1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10500 | 10501-10934
(...) Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
6001 IV, 2 | teologię. Teologia zawsze miała i nadal ma ogromne znaczenie
6002 IV, 2 | Lud Boży mógł twórczo i owocnie uczestniczyć w prorockim
6003 IV, 2 | poświęcający swe studia i prace dla coraz wnikliwszego
6004 IV, 2 | się służyć nauczycielskiej i duszpasterskiej ich trosce
6005 IV, 2 | dawniejszych epokach, tak i teraz — i bardziej jeszcze —
6006 IV, 2 | dawniejszych epokach, tak i teraz — i bardziej jeszcze — jest
6007 IV, 2 | jest powołaniem teologów i wszystkich ludzi nauki w
6008 IV, 2 | ażeby łączyli wiarę z wiedzą i mądrością, aby przyczyniali
6009 IV, 2 | osiągnięć w poznaniu świata i człowieka. Dotyczy to zarówno
6010 IV, 2 | ścisłych (szczegółowych), jak i humanistycznych, jak również
6011 IV, 2 | stale się poszerzającym i różnicującym zarazem terenie
6012 IV, 2 | jedności Nauczania Wiary i Moralności jako swego właściwego
6013 IV, 2 | na różne sposoby głoszą i przekazują naukę wiary i
6014 IV, 2 | i przekazują naukę wiary i moralności chrześcijańskiej.
6015 IV, 2 | jego obrad, doświadczeń i sugestii znajdzie wkrótce
6016 IV, 2 | stanowi z pewnością odwieczną i podstawową zarazem formę
6017 IV, 2 | charyzmat prorocki: świadczenie i nauczanie idą z sobą w parze.
6018 IV, 2 | wspomnieć szerokich rzesz braci i sióstr zakonnych, którzy
6019 IV, 2 | znajdują wyraz swej wiary i apostolskiej odpowiedzialności. ~
6020 IV, 2 | aby różne formy katechezy i różne jej dziedziny — poczynając
6021 IV, 2 | stawała się coraz bardziej — i na różne sposoby — udziałem
6022 IV, 2 | prawnikach, o ludziach sztuki i techniki, o nauczycielach
6023 IV, 2 | nauczycielach różnych stopni i specjalności! Wszyscy oni —
6024 IV, 2 | posłudze prawdy Bożej, również i przez to, że kierują się
6025 IV, 2 | wychowują innych w prawdzie i uczą ich dojrzewać do miłości
6026 IV, 2 | ich dojrzewać do miłości i sprawiedliwości. Tak tedy
6027 IV, 2 | Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam (...) weźmijcie
6028 IV, 3 | Eucharystia i pokuta ~
6029 IV, 3 | równocześnie przez pełne nadziei i miłości poddanie się zbawczej
6030 IV, 3 | działania, którą wyraził i zawarł w sposób sakramentalny
6031 IV, 3 | Eucharystii49. Jest ona ośrodkiem i szczytem całego życia sakramentalnego,
6032 IV, 3 | chrześcijanina osiąga swój szczyt i swą pełnię właśnie w Eucharystii.
6033 IV, 3 | Ojciec jest pierwszym Źródłem i Dawcą życia od początku.
6034 IV, 3 | jakie ma Ojciec w Sobie, i które daje Synowi (por.
6035 IV, 3 | Zjednoczenia. Sprawując ją i zarazem w niej uczestnicząc,
6036 IV, 3 | się z Chrystusem ziemskim i niebiańskim zarazem, który
6037 IV, 3 | równocześnie wszyscy „królestwem i kapłanami”, otrzymujemy „
6038 IV, 3 | uczestniczymy w tym jedynym i nieodwracalnym oddaniu człowieka
6039 IV, 3 | nieodwracalnym oddaniu człowieka i świata samemu Ojcu, którego
6040 IV, 3 | Chrystus sam, nieustannie i wciąż na nowo daje w Duchu
6041 IV, 3 | którego On sam dokonał i stale wśród nas dokonuje
6042 IV, 3 | była udziałem apostołów i pierwszych uczniów Pana.
6043 IV, 3 | nowo buduje tę wspólnotę i jedność. Zawsze zaś buduje
6044 IV, 3 | jedność. Zawsze zaś buduje ją i zawsze odracza na zbawczym
6045 IV, 3 | niejako samej tajemnicy Ciała i Krwi Pańskiej, jak o tym
6046 IV, 3 | którego zdumiewająca treść i znaczenie tylokrotnie znajdowało
6047 IV, 3 | teologów, ludzi głębokiej wiary i modlitwy, ascetów i mistyków,
6048 IV, 3 | wiary i modlitwy, ascetów i mistyków, w całej swojej
6049 IV, 3 | niezdolne w całej pełni ogarnąć i wypowiedzieć wszystkiego,
6050 IV, 3 | stanowi, co w niej się wyraża i dokonuje. Zaprawdę, Ineffabile
6051 IV, 3 | wszystkim widzialną łaską i źródłem nadprzyrodzonej
6052 IV, 3 | Ludu Bożego — jest trwać i stale postępować w życiu
6053 IV, 3 | równocześnie Sakramentem-Ofiarą i Sakramentem-Komunią, i Sakramentem-Obecnością.
6054 IV, 3 | Sakramentem-Ofiarą i Sakramentem-Komunią, i Sakramentem-Obecnością.
6055 IV, 3 | Sakramentem-Obecnością. I chociaż prawdą jest, że
6056 IV, 3 | Eucharystia zawsze była i być powinna równocześnie
6057 IV, 3 | najgłębszym objawieniem się i sprawowaniem ludzkiego braterstwa
6058 IV, 3 | ludzkiego braterstwa uczniów i wyznawców Chrystusa, nie
6059 IV, 3 | sprawowaniu Sakramentu Ciała i Krwi Pańskiej zachować pełny
6060 IV, 3 | dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej
6061 IV, 3 | a nade wszystko Biskupi i Kapłani, niech czuwają,
6062 IV, 3 | samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha” (
6063 IV, 3 | Nowiny było: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (metanoeite) (
6064 IV, 3 | to Sakrament Męki, Krzyża i Zmartwychwstania w szczególny
6065 IV, 3 | sposób zdaje się utrwalać i ugruntowywać to wezwanie
6066 IV, 3 | naszych duszach. Eucharystia i Pokuta stają się w ten sposób
6067 IV, 3 | tamże). Bez tego stałego i wciąż na nowo podejmowanego
6068 IV, 3 | sposób najbardziej zasadniczy i powszechny zarazem, nasz
6069 IV, 3 | zwrotu do Boga, stałego i coraz pełniejszego nawrócenia. ~
6070 IV, 3 | poczuciem swej grzeszności i swego zawierzenia Bogu,
6071 IV, 3 | osobistym żalem za grzechy i postanowieniem poprawy,
6072 IV, 3 | Chrystusem ukrzyżowanym i przebaczającym. Z Chrystusem,
6073 IV, 3 | jako rzeczywistość żywotną i życiodajną, która odpowiada
6074 IV, 3 | Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości,
6075 IV, 3 | pasterskiej kolegialności i w poszanowaniu różnych w
6076 IV, 3 | być Kościołem Eucharystii i Pokuty. Tylko w tym duchowym
6077 IV, 3 | profilu swej żywotności i swej działalności jest on
6078 IV, 4 | chrześcijańskie: służyć i królować ~
6079 IV, 4 | się do wielu rozdziałów i paragrafów Konstytucji Lumen
6080 IV, 4 | znaczy odnajdować w sobie i w drugich tę szczególną
6081 IV, 4 | panowanie”. Aby umiejętnie i skutecznie służyć drugim,
6082 IV, 4 | moralności chrześcijańskiej i ludzkiej zarazem. ~Sobór
6083 IV, 4 | nie tylko duchowni, ale i świeccy, i nie tylko przedstawiciele
6084 IV, 4 | duchowni, ale i świeccy, i nie tylko przedstawiciele
6085 IV, 4 | może być również badany i określany w tych kategoriach,
6086 IV, 4 | całej wspólnoty Ludu Bożego i dla każdego jej członka
6087 IV, 4 | istotne jest dla każdego i dla wszystkich szczególne „
6088 IV, 4 | przedstawić sobie całą rozległą i wielorako zróżnicowaną wspólnotę
6089 IV, 4 | Jest to społeczność uczniów i wyznawców, z których każdy
6090 IV, 4 | bardzo wyraźnie uświadomiony i konsekwentny, a czasem słabo
6091 IV, 4 | czasem słabo uświadomiony i bardzo niekonsekwentny —
6092 IV, 4 | wskroś „osobowy” profil i wymiar tej społeczności,
6093 IV, 4 | ontologiczna” wspólnota uczniów i wyznawców ma się stawać
6094 IV, 4 | świadomą wspólnotą życia i działania. Inicjatywy Soboru
6095 IV, 4 | synodalnym, apostolskim i organizacyjnym. Stale jednakże
6096 IV, 4 | rzetelnej świadomości powołania i odpowiedzialności za tę
6097 IV, 4 | szczególną łaskę, jedyną i niepowtarzalną, dzięki której
6098 IV, 4 | praktyki” apostolskiej i duszpasterskiej, praktyki
6099 IV, 4 | praktyki życia wewnętrznego i życia społecznego — odnieść
6100 IV, 4 | odnieść do wszystkich i do każdego wedle stosownej
6101 IV, 4 | wedle stosownej proporcji. I Papież musi ją stosować
6102 IV, 4 | musi ją stosować do siebie, i każdy biskup. Muszą tej
6103 IV, 4 | wierni kapłani, zakonnicy i zakonnice. Muszą wedle niej
6104 IV, 4 | swoje życie małżonkowie i rodzice, kobiety i mężczyźni,
6105 IV, 4 | małżonkowie i rodzice, kobiety i mężczyźni, ludzie różnych
6106 IV, 4 | mężczyźni, ludzie różnych stanów i zawodów, od najwyżej społecznie
6107 IV, 4 | czego jesteśmy powołani, i do czego, przyjmując powołanie,
6108 IV, 4 | służy drugim, buduje Kościół i buduje braterskie wspólnoty
6109 IV, 4 | w życiu naszych bliźnich i całej społeczności. Taką
6110 IV, 4 | zobowiązujemy się świadomie i dobrowolnie do życia w dozgonnej
6111 IV, 4 | zachować wdzięczność za ten dar i pozostać wiernym zobowiązaniu
6112 IV, 4 | miłości wspólnotę rodzinną i wychowując nowe pokolenia
6113 IV, 4 | służbie”, której przykład i wzór najwspanialszy daje
6114 IV, 4 | oparciu o wzór Chrystusa58, i współpracując z Łaską, którą
6115 IV, 4 | człowieka „na swój obraz i podobieństwo”. Szczególnym
6116 IV, 4 | podejmowany przez dawne i nowe zakony i zgromadzenia,
6117 IV, 4 | przez dawne i nowe zakony i zgromadzenia, a także przez
6118 IV, 4 | dążyć w życiu jednostek i społeczeństw. Tymczasem
6119 IV, 4 | urzeczywistnia się w oddaniu i służbie. Do takiej to właśnie „
6120 IV, 4 | Chrystus” (Ga 5, 1; por. 5, 13) i stale wyzwala. Kościół czerpie
6121 IV, 4 | nieustanne natchnienie, wezwanie i impuls dla swego posłannictwa
6122 IV, 4 | impuls dla swego posłannictwa i swej posługi wśród wszystkich
6123 IV, 4 | przenosi ją w życie ludzkie i przyobleka w jego realny
6124 IV, 4 | już powyżej: człowiek jest i wciąż staje się drogą codziennego
6125 IV, 5 | nowego pontyfikatu myśli moje i serce skierowuję ku Odkupicielowi
6126 IV, 5 | przez to samo pragnę wejść i wniknąć w najgłębszy rytm
6127 IV, 5 | abyśmy to życie mieli — i mieli w obfitości (por.
6128 IV, 5 | szeroki oddźwięk, niech i Jego niegodnemu Następcy
6129 IV, 5 | samego Ojca Przedwiecznego62 i pod szczególnym działaniem
6130 IV, 5 | od którego bierze łaskę i godność wybrania cały Lud
6131 IV, 5 | a „dla którego wszystko i przez którego wszystko” (
6132 IV, 5 | dostępnym dla ludzkich dusz i serc — wskazując Jej z wysokości
6133 IV, 5 | Wieczerniku na modlitwie i oczekiwaniu wspólnie z Apostołami
6134 IV, 5 | objawioną w dziejach zbawienia i w posłannictwie Kościoła.
6135 IV, 5 | pokolenie uczniów, wyznawców i miłośników Chrystusa, również
6136 IV, 5 | równocześnie z pełnym poszanowaniem i miłością dla członków wszystkich
6137 IV, 5 | potrzeby wiary, nadziei i miłości. Jeśli bowiem na
6138 IV, 5 | Jeśli bowiem na tym trudnym i odpowiedzialnym etapie dziejów
6139 IV, 5 | etapie dziejów Kościoła i ludzkości widzimy szczególną
6140 IV, 5 | jest Panem swojego Kościoła i Panem dziejów człowieka
6141 IV, 5 | potrafi nas wprowadzić w Boski i ludzki zarazem wymiar tej
6142 IV, 5 | to nie tylko jest jedyną i niepowtarzalną w dziejach
6143 IV, 5 | jedynym co do swej głębi i co do swego zasięgu uczestnictwem
6144 IV, 5 | zaś momentu to dziewicze i macierzyńskie zarazem serce
6145 IV, 5 | za dziełem własnego Syna i rozprzestrzenia się ku wszystkim,
6146 IV, 5 | których Jezus Chrystus objął i stale obejmuje swą niewyczerpaną
6147 IV, 5 | niewyczerpaną miłością. Dlatego też i to serce musi być po macierzyńsku
6148 IV, 5 | wnosi w Tajemnicę Odkupienia i w życie Kościoła, wyraża
6149 IV, 5 | bliskości względem człowieka i wszystkich jego spraw. Na
6150 IV, 5 | wpatruje ze szczególną miłością i nadzieją, pragnie coraz
6151 IV, 5 | dostępnych dla każdego człowieka. I dlatego Maryja musi się
6152 IV, 5 | żyje życiem swojego Mistrza i Pana, że żyje Tajemnicą
6153 IV, 5 | całej jej życiodajnej głębi i pełni, i równocześnie ten
6154 IV, 5 | życiodajnej głębi i pełni, i równocześnie ten sam Kościół,
6155 IV, 5 | jakiejś wielkiej, wzmożonej i spotęgowanej modlitwy całego
6156 IV, 5 | żeby te wielkie zadania i spiętrzające się: trudności
6157 IV, 5 | źródłem kryzysów, ale okazją i niejako podłożem coraz dojrzalszych
6158 IV, 5 | kresu drugiego tysiąclecia. I dlatego toż, kończąc to
6159 IV, 5 | kończąc to rozważanie gorącym i pokornym wezwaniem do modlitwy
6160 IV, 5 | tak jak trwali Apostołowie i Uczniowie Pańscy po Wniebowstąpieniu
6161 IV, 5 | Wieczerniku (por. Dz 1, 13). I proszę nade wszystko samą
6162 IV, 5 | Świętego (por. Dz 1, 8) i staniemy się świadkami Chrystusa „
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
6163 Bless | Czcigodni Bracia, Drodzy Synowie i Córki,~Pozdrowienie i Apostolskie
6164 Bless | Synowie i Córki,~Pozdrowienie i Apostolskie Błogosławieństwo! ~
6165 Wprow, 0, | Maryi w tajemnicy Chrystusa i o Jej czynnej i wzorczej
6166 Wprow, 0, | Chrystusa i o Jej czynnej i wzorczej obecności w życiu
6167 Wprow, 0, (1) | Kościele Lumen gentium, 52 i cały rozdz. VIII zatytułowany: „
6168 Wprow, 0, (1) | Rodzicielka w tajemnicy Chrystusa i Kościoła”. ~
6169 Wprow, 0, | Boga, „stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (
6170 Wprow, 0, | sam czas zostaje odkupiony i napełniwszy się tajemnicą
6171 Wprow, 0, (2) | Opierając się na Ga 4, 4 i kontekście, jest to przyjście
6172 Wprow, 0, (2) | wypełnia teraz Boską obietnicę i przewyższa starożytne prawo. ~
6173 Wprow, 0, | zjednoczonych Chrystusa i Maryję: Tego, który jest
6174 Wprow, 0, | Tego, który jest jego Panem i Głową, i Tę, która wypowiedziawszy
6175 Wprow, 0, | jest jego Panem i Głową, i Tę, która wypowiedziawszy
6176 Wprow, 0, | prawzorem jako oblubienicy i matki. ~
6177 Wprow, 0, | naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe zjednoczenie
6178 Wprow, 0, | Podejmuję te słowa tak treściwe i znamienne z Konstytucji
6179 Wprow, 0, | przezeń jako Matka najmilsza i jako wzór wiary, nadziei
6180 Wprow, 0, | jako wzór wiary, nadziei i miłości. ~Wkrótce po Soborze
6181 Wprow, 0, | Apostolskich Signum magnum i Marialis cultus5 podstawy
6182 Wprow, 0, | Marialis cultus5 podstawy i kryteria tej szczególnej
6183 Wprow, 0, | przybliżające nas do końca drugiego i początku trzeciego Milenium
6184 Wprow, 0, (6) | Damasceński, Hom. In Dormitionem I, 8-9: S. Ch. 80, 103-107. ~
6185 Wprow, 0, | pośród Izraela — dyskretna i chyba przez współczesnych
6186 Wprow, 0, | równocześnie przejrzysta i jawna wobec Przedwiecznego,
6187 Wprow, 0, | rzeczywistością Objawienia i wiary, czujemy potrzebę
6188 Wprow, 0, (7) | Pii IX P M. Acta, pars I, 597-599. ~
6189 Wprow, 0, | Bogurodzicę w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Jeśli bowiem prawdą
6190 Wprow, 0, | mu coraz pełniej zgłębiać i rozjaśniać tajemnicę ziemskiej
6191 Wprow, 0, | w swym dziewiczym łonie i wydała na świat Jezusa Chrystusa —
6192 Wprow, 0, | kolei dla Soboru Efeskiego i jest obecnie dla Kościoła
6193 Wprow, 0, | Bogarodzicę z Chrystusem i Kościołem nabiera znaczenia
6194 Wprow, 0, | porządku wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia
6195 Wprow, 0, | Maryja — właściwości matki i dziewicy. „Jest dziewicą,
6196 Wprow, 0, | dziewicą, która nieskazitelnie i w czystości dochowuje wiary
6197 Wprow, 0, | wiary danej Oblubieńcowi” i która „staje się (...) matką:
6198 Wprow, 0, | rodzi bowiem do nowego i nieśmiertelnego życia synów
6199 Wprow, 0, | Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych” 14. ~
6200 Wprow, 0, | odniesienia dla Kościoła, dla osób i wspólnot, dla ludów i narodów,
6201 Wprow, 0, | osób i wspólnot, dla ludów i narodów, poniekąd dla całej
6202 Wprow, 0, | Trudno zaprawdę ogarnąć i zmierzyć jej zasięg. ~Sobór
6203 Wprow, 0, | której istnieje nieskalany i bez zmazy (por. Ef 5, 27)” —
6204 Wprow, 0, (16)| morza, morza tak wielkiego i niezmierzonego, cóż pozostanie
6205 Wprow, 0, (16)| pozostanie prócz gęstej mgły i cieni śmierci i nieprzeniknionych
6206 Wprow, 0, (16)| gęstej mgły i cieni śmierci i nieprzeniknionych ciemności?”.
6207 Wprow, 0, | dlatego, iż „w zrodzeniu i wychowywaniu” tychże braci
6208 Wprow, 0, | wychowywaniu” tychże braci i sióstr Maryja „współdziałała
6209 I | I. Maryja w tajemnicy Chrystusa ~ ~
6210 I, 1, | będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
6211 I, 1, | odwieczne zamierzenia Boga i Ojca, odwieczny plan zbawienia
6212 I, 1, | ludzi stworzonych „na obraz i podobieństwo Boże” (por.
6213 I, 1, | świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.
6214 I, 1, | zawartej w Liście do Efezjan i innych Listach Pawłowych (
6215 I, 1, | Dziewica, która pocznie i zrodzi Syna, którego imię
6216 I, 1, (19) | 73; Hom. In Dormitionem I, 3: S. Ch. 80, 85: „To Ona,
6217 I, 1, (19) | pokoleń, na moy przeznaczenia i dobroci Boga i Ojca, który
6218 I, 1, (19) | przeznaczenia i dobroci Boga i Ojca, który Ciebie (= Słowo
6219 I, 1, (19) | czasem bez opuszczenia siebie i bez zmiany, to Ona, która
6220 I, 1, | Ewangelii według św. Łukasza i według św. Mateusza. ~
6221 I, 1, | zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć
6222 I, 1, | ludzi, ma w sobie pełnię i powszechność („wszelkie
6223 I, 1, | się w mierze szczególnej i wyjątkowej. Elżbieta pozdrawia
6224 I, 1, | które poprzez łaskę ożywia i uświęca wybranych. Poprzez
6225 I, 1, | zbiegają się dawne objawienia i obietnice, pozwala nam zrozumieć,
6226 I, 1, | wraz z Ojcem wybrał Ją Syn i odwiecznie zawierzył Duchowi
6227 I, 1, | sposób zupełnie szczególny i wyjątkowy związana z Chrystusem
6228 I, 1, | wyjątkowy związana z Chrystusem i równocześnie jest umiłowana
6229 I, 1, | miejsce wśród pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością
6230 I, 1, | oczekują od Niego zbawienia i dostępują go” 22. ~
6231 I, 1, (21) | tradycji patrystycznej obszerną i zróżnicowaną interpretację:
6232 I, 1, (21) | Damasceński, Hom. in Dormitionem, I, 7: S. Ch. 80, 96-101; Św.
6233 I, 1, | 9. Jeśli pozdrowienie i imię „łaski pełna” mówią
6234 I, 1, | tym, że została wybrana i przeznaczona na Matkę Chrystusa.
6235 I, 1, | odwieczne wybranie w Chrystusie i przeznaczenie do godności
6236 I, 1, | jest całkowicie wyjątkowe i jedyne Stąd także Jej jedyne
6237 I, 1, | jedyne Stąd także Jej jedyne i wyjątkowe miejsce w tajemnicy
6238 I, 1, | łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu
6239 I, 1, | Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego” (
6240 I, 1, | potwierdzenie poprzednich słów i zarazem ich wyjaśnienie.
6241 I, 1, | Duch Święty zstąpi w Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię.
6242 I, 1, | łaską w dziejach człowieka i kosmosu. Maryja jest „łaski
6243 I, 1, | właśnie się urzeczywistnia i dokonuje. „Jest Rodzicielką.
6244 I, 1, | najbardziej umiłowaną córą Ojca i świętym przybytkiem Ducha
6245 I, 1, | majestacie łaski”, jaką „Bóg i Ojciec (...) obdarzył nas
6246 I, 1, (24) | Pii IX P. M. Acta, pars I, 616; SOBÓR WAT. II, Konst.
6247 I, 1, (25) | In Nativitatem B. Mariae, I: PG 97, 811 n.; Hom. In
6248 I, 1, | Rodzicielką swego Stworzyciela” 26 i pozdrawiać Ją słowami, które
6249 I, 1, (26) | Najśw. Maryi Panny, Hymn z I i II Nieszporów; Św. Piotr
6250 I, 1, (26) | Najśw. Maryi Panny, Hymn z I i II Nieszporów; Św. Piotr
6251 I, 1, | spraw ostatecznych” Kościoła i świata, gdzie znowu powraca
6252 I, 1, | zbawienia. Należąc do „ubogich i pokornych Pana”, Maryja
6253 I, 1, | stanowi o niezwykłej wielkości i pięknie całej Jej ludzkiej
6254 I, 1, | ludzkości jakby niezmiennym i nienaruszonym znakiem tego
6255 I, 1, | założeniem świata (...) i przeznaczył dla siebie jako
6256 I, 1, | wszelkich doświadczeń zła i grzechu, od całej owej „
6257 I, 2, | poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu
6258 I, 2, | mocą Najwyższego”, podobnie i nawet bardziej niż w przypadku
6259 I, 2, | jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc
6260 I, 2, | świadectwo Maryi: rozpoznaje i głosi, że przed nią stoi
6261 I, 2, | poprzez „pełną uległość rozumu i woli wobec Boga objawiającego” 31 —
6262 I, 2, (30) | już przez św. Ireneusza: „I tak jak przez dziewicę nieposłuszną
6263 I, 2, (30) | człowiek został uderzony i, strącony, umarł, tak również
6264 I, 2, (30) | Ponieważ było rzeczą godną i sprawiedliwą (...), by Ewa
6265 I, 2, (30) | orędowniczką dziewic, rozwiązała i zniszczyła dziewicze nieposłuszeństwo
6266 I, 2, | łaską Bożą uprzedzającą i wspomagającą” oraz doskonała
6267 I, 2, | Niej samej: „Oto poczniesz i porodzisz Syna” (Łk 1, 31).
6268 I, 2, | przeznaczona na matkę” 33. I Maryja wyraża tę zgodę,
6269 I, 2, | służebnicę Pańską, osobie i dziełu swego Syna” 34. Syna
6270 I, 2, | staje na progu domu Elżbiety i Zachariasza jako Matka Syna
6271 I, 2, | jako Matka Syna Bożego. I Elżbieta czyni radosne odkrycie: „
6272 I, 2, (35) | PL 38, 1074; Sermo 196, I: PL. 38, 1019; De peccatorum
6273 I, 2, (35) | peccatorum meritis et remissione, I, 29, 57; PL 44, 142: Sermo
6274 I, 2, (35) | Tractatus 21, de natale Domini, I: CCL138, 86. ~
6275 I, 2, | całego Ludu Bożego, tak i Maryja, w ciągu całej drogi
6276 I, 2, | słów Boga żywego, znając i uznając z pokorą, „jak niezbadane
6277 I, 2, | niezbadane są Jego wyroki i niezgłębione Jego drogi” (
6278 I, 2, | wiary, przyjmując całkowicie i z sercem otwartym to wszystko,
6279 I, 2, | tron Jego praojca, Dawida” i że będzie On „panował nad
6280 I, 2, | urodziła swego Syna w stajni i „położyła Go w żłobie” (
6281 I, 2, | Człowiek sprawiedliwy i pobożny, imieniem Symeon,
6282 I, 2, | światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (
6283 I, 2, | przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu,
6284 I, 2, | powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać
6285 I, 2, | któremu sprzeciwiać się będą”. I dodaje wprost pod adresem
6286 I, 2, | jest wśród niezrozumienia i w cierpieniu. Jeśli taka
6287 I, 2, | boku cierpiącego Zbawiciela i że Jej macierzyństwo pozostanie
6288 I, 2, | macierzyństwo pozostanie w cieniu i będzie bolesne Oto po odwiedzinach
6289 I, 2, | ukłonie („upadli na twarz i oddali Mu pokłon”) i po
6290 I, 2, | twarz i oddali Mu pokłon”) i po złożeniu przez nich darów (
6291 I, 2, | Je zgładzić” (Mt 2, 13). I aż do śmierci Heroda wypadnie
6292 I, 2, | Maryja wie, że poczęła Go i wydała na świat, „nie znając
6293 I, 2, | obecność w czasach Mojżesza i ojców (por. Wj 24, 16; 40,
6294 I, 2, | samoobjawienia się Boga i stała się świadomą tajemnicy.
6295 I, 2, | te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś
6296 I, 2, | Syna obcuje tylko w wierze i przez wiarę! Błogosławiona
6297 I, 2, | przeto, że „uwierzyła” — i wierzy na co dzień, wśród
6298 I, 2, | wśród wszystkich doświadczeń i przeciwności czasu dziecięctwa
6299 I, 2, | wszystkich słów zwiastowania i późniejszych wydarzeń, nosi
6300 I, 2, | przybliżać się do Niewidzialnego i obcować z tajemnicą36. W
6301 I, 2, | obcuje z tajemnicą swego Syna i idzie naprzód w swojej pielgrzymce
6302 I, 2, | postępy w mądrości (...) i w łasce u Boga i u ludzi” (
6303 I, 2, | mądrości (...) i w łasce u Boga i u ludzi” (Łk 2, 52). Coraz
6304 I, 2, | dodaje: „Oni jednak (Józef i Maryja) nie zrozumieli tego,
6305 I, 2, | jak podkreśla Sobór37. I tak było również w ciągu
6306 I, 2, | Jednorodzonym współcierpiała i z ofiarą Jego złączyła się
6307 I, 2, | jako skazaniec. „Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
6308 I, 2, | okazując pełną uległość rozumu i woli” 39 wobec Tego, którego „
6309 I, 2, | Ducha Świętego, Jego światła i mocy! ~Przez tę wiarę Maryja
6310 I, 2, | posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej” (Flp
6311 I, 2, | rozprzestrzenia się zasięg i perspektywa tego błogosławieństwa
6312 I, 2, | Sięga ono do „początku” i jako uczestnictwo w ofierze
6313 I, 2, | przeciwwaga nieposłuszeństwa i niewiary, zawartej w grzechu
6314 I, 2, | Maryję „matką żyjących” i niejednokrotnie stwierdzają: „
6315 I, 2, | dyskretny — ale bezpośredni i skuteczny — uobecniała ludziom.
6316 I, 2, | skuteczny — uobecniała ludziom. I nadal nie przestaje jej
6317 I, 2, (42) | Kościele Lumen gentium, 56 i Ojcowie tam cytowani w przypisach
6318 I, 2, (42) | cytowani w przypisach 8 i 9. ~
6319 I, 3, | łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś” (Łk
6320 I, 3, | swym łonie, która Go rodzi i jako Dziecię karmi po macierzyńsku
6321 I, 3, | J 1, 14). Jest to ciało i krew Maryi! 43 ~Na to błogosławieństwo,
6322 I, 3, | wypowiedziała pod adresem jego Matki i Rodzicielki, Jezus odpowiada
6323 I, 3, | którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11, 28).
6324 I, 3, | przez słuchanie słowa Bożego i zachowywanie go. ~Jeszcze
6325 I, 3, | Jezusowi, że Jego „Matka i bracia stoją na dworze i
6326 I, 3, | i bracia stoją na dworze i chcą się z Nim widzieć” —
6327 I, 3, | odpowiedział: „Moją Matką, i moimi braćmi są ci, którzy
6328 I, 3, | którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je” (por. Łk
6329 I, 3, | Dwunastoletni odpowiedział Maryi i Józefowi, gdy znaleźli Go
6330 I, 3, | Palestynie, jest już całkowicie i wyłącznie „w sprawach Ojca” (
6331 I, 3, | królestwo: „królestwo Boże” i „sprawy Ojca”, które dają
6332 I, 3, | które dają mowy wymiar i nowe znaczenie wszystkiemu,
6333 I, 3, | więzi w odniesieniu do celów i zadań każdego człowieka.
6334 I, 3, | należy stwierdzić, że to inne i nowe macierzyństwo, o jakim
6335 I, 3, | którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”? Czyż nie
6336 I, 3, | łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś”) —
6337 I, 3, | które ssałeś”) — ale również i nade wszystko dla tego,
6338 I, 3, | ponieważ słowo to „zachowywała” i „rozważała w sercu” (por.
6339 I, 3, | Łk 1, 38. 45; 2, 19. 51) i całym swoim życiem wypełniała.
6340 I, 3, | werset z Magnificat Maryi i zapoczątkowuje Magnificat
6341 I, 3, | samej wierze odnalazła Ona i przyjęła ów inny wymiar
6342 I, 3, | początku, od chwili poczęcia i narodzin Syna. Od tego momentu
6343 I, 3, | odsłaniało się Jej oczom i duchowi posłannictwo Syna,
6344 I, 3, | słuchała w dalszym ciągu i rozważała to słowo, w którym
6345 I, 3, | wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono
6346 I, 3, | na to wesele także Jezusa i Jego uczniów” (J 2, 1-2).
6347 I, 3, | tekstu wynikałoby, że Jezus i uczniowie zaproszeni są
6348 I, 3, | zaproszeni są razem z Maryją i jakby z tej racji, że Ona
6349 I, 3, | dodaje: „objawił swą chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (
6350 I, 3, | Galilejskiej jako Matka Jezusa — i w sposób znamienny przyczynia
6351 I, 3, | Syn wypełni swoje dzieło i ma doznać uwielbienia (por.
6352 I, 3, | wyłącznie w wypowiedziach Jezusa i w różnych wydarzeniach przytoczonych
6353 I, 3, | szerokiej skali ich potrzeb i niedostatków. W Kanie Galilejskiej
6354 I, 3, | niedostatku, pozornie drobna i nie największej wagi („wina
6355 I, 3, | zasięg mesjańskiej misji i zbawczej mocy Chrystusa.
6356 I, 3, | ich braków, niedostatków i cierpień. Staje „pomiędzy”,
6357 I, 3, | jakie w różnej postaci i w różnej mierze ciąży nad
6358 I, 3, | dzięki wstawiennictwu Maryi i posłuszeństwu sług Jezus
6359 I, 3, | sprowadza pierwszy „znak” i przyczynia się do wzbudzenia
6360 I, 3, | żadną miarą nie przyćmiewa i nie umniejsza tego jedynego
6361 I, 3, | całkowicie jest zależna i z niego czerpie całą moc
6362 I, 3, | innymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana”,
6363 I, 3, | Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość żarliwą dla odnowienia
6364 I, 3, | Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria,
6365 I, 3, | Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc
6366 I, 3, | więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia,
6367 I, 3, | ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął
6368 I, 3, | w całej swojej prawdzie i rzeczywistości. Można powiedzieć,
6369 I, 3, | zostaje ono wyraźnie określone i ustanowione: wyłania się
6370 I, 3, | ogarnia człowieka — każdego i wszystkich — zostaje dana
6371 I, 3, | dana człowiekowi każdemu i wszystkim — jako Matka.
6372 I, 3, | nazywać Maryi Matką Chrystusa i Matką ludzi: jest Ona bowiem „
6373 I, 3, (47) | pisze o obecności Maryi i Jana na Kalwarii: „Ewangelie
6374 I, 3, (47) | złożył głowy na piersi Jezusa i nie otrzymał od Niego Maryi
6375 I, 3, (48) | Kościele Lumen gentium, 54 i 53; ten ostatni tekst soborowy
6376 I, 3, | śmiercią zwycięża zło grzechu i śmierci u samego korzenia.
6377 I, 3, | Krzyża nazywa Ją „niewiastą” i mówi do Niej: „Niewiasto,
6378 I, 3, | Podobnie zresztą odezwał się i w Kanie Galilejskiej (por.
6379 I, 3, | głębiej w tajemnicę Maryi i dotyka Jej szczególnego „
6380 I, 3, | przychodzi pełnia czasu i nastaje nowa ekonomia zbawienia,
6381 I, 3, | kontynuację w Kościele i przez Kościół, jakby symbolicznie
6382 I, 3, | jakby symbolicznie obecny i reprezentowany przez Jana.
6383 I, 3, | do Kościoła jest odbiciem i przedłużeniem Jej macierzyństwa
6384 I, 3, | modlitwie wraz z niewiastami i z Maryją Matką Jezusa i
6385 I, 3, | i z Maryją Matką Jezusa i z braćmi Jego» (Dz 1, 14),
6386 I, 3, | Maryja: Maryja w Nazarecie — i — Maryja w Wieczerniku Zielonych
6387 I, 3, | staje się — z woli Syna i za sprawą Ducha Świętego —
6388 II, 1, | wśród prześladowań świata i pociech Bożych zdąża naprzód
6389 II, 1, | pielgrzymce»52, zwiastując krzyż i śmierć Pana, aż przybędzie (
6390 II, 1, | Duchem swoim go napełnił i w stosowne środki widzialnego
6391 II, 1, | stosowne środki widzialnego i społecznego zjednoczenia
6392 II, 1, | Jezusa, sprawcę zbawienia i źródło pokoju oraz jedności
6393 II, 1, | źródło pokoju oraz jedności i ustanowił Kościołem, aby
6394 II, 1, | był dla wszystkich razem i dla każdego z osobna widzialnym
6395 II, 1, | zewnętrzny: widzialny w czasie i przestrzeni, w której historycznie
6396 II, 1, | się na wszystkie kraje” i dlatego „wchodzi w dzieje
6397 II, 1, | równocześnie poza czasy i granice ludów” 55. Jednakże
6398 II, 1, | naprzód poprzez doświadczenia i uciski, krzepi się Kościół
6399 II, 1, | Kościoła poprzez przestrzeń i czas, a bardziej jeszcze
6400 II, 1, | zbawienia, łączy w sobie i odzwierciedla najważniejsze
6401 II, 1, | się w sposób najgłębszy i najprostszy „wielkie dzieła
6402 II, 1, | napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami,
6403 II, 1, | Kościoła poprzez dzieje ludzi i ludów. Wiadomo, że u początku
6404 II, 1, | przyjmując słowo Boga żywego i „okazując «pełną uległość
6405 II, 1, | okazując «pełną uległość rozumu i woli wobec Boga objawiającego»
6406 II, 1, | wobec Boga objawiającego» i dobrowolnie uznając objawienie
6407 II, 1, | nich uczynił Apostołami i przekazał im posłannictwo,
6408 II, 1, | Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20, 21) —
6409 II, 1, | wypełniać. Kościół rodzi się i rośnie poprzez świadectwo,
6410 II, 1, | świadectwo, jakie Piotr i Apostołowie dają Chrystusowi
6411 II, 1, | Chrystusowi ukrzyżowanemu i zmartwychwstałemu (por.
6412 II, 1, | Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. To pierwsze
6413 II, 1, | była od chwili poczęcia i narodzenia szczególnym świadkiem
6414 II, 1, | ich oczach wyraziła się i potwierdziła Krzyżem i zmartwychwstaniem.
6415 II, 1, | się i potwierdziła Krzyżem i zmartwychwstaniem. Kościół
6416 II, 1, | dla ówczesnego Kościoła i pozostaje zawsze szczególnym
6417 II, 1, | zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała w swoim sercu” (
6418 II, 1, | Dla ówczesnego Kościoła i dla Kościoła wszystkich
6419 II, 1, | wszystkich czasów Maryja była i pozostaje nade wszystko
6420 II, 1, | Od chwili zwiastowania i poczęcia, od chwili narodzenia
6421 II, 1, | oddalenia, gdy rozpoczął „czynić i nauczać” (por. Dz 1, 1)
6422 II, 1, | wtedy do Niej: „poczniesz i porodzisz Syna, któremu
6423 II, 1, | nadziei” (por. Rz 4, 18). I oto po zmartwychwstaniu
6424 II, 1, | Apostołom: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody (...)
6425 II, 1, | stało się człowiekiem”. I tak było zawsze. Kiedy bowiem
6426 II, 1, | Chrystusa z głęboką czcią i pobożnością63. Maryja w
6427 II, 1, | do tajemnicy Chrystusa — i należy też do tajemnicy
6428 II, 1, | oznacza zaczątek Nowego i Wiecznego Przymierza Boga
6429 II, 1, | apostolskie świadectwo Kościoła i trwa stale w jego sercu,
6430 II, 1, | przez świadectwo apostolskie i posługę Kościoła poznanie
6431 II, 1, | rzeczy Ten, który możny jest i Święte imię Jego” (por.
6432 II, 1, | pokolenie, w różnych narodach i ludach ziemi, przyjmują
6433 II, 1, | Chrystusa, Słowa Wcielonego i Odkupiciela świata, nie
6434 II, 1, | tylko garną się z czcią i ufnością do Maryi jako Jego
6435 II, 1, | oparcia dla swojej wiary. I to właśnie żywe uczestnictwo
6436 II, 1, | gdy jest sławiona i czczona, przywołuje wiernych
6437 II, 1, | przywołuje wiernych do swego Syna i do Jego ofiary oraz do miłości
6438 II, 1, | pielgrzymującego Ludu Bożego: osób i wspólnot, środowisk i zgromadzeń,
6439 II, 1, | osób i wspólnot, środowisk i zgromadzeń, i różnych wreszcie
6440 II, 1, | środowisk i zgromadzeń, i różnych wreszcie grup istniejących
6441 II, 1, | równocześnie drogą poznania i drogą serca. Zdobywa się
6442 II, 1, | poprzez modlitwę. „Stąd też i w swojej apostolskiej działalności
6443 II, 1, | począł się z Ducha Świętego i narodził z Dziewicy, aby
6444 II, 1, | sercach wiernych rodził się i wzrastał” 65. ~Dzisiaj,
6445 II, 1, | wszystkich narodów ziemi” i na prawdę, według której
6446 II, 1, | Równocześnie też Apostołowie i uczniowie Pana pośród wszystkich
6447 II, 1, | poprzez osobistą wiarę i pobożność wiernych, poprzez
6448 II, 1, | diecezji, poprzez przyciągającą i promieniującą moc wielkich
6449 II, 1, | ale niekiedy całe narody i kontynenty szukają spotkania
6450 II, 1, | pierwszą wśród wierzących — i dlatego stała się Matką
6451 II, 1, | rodzinnej Zbawiciela świata i Jego Matki. Taka też jest
6452 II, 1, | zbudowała poprzez wieki w Rzymie i na całym świecie; i takich
6453 II, 1, | Rzymie i na całym świecie; i takich miejsc, jak Gwadelupa,
6454 II, 1, | Gwadelupa, Lourdes czy Fatima i innych w różnych krajach,
6455 II, 1, | swoistej „geografii” wiary i pobożności maryjnej, która
6456 II, 1, | duchowym”: przestrzeń „Nowego i Wiecznego Przymierza” 69.
6457 II, 1, | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju
6458 II, 1, | jako „służebnica Pańska”, i w której stale „przoduje”
6459 II, 2, | Chrystusowych Duch wzbudza tęsknotę i działanie, aby wszyscy w
6460 II, 2, | Chrystusa, w jednej owczarni i pod jednym Pasterzem zjednoczyli
6461 II, 2, | modlił się dla swych uczniów i wyznawców w przeddzień męki —
6462 II, 2, | Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno,
6463 II, 2, | w oparciu o wyraźniejszą i powszechną świadomość naglącej
6464 II, 2, | pogłębili oni w sobie samych i w każdej wspólnocie owo „
6465 II, 2, | którego Maryja jest pierwszym i najbardziej świetlanym wzorem.
6466 II, 2, | jako znak pewnej nadziei i pociechy” — dlatego „Soborowi (...)
6467 II, 2, | Soborowi (...) wielką radość i pociechę sprawia to, że
6468 II, 2, | brak takich, co Matce Pana i Zbawiciela okazują cześć
6469 II, 2, (74) | wspierającej jedność chrześcijan i o kulcie Maryi na Wschodzie,
6470 II, 2, | doktrynalne dotyczące tajemnicy i posłannictwa Kościoła, a
6471 II, 2, | katolicki z innymi Kościołami i Wspólnotami kościelnymi
6472 II, 2, | powiedzieć o tajemnicy Kościoła i o roli Maryi w dziele zbawienia
6473 II, 2, | zbawienia Zgłębiając jedno i drugie, wyjaśniając jedno
6474 II, 2, | Maryja jest również wzorem i która winna doprowadzić
6475 II, 2, | jakiej pragnął ich jedyny Pan i tak pożądanej przez tych,
6476 II, 2, | pożądane, aby Kościoły te i Wspólnoty kościelne spotkały
6477 II, 2, | one bowiem za Matkę Pana i przyjmują, że należy to
6478 II, 2, | Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Patrzą
6479 II, 2, | syna umiłowanego ucznia i on ze swej strony przyjmuje
6480 II, 2, | o jedność rodziny Bożej i która wszystkim „przoduje”
6481 II, 2, | katolicki, Kościół prawosławny i starożytne Kościoły Wschodnie
6482 II, 2, | głęboko złączone przez miłość i cześć dla Theotókos. Nie
6483 II, 2, | chrześcijańskiej wiary o Trójcy Świętej i Słowie Bożym, które przyjęło
6484 II, 2, | w duchu chrześcijańskim i apostolskiego promieniowania,
6485 II, 2, | pielgrzymka wiary” poprzez miejsca i czasy, gdy chrześcijanie
6486 II, 2, | Bożej, oddawali Jej cześć i wzywali Ją w nieustannej
6487 II, 2, | ostatnich (...) czasach dla nas i dla naszego zbawienia narodził
6488 II, 2, | Rodzicielki” 80. Ojcowie greccy i tradycja bizantyjska, kontemplując
6489 II, 2, | Matkę Bożą z Chrystusem i Kościołem: Dziewica jest
6490 II, 2, | tajemnicy. ~Tradycje koptyjska i etiopska zostały wprowadzone
6491 II, 2, | Cyryla Aleksandryjskiego i z kolei czciły Ją rozkwitłą
6492 II, 2, (81) | dalszy Psałterza etiopskiego i zawiera hymny i modlitwy
6493 II, 2, (81) | etiopskiego i zawiera hymny i modlitwy do Maryi na każdy
6494 II, 2, (81) | czczona Maryja w hymnologii i liturgii etiopskiej. ~
6495 II, 2, | z nich pomaga mu opiewać i wysławiać niezwykłą godność
6496 II, 2, | wysławiać niezwykłą godność i wspaniałą piękność Maryi
6497 II, 2, | niezrównaną obfitością świąt i hymnów. ~
6498 II, 2, | jest złączona z chwałą Syna i z tą chwałą, która przez
6499 II, 2, | Bożą: „Prawdziwie godne to i sprawiedliwe wysławiać Ciebie,
6500 II, 2, | Bogarodzico, zawsze chwalebną i nieskalaną i Matkę naszego
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10500 | 10501-10934 |