” i potwierdza swoje „
261 IV, | złożone i trudne, należałoby sobie jednak życzyć, aby właściwe
262 V, | bytowania, wzięty sam w sobie, odpowiada zamierzeniu Bożemu.
263 V, | świętości, podporządkowując sobie ziemię ze wszystkim, co
264 V, | swojego Stwórcę, nosi bowiem w sobie — on jeden — ów szczególny
265 V, | również dzieła dopomagać sobie wzajemnie do bardziej świętego
266 V, | 2 n). Powierzoną bowiem sobie „ewangelię”: słowo odwiecznej
267 V, | moje ręce, i trudowi, jaki sobie przy tym zadałem (...)” (
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
268 I, 1 | definitywny, ostateczny — w sposób Sobie tylko właściwy, stosowny
269 I, 5 | diecezjach. ~Trzeba to wszystko sobie uświadomić na początku nowego
270 I, 6 | zaprzeczylibyśmy tej prawdzie o sobie samych, którą tak wspaniale
271 II, 1 | słusznie możemy stawiać sobie pytanie: jak? W jaki sposób
272 II, 1 | podstawowe pytanie, które musi sobie stawiać nowy Papież, kiedy
273 II, 3 | jako Bóg, który jest wierny Sobie Samemu (por. 1 Tes 5, 24),
274 II, 4 | wejść z sobą samym, musi sobie „przyswoić”, zasymilować
275 III, 2 | kobiecie, mówiąc: czyńcie ją sobie poddaną (por. Rdz 1, 28).
276 III, 2 | cierpi rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i
277 III, 2 | gdyby człowiek nie zdawał sobie z tego sprawy: „Chrystus,
278 III, 3 | właśnie te, które zawierają w sobie szczególną miarę ludzkiej
279 III, 3 | której miał czynić ziemię sobie poddaną (por. Rdz 1, 28),
280 III, 3 | pytanie, które muszą stawiać sobie chrześcijanie właśnie dlatego,
281 III, 3 | pytanie to muszą stawiać sobie równocześnie wszyscy ludzie,
282 III, 3 | ale musimy wszyscy stawiać sobie z całą rzetelnością, obiektywizmem
283 III, 3 | człowieka”, który jest sam w sobie światem dobra i zła moralnego,
284 III, 3 | bardziej wyraźny stawiają sobie te pytania miliardy ludzi
285 III, 4 | mu ziemię, by czynił ją sobie „poddaną” 26. To pierwotne
286 III, 4 | wyrazista, gdy przypomnimy sobie — a stale trzeba to sobie
287 III, 4 | sobie — a stale trzeba to sobie przypominać — obraz Sądu
288 III, 5 | gruncie przeciwstawnych sobie światopoglądów nie wysuwa
289 IV, 1 | Chrystusa z człowiekiem samo w sobie jest tajemnicą, w której
290 IV, 1 | samego Chrystusa”, uświadamia sobie wciąż na nowo, iż jest stróżem
291 IV, 1 | królewskiej40 — uświadamiamy sobie równocześnie lepiej, czemu
292 IV, 2 | Jeśli można, a nawet trzeba sobie życzyć, ażeby olbrzymia
293 IV, 3 | życie, jakie ma Ojciec w Sobie, i które daje Synowi (por.
294 IV, 4 | Chrystusa to znaczy odnajdować w sobie i w drugich tę szczególną
295 IV, 4 | przeto chcemy przedstawić sobie całą rozległą i wielorako
296 IV, 5 | człowiekiem. ~Kiedy uświadamiamy sobie to zadanie, wówczas jeszcze
297 IV, 5 | coraz głębiej przyswajać sobie tę tajemnicę. W tym bowiem
298 IV, 5 | Pontyfikatu — uświadamiając sobie nieodzowność tych wszystkich
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
299 Wprow, 0, | zbawczej misji, łącząc w sobie — podobnie jak Maryja —
300 I, 1, | do wszystkich ludzi, ma w sobie pełnię i powszechność („
301 I, 1, | pokornych Pana”, Maryja nosi w sobie, jak nikt inny wśród ludzi,
302 I, 2, | Jego Matka — doznają na sobie prawdy dalszych słów Symeona: „
303 I, 2, | późniejszych wydarzeń, nosi więc w sobie całkowitą „nowość” wiary:
304 I, 2, | się moc, jaką słowa te w sobie zawierają.. Od stóp Krzyża
305 II, 1, | dzieje zbawienia, łączy w sobie i odzwierciedla najważniejsze
306 II, 2, | trzeba, aby pogłębili oni w sobie samych i w każdej wspólnocie
307 II, 3, | Tym, który powiedział o sobie: „posłał Mnie Bóg głosić
308 II, 3, | coraz bardziej odnawia w sobie świadomość, że prawdy o
309 III, 1, | która urzeczywistnia w sobie w sposób doskonały miłość
310 III, 1, | Maryja wchodziła w sobie tylko właściwy sposób w
311 III, 1, | sama pierwsza doznała na sobie nadprzyrodzonych skutków
312 III, 2, | zupełnie wyjątkowy. Zawiera w sobie i wyraża tę głęboką więź,
313 Zak, 0, | Jeśli pozostaje On sam w sobie niepojęty i niezgłębiony,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
314 I, 1, | Bóg dał nam poznać o samym sobie. ~Chrystus jest jedynym
315 I, 2, | przyjął i pozwolił mu w sobie wzrastać, jeśli chce urzeczywistnić
316 II, 0, | Objawił nam Go zaś i ukazał w sobie — Jego Synu”21. Słowa te
317 II, 0, | świadczy, że Bóg wybrał sobie i ukształtował lud, by objawić
318 II, 0, | dziejów Izrael uświadamia sobie, że jego wybranie ma znaczenie
319 II, 2, | traktuje ich jak równych sobie i przyjaciół (por. Łk 7,
320 II, 2, | kochać, przebaczać i służyć sobie wzajemnie. Jezus podejmuje
321 II, 3, | posłannictwu. Uczniowie zdają sobie sprawę, że Królestwo jest
322 II, 4, | który nie myśli o samym sobie, ale zajmuje się całkowicie
323 II, 4, | Kościół nie jest celem samym w sobie, będąc przyporządkowany
324 II, 4, | nie jest celem samym w sobie, ale gorliwie zabiega, by
325 III, 2, | fałszywych, których sami sobie uczynili, i otworzyć się
326 III, 3, | sprawowaniu Eucharystii zdaje ona sobie sprawę, że Duch wybrał Pawła
327 III, 4, | wszystkich i wszystko w sobie złączył” 48. ~Powszechnego
328 IV, 4, | wymagania. Ludzie zdają sobie sprawę, że są jakoby żeglarzami
329 IV, 4, | Chrystusie, który mówi o sobie, że jest Prawdą, Drogą i
330 IV, 5, | wszelkiego zamykania się w sobie. Benedykt XV przestrzegał
331 V, 4, | jedności stanowią same w sobie znak pojednania, którego
332 V, 6, (92)| powinny przyswoić sobie trzon ewangelicznego orędzia
333 V, 7, | obłudy czy zamykania się w sobie, ale z poczuciem prawdy,
334 V, 7, | religijnych; od przekazywania sobie wzajemnych doświadczeń duchowych
335 V, 7, | wyznawcy różnych religii dają sobie nieustannie świadectwo o
336 V, 7, | duchowych wartościach i pomagają sobie wzajemnie żyć nimi w celu
337 V, 7, | badań naukowych107. ~Zdając sobie sprawę, że wielu misjonarzy
338 V, 8, | głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, o człowieku i stosując
339 VI, 5, | który „świeccy otrzymują, w sobie właściwym wymiarze, udział
340 VII, 2, | winniśmy wszyscy stawiać sobie pytanie, dlaczego w różnych
341 VII, 7, | nie może się zamykać sam w sobie. „Dzięki tej katolickości —
342 VII, 7, | całemu Kościołowi właściwe sobie dary, tak iż całość i poszczególne
343 VII, 7, | Pokusa zamykania się w sobie może być silna: Kościoły
344 VII, 8, | tysiąclecia. Winniśmy żywić w sobie apostolską troskę o przekazywanie
345 VIII, 3, | bratem wszystkich, bo ma w sobie ducha Kościoła, jego otwartość
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
346 II, | przygotowani do powierzonej sobie misji. Wieźli z sobą najpotrzebniejsze
347 III, | ewangeliczne na nowy język, musieli sobie zadać trud zapoznania się
348 III, | jego współpracownicy zadali sobie trud stworzenia nowego alfabetu,
349 V, | przeciwnie, wspiera i przyswaja sobie uzdolnienia i zasoby oraz
350 V, | całemu Kościołowi właściwe sobie dary, tak iż całość i poszczególne
351 V, | wywyższając we właściwy sobie sposób, z macierzyńską troską,
352 V, | Świętych ludy słowiańskie mogły sobie po raz pierwszy uświadomić
353 VII, | katolicką; jeśli zamknie się w sobie, naraża siebie na niebezpieczeństwo
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
354 II, | wyraźnego stanowiska zawiera w sobie wielkie bogactwo treści,
355 II, | Według słów Encykliki „należy sobie zdać sprawę” z tego faktu24
356 II, | wszystkich, mogłyby zadawać sobie pytanie: dlaczego nie odpowiedzieć
357 III, | czy to rozpatrywany sam w sobie, czy w stosunku do odpowiednich
358 III, | bardziej obiektywną, kryje w sobie niewątpliwie treść moralną,
359 III, | nie ma prawa uzurpować sobie roli jedynego przewodnika,
360 III, | punkcie należałoby zadać sobie pytanie, czy tak smutna
361 III, | Brak mieszkań, który sam w sobie jest bardzo poważnym problemem,
362 III, | prostu ludzkiego, a zdając sobie sprawę z rozmiaru zjawiska,
363 III, | zatrudnienia. ~Wszyscy zdają sobie sprawę, z aktualności i
364 III, | rozwój, za rzecz samą w sobie pożądaną i słuszną, nawet
365 III, | Zachodem nie dotyczy samo w sobie przeciwieństw między dwoma
366 III, | tych krajów coraz lepiej sobie zdaje sprawę z niebezpieczeństwa
367 III, | Każdy z tych bloków kryje w sobie, jak się powszechnie mówi,
368 III, | pokusie zamknięcia się w sobie, uchylając się w ten sposób
369 III, | gorsze, są celem samym w sobie, gdy zabija się tylko dla
370 III, | odnowy. Zjawisko to samo w sobie utrudnia rozwój. Tak jak
371 III, | rodzaju konfliktami, torują sobie drogę przekonanie o radykalnej
372 III, | przeszłości ludzie zdają sobie sprawę z łączącego ich wspólnego
373 IV, | odrzucany bez uświadomienia sobie jego ewentualnej trwałej
374 IV, | pana”, gdyż zaćmił on w sobie obraz Boży. Wezwanie do
375 IV, | konieczności lepszego uświadomienia sobie, że nie można bezkarnie
376 V, | etycznego. ~Ta ocena jest sama w sobie pozytywny, zwłaszcza gdy
377 V, (65) | dlatego nie może być sama w sobie dobra lub zła”: AAS 77 (
378 V, | następstwami. ~Nawet jeśli same w sobie są one rozdzielne, tak że
379 V, | religijnej, w pełni zdają sobie sprawę z pilnej konieczności
380 V, | że współzależność sama w sobie wymaga przezwyciężenia polityki
381 VI, | głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, o człowieku i stosując
382 VI, | zrzeszały się dla świadczenia sobie wzajemnie usług, których
383 VII, | historia nie pozostaje sama w sobie zamknięta, ale jest otwarta
384 VII, | lub bardziej jasno zdaje sobie sprawę, nie wydaje się odpowiadać
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
385 I, 1, | rzeczywistością zamkniętą w sobie, ale ciągle otwartą na rozwój
386 I, 1, | odwołując się do współczesnej sobie sytuacji Ludu Bożego, dostrzega
387 I, 1, | mur (...), przez Krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości”,
388 I, 2, | te elementy zawierają w sobie wezwanie do jedności i w
389 I, 3, | dialog, Wspólnoty pomagają sobie, by razem spojrzeć na siebie
390 I, 3, | aby przyjrzeć się samemu sobie w świetle Ewangelii i wielkiej
391 I, 5, | wokół Chrystusa, głębiej sobie uświadomią, o ile mniejsze
392 I, 7, | znaleźli, aby nawzajem pomóc sobie w szukaniu prawdy; skoro
393 I, 9, | nim udział do zadawania sobie pytań, do wzajemnego rozumienia
394 II, 1, | wielu przypadkach wzajemnie sobie pomagają; wypożyczają budynki
395 II, 2, | przedsięwzięciach, które stawiają sobie za cel przemianę świata,
396 II, 4, | wierności jedynemu Panu, kryje w sobie potencjał ekumeniczny niezwykle
397 II, 6, | podziałem, a również by urobili sobie słuszny osąd tego wszystkiego” 83.~
398 II, 13, | powszechniej uświadamiają sobie swoją odpowiedzialność za
399 III, 1, | chrześcijańskie mają pomagać sobie nawzajem, aby była w nich
400 III, 2, | zadaniem: jak przyswoić sobie rezultaty osiągnięte do
401 III, 3, | Ojcem, nie pobłażając samej sobie, stanowi fundament braterskich
402 III, 3, | do przyjrzenia się samym sobie przed obliczem Ojca i do
403 III, 3, | podziału bracia ci zachowali w sobie tak radykalne i absolutne
404 III, 3, | przez tę ofiarę przybliża ku sobie tych, którzy niegdyś byli
405 III, 4, | której wspólnoty udzielają sobie nawzajem tego, czego każda
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
406 I, 2, | Zmartwychwstałym, który ma życie w sobie i pozostaje zawsze obecny
407 I, 2, | wejść z sobą samym, musi sobie «przyswoić», zasymilować
408 I, 3, | Gdy przyglądam się samemu sobie, którego tajemne myśli i
409 I, 4, | ekonomii zbawienia, ujmuje w sobie Stary i Nowy Testament,
410 I, 5, | błogosławieństwo, we właściwej sobie perspektywie, obiecuje właśnie
411 I, 5, | miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie!” (tamże). Stanowczość,
412 I, 6, | nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem
413 I, 7, | człowiekowi grzesznemu uświadomić sobie swoją bezsilność i wyzbyć
414 II, 1, | podawania doktryny ludziom sobie współczesnym; bo czym innym
415 II, 1, | ich uszy świerzbią — będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą
416 II, 2, | coraz bardziej uświadamiają sobie godność osoby ludzkiej” —
417 II, 2, | kultury. Wrażliwość ta, sama w sobie autentyczna, wyrażana jest
418 II, 2, | współczesnych, którzy „wysoko sobie cenią wolność” i „żarliwie
419 II, 3, | Wolność zatem rościłaby sobie prawo do takiej autonomii
420 II, 3, | człowiek zwraca się ku samemu sobie, ku innym i do świata rzeczy. ~
421 II, 3, | autonomicznie nadaje samemu sobie i którego wyłącznym źródłem
422 II, 3, | zawarte w Objawieniu i same w sobie nie mają znaczenia w porządku
423 II, 4, | Zaludniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną” (por. Rdz 1, 28).
424 II, 4, | własnym wysiłkiem budować w sobie tę doskonałość. Istotnie,
425 II, 4, | potwierdza, rozwija i umacnia w sobie podobieństwo do Boga. ~Sobór
426 II, 4, | człowiek posiada w samym sobie własne prawo, otrzymane
427 II, 5, | wolnego wyboru oraz zapewnia sobie skutecznie i pilnie odpowiednie
428 II, 6, | doprowadziły do przeciwstawienia sobie tych dwóch pojęć, tak jakby
429 II, 6, | do wolnego decydowania o sobie samym. Mechanizmy ludzkich
430 II, 6, | zostaje powierzona samej sobie i właśnie w jedności duszy
431 II, 7, | doskonałości we właściwym sobie porządku, musi ona czynić
432 II, 7, | Podmiot działający przyswaja sobie osobiście prawdę zawartą
433 II, 7, | przede wszystkim w samym sobie, godności osoby wspólnej
434 II, 8, | odkrywa prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu
435 II, 11, | człowiek decyduje zarazem o sobie samym, opowiada się swoim
436 II, 11, | osoba decyduje całościowo o sobie samej nie poprzez treściowo
437 II, 11, | człowiek zwraca się ku samemu sobie, ku innym i do świata rzeczy,
438 II, 12, | taki wybór już zawiera w sobie wzgardę Bożym przykazaniem,
439 II, 13, | poprzez nasze wybory nadajemy sobie kształt, jakiego pragniemy” 121.~
440 II, 13, | ono, że czyny te same w sobie mogą zostać przyporządkowane
441 II, 14, | Kościoła, kiedy przypisują sobie zdolność usprawiedliwienia —
442 II, 14, | Testamentu, którzy zasłużyli sobie na to miano, ponieważ woleli
443 II, 14, | swego rodzaju” lub „sam w sobie” moralnie dobry czy zły,
444 II, 15, | które jako takie, same w sobie, niezależnie od okoliczności,
445 II, 15, | same z siebie i same w sobie niezdatne do tego, by je
446 III, 1, | bezwarunkowego punktu wyjścia w sobie samej, ale w warunkach egzystencji,
447 III, 3, | o światłości i zasłużył sobie, by sama światłość, to jest
448 III, 5, | 8, 4-6), przywłaszczanie sobie i wykorzystywanie dla prywatnych
449 III, 5, | dla celów, jakie stawia sobie władza. Historia uczy, że
450 III, 6, | której naucza Kościół, sama w sobie jest tylko «ideałem», jaki
451 III, 6, | człowieka pozostawionego samemu sobie, rozpala pragnienie łaski
452 III, 7, | i utwierdzeni, nosząc w sobie dary, którymi nie sam Duch
453 III, 8, | rozbudzać i „rozpalać” w sobie życie wiary (por. 2 Tm 1,
454 III, 8, | rodzaju normalność zawiera w sobie ślady upadku człowieka,
455 III, 8, | nauczycielami, którzy powierzonemu sobie ludowi głoszą prawdy wiary,
456 III, 8, | owocowania i od powierzonej sobie trzody czujnie oddalają
457 III, 8, | posłani, aby — jak mówi o sobie Apostoł — „głosić Ewangelię,
458 III, 8, | pytanie człowieka niesie w sobie mądrość i moc Chrystusa
459 Zak, 1, | chrześcijańska moralność jest sama w sobie zbyt trudna, niezrozumiała
|