Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  VI,       |           człowieka rzeczywistego, „konkretnego” i „historycznego”: chodzi
 2  VI,       |    życzeniem, ale muszą skłaniać do konkretnego działania.~Dziś bardziej


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 3   I,  2,   | rzeczywistości zagrożone jest prawo konkretnego człowieka do istnienia. ~


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
 4   V,       |             tych treści nadać pracy konkretnego człowieka to znaczenie,


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
 5 III,  1    |         rzeczywistego, o człowieka „konkretnego”, „historycznego”. Chodzi


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 6  IV,  6,   |               jest bardzo daleka od konkretnego urzeczywistnienia: misja


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7   I,  7,   |        Inicjatywy te są świadectwem konkretnego i powszechnego zaangażowania


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 8  II,  8,   |          egzystencjalnego, bardziej konkretnego. Ujęcie to, uwzględniające
 9  II,  9,   |         jest zastosowaniem prawa do konkretnego przypadku, dzięki czemu
10  II,  9,   |            która orzeka o zgodności konkretnego zachowania z prawem; formułuje
11  II,  9,   |  zastosowania prawa obiektywnego do konkretnego przypadku” 105. ~
12  II, 11,   |           aktami wyboru dotyczącymi konkretnego postępowania — rozróżnienie,
13  II, 13,   |   ostatecznemu celowi oraz zgodność konkretnego działania z dobrem człowieka,
14  II, 13,   |      przewidywane skutki realizacji konkretnego wyboru. Drugi natomiast,
15  II, 14,   |            orzec o moralnej jakości konkretnego wyboru. Rozważanie dobrych