1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10397
(...) Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
1501 1, | można powiedzieć, trwa w Kościele łaska Pięćdziesiątnicy. ~
1502 1, | Sobór: „Duch Święty mieszka w Kościele, a także w sercach
1503 1, | mieszka w Kościele, a także w sercach wiernych, jak w
1504 1, | w sercach wiernych, jak w świątyni (por. 1 Kor 3,
1505 1, | por. 1 Kor 3, 16; 6, 19); w nich przemawia i daje świadectwo
1506 1, | wspólnocie (in communione) i w posłudze, uposaża go w rozmaite
1507 1, | i w posłudze, uposaża go w rozmaite dary hierarchiczne
1508 1, | Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej młodości, ustawicznie
1509 1, | poprzez stulecia i pokolenia. W naszym wieku, kiedy ludzkość
1510 1, | czas Kościoła wyraził się w osób szczególny właśnie
1511 1, | Wiadomo, że był to sobór w szczególnej mierze „eklezjologiczny”:
1512 1, | Kościoła. Można powiedzieć, że w swoim bogatym nauczaniu
1513 1, | Pocieszyciela. Stał się w naszej trudnej epoce nowym
1514 1, | poniekąd Jego „uobecnieniem”. W świetle tego przekonania
1515 1, | pastoralnym i ekumenicznym. W tym znaczeniu również zasługują
1516 1, | trwałym dobrem Ludu Bożego w jego ziemskim pielgrzymowaniu
1517 1, | stały się udziałem Soboru. W tym celu trzeba je dokładnie „
1518 1, | szczególnie jest potrzebne w urzeczywistnianiu dzieła
1519 1, | Lumen gentium. ~Czytamy w Konstytucji duszpasterskiej: „
1520 1, | ludzi, którzy zespoleni w Chrystusie prowadzeni są
1521 1, | są przez Ducha Świętego w swym pielgrzymowaniu do
1522 1, | którego pokarmy ziemskie nigdy w pełni nie nasycą”14. „Duch
1523 2, | 27. Kiedy Chrystus w czasie mowy pożegnalnej
1524 2, | czasie mowy pożegnalnej w Wieczerniku zapowiada przyjście
1525 2, | poślę Go do was”, wówczas — w tym właśnie kontekście —
1526 2, | prawdy” — wedle przytoczonych w tej chwili słów — zostaje
1527 2, | osądzony” (J 16, 8-11). W myśli Chrystusa grzech,
1528 2, | okoliczność, że, zostały one w wypowiedzi Chrystusa połączone
1529 2, | sobą. ~„Grzech” oznacza w tym tekście niewiarę, z
1530 2, | wniebowstąpienia: „idę do Ojca”. W kontekście tak rozumianego „
1531 2, | wykazywał winę „świata” w skazaniu Jezusa na śmierć
1532 2, | sądzie” przekonywać świat, to w tym celu, ażeby kontynuować
1533 2, | celu, ażeby kontynuować w nim Chrystusowe dzieło zbawienia. ~
1534 2, | 28. W dalszym ciągu skoncentrujemy
1535 2, | przekonywanie pozostaje w stałym odniesieniu do „sprawiedliwości” —
1536 2, | do ostatecznego zbawienia w Bogu, do spełnienia ekonomii,
1537 2, | Chrystusowego Krzyża grzech w ekonomii zbawienia (można
1538 2, | Odkupiciela wypowiedziane w Wieczerniku w przededniu
1539 2, | wypowiedziane w Wieczerniku w przededniu męki wpisują
1540 2, | przededniu męki wpisują się w czas Kościoła: przede wszystkim
1541 2, | Prawdy. Wpisują się one w czas Kościoła wciąż na nowo,
1542 2, | Kościoła wciąż na nowo, w każdym pokoleniu, w każdej
1543 2, | nowo, w każdym pokoleniu, w każdej epoce. Potwierdzenie
1544 2, | nasze stulecie — znajdujemy w całokształcie nauczania
1545 2, | Watykańskiego II, przede wszystkim w Konstytucji duszpasterskiej „
1546 2, | Gaudium et spes”. Wiele miejsc w tym dokumencie wyraźnie
1547 2, | obietnic Chrystusa, danych w mowie pożegnalnej Apostołom
1548 2, | Apostołom i Kościołowi. W szczególności zaś owej zapowiedzi,
1549 2, | Wskazuje już na to ów tekst, w który Sobór wyjaśnia, jak
1550 2, | zachowywany, popadł wprawdzie w niewolę grzechu, lecz został
1551 2, | do pełni doskonałości”16. W relacji do tego, bardzo
1552 2, | tekstu należy odczytywać w Konstytucji duszpasterskiej
1553 2, | realizmem wiary sytuację grzechu w świecie współczesnym, a
1554 2, (16) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1555 2, | istotę17. ~Kiedy Chrystus w przeddzień Paschy mówi o
1556 2, | wskazując na ogół grzechów w dziejach ludzkości. Z drugiej
1557 2, | na tym, iż „nie uwierzyli w Niego”, zasięg ów wydaje
1558 2, | drogę do takiego rozumienia, w którym każdy grzech, gdziekolwiek
1559 2, | tych, którzy „nie uwierzyli w Niego”, skazując Jezusa
1560 2, | 30. W dniu Pięćdziesiątnicy znalazły
1561 2, | Chrystusa z mowy pożegnalnej, a w szczególności owa zapowiedź,
1562 2, | przekona świat o grzechu”. W dniu tym, na apostołów skupionych
1563 2, | na apostołów skupionych w modlitwie, wraz z Maryją,
1564 2, | Maryją, Matką Chrystusa, w tymże samym Wieczerniku
1565 2, | Duch Święty, jak to czytamy w Dziejach Apostolskich: „
1566 2, | wstąpienie do nieba. Jeszcze w momencie wniebowstąpienia
1567 2, | będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei,
1568 2, | świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii,
1569 2, | Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce
1570 2, | zapowiedzi z Wieczernika. W dniu Pięćdziesiątnicy zaś
1571 2, | otrzymali podczas modlitwy w Wieczerniku, występuje wobec
1572 2, | Ale wy też świadczycie”. W pierwszym jerozolimskim
1573 2, | apostołów. Równocześnie zaś, w samej treści tego pierwszego
1574 2, | odrzucenia Chrystusa, jest w sposób organiczny zespolone
1575 2, | Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. W takim zaś zespoleniu samo
1576 2, | 47). Uwydatnia się to już w pierwszym przemówieniu,
1577 2, | każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na
1578 2, | grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz
1579 2, | Ducha Świętego” (Dz 2, 37). ~W taki sposób „przekonywanie
1580 2, | o odpuszczeniu grzechów w mocy Ducha Świętego. Piotr
1581 2, | mocy Ducha Świętego. Piotr w swoim jerozolimskim przemówieniu
1582 2, | przekonania o grzechu, zawiera w sobie wewnętrzny sąd sumienia —
1583 2, | 22). Tak więc odnajdujemy w owym „przekonywaniu o grzechu”
1584 2, | ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. W ten sposób wypełniają się
1585 2, | wam objawi”. Kiedy więc, w czasie wydarzeń Pięćdziesiątnicy,
1586 2, | było największym grzechem, w sercu Odkupiciela odpowiada
1587 2, | podstawie Kościół nie waha się w liturgii rzymskiej w czasie
1588 2, | się w liturgii rzymskiej w czasie wigilii wielkanocnej
1589 2, | co roku: „O felix culpa!” w śpiewanym przez diakona
1590 2, | można krótko ująć: do Ojca — w Synu — przez Ducha Świętego.
1591 2, | Baranka — jak to ma miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy —
1592 2, | kiedykolwiek popełnionym w dziejach człowieka: ukazuje
1593 2, | grzechu, każdego grzechu — w relacji do Krzyża Chrystusa.
1594 2, | Krzyża Chrystusa. Ukazany w tej relacji grzech, zostaje
1595 2, | grzech, zostaje rozpoznany w pełnej skali zła, jaka jest
1596 2, | zostaje zidentyfikowany w pełnym wymiarze mysterium
1597 2, | por. 2 Tes 2, 7), jakie w sobie zawiera i kryje. Tego
1598 2, | Równocześnie bowiem grzech, ukazany w relacji do Krzyża Chrystusa,
1599 2, | zostaje zidentyfikowany w pełnym zarazem wymiarze „
1600 2, | wymiar grzechu odnajdujemy w świadectwie początku, zapisanym
1601 2, | świadectwie początku, zapisanym w Księdze Rodzaju (por. Rdz
1602 2, | wymiaru pierworodnego grzechu w dziejach człowieka, a zarazem
1603 2, | dziejach człowieka, a zarazem w całokształcie zbawczej ekonomii.
1604 2, | ekonomii. Można powiedzieć, iż w grzechu tym mysterium iniquitatis
1605 2, | świadectwa początku, grzech w swoim pierworodnym wymiarze
1606 2, | wymiarze kształtuje się w woli — oraz w sumieniu —
1607 2, | kształtuje się w woli — oraz w sumieniu — człowieka przede
1608 2, | odsunięcie prawdy, zawartej w Słowie Bożym, stwarzającym
1609 2, | Kiedy więc Chrystus mówi w przeddzień swojej męki o
1610 2, | tych, którzy „nie uwierzyli w Niego”, wówczas ta Jego
1611 2, | kształtem wpisuje się ponuro w tajemnice stworzenia. Mówi
1612 2, | wobec każdego stworzenia”, „w Nim (bowiem) zostało wszystko
1613 2, | Niego” (por. Kol 1, 15-1.8). W świetle tej prawdy rozumiemy,
1614 2, | nieposłuszeństwo” zakłada w tajemnicy początku poniekąd
1615 2, | uwierzyli”, jakie powtórzy się w odniesieniu do tajemnicy
1616 2, | odsunięcie prawdy zawartej w Słowie Ojca. Odrzucenie
1617 2, | Odrzucenie to wyraża się w czynie jako „nieposłuszeństwo”
1618 2, | odrzucenie prawdy, zawartej w Słowie Ojca, poprzez które:
1619 2, | głębokości Ojca i Słowa-Syna w tajemnicy stworzenia. Jest
1620 2, | przedwiecznym, nie stworzonym Darem. W Nim zawiera się źródło i
1621 2, | początku, jakie znajdujemy w, całym Objawieniu, a naprzód
1622 2, | całym Objawieniu, a naprzód w Księdze Rodzaju, jest tu
1623 2, | Równocześnie zaś ten sam człowiek w swoim człowieczeństwie zostaje
1624 2, | wreszcie wezwanie do przyjaźni, w której nadprzyrodzone „głębokości
1625 2, | Kol 1, 15; 1 Tm 1, 17) w nadmiarze swej miłości zwraca
1626 2, | dlatego też On jeden może w pełni „przekonać o grzechu”
1627 2, | wymiar grzechu, spowodowany w woli człowieka działaniem „
1628 2, | przekonywa więc świat o grzechu w związku z tym „sądem”, ale
1629 2, | sądem”, ale stale prowadząc w stronę „sprawiedliwości”,
1630 2, | początku, jakie odczytujemy w całym Piśmie Świętym i tradycji,
1631 2, | zarazem najpełniejszy) zapis w Księdze Rodzaju, grzech
1632 2, | Księdze Rodzaju, grzech w swoim pierworodnym kształcie
1633 2, | Równocześnie jednak, w świetle całego kontekstu
1634 2, | nieposłuszeństwa sięgają głęboko w całą sytuację ontyczną człowieka.
1635 2, | zawsze tylko stworzeniem; w swoim istnieniu i istocie
1636 2, | nieprzekraczalną dla istoty stworzonej. W tym znaczeniu należy rozumieć
1637 2, | czyli pokusy, sformułowanej w tekście biblijnym, nakłaniają
1638 2, | ostatecznym źródłem ładu moralnego w świecie przez siebie stworzonym.
1639 2, | dobra i zła, tak jak Bóg”. W świecie stworzonym Bóg pozostaje
1640 2, | źródłem ładu moralnego w człowieku i w świecie. „
1641 2, | moralnego w człowieku i w świecie. „Nieposłuszeństwo”
1642 2, | grzechu, jaki wpisuje się w tajemnice ludzkiego początku.
1643 2, | nim „przekonywać świata” w relacji do Krzyża Chrystusa
1644 2, | świadectwa początku, Bóg w tajemnicy stworzenia objawił
1645 2, | wezwany, aby uczestniczył w prawdzie i miłości. Uczestnictwo
1646 2, | Uczestnictwo to oznacza życie w zjednoczeniu z Bogiem, które
1647 2, | się od tego uczestnictwa. W jakiej mierze? Z pewnością
1648 2, | zdolny do takiej miary22. W samym opisie Księgi Rodzaju
1649 2, | tego, który „grzeszy (trwa w grzechu) od początku” (1
1650 2, | również pewną podatność w stosunku do tej motywacji,
1651 2, | motywacji, jaka zawiera się w pierwszej namowie do grzechu
1652 2, | motywacji nieustannie ponawianej w ciągu całych dziejów człowieka
1653 2, | Znajdujemy się tutaj w samym centrum tego, co można
1654 2, | Bóg-Stwórca zostaje postawiony w stan podejrzenia, głębiej
1655 2, | podejrzenia, głębiej jeszcze: w stan oskarżenia w świadomości
1656 2, | jeszcze: w stan oskarżenia w świadomości stworzeń. Po
1657 2, | stworzeń. Po raz pierwszy w dziejach człowieka dochodzi
1658 2, | absolutne Dobro — wówczas, kiedy w dziele stworzenia objawiło
1659 2, | stwórcza Miłość. Któż może w pełni „przekonać o grzechu”
1660 2, | zagrożenia dla człowieka. W ten sposób zostaje zaszczepiony
1661 2, | zaszczepiony przez szatana w psychice człowieka bakcyl
1662 2, | przeciwnikiem Boga! ~Analiza grzechu w jego pierworodnym wymiarze
1663 2, | ludzkości stałe ciśnienie w kierunku odrzucenia Boga
1664 2, | Człowiek będzie skłonny widzieć w Bogu dla siebie przede wszystkim
1665 2, | dobra. Potwierdza się to w naszej nowożytnej epoce,
1666 2, | wyłącznie do człowieka! W tym procesie myślenia i
1667 2, | więcej, samo (...) zapada w mroki przez zapomnienie
1668 2, | śmierci Boga” łatwo może się w skutkach okazać na płaszczyźnie
1669 2, (24) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1670 2 | który przeobraża cierpienie w odkupieńczą miłość ~
1671 2, | został nazwany przez Jezusa w mowie pożegnalnej w Wieczerniku
1672 2, | Jezusa w mowie pożegnalnej w Wieczerniku Parakletem.
1673 2, | wykazywać zło, jakie się w nim zawiera. To znaczy:
1674 2, | grzechu nie sposób dosięgnąć w całej jego bolesnej rzeczywistości,
1675 2, | tajemnica grzechu zaistniała w świecie na gruncie odniesienia
1676 2, | które to kłamstwo postawiło w stan oskarżenia, w stan
1677 2, | postawiło w stan oskarżenia, w stan permanentnego podejrzenia,
1678 2, | niewyrażalny, jaki z powodu grzechu w jego antropomorficznej wizji
1679 2, | święta zda się dostrzegać w „głębokościach Bożych”,
1680 2, | głębokościach Bożych”, w samym niejako sercu nieogarnionej
1681 2, | odpowiada tej „obrazie” w niezgłębionym życiu Ojca,
1682 2, | czy zranienia; jednakże w „głębokościach Bożych” jest
1683 2, | jest miłość ojcowska, która w języku biblijnym wobec grzechu
1684 2, | ekonomię miłości odkupieńczej w Jezusie Chrystusie, ażeby —
1685 2, | potężniejsza od grzechu w dziejach człowieka. Ażeby
1686 2, | stworzenia przez Boga. To właśnie w Nim możemy pojąć uosobioną
1687 2, | uosobioną i zrealizowaną w sposób transcendentny ową
1688 2, | Przymierza, przypisuje Bogu. W człowieku miłosierdzie wyraża
1689 2, | współczucie wobec nędzy bliźniego. W Bogu Duch-Miłość przetwarza
1690 2, | sprawę grzechu ludzkiego w nowe obdarowanie zbawczą
1691 2, | zbawczą miłością. Z Niego, w jedności Ojca i Syna, rodzi
1692 2, | człowieka — cierpienie to w jakiś sposób udzieliło się
1693 2, | to Duch Święty wejdzie w cierpienie ludzkie i kosmiczne
1694 2, | ustach Chrystusa Odkupiciela, w którego człowieczeństwie
1695 2, | zepsuciu”, a nade wszystko w głębi ludzkich sumień, jak
1696 2, | grzech zostaje przezwyciężony w ofierze Baranka Bożego,
1697 2, | dokonuje odkupienia świata. W ten sposób Duch Prawdy,
1698 2, (25) | W jęz greckim paraxalein =
1699 2, | ofiary Chrystusa wypowiedział w bardzo znamiennych słowach
1700 2, | ofiar Starego Przymierza, w których „krew kozłów i cielców (...)
1701 2, | obecności Ducha Świętego w całym życiu Chrystusa pozwalają
1702 2, | Chrystusa pozwalają nam dostrzec w tym tekście jakby zachętę
1703 2, | nad obecnością tegoż Ducha w odkupieńczej ofierze Słowa
1704 2, | zgodnie z obietnicą daną w Wieczerniku Jezus Chrystus
1705 2, | Wieczerniku Jezus Chrystus w dniu swego Zmartwychwstania „
1706 2, | Zmartwychwstania „przyniesie” Apostołom w ranach ukrzyżowania i „da”
1707 2, | jak mówił Szymon Piotr w domu setnika Korneliusza (
1708 2, | Hebrajczyków tłumaczą teraz, w jaki sposób Chrystus „złożył
1709 2, | przez Ducha wiecznego”. W ofierze Syna Człowieczego
1710 2, | poczęciu i przyjściu na świat, w Jego życiu ukrytym i w Jego
1711 2, | w Jego życiu ukrytym i w Jego posłudze. Według Listu
1712 2, | i Kalwarię, Chrystus sam w swoim człowieczeństwie otworzył
1713 2, | wycierpiał” (Hbr 5, 7 n). W ten sposób List ten ukazuje,
1714 2, | człowieczeństwo poddane grzechowi w potomkach pierwszego Adama,
1715 2, | pierwszego Adama, stało się w Jezusie Chrystusie doskonale
1716 2, | nowe człowieczeństwo, które w Jezusie Chrystusie poprzez
1717 2, | Adamowy grzech. Odnalazło się w samym Bożym źródle pierworodnego
1718 2, | pierworodnego obdarowania: w Duchu, który przenika głębokości
1719 2, | Syn Boży — jako Człowiek — w żarliwej modlitwie swojej
1720 2, | człowieczeństwo, przekształcić je w doskonałą ofiarę poprzez
1721 2, | nieskalaną ofiarę” (Hbr 9, 14). W swoim człowieczeństwie był
1722 2, | co znaczy, że Duch Święty w szczególny sposób działał
1723 2, | szczególny sposób działał w tym absolutnym samooddaniu
1724 2, | aby przemienić cierpienie w odkupieńczą miłość. ~
1725 2, | 41. W Starym Testamencie kilkakrotnie
1726 2, | ogniem z nieba” działającym w głębi tajemnicy Krzyża.
1727 2, | do Ojca, wprowadzając ją w Boski wymiar trynitarnej
1728 2, | ostateczny ludzki wyraz w Chrystusie ukrzyżowanym.
1729 2, | paradoksalna tajemnica miłości: w Chrystusie cierpi Bóg odrzucony
1730 2, | stworzenia od początku. W głębi tajemnicy Krzyża działa
1731 2, | na nowo do uczestnictwa w życiu, jakie jest w Bogu
1732 2, | uczestnictwa w życiu, jakie jest w Bogu samym. ~Duch Święty
1733 2, | Miłość i Dar zstępuje niejako w samo serce ofiary, która
1734 2, | która jednoczy Syna z Ojcem w trynitarnej komunii. Ponieważ
1735 2, | ta Krzyżowa ofiara jest w pełnym tego słowa znaczeniu
1736 2, | czynem Chrystusa, dlatego też w tej ofierze „otrzymuje”
1737 2, | Ducha Świętego. Otrzymuje Go w taki sposób, że może On —
1738 2, | Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku, „tchnie na
1739 2, | Świętym i ogniem” (Mt 3, 11). W tych słowach Jezusa Duch
1740 2, | jako Miłość, która działa w głębi tajemnicy paschalnej:
1741 2, | znajduje swój codzienny wyraz w liturgii rzymskiej, gdy
1742 2, | dałeś życie światu (...)”. W III zaś Modlitwie Eucharystycznej,
1743 2, | definitywnie objawiony i zarazem w nowy sposób uobecniony.
1744 2, | Ducha Świętego!”. Zostaje w ten sposób objawiony Duch
1745 2, | zapowiedzi z mowy pożegnalnej w Wieczerniku.. Objawienie
1746 2, | bowiem od początku działał w tajemnicy stwarzania i w
1747 2, | w tajemnicy stwarzania i w dziejach Starego Przymierza
1748 2, | człowiekiem. Działanie to zostało w pełni potwierdzone posłannictwem
1749 2, | Mesjasza, który przyszedł w mocy Ducha Świętego. U szczytu
1750 2, | Święty staje się obecny w pośrodku tajemnicy paschalnej
1751 2, | pośrodku tajemnicy paschalnej w pełni swojej Boskiej podmiotowości:
1752 2, | zbawcze dzieło, zakorzenione w ofierze Krzyża. Bez wątpienia
1753 2, | Kościołowi. Niemniej — w ludziach i poprzez ludzi —
1754 2, | podmiotem jego urzeczywistniania w duszy człowieka i w dziejach
1755 2, | urzeczywistniania w duszy człowieka i w dziejach świata: niewidzialny,
1756 2, | Chrystusa zmartwychwstałego, w sposób szczególny uwydatniają
1757 2, | o sądzie”. Tylko bowiem w tym odniesieniu tłumaczą
1758 2, | przekazywali ją swym następcom w Kościele. Jednakże władza
1759 2, | Nawracajcie się i wierzcie w ewangelię!” (Mk 1, 15).
1760 2, | jakie Duch Święty podejmuje w nowy sposób w mocy Odkupienia,
1761 2, | podejmuje w nowy sposób w mocy Odkupienia, dokonanego
1762 2, | mówiąc o powołaniu człowieka, w szczególności zaś o godności
1763 2, | osoby ludzkiej. Sumienie w szczególny sposób stanowi
1764 2, | sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa (...)
1765 2, | zaszczepiona przez Stwórcę w człowieku, jest kluczowa
1766 2, | podmiotu. Równocześnie zaś „w głębi sumienia człowiek
1767 2, | głęboko natomiast jest w nie wpisana zasada posłuszeństwa
1768 2, | rodzaju (por. Rdz 2, 9. 17). W tym właśnie znaczeniu jest
1769 2, | wewnętrznym sanktuarium”, w którym „rozbrzmiewa głos
1770 2, | wówczas, gdy człowiek uznaje w nim tylko zasadę ładu moralnego,
1771 2, | odniesienia do Stwórcy: właśnie w tym odniesieniu sumienie
1772 2, | może urzeczywistniać się w człowieku na innej drodze,
1773 2, | służy ono „rozwiązywaniu w prawdzie tylu problemów
1774 2, | które narzucają się tak w życiu jednostek, jak i we
1775 2, (27) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1776 2, | dobra i zła, jak to czytamy w tejże samej Konstytucji
1777 2, | wszystko, co godzi w samo życie, jak wszelkiego
1778 2, | zadawane ciału i duszy, wysiłki w kierunku przymusu psychicznego;
1779 2, | nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników
1780 2, | odpowiedzialne osoby”. Nazwawszy w ten sposób po imieniu wielorakie
1781 2, (28) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1782 2, | zbiorowe”30. Synod Biskupów w 1983 roku o pojednaniu i
1783 2, | 44. W Wieczerniku, w przeddzień
1784 2, | 44. W Wieczerniku, w przeddzień swojej męki,
1785 2, | przeddzień swojej męki, a z kolei w wieczór wielkanocny, Jezus
1786 2, | Tego, który świadczy, że w dziejach ludzkości trwa
1787 2, | zostanie zidentyfikowany w całej skali tego zła, jakie
1788 2, | korzeni grzechu, które tkwią w ludzkim wnętrzu, jak to
1789 2, | cierpi dzisiejszy świat, w istocie wiążą się z bardziej
1790 2, | równowagi, które ma miejsce w sercu ludzkim. W samym bowiem
1791 2, | miejsce w sercu ludzkim. W samym bowiem człowieku wiele
1792 2, | czuje się nieograniczony w swoich pragnieniach i powołany
1793 2, | tak jak i jego uwarunkowań w przebiegu dziejów. Zstępujemy
1794 2, | przebiegu dziejów. Zstępujemy w ten sposób do owych pierwotnych
1795 2, | Święty „przekonywa o grzechu” w relacji do tajemnicy początku,
1796 2, | przekonywa o grzechu” zawsze w relacji do Chrystusowego
1797 2, | do Chrystusowego Krzyża. W tej relacji chrześcijaństwo
1798 2, (32) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1799 2, | Człowiek więc, „wplątany” w tę walkę, w zmaganie się
1800 2, | wplątany” w tę walkę, w zmaganie się z grzechem
1801 2, | zmaganie się z grzechem w oparciu o głos własnego
1802 2, | musi się trudzić, aby trwać w dobrym i nie będzie mu dane
1803 2, | Bożej osiągnąć jedności w samym sobie”35. Sobór słusznie
1804 2, | odbudować prawdę i miłość w samym sercu człowieka. Wiadomo,
1805 2, | Wiadomo, że uznanie zła w sobie samym wiele nieraz
1806 2, | nakazuje i zakazuje, ale sądzi w świetle swoich nakazów i
1807 2, | stworzenia człowieka, który w języku antropomorficznym
1808 2, | wyrzutu”, który wpisując się w „serce” Trójcy Świętej mocą
1809 2, | wyraża się bólem Krzyża, w Chrystusowym posłuszeństwie
1810 2, | ludzkiemu sumieniu uczestniczyć w tamtym bólu, wówczas cierpienie
1811 2, | odzwierciedleniem tego procesu, w którym wyrzut przemienia
1812 2, | którym wyrzut przemienia się w zbawczą miłość, która umie
1813 2, | Przez takie nawrócenie w Duchu Świętym człowiek otwiera
1814 2, | Świętym człowiek otwiera się w stronę przebaczenia, w stronę
1815 2, | się w stronę przebaczenia, w stronę odpuszczenia grzechów.
1816 2, | stronę odpuszczenia grzechów. W całej tej wspaniałej dynamice
1817 2, | Głębia przyzywa głębię”)37. W stosunku do tej właśnie „
1818 2, | Chrystusowego „odejścia” w tajemnicy paschalnej: przychodzi
1819 2, | tajemnicy paschalnej: przychodzi w każdym konkretnym fakcie
1820 2, | nawrócenia — odpuszczenia, w mocy ofiary krzyżowej; w
1821 2, | w mocy ofiary krzyżowej; w niej bowiem „krew Chrystusa
1822 2, | żywemu” (por. Hbr 9, 14). W ten sposób wypełniają się
1823 2, | Wy Go znacie, ponieważ w was przebywa i w was będzie” (
1824 2, | ponieważ w was przebywa i w was będzie” (J 14, 17). ~ ~
1825 2, | wszystkich Synoptyków, pozostają w związku ze szczególnym grzechem,
1826 2, | Świętemu”. Oto ich zapis w troistym brzmieniu: ~Mateusz: „
1827 2, | będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym” (
1828 2, | odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym” (Mt 12, 31 n.). ~
1829 2, | Ducha Świętego, działającego w mocy Chrystusowej ofiary
1830 2, | przyjście”, jakie dokonało się w tajemnicy paschalnej, a
1831 2, | Ducha i Krew, pozostaje w „martwych uczynkach”, w
1832 2, | w „martwych uczynkach”, w grzechu. Bluźnierstwo przeciw
1833 2, | Duchowi Świętemu polega więc w konsekwencji na radykalnej
1834 2, | nawrócenia, dokonanego przezeń w sumieniu. Jeśli Chrystus
1835 2, | może być odpuszczone ani w tym, ani w przyszłym życiu,
1836 2, | odpuszczone ani w tym, ani w przyszłym życiu, to owo „
1837 2, | zawsze” pozostają otwarte w ekonomii zbawienia, w której
1838 2, | otwarte w ekonomii zbawienia, w której wypełnia się posłannictwo
1839 2, | weźmie” — powiedział Jezus. W ten sposób dopełnia On w
1840 2, | W ten sposób dopełnia On w ludzkich duszach dzieła
1841 2, | rzekomego „prawa” do trwania w złu, we wszystkich innych
1842 2, | innych grzechach, i który w ten sposób odrzuca Odkupienie.
1843 2, | Człowiek pozostaje zamknięty w grzechu, uniemożliwiając
1844 2, | jakby nieistotne i nieważne w swoim życiu. Jest to stan
1845 2, | samozamknięcia i otworzyć się w kierunku Boskich źródeł
1846 2, | o grzechu”, spotyka się w ten sposób z wewnętrznym
1847 2, | która jakby utwierdziła się w wolnym wyborze: Pismo Święte
1848 2, | serca odpowiada poniekąd w naszej epoce utrata poczucia
1849 2, | poczucia grzechu”40. Idzie ona w parze z „utratą poczucia
1850 2, | poczucia Boga”. Czytamy w Adhortacji: „W rzeczywistości
1851 2, | Czytamy w Adhortacji: „W rzeczywistości Bóg jest
1852 2, | bejem człowieka, który nosi w sobie Boże ziarno. Dlatego
1853 2, | umocni się poczucie grzechu w odniesieniu do człowieka
1854 2, (40) | Stanów Zjednoczonych Ameryki w Bostonie (26 października
1855 2, | działaniem Ducha Prawdy. W tym świetle szczególnej
1856 2, | żarliwością błagać o to, ażeby w świecie nie narastał ten
1857 2, | przeciwnie, grzech ten cofał się w duszach ludzkich — a pośrednio
1858 2, | duszach ludzkich — a pośrednio w całych środowiskach i w
1859 2, | w całych środowiskach i w różnych społeczeństwach —
1860 2, | 48. Chrystus w swym pożegnalnym przemówieniu
1861 2, | które przeciwstawia się w dziejach człowieka grzechowi,
1862 2, | sumień i dziele społeczeństw w wielkiej rodzinie ludzkości
1863 2, | rodzinie ludzkości nie opadały w stronę bieguna grzechu,
1864 2, | stronę bieguna grzechu, w stronę odrzucenia Bożych
1865 2, | Boga” — ale wznosiły się w stronę tej miłości, w której
1866 2, | się w stronę tej miłości, w której objawia się Duch,
1867 2, | sprawiedliwości, jaka wkroczyła w dziele człowieka wraz z
1868 2, | wraz z Jezusem Chrystusem. W ten sposób ci, którzy „przekonani
1869 2, | por. J 16, 11). Nawrócenie w Bosko-ludzkiej głębi tajemnicy
1870 2, | jakimi grzech jest powiązany w całokształcie mysterium
1871 2, | sprawiedliwości, która jest w Jezusie Chrystusie — gdyż
1872 2, | przez prawdę i miłość. ~W sprawiedliwości tej Duch
1873 2, | objawia się i uobecnia w człowieku jako Duch życia
1874 3, | końcu dwudziestego wieku i w perspektywie trzeciego tysiąclecia
1875 3, | Jezusa Chrystusa, gdy stajemy w obliczu wielkiego Jubileuszu,
1876 3, | czasu” (por. Ga 4, 4), gdyż w nim dziele człowieka zostały
1877 3, | Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął,
1878 3, | Nazaretu, wypowiadają się w tej sprawie w taki sam sposób.
1879 3, | wypowiadają się w tej sprawie w taki sam sposób. Według
1880 3, | rzeczy Józef, otrzymuje w czasie snu następujące wyjaśnienie: „(...)
1881 3, | Świętego jest to, co się w Niej poczęto. Porodzi Syna,
1882 3, | współistotny Ojcu i Synowi — jest w absolutnej tajemnicy Trójjedynego
1883 3, | jakie pochodzi od Boga — w porządku stworzenia; jest
1884 3, | samo udzielania się Boga w porządku łaski. Tajemnica
1885 3, | samoudzielania się Boga w porządku łaski. ~Poczęcie
1886 3, | jakiego dokonał Duch Święty w dziejach stworzenia oraz
1887 3, | dziejach stworzenia oraz w dziejach zbawienia: szczytem
1888 3, | się także — jeśli wnikamy w jego głębię — do Sprawcy
1889 3, | samoudzielania się Trójjedynego Boga w Duchu Świętym. „Za sprawą
1890 3, | Bóstwa i człowieczeństwa w jednej Osobie Słowa-Syna.
1891 3, | Łk 1, 38), poczyna się w Niej w sposób dziewiczy
1892 3, | 38), poczyna się w Niej w sposób dziewiczy człowiek:
1893 3, | swoją definitywną pełnię w dziejach stworzenia i zbawienia.
1894 3, | szczególne natężenie i wymowę w wypowiedzi Ewangelii Janowej: „
1895 3, | tylko ludzkiej natury, ale — w tej naturze — poniekąd wszystkiego,
1896 3, | Kol 1, 15), wcielając się w konkretne człowieczeństwo
1897 3, | Chrystusa, jednoczy się w pewien sposób z całą rzeczywistością
1898 3, | Łk 3, 6; 1 Pt 1, 24) — a w niej z wszelkim „ciałem”,
1899 3, | przygotować się do niego w inny sposób, jak tylko w
1900 3, | w inny sposób, jak tylko w Duchu Świętym. To, co w „
1901 3, | w Duchu Świętym. To, co w „pełni czasów” dokonało
1902 3, | dziejów człowieka na ziemi w roku Dwutysięcznym po narodzeniu
1903 3, | ciało Maryi, stwarzając w Niej początek Bożego macierzyństwa,
1904 3, | Świętym” (por. Łk 1, 41). Jest w błogosławieństwie Tej, która „
1905 3, | bliskie) przeciwieństwo w stosunku do wszystkich,
1906 3, | J 16, 9). Maryja weszła w dziele zbawienia świata
1907 3, | posłuszeństwo wiary. Wiara zaś w swej najgłębszej istocie
1908 3, | samo udzielania się Boga w Duchu Świętym. Pisze św.
1909 3, | otwiera się wobec człowieka w Duchu Świętym, wówczas to
1910 3, | 52. W tajemnicy Wcielenia osiąga
1911 3, | dać tego życia, jakie jest w Bogu, niż czyniąc je życiem
1912 3, | człowieka, którym jest Chrystus w swym człowieczeństwie przyjętym
1913 3, | człowieczeństwie przyjętym przez Słowo w unii hipostatycznej. Równocześnie
1914 3, | tajemnicą Wcielenia, otwiera się w nowy sposób źródło tego
1915 3, | źródło tego bożego życia w dziejach ludzkości: Duch
1916 3, | wielu braćmi” (Rz 8, 29) i w ten sposób staje się tez
1917 3, | zrodzony na Krzyżu i objawiony w dniu Pięćdziesiątnicy —
1918 3, | dniu Pięćdziesiątnicy — w Kościele zaś Głową ludzkości:
1919 3, | Słowo stało się ciałem (...) W Nim było życie, a życie
1920 3, | Bożego przybrania rodzi się w ludziach na gruncie tajemnicy
1921 3, | ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba,
1922 3, | Boże synostwo, zaszczepione w ludzkiej duszy przez łaskę
1923 3, | Łaska uświęcająca jest w człowieku zasadą i źródłem
1924 3, | Boga na słowa Psalmisty, w których rozbrzmiewa poniekąd
1925 3, | 104 [103], 30). Ten, który w tajemnicy stworzenia obdarowuje
1926 3, | człowieka i wszechświat życiem w wielorakiej postaci: widzialnej
1927 3, | taki zadaje dany ludziom i w nadobfitości Daru nie stworzonego
1928 3, | stworzonego ma swój początek — w sercu każdego człowieka —
1929 3, | natury” (por. 2 P 1, 4). W ten sposób tez życie ludzkie
1930 3, | wymiar. Jest to nowe życie, w którym ludzie, jako uczestnicy
1931 3, | wcielenia, mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym45. Zachodzi
1932 3, | Wypada nam wniknąć nie tylko w wymiar historyczny tego
1933 3, | treść tego faktu sięgnąć w wymiar pneumatologiczny,
1934 3, | ludziom nowe życie, sprawiając w nich usynowienie w Jednorodzonym
1935 3, | sprawiając w nich usynowienie w Jednorodzonym Synu, uświęcając
1936 3, | można jednakże zatrzymać się w obrębie dwóch tysięcy lat
1937 3, | Chrystusem — od początku, w całym świecie, a zwłaszcza
1938 3, | całym świecie, a zwłaszcza w ekonomii Starego Przymierza.
1939 3, | Przymierza. Wszak to działanie w całości, wszędzie i zawsze,
1940 3, | całości, wszędzie i zawsze, w każdym człowieku, dokonywało
1941 3, | swoim działaniem wierzących w mającego przyjść Chrystusa.
1942 3, | Chrystusa. Świadczy o tym w sposób szczególny Pawłowy
1943 3, | Ef 1, 3-14). Łaska nosi w sobie głęboki rys chrystologiczny
1944 3, | nade wszystko tych, którzy w sposób wyraźny należą do
1945 3, | wyraźny należą do Chrystusa: „W Nim (w Chrystusie) (...)
1946 3, | należą do Chrystusa: „W Nim (w Chrystusie) (...) zostaliście
1947 3, | zadatkiem. naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie” (
1948 3, | użytego przez Chrystusa w rozmowie z Nikodemem (por.
1949 3, | wszystkich ludziach dobrej woli, w których sercu działa w sposób
1950 3, | w których sercu działa w sposób niewidzialny łaska.
1951 3, | ofiarowuje możliwość dojścia w sposób Bogu wiadomy do uczestnictwa
1952 3, | wiadomy do uczestnictwa w tej paschalnej tajemnicy”46. ~
1953 3, (46) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
1954 3, | czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie” (J 4,
1955 3, | słowa wypowiedział Chrystus w innej rozmowie zbawczej,
1956 3, | rozmowie zbawczej, mianowicie w rozmowie z Samarytanką.
1957 3, | wszystkich, którzy „czczą Boga w Duchu i prawdzie”. Winien
1958 3, | Trójjedynego, który sam w sobie jest całkowicie transcendentny
1959 3, | tamże); równocześnie zaś, w sposób tak przedziwny nie
1960 3, | do tego świata, ale jest w nim obecny, staje się poniekąd
1961 3, | wewnątrz. Odnosi się to w szczególności do człowieka:
1962 3, | szczególności do człowieka: Bóg jest w jego wnętrzu jako myśl,
1963 3, | najbardziej osobiste”, czy to w istnieniu czy w doświadczeniu
1964 3, | czy to w istnieniu czy w doświadczeniu duchowym,
1965 3, | może być bardzo immanentny w stosunku do człowieka i
1966 3, | nienaruszonym i niezmienionym w swej absolutnej transcendencji. ~
1967 3, | transcendencji. ~Owa obecność Boga w świecie i w człowieku znalazła
1968 3, | obecność Boga w świecie i w człowieku znalazła jednak
1969 3, | wyraz i widzialny kształt w Jezusie Chrystusie. W Nim
1970 3, | kształt w Jezusie Chrystusie. W Nim zaprawdę „ukazała się
1971 3, | życia — stała się jawna w Chrystusie i w Jego człowieczeństwie,
1972 3, | się jawna w Chrystusie i w Jego człowieczeństwie, stała
1973 3, | Owo „ujawnienie się” łaski w dziejach człowieka przez
1974 3, | wszelkie zbawcze działanie Boga w świecie dokonuje się zawsze
1975 3, | dokonuje się zawsze i wszędzie w Duchu Świętym Jest On „Bogiem
1976 3, | które znajdzie swój wyraz w wielkim Jubileuszu, oznacza
1977 3 | 3. Duch Święty w immanentnym konflikcie z
1978 3, | przybliżanie się i obecność Boga w człowieku i w świecie, przedziwna
1979 3, | obecność Boga w człowieku i w świecie, przedziwna kondescendencja
1980 3, | kondescendencja Ducha, natrafia w naszym ludzkim wymiarze
1981 3, | upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu
1982 3, | niewidzialnym, rodzi się w pewnej mierze już na gruncie
1983 3, | widzialności” i „materialności” w odróżnieniu od „niewidzialnego”
1984 3, | nieuchronnej niedoskonałości w stosunku do Tego, który
1985 3, | opanowuje serce ludzkie, w którym „ciało pożąda przeciwko
1986 3, | Oto, czego uczę: — czytamy w Liście do Galatów — postępujcie
1987 3, | chcecie” (Ga 5, 16 n.). W człowieku, który jest istotą
1988 3, | które jest owocem ulegania (w pierwszym wypadku) bądź
1989 3, | bądź też opierania się (w drugim) zbawczemu działaniu
1990 3, | też stosujmy” (Ga 5, 25). W innym zaś miejscu: „Ci bowiem,
1991 3, | Ducha, jeśli tylko Duch Boży w nas mieszka” (por. Rz 8,
1992 3, | 8, 6. 13). ~Zawiera się w tych słowach wezwanie do
1993 3, | słowach wezwanie do życia w prawdzie, czyli wedle nakazów
1994 3, | równocześnie też wyznanie wiary w Ducha Prawdy jako Tego,
1995 3, | Chrystusa, który dokonał w tajemnicy paschalnej naszego
1996 3, | nabyci” (por. 1 Kor 6, 20). ~W wypowiedziach Pawłowych
1997 3, | oraz walki, jaka toczy się w człowieku pomiędzy otwarciem
1998 3, | udzielanie się życia Bożego w Duchu Świętym. Kto zwycięży?
1999 3, | który ukazuje św. Paweł w wymiarze wewnętrznym i podmiotowym
2000 3, | napięcie, walkę i sprzeciw w sercu ludzkim, znajduje
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-7000 | 7001-7500 | 7501-8000 | 8001-8500 | 8501-9000 | 9001-9500 | 9501-10000 | 10001-10397 |