Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | uwagę na istotne powiązanie wolności ludzkiej z prawdą: jest
2 I, | przeciwstawić, jeśli nie z wolności, która w dziedzinie działalności
3 I, | możliwość korzystania z tej wolności29.~Słusznie w tym jasnym
4 I, | zasady głoszącej prawo do wolności religijnej, które później
5 I, (31) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae;
6 II, | prawa, które określa zakres wolności człowieka, a także sprzeciw
7 II, | się w koncepcji ludzkiej wolności oderwanej od posłuszeństwa
8 II, | praw innych ludzi. Treścią wolności staje się wówczas miłość
9 II, | poważne ryzyko zniszczenia tej wolności i tych wartości osoby ludzkiej,
10 III, | inicjatywy, do własności i do wolności w dziedzinie ekonomicznej.
11 III, | człowieka, stworzonego dla wolności, jest nie tylko niedozwolone
12 III, | czy wręcz eliminuje sferę wolności, przysługującej obywatelom,
13 III, | Ponadto człowiek stworzony do wolności nosi w sobie ranę grzechu
14 III, (58) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Libertatis
15 III, | i korzystanie z własnej wolności. Należy tę zasadę odwrócić
16 IV, | dóbr, należące do sfery wolności, jest podporządkowane od
17 IV, | uważać za poszerzenie niejako wolności ludzkiej (...). Własność
18 IV, | korzystając ze swej inteligencji i wolności, zdolny jest panować nad
19 IV, | obowiązuje w niej prawo do wolności oraz obowiązek odpowiedzialnego
20 IV, | wypełnić. Stąd się wywodzi brak wolności, a w konsekwencji rezygnacja
21 IV, | jednym z elementów ludzkiej wolności. Kiedy staje się niezależna,
22 IV, | jest pierwszym warunkiem wolności, pozwala człowiekowi uporządkować
23 IV, | ją w służbę integralnej wolności ludzkiej i traktującego
24 IV, | szczególny wymiar tejże wolności, która ma przede wszystkim
25 IV, | używając swej inteligencji i wolności.~Integralny rozwój osoby
26 V, | prawodawstwa dla ochrony wolności wszystkich. Dlatego jest
27 V, | poszczególnych osób. Broniąc własnej wolności, Kościół jednocześnie broni
28 V, | Kościoła jest poszanowanie wolności przy niezmiennym uznawaniu
29 V, (94) | Por. Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae.~
30 V, | rozwijania własnej inteligencji i wolności w poszukiwaniu i poznawaniu
31 V, (97) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
32 V, | gwarancji indywidualnej wolności i własności, a ponadto stabilność
33 V, | interwencji Państwa ze szkodą dla wolności, tak gospodarczej, jak i
34 V, | uznają roli jego inicjatywy i wolności, a podstawę jego wielkości
35 VI, | niej i współpracy ludzkiej wolności możliwa jest owa tajemnicza
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
36 I, | przed nim otworem droga do wolności i do niewolnictwa, do postępu
37 II, | ludzie, których pozbawiono wolności, są ślepi, którzy nie widzą
38 V, | 20), nie naruszając jego wolności, ale starając się z tej
39 V, | starając się z tej ludzkiej wolności wyzwolić miłość, która nie
40 V, | do ubogich, pozbawionych wolności, do niewidomych, uciśnionych
41 VI, | który pozbawi go wewnętrznej wolności, możliwości wypowiadania
42 VI, | wewnętrznym prawem do prawdy i do wolności. ~A to wszystko rozgrywa
43 VI, | skierowanych przeciw ludzkiej wolności, sumieniu, religii, tłumaczy
44 VI, | zależności, ograniczenia jego wolności, staje się istotnym motywem
45 VI, | drugich, zabija, pozbawia wolności, wyzuwa z elementarnych
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
46 2, | polegający na rozumności i wolności, mówi o wielkości i godności
47 2, | granicy, która dla woli i wolności człowieka jako istoty stworzonej
48 2, | zamknięcie się ludzkiej wolności względem Niego. Oznacza
49 2, | pewne otwarcie się tejże wolności — ludzkiego poznania i woli —
50 2, | granice jego bytu i jego wolności Ta „przeciw-Prawda” jest
51 2, | gruncie odniesienia stworzonej wolności do Stwórcy. Zaistniała jako
52 3, | stworzeniu-człowiekowi pełnię wolności. Owa pełnia wyraziła się
53 3, | moc do nowego życia wedle „wolności dzieci Bożych”. Dojrzewanie
54 3, | sposób pełną miarę prawdziwej wolności człowieka. Tam bowiem gdzie
55 3, | 3, 17). Takie ujawnienie wolności, a zarazem prawdziwej godności
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
56 Wprow, 2, | imię prawa do indywidualnej wolności i wychodząc z tej przesłanki
57 I, 1, | przypominając mu o jego wolności wobec zła: zło nie jest
58 I, 2, | na egoistycznej koncepcji wolności, która widzi w prokreacji
59 I, 2, | przejaw postępu i zdobycz wolności, natomiast postawę bezwarunkowej
60 I, 2, | życia ukazują jako wrogą wolności i postępowi. ~„Czyż jestem
61 I, 2, | 9): wynaturzone pojęcie wolności ~
62 I, 2, | jako uprawnionych przejawów wolności osobistej, które należy
63 I, 3, | w praktyce jest pojęcie wolności, które absolutyzuje znaczenie
64 I, 3, | indywidualistycznego pojęcia wolności, która staje się ostatecznie
65 I, 3, | Natomiast absolutyzacja wolności w indywidualistycznym ujęciu
66 I, 3, | 20. Ta koncepcja wolności prowadzi do głębokiego zniekształcenia
67 I, 3, | każdemu możliwie jak najwięcej wolności. W ten sposób zanika wszelkie
68 I, 3, | nikczemnej wizji ludzkiej wolności: z uznaniem jej za absolutną
69 I, 3, | oznacza śmierć prawdziwej wolności: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
70 I, 4, | wyżej, wynaturzonej idei wolności. Trzeba dojść do sedna dramatu,
71 I, 4, | przed rezultatami takiej „wolności bez prawa” prowadzi niektórych
72 I, 4, | przeciwnego stanowiska „prawa bez wolności”, czego przykładem są ideologie
73 II, 4, | poznania prawdy i doświadczenie wolności są przywilejem człowieka
74 II, 7, | nie może też być mowy o wolności «używania» lub dowolnego
75 II, 10, | J 3, 14). Jest to prawo wolności, radości i szczęścia. ~ ~
76 III, 2, | do korzystania z własnej wolności. W ten sposób władza osiąga
77 III, 5, | niedostępna, to szacunek dla wolności obywateli — którzy w systemie
78 III, 5, | największej przestrzeni wolności, której jedynym ograniczeniem
79 III, 5, | uważa się, że szacunek dla wolności wyboru innych wymaga, aby
80 III, 5, | radykalnego pogwałcenia wolności dochodziło też i nadal dochodzi
81 III, 5, (91) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae
82 III, 5, | sumienia i pod pretekstem wolności93. ~W Encyklice Pacem in
83 III, 5, (93) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae
84 III, 5, | się na zasadę poszanowania wolności drugiego człowieka, ani
85 III, 6, | niedopuszczalny, mają dla ludzkiej wolności wartość absolutną: obowiązują
86 III, 6, | pierwszym etapem drogi do wolności: „Pierwsza wolność — pisze
87 III, 6, | zaczyna podnosić głowę ku wolności, ale jest to dopiero początek
88 III, 6, | jest to dopiero początek wolności, a nie wolność doskonała” 100. ~
89 III, 6, | początek drogi prawdziwej wolności, która prowadzi nas do energicznych
90 III, 8, | pełnej realizacji własnej wolności. ~Zarazem trzeba też wskazać
91 III, 9, | przyjmuje je jako wezwanie do wolności i odpowiedzialności. Jest
92 III, 10, | zapewnić warunki autentycznej wolności w podejmowaniu decyzji dotyczących
93 III, 11, | swoje dzieci autentycznej wolności, która się urzeczywistnia
94 III, 12, | drugiego. Nie ma prawdziwej wolności tam, gdzie nie przyjmuje
95 III, 12, | życia jest możliwa tylko w wolności. Obydwie te rzeczywistości
96 III, 12, | najprawdziwszy sens życia i wolności człowieka. ~Równie decydujące
97 III, 12, | stwierdzałem, oderwanie wolności od obiektywnej prawdy uniemożliwia
98 III, 12, | wychowani do prawdziwej wolności, będą umieli zachować w
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
99 I, 2, | transcendencji i doskonałej wolności. Bóg, który pozwala się
100 I, 2, | że autentycznym przejawem wolności jest odmowa przyjęcia tego,
101 I, 2, | istoty stworzonej i jej wolności, zobowiązuje tę istotę do
102 III, 1, | Nie istnieje moralność bez wolności. (...) Jeśli istnieje prawo
103 III, 2, (28) | człowieka do poszukiwania w wolności rozwiązania, które mogłoby
104 IV, 3, | osobowości i intersubiektywności, wolności i wartości, czasu i historii.
105 V, 1, | zagadnienie Boga, człowieka i jego wolności oraz postępowania etycznego
106 V, 2, | godności człowieka i jego wolności81. Głęboki sens filozoficzny
107 VI, 1, | Świętym prowadzi wierzących do wolności i odpowiedzialności, które
108 VI, 2, | orędzie godności, równości i wolności ludzi bez wątpienia wywarło
109 VII, 1, | dotyczące jego istoty i wolności oraz nieśmiertelności jego
110 VII, 1, (106)| jako warunek prawdziwej wolności. Jest to równocześnie przestroga
111 VII, 1, | egzystencjalne ujęcie zagadnienia wolności. Z drugiej strony, szeroka
112 VII, 1, | rozumu, źródła szczęścia i wolności; w konsekwencji jednym z
113 Zak, 0, (124)| Sobór Wat. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
114 Zak, 0, | pełni zrozumieć sens swojej wolności oraz swoje powołanie do
115 Zak, 0, | prawdziwego człowieczeństwa i wolności, tak też myśl filozoficzna,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
116 IV, | jeśli — nie ograniczając wolności matki, nie dyskryminując
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
117 II, 6 | wypowiedział w Deklaracji o wolności religijnej, zarówno w pierwszej,
118 II, 6(14) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
119 II, 6 | Wyznawców. Deklaracja o wolności religijnej w sposób przekonywujący
120 II, 6 | woli, dla jego sumienia i wolności16. W ten sposób sama osobowa
121 II, 6 | misji staje się stróżem tej wolności, która warunkuje prawdziwą
122 II, 6 | jako warunek prawdziwej wolności Jest to równocześnie przestroga
123 III, 4 | tym idzie jakieś nadużycie wolności jednych, co łączy się właśnie
124 III, 4 | równoczesnym ograniczaniu wolności drugich, tych, którzy odczuwają
125 III, 4(29) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej, Dignitatis humanae
126 III, 5 | jakąż słusznością — prawo wolności religijnej obok prawa wolności
127 III, 5 | wolności religijnej obok prawa wolności sumienia. Sobór Watykański
128 III, 5 | pewnością bowiem ograniczanie wolności religijnej osób i wspólnot
129 III, 5 | sprzeciwia się ograniczanie wolności religijnej, jej naruszanie.
130 III, 5 | ograniczaniem i naruszaniem wolności religijnej. Z pewnością
131 IV, 1 | nienasycona potrzeba dobra, głód wolności, tęsknota za pięknem, głos
132 IV, 4 | oznacza pełne użycie daru wolności, który otrzymaliśmy od Stwórcy,
133 IV, 4 | najwspanialszym wypełnieniem wolności jest miłość, która urzeczywistnia
134 IV, 4 | służbie. Do takiej to właśnie „wolności wyswobodził nas Chrystus” (
135 IV, 4 | Pełna prawda o ludzkiej wolności jest głęboko wpisana w Tajemnicę
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
136 II, 3, | chrześcijańskim znaczeniem wolności i wyzwolenia. „Maryja, całkowicie
137 II, 3, | jest najdoskonalszą ikoną wolności i wyzwolenia ludzkości i
138 II, 3, (93) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu (22 marca 1986
139 III, 1, | pełni ów „stan królewskiej wolności”, właściwy dla uczniów Chrystusa:
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
140 Wprow, 0, | Ewangelia niczego nie odbiera wolności człowieka, należnemu poszanowaniu
141 I, 0, | poszanowanie sumienia i wolności nie wyklucza jakiejkolwiek
142 I, 2 | propozycją skierowaną do wolności człowieka ~
143 I, 2, | wynika również z radykalnej wolności życia, przyniesionej przez
144 I, 2, | niepokoją się o zachowanie wolności sumienia, Sobór Watykański
145 I, 2, | Osoba ludzka ma prawo do wolności religijnej (...). Wszyscy
146 I, 2, | dla sumień, nie naruszają wolności. Wiara jest propozycją pozostawioną
147 I, 2, (12) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
148 I, 2, (14) | Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
149 IV, 5 | Chrystusowi i działanie na rzecz wolności człowieka ~
150 IV, 5, | świadomością, że służą rozwojowi wolności człowieka, głosząc mu Jezusa
151 IV, 5, | pełnym poszanowaniu jego wolności64: misja nie uszczupla wolności,
152 IV, 5, | wolności64: misja nie uszczupla wolności, ale działa na jej korzyść.
153 IV, 5, (64) | Por. Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
154 V, 1, | narodowej, zawsze jednak w wolności, którą przyniósł nam Chrystus.
155 V, 3, | na rzecz sprawiedliwości, wolności, pokoju, solidarności. Zapomina
156 VII, 5, | Boga, a nie tylko chleba i wolności, działalność zaś misyjna
157 VII, 8, | ludzkiej i jej praw, pragnienie wolności, sprawiedliwości i braterstwa,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
158 VIII, | szacunku i nienaruszonej wolności. ~
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
159 I, (6) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Liberatis
160 II, (20) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Libertatis
161 III, | ludzkich — na przykład prawa do wolności religijnej, prawa do udziału
162 III, | odmiennych wizji człowieka, jego wolności i roli społecznej, proponuje
163 III, | organizacji pracy i struktury wolności, zwłaszcza gdy chodzi o
164 IV, (49) | lepszemu, lecz jest wynikiem wolności, a raczej walki pomiędzy
165 IV, | w ramach solidarności i wolności, bez poświęcania pod jakimkolwiek
166 IV, | nie może też być mowy o wolności „używania” lub dobrowolnego
167 VI, (72) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Liberatis
168 VI, (77) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Liberatis
169 VI, (78) | Instrukcja chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu Libertatis
170 VI, | w szczególności prawa do wolności religijnej, a także prawa
171 VI, | wykorzystać przestrzeń własnej wolności Każdy powinien zdobywać
172 VI, | na kryteriach równości, wolności i uczestnictwa w zgodnym
173 VII, | prowadzi do uśmiercenia wolności, która utraci wszelkie wsparcie” 85. ~
174 VII, (84) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, Libertatis
175 VII, (85) | Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu Libertatis
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
176 Wprow, 0, (2)| SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
177 I, 2, | Deklaracji Dignitatis humanae o wolności religijnej9.~Kościół katolicki
178 I, 2, (9) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
179 I, 3, | o naturze ekumenizmu i o wolności religijnej.~ ~
180 I, 4, | prawdy? Soborowa Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae
181 I, 7, | Jak stwierdza Deklaracja o wolności religijnej, „prawdy (...)
182 I, 7, (57) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
183 II, 2, | dotyczących powołania człowieka, wolności, sprawiedliwości, pokoju,
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
184 Wprow, 1, | zaczyna szukać złudnej wolności poza samą prawdą. ~Ciemności
185 I, 4, | umożliwić ludowi życie w wolności i sprawiedliwości (por.
186 I, 4, | niezbędnym etapem drogi ku wolności, jej początkiem: „Pierwsza
187 I, 4, | zaczyna podnosić wzrok ku wolności, ale jest to dopiero początek
188 I, 4, | jest to dopiero początek wolności, a nie doskonała wolność” 23. ~
189 I, 5, | potrzeba dojrzałej ludzkiej wolności: „jeśli chcesz” i Boskiego
190 I, 5, | szczególną dynamikę wzrastania wolności ku pełnej dojrzałości, a
191 I, 5, | powołanie jest powołaniem do wolności. „Wy zatem, bracia, powołani
192 I, 5, | powołani zostaliście do wolności” (Ga 5, 13), woła z radością
193 I, 5, | Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania
194 I, 5, | pierwszej niedoskonałej wolności, dodaje: „Dlaczego - zapyta
195 I, 5, | razie ograniczenie swojej wolności. Kto zaś ożywiany miłością „
196 I, 8, | jego dążeniu do prawdy i wolności. ~
197 II, 2, | zasadniczej kwestii: do kwestii wolności człowieka. ~Można z całą
198 II, 2, | szczególna wrażliwość na kwestię wolności. „W naszej epoce ludzie
199 II, 2, | deklaracja Dignitatis humanae o wolności religijnej52. Stąd postuluje
200 II, 2, (52) | Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
201 II, 2, | Zwłaszcza prawo do wolności religijnej oraz szacunek
202 II, 2, (53) | Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
203 II, 2, (54) | Instr. o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu Libertatis
204 II, 2, | podkreśla się znaczenie wolności, że czyni się z niej absolut,
205 II, 2, | przyznaje tak wielkie znaczenie wolności, zarazem radykalnie tę wolność
206 II, 2, | jaki człowiek korzysta z wolności. Wiedza o tych uwarunkowaniach
207 II, 2, | negują samą realnaść ludzkiej wolności. ~Należy także wspomnieć
208 II, 2, | może pomijać zagadnienia wolności, przeciwnie — stawia je
209 II, 2, | nie istnieje moralność bez wolności: „Człowiek (…) może zwracać
210 II, 2, | wolny” 56. Ale o jakiej wolności tu mowa? Wypowiedź Soboru
211 II, 2, (58) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
212 II, 2, | interpretują w nowy sposób związek wolności z prawem moralnym, z naturą
213 II, 2, | lub wręcz negują zależność wolności od prawdy. ~Jeśli zamierzamy
214 II, 3, | tym bardziej nie eliminuje wolności człowieka, przeciwnie —
215 II, 3, | jest za jeden z wytworów wolności. Wolność zatem rościłaby
216 II, 3, | przeciwstawiać ludzkiej wolności prawu Bożemu ani podważać
217 II, 3, | pojęć dotyczących ludzkiej wolności i prawa moralnego, a także
218 II, 4, | wyjaśnia sens „prawdziwej wolności”, która jest w człowieku „
219 II, 4, | Oznaczałaby śmierć prawdziwej wolności: „ale z drzewa poznania
220 II, 4, | człowieka i przeciwnej jego wolności. W istocie rzeczy, gdyby
221 II, 4, | Dlatego trzeba dostrzec w wolności człowieka obraz i bliskość
222 II, 5, | 42. Ukształtowana na wzór wolności Bożej, wolność człowieka
223 II, 5, (78) | Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
224 II, 5, | 3); prawo doskonałości i wolności (por. 2 Kor 3, 17); „prawo
225 II, 5, | zagrożenia dla prawdziwej wolności człowieka; przeciwnie, przyjęcie
226 II, 5, | jedyna droga potwierdzenia wolności. ~ ~
227 II, 6, | rzeczywistości dysputy o naturze i wolności zawsze towarzyszyły refleksji
228 II, 6, | dostrzegać wybitnej roli wolności, ale często pojmują ją w
229 II, 6, | władzy człowieka, czyli jego wolności: natura miałaby oznaczać
230 II, 6, | znajduje się poza zasięgiem wolności. Tak rozumiana natura obejmowałaby
231 II, 6, | kultura” jako dzieło i owoc wolności. Tak pojmowaną naturę ludzką
232 II, 6, | ostatecznie do definiowania wolności przez nią samą i do uznania
233 II, 6, | należytej mierze rozumności i wolności człowieka ani też kulturowych
234 II, 6, | prawdą o człowieku i o jego wolności. Sprzeciwia się nauczaniu
235 II, 6, | do samoprojektującej się wolności, ale posiada określoną strukturę
236 II, 8, | sumienia w jego relacji do wolności człowieka i prawa Bożego.
237 II, 9, (106)| Gaudium et spes, 16; Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
238 II, 10, | nie narusza w żaden sposób wolności sumienia chrześcijan: nie
239 II, 10, (111)| Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
240 II, 11 | Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania
241 II, 11, | otacza dzisiaj problematykę wolności, skłania wielu przedstawicieli
242 II, 11, | jej czynami. Mówią oni o „wolności fundamentalnej”, głębszej
243 II, 11, | fundamentalnej”, głębszej i różnej od wolności wyboru; twierdzą, że jeśli
244 II, 11, | gruncie owej fundamentalnej wolności, mocą której osoba decyduje
245 II, 11, | zdeterminować ukierunkowania wolności człowieka jako osoby pojętej
246 II, 11, | tych dwóch sfer ludzkiej wolności, jako że twierdzą oni wyraźnie,
247 II, 11, | największym wywyższeniem ludzkiej wolności, a zarazem poświadcza prawdziwość
248 II, 11, | fundamentalnej. Podobne wywyższenie wolności znajdujemy w słowach św.
249 II, 11, | powołani zostaliście do wolności” (Ga 5, 13). Ale Apostoł
250 II, 11, | Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania
251 II, 11, | wcześniejszych słów: „Ku wolności wyswobodził nas Chrystus.
252 II, 11, | wzywa nas do czujności: wolności zawsze zagraża niewola.
253 II, 11, | prawdziwy i autentyczny wybór wolności, ściśle powiązany z określonymi
254 II, 11, | formę zobowiązującą dla wolności, urzeczywistnia się zawsze
255 II, 12, | dokonane na takim poziomie wolności, którego nie sposób utożsamiać
256 II, 12, | raczej stopniem zaangażowania wolności osoby, która dany czyn popełnia,
257 II, 13, | czerpią inspirację z koncepcji wolności, która nie bierze pod uwagę
258 II, 15, (135)| SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis humanae,
259 II, 15, | czyny, swoje powołanie do wolności w posłuszeństwie prawu Bożemu,
260 II, 15, | Świętego, Ducha prawdy, wolności i miłości: dzięki Niemu
261 II, 15, | dynamikę prawdziwej osobowej wolności: „doskonałe Prawo, Prawo
262 II, 15, | doskonałe Prawo, Prawo wolności” (Jk 1, 25). ~
263 III, 1 | Ku wolności wyswobodził nas Chrystus” (
264 III, 1, | prawdy, pozostawiając samej wolności, oderwanej od wszelkich
265 III, 1, | osoby i nie zagrażać jej wolności i godności. Kościół ma taką
266 III, 1, | objawia autentyczny sens wolności, w pełni go realizuje poprzez
267 III, 1, | uczniów do udziału w tej samej wolności. ~
268 III, 1, | tylko o słabości ludzkiej wolności, ale i o jej dramacie. Człowiek
269 III, 1, | Człowiek spostrzega, że w jego wolności ukryta jest tajemnicza skłonność
270 III, 1, | to On „wyswobodził nas ku wolności” (por. Ga 5, 1). ~
271 III, 1, | że warunkiem autentycznej wolności jest szczere i otwarte uznanie
272 III, 1, | Chrystusie jako najgłębsze źródło wolności. ~Jezus objawia ponadto —
273 III, 1, | nieustannie czerpie, aby żyć w wolności, składać siebie w darze
274 III, 1, | osobową syntezą doskonałej wolności w całkowitym posłuszeństwie
275 III, 1, | płodności i zbawczej mocy wolności przeżywanej w prawdzie. ~ ~
276 III, 2, | 46), uczynki prawdziwej wolności, która objawia się i realizuje
277 III, 4, | dobra, jej autentycznej wolności. Z pewnością nie może to
278 III, 4, | która pomaga mu wzrastać w wolności i dążyć do szczęścia150. ~
279 III, 4, | ale służyć jego prawdziwej wolności: skoro nie istnieje wolność
280 III, 4, | człowieka, jest drogą do wolności i warunkiem samego jej istnienia. ~
281 III, 5, | wiodącą ku autentycznej wolności osoby. „Totalitaryzm rodzi
282 III, 6, | przy współpracy ludzkiej wolności zawsze pozostaje dla człowieka
283 III, 6, | lekkim brzemieniem i źródłem wolności” 163. ~Tylko w tajemnicy
284 III, 7, | tym bardziej wzrasta w wolności, do której jest powołany
285 III, 8, | uprawniony wyraz chrześcijańskiej wolności, ani różnorodności darów
286 III, 8, | przypomniałem pokrótce istotne cechy wolności, podstawowe wartości związane
|