Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 1   I,  1,   |       siebie samego!» Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego,
 2   I,  1,   | stawiającego Mu pytanie moralne. Młodzieniec pyta nie tyle o to, jakich
 3   I,  2,   |         pytania o dobro moralne. Młodzieniec odczuwa potrzebę konfrontacji
 4   I,  3,   |      pytanie, Jezus pragnie, aby młodzieniec sam dobrze zrozumiał, dlaczego
 5   I,  3,   |          Jezusie, którego bogaty młodzieniec nazywa „Nauczycielem dobrym” (
 6   I,  3,   |         18, 18). To, co na razie młodzieniec być może tylko przeczuwa,
 7   I,  5,   |           Ale nawet jeśli bogaty młodzieniec może tak powiedzieć, jeśli
 8   I,  5,   |        17. Nie wiemy, jak dalece młodzieniec z Ewangelii pojął głęboki
 9   I,  5,   |      powołanego do doskonałości: młodzieniec, który zachowywał dotąd
10   I,  7,   |     zawiera odcień goryczy: „Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł
11  II,  1,   |       podstawowym pytaniu, które młodzieniec z Ewangelii postawił Jezusowi: „
12  II, 13,   |         jeszcze w pytaniu, jakie młodzieniec stawia Jezusowi: „co dobrego
13 III,  8,   |      pytanie, które ewangeliczny młodzieniec postawił niegdyś Jezusowi: „