1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10500 | 10501-10934
(...) Laborem exercens
Rozdzial, Numer
5501 V, | w stosunku do człowieka i świata i pogłębiać w swym
5502 V, | stosunku do człowieka i świata i pogłębiać w swym życiu przyjaźń
5503 V, | posłannictwie: Kapłana, Proroka i Króla, tak jak o tym wspaniale
5504 V, | aktywność ludzka indywidualna i zbiorowa, czyli ów ogromny
5505 V, | światem w sprawiedliwości i świętości, podporządkowując
5506 V, | odnosił do Niego siebie samego i wszystkie rzeczy, tak aby
5507 V, | w dziele swego Stwórcy — i na miarę swoich ludzkich
5508 V, | poniekąd dalej je rozwija i dopełnia, postępując wciąż
5509 V, | całym stworzeniu zasobów i wartości. Prawdę tę znajdujemy
5510 V, | Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże
5511 V, | Boga zarówno pracując, jak i odpoczywając — skoro Bóg
5512 V, | działanie pod postacią pracy i odpoczynku. Owo zaś działanie
5513 V, | powołał do bytu z nicości — i działa mocą zbawczą w sercach
5514 V, | por. J 14, 2). Stąd też i ludzka praca nie tylko domaga
5515 V, | Pan gotuje swoim sługom i przyjaciołom (por. Mt 25,
5516 V, | zajęć”. Mężczyźni bowiem i kobiety, którzy zdobywając
5517 V, | środki na utrzymanie własne i rodziny tak wykonują swoje
5518 V, | zaradzają potrzebom swoich braci i osobistym wkładem przyczyniają
5519 V, | jakiej domagają się napięcia i niepokoje myśli i serc: „(...)
5520 V, | napięcia i niepokoje myśli i serc: „(...) chrześcijanie
5521 V, | zrodzone przez pomysłowość i sprawność ludzi przeciwstawiały
5522 V, | są oznaką wielkości Boga i owocem niewypowiedzianego
5523 V, | odpowiedzialność zarówno jednostek, jak i społeczeństw (...) nauka
5524 V, | człowieka od budowania świata i nie zachęca go do zaniedbywania
5525 V, | stworzenia, jego wartość i przeznaczenie do chwały
5526 V, | przeznaczenie do chwały Bożej, i przez świeckie również dzieła
5527 V, | został duchem Chrystusowym i w sprawiedliwości, miłości
5528 V, | sprawiedliwości, miłości i pokoju tym skuteczniej swój
5529 V, | umiejętnościach świeckich i przez swą działalność uwzniośloną
5530 V, | ludzkiej pracy, technice i cywilizacji społecznej zgodnie
5531 V, | jakie im wyznaczył Stwórca i z oświeceniem, jakie przyniosło
5532 V, | zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co to za mądrość, która
5533 V, | Nazaretu (por. Mt 13, 55). I chociaż w Jego słowach nie
5534 V, | zbytniej troski o pracę i egzystencję (por. Mt 6,
5535 V, | dla ludzkiej pracy uznanie i szacunek, można powiedzieć
5536 V, | człowieka do Boga — Stwórcy i Ojca. Czyż nie mówi: Ojciec
5537 V, | namioty), (por. Dz 18, 3) i że dzięki temu mógł również,
5538 V, | pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy,
5539 V, | trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy, aby dla nikogo z
5540 V, | mają charakter napomnienia i nakazu: „nakazujemy i napominamy
5541 V, | napomnienia i nakazu: „nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie
5542 V, | porządkowi” (2 Tes 3, 11) — i Apostoł, w tymże samym kontekście,
5543 V, | znaczenie dla moralności i duchowości ludzkiej pracy.
5544 V, | znajdujemy w życiu Chrystusa i Jego przypowieściach — w
5545 V, | w tym, „co Jezus czynił i czego nauczał” (Dz 1, 1). ~
5546 V, | tylko przemienia rzeczy i społeczność, lecz doskonali
5547 V, | rozwija, wychodzi z siebie i ponad siebie. Jeżeli się
5548 V, | żeby zgodnie z planem Bożym i wolą Bożą odpowiadać prawdziwemu
5549 V, | dobru rodzaju ludzkiego i pozwolić człowiekowi na
5550 V, | człowiekowi na realizowanie i wypełnianie pełnego swojego
5551 V, | pogląd na sprawę postępu i rozwoju — temat tak bardzo
5552 V, | duchowości ludzkiej pracy i tylko w oparciu o taką duchowość
5553 V, | też być urzeczywistniany i wprowadzany w życie. Jest
5554 V, | w życie. Jest to pogląd i program, który swymi korzeniami
5555 V | świetle Chrystusowego Krzyża i Zmartwychwstania ~
5556 V, | samej tajemnicy stworzenia i połączone z wyniesieniem
5557 V, | życia ludzkiego na ziemi i stanowi zapowiedź śmierci: „
5558 V, | jakich dokonały moje ręce, i trudowi, jaki sobie przy
5559 V, | w Zmartwychwstaniu. ~Pot i trud, jaki w obecnych warunkach
5560 V, | pracą, dają chrześcijaninowi i każdemu człowiekowi, który
5561 V, | dokonało się przez cierpienie i śmierć krzyżową. Znosząc
5562 V, | nieść krzyż, który ciało i świat nakłada na ramiona
5563 V, | tym którzy dążą do pokoju i sprawiedliwości”; równocześnie
5564 V, | wszelka władza na niebie i na ziemi, już działa w sercach
5565 V, | swojego, (...) oczyszczając i umacniając te szlachetne
5566 V, | ludzkiego bardziej ludzkim i o poddanie całej ziemi temu
5567 V, | cząstkę Chrystusowego Krzyża i przyjmuje ją w tym samym
5568 V, | jakby zapowiedź nowego nieba i nowej ziemi (por. 2 P 3,
5569 V, | staje się udziałem człowieka i świata. Poprzez trud — a
5570 V, | pracy rozumianej dogłębnie i wszechstronnie — ale nigdy
5571 V, | cząstką Chrystusowego Krzyża? I na to pytanie stara się
5572 V, | ludzka, wspólnota braterska i wolność” 21. Chrześcijanin,
5573 V, | wezwani mocą Ducha Świętego i słowem Ewangelii. ~Na tym
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
5574 Bless | Blessing~Czcigodni Bracia i Drodzy Synowie,~Pozdrowienie
5575 Bless | Drodzy Synowie,~Pozdrowienie i Apostolskie Błogosławieństwo! ~
5576 I | I ~DZIEDZICTWO~ ~
5577 I, 1 | jest ośrodkiem wszechświata i historii. Do Niego zwraca
5578 I, 1 | Niego zwraca się moja myśl i moje serce w tej doniosłej
5579 I, 1 | której znajduje się Kościół i cała wielka rodzina współczesnej
5580 I, 1 | Poprzedniku Janie Pawle I posługę powszechną związaną
5581 I, 1 | dla poszczególnych ludów i narodów, krajów i kontynentów,
5582 I, 1 | ludów i narodów, krajów i kontynentów, choć zapewne
5583 I, 1 | chronologiczną — przypomni nam i odnowi w sposób szczególny
5584 I, 1 | Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (
5585 I, 1 | oczekiwania. „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał
5586 I, 1 | który stał się człowiekiem i narodził się z Dziewicy.
5587 I, 1 | swej odwiecznej Miłości i Miłosierdzia, z całą Boską
5588 I, 1 | wobec grzechu pierworodnego i wobec całej historii grzechów
5589 I, 1 | manowców ludzkiego umysłu, woli i serca, powtarzać z podziwem
5590 I, 1 | któraś zasłużyła mieć takiego i tak potężnego Odkupiciela!” (
5591 I, 2 | zwróciły się moje myśli i serce w dniu 16 października,
5592 I, 2 | zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła — świadom wielkich
5593 I, 2 | trudności — przyjmuję”. I dzisiaj tę moją odpowiedź
5594 I, 2 | wiadoma wszystkim bez wyjątku i aby tłumaczyła, że posługa,
5595 I, 2 | wyboru na Biskupa Rzymu i Następcę Apostoła Piotra
5596 I, 2 | związana z tą właśnie pierwszą i podstawową prawdą Wcielenia. ~
5597 I, 2 | umiłowany Poprzednik Jan Paweł I. Już bowiem w dniu 26 sierpnia,
5598 I, 2 | pozostawili Papieże Jan XXIII i Paweł VI, oraz gotowości
5599 I, 2 | Poprzez te dwa imiona i dwa pontyfikaty nawiązuję
5600 I, 2 | tego dwudziestego stulecia i w wymiarze stuleci poprzednich,
5601 I, 2 | ciągłością posłannictwa i służby, która wyznacza szczególne
5602 I, 2 | Piotrowej w Kościele. Jan XXIII i Paweł VI stanowią etap,
5603 I, 2 | poniekąd z Janem Pawłem I zamierzam iść ku przyszłości,
5604 I, 2 | którego Chrystus Pan obiecał i zesłał swojemu Kościołowi.
5605 I, 2 | wszystko, cokolwiek słyszy i oznajmi wam rzeczy przyszłe” (
5606 I, 3 | zawierzeniu Duchowi prawdy i miłości ~
5607 I, 3 | Sobór Watykański II, zwołany i zapoczątkowany przez Jana
5608 I, 3 | szczęśliwie doprowadzony do końca i wytrwale realizowany przez
5609 I, 3 | podziwiając Jego głęboką mądrość i odwagę, a równocześnie wytrwałość
5610 I, 3 | równocześnie wytrwałość i cierpliwość w niełatwym
5611 I, 3 | On opatrznościowy spokój i równowagę nawet w momentach
5612 I, 3 | przede wszystkim się odwołać i przede wszystkim nawiązać
5613 I, 3 | się świadomość oświecanego i prowadzonego przez Ducha
5614 I, 3 | ludzkich słabości, jest i musi pozostać pierwszym
5615 I, 3 | przyczynia się do ugruntowania i pogłębienia świadomości.
5616 I, 3 | sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
5617 I, 3 | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju
5618 I, 4 | 4. I dlatego świadomość Kościoła
5619 I, 4 | dynamizmu, Kościół, wyznając i głosząc bez żadnego uszczerbku
5620 I, 4 | Chrystusowy, jego posłannictwo i jego służba. Może nawet
5621 I, 4 | Kościół, jego instytucje i struktury, ludzie Kościoła
5622 I, 4 | struktury, ludzie Kościoła i ich działalność bywały poddawane „
5623 I, 4 | jego ludzkim charakterze i ludzkiej działalności, żeby
5624 I, 4 | się w niej prawda, miłość i wdzięczność za łaskę, której
5625 I, 4 | której właśnie w Kościele i przez Kościół stajemy się
5626 I, 4 | który — poprzez Jana Pawła I — po Nim niejako został
5627 I, 4 | od wewnętrznych trudności i napięć, ale równocześnie
5628 I, 4 | Skarbu wydobywać „rzeczy nowe i stare” (Mt 13, 52), bardziej
5629 I, 4 | swej własnej Tajemnicy — i przez to wszystko bardziej
5630 I, 4 | ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (
5631 I, 4(3) | uroczystość św.. Apostołów Piotra i Pawła w 1978 r.: Enc. Ecclesiam
5632 I, 5 | Kolegialność i apostolstwo ~
5633 I, 5 | zjednoczony wspólnotą służby i świadomością apostolatu.
5634 I, 5 | Dwunastu z Piotrem na czele i którą ciągle odnawia w stale
5635 I, 5 | wokół Następcy św. Piotra i poddanych Jego kierownictwu.
5636 I, 5 | dni pontyfikatu Jana Pawła I, jak też jego niegodnego
5637 I, 5 | posoborowym, kiedy to wspólne i jednomyślne stanowisko Kolegium
5638 I, 5 | charakterze apostolskim i duszpasterskim zarazem.
5639 I, 5 | jeszcze na syntetyczne ujęcie i wypowiedzenie ze strony
5640 I, 5 | świadomością swej tożsamości i zarazem swej oryginalności
5641 I, 5 | Ten sam duch współpracy i współodpowiedzialności udzielał
5642 I, 5 | często o nowym profilu i niesłychanej dynamice. Poza
5643 I, 5 | poszczególnych parafiach i diecezjach. ~Trzeba to wszystko
5644 I, 5 | zachętę wszystkim Braciom i Siostrom, wdzięczną w końcu
5645 I, 6 | na tej drodze prawdziwy i widoczny postęp, że pracowaliśmy
5646 I, 6 | że pracowaliśmy wytrwale i konsekwentnie, że czynili
5647 I, 6 | przedstawiciele innych Kościołów — i Wspólnot chrześcijańskich,
5648 I, 6 | zobowiązani. Pewne jest także i to, że nie widzimy na tym
5649 I, 6 | dziejów chrześcijaństwa i dziejów świata innej możliwości
5650 I, 6 | rzetelnie, wytrwale, pokornie i odważnie zarazem szukać
5651 I, 6 | zarazem szukać dróg zbliżenia i jedności, tak jak tego przykład
5652 I, 6 | drogach mogą się pojawiać i spiętrzać. Inaczej nie dochowalibyśmy
5653 I, 6 | zamieszanie pojęć w sprawach wiary i moralności, że prowadzi
5654 I, 6 | swoistego indyferentyzmu. ~Może i dobrze, że rzecznicy takich
5655 I, 6 | nam swoje obawy, chociaż i tutaj należy zachować słuszne
5656 I, 6 | szczególnie świadomej, pogłębionej i odpowiedzialnej wiary. Prawdziwa
5657 I, 6 | znaczeniu ewangelicznym i chrześcijańskim, ale żadną
5658 I, 6 | żadną miarą nie oznacza i nie może oznaczać zacierania
5659 I, 6 | granic tej prawdy wyznawanej i nauczanej przez Kościół.
5660 I, 6 | 15, 10). ~W inny sposób i w innej mierze należy odnieść
5661 I, 6 | prawdy objawione przez Boga i głoszone przez Kościół,
5662 I, 6 | rozluźnianiu zasad moralności i torowaniu dróg etycznego „
5663 I, 6(5) | Por. SOBÓR WAT. I, Konst. dogm. o wierze katol.
5664 II, 1 | swoich braci” (Łk 22, 32). ~I tutaj właśnie, Drodzy Bracia,
5665 II, 1 | zarazem umiłowani Synowie i Córki, jedna narzuca się
5666 II, 1 | się odpowiedź, zasadnicza i podstawowa. Jeden zwrot
5667 II, 1 | jeden kierunek umysłu, woli i serca: ad Christum Redemptorem
5668 II, 1 | wyraża siebie, odnajduje i potwierdza siebie — stale
5669 II, 1 | którego wszystko się stało i dzięki któremu także my
5670 II, 1 | równocześnie jest „drogą i prawdą” (J 14, 6) i „zmartwychwstaniem
5671 II, 1 | drogą i prawdą” (J 14, 6) i „zmartwychwstaniem i życiem” (
5672 II, 1 | 6) i „zmartwychwstaniem i życiem” (J 11, 25); do Tego,
5673 II, 1 | którego widząc, widzimy także i Ojca (por. J 14, 9), do
5674 II, 1 | Pocieszyciel przyszedł do nas i stale przychodził: Duch
5675 II, 1 | wszystkie skarby mądrości i wiedzy” (Kol 2, 3), Kościół
5676 II, 1 | sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
5677 II, 1 | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju
5678 II, 1 | zdumiewająca głębia cierpienia i oddania. Kościół nie przestaje
5679 II, 1 | przeżywać Jego śmierci na Krzyżu i Jego Zmartwychwstania. Są
5680 II, 1 | znajdując w niej „źródło życia i świętości” (por. Litania
5681 II, 1 | Jezusa), znak skuteczny łaski i pojednania z Bogiem, zapowiedź
5682 II, 1 | czerpie z niej bez wytchnienia i stale szuka dróg, ażeby
5683 II, 1 | tajemnicę swojego Mistrza i Pana przybliżać ludzkości:
5684 II, 1 | więcej, jak tylko Chrystusa, i to ukrzyżowanego” (1 Kor
5685 II, 1 | najgłębszą zasadą jego życia i jego posłannictwa. ~
5686 II, 2 | swoje źródło w Mądrości i Miłości. W Jezusie Chrystusie
5687 II, 2 | Boskim źródłem Mądrości i Miłości, Tak bowiem „Bóg
5688 II, 2 | Jednorodzonego dał” (J 3, 16). I tak jak w człowieku-Adamie
5689 II, 2 | stworzeniu, które „aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia” (
5690 II, 2 | bólach rodzenia” (Rz 8, 22) i „oczekuje objawienia się
5691 II, 2 | industrializacji, jak wciąż wybuchające i odnawiające się konflikty
5692 II, 2 | wodorowej, neutronowej i innych, jak brak poszanowania
5693 II, 2 | przedtem zdobyczy nauki i techniki, nie jest równocześnie
5694 II, 2 | tym światem, który „jęczy i wzdycha” (Rz 8, 22), gdyż
5695 II, 2 | którą w języku biblijnym i pozabiblijnym również wyraża „
5696 II, 2 | dotknął w sposób jedyny i niepowtarzalny tajemnicy
5697 II, 2 | objawieniu tajemnicy Ojca i Jego Miłości objawia w pełni
5698 II, 2 | człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
5699 II, 2 | najwyższe jego powołanie”, I dalej: „Ten, który jest «
5700 II, 3 | 1, 20). Że to On właśnie i On jeden uczynił zadość
5701 II, 3 | stworzonym na obraz Boży i Bogu podobnego (por. Rdz
5702 II, 3 | kolei przecież Ojcostwu i miłości niejako odepchniętej
5703 II, 3 | Przymierza (por. Rdz 3, 6 nn.) i łamaniem tych dalszych,
5704 II, 3 | por. Rz 8, 29 n.; Ef 1, 8) i wezwanych do Łaski, wezwanych
5705 II, 3 | tłumaczy się sens krzyża i śmierci Chrystusa. Bóg stworzenia
5706 II, 3 | swej miłości do człowieka i do świata, wyrażonej w dniu
5707 II, 3 | domaga się sprawiedliwość I dlatego Synowi swojemu nie
5708 II, 3 | To objawienie miłości i miłosierdzia ma w dziejach
5709 II, 3 | dziejach człowieka jedną postać i jedno imię. Nazywa się:
5710 II, 4 | Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób
5711 II, 4 | niej żywego uczestnictwa. I dlatego właśnie Chrystus-Odkupiciel,
5712 II, 4 | właściwą wielkość, godność i wartość swego człowieczeństwa.
5713 II, 4 | nawet pozornych kryteriów i miar swojej własnej istoty —
5714 II, 4 | niepewnością, a także słabością i grzesznością, ze swoim życiem
5715 II, 4 | grzesznością, ze swoim życiem i śmiercią, przybliżyć się
5716 II, 4 | rzeczywistość Wcielenia i Odkupienia, aby siebie odnaleźć.
5717 II, 4 | skoro zasłużył na takiego i tak potężnego Odkupiciela (
5718 II, 4 | zdumienie wobec wartości. i godności człowieka nazywa
5719 II, 4 | obywatelstwa w dziejach człowieka i ludzkości. Kościół, który
5720 II, 4 | człowiekowi ostateczną godność i sens istnienia w świecie,
5721 II, 4 | zagubiony przez grzech. I dlatego też to Odkupienie
5722 II, 4 | prowadzącej przez krzyż i śmierć do zmartwychwstania. ~
5723 II, 4 | aby skierowywał świadomość i doświadczenie całej ludzkości
5724 II, 5 | u podstaw Misji Kościoła i Chrześcijaństwa ~
5725 II, 5 | ukształtowania owej pełnej i wszechstronnej świadomości
5726 II, 5 | przez to, że tak trafnie i kompetentnie pozwolił nam
5727 II, 5 | wyraża się poprzez religię, a i kolei przez moralność, promieniując
5728 II, 5 | duchowe wspólne chrześcijanom i Żydom. Odniósł się z szacunkiem
5729 II, 5(11) | Por. ŚW. JUSTYN, I Apologia, 46, 1-4; II Apologia
5730 II, 5(11) | Aleksandryjski, Stromata I, 19, 91-94: Sources Chrétiennes,
5731 II, 5 | Sobór Watykański II, Kościół i wszyscy chrześcijanie mogli
5732 II, 5 | Człowieku Jezusie Chrystusie — i aby wciąż się objawiać,
5733 II, 5 | każdym czasie. W Chrystusie i przez Chrystusa najpełniej
5734 II, 5 | się do niej przybliżył — i równocześnie w Chrystusie
5735 II, 5 | równocześnie w Chrystusie i przez Chrystusa człowiek
5736 II, 5 | Chrystusa — spotkali się i zjednoczyli wokół Niego
5737 II, 5 | zmierzającej do wzajemnego poznania i usunięcia przeszkód na drodze
5738 II, 5 | Jednakże w tym jednym możemy i winniśmy już teraz osiągnąć
5739 II, 5 | winniśmy już teraz osiągnąć i ujawnić światu naszą jedność:
5740 II, 5 | w zmaganiu się wytrwałym i niestrudzonym o tę godność,
5741 II, 5 | każdy człowiek osiągnął i stale osiąga w Chrystusie,
5742 II, 5 | Chrystus jest stałym początkiem i nieustającym ośrodkiem Misji,
5743 II, 5 | epoce bardziej potrzebna i bardziej — pomimo oporów —
5744 II, 5 | Ekonomii, która zbawienie i łaskę połączyła z Krzyżem.
5745 II, 5 | niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają
5746 II, 5 | razy w dziejach Kościoła i patrzymy także dzisiaj,
5747 II, 5 | pokoleniu naszych braci i sióstr, ludom, narodom,
5748 II, 5 | dopiero na drodze rozwoju i krajom „przerostu”, wszystkim —
5749 II, 6 | wszystkim Sam Chrystus, Kościół i wszyscy chrześcijanie muszą
5750 II, 6 | Jest to jedność apostolska i misyjna — misyjna i apostolska.
5751 II, 6 | apostolska i misyjna — misyjna i apostolska. W tej jedności
5752 II, 6 | Zbliżamy się z tą czcią i poszanowaniem, jakie od
5753 II, 6 | stanowiły o postawie misyjnej i misjonarskiej. Wystarczy
5754 II, 6 | 22 nn.). Postawa misyjna i misjonarska zaczyna się
5755 II, 6 | zakresie spraw najgłębszych i najważniejszych — szacunku
5756 II, 6 | burzeniem, ale nawiązywaniem i nowym budowaniem, choć praktyka
5757 II, 6 | samego w pełni odnaleźć. ~I dlatego Kościół naszej epoki
5758 II, 6 | zarówno w pierwszej, jak i drugiej części tego dokumentu14.
5759 II, 6 | Chrystusa jest jej stróżem i nauczycielem, obdarzonym
5760 II, 6 | Jego Apostołów, Męczenników i Wyznawców. Deklaracja o
5761 II, 6 | człowieka, dla jego rozumu i woli, dla jego sumienia
5762 II, 6 | woli, dla jego sumienia i wolności16. W ten sposób
5763 II, 6 | poszczególni ludzie, widzą wolność i propagują wolność, okazuje
5764 II, 6 | człowieka każdej epoki, również i naszej epoki, z tymi samymi
5765 II, 6 | się podstawowe wymaganie i przestroga zarazem. Jest
5766 II, 6 | całą prawdę o człowieku i o świecie Chrystus przeto
5767 II, 6 | Chrystus przeto również i dziś, po dwóch tysiącach
5768 II, 6 | potwierdzeniem tego byli i stale są ci wszyscy ludzie,
5769 II, 6 | którzy dzięki Chrystusowi i w Chrystusie osiągnęli prawdziwą
5770 II, 6 | osiągnęli prawdziwą wolność i ukazali ją, choćby nawet
5771 II, 6 | Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat,
5772 II, 6 | Czyż przez tyle stuleci i pokoleń, poczynając od czasów
5773 II, 6 | przestaje On być wyrazem i rzecznikiem człowieka żyjącego „
5774 II, 6 | człowieka żyjącego „w duchu i prawdzie” (por. J 4, 23)?
5775 II, 6 | być wobec Ojca, tak też i wobec dziejów człowieka.
5776 II, 6 | oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli
5777 II, 6 | oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie” (J 4, 23 n.). ~
5778 III | III ~Człowiek odkupiony i jego sytuacja w świecie
5779 III, 1 | mogło się urzeczywistniać i odnawiać. Kościół temu jednemu
5780 III, 1 | mocą tej prawdy o człowieku i o świecie, która zawiera
5781 III, 1 | się w Tajemnicy Wcielenia i Odkupienia, mocą tej miłości,
5782 III, 1 | instytucjonalnej obecności i działalności Kościoła —
5783 III, 1 | się obecny mocą tej prawdy i miłości, która w Nim wyraziła
5784 III, 1 | Nim wyraziła się w jedynej i niepowtarzalnej pełni, chociaż
5785 III, 1 | Domaga się tego doczesne i wieczne dobro człowieka.
5786 III, 1 | który z racji swego zadania i kompetencji w żaden sposób
5787 III, 1 | politycznym, jest zarazem znakiem i zabezpieczeniem transcendentnego
5788 III, 1 | poczynając się w łonie swej matki i rodząc się z niej, jest
5789 III, 1 | człowiek w swojej jedynej i niepowtarzalnej rzeczywistości
5790 III, 1 | niczym nienaruszony „obraz i podobieństwo” Boga samego (
5791 III, 1 | powołany, przeznaczony do łaski i do chwały — to jest właśnie
5792 III, 1 | najbardziej „konkretny” i najbardziej „realny”: człowiek
5793 III, 2 | los” — to znaczy wybranie i powołanie, narodziny i śmierć,
5794 III, 2 | wybranie i powołanie, narodziny i śmierć, zbawienie lub odrzucenie —
5795 III, 2 | odrzucenie — w tak ścisły i nierozerwalny sposób zespolone
5796 III, 2 | człowiekowi, mężczyźnie i kobiecie, mówiąc: czyńcie
5797 III, 2 | niepowtarzalnej rzeczywistości bytu i działania, świadomości i
5798 III, 2 | i działania, świadomości i woli, sumienia i „serca”.
5799 III, 2 | świadomości i woli, sumienia i „serca”. Człowiek, który —
5800 III, 2 | ducha, a zarazem z tylu i tak różnymi potrzebami ciała,
5801 III, 2 | łączą go z innymi ludźmi — i to począwszy już od pierwszej
5802 III, 2 | ziemi, od chwili poczęcia i narodzin. Człowiek w całej
5803 III, 2 | prawdzie swego istnienia i bycia osobowego i zarazem „
5804 III, 2 | istnienia i bycia osobowego i zarazem „wspólnotowego”,
5805 III, 2 | zarazem „wspólnotowego”, i zarazem „społecznego” —
5806 III, 2 | posłannictwa, jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła,
5807 III, 2 | przez Tajemnice Wcielenia i Odkupienia. ~Tego to właśnie
5808 III, 2 | piękna, do sprawiedliwości i miłości, miał przed oczyma
5809 III, 2 | nieograniczony w swoich pragnieniach i powołany do wyższego życia.
5810 III, 2 | wciąż wybierać między nimi i wyrzekać się niektórych.
5811 III, 2 | Co więcej, będąc słabym i grzesznym, nierzadko czyni
5812 III, 2 | sobie, z czego z kolei tyle i tak wielkich rozdźwięków
5813 III, 2 | który za wszystkich umarł i zmartwychwstał, może człowiekowi
5814 III, 2 | Ducha swego udzielić światła i sił, aby zdolny był odpowiedzieć
5815 III, 2 | drogą jego codziennego życia i doświadczenia, posłannictwa
5816 III, 2 | doświadczenia, posłannictwa i trudów — Kościół naszej
5817 III, 2 | na nowo się ukierunkowują i w ten sposób ujawniają.
5818 III, 3 | sposób tak bardzo wnikliwy i kompetentny nakreślił Sobór
5819 III, 3 | która stale się zmienia i narasta w określonych kierunkach. ~
5820 III, 3 | pracy jego rąk, a zarazem — i bardziej jeszcze — pracy
5821 III, 3 | działalności człowieka zbyt rychło, i w sposób najczęściej nie
5822 III, 3 | przewidywany, nie tylko i nie tyle podlegają „alienacji”
5823 III, 3 | częściowo, w jakimś pochodnym i pośrednim zakresie skutków —
5824 III, 3 | egzystencji w jej najszerszym i najpowszechniejszym wymiarze.
5825 III, 3 | rzecz jasna nie wszystkie i nie większość, ale niektóre,
5826 III, 3 | większość, ale niektóre, i to właśnie te, które zawierają
5827 III, 3 | miarę ludzkiej pomysłowości i przedsiębiorczości — mogą
5828 III, 3 | Mogą stać się środkami i narzędziami jakiegoś wręcz
5829 III, 3 | nam z dziejów kataklizmy i katastrofy zdają się blednąć.
5830 III, 3 | współczesnej rodzinie ludzkiej i w różnych postaciach się
5831 III, 3 | człowieka ma różne kierunki i różne stopnie nasilenia.
5832 III, 3 | się jakiegoś racjonalnego i uczciwego planowania. Równocześnie
5833 III, 3 | niekontrolowany wszechstronnym i autentycznie humanistycznym
5834 III, 3 | służą celom doraźnego użycia i zużycia. Tymczasem Stwórca
5835 III, 3 | przyrodą jako jej rozumny i szlachetny „pan” i „stróż”,
5836 III, 3 | rozumny i szlachetny „pan” i „stróż”, a nie jako bezwzględny „
5837 III, 3 | proporcjonalnego rozwoju moralności i etyki. Tymczasem ten drugi
5838 III, 3 | wciąż pozostawać w tyle. I stąd też ów skądinąd zdumiewający
5839 III, 3 | zaś dotyczy zasadniczej i podstawowej sprawy: czy
5840 III, 3 | postęp, którego autorem i sprawcą jest człowiek, czyni
5841 III, 3 | bardziej gotowy świadczyć i nieść pomoc wszystkim? ~
5842 III, 3 | zwłaszcza te środowiska i te społeczeństwa, które
5843 III, 3 | postępu. Patrząc na te procesy i uczestnicząc w nich, nie
5844 III, 3 | rzetelnością, obiektywizmem i poczuciem moralnej odpowiedzialności
5845 III, 3 | sytuacją człowieka dziś i w dalszej perspektywie.
5846 III, 3 | wszystkie dotychczasowe i dalsze osiągnięcia techniki
5847 III, 3 | w parze z postępem etyki i z duchowym postępem człowieka?
5848 III, 3 | kontekście również rozwija się i postępuje naprzód, czy też
5849 III, 3 | naprzód, czy też cofa się i degraduje w swym człowieczeństwie?
5850 III, 3 | sam w sobie światem dobra i zła moralnego, przewaga
5851 III, 3 | wbrew ich słusznym prawom i zasługom, dążenie zwłaszcza
5852 III, 3 | współczesnym świecie. Temat rozwoju i postępu nie schodzi z ust,
5853 III, 3 | schodzi ze szpalt dzienników i publikacji we wszystkich
5854 III, 3 | się nie tylko twierdzenie i pewność, zawiera się w nim
5855 III, 3 | się w nim również pytanie i niepokój. To drugie jest
5856 III, 3 | kierunek całego rozwoju i postępu — za istotny dla
5857 III, 4 | pierwszeństwie ducha wobec materii. ~I dlatego też trzeba gruntownie
5858 III, 4 | Istnieje bowiem bardzo realne i wyczuwalne już niebezpieczeństwo,
5859 III, 4 | pewnością nieraz wbrew intencjom i założeniom swych pionierów —
5860 III, 4 | ale o cały dynamizm życia i cywilizacji, o sens różnych
5861 III, 4 | społecznych, ustrojowych i wielu innych. ~Jeśli sytuację
5862 III, 4 | za tym dobrze znane fakty i porównania, które wielokrotnie
5863 III, 4 | właśnie o społeczeństwo bogate i wysoko rozwinięte — podczas
5864 III, 4 | zepchnięci w warunki nędzy i upośledzenia. ~To powszechnie
5865 III, 4 | powszechnie znane porównanie i przeciwstawienie, do którego
5866 III, 4(29) | Przemówienie do Indian i do „Campesinos” w Oaxaca
5867 III, 4 | biblijnej przypowieści o bogaczu i Łazarzu (por. Łk 16, 19
5868 III, 4 | każą myśleć o strukturach i mechanizmach związanych
5869 III, 4 | finansów, pieniądza, produkcji i wymiany, które w oparciu
5870 III, 4 | światowej ekonomii. Struktury te i mechanizmy okazują się jakby
5871 III, 4 | odziedziczonych po przeszłości i do stawienia czoła naglącym
5872 III, 4 | czoła naglącym wyzwaniom i etycznym imperatywom współczesności.
5873 III, 4 | przyśpieszonym tempie materialne i energetyczne zasoby, narażając
5874 III, 4 | powiększanie się obszarów nędzy i związanej z nią rozpaczy,
5875 III, 4 | nią rozpaczy, frustracji i rozgoryczenia31. ~Stoimy
5876 III, 4 | zaostrza. Niepokój inflacji i plaga bezrobocia — oto inne
5877 III, 4 | się rozwiązań odważnych i twórczych, zgodnych z autentyczną
5878 III, 4(31) | Przemówienie do Indian i do „Campesinos” w Oaxaca (
5879 III, 4 | o płaszczyznę szerszego i bardziej bezpośredniego
5880 III, 4 | bezpośredniego podziału bogactw i władzy nad nimi, aby ludy
5881 III, 4 | potrzeby, ale także stopniowo i skutecznie się rozwijać. ~
5882 III, 4 | przemiany umysłów, woli i serc. Zadanie to wymaga
5883 III, 4 | poszczególnych ludzi oraz wolnych i solidarnych narodów. Zbyt
5884 III, 4 | nawet z instynktem walki i panowania, niezależnie od
5885 III, 4 | że te instynkty istnieją i działają, jednakże żadna
5886 III, 4 | odpowiednio ukierunkowane i opanowane przez głębsze
5887 III, 4 | prawdziwa wolność człowieka i który również w dziedzinie
5888 III, 4 | winien stale być planowany i realizowany w perspektywie
5889 III, 4 | perspektywie powszechnego i solidarnego rozwoju poszczególnych
5890 III, 4 | rozwoju poszczególnych ludzi i narodów, jak to przypomniał
5891 III, 4 | całokształt ludzkiej egzystencji — i która dusi człowieka, dzieli
5892 III, 4 | końcu we własnych napięciach i przerostach. ~Że podjęcie
5893 III, 4 | tym świadczą pewne fakty i osiągnięcia, które tutaj
5894 III, 4 | należy przyjąć, ustalić i pogłębić poczucie odpowiedzialności
5895 III, 4 | rachunku sumienia każdego i wszystkich. „Byłem głodny,
5896 III, 4 | przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście
5897 III, 4 | pomyślimy, że zamiast chleba i pomocy kulturalnej — nowym,
5898 III, 4 | w zbrojnych konfliktach i wojnach, których domaga
5899 III, 4 | szowinizmy, imperializmy i neokolonializmy. Wszyscy
5900 III, 4 | dobrze, że obszary nędzy i głodu, jakie istnieją na
5901 III, 4 | militarnej, które służą wojnie i zniszczeniu, zostały zamienione
5902 III, 4 | bronią ducha, bronią Słowa i Miłości, nie może zrezygnować
5903 III, 4 | nie w porę” (2 Tm 4, 2). I dlatego nie przestaje prosić
5904 III, 4 | prosić wszystkich w imię Boga i w imię człowieka: Nie zabijajcie!
5905 III, 4 | gotujcie ludziom zniszczenia i zagłady! Pomyślcie o cierpiących
5906 III, 4 | Pomyślcie o cierpiących głód i niedolę waszych braciach!
5907 III, 4 | braciach! Szanujcie godność i wolność każdego! ~
5908 III, 5 | tylko materialnych, ale i moralnych, może nade wszystko
5909 III, 5 | porównywać pod tym względem epoki i stulecia, jest to bowiem
5910 III, 5 | ogromnie wiele zgotowali krzywd i cierpień. Czy ten proces
5911 III, 5 | nie wspomnieć z uznaniem i głęboką nadzieją na przyszłość
5912 III, 5 | zmierzającym do tego, aby określić i ustalić obiektywne i nienaruszalne
5913 III, 5 | określić i ustalić obiektywne i nienaruszalne prawa człowieka,
5914 III, 5 | Zobowiązanie to zostało przyjęte i ratyfikowane przez wszystkie
5915 III, 5 | podstaw pokoju społecznego i międzynarodowego, jak temu
5916 III, 5 | rodzi się z ich pogwałcenia i łączy się zawsze z większym
5917 III, 5 | to szczególnie dotkliwym i z punktu widzenia postępu
5918 III, 5 | współczesnych programów i systemów. Nasuwa się wniosek
5919 III, 5 | właśnie pod kątem obiektywnych i nienaruszalnych praw człowieka. ~
5920 III, 5 | wojny światowej, ale także i to, aby stworzyć podstawę
5921 III, 5 | razie życie ludzkie również i w warunkach pokojowych skazane
5922 III, 5 | miłującymi sprawiedliwość i pokój, Kościół świadom tego,
5923 III, 5 | niejednokrotnie duch życia społecznego i publicznego pozostaje w
5924 III, 5 | staje się niejako panem i władcą swoich własnych losów.
5925 III, 5 | się poszczególne narody i konieczności sprężystej
5926 III, 5 | postępu samego człowieka i wszechstronnego rozwoju
5927 III, 5 | poszanowania obiektywnych i nienaruszalnych praw człowieka.
5928 III, 5 | sprawiedliwości społecznej i staje się podstawowym jej
5929 III, 5 | tych praw wymienia się — i z jakąż słusznością — prawo
5930 III, 5 | wolności religijnej osób i wspólnot nie tylko jest
5931 III, 5 | doświadczeniem tychże osób i wspólnot, ale nade wszystko
5932 III, 5 | jest takim ograniczaniem i naruszaniem wolności religijnej.
5933 III, 5 | relacji do zjawiska religii i wiary. Trudno więc z „czysto
5934 III, 5 | obywatelstwa w życiu publicznym i społecznym, a ludzie wierzący
5935 III, 5 | bodaj pokrótce — poruszyć i ten temat, bo i on wchodzi
5936 III, 5 | poruszyć i ten temat, bo i on wchodzi do całokształtu
5937 III, 5 | świecie współczesnym, bo i on również świadczy o tym,
5938 III, 5 | obciążona uprzedzeniami i wieloraką niesprawiedliwością.
5939 III, 5 | do tego szczególne prawo i obowiązek, to przede wszystkim
5940 III, 5 | cierpią udręki dyskryminacji i prześladowania dla Imienia
5941 III, 5 | organizacja życia społecznego i publicznego, z żarliwą prośbą
5942 III, 5 | prośbą o uszanowanie religii i pracy Kościoła. Nie prosimy
5943 IV | IV Posłannictwo Kościoła i los człowieka~
5944 IV, 1 | bardziej skierowuje nasze myśli i serca ku Jezusowi Chrystusowi,
5945 IV, 1 | ze szczególną mocą prawdy i miłości. Skoro zaś Chrystus „
5946 IV, 1 | tej tajemnicy, w jej pełną i wszechstronną wymowę, przeżywa
5947 IV, 1 | najgłębiej swoją własną istotę i własne posłannictwo. Nie
5948 IV, 1 | z całą tradycją biblijną i patrystyczną uczy Sobór —
5949 IV, 1 | problemom, ku jego nadziejom i cierpieniom, osiągnięciom
5950 IV, 1 | cierpieniom, osiągnięciom i upadkom sprawia, że Kościół
5951 IV, 1 | Bożych impulsów, tych świateł i mocy Ducha, które idą od
5952 IV, 1 | Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego — i przez
5953 IV, 1 | ukrzyżowanego i zmartwychwstałego — i przez to właśnie żyje swoim
5954 IV, 1 | jakim obdarza go Jego Pan i Oblubieniec. Właśnie dlatego
5955 IV, 1 | bardzo musi być — również i Kościół — zjednoczony z
5956 IV, 1 | Chrystusie ku pełni łaski i prawdy (por. Ef 2, 10; J
5957 IV, 1 | z człowiekiem jest mocą i źródłem mocy wedle tego,
5958 IV, 1 | życia, które nie niszczeje i nie przemija, ale trwa ku
5959 IV, 1 | Żywot ten, przyobiecany i darowany każdemu człowiekowi
5960 IV, 1 | Chrystusie, przedwiecznym i Jednorodzonym Synu, wcielonym
5961 IV, 1 | Jednorodzonym Synu, wcielonym i narodzonym u progu spełnienia
5962 IV, 1 | ponad wszystkie zagadki i niewiadome, ponad krzywizny
5963 IV, 1 | niewiadome, ponad krzywizny i manowce „ludzkiego losu”
5964 IV, 1 | koniecznością do granicy śmierci i progu zniszczenia ludzkiego
5965 IV, 1 | jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy (...)
5966 IV, 1 | jest materia. Rozumiemy — i staramy się coraz gruntowniej
5967 IV, 1 | równocześnie ze szczególną miłością i troską myśleć o tym wszystkim,
5968 IV, 1 | stworzyłeś nas, Boże, dla siebie i niespokojne jest serce nasze,
5969 IV, 1 | twórczym niepokoju tętni i pulsuje to, co jest najgłębiej
5970 IV, 1 | najbardziej od wewnątrz i nadającą sens całej jego
5971 IV, 1 | Pięćdziesiątnicy — wciąż trwa. I przejawiają się w ludziach
5972 IV, 1 | To wołanie do Ducha — i o Ducha — jest odpowiedzią
5973 IV, 1 | odzywa się z różnych stron i — zdaje się — że w różny
5974 IV, 1(37) | Confes., I, 1: CSEL, 33, 1. ~
5975 IV, 1 | To wołanie do Ducha — i o Ducha — nie jest niczym
5976 IV, 1 | Chrystus zjednoczony z Ojcem i z każdym człowiekiem, nieustannie
5977 IV, 1 | świadomość synostwa Bożego i kieruje nas ku Ojcu (por.
5978 IV, 1 | por. Rz 8, 15; Ga 4, 5). I dlatego Kościół naszej epoki —
5979 IV, 1 | szczególny musi się zespolić i zjednoczyć wokół tej Tajemnicy,
5980 IV, 1 | najpotrzebniejsze światła i moce dla swojego własnego
5981 IV, 1 | Ducha Świętego (tamże), i tego przeznaczenia do łaski
5982 IV, 1 | tego przeznaczenia do łaski i chwały (por. Rz 8, 30),
5983 IV, 1 | samego swojego Mistrza i Odkupiciela. Tę właśnie
5984 IV, 1 | prorockiej, kapłańskiej i królewskiej40 — uświadamiamy
5985 IV, 1 | jako wielka społeczność i wspólnota Ludu Bożego na
5986 IV, 1 | udział w tym posłannictwie i służbie ma mieć każdy z
5987 IV, 2 | ją przekazuje jako Prorok i Nauczyciel — czuje potrzebę
5988 IV, 2 | konieczną, by Kościół w wyznaniu i nauczaniu tej wiary pozostawał
5989 IV, 2 | wierny wobec Bożej prawdy, 41 i by ta wierność wyrażała
5990 IV, 2(42) | Por. SOBÓR WAT. I, Konst. dogm. o wierze katol.
5991 IV, 2 | określił Sobór Watykański I44, a powtórzył Sobór Watykański
5992 IV, 2(43) | Por. SOBÓR WAT. I, Konst. dogm. o Kościele
5993 IV, 2(44) | Por. SOBÓR WAT. I, Konst. dogm. o Kościele
5994 IV, 2 | równocześnie jej umiłowanie i dążność do takiego zrozumienia,
5995 IV, 2 | które nam samym, a także i drugim, tę prawdę może przybliżyć
5996 IV, 2 | wspaniałości, w całej głębi i prostocie zarazem. Umiłowanie
5997 IV, 2 | prostocie zarazem. Umiłowanie to i dążność do zrozumienia muszą
5998 IV, 2 | przybliżali się z czcią i miłością. Była to nade wszystko
5999 IV, 2 | w Tradycji, w Teologii. I dzisiaj również o takie
6000 IV, 2 | również o takie zrozumienie i o taką interpretację Słowa
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10500 | 10501-10934 |