Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 III, | Krzyżu zwycięstwo Królestwa Bożego dokonało się raz na zawsze,
2 III, | Świętego o losach Królestwa Bożego nie pozostaje bez związku
3 IV, | ludzie posiedli część daru Bożego, a nawet powinien współdziałać
4 VI, | rozumienia człowieka” z Bożego Objawienia. „Aby poznać
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
5 I, | starotestamentalnej tradycji miłosierdzia Bożego ostateczne znaczenie. Nie
6 I, | spontanicznie do miłosierdzia Bożego w dzisiejszej sytuacji Kościoła
7 III, | doświadczenie miłosierdzia Bożego. Było to doświadczenie zarówno
8 III, (4) | określenia miłosierdzia Bożego, ale zarazem swoistą, oczywiście
9 IV, | sama istota miłosierdzia Bożego wypowiedziana zostaje w
10 IV, | starotestamentalnej wizji Bożego miłosierdzia w zupełnie
11 V, | człowieka do godności syna Bożego przybrania wyrasta w dziejach
12 V, | i w tym uwielbieniu Syna Bożego pozostaje nadal krzyż Chrystusa
13 V, | przechodzą nowe pokolenia Ludu Bożego, dotknięte stygmatem krzyża
14 V, | objawieniu się miłosierdzia Bożego ofiarą serca. Ofiara ta
15 V, | najpełniej zna tajemnicę Bożego miłosierdzia. Wie, ile ono
16 V, | Bożą miłosierdzia lub Matką Bożego miłosierdzia, a każdy z
17 VI, | także całej przyszłości Ludu Bożego na ziemi. Jesteśmy zaś —
18 VII | momencie Wcielenia Syna Bożego odezwały się w Maryjnym
19 VII | odwoływać się do miłosierdzia Bożego, wzywając go wobec wszystkich
20 VII, | Autentyczny zmysł wiary Ludu Bożego idzie za tym, jak świadczą
21 VII, | całe życie z wiary Ludu Bożego, dostarcza z pewnością swoistego
22 VII, | dziedzinie stałe rozważanie słowa Bożego, a nade wszystko świadome
23 VII, | pulsem życia całego Ludu Bożego. A przez to świadectwo życia
24 VII, | wielkiej społeczności Ludu Bożego. Nie może ono być spełnienie
25 VIII | odwołuje się do Miłosierdzia Bożego ~
26 VIII, | wiary tylu pokoleń Ludu Bożego. Odwołujmy się w nim tak
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
27 Wstep, | aby „wejść do królestwa Bożego” (por. J 3, 5). ~Kościół
28 Wstep, | pogłębiana w świadomości Ludu Bożego. W ostatnim stuleciu dokonało
29 1, | wewnętrznej tajemnicy Boga, życia Bożego. To życie, to Ojciec, Syn
30 1, | ono również obecność Ducha Bożego w stworzeniu: czyli początek
31 1, | przeciwieństwem obecności Ducha Bożego w stworzeniu, nade wszystko
32 1, | Krzyż ma moc Odkupienia Bożego w stworzeniu: nowy początek
33 1, | szczególnym działaniem Ducha Bożego — Ducha Pańskiego. Oto słowa
34 1, | znaczeniu posiadania pełni Ducha Bożego. On też ma pośredniczyć
35 1, | wyniesiony, gdyż jest Synem Bożego upodobania. Głos z wysokości
36 1, | jakby promieniowaniem tego Bożego ojcostwa na „prostaczków”.
37 1, | przynależy do Osoby Syna Bożego, pozostającego w istotowej
38 1, | narodów przez głoszenie słowa Bożego”11. ~Czas Kościoła rozpoczął
39 1, | się trwałym dobrem Ludu Bożego w jego ziemskim pielgrzymowaniu
40 2, | Złego, by wedle zamysłu Bożego doznał przemiany i doszedł
41 2, | postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście
42 2, | zabójstwa Jezusa, Syna Bożego, współistotnego Ojcu! Podobnie
43 2, | przezwyciężony w ofierze Baranka Bożego, który stał się „aż do śmierci”
44 2, | gaście”, „nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego” (1 Tes 5,
45 3, | stwarzając w Niej początek Bożego macierzyństwa, uczynił równocześnie
46 3, | nowy sposób źródło tego bożego życia w dziejach ludzkości:
47 3, | por. Rz 8, 14). Synostwo Bożego przybrania rodzi się w ludziach
48 3, | źródłem nowego życia: życia Bożego, nadprzyrodzonego. ~Obdarowanie
49 3, | przeniknięte uczestnictwem życia Bożego: uzyskuje Boski, nadprzyrodzony
50 3, | nieustanne udzielanie się życia Bożego w Duchu Świętym. Kto zwycięży?
51 3, | Ukryte tchnienie Ducha Bożego powoduje, iż duch ludzki
52 3, | do nadprzyrodzonego życia Bożego. ~Człowiek żyje w Bogu i
53 3, | wywyższenie do godności dziecka Bożego, lepiej rozumie także własną
54 3, | tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. On to w „pełni czasów”,
55 3, | 65. Owo tchnienie życia Bożego, Duch Święty, daje o sobie
56 3, | zróżnicowana wspólnota Ludu Bożego — trwała w nadziei, w której „
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
57 Wpr, 9 | duchowego wzrastania Ludu Bożego w wierze imiłości do Eucharystii.
58 I, 18 | wypływa z faktu, że Ciało Syna Bożego, pozostawione jako pokarm,
59 III, 30 | ekumenicznymi celebracjami Słowa Bożego lub spotkaniami modlitewnymi
60 III, 30 | niczym pozostałym kręgom Ludu Bożego, gdyż w komunii jednego
61 IV, 43 | w tym szczególnego daru Bożego. 89 Była to skuteczna łaska,
62 IV, 43 | sakramentem jedności Ludu Bożego, jej stosownym znakiem i
63 IV, 44(93) | jest zakazane na mocy prawa Bożego »: Dekr. o katolickich Kościołach
64 VI, 55 | dokonać Wcielenie Słowa Bożego. Eucharystia odsyłając do
65 VI, 55 | zwiastowaniu Maryja poczęła Syna Bożego również w fizycznej prawdzie
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
66 Wprow, 1, | odnowiony przez dar życia Bożego, które urzeczywistni się
67 Wprow, 2, | względu na tajemnicę Słowa Bożego, które stało się ciałem (
68 Wprow, 2, | odkupieńcze wcielenie Syna Bożego i przynagla Kościół, by
69 I, 1, | zostać ustanowione prawo Bożego miłosierdzia; gdyby bowiem
70 I, 2, | pełnego zachowywania prawa Bożego. W bardzo wielu przypadkach
71 I, 4, | uważa, że nigdy nie uzyska Bożego przebaczenia za swój grzech
72 I, 4, | życia jako wspaniałego daru Bożego, który został powierzony
73 I, 4, | którą należy uznać, czy też Bożego zamysłu wobec życia, który
74 I, 5, | głos wychodzący od tronu Bożego w niebiańskim Jeruzalem (
75 I, 5, | wiernie i konsekwentnie prawa Bożego: „Ja dziś nakazuję ci miłować
76 I, 5, | pogrążeni, niż wiara w Syna Bożego, który stał się człowiekiem
77 II, 2, | mocy niezasłużonego daru Bożego — przez udział w Jego życiu
78 II, 3, | jednej strony, a mocą daru Bożego z drugiej, jaśnieje szczególnym
79 II, 4, | świat w ludzkim ciele Syna Bożego: „On jest obrazem Boga niewidzialnego” (
80 II, 5, | nie może ujrzeć królestwa Bożego” (J 3, 3). Dar tego życia
81 II, 6, | więc najgłębszym wymiarem Bożego przykazania, chroniącego
82 II, 8, | religijnych i kulturowych Ludu Bożego. ~Lud Starego Testamentu
83 II, 8, | się kontemplacji działania Bożego, które dostrzega w przedziwnym
84 II, 8, | odkupieńcza moc obecności Syna Bożego wśród ludzi. „Natychmiast —
85 II, 10, | 4, 4). ~Słuchając słowa Bożego, człowiek może żyć godnie
86 II, 10, | sprawiedliwie, przestrzegając Prawa Bożego, człowiek może przynosić
87 II, 11, | Tak więc tożsamość Syna Bożego objawia się w chwili Jego
88 III, 1, | Mt 19, 18). ~Przykazania Bożego nie można nigdy oddzielać
89 III, 1, | poszanowaniem dla zamysłu Bożego. Nie jest to jednak panowanie
90 III, 2, | wyraża zasadniczą treść Bożego Objawienia o świętości i
91 III, 2, | jedynie w absolutnej mocy Bożego przykazania znajduje radykalną
92 III, 4, | poważnym naruszeniem Prawa Bożego jako moralnie niedopuszczalne
93 III, 4, | mocy niezasłużonego daru Bożego i dobrowolnego wyboru człowieka —
94 Zak, 0, | rozpoczyna się wędrówka Syna Bożego po ziemi — wędrówka, której
95 Zak, 1, | oraz zaczątek” Królestwa Bożego139. Pełne i wzorcowe wypełnienie
96 Zak, 1, | odradzając ludzi do życia Bożego. Nie może jednak zapominać,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
97 I, 1, | przyjęciu z wiarą słowa Bożego (por. 1 Tes 2, 13). U początków
98 I, 1, | nadprzyrodzony charakter Bożego Objawienia. Krytyka racjonalistyczna,
99 I, 1, | ich poznać bez Objawienia Bożego»7. Wiara, która opiera się
100 I, 1, | zbawczy charakter objawienia Bożego w dziejach i opisali jego
101 I, 1, | że dzięki wcieleniu Syna Bożego już od tej chwili dane nam
102 I, 1, | Historia jest zatem dla Ludu Bożego drogą, którą ma on przejść
103 I, 1, | porozumieć. Wcielenie Syna Bożego pozwala nam zobaczyć rzeczywistość
104 I, 2, | człowiek wyraża akceptację tego Bożego świadectwa. Oznacza to,
105 I, 2, | tajemnicy trynitarnego życia Bożego19. ~
106 II, 1, | dostrzeżony pierwszy stopień Bożego Objawienia, czyli właśnie
107 II, 2, | Koryntian. Ukrzyżowanie Syna Bożego jest wydarzeniem historycznym,
108 III, 2, (29) | przyroda pochodzą od Słowa Bożego. Pierwsze jako podyktowane
109 IV, 1, | znaczy jest poznaniem Syna Bożego»36. Według Aleksandryjczyka
110 IV, 2, | przyczynić do zrozumienia Bożego Objawienia. Wiara zatem
111 V, 1, | prostotę i czystość wiary Ludu Bożego. ~
112 V, 1, | jeden święty depozyt słowa Bożego powierzony Kościołowi. Na
113 VI, 1, | która jest także przedmiotem Bożego Objawienia; tym bardziej
114 VI, 1, | niezbędny warunek przyjęcia Bożego Objawienia. Badając Objawienie
115 VI, 1, | Boga, możliwość odróżnienia Bożego Objawienia od innych zjawisk
116 VI, 1, | jest możliwość przyjęcia Bożego Objawienia. ~Również sposób,
117 VI, 1, | odniesieniu do Objawienia Bożego. Ewangelia nie przeciwstawia
118 VI, 1, | który wychodząc od słowa Bożego, zmierza do lepszego zrozumienia
119 VI, 2, | bogactwa prawdy płynącego z Bożego Objawienia oznacza bowiem
120 VI, 2, | pobudzającego wpływu słowa Bożego nie powstałaby znaczna część
121 VII, 1 | Niezbywalne wymogi słowa Bożego ~
122 VII, 1, | wymogami i z treścią słowa Bożego, ale przede wszystkim jest
123 VII, 2, | tajemnicą Wcielenia Syna Bożego, a więc nad tym, że stał
124 Zak, 0, | eklezjalność123 oraz tradycja Ludu Bożego z całym jego bogactwem i
125 Zak, 0, | humanizujące znaczenie słowa Bożego. Dzięki pośrednictwu filozofii,
126 Zak, 0, | zrozumieniem, czerpanym ze słowa Bożego, może dokonać refleksji
127 Zak, 0, | filozoficznym implikacjom słowa Bożego i podjęli refleksję, która
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
128 II, | wszystkim z objawionego Słowa Bożego i dlatego to, co jest przeświadczeniem
129 V, | głęboko wpisana jest w Słowo Bożego Objawienia ta podstawowa
130 V, | to przecież dla Królestwa Bożego nie jest obojętne, jak dalece
131 V, | także we wzroście Królestwa Bożego, do którego wszyscy jesteśmy
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
132 I, 1 | Dla Kościoła, dla Ludu Bożego, który — chociaż nierównomiernie —
133 I, 3 | dojrzalszej spoistości całego Ludu Bożego, świadomego swej zbawczej
134 II, 5 | która jest godnością Łaski Bożego przybrania, a równocześnie
135 III, 4(29) | Przemówienia radiowe z okazji Bożego Narodzenia 24 grudnia 1941:
136 III, 5 | prześladowania dla Imienia Bożego, kierujemy się wiarą w odkupieńczą
137 IV, 1 | o niewymowną tajemnicę „Bożego Synostwa” (por. J 1, 12),
138 IV, 1 | nam świadomość synostwa Bożego i kieruje nas ku Ojcu (por.
139 IV, 1 | świadomy tej godności syna Bożego przybrania, jaką człowiek
140 IV, 1 | społeczność i wspólnota Ludu Bożego na ziemi, a także jaki udział
141 IV, 2 | taką interpretację Słowa Bożego chodzi nade wszystko: o
142 IV, 2 | apostolskim całego Ludu Bożego. ~Tak jak w dawniejszych
143 IV, 2 | się do gromadzenia Ludu Bożego wokół Chrystusa, przygotowuje
144 IV, 2 | uczestnictwie całego Ludu Bożego w prorockiej posłudze samego
145 IV, 2 | oni — jako członkowie Ludu Bożego — mają swój udział w prorockim
146 IV, 3 | Bożymi” (J 1, 12), synami Bożego przybrania (por. Rz 8, 26),
147 IV, 3 | autentyczną wspólnotę Ludu Bożego, jako zgromadzenie wiernych
148 IV, 3 | mocy Kościoła jako Ludu Bożego — jest trwać i stale postępować
149 IV, 3 | samym centrum życia Ludu Bożego, aby poprzez wszelkie objawy
150 IV, 4 | podstaw obraz Kościoła-Ludu Bożego poprzez wskazanie na troiste
151 IV, 4 | drugich tę szczególną godność Bożego powołania, którą można określić
152 IV, 4 | ukazując pełny obraz Ludu Bożego, przypominając jakie miejsce
153 IV, 4 | dla całej wspólnoty Ludu Bożego i dla każdego jej członka
154 IV, 4 | zróżnicowaną wspólnotę Ludu Bożego, musimy przede wszystkim
155 IV, 4 | chrześcijanin we wspólnocie Ludu Bożego buduje Ciało Chrystusa.
156 IV, 4 | bowiem jako we wspólnocie Bożego Ludu, prowadzonego od wewnątrz
157 IV, 5 | wyjątkowy charakter Łaski Bożego Macierzyństwa. Macierzyństwo
158 IV, 5 | Kościołem: Kościołem Ludu Bożego. ~Stojąc wobec tych zadań,
159 IV, 5 | osiągnięć w pochodzie Ludu Bożego ku Ziemi Obiecanej na tym
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
160 Wprow, 0, (2)| jest to przyjście Syna Bożego, które wyjawia, że czas
161 Wprow, 0, | współistotnego Ojcu Syna Bożego9. „Syn Boży (...) urodzony
162 Wprow, 0, | ziemskiej Matki. Dogmat Bożego macierzyństwa Maryi był
163 Wprow, 0, | równocześnie o dzieje całego Ludu Bożego, o wszystkich, którzy uczestniczą
164 I, 1, | synostwo”. Przyjście Syna Bożego na świat jest wydarzeniem,
165 I, 1, | wybrania Maryi na Matkę Syna Bożego. Równocześnie pełnia łaski
166 I, 1, | udzielanie się Boga, życia Bożego, w jakiś sposób całemu stworzeniu —
167 I, 1, | Jest Rodzicielką. Syna Bożego, a przez to najbardziej
168 I, 1, | do Matki, a więc godności Bożego macierzyństwa — stąd przy
169 I, 1, | nienaruszonym znakiem tego Bożego wybrania, o jakim mówi List
170 I, 2, | możliwym — na ile wedle planu Bożego od Niej to zależało — spełnienie
171 I, 2, | Zachariasza jako Matka Syna Bożego. I Elżbieta czyni radosne
172 I, 2, | zbawczej ekonomii Objawienia Bożego wiara Abrahama stanowi początek
173 I, 2, | Świętego, stanie się Matką Syna Bożego zgodnie z objawieniem anioła: „
174 I, 2, | które wyznała wobec słowa Bożego objawienia. A to „posłuszeństwo
175 I, 2, | ten patriarcha całego Ludu Bożego, tak i Maryja, w ciągu całej
176 I, 2, | to „nie bez postanowienia Bożego”: „najgłębiej ze swym Jednorodzonym
177 I, 3, | ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11,
178 I, 3, | powstają przez słuchanie słowa Bożego i zachowywanie go. ~Jeszcze
179 I, 3, | ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je” (por. Łk
180 I, 3, | macierzyństwo” w wymiarze królestwa bożego, w zasięgu ojcostwa Boga
181 I, 3, | którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”? Czyż nie
182 I, 3, | być w wymiarze królestwa Bożego, w zbawczym zasięgu ojcostwa
183 I, 3, | macierzyństwa w odniesieniu do Syna Bożego50. ~Już sam moment narodzin
184 II, 1, | Kościoła jako nowego Ludu Bożego na całej ziemi. ~
185 II, 1, | wiarą pielgrzymującego Ludu Bożego: osób i wspólnot, środowisk
186 II, 1, | szczególnego pielgrzymowania Ludu Bożego, który szuka spotkania z
187 II, 2, | wiary w jedynego Pana, Syna Bożego, poczętego w Jej dziewiczym
188 II, 2, | obrazach jako zwierciadło Bożego piękna, mieszkanie odwiecznej
189 II, 3, | pielgrzymowaniu wiary Ludu Bożego do światła. Świadczy o tym
190 II, 3, | wśród stworzeń godnością Bożego obrazu i podobieństwa. Nie
191 III, 1, | wywodzi się (...) z upodobania Bożego i wypływa z nadmiaru zasług
192 III, 1, | w wierze. Będąc na mocy Bożego wybrania Matką Syna współistotnego
193 III, 1, | Świętego stać się Matką Syna Bożego. Można powiedzieć, że ta
194 III, 1, | przyjęła wybór na Matkę Syna Bożego, kierując się oblubieńczą
195 III, 1, | urzędu i godności Matki Syna Bożego — w znaczeniu ontycznym —
196 III, 1, | podstawowy fakt bycia Matką Syna Bożego jest od początku w pełni
197 III, 2, | wzór samej Rodzicielki Syna Bożego, który jest „pierworodnym
198 III, 2, | wszystko to, co dotyczyło Syna Bożego, Kościół zobowiązuje się
199 III, 2, | zobowiązuje się strzec Słowa Bożego, zgłębiać jego bogactwo
200 III, 2, | zrodzenia i pomnożenia życia Bożego w duszach ludzi odkupionych” 135. ~
201 III, 3, | dla pielgrzymującego Ludu Bożego”. Wezwanie zaś swoje wyraża
202 Zak, 0, | jakie towarzyszy tajemnicy Bożego rodzicielstwa Maryi. Towarzyszy
203 Zak, 0, | bezpośrednio — w sercu całego Bożego Ludu, w sercu Kościoła.
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
204 I, 1, | Chrystusa, który stoi w centrum Bożego planu zbawienia. Jak „Syn
205 I, 3, | katolickiej jedności Ludu Bożego (...) powołani są wszyscy
206 I, 3, | doświadczać miłosierdzia Bożego i naszej odpowiedzialności.
207 I, 5, | wspaniałe horyzonty usynowienia Bożego. ~Dlaczego misje? Dlatego,
208 I, 5, | głębokich wymogów życia Bożego w nas. Ci, którzy są włączeni
209 II, 1, | i ustanowienie Królestwa Bożego są przedmiotem Jego misji: „
210 II, 1, | zapoczątkowaniem Królestwa Bożego: Jezus sam objawia, kto
211 II, 3, | razem zwiastowanie Królestwa Bożego (treść kerygmatu Jezusa)
212 II, 4, | samej osobie Chrystusa, Syna Bożego i Syna Człowieczego, który
213 II, 4, | Jezusa, nie ma już Królestwa Bożego przez Niego objawionego
214 II, 5, | pomagają ludziom w przyjmowaniu Bożego zamiaru. Prawdą jest zatem,
215 II, 5, | Wielorakie perspektywy Królestwa Bożego29 nie osłabiają podstaw
216 II, 5, | nawrócenia według zamysłu Bożego Kościół przyczynia się swym
217 III, 4, | pojmowania tajemnicy planu Bożego”; co więcej, „musimy uznać,
218 IV, 1, | podstawowy obowiązek całego Ludu Bożego. Trzeba jednak strzec się
219 IV, 2, | misji globalnej całego Ludu Bożego, a zatem zaniedbywaną czy
220 IV, 3, | wewnętrznych wśród Ludu Bożego, co więcej, są one bardzo
221 IV, 4, | głoszenie Chrystusa i Królestwa Bożego musi stać się narzędziem
222 V, 0, | wyłącznie na okazaniu planu Bożego, czyli Epifanii, i całkowitym
223 V, 2, | dar łaski i miłosierdzia Bożego”72. Wszystkie formy działalności
224 V, 3, | 46. Przepowiadanie Słowa Bożego ma na celu chrześcijańskie
225 V, 3, | może wejść do Królestwa Bożego” (J 3, 5). Chrzest odradza
226 V, 5, | poprzez słuchanie Słowa Bożego, modlitw skupioną wokół
227 VI, 4, | działalności krzewieniu Królestwa Bożego. Ta potrzeba spotkała się
228 VI, 4, | dziewictwo dla Królestwa Bożego wyraża się w różnorakich
229 VI, 5, | Misje są sprawą całego Ludu Bożego: chociaż bowiem do założenia
230 VI, 5, | misyjny charakter całego Ludu Bożego, w szczególności apostolstwa
231 VI, 5, | powołanie, by „szukać Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi
232 VII, 5, | informowaniu i formowaniu Ludu Bożego do powszechnej misji Kościoła,
233 VIII, 4, | znajduje on w świetle słowa Bożego oraz w modlitwie osobistej
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
234 III, | warunkiem rozwoju i wzrostu Ludu Bożego na ziemi. „Pan rzekł do
235 V, | rodzimym ani nie słyszały Słowa Bożego głoszonego w pełnej zgodzie
236 V, | następujące słowa: „Do nowego Ludu Bożego powołani są wszyscy ludzie.
237 V, | wielkich heroldów Objawienia Bożego Starego i Nowego Testamentu: „
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
238 II, | jaka jest stosowanie Słowa Bożego do życia ludzi i społeczeństwa
239 IV, | przeznaczonych do kultu Bożego; przeciwnie, mogłoby się
240 V, | do urzeczywistnienia tego Bożego zamysłu, tak na płaszczyźnie
241 VII, | Krew Jezusa Chrystusa, Syna Bożego i Syna Maryi, przez którego
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
242 Wprow, 0, | pamiątką Wcielenia Syna Bożego, który stał się człowiekiem,
243 Wprow, 0, | życia, złożoną dla Królestwa Bożego, są najbardziej wymownym
244 I, 1, | ówczesnej sytuacji Ludu Bożego, posłużył się prostym symbolem
245 I, 1, | współczesnej sobie sytuacji Ludu Bożego, dostrzega w śmierci Jezusa
246 I, 2, | wszechmogącego i w Chrystusa Syna Bożego, Zbawiciela, naznaczeni
247 I, 3, | tracąc nigdy z oczu zamysłu Bożego, winien zmienić swój sposób
248 I, 3, | w obecnej sytuacji Ludu Bożego niewątpliwie jedną z najbardziej
249 I, 5, | niezgłębioną rzeczywistość Bożego Ojcostwa, a jednocześnie
250 II, 3 | Zbieżności w dziedzinie Słowa Bożego i liturgicznego kultu~
251 II, 3, | tej, która dotyczy Słowa Bożego. Mam tu przede wszystkim
252 II, 9, | uświęcenia i jedności Ludu Bożego” 98. Te wspólnie złożone
253 II, 11, | głoszeniu pisanego słowa Bożego” 116 „Niemniej Pismo Święte
254 II, 11, | Chrztu i słuchaniem słowa Bożego. Przejawia się zaś w osobistej
255 II, 13, | i z nadejściem Królestwa Bożego.~ ~
256 III, 1, | nieodzowną interpretacją słowa Bożego; 2. Eucharystia, sakrament
257 III, 5, | oddany na służbę zamysłowi Bożego miłosierdzia i w tej perspektywie
258 III, 5, | jedności, zakorzeniona w dziele Bożego miłosierdzia, zostaje powierzona,
259 Adh, 0, | idąc za wezwaniem Ducha Bożego, mają czynić, co jest w
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
260 Wprow, 1, | por. Ps 4, 7). ~Światłość Bożego oblicza jaśnieje pełnią
261 I, 1, | pociąga i wzywa, jest echem Bożego powołania, źródła i celu
262 I, 2, | by tak rzec - w cieniu Bożego prawa. Możemy się więc domyślać,
263 I, 4, | stanowi część Objawienia Bożego. Zarazem pouczają nas one
264 I, 4, | ochrona dobra osoby, obrazu Bożego, poprzez zabezpieczenie
265 I, 8, | w osobie Wcielonego Syna Bożego, muszą być wiernie strzeżone
266 I, 8, | autentyczna interpretacja prawa Bożego. Ten sam Duch, który stoi
267 I, 8, | autentycznej interpretacji słowa Bożego, spisanego czy przekazanego
268 II, 2, | to szczególny znak obrazu Bożego w człowieku. Bóg bowiem
269 II, 3, | stanie upadłej natury — Bożego Objawienia w poznaniu prawd
270 II, 3, | wyjaśnienie — w świetle Słowa Bożego i żywej Tradycji Kościoła —
271 II, 4, | szczególnym znakiem obrazu Bożego”: „Bóg bowiem zechciał człowieka
272 II, 4, | przyjęcie prawa moralnego, Bożego przykazania: „Pan Bóg dał
273 II, 4, | światłu naturalnego rozumu i Bożego Objawienia, które ukazują
274 II, 5, | jest w człowieku odblaskiem Bożego oblicza. To ma na myśli
275 II, 5, | jest w nas odbiciem światła Bożego” 76. Pozwala to też zrozumieć,
276 II, 5, | wyraz odwiecznego prawa Bożego jawi się prawo naturalne: „
277 II, 5, | a zarazem jako rękojmię Bożego błogosławieństwa. Dlatego
278 II, 5, | autentycznego interpretowania prawa Bożego w świetle Ewangelii. Przyjmuje
279 II, 5, | stanowi „wypełnienie” prawa Bożego w Jezusie Chrystusie i w
280 II, 8, | wolności człowieka i prawa Bożego. Tylko przedstawione wcześniej
281 II, 10, | podstępnie fałszować słowa Bożego, lecz ukazywać prawdę (por.
282 II, 10, | ogólna znajomość prawa Bożego jest konieczna, ale nie
283 II, 12, | do sprzeciwu wobec prawa Bożego, który powoduje utratę łaski
284 II, 14, | sprzecznych z przykazaniami prawa Bożego i naturalnego. ~Teorie te
285 II, 15, | nie odziedziczą królestwa Bożego” (1 Kor 6, 9-10). ~Jeśli
286 III, 3 | nienaruszalnej świętości prawa Bożego ~
287 III, 3, | wierności wobec świętego prawa Bożego, aż do dobrowolnego przyjęcia
288 III, 3, | jaśnieje świętość prawa Bożego, a zarazem nietykalność
289 III, 3, | wierność wobec świętego prawa Bożego, poświadczona śmiercią,
290 III, 6, | sytuacjach przestrzeganie prawa Bożego może być trudne, nawet bardzo
291 III, 6, | odpowiednia przestrzeń dla Bożego Miłosierdzia wobec grzechu
292 III, 7, | życiu wielu członków Ludu Bożego, skromnych i często ukrytych
293 III, 8, | głębszego rozumienia Słowa Bożego, zawartego w natchnionym
294 III, 8, | hierarchicznej struktury Ludu Bożego. Sprzeciwu wobec nauczania
295 III, 8, | także jest członkiem Ludu Bożego, teolog powinien darzyć
296 III, 8, | zgodne z wiarą życie Ludu Bożego ciąży w sposób szczególny
297 III, 8, | posłuszeństwa wobec świętego prawa Bożego, i gdy wytrwałą i ufną modlitwą
298 III, 8, | wierne przekazywanie słowa Bożego. Nasza pasterska posługa
299 Zak, 1, | przez Ojca jako objawienie Bożego Miłosierdzia (por. J 3,
300 Zak, 1, | człowieka nie może uchylić Bożego Miłosierdzia, nie może go
301 Zak, 1, | dziewiczym łonie Wcielonego Syna Bożego aż do dnia narodzin, otacza
302 Zak, 1, | wszystkich, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je (por. Łk
|