Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | sprawiedliwość” 25.~Dałby Bóg, by tych słów napisanych
2 I, | ludzkiej, do której się sam Bóg z wielkim szacunkiem odnosi”,
3 I, | ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego” 38.
4 III, | 43) uczy nas, że jedynie Bóg może oddzielać tych, którzy
5 IV, | owocami (por. Rdz 1, 28-29). Bóg dał ziemię całemu rodzajowi
6 IV, | jest pierwszym darem, który Bóg ofiarował człowiekowi, aby
7 IV, | a w końcu dla Boga, bo Bóg jest sprawcą jego istnienia
8 IV, | przeznaczeniu, którym jest Bóg. Wyobcowane jest społeczeństwo,
9 V, | stworzeniu świata, który Bóg złożył w ręce ludzi, aby
10 VI, | mówi Sobór Watykański II, Bóg chciał — jako jedyne stworzenie —
11 VI, | królowanie Bogu i Ojcu (...), aby Bóg był wszystkim we wszystkich” (
12 VI, | stworzenia, a zwłaszcza odkąd Bóg stał się człowiekiem w Jezusie
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
13 I, | BOGATY W MIŁOSIERDZIU SWOIM BÓG” (por. Ef 2, 4) jest Tym,
14 I, | potwierdzić raz na zawsze, iż „Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie,
15 I, | 2. Bóg, który „zamieszkuje światłość
16 I, | prawdę, że „Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [
17 I, | szczególnie „widzialny” Bóg w swoim miłosierdziu, uwydatnia
18 I, | szczególny „widzialnym” staje się Bóg jako Ojciec „bogaty w miłosierdzie” (
19 II, | bardzo ważnego warunku, ażeby Bóg mógł się objawiać w swym
20 III, | miłości ze strony Boga. Bóg miłuje Izraela miłością
21 III, | przeżyte w epoce wyjścia. Bóg widział nędzę swojego ludu
22 III, | Przymierza zatriumfował sam Bóg, kiedy w sposób uroczysty
23 III, | przedstawił się Mojżeszowi jako „Bóg miłosierny, litościwy, cierpliwy,
24 III, | przebaczenie. ~Tak więc Bóg objawił swoje miłosierdzie
25 III, | Oz 2, 3). ~A nawet, gdy Bóg rozgniewany niewiernością
26 III, (4) | konsekwencji zawarcia Przymierza Bóg zobowiązywał się do jego
27 III, (4) | spodziewać się go, gdyż Bóg Przymierza jest naprawdę „
28 IV, (5) | o wierność, jaką okazuje Bóg swojej własnej miłości do
29 V, | cierpienie: „własnego swego Syna Bóg nie oszczędził”, ale „dla
30 V, | owego zbawczego ładu, jaki Bóg od początku zamierzył w
31 V, | odwiecznym Bożym zamierzeniu. Bóg, którego objawił Chrystus,
32 V, | Jednorodzonego Syna, który jako „Bóg z Boga i światłość ze światłości” 7
33 V, | który był bez grzechu, Bóg „dla nas grzechem uczynił” (
34 V, | nową” (Ap 21, 1), kiedy Bóg „otrze z ich oczu wszelką
35 V, | a on ze mną” (Ap 3, 20). Bóg objawia swoje miłosierdzie
36 VII, | dlatego, że w świecie, który Bóg tak umiłował, „że Syna swego
37 VII, | 3, 16), istnieje grzech, Bóg, który „jest miłością” (
38 VII, | owej miłości, jaką jest Bóg (i która jest Bogiem), ale
39 VII, | Ojca — miłości, której „Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
40 VII, | objawił się tym bardziej Bóg „bogaty w miłosierdzie”. ~
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
41 Wstep, | niezgłębiony Trójjedyny Bóg udziela się ludziom, zaszczepiając
42 1, | swoim życiu wewnętrznym Bóg „jest Miłością” (por. 1
43 1, | że przez Ducha Świętego Bóg bytuje „na sposób” daru.
44 1, | Księgi Rodzaju: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię (...),
45 1, | tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha
46 1, | Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym
47 1, | Tak] więc teraz Pan Bóg,~posłał mnie ze swoim Duchem” (
48 1, | odkupieniem świata: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
49 1, | Kościół naprawdę wie, że sam Bóg, któremu służy, odpowiada
50 2, | Męża, którego posłannictwa Bóg potwierdził wam niezwykłymi
51 2, | krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy
52 2, | wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem” (Dz
53 2, | Uczy Sobór Watykański II: „Bóg niewidzialny (por. Kol 1,
54 2, | otworzą się wam oczy i tak jak Bóg («jako bogowie») będziecie
55 2, | znać dobra i zła, tak jak Bóg”. W świecie stworzonym Bóg
56 2, | Bóg”. W świecie stworzonym Bóg pozostaje pierwszym i suwerennym
57 2, | Wedle świadectwa początku, Bóg w tajemnicy stworzenia objawił
58 2, | człowieka na ziemi: „(...) wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc
59 2, | otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i
60 2, | prawda o tym, kim jest Bóg. Bóg-Stwórca zostaje postawiony
61 2, | 20, 22 n.). ~Wiemy, że „Bóg namaścił Duchem Świętym
62 2, | miłości: w Chrystusie cierpi Bóg odrzucony przez swe stworzenie: „
63 2, | przyjęcia tego zbawienia, jakie Bóg ofiaruje człowiekowi przez
64 2, | Adhortacji: „W rzeczywistości Bóg jest początkiem i ostatecznym
65 3, | 8; 22, 13). „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
66 3, | nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z
67 3, | Synem współistotnym Ojcu: „Bóg z Boga, Światłość ze światłości,
68 3, | Światłość ze światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego,
69 3, | Kor 3, 17). Gdy Trójjedyny Bóg otwiera się wobec człowieka
70 3, | następuje wówczas, gdy Bóg Ojciec „wysyła do serc naszych
71 3, | to znaczy tych, którzy Bóg „od wieków poznał, tych
72 3, | 54. „Bóg jest duchem; potrzeba więc
73 3, | bowiem absolutnym Duchem: „Bóg jest duchem” (tamże); równocześnie
74 3, | szczególności do człowieka: Bóg jest w jego wnętrzu jako
75 3, | wypowiedzianych do Samarytanki: „Bóg jest duchem”. Tylko Duch
76 3, | ludzkiej istoty przybliżył się Bóg, który jest Duchem. Bóg „
77 3, | Bóg, który jest Duchem. Bóg „zesłał Syna swego w ciele
78 3, | jest Darem przedwiecznym, Bóg Trójjedyny otwiera się dla
79 3, | ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego”
80 3, | sensu człowieczeństwa — Bóg przybliża się do człowieka,
81 3, | świat ludzki. Trójjedyny Bóg, który sam w sobie najgłębiej
82 3, | królestwo, w którym ostatecznie Bóg będzie „wszystkim we wszystkich” (
83 3, | Jeśli w mocy stworzenia Bóg jest Tym, w którym wszyscy „
84 3, | powszechnego zbawienia. Ponieważ Bóg chce, ażeby „wszyscy ludzie
85 3, | widzialny. W Duchu Świętym Bóg Trójjedyny udziela się człowiekowi
86 3, | która jest od Boga i tylko Bóg może ją wypełnić właśnie
87 3, | zrodziła (...) syna, którego Bóg ustanowił pierworodnym między
88 Zakon, | przedwieczny, wszechmocny, Bóg i Pan71. Ten boży Duch „
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
89 III, 31 | młodych na wezwanie Boga. Pan Bóg często posługuje się gorliwym
90 IV, 34 | ponieważ tu otrzymujemy Boga i Bóg wchodzi w doskonałe zjednoczenie
91 VI, 58 | wspaniałe dzieła, jakich Bóg dokonał w dziejach zbawienia,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
92 I, 1, | 7. „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy
93 I, 1, | Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka — uczynił
94 I, 1, | Abla i zabił go. ~Wtedy Bóg zapytał Kaina: «Gdzie jest
95 I, 1, | stróżem brata mego?» Rzekł Bóg: «Cóżeś uczynił? Krew brata
96 I, 1, | jasno wskazuje jednak, że Bóg, choć wybiera ofiarę Abla,
97 I, 1, | człowiekowi. ~Po zbrodni Bóg wkracza, aby pomścić zabitego.
98 I, 1, | 9. Ale Bóg nie może pozwolić, aby zbrodnia
99 I, 1, | jego udziałem na zawsze. ~Bóg jednak, który zawsze jest
100 I, 1, | swej osobowej godności i Bóg sam czyni się jej gwarantem.
101 I, 1, | wymierzaliby karę winowajcom. (...) Bóg odrzucił Kaina sprzed swojego
102 I, 1, | ludzką łagodność. Jednakże Bóg nie zamierza ukarać zabójcy
103 I, 2, | 10. Bóg powiedział do Kaina: „Cóżeś
104 I, 3, | stróżem swego brata”, ponieważ Bóg powierza człowieka człowiekowi.
105 I, 3, | perspektywie tego zawierzenia Bóg obdarza każdego człowieka
106 I, 4, | rzeczywistości żyjąc tak „jakby Bóg nie istniał”, człowiek zatraca
107 I, 4, | poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego
108 I, 5, | Przymierza, poprzez które Bóg ukazywał ludziom, że pragnie
109 I, 5, | Wigilii Paschalnej), skoro «Bóg Syna swego Jednorodzonego
110 II, 1, | świadectwem Bożym potwierdza, że Bóg jest z nami, by nas z mroków
111 II, 2, | śmierć (por. Wj 1, 15-22), Bóg objawia się mu jako wybawca,
112 II, 3, | Nazaretu. Podobnie jak niegdyś Bóg, „miłośnik życia” (por.
113 II, 3, | Niego dobrą nowinę o tym, że Bóg się nimi interesuje, i przekonują
114 II, 3, | władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim” (por. Dz 10,
115 II, 3, | śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył
116 II, 4, | odpowiedź. Życie, które Bóg daje człowiekowi, jest inne
117 II, 4, | zwierzętami” (1, 28) — nakazuje Bóg mężczyźnie i kobiecie. Podobne
118 II, 4, | drugi opis stworzenia: „Pan Bóg wziął zatem człowieka i
119 II, 4, | jest darem, dzięki któremu Bóg udziela coś z siebie stworzeniu. ~
120 II, 4, | Mądrości Syracha stwierdza, że Bóg stwarzając ludzi „przyodział
121 II, 4, | Stwórcy” 24. Życie, którym Bóg obdarza człowieka, jest
122 II, 4, | bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka — uczynił
123 II, 4, | się istotą żyjącą: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu
124 II, 4, | cechach człowieka zamieszkuje Bóg, który powiedział: «Ja patrzę
125 II, 5, | dla którego stworzył go Bóg: „powiadam ci, jeśli się
126 II, 6, | ożywczym tchnieniu. Dlatego Bóg jest jedynym Panem tego
127 II, 6, | nie może nim rozporządzać. Bóg sam przypomina o tym Noemu
128 II, 6, | fundamentem świętości życia jest Bóg i Jego działanie stwórcze: „
129 II, 6, | wyprowadza” (1 Sm 2, 6). Tylko Bóg może powiedzieć: „Ja zabijam
130 II, 6, | miłości, zgodnie z którym Bóg gromadzi wszystkie moce
131 II, 6, | zrodzonym z grzechu: „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy
132 II, 6, | uczynił?” (Rdz 4, 10), które Bóg zadał Kainowi, gdy ten zabił
133 II, 7, | kochać — oto zadanie, które Bóg powierza każdemu człowiekowi,
134 II, 7, | panowaniu nad światem: „Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do
135 II, 7, | głębię panowania, jakim Bóg obdarza człowieka. Chodzi
136 II, 7, | nam Sobór Watykański II: „Bóg sam to powiedział: «Nie
137 II, 7, | ludzkim rodzicielstwie sam Bóg jest obecny — obecny w inny
138 II, 7, | rodowód potomków Adama”: „Gdy Bóg stworzył człowieka, na podobieństwo
139 II, 9, | uzdrowienia pokazują, jak bardzo Bóg troszczy się także o cielesne
140 II, 10, | zatem, że Przymierze, jakie Bóg zawiera ze swoim ludem,
141 II, 10, | żył i mnożył się, a Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił
142 II, 10, | wierności prawu życia, które Bóg wpisał w serca ludzi i powierzył
143 II, 10, | przypominali z mocą, że tylko Bóg jest prawdziwym źródłem
144 III, 1, | dając człowiekowi życie, Bóg żąda, by człowiek to życie
145 III, 1, | Boga, był królem i panem. „Bóg uczynił człowieka — pisze
146 III, 2, | jedynego swego celu. Sam Bóg jest Panem życia, od jego
147 III, 2, | pierwotnym przymierzu, które Bóg zawarł z ludzkością po oczyszczającej
148 III, 2, | przemocy (por. Rdz 9, 5-6). ~Bóg ogłasza, że jest absolutnym
149 III, 2, | Stwórcy. Dlatego właśnie sam Bóg będzie surowym sędzią każdego
150 III, 2, | 15). Także w ten sposób Bóg ukazuje, że „nie cieszy
151 III, 2, | szczególnie ciężki. Tylko Bóg jest Panem życia! Jednakże
152 III, 4, | pokusa z Edenu: stać się jak Bóg, „poznając dobro i zło” (
153 III, 4, | por. Rdz 3, 5). Ale tylko Bóg ma władzę decydowania o
154 III, 6, | nim wiernie i z miłością. Bóg Przymierza powierzył życie
155 III, 6, | i wymiarów miłości, jaką Bóg okazał w Jezusie Chrystusie. „
156 III, 7, | Jesteśmy ludem życia, ponieważ Bóg w swojej bezinteresownej
157 III, 9, | najwspanialszych cudów stworzenia: Bóg obdarzył bowiem człowieka
158 III, 10, | bliźniego jako o osobę, którą Bóg powierzył naszej odpowiedzialności.
159 Zak, 0, | tajemnicy tych narodzin Bóg spotyka się z człowiekiem
160 Zak, 3, | życiu zachowuje pewność, że Bóg jest blisko Niej i wspomaga
161 Zak, 3, | pustyni — w miejscu, gdzie Bóg poddaje swój lud próbie,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
162 Bless | kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu
163 I, 1, | uczestnikami Boskiej natury»5. Bóg wystąpił z tą całkowicie
164 I, 1, | do ludzkości i zbawić ją. Bóg jest źródłem miłości i dlatego
165 I, 1, | prawdy niezawodnej, ponieważ Bóg się nie myli ani nie zamierza
166 I, 1, | prawdy» (por. J 1, 14), którą Bóg zechciał objawić w dziejach,
167 I, 1, | Przez to zatem objawienie Bóg niewidzialny (por. Kol 1,
168 I, 1, | Hbr 1, 2). ~Prawda, którą Bóg powierzył człowiekowi, objawiając
169 I, 1, | wielokrotnie i wielu sposobami Bóg mówił przez Proroków, na
170 I, 1, | ukrywa się w małej cząstce, Bóg przybiera postać człowieka.
171 I, 2, | transcendencji i doskonałej wolności. Bóg, który pozwala się poznać,
172 I, 2, | objawione, ponieważ sam Bóg jest jej rękojmią. Ta prawda,
173 I, 2, | doskonałej wizji, jakiej Bóg zamierza udzielić tym, którzy
174 II, 1, | wydarzeniach objawia się i działa Bóg Izraela. Dogłębne poznanie
175 II, 2, | czerpie z przeświadczenia, że Bóg stworzył go jako «badacza» (
176 II, 2, | człowieka, opowiadając, że Bóg umieścił go w ogrodzie Eden,
177 II, 2, | doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata?» (
178 II, 2, | dokonać to, czego pragnie Bóg, nie wystarcza już sama
179 II, 2, | przyjęcie rzeczywistoś(1 Kor 1, «Bóg wybrał właśnie to, co głupie
180 II, 2, | to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić» (
181 II, 2, | źródłem życia i miłości, Bóg jednak wybrał właśnie to,
182 II, 2, | który pragnie ukazać: «Bóg wybrał właśnie to, co według
183 III, 2, | 34. Ta prawda, którą Bóg objawia nam w Jezusie Chrystusie,
184 III, 2, | tej jedności, ukazując, że Bóg Stwórca jest także Bogiem
185 III, 2, | zbawienia. Ten sam jedyny Bóg jest fundamentem oraz rękojmią
186 V, 1, | wiarą a rozumem: ten sam Bóg, który objawia tajemnice
187 V, 1, | rozumu, nie może zatem tenże Bóg wyprzeć się samego siebie
188 VII, 1, | zrodziła się sama. Tylko Bóg jest Absolutem. Ze stronic
189 VII, 1, | jest najwyższe Dobro, sam Bóg. Nie chcę tutaj mówić o
190 VII, 2, | poszukiwań jest «Prawda, Bóg żywy i Jego zamysł zbawienia
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
191 II, | człowiekiem związał ten Żywy Bóg: Stwórca i Odkupiciel. ~
192 V, | podobieństwo „pracy”, którą Bóg wypełnia w ciągu „sześciu
193 V, | dzieła, jakiego dokonał Bóg przez swą stwórczą „pracę”,
194 V, | kończy stwierdzeniem „widział Bóg, że było dobre” (por. Rdz
195 V, | jak i odpoczywając — skoro Bóg sam zechciał przedstawić
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
196 I, 1 | Oto bowiem czas, w którym Bóg w swoich tajemniczych zamiarach
197 I, 1 | innym miejscu: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
198 I, 1 | sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
199 I, 1 | miłości osiągnęły swój zenit. Bóg wszedł w te dzieje, stał
200 I, 4 | posłannictwu zbawienia wszystkich. Bóg bowiem „pragnie, by wszyscy
201 II, 2 | powtarzając po tylekroć: „widział Bóg, że było dobre (...) że
202 II, 2 | Mądrości i Miłości, Tak bowiem „Bóg umiłował świat, że Syna
203 II, 3 | łamaniem tych dalszych, które Bóg wielokrotnie zawierał z
204 II, 3 | krzyża i śmierci Chrystusa. Bóg stworzenia objawia się jako
205 II, 3 | stworzenia objawia się jako Bóg odkupienia, jako Bóg, który
206 II, 3 | jako Bóg odkupienia, jako Bóg, który jest wierny Sobie
207 II, 3 | które jest Nim Samym, gdyż „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8.
208 II, 4 | Wigilii Wielkanocnej), skoro Bóg „Syna swego Jednorodzonego
209 II, 5 | najpełniej objawił się ludzkości Bóg, najbardziej się do niej
210 II, 5 | ośrodkiem Misji, jaką Sam Bóg skierował do człowieka.
211 II, 6 | czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest Duchem; potrzeba więc,
212 III, 1 | ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego” 22.
213 IV, 1 | który odwiecznie zgotował mu Bóg. Ten „Boży Los” przebija
214 IV, 2 | nawet On, „Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca” (
215 IV, 2 | zrozumienie prawdy, którą sam Bóg niejako „dzieli się” z człowiekiem.
216 IV, 3 | człowiekowi przyznaje sam Bóg, świadczy o naszej godności
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
217 Wprow, 0, | nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z
218 Wprow, 0, | tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha
219 Wprow, 0, | zrodziła Syna, którego Bóg ustanowił pierworodnym między
220 I, 1, | Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
221 I, 1, | przyjściem Chrystusa. ~Ten Bóg bowiem, który jest „Ojcem
222 I, 1, | ową „pełnię czasu”, kiedy Bóg ześle „Syna swego, zrodzonego
223 I, 1, | błogosławieństwo, którym „Bóg Ojciec” napełnił nas „na
224 I, 1, | majestacie łaski”, jaką „Bóg i Ojciec (...) obdarzył
225 I, 2, | usłyszała również, iż „Pan Bóg da Mu tron Jego praojca,
226 I, 2, | pochodzą: jakie nada im sam Bóg. ~
227 I, 2, | które znaczy: Zbawiciel — „Bóg jest zbawieniem”. Zwracając
228 I, 2, | ludzi upodobanie, jakie Bóg w Nim znajduje. A pierwszą
229 I, 2, | Będzie On wielki (...) Pan Bóg da Mu tron Jego praojca,
230 II, 1, | zjednoczenia wyposażył. Bóg powołał zgromadzenie tych,
231 II, 2, | wiekami z Ojca zrodzony jako Bóg, w ostatnich (...) czasach
232 II, 3, | pokolenie” Ten, który jako Bóg Przymierza „zachowuje swoje
233 II, 3, | powiedział o sobie: „posłał Mnie Bóg głosić dobrą nowinę ubogim” (
234 II, 3, | Magnificat w sposób zadziwiający. Bóg Przymierza, którego w uniesieniu
235 III, 1, | pośrednika: „Jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między
236 III, 1, | że przede wszystkim sam Bóg, Ojciec Przedwieczny, zawierzył
237 III, 1, | wszystkiego nie podda Ojcu, aby Bóg był wszystkim we wszystkich (
238 III, 1, | pełni królestwa, kiedy „Bóg będzie wszystkim we wszystkich”. ~
239 III, 2, | Syn Boży”, imię „Jezus” (= Bóg, który zbawia). Jako „służebnica
240 III, 2, | Matka tego Syna, „którego Bóg ustanowił pierworodnym między
241 III, 2, | taką przez sam fakt, że Bóg w tym wzniosłym wydarzeniu
242 Zak, 0, | niesłychanie daleko poszedł Bóg, Stwórca i Pan wszystkiego,
243 Zak, 0, | Duchu Świętym: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna
244 Zak, 0, (147)| Przez to zatem objawienie Bóg niewidzialny w nadmiarze
245 Zak, 0, | opatrznościowych przeznaczeń, jakie Bóg odwiecznie z nim związał;
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
246 Wprow, 0, | Boga, na Tego, w którym Bóg dał się w pełni poznać i
247 Wprow, 0, | człowieku, o sensie życia. ~Bóg otwiera przed Kościołem
248 I, 1, | ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych (...),
249 I, 1, | nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko
250 I, 1, | widział, Ten Jednorodzony Syn [Bóg], który jest w łonie Ojca,
251 I, 1, | sposoby przemawiał kiedyś Bóg do ojców przez proroków,
252 I, 1, | Słowie swego Objawienia Bóg dał się poznać w sposób
253 I, 1, | czyli pełni prawdy, jakby Bóg dał nam poznać o samym sobie. ~
254 I, 1, | ludźmi: „Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między
255 I, 1, | J 1, 16). „Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca” (
256 I, 1, | 13-14). „Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała
257 I, 1, | bogactw duchowych, jakich Bóg udzielił każdemu narodowi,
258 I, 2, | dawać samego siebie” 9. ~Bóg obdarowuje człowieka tą
259 I, 3, | zbawieniu ludzkości Uznając, że Bóg miłuje wszystkich ludzi
260 I, 3, | Kościół wyznaje, że Bóg ustanowił Chrystusa jedynym
261 I, 3, | i innych. ~Tak zechciał Bóg i dlatego ustanowił Kościół
262 II, 0, | Bogaty w miłosierdziu swoim Bóg jest Tym, którego objawił
263 II, 0, | Stary Testament świadczy, że Bóg wybrał sobie i ukształtował
264 II, 0, | miłości. Równocześnie jednak Bóg jest Stworzycielem i Ojcem
265 II, 1, | Abba”, Ojcem (Mk 14, 36). Bóg, objawiony przede wszystkim
266 II, 1, | Święty Jan mówi nam, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8.
267 II, 2, | 34), daje im odczuć, że Bóg ich kocha i objawia w ten
268 II, 3, | Wskrzeszając Jezusa z martwych, Bóg zwyciężył śmierć i w Nim
269 II, 5, | królowanie Bogu i Ojcu” i Bóg będzie „wszystkim we wszystkich” (
270 III, 2, | por. Dz 17, 18. 26-28). Bóg, którego pragnie objawić,
271 III, 2, | otworzyć się na tego, którego Bóg posłał, by wyprowadzić ich
272 V, 0, | jego historii, w której Bóg przez misje jawnie realizuje
273 V, 2, | grzechu i od śmierci; w Nim Bóg daje „nowe życie”, Boskie
274 V, 4, | znak pojednania, którego Bóg dokonuje pośród nas. ~Z
275 V, 7, | należy do innych religii. Bóg powołuje do siebie w Chrystusie
276 V, 7, | wiary i chrztu, których Bóg pragnie dla wszystkich ludów”100.
277 V, 8, | którym jest Jezus Człowiek Bóg, i winien prowadzić do Boga111.
278 V, 9, | zatarty, a nawet znieważony Bóg przeto staje w ich obronie
279 VII, 0, | opowiadających, jak wiele Bóg zdziałał przez ich przepowiadanie (
280 VII, 8 | Bóg przygotowuje nową wiosnę
281 VII, 8, | trzeciego tysiąclecia Odkupienia Bóg przygotowuje wielką wiosnę
282 VIII, 0, | sposób do tych, których Bóg powołał, aby byli misjonarzami. ~ ~
283 VIII, 1 | dziś trzeba modlić się, by Bóg dał nam odwagę do głoszenia
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
284 III, | ojczyzną, której niekiedy Bóg wymaga od wybranych ludzi,
285 V, | Przypominając, że Bóg sprawia, iż słońce Jego
286 V, | dwóch świętych Braci było: „Bóg miłościwy i szczodry (por.
287 V, | dziedzicami obietnicy, jaką Bóg uczynił Abrahamowi (por.
288 V, | Po nich zaś wszystkich Bóg miłosierny, który pragnie,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
289 IV, | elementy: ziemia, z której Bóg ukształtował fizyczną naturę
290 IV, | istnienie (...) Zechciał bowiem (Bóg), aby w Nim zamieszkała
291 IV, | możliwy tylko dlatego, że Bóg Ojciec już od początku postanowił
292 IV, | cv Nim także zechciał Bóg zwyciężyć grzech i sprawić,
293 IV, | i dobru, którym jest sam Bóg, nie uznaje zaangażowania
294 V, | sprawiedliwość i Jego miłosierdzie. Bóg bogaty w miłosierdzie, Odkupiciel
295 V, | lub wspólnoty. To właśnie Bóg, „który kieruje ludzkimi
296 V, | uczty życia”, na którą Bóg zaprasza jednako wszystkich
297 V, | miłością, jaką miłuje go Bóg; trzeba być gotowym do poniesienia
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
298 Wprow, 0, | powinna żyć tak, jak gdyby Bóg nie istniał.~
299 I, 1, | 6. Bóg pragnie jedności całego
300 I, 1, | właśnie akcie, przez który Bóg za sprawą Syna obalił mury
301 I, 2, | jej najgłębszej istoty. Bóg pragnie Kościoła, ponieważ
302 I, 2, | nich łaski, poprzez którą Bóg czyni ich uczestnikami własnej
303 I, 2, | wszystkimi dobrami, w które Bóg pragnie wyposażyć swój Kościół,
304 I, 2, | zniszczyć tego, czym napełnił go Bóg zgodnie ze swym zamysłem
305 I, 2, | stworzyć Kościół, jakiego Bóg mógłby oczekiwać w przyszłości.
306 I, 2, | wydarzeniu Pięćdziesiątnicy Bóg już objawił Kościół w jego
307 I, 4, | Jedność, jakiej pragnie Bóg, może się urzeczywistnić
308 I, 4, | których przeznaczył ją sam Bóg. W Encyklice Slavorum apostoli
309 I, 6, | świecie stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego”
310 I, 8, | wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
311 II, 1, | płynącego stąd wymogu, aby Bóg był uwielbiony w swoim dziele.
312 II, 4, | czasem aż do przelania krwi. Bóg bowiem w swych dziełach
313 II, 4, | pozwoliły im odkryć, czego Bóg dokonuje w tych, którzy
314 II, 5, | dzielące nas od każdej z nich. Bóg pozwolił chrześcijanom naszych
315 II, 8, | Oczywiście, w drugim tysiącleciu Bóg nie przestał obdarzać swego
316 II, 8, | uprawnionej różnorodności: „Bóg pozwolił nam przyjąć w wierze
317 II, 8, | uczestnicząc w darach, jakich Bóg udziela swemu Kościołowi,
318 II, 8, | wzajemnego niezrozumienia, Bóg pozwala nam odkryć na nowo,
319 II, 12, | kontynuatorem tej drogi124. Bóg pozwolił i mnie iść w tym
320 III, 1, | jedności, której pragnie Bóg. Pragnienie tak pojętej
321 III, 3, | pewnym głębokim poziomie Bóg utrzymuje między ochrzczonymi
322 III, 3, | liturgii „koronując świętych, Bóg koronuje własne dary” 140.~
323 III, 3, | pełnej i widzialnej komunii, Bóg uczyni dla nich to, co uczynił
324 III, 3, | 85. Ponieważ Bóg w swoim nieskończonym miłosierdziu
325 III, 5, | osobie Biskupa Rzymu, którego Bóg ustanowił „trwałym i widzialnym
326 III, 5, | przewiny i chybione dążenia, że Bóg w swoim miłosierdziu mimo
327 III, 7, | to sprawa miłości, którą Bóg; w Jezusie Chrystusie pragnie
328 Adh, 0, | wszystkich chrześcijan: „Bóg nie przyjmuje ofiary od
329 Adh, 0, | myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
330 I, 1, | spotkanie” z Chrystusem, Bóg dał im swój Kościół. Istotnie, „
331 I, 3, | nie jest dobry, tylko sam Bóg” (Mk 10, 18; por. Łk 18,
332 I, 3, | nie jest dobry, tylko sam Bóg” (Mk 10, 18; por. Łk 18,
333 I, 3, | por. Łk 18, 19). Tylko Bóg może odpowiedzieć na pytanie
334 I, 3, | ujawnia się w momencie, gdy Bóg objawia samego siebie. Istotnie,
335 I, 3, | słowa: „Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi
336 I, 3, | Izraelem i w całym Prawie Bóg pozwala się poznawać i rozpoznawać
337 I, 3, | bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19, 2); jako
338 I, 3, | pochodzi od Boga, jako że Bóg sam jest miłością” 18. ~
339 I, 3, | do Pana, ponieważ tylko Bóg jest Tym, który jest dobry.
340 I, 3, | 3). ~Jeśli jednak tylko Bóg jest Dobrem, to człowiek
341 I, 4, | 12. Tylko Bóg może odpowiedzieć na pytanie
342 I, 4, | bo sam jest Dobrem. Ale Bóg już dał odpowiedź na to
343 I, 4, | unikać. To światło i to prawo Bóg podarował nam w akcie stworzenia” 19.
344 I, 4, | słowa: „Ja jestem Pan, twój Bóg”. Trudno jednak nie zauważyć,
345 I, 4, | ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego” 21.
346 I, 5, | a której miarą jest sam Bóg: „Bądźcie więc wy doskonali,
347 I, 7, | miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. (…) Umiłowani,
348 I, 7, | miłością. (…) Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my
349 I, 7, | miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował” (
350 I, 8, | Reguły moralne, które Bóg nadał w Starym Przymierzu
351 I, 8, | wielkich rzeczy”, których Bóg dokonuje w dziejach (por.
352 II, 2, | obrazu Bożego w człowieku. Bóg bowiem zechciał człowieka
353 II, 3, | w Księdze Rodzaju: „Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: «
354 II, 3, | przyjąć prawo moralne, które Bóg daje człowiekowi. W rzeczywistości
355 II, 4 | Bóg zechciał pozostawić człowieka „
356 II, 4, | znakiem obrazu Bożego”: „Bóg bowiem zechciał człowieka
357 II, 4, | trosce i odpowiedzialności. Bóg pozostawił go „w ręku rady
358 II, 4, | światło, czyli to prawo Bóg podarował nam w akcie stworzenia” 71.
359 II, 4, | Bożego przykazania: „Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz” (
360 II, 4, | drzewa poznania dobra i zła”, Bóg stwierdza, że człowiek nie
361 II, 5, | obiektywne i uniwersalne, którym Bóg, wedle planu mądrości i
362 II, 5, | uczestnikiem czyni człowieka Bóg, aby za miłosiernym zrządzeniem
363 II, 5, | troskliwa miłość. To sam Bóg zatem miłuje całe stworzenie
364 II, 5, | 8, 11). O ludzi jednak Bóg dba w inny sposób, niż o
365 II, 5, | działania81. W ten sposób Bóg powołuje człowieka do uczestnictwa
366 II, 5, | umocniony prawem, jakie Bóg nadał narodowi wybranemu,
367 II, 5, | bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?
368 II, 5, | twórcą jest ten sam jedyny Bóg, i że prawa te przeznaczone
369 II, 5, | miłości, na mocy którego Bóg przeznacza ludzi, „by się
370 II, 6, | miłości Boga i bliźniego. Bóg jednak — twierdzą ci sami
371 II, 8, | zadań osobistych, które Bóg jemu powierza. ~Pragnąc
372 II, 9, | świętą przestrzenią, w której Bóg przemawia do człowieka” 104. ~
373 II, 9, | się to] w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jezusa
374 II, 11, | formuły: „Ja jestem Pan, twój Bóg” (Wj 20, 2), która podkreślając
375 II, 15, | dobru i celowi, którym jest Bóg. To przyporządkowanie rozum
376 III, 1, | samego siebie: „Będziecie jak Bóg” (por. Rdz 3, 5). Wolność
377 III, 1, | wolnym, ponieważ umiłował cię Bóg, twój Stwórca; więcej —
378 III, 2, | myśli i żyje tak, „jak gdyby Bóg nie istniał”. Stajemy tu
379 III, 2, | pisze ewangelista Jan: „Bóg jest światłością, a nie
380 III, 5, | 99. Tylko Bóg, najwyższe Dobro, stanowi
381 III, 6, | dobre, a co złe. „Tak jak Bóg będziecie znali dobro i
382 III, 6, | usprawiedliwionego niemożliwe. Bóg bowiem nie nakazuje tego,
383 III, 6, | zniekształceń. Jednakże Bóg sprawił, że prawo, które
384 III, 6, | Możemy wszakże twierdzić, że Bóg nie odrzuca tych, których
385 III, 8, | zbawić się bez zasługi. Bóg przypomina im też o radości
386 III, 8, | nas umiłował” (1 J 4, 19). Bóg żąda od nas, byśmy byli
387 Zak, 1, | spełniał dobre czyny,~które Bóg z góry przygotował (por.
|