Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  II,       |        wezwanie Boga, zawarte w samym istnieniu rzeczy, człowiek uświadamia


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 2   2,       |            tylko stworzeniem; w swoim istnieniu i istocie zależy od Stwórcy.
 3   3,       |       najbardziej osobiste”, czy to w istnieniu czy w doświadczeniu duchowym,
 4   3,       |               realizacja tej prawdy o istnieniu dokonuje się tylko za sprawą


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 5  II, 11,   |            człowiek zagrożony w swoim istnieniu może skierować wzrok ku


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 6   I,  1,   |                aby nadać sens swojemu istnieniu. Od tej chwili wszyscy mają
 7  IV,  2,   |       mądrości, nie zapomina jednak o istnieniu jej dwóch innych, komplementarnych


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
 8   V,       |         stwórczą mocą, podtrzymując w istnieniu świat, który powołał do


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
 9 III,       |      progressio przewidywała, że przy istnieniu takich systemów będzie się


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
10   I,  9,   |          doktrynę: „niech pamiętają o istnieniu porządku czy hierarchii


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
11   I,  4,   |         mądrości i miłości nadał jego istnieniu cel, wpisując w jego serce
12  II, 12,   |             ogłosił Sobór Trydencki o istnieniu i naturze grzechów śmiertelnych
13  II, 15,   |                       81. Nauczając o istnieniu czynów wewnętrznie złych,
14 III,  3,   | proporcjonalizmu” — które zaprzeczają istnieniu norm moralnych negatywnych