1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10397
(...) Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
9001 II, 6, | Kościół Boży”, i dodaje, iż w konsekwencji „Kościoły te
9002 II, 6, | doktryny. Wszystko to uczyniono w przekonaniu, że uprawniona
9003 II, 6, | przyniosło owoce zarówno w dziedzinie braterskich relacji,
9004 II, 6, | Równie bogate były jego owoce w sferze relacji ze starożytnymi
9005 II, 6, | Kościołami Wschodu.~Podjęty w ten sposób proces był powolny
9006 II, 7, | 52. W relacjach między Kościołem
9007 II, 7, | dziewięćset lat wcześniej, w 1054 r., stały się symbolem
9008 II, 7, | wydarzenie kościelne, tak bogate w treść ekumeniczną, miało
9009 II, 7, | ekumeniczną, miało miejsce w ostatnich dniach Soboru,
9010 II, 7, | Patriarchy Atenagorasa I w Jerozolimie podczas pielgrzymki
9011 II, 7, | Papieża do Ziemi Świętej w styczniu 1964 r. Przy tej
9012 II, 7, | Patriarchę Atenagorasa w Fanarze (Istambuł), a w
9013 II, 7, | w Fanarze (Istambuł), a w październiku tego samego
9014 II, 7, | był przyjmowany uroczyście w Rzymie. Te modlitewne spotkania
9015 II, 7, | spotkania wyznaczały drogę w kierunku ekumenicznego zbliżenia
9016 II, 7, | jaka istniała między nimi w ciągu pierwszego tysiąclecia.~
9017 II, 7, | który przejął tymczasem w Konstantynopolu następstwo
9018 II, 7, | Atenagorasie. Podczas mej wizyty w Fanarze w dniu 29 listopada
9019 II, 7, | Podczas mej wizyty w Fanarze w dniu 29 listopada 1979 r.
9020 II, 7, | prawosławnymi pozostającymi w kanonicznej jedności z Konstantynopolem.
9021 II, 7, | Konstantynopolem. Warto dodać, że w tym samym czasie były już
9022 II, 7, | tym samym czasie były już w toku przygotowania do przyszłego
9023 II, 7, | jaką mu złożyłem, tak że w grudniu 1987 r. mogłem z
9024 II, 7, | mogłem z radością gościć go w Rzymie, gdzie powitałem
9025 II, 7, | serdecznie i uroczyście, w sposób należny jego godności.
9026 II, 7, | sposób należny jego godności. W ten kontekst eklezjalnego
9027 II, 7, | zwyczaj, zgodnie z którym w uroczystość Świętych Apostołów
9028 II, 7, | Apostołów Piotra i Pawła gościmy w Rzymie delegację Patriarchatu
9029 II, 7, | strony, wzajemny udział w modlitwie przyzwyczaja nas
9030 II, 7, | tym samym do wprowadzenia w czyn woli Chrystusa wobec
9031 II, 7, | znaczenie i wymowę ekumeniczną w stosunkach pomiędzy Wschodem
9032 II, 7, | Papież Paweł VI ogłosił w 1964 r. — w czasie Soboru —
9033 II, 7, | Paweł VI ogłosił w 1964 r. — w czasie Soboru — patronem
9034 II, 7, | dla całych dziejów Europy w ciągu dwóch tysięcy lat
9035 II, 7, | Kościoła bizantyjskiego w czasie, gdy Kościół ten
9036 II, 7, | Kościół ten trwał jeszcze w jedności z Rzymem. Ogłaszając
9037 II, 7, | obudził takie nadzieje. W świętych Cyrylu i Metodym
9038 II, 7, | korzenie, tak jak odnajduje je w św. Benedykcie. Muszą oni
9039 II, 7, | 1988). Kościół katolicki, a w szczególności Stolica Apostolska
9040 II, 7, | Apostolska pragnęła uczestniczyć w jubileuszowych uroczystościach
9041 II, 7, | Chrzest św. Włodzimierza w Kijowie był jednym z wydarzeń
9042 II, 7, | za Uralem aż po Alaskę.~W tej perspektywie jeszcze
9043 II, 7, | oddychać obydwoma płucami! W pierwszym tysiącleciu historii
9044 II, 7, | brzegami Dniepru nastąpiło w czasie, kiedy Kościół na
9045 II, 7, | pełnej komunii należy dążyć w perspektywie jedności, która
9046 II, 7, | Podkreśliłem to stanowczo w Encyklice Slavorum apostoli85,
9047 II, 7, | Cyrylowi i Metodemu oraz w Liście Apostolskim Euntes
9048 II, 8, | wszystko — była rzeczywistością w pierwszym tysiącleciu. Staje
9049 II, 8, | że na Wschodzie istnieje w żywotnym stanie wiele partykularnych,
9050 II, 8, | zaczęła się od Jerozolimy w dniu Pięćdziesiątnicy, a
9051 II, 8, | pierwotny rozwój Kościoła w obrębie ówczesnej oikoumene
9052 II, 8, | Zachodzie kształtowały się zatem w nawiązaniu do tego apostolskiego
9053 II, 8, | dziedzictwa. Jedność Kościoła w granicach pierwszego tysiąclecia
9054 II, 8, | tysiąclecia utrzymywała się w tych strukturach za pośrednictwem
9055 II, 8, | Apostołów, pozostających w komunii z Biskupem Rzymu.
9056 II, 8, | tej jedności, wyrażonej w takich strukturach.~Dekret
9057 II, 8, | Kościoły partykularne trwały w jedności: była to „usilna
9058 II, 8, | powinny ujawniać swą żywotność w stosunkach między Kościołami
9059 II, 8, | pełnej komunii. Oczywiście, w drugim tysiącleciu Bóg nie
9060 II, 8, | Bóg pozwolił nam przyjąć w wierze to świadectwo Apostołów.
9061 II, 8, | Chrzest jesteśmy jednym w Chrystusie Jezusie (por.
9062 II, 8, | jeszcze głębiej; uczestnicząc w darach, jakich Bóg udziela
9063 II, 8, | swemu Kościołowi, trwamy w komunii z Ojcem przez Syna
9064 II, 8, | komunii z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym. (...) W każdym
9065 II, 8, | Syna w Duchu Świętym. (...) W każdym Kościele lokalnym
9066 II, 8, | jakie wyrosły między nami w przeszłości” 89. Jeżeli
9067 II, 8, | tradycją przynosi owoce w życiu Kościoła. „Kościoły
9068 II, 8, | zapożyczył Kościół Zachodni w zakresie liturgii, duchowej
9069 II, 8, | życia wewnętrznego, które w szczególny sposób wyraża
9070 II, 8, | zachodnie” 91. Jak podkreśliłem w ostatnim Liście apostolskim
9071 II, 8, | powiedzieć, że monastycyzm był w starożytności — i wielekroć
9072 II, 8, | starożytności — i wielekroć również w późniejszych czasach — uprzywilejowanym
9073 II, 8, | Wschodzie i na Zachodzie. W zgodzie z prawdą historyczną
9074 II, 8, | mogą znaleźć zastosowanie w konkretnym życiu wiernych
9075 II, 8, | chrześcijanami przez uczestnictwo w sakramentach i innych czynnościach
9076 II, 8, | jednoznacznie przedstawiona w perspektywie duszpasterskiej
9077 II, 8, | duszpasterskiej przez Dyrektorium w sprawie realizacji zasad
9078 II, 8, | zarówno takiego współudziału w kulcie liturgicznym, jak
9079 II, 8, | różnych norm (disciplina) w tej dziedzinie.~Nie należy
9080 II, 8, | eklezjologicznego wymiaru uczestnictwa w sakramentach, zwłaszcza
9081 II, 8, | sakramentach, zwłaszcza w świętej Eucharystii.~ ~
9082 II, 9, | Od chwili swego powstania w 1979 r. Międzynarodowa Komisja
9083 II, 9, | wyznaczone za obopólną zgodą w celu przywrócenia pełnej
9084 II, 9, | starożytnego Kościoła, wyrazi się w pełni w sprawowaniu świętej
9085 II, 9, | Kościoła, wyrazi się w pełni w sprawowaniu świętej Eucharystii.
9086 II, 9, | razem jako wspólną wiarę w tajemnicę Kościoła oraz
9087 II, 9, | stwierdzić i oświadczyć, że „w naszych Kościołach sukcesja
9088 II, 9, | 60. W ostatnim okresie międzynarodowa
9089 II, 9, | uczyniła ważny krok naprzód w bardzo delikatnej debacie
9090 II, 9, | metody, jaką należy stosować w dążeniu do pełnej komunii
9091 II, 9, | Kościołów siostrzanych. Także w tym kontekście stało się
9092 II, 9, | włączenie tych Kościołów w dialog miłości i w dialog
9093 II, 9, | Kościołów w dialog miłości i w dialog teologiczny umocni
9094 II, 9, | Wschodnich, pozostających w komunii z Kościołem katolickim,
9095 II, 9, | katolickiego (...) utrzymuje już w pełni łączność z braćmi
9096 II, 9, | i teologiczna przynależy w swych różnorodnych tradycjach
9097 II, 9, (99) | katolikami i prawosławnymi w nowej sytuacji Europy Środkowej
9098 II, 9, | uczestniczyć konstruktywnie w dialogu miłości i w dialogu
9099 II, 9, | konstruktywnie w dialogu miłości i w dialogu teologicznym, zarówno
9100 II, 9, | powszechnym, przyczyniając się w ten sposób do wzajemnego
9101 II, 9, | zrozumienia i włączając się w dynamiczne poszukiwanie
9102 II, 9, | 61. W tej perspektywie Kościół
9103 II, 9, | między Wschodem i Zachodem. W dążeniu tym czerpie natchnienie
9104 II, 9, | doświadczenia pierwszego milenium. W tym okresie bowiem „rozwój
9105 II, 9, | przekonanie, iż bez względu na to, w jakim Kościele by się znaleźli,
9106 II, 9, | Kościołów wznosiła się, w przedziwnej różnorodności
9107 II, 9, | jedynego Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym; wszystkie
9108 II, 9, | samej struktury Kościoła, w którym różnorodne posługi
9109 II, 9, | świadectwem tej trwałej jedności w różnorodności” 102. W jaki
9110 II, 9, | jedności w różnorodności” 102. W jaki sposób odtworzyć jedność
9111 II, 9, | Kościołem prawosławnym. W tym kontekście będzie można
9112 II, 10, | 62. W okresie po Soborze Watykańskim
9113 II, 10, | działając różnymi metodami i w różnych okresach, nawiązał
9114 II, 10, | często we wrogim środowisku i w tragicznych okolicznościach,
9115 II, 10, | wyznać naszą wspólną wiarę w Jezusa Chrystusa, prawdziwego
9116 II, 10, | który złożył mi wizytę w Rzymie 11 czerwca 1993 r.,
9117 II, 10, | Kościołami: „Mamy razem udział w wierze otrzymanej od Apostołów,
9118 II, 10, | otrzymanej od Apostołów, w tych samych sakramentach
9119 II, 10, | tych samych sakramentach i w tej samej posłudze, zakorzenionej
9120 II, 10, | posłudze, zakorzenionej w sukcesji apostolskiej. (...)
9121 II, 10, | wyznajemy tę samą wiarę w Chrystusa, choć przez długi
9122 II, 10, | podziału między nami” 107.~W ostatnim okresie Pan pozwolił
9123 II, 10, | zechciał złożyć mi wizytę w Rzymie w listopadzie 1994
9124 II, 10, | złożyć mi wizytę w Rzymie w listopadzie 1994 r. Mogliśmy
9125 II, 10, | wyznać razem prawdziwą wiarę w Chrystusa, uwzględniając
9126 II, 11, | chrześcijan, nakreślony w Dekrecie o ekumenizmie,
9127 II, 11, | umieszcza swoje wskazania w kontekście dwóch refleksji
9128 II, 11, | Rzymskiej Stolicy Apostolskiej w czasie najcięższego bodaj
9129 II, 11, | schyłku średniowiecza czy też w późniejszych czasach, łączy
9130 II, 11, | kulturowym, lecz głównie w interpretacji prawdy objawionej” 110.~
9131 II, 11, | wyrosłych z Reformacji. W konsekwencji posiadają one
9132 II, 11, | ekumeniczny rozpoczął się właśnie w kręgu Kościołów i Wspólnot
9133 II, 11, | Wspólnot reformowanych. W tym samym czasie — i to
9134 II, 11, | samym czasie — i to już w styczniu 1920 r. — Patriarchat
9135 II, 11, | i Nauczyciela, przemawia w ten sam sposób do wszystkich,
9136 II, 11, | dialog.~Dekret soborowy w dalszym ciągu stara się „
9137 II, 11, | Świętego, doszukują się w Piśmie Świętym Boga jako
9138 II, 11, | przemawiającego do nich w Chrystusie, zapowiedzianym
9139 II, 11, | Słowie Bożym. Kontemplują w Piśmie Świętym życie Chrystusa
9140 II, 11, | Kościoła do Pisma Świętego, w którym wedle wiary katolickiej
9141 II, 11, | zajmuje specjalne miejsce w wyjaśnianiu i głoszeniu
9142 II, 11, | ekumenicznego] znakomitym narzędziem w potężnym ręku Bożym do osiągnięcia
9143 II, 11, | do całkowitego wcielenia w zgodną z wolą Chrystusa
9144 II, 11, | do pełnego wszczepienia w eucharystyczną wspólnotę” 119.~
9145 II, 11, | historyczne, jakie pojawiły się w okresie Reformacji, dotyczyły
9146 II, 11, | kapłaństwa”, chociaż „sprawując w Świętej Uczcie pamiątkę
9147 II, 11, | wyznają, że oznacza ona życie w łączności z Chrystusem i
9148 II, 11, | tych braci zasila się wiarą w Chrystusa, a krzepi łaską
9149 II, 11, | Bożego. Przejawia się zaś w osobistej modlitwie, w rozważaniu
9150 II, 11, | zaś w osobistej modlitwie, w rozważaniu Pisma Świętego,
9151 II, 11, | rozważaniu Pisma Świętego, w życiu chrześcijańskiej rodziny,
9152 II, 11, | chrześcijańskiej rodziny, w kulcie sprawowanym przez
9153 II, 11, | humanizacji warunków życia w społeczeństwie oraz przywrócenia
9154 II, 11, | chrześcijańskiego życia.~W ten sposób tekst soborowy
9155 II, 11, | staje się coraz pilniejsza w naszych czasach: „wielu
9156 II, 11, | spośród chrześcijan nie zawsze w ten sam sposób pojmuje Ewangelię (...),
9157 II, 11, | co katolicy” 123. W tej rozległej dziedzinie
9158 II, 11, | dialogu wielostronnym już w 1964 r. rozpoczęto proces
9159 II, 11, | Ekumeniczną Radą Kościołów, zaś w 1968 r. teolodzy katoliccy
9160 II, 11, | omówione lub też będą podjęte w niedalekiej przyszłości.
9161 II, 11, | przyszłości. Refleksja podjęta w ramach różnych dialogów
9162 II, 11, | zakorzeniona i rozpowszechniona w organizmie Kościoła, dowodzi,
9163 II, 11, | niezależnie od swojej roli w Kościele i formacji kulturalnej,
9164 II, 11, | formacji kulturalnej, mogą w pewien tajemniczy i głęboki
9165 II, 11, | sposób uczestniczyć aktywnie w tym dążeniu.~ ~
9166 II, 12, | Ekumeniczną Radę Kościołów w jej siedzibie w Genewie
9167 II, 12, | Kościołów w jej siedzibie w Genewie oraz spotykając
9168 II, 12, | braterstwa.~Papież Jan Paweł I w czasie swego bardzo krótkiego
9169 II, 12, | Bóg pozwolił i mnie iść w tym kierunku. Oprócz ważnych
9170 II, 12, | ważnych spotkań ekumenicznych w Rzymie, znamienna część
9171 II, 12, | wspólnoty katolickie pozostają w mniejszości w stosunku do
9172 II, 12, | pozostają w mniejszości w stosunku do Wspólnot reformowanych
9173 II, 12, | część wyznawców Chrystusa w danym społeczeństwie.~
9174 II, 12, | 72. Odnosi się to w sposób szczególny do krajów
9175 II, 12, | szczególną uwagę zasługują w Europie dwie wizyty w Niemczech:
9176 II, 12, | zasługują w Europie dwie wizyty w Niemczech: w listopadzie
9177 II, 12, | dwie wizyty w Niemczech: w listopadzie 1980 r. i na
9178 II, 12, | kwietnia i maja 1987 r.; w Zjednoczonym Królestwie (
9179 II, 12, | maja i czerwca 1982 r.; w Szwajcarii w czerwcu 1984
9180 II, 12, | czerwca 1982 r.; w Szwajcarii w czerwcu 1984 r.; w krajach
9181 II, 12, | Szwajcarii w czerwcu 1984 r.; w krajach skandynawskich i
9182 II, 12, | Islandia), dokąd udałem się w czerwcu w 1989 r. W klimacie
9183 II, 12, | dokąd udałem się w czerwcu w 1989 r. W klimacie radości,
9184 II, 12, | się w czerwcu w 1989 r. W klimacie radości, wzajemnego
9185 II, 12, | Pana wśród nas.~Chciałbym w tym miejscu przypomnieć
9186 II, 12, | świadomym przeżywaniu wiary, w którym uczestniczyłem z
9187 II, 12, | pod moim przewodnictwem w Finlandii i w Szwecji podczas
9188 II, 12, | przewodnictwem w Finlandii i w Szwecji podczas podróży
9189 II, 12, | i północnoeuropejskich. W momencie komunii biskupi
9190 II, 12, | będziemy mogli uczestniczyć w jednej Eucharystii; chcieli
9191 II, 12, | Ten sam gest, jakże bogaty w znaczenie, powtórzyliśmy
9192 II, 12, | znaczenie, powtórzyliśmy w Rzymie podczas Mszy św.,
9193 II, 12, | spotkałem się także za oceanem — w Kanadzie, we wrześniu 1984
9194 II, 12, | zaś we wrześniu 1987 r. w Stanach Zjednoczonych, gdzie
9195 II, 12, | być spotkanie ekumeniczne w Columbii, w Południowej
9196 II, 12, | ekumeniczne w Columbii, w Południowej Karolinie, 11
9197 II, 12, | Liturgia Słowa, sprawowana w Columbii, poświęcona tematyce
9198 II, 12, | radością napawa też fakt, że w poszczególnych Kościołach
9199 II, 12, | posoborowy obfituje również w inicjatywy i działania na
9200 II, 13, | mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21). Sprawdzianem
9201 II, 13, | zasad jest ich realizacja w konkretnym życiu. Soborowy
9202 II, 13, | chrześcijan „pokładanie wiary w Chrystusie wydaje owoce
9203 II, 13, | Chrystusie wydaje owoce w postaci uwielbienia i dziękczynienia
9204 II, 13, | częściej chrześcijanie stają w jednym szeregu, aby bronić
9205 II, 13, | wcielać zasady Ewangelii w życiu społecznym, uobecniać
9206 II, 13, | chrześcijańskiego ducha w nauce i sztuce. Coraz ściślej
9207 II, 13, | humanitarną. Rację bytu znajduje w słowach Chrystusa: „Byłem
9208 II, 13, | Wspólne działanie chrześcijan w społeczeństwie staje się
9209 II, 13, | składanym razem wobec świata w imię Pana. Nabiera ono także
9210 II, 13, | niwie społecznej, ale także w sferze religijnej.~Współpraca
9211 II, 13, | wskazywał, że „wierzący w Chrystusa łatwo mogą się
9212 II, 13, | 76. Jakże nie wspomnieć w tym kontekście o ekumenicznym
9213 II, 13, | pokoju, wyrażającym się w modlitwie i działaniu, które
9214 II, 13, | inaczej. Czyż nie wierzymy w Jezusa Chrystusa, Księcia
9215 II, 13, | do celów politycznych i w rozstrzyganiu sporów.~W
9216 II, 13, | w rozstrzyganiu sporów.~W 1986 r. w Asyżu, podczas
9217 II, 13, | rozstrzyganiu sporów.~W 1986 r. w Asyżu, podczas Światowego
9218 II, 13, | dnia modlili się o pokój — w sposób odrębny, ale równolegle
9219 II, 13, | pominąć Dnia Modlitw o pokój w Europie, zwłaszcza na Bałkanach,
9220 II, 13, | na Bałkanach, szczególnie w Bośni i Hercegowinie, której
9221 II, 13, | przewodniczyłem 23 stycznia 1994 r. w Bazylice Św. Piotra w ramach
9222 II, 13, | r. w Bazylice Św. Piotra w ramach Tygodnia Modlitw
9223 III, 1, | tego błogosławionego dnia, w którym urzeczywistni się
9224 III, 1, | urzeczywistni się pełna jedność w wierze i będziemy mogli
9225 III, 1, | chrześcijan, wyznających wiarę w jeden, święty, powszechny
9226 III, 1, | wszystkich ochrzczonych.~W perspektywie tego celu wszystkie
9227 III, 1, | 78. W ramach ruchu ekumenicznego
9228 III, 1, | sobie nawzajem, aby była w nich naprawdę obecna cała
9229 III, 1, (129) | Rady Kościołów wyraziło w swojej wspomnianej deklaracji
9230 III, 1, (129) | Komisji „Wiara i Ustrój” w Santiago de Compostela (
9231 III, 1, | możliwa. Ta wzajemna pomoc w poszukiwaniu prawdy jest
9232 III, 1, | jedności znalazło wyraz w różnych dokumentach, wydanych
9233 III, 1, | jedności widzialnej, wpisanej w konkretną rzeczywistość,
9234 III, 1, | znakiem owej pełnej komunii w jednym, świętym, katolickim
9235 III, 1, | wystarczającej jedności widzialnej w komunii jednego Kościoła,
9236 III, 1, | najwyższym autorytetem w sprawach wiary a świętą
9237 III, 1, | powierzone Papieżowi i Biskupom w komunii z nim, rozumiane
9238 III, 1, | rozumiane jako sprawowana w imię Chrystusa władza i
9239 III, 1, | Chrystusa i całą ludzkość.~W tym odważnym dążeniu do
9240 III, 1, | wystrzegać się letniości w działaniu na rzecz zjednoczenia,
9241 III, 1, | skłonny jest wszystko widzieć w ujemnym świetle.~Zachowanie
9242 III, 1, | muszą być przestrzegane w całej pełni. Czyż nie takie
9243 III, 2, | przejętą od Apostołów i obecną w życiu wspólnoty wierzących,
9244 III, 2, | 81. Proces ten, w którym należy się kierować
9245 III, 2, | aby jego rezultaty były w należyty sposób rozpowszechnione
9246 III, 2, | charyzmatem powierzonym im w Kościele. Jest też oczywiste,
9247 III, 2, | obowiązki i zadania spoczywają w tej dziedzinie na komisjach
9248 III, 2, | sformułowanie ostatecznej oceny.~W całym tym procesie bardzo
9249 III, 2, | zalecał Papież Jan XXIII w przemówieniu wygłoszonym
9250 III, 3, | fundament dialogu ekumenicznego. W dialogu tym, prowadzonym
9251 III, 3, | winy i oddać samego siebie w ręce Tego, który jest naszym
9252 III, 3, | Nie ulega wątpliwości, że w tej postawie nawrócenia
9253 III, 3, | pokuty i całkowitej ufności w to, że prawda, którą jest
9254 III, 3, | trzeba splatać przed Bogiem i w Jezusie Chrystusie.~Tylko
9255 III, 3, | chrześcijańskich Wspólnot w tę całkowicie wewnętrzną
9256 III, 3, | wewnętrzną duchową przestrzeń, w której Chrystus w mocy Ducha
9257 III, 3, | przestrzeń, w której Chrystus w mocy Ducha Świętego skłania
9258 III, 3, | o duchowej przestrzeni, w której każda wspólnota słyszy
9259 III, 3, | podziału bracia ci zachowali w sobie tak radykalne i absolutne
9260 III, 3, | przywiązanie nie jest potrzebne w tym, co nazwałem „dialogiem
9261 III, 3, | 84. W perspektywie teocentrycznej
9262 III, 3, | między ochrzczonymi komunię w wierności najwyższemu nakazowi
9263 III, 3, | wiary, jaka się objawia w ofierze z życia138. Jeżeli
9264 III, 3, | że jest ona już doskonała w tym, co wszyscy uważamy
9265 III, 3, | uważamy za szczyt życia łaski: w męczeństwie (martyria) aż
9266 III, 3, | martyria) aż do śmierci, w tej najprawdziwszej realistycznej
9267 III, 3, | naszych Wspólnot jest już w rzeczywistości — choć w
9268 III, 3, | w rzeczywistości — choć w sposób niewidzialny — włączona
9269 III, 3, | niewidzialny — włączona na trwałe w pełną komunię świętych,
9270 III, 3, | łasce, znajdują się dziś w komunii Chrystusa uwielbionego.
9271 III, 3, | między ludźmi. Jak śpiewa się w liturgii „koronując świętych,
9272 III, 3, (139) | Przemówienie wygłoszone w słynnym sanktuarium w Namugongo,
9273 III, 3, (139) | wygłoszone w słynnym sanktuarium w Namugongo, Uganda (2 sierpnia
9274 III, 3, | lepiej to zrozumieć. Jeżeli w owej wewnętrznej przestrzeni
9275 III, 3, | 85. Ponieważ Bóg w swoim nieskończonym miłosierdziu
9276 III, 3, | nawet przeciwności posłużyły w niektórych przypadkach do
9277 III, 3, | powołania, jak to dzieje się w życiu świętych. Mimo rozdrobnienia,
9278 III, 4 | Wkład Kościoła Katolickiego w dążenie do jedności chrześcijan~
9279 III, 4, | Konstytucja Lumen gentium w jednym ze swych podstawowych
9280 III, 4, | Kościół Chrystusowy trwa w Kościele katolickim142.
9281 III, 4, | ekumenizmie podkreśla, że w Kościele obecna jest pełnia (
9282 III, 4, | wszyscy będą mieli udział w pełni środków zbawienia,
9283 III, 4, | wzajemnej braterskiej pomocy, w ramach której wspólnoty
9284 III, 4, | także dzięki sposobowi, w jaki zostały w nich uwypuklone
9285 III, 4, | sposobowi, w jaki zostały w nich uwypuklone i są przeżywane
9286 III, 4, | do postępów osiągniętych w ciągu ostatnich trzydziestu
9287 III, 4, | prawa dzielenia się dobrami. W tym kontekście pragnę stwierdzić
9288 III, 4, | jeszcze, że „winniśmy ukazywać w każdej sprawie, że staramy
9289 III, 4, | i czego od nas oczekują, w tym też celu poznawać ich
9290 III, 4, (144) | Oecum. 1, 1392-1446, i w duchu Deklaracji VII Generalnego
9291 III, 5, | Następcy Apostoła Piotra w osobie Biskupa Rzymu, którego
9292 III, 5, | podczas doniosłego spotkania w siedzibie Ekumenicznej Rady
9293 III, 5, | Ekumenicznej Rady Kościołów w Genewie, przekonanie Kościoła
9294 III, 5, | wiarą Ojców zachował on w posłudze Biskupa Rzymu widzialny
9295 III, 5, | zasadniczy temat nie tylko w dialogach teologicznych,
9296 III, 5, | Kościołów, które odbyło się w Santiago de Compostela,
9297 III, 5, | uważniej przyglądają się w nowym świetle tej posłudze
9298 III, 5, (149) | Dokument Posługa duszpasterska w Kościele (13 marca 1981):
9299 III, 5, (149) | 742; problem ukazuje się w jasnej perspektywie w badaniach
9300 III, 5, (149) | się w jasnej perspektywie w badaniach prowadzonych przez
9301 III, 5, | kończy swą drogę właśnie tu, w Rzymie, tu także składa
9302 III, 5, | Apostoł Narodów, właśnie w Rzymie składa swe najwyższe
9303 III, 5, | Kościołem Piotra i Pawła” 150.~W Nowym Testamencie postać
9304 III, 5, | zajmuje miejsce szczególne. W pierwszej części Dziejów
9305 III, 5, | Apostolskich pojawia się on w roli głowy i rzecznika kolegium
9306 III, 5, | duszpasterską misję Piotra w Kościele: „Błogosławiony
9307 III, 5, | lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie
9308 III, 5, | na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz
9309 III, 5, | ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (16, 17-19). Łukasz
9310 III, 5, | ludzkiej słabości Piotra w pełni ujawnia się fakt,
9311 III, 5, | jego szczególna posługa w Kościele jest całkowicie
9312 III, 5, | które zamierza mu powierzyć w swoim Kościele, i że jest
9313 III, 5, | wymagający wobec niego. W czwartej Ewangelii znajdujemy
9314 III, 5, | Czyż można nie dostrzec w miłosierdziu, którego potrzebuje
9315 III, 5, | Łukasz ze swej strony, w cytowanych już słowach Chrystusa,
9316 III, 5, | mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali”,
9317 III, 5, | spadkobierca misji Piotra w Kościele użyźnionym krwią
9318 III, 5, | pełni posługę zakorzenioną w wielokształtnym miłosierdziu
9319 III, 5, | zamysłowi Bożego miłosierdzia i w tej perspektywie należy
9320 III, 5, | zawsze na niego patrzeć. W niej też zrozumiała staje
9321 III, 5, | objawiać światu, uwikłanemu w swoje przewiny i chybione
9322 III, 5, | chybione dążenia, że Bóg w swoim miłosierdziu mimo
9323 III, 5, | posługa jedności, zakorzeniona w dziele Bożego miłosierdzia,
9324 III, 5, | jako „jedynego Pasterza, w którego jedności wszyscy
9325 III, 5, | zatem wszyscy pasterze będą w jednym Pasterzu; niech pozwalają
9326 III, 5, | za jedynym; niech wszyscy w nim przemawiają jednym głosem,
9327 III, 5, | Misja Biskupa Rzymu w gronie wszystkich Pasterzy
9328 III, 5, | głos Chrystusa-Pasterza. W ten sposób w każdym z powierzonych
9329 III, 5, | Chrystusa-Pasterza. W ten sposób w każdym z powierzonych im
9330 III, 5, | Wszystkie Kościoły trwają w pełnej i widzialnej komunii,
9331 III, 5, | bo wszyscy Pasterze są w jedności z Piotrem, a tym
9332 III, 5, | jedności z Piotrem, a tym samym w jedności Chrystusa.~Dzięki
9333 III, 5, | pokusy, by o nich zapomnieć w imię własnych interesów.
9334 III, 5, | okoliczności, przemawia w imieniu wszystkich Pasterzy
9335 III, 5, | wszystkich Pasterzy będących w komunii z nim. Może też —
9336 III, 5, | depozytu wiary152. Dając w ten sposób świadectwo prawdzie,
9337 III, 5, | musi się zawsze dokonywać w komunii. Gdy Kościół katolicki
9338 III, 5, | oni zaś są jego braćmi w posłudze.~To co dotyczy
9339 III, 5, | Wspólnot, wchodzi oczywiście w zakres spraw objętych posługą
9340 III, 5, | stwierdziłem to po raz kolejny w niniejszej Encyklice — że
9341 III, 5, | komunia wszystkich Wspólnot, w których mocą wierności Boga
9342 III, 5, | Jestem przekonany, że ponoszę w tej dziedzinie szczególną
9343 III, 5, | Wspólnot i na wsłuchiwaniu się w kierowaną do mnie prośbę,
9344 III, 5, | za obopólną zgodą” 154.~W ten sposób prymat spełniał
9345 III, 5, | sprawowania owego urzędu, w których możliwe będzie realizowanie
9346 III, 5, (155) | Homilia w Bazylice Watykańskiej w
9347 III, 5, (155) | w Bazylice Watykańskiej w obecności Dimitriosa I,
9348 III, 5, | cierpliwego dialogu na ten temat, w którym moglibyśmy wzajemnie
9349 III, 5, | wołaniem: „aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył,
9350 III, 6, | przez swoją praxis, jak i w oficjalnych tekstach, wyraża
9351 III, 6, | Biskupów z Biskupem Rzymu jest w Bożym zamyśle podstawowym
9352 III, 6, | Eucharystia, wyrażała się w sposób widzialny w posłudze,
9353 III, 6, | wyrażała się w sposób widzialny w posłudze, w której wszyscy
9354 III, 6, | sposób widzialny w posłudze, w której wszyscy Biskupi czują
9355 III, 6, | umocnienie swojej wiary. W pierwszej części Dziejów
9356 III, 6, | jako ten, który przemawia w imieniu grupy Apostołów
9357 III, 6, | funkcja Piotra musi trwać w Kościele, aby był on w świecie —
9358 III, 6, | trwać w Kościele, aby był on w świecie — pozostając pod
9359 III, 6, | właśnie posługi? Przewodniczyć w prawdzie i miłości, aby
9360 III, 7, | ukierunkowaniem misyjnym. W wersecie Janowym, który
9361 III, 7, | przewodnim: „aby i ani stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył,
9362 III, 7, | to ryzyko zapomnienia, iż w rozumieniu Ewangelisty jedność
9363 III, 7, | podział chrześcijan pozostaje w sprzeczności z Prawdą, której
9364 III, 7, | Paweł VI i dał temu wyraz w Adhortacji apostolskiej
9365 III, 7, | budują, ale jako ludzie mocni w wierze, którzy pomimo nieporozumień
9366 III, 7, | dawanym przez Kościół. (...) W tym miejscu trzeba zwrócić
9367 III, 7, | Wspólnota, która wierzy w Chrystusa i z ewangeliczną
9368 III, 7, | pragnie zbawienia ludzkości, w żadnym przypadku nie może
9369 III, 7, | sprawa miłości, którą Bóg; w Jezusie Chrystusie pragnie
9370 III, 7, | zgromadzenia wszystkich w Chrystusie. Jak napisał
9371 Adh, 0, | wcielaniem nauki Vaticanum II w życie każdego człowieka
9372 Adh, 0, | chrześcijan, uznałem, że w naszej epoce ekumenicznej
9373 Adh, 0, | przekonania, które wrył on w świadomość Kościoła katolickiego,
9374 Adh, 0, | katolickiego, i ukazać je w świetle uzyskanych w międzyczasie
9375 Adh, 0, | je w świetle uzyskanych w międzyczasie postępów na
9376 Adh, 0, | Duch Święty uczestniczy w tym dziele i że prowadzi
9377 Adh, 0, | wielką żarliwością i mocą w modlitwie, którą według
9378 Adh, 0, | czwartej Ewangelii wypowiedział w chwili, gdy wkraczał On
9379 Adh, 0, | chwili, gdy wkraczał On w zbawczy dramat swojej Paschy.
9380 Adh, 0, | Wzywam zatem mych Braci w Biskupstwie, aby na wszelkie
9381 Adh, 0, | Troska o jedność wchodzi w zakres misji biskupiej i
9382 Adh, 0, | Bożego, mają czynić, co jest w ich mocy, aby więzy komunii
9383 Adh, 0, | Chrystusa i do Ojca bogatego w miłosierdzie. Modlitwa powinna
9384 Adh, 0, | Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie
9385 Adh, 0, | uzyskać? Pokładając nadzieję w Duchu, który umie oddalić
9386 Adh, 0, | ofiary od tego, kto trwa w niezgodzie, ale raczej każe
9387 Adh, 0, | najpierw z bratem. Tylko w ten sposób nasze modlitwy
9388 Adh, 0, | doskonałości, pokrzepiajcie się w duchu, jedno myślcie, pokój
9389 Adh, 0, | miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą
9390 Adh, 0, | wszystkimi” (2 Kor 13, 11. 13).~W Rzymie, u Św. Piotra, dnia
9391 Adh, 0, | Piotra, dnia 25 maja 1995, w uroczystość Wniebowstąpienia
9392 Adh, 0, | Wniebowstąpienia Pańskiego, w siedemnastym roku mego Pontyfikatu.~
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
9393 Apel | Blessing~ ~Czcigodni Bracia w Biskupstwie, ~pozdrowienie
9394 Apel | wszystkich dziełach Stwórcy, w szczególny zaś sposób w
9395 Apel | w szczególny zaś sposób w człowieku, stworzonym na
9396 Apel | wolność człowieka, który w ten sposób prowadzony jest
9397 Wprow, 1, | zbawienia poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa, „światłość
9398 Wprow, 1, | ludzie stają się „światłością w Panu” i „dziećmi światłości” (
9399 Wprow, 1, | posłuszeństwo nie zawsze jest łatwe. W następstwie tajemniczego
9400 Wprow, 1, | przemieniając „prawdę Bożą w kłamstwo” (por. Rz 1, 25);
9401 Wprow, 1, | osłabia wolę poddania się jej. W konsekwencji człowiek, ulegając
9402 Wprow, 1, | zdołają do końca zgasić w człowieku światła Boga Stwórcy.
9403 Wprow, 1, | człowieku światła Boga Stwórcy. W głębi serca stale tęskni
9404 Wprow, 1, | absolutną prawdą i pragnie w pełni ją poznać, czego wymownym
9405 Wprow, 1, | prowadzi na każdym polu i w każdej dziedzinie. Jeszcze
9406 Wprow, 1, | zmagania, które toczą się w sercu i sumieniu. ~
9407 Wprow, 1, | Odpowiedź można znaleźć tylko w blasku prawdy, która jaśnieje
9408 Wprow, 1, | blasku prawdy, która jaśnieje w głębi ludzkiego ducha, jak
9409 Wprow, 1, | jaśnieje pełnią swego piękna w obliczu Jezusa Chrystusa,
9410 Wprow, 1, | obliczu Jezusa Chrystusa, w tym „obrazie Boga niewidzialnego” (
9411 Wprow, 1, | wyjaśnia się naprawdę dopiero w tajemnicy Słowa Wcielonego.
9412 Wprow, 1, | Chrystus, nowy Adam, już w samym objawieniu tajemnicy
9413 Wprow, 1, | Ojca i Jego miłości objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi
9414 Wprow, 1, (1) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
9415 Wprow, 1, | historii i ludzkich wysiłków w poszukiwaniu sensu życia,
9416 Wprow, 1, | Ewangelii. Zawsze żywa pozostaje w Kościele świadomość, że
9417 Wprow, 1, | znaki czasów i wyjaśniać je w świetle Ewangelii, tak aby
9418 Wprow, 1, | Ewangelii, tak aby mógł w sposób dostosowany do mentalności
9419 Wprow, 1, (4) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
9420 Wprow, 1, | 3. Pasterze Kościoła, w jedności z Następcą św.
9421 Wprow, 1, | którzy bez własnej winy w ogóle nie doszli jeszcze
9422 Wprow, 1, | Cokolwiek bowiem znajduje się w nich z dobra i prawdy, Kościół
9423 Wprow, 1, (6) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
9424 Wprow, 2, | 4. Zawsze, ale zwłaszcza w ciągu ostatnich dwóch stuleci,
9425 Wprow, 2, | starali się osobiście lub w łączności z Kolegium Biskupów
9426 Wprow, 2, | dziedzin ludzkiego życia. W imię Jezusa Chrystusa i
9427 Wprow, 2, | zrozumienia wymagań moralnych w dziedzinie ludzkiej płciowości,
9428 Wprow, 2, | dziedzinie ludzkiej płciowości, w zakresie rodziny, życia
9429 Wprow, 2, | gospodarczego i politycznego. W tradycji Kościoła i w historii
9430 Wprow, 2, | politycznego. W tradycji Kościoła i w historii ludzkości ich nauczanie
9431 Wprow, 2, | prawd doktryny katolickiej w kontekście współczesnych
9432 Wprow, 2, | się bowiem nowa sytuacja, w której wobec nauczania moralnego
9433 Wprow, 2, | kulturowej, religijnej, a także w ścisłym sensie teologicznej.
9434 Wprow, 2, | ludzką wolnością a prawdą. W ten sposób odrzuca się tradycyjną
9435 Wprow, 2, | Magisterium może się wypowiadać w kwestiach moralnych tylko
9436 Wprow, 2, | decyzji i wyborów życiowych. ~W szczególności należy zwrócić
9437 Wprow, 2, | rozpowszechnianymi także w Seminariach i na Wydziałach
9438 Wprow, 2, | Boże przykazania, wpisane w serce człowieka i stanowiące
9439 Wprow, 2, | przestrzegając tych przykazań w każdej sytuacji? Rozpowszechniona
9440 Wprow, 2, | także opinia, która poddaje w wątpliwość istnienie wewnętrznego
9441 Wprow, 2, | 5. W takim kontekście, aktualnym
9442 Wprow, 2, | co zapowiedziałem już w Liście Apostolskim Spiritus
9443 Wprow, 2, | do Was, Czcigodni Bracia w Biskupstwie, dzielący ze
9444 Wprow, 2, | dzieci Bożych”: „Uznając w wierze swoją nową godność,
9445 Wprow, 2, | powołani, by postępować teraz «w sposób godny Ewangelii» (
9446 Wprow, 2, | autentyczny punkt odniesienia w nauczaniu doktryny katolickiej” 11,
9447 Wprow, 2, | moralnego Kościoła, czyniąc to w formie niezbędnego rozeznania
9448 Wprow, 2, | kontrowersji między specjalistami w dziedzinie etyki i teologii
9449 I, 1, | młodzieńcem przytoczona w 19. rozdziale Ewangelii
9450 I, 1, | nauczania moralnego, ujętego w żywej i wyrazistej formie: „
9451 I, 1, | ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i
9452 I, 1, | podszedł pewien człowiek”. W młodzieńcu, którego Ewangelia
9453 I, 1, | życia człowieka. Właśnie w tej perspektywie Sobór Watykański
9454 I, 1, | jakie wierni otrzymali w Chrystusie14 - jedynej odpowiedzi,
9455 I, 2, | które ma kluczowe znaczenie w życiu każdego człowieka
9456 I, 2, | wyrosłym - by tak rzec - w cieniu Bożego prawa. Możemy
9457 I, 2, | zna odpowiedzi zawartej w Prawie. Jest bardziej prawdopodobne,
9458 I, 2, | osobą Jezusa rozbudziła w nim nowe pytania o dobro
9459 I, 2, | Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1, 15). ~
9460 I, 2, | Zmartwychwstałym, który ma życie w sobie i pozostaje zawsze
9461 I, 2, | pozostaje zawsze obecny w Kościele i w świecie. To
9462 I, 2, | zawsze obecny w Kościele i w świecie. To On otwiera wiernym
9463 I, 2, | księgę Pisma i objawiając w pełni wolę Ojca, naucza
9464 I, 2, | Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym,
9465 I, 2, | odnaleźć. Jeśli dokona się w człowieku ów dogłębny proces,
9466 I, 3, | przykazania” (Mt 19, 17). W relacji ewangelistów Marka
9467 I, 3, | zadać pytanie o dobro znaczy w ostatecznej analizie zwrócić
9468 I, 3, | pytanie młodzieńca jest w istocie pytaniem religijnym
9469 I, 3, | zobowiązuje, ma swoje źródło w Bogu, a wręcz jest samym
9470 I, 3, | 1 Kor 11, 7). Posłuchaj, w jaki sposób jesteś Jego
9471 I, 3, | mądrość zostaje wywyższona w umyśle człowieka. Gdy przyglądam
9472 I, 3, | powinien czynić, ujawnia się w momencie, gdy Bóg objawia
9473 I, 3, | obok Mnie!” (Wj 20, 2-3). W „dziesięciu słowach” Przymierza
9474 I, 3, | między Bogiem a Izraelem i w całym Prawie Bóg pozwala
9475 I, 3, | jeszcze, aby wprowadzić go w swoją miłość: „Będę chodził
9476 I, 3, | najważniejszego przykazania zawartą w Księdze Powtórzonego Prawa: „
9477 I, 3, | swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które
9478 I, 3, | życie moralne, włączone w darmowość Bożej miłości,
9479 I, 3, | Boży: jako dar uczestnictwa w Boskiej Dobroci, objawiającej
9480 I, 3, | objawiającej się i udzielającej w Jezusie, którego bogaty
9481 I, 3, | zostanie przy końcu dialogu w pełni objawione przez samego
9482 I, 3, | objawione przez samego Jezusa w wezwaniu: „przyjdź i chodź
9483 I, 4, | stworzył człowieka i gdy w swej mądrości i miłości
9484 I, 4, | istnieniu cel, wpisując w jego serce prawo (por. Rz
9485 I, 4, | jak światłem rozumu wlanym w nas przez Boga. Dzięki niemu
9486 I, 4, | prawo Bóg podarował nam w akcie stworzenia” 19. Uczynił
9487 I, 4, | Uczynił to później także w dziejach Izraela, zwłaszcza
9488 I, 4, | znakiem Nowego Przymierza, w którym prawo zostanie na
9489 I, 4, | nowo i ostatecznie zapisane w sercu człowieka (por. Jr
9490 I, 4, | nowe”, ponieważ zamieszka w nim „nowy duch”, Duch Boży (
9491 I, 4, | Mt 19, 17). Stwierdza w ten sposób istnienie ścisłej
9492 I, 4, | Przykazanie wiąże się z obietnicą: w Starym Przymierzu przedmiotem
9493 I, 4, | miała umożliwić ludowi życie w wolności i sprawiedliwości (
9494 I, 4, | sprawiedliwości (por. Pwt 6, 20-25); w Nowym Przymierzu przedmiotem
9495 I, 4, | wiecznym”, które jest udziałem w życiu samego Boga; osiąga
9496 I, 4, | zalążkiem uczestnictwa w pełni naśladowania Chrystusa.
9497 I, 4, | naśladowania Chrystusa. W istocie, po spotkaniu z
9498 I, 4, | 18). Pyta, co ma czynić w życiu, aby świadczyło ono
9499 I, 4, | centralne znaczenie Dekalogu w stosunku do wszystkich innych
9500 I, 4, | Przykazanie to wyraża w pełni wyjątkową godność
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10397 |