Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | które nas otaczają i w których jesteśmy — by tak rzec —
2 Wprow, | odczytywać „rzeczy nowe”, wśród których żyje Kościół i świat.~Do
3 I, | potrzebne dla utrzymania życia, których ubogiemu dostarczyć może
4 I, | pracodawcami i robotnikami, w których nie bierze się pod uwagę
5 II, | określania ram prawnych, wewnątrz których rozwijają się relacje gospodarcze,
6 II, | wielkich Krajów, podczas których nie cofnięto się przed pogwałceniem
7 II, | Narodami w naszych czasach, w których inne niesprawiedliwości
8 II, | wartości osoby ludzkiej, w imię których należy mu się przeciwstawiać.~
9 III, | się nowe formy demokracji, których kruche jeszcze struktury
10 III, | niezliczonych uwarunkowań, w których urzeczywistnia się wolność
11 III, | stanowią raczej okazje, w których ludzka wolność może współpracować
12 III, | niesprawiedliwości i ucisku, z których marksizm, traktując je instrumentalnie,
13 III, | wysiłek uruchomienia zasobów, których światu jako całości nie
14 III, | wartości i priorytetów, na których opierają się decyzje gospodarcze
15 IV, | Istnieje zresztą wiele dóbr, których nie można w odpowiedni sposób
16 IV, | zawiera aspekty pozytywne, których korzeniem jest wolność osoby,
17 IV, | jednak tylko tych potrzeb, za których zaspokojenie można zapłacić,
18 IV, | konsumowanych, jakość usług, z których się korzysta, jakość środowiska
19 IV, | tworzyć takie style życia, w których szukanie prawdy, piękna
20 IV, | raczej jako zespołu doznań, których należy doświadczyć, aniżeli
21 IV, | naturalne i środowisko ludzkie, których ochrony nie da się zapewnić
22 IV, | potrzeby zbiorowe i jakościowe, których nie da się zaspokoić za
23 IV, | logice. Istnieją dobra, których ze względu na ich naturę
24 IV, | analizie przesłanki, na których się opierają.~
25 V, | swej natury podmiotem praw, których nikt nie może naruszać:
26 V, | grupach i zrzeszeniach, z których się składa społeczeństwo.
27 V, | publicznych struktur, w których — przy ogromnych kosztach —
28 VI, | utrwalone struktury władzy, na których opierają się dziś społeczeństwa.
29 VI, | to jedna z przyczyn, dla których Jan XXIII skierował swą
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
30 I, | szczególną potrzebę czasów, w których żyjemy, poświęciłem Encyklikę
31 II, | środków do życia, są ludzie, których pozbawiono wolności, są
32 III, (4) | wszystko dwóch wyrażeń, z których każde posiada nieco inne
33 IV, | tych dóbr, które utracił, których „nie ma”, podczas gdy najemnicy
34 IV, (6) | natomiast w dalszych słowach, w których Zachariasz mówi o „litości
35 VI, | otwiera mu wielkie możliwości, których istnienia nawet nie podejrzewano
36 VII, | Zbawicielowych zdrojów miłosierdzia, których jest dyspozytariuszem i
37 VII, | prosić za nas „w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (
38 VII, | jednostronnym. Nawet w wypadkach, w których wszystko zdawałoby się wskazywać
39 VII, | wszelkie intencje działań, w których miłosierdzie bywa rozumiane
40 VIII, | także tych wszystkich, na których wypełniły się już do końca
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
41 1, | śmierć krzyżową. ~Słowa, do których tutaj będziemy się odwoływać,
42 2, | ofiar Starego Przymierza, w których „krew kozłów i cielców (...)
43 2, | wielości Jego darów, dla których wzywany jest jako darzący
44 2, | nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników
45 2, | pierwotnych wymiarów grzechu, o których była już mowa. Duch Święty „
46 2, | grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili,
47 3, | stosunku do wszystkich, o których powie Chrystus, iż „nie
48 3, | Apostoł — są „wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży” (por.
49 3, | Boga na słowa Psalmisty, w których rozbrzmiewa poniekąd głos
50 3, | ludziach dobrej woli, w których sercu działa w sposób niewidzialny
51 3, | się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (
52 3, | W ten sposób czasy, w których żyjemy, zbliżają wielu ludzi
53 3, | znaczy między wiernymi, w których znaczeniu i wychowaniu współdziała
54 Zakon, | radość w Duchu Świętym”, na których wedle św. Pawła polega „
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
55 Wpr, 8 | wiele chwil i miejsc, w których dane mi było ją sprawować.
56 Wpr, 10 | Istnieją bowiem miejsca, w których zauważa się prawie całkowity
57 IV, 45 | przez obydwa Kodeksy, w których z odpowiednimi przystosowaniami
58 IV, 46 | duchownych tych Kościołów, w których są one ważne ».97~Nawet
59 V, 49 | z czasem na ziemiach, do których docierało chrześcijaństwo.
60 V, 51 | także na kontynentach, na których chrześcijaństwo jest stosunkowo
61 VI, 58 | ziarno nowych dziejów, w których władcy są « strącani z tronów »,
62 Zak, 59 | białej hostii i kielichu, w których czas i przestrzeń jakby «
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
63 Wprow, 2, | nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników
64 Wprow, 3, | zagrożeni, otoczeni pogardą, i których prawa ludzkie są gwałcone” 7. ~
65 I, 2, | powagę zamachów na życie, których piętno nadal ciąży nad dziejami
66 I, 2, | niedostatku i niepewności, w których trud codziennej egzystencji,
67 I, 2, | że nie brak przypadków, w których człowiek ucieka się do antykoncepcji
68 I, 2, | wskazania ewentualnych terapii, których podjęcia wymaga zdrowie
69 I, 2, | doprowadza do sytuacji, w których odmawia się podstawowego
70 I, 2, | o różnych dziedzinach, w których dochodzi do zamachów na
71 I, 2, | pomocy, starców i tych, których życie dopiero się poczęło?
72 I, 4, | organów, funkcji i energii, których można używać, stosując wyłącznie
73 I, 5, | także znaków pozytywnych, których oddziaływanie możemy zaobserwować
74 I, 5, | świecie ruchy i inicjatywy, których celem jest obrona życia
75 I, 5, | wysokim stopniu rozwoju, w których ludzie dążą już nie tyle
76 II, 3, | Boży obwieszcza wszystkim, których egzystencja jest wystawiona
77 II, 7, | biologicznym, ale także moralnym, których nie można bezkarnie przekraczać” 29. ~
78 II, 8, | pod natchnieniem synów, których noszą w łonie. O synu jest
79 II, 11, | Poprzez sakramenty Kościoła — których symbolami są krew i woda
80 III, 2, | Zdarzają się bowiem sytuacje, w których wartości zawarte w Prawie
81 III, 3, | instytucjami służby zdrowia, w których dokonuje się przerywania
82 III, 3, | przyznać prawa osoby, wśród których przede wszystkim nienaruszalne
83 III, 3, | tych współsprawców, bez których udziału to przestępstwo
84 III, 4, | sztucznie reanimować osoby, których podstawowe funkcje biologiczne
85 III, 4, | wydajności produkcyjnej, wedle których życie nieodwracalnie upośledzone
86 III, 4, | zwane „terapie paliatywne”, których celem jest złagodzenie cierpienia
87 III, 4, | wobec różnych wspólnot, do których się należy i wobec społeczeństwa
88 III, 5, | od moralności celów, do których zmierza, i środków, jakimi
89 III, 5, | godność osoby: wartości zatem, których żadna jednostka, żadna większość
90 III, 5, | jego kompetencje” 90, do których należy ochrona wspólnego
91 III, 5, | eutanazja są zatem zbrodniami, których żadna ludzka ustawa nie
92 III, 5, | swego poparcia propozycjom, których celem jest ograniczenie
93 III, 9, | wszystkie zwierzęta i rośliny, w których echo życia jest słabsze.
94 III, 9, | wykorzystać także gesty i symbole, których tak wiele jest w różnych
95 III, 10, | jedynie instytucjami, w których otacza się opieką chorych
96 III, 10, | wszystkim środowiskami, w których dostrzega się i przeżywa
97 III, 10, | pluralistycznych demokracji, w których współistnieją silne nurty
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
98 Bless | są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku
99 Wprow, 0, | oddziaływanie różnych kultur, w których człowiek żyje. ~Filozofia
100 Wprow, 0, | wartość nawet tych prawd, o których pewności człowiek był przekonany.
101 Wprow, 0, | egzystencji i do form, w których się ona wyraża, z drugiej
102 Wprow, 0, | teologów i filozofów, na których spoczywa obowiązek badania
103 Wprow, 0, | wszystkim młode pokolenia, do których należy i od których zależy
104 Wprow, 0, | do których należy i od których zależy przyszłość, w obecnym
105 I, 2, | tajemnicy własnymi środkami, do których słusznie jest przywiązany,
106 I, 2, | umysłu od innych rozważań, z których mogłem wynieść jakiś pożytek,
107 II, 1, | Bożemu mógł badać głębiny, do których bezskutecznie próbował dotrzeć
108 II, 2, | schematów myślowych, do których przywykliśmy, a które absolutnie
109 III, 1, | które człowiek wybiera i do których dąży swoim życiem, były
110 III, 1, | istnieją inne jeszcze formy, w których człowiek próbuje wyrazić
111 III, 1, | drogi egzystencjalne», na których ufnie zawierza swój los
112 III, 2, | natury filozoficznej, do których człowiek dociera dzięki
113 III, 2, | wyniki badań naukowych, na których opiera się współczesne życie?
114 III, 2, | doświadczeń i przemyśleń, na których ludzkość zgromadziła skarby
115 III, 2, | starożytnych filozofów, według których przyjaźń to jedna z relacji
116 IV, 1, | Tymże platonikom, do których Augustyn w sposób szczególny
117 IV, 1, | nauczania z systemami, do których się odwoływali. Pytanie
118 IV, 1, | na płaszczyźnie kultur, z których jedna mogła pozostawać pod
119 IV, 2, | ułomności i ograniczeń, których źródłem jest nieposłuszeństwo
120 IV, 2, | transcendentnej osiągnęłl «szczyty, których ludzki rozum nigdy nie zdołałby
121 IV, 3, | doznań i doświadczeń, wśród których na pierwszy plan wysuwa
122 IV, 3, | podążał bocznymi drogami, na których istniało ryzyko zagubienia
123 V, 1, | filozofowie i teologowie, których ważkim zadaniem jest obrona
124 V, 2, | przypominać podstawowe zasady, na których winna się opierać autentyczna
125 V, 2, | teolodzy naszego stulecia, których przemyślenia i poszukiwania
126 V, 2, | naczelną ideę tego tekstu, do których nawiązałem w mojej pierwszej
127 VI, 1, | specyficzne zadania teologii, których realizacja wymaga odwołania
128 VI, 1, | i pojęciowe twierdzeń, z których składa się nauczanie Kościoła,
129 VI, 1, | odpowiedzialność osobista, wina itp., których definicje określa się na
130 VI, 1, | dostrzec pewne prawdy, do których rozum dochodzi już w drodze
131 VI, 1, | aby odkryć horyzonty, do których o własnych siłach nie mógłby
132 VI, 1, (90) | studium nad sytuacjami, w których człowiek stawia sobie zasadnicze
133 VI, 1, | zwłaszcza nauki przyrodnicze, których niezwykłe postępy w ostatnim
134 VI, 1, | pobudzany do wejścia na ścieżki, których istnienia sam nigdy by się
135 VI, 1, | zarówno Ojców Kościoła, wśród których trzeba wymienić przynajmniej
136 VI, 1, | bliższych nam w czasie, spośród których chciałbym wymienić takie
137 VI, 1, | się na tych autorów, obok których można by wymienić jeszcze
138 VI, 2, | ukazuje wyraźnie pewne prawdy, których rozum być może nigdy by
139 VI, 2, | poza ciasnymi granicami, w których on sam byłby skłonny się
140 VII, 1, | logikę zdolną obalić mury, w których on sam mógłby się uwięzić.
141 VII, 1, | charakterze naukowym, z których można patrzeć na życie i
142 VII, 1, | informacji i faktów, wśród których żyjemy i które zdają się
143 VII, 1, | także osądów sumienia, co do których Pismo Święte zakłada, że
144 VII, 1, | i neopozytywizm, według których twierdzenia o charakterze
145 VII, 1, | zespołu nowych czynników, których oddziaływanie jest tak rozległe
146 VII, 2, | biblijnych, a z kolei tych, w których wyraża się żywa Tradycja
147 VII, 2, | problemy, częściowo tylko nowe, których poprawnego rozwiązania nie
148 VII, 2, | przeciwnie, mówią o faktach, których prawdziwość nie wynika jedynie
149 VII, 2, | zewnętrznych okoliczności, w których powstały dane teksty, do
150 VII, 2, | kultury inne od tych, w których się zrodziły i rozwinęły.
151 Zak, 0, | się także do naukowców, których poszukiwania są dla nas
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
152 Bless | go wśród reszty stworzeń, których działalności związanej z
153 I, | wedle różnych aspektów, w których odsłania nam ona całe bogactwo
154 I, | piętnowanie takich sytuacji, w których bywają one gwałcone, starając
155 II, | Słowa Księgi Rodzaju, do których w tej naszej analizie nawiązujemy —
156 II, | ale również w krajach, w których podstawowym warsztatem pracy
157 II, | układów odniesienia, wedle których musi być kształtowany społeczno-etyczny
158 III, | kręgu zagadnień, pośród których kształtowała się ta nauka
159 III, | wyrósł z takich sytuacji, w których robotnicy, „świat pracy”,
160 III, | zespół środków, przy pomocy których człowiek przyswaja sobie
161 III, | takie rodzaje pracy, do których nie potrzeba szczególnego
162 III, | od innych ludzi — tych, których pracy i inicjatywom zawdzięczamy
163 III, | znaczy takich organizmów, w których poszczególni członkowie
164 IV, | właściwych człowiekowi, z których wiele zostało już proklamowanych
165 IV, | troski, miłości i uczucia, których dzieci nieodzownie potrzebują,
166 IV, | wszystkich dziedzinach, w których dochodzą do głosu uprawnienia
167 V, | zbawczą w sercach ludzi, których od początku przeznaczył
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
168 I, 4 | poszczególne kręgi, w ramach których winien być prowadzony2.
169 I, 4 | różnych słabości wewnętrznych, których w okresie posoborowym doznawał
170 I, 5 | postępie różnych form, w których wyraża się kolegialność
171 I, 6 | skarbów ludzkiej osobowości, których — jak dobrze wiemy — nie
172 I, 6 | podkopywania zasad moralności, których brak bardzo szybko daje
173 II, 1 | czas być tymi drogami, po których wszystkim nam kroczyć wypada —
174 II, 5 | szacunkiem do wyznawców Islamu, których wiara chętnie nawiązuje
175 II, 5 | owi „gwałtownicy Boży”, na których patrzyliśmy tyle razy w
176 III, 3 | Oto pytania zasadnicze, których nie może nie stawiać Kościół,
177 III, 4 | nadmiernym gromadzą dobra, których bogactwo staje się nieraz
178 III, 4 | zbrojnych konfliktach i wojnach, których domaga się nie tyle obrona
179 III, 5 | zwrócić się do tych, od których w jakikolwiek sposób zależy
180 IV, 3 | Chrystusa do każdego z tych, których odkupił, prawo do spotkania
181 IV, 4 | społeczność uczniów i wyznawców, z których każdy w jakiś sposób — czasem
182 IV, 4 | najbardziej zobowiązujące, od których też najwięcej zależy w życiu
183 IV, 4 | Chrystusem dla wszystkich, do których On skierowuje ludzi — mężczyzn
184 IV, 5 | rozprzestrzenia się ku wszystkim, których Jezus Chrystus objął i stale
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
185 I, 2, | z tych „prostaczków”, o których kiedyś Jezus powie: „Ojcze (...)
186 I, 3, | wypowiedzi Tradycji, dla których macierzyństwo Maryi w odniesieniu
187 II, 1, | znajdowała się wśród tych, których Jezus posłał „na cały świat,
188 II, 1, | wielkich sanktuariów, w których nie tylko jednostki czy
189 II, 1, | w różnych krajach, wśród których jakże nie wspomnieć Jasnej
190 III, 1, | miłością” do wszystkich, do których posłannictwo Chrystusa było
191 Zak, 0, | licznych i złożonych sprawach, których pełne jest dzisiaj życie
192 Zak, 0, | przesyłam wszystkim, dla których rozważania te są przeznaczone,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
193 I, 1, | wielości „bogów” i „panów”, których uznawał lud. Paweł przeciwstawia
194 I, 4, | wszystkich ludzi dobrej woli, w których sercu działa w sposób niewidzialny
195 III, 2, | porzucić bogów fałszywych, których sami sobie uczynili, i otworzyć
196 III, 5, | 30. Nasze czasy, w których ludzkość jest w fazie przemian
197 IV, 1, | kategorii kościelnych, do których byliśmy przyzwyczajeni.
198 IV, 2, | środowiska społeczno-kulturowe, w których Chrystus i Jego Ewangelia
199 IV, 2, | Ewangelia nie są znane, albo w których brak wspólnot chrześcijańskich
200 IV, 2, | daleko od Chrystusa”, wśród których Kościół „nie zapuścił jeszcze
201 IV, 2, | zapuścił jeszcze korzeni” 53, i których kultura nie doznała jeszcze
202 IV, 2, | narodów i grup ludzi, w których jeszcze nie istnieją, gdyż
203 IV, 3, | są te motywy, za pomocą których ktoś usiłuje znaleźć oparcie
204 IV, 4, | zarysować różne kręgi, w których się ona dokonuje, tak aby
205 IV, 4, | istnieją rozległe obszary, na których nie przeprowadzono ewangelizacji:
206 IV, 4, | grupy ludzi i obszary, do których ewangelizacja nie dotarła.
207 IV, 4, | geograficzne i kulturowe, w których brak jest tubylczych wspólnot
208 IV, 4, | zaniedbując ośrodki, w których rodzi się, można powiedzieć,
209 IV, 4, | symbol nowych miejsc, w których należy głosić Ewangelię. ~
210 IV, 4, | naukowych. Chrześcijanie, których życie i praca przebiega
211 IV, 5, | krajach, szczególnie w tych, w których katolicy są większością
212 V, 4, | wskazać dokładnie etapy, w których ustaje działanie ściśle
213 V, 6, | społeczno-kulturowy tych, do których zostali posłani, przezwyciężając
214 V, 7, | poprzez ich bogactwa duchowe, których głównym i zasadniczym wyrazem
215 V, 7, | wezwania do wiary i chrztu, których Bóg pragnie dla wszystkich
216 VI, 0, | mniej znanych pracowników, których nie należy zapominać: są
217 VI, 2, | zawsze z liczby uczniów tych, których sam chce, aby byli z Nim
218 VI, 4, | Instytutów życia konsekrowanego, których członkowie od chwili, gdy
219 VI, 4, | do zakonnic misjonarek, których dziewictwo dla Królestwa
220 VI, 5, | tych okolicznościach, w których tylko przez nich ludzie
221 VI, 7, | w ustalaniu programów, których potrzebuje Kościół, by w
222 VII, 2, | tym braciom i siostrom, których poprowadzicie po drogach
223 VII, 4, | pochodzących z krajów, z których przybyli ci emigranci oraz
224 VII, 5, | i Kościołów lokalnych, w których oni pracują. Trzeba, by
225 VII, 6, | innych Dzieł Papieskich, których jest duszą168. „Hasłem powinno
226 VII, 7, | już dziś młode Kościoły, z których wiele zaznaje nadzwyczajnego
227 VII, 8, | o różnych kulturach, do których nie dotarło jeszcze przepowiadanie
228 VII, 8, | Ewangelii i rozległe tereny, na których Kościół jest ledwie obecny,
229 VIII, 0, | szczególny sposób do tych, których Bóg powołał, aby byli misjonarzami. ~ ~
230 VIII, 2, | stał się bratem tych, do których został posłany, ażeby nieść
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
231 I, | historyczno-kulturalne dwoma świętymi Braćmi, których szczególne charyzmaty stały
232 I, | tych dwóch Świętych, od których dzieli nas już jedenaście
233 II, | wraz ze swymi uczniami, dla których pragnęli uzyskać święcenia
234 II, | polityczno-religijnych, w wyniku których Metody został uwięziony
235 IV, | pomiędzy Kościołami, do których należeli: pomiędzy Kościołem
236 IV, | instytucjom Kościoła” 19, na których według kanonów najstarszych
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
237 I, | Jednym z owych sposobów, do których sięgano w ostatnich czasach
238 I, | nieustanny bieg wydarzeń, pośród których upływa życie ludzi i społeczeństw. ~
239 I, | złożoność zjawisk, wśród których żyjemy. W rezultacie, wkład
240 II, (8) | Watykańskiego II, wśród których aż 16 razy powołuje się
241 III, | pomocą licznym narodom, wśród których były kraje od pewnego czasu
242 III, (39) | na przytłoczenie długami, których spłata pochłania znaczną
243 III, | Jest to jedna z racji, dla których społeczna nauka Kościoła
244 III, | okolicznościach historycznych, w których wierzący dopatrują się zrządzenia
245 III, | świecie: miliony uchodźców, których wojny, klęski naturalne,
246 III, | międzynarodowych, wśród których wielu czerpie natchnienie
247 III, | organizacje regionalne, których połączone wysiłki pozwalają
248 IV, (51) | jak i poszczególni ludzie, których opanowało skąpstwo, popadają
249 IV, (62) | zasadniczych motywów, dla których Kościół zawsze sprzeciwia
250 IV, | graniczenia zasobów naturalnych, z których część — jak się zwykło mówić —
251 IV, | biologicznym, ale także moralnym, których nie można bezkarnie przekraczać. ~
252 V, | przez sztywne ideologie, w których zamiast współzależności
253 V, | Suma czynników negatywnych, których działanie zmierza w kierunku
254 V, | uwarunkowania i przeszkody, których działanie znacznie wykracza
255 V, | wprowadzeniu „struktur grzechu”, o których mówiłem. Rozważając pewne
256 V, | się w odległych krajach, których być może nigdy nie odwiedzą,
257 V, | i „struktury grzechu”, o których była mowa, mogą zostać przezwyciężone
258 VI, | posłannictwa na różne dziedziny, w których ludzie rozwijają swoją działalność,
259 VI, | wykorzystywania tych Organizacji, których jedyną racją bytu jest dobro
260 VI, | świadczenia sobie wzajemnie usług, których każdy z nich sam nie może
261 VII, | swoich braci; niech dobra, których hojnie udzielasz całej ludzkości,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
262 I, 2, | wspólnie w społecznościach, w których Ewangelię usłyszeli i o
263 I, 2, | Ewangelię usłyszeli i o których każdy mówi, że to jego własny
264 I, 2, | jako środkami zbawienia, których moc pochodzi z samej pełni
265 I, 2, | innych Wspólnotach20, w których pewne aspekty chrześcijańskiej
266 I, 3, | Ewangelię” (Mk 1, 15), od których Jezus rozpoczyna swe posłannictwo,
267 I, 4, | mogli ją zrozumieć ci, dla których przeznaczył ją sam Bóg.
268 I, 7, | partykularnych. Specjalne komisje, których zadaniem jest szerzenie
269 I, 9, | odmiennych sformułowań, za pomocą których wyrażona jest doktryna różnych
270 I, 9, | doktrynalnymi odbiegającymi od tych, których zwykło się używać we własnej
271 I, 9, | stwierdza: „Chociaż prawdy, których Kościół istotnie pragnie
272 II, 1, | ekumenizmu określa Wspólnoty, do których należą ci chrześcijanie,
273 II, 1, | bezpodstawność kalumnii, których ofiarą padają niektóre społeczności.~
274 II, 1, | odmienić wszystkich sytuacji, w których występują ostre napięcia.
275 II, 2, | wszystkich płaszczyznach, w których spotykamy naszych braci
276 II, 3, | duchownych tych Kościołów, w których są one ważne. Warunki takiej
277 II, 5, | odkrycie elementów statycznych, których obecność w tych Kościołach
278 II, 8, | lokalnych Kościołów, wśród których czołowe miejsce zajmują
279 II, 12, | rzecz jedności chrześcijan, których konsekwencje są odczuwalne
280 III, 5, | pozostałych chrześcijan, których pamięć jest obciążona bolesnymi
281 III, 5, | władzy i autorytetowi, bez których funkcja ta byłaby tylko
282 III, 5, | komunia wszystkich Wspólnot, w których mocą wierności Boga zamieszkuje
283 III, 5, | sprawowania owego urzędu, w których możliwe będzie realizowanie
284 III, 7, | przedsięwzięcia minionych wieków, których znaczenia nie należy wszakże
285 Adh, 0, | się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
286 Wprow, 2, | proponować wartości”, z których każdy będzie sam czerpał
287 I, 4, | przykazań nadanych na Synaju, na których On oparł istnienie ludu
288 I, 4, | dalej Mistrza o przykazania, których należy przestrzegać: „Zapytał
289 I, 4, | 37). ~Dwa przykazania, na których „opiera się całe Prawo i
290 I, 5, | błogosławieństw (por. Mt 5, 3-12), z których pierwsze to właśnie błogosławieństwo
291 I, 5, | przede wszystkim obietnice, z których pośrednio wypływają także
292 I, 7, | Zewnętrzne nakazy, o których mówi także Ewangelia, usposabiają
293 I, 8, | świadectwo „wielkich rzeczy”, których Bóg dokonuje w dziejach (
294 I, 8, | dysputy moralnej i wokół których wyłoniły się nowe kierunki
295 II, 1, | moralności chrześcijańskiej, których nie sposób pogodzić ze „
296 II, 1, | Są to bowiem elementy, od których zależy „odpowiedź na głębokie
297 II, 2, | nurtów myślowych, według których istnieje antynomia między
298 II, 6, | specjaliści w dziedzinie etyki, których zawodową powinnością jest
299 II, 6, | pewne określone czyny, których dobrowolne spełnianie pozbawia
300 II, 6, (88) | Starego i Nowego Testamentu, w których pewne czyny odnoszące się
301 II, 6, | uprawnienia i obowiązki, których podstawą jest cielesna i
302 II, 7, | zależy od okoliczności, których nie można z góry dokładnie
303 II, 7, | pewnych normach moralnych, których pierwotny sens i rola zostały
304 II, 10, | 18], 13). Istnieją winy, których nie dostrzegamy, ale które
305 II, 11, | atematyczny”. Konkretne czyny, których źródłem jest owa opcja,
306 II, 12, | dobrze znają przypadki, w których czyn poważny ze względu
307 II, 13, (123)| wszystkich ludzi dobrej woli, w których sercu działa w sposób niewidzialny
308 II, 13, | ludzkich czynów z celami, do których zmierza działający podmiot
309 II, 13, | lepszy dla wszystkich osób, których dotyka: postępowanie byłoby
310 II, 13, | zaangażowana w konkretne wybory, których sama dokonuje: to od nich
311 II, 13, | realizację wartości, do których zmierza, ale byłby nim dwojako:
312 II, 14, | dotyczyło to tylko wypadków, w których prawo było niepewne, i dlatego
313 II, 14, | istnieją konkretne zachowania, których wybór jest zawsze błędem,
314 II, 15, | dóbr strzegą przykazania, w których według św. Tomasza zawarte
315 II, 15, | przedmioty ludzkich aktów, których nie można przyporządkować
316 II, 15, | nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników
317 II, 15, | ostatecznego celu. Natomiast czyny, których przedmiot nie może być przyporządkowany
318 III, 1, | warunkach egzystencji, wewnątrz których się znajduje i które zarazem
319 III, 3, | mądrościowych Zachodu i Wschodu, w których także w sposób wewnętrzny
320 III, 3, | zachować, traci racje, dla których warto żyć” 147. Stanowczy
321 III, 3, | i wartości moralne, dla których musi być gotów nawet oddać
322 III, 4, | wyrozumiałością i miłością, których przykład dawał sam Chrystus,
323 III, 4, | społeczeństwu jako takiemu. Normy, o których mowa, stanowią bowiem solidny
324 III, 4, | drugiej tablicy Dekalogu, o których także Jezus przypomina ewangelicznemu
325 III, 4, | określonych wymogów, do których muszą się dostosować zarówno
326 III, 5, | oburzenie wielkiej rzeszy ludzi, których podstawowe prawa zostały
327 III, 5, | swej natury podmiotem praw, których nikt nie może naruszać:
328 III, 6, | że Bóg nie odrzuca tych, których widzi, ponieważ oczyszcza
329 III, 6, | ponieważ oczyszcza tych, na których patrzy. Przed Jego obliczem
330 III, 7, | narody i społeczności, w których niegdyś kwitła wiara i życie
331 III, 8, | prawdy zasad moralnych, których naucza Magisterium. ~W tę
332 III, 8, | najważniejszych dziedzin, w których mamy okazywać pasterską
|