Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | przekazali Kościołowi5 w imię Jezusa Chrystusa, fundamentu, „
2 I, | posłannictwa otrzymanego od samego Jezusa Chrystusa, który polecił
3 I, | szczególny umiłowane przez Pana Jezusa. Treść Dokumentu jest doskonałym
4 III, | przyjęcia w sposób wolny Jezusa Chrystusa, który jest prawdziwym
5 IV, | zgodne jest także z wolą Jezusa Chrystusa, objawioną w Ewangelii.
6 IV, | przerażać winny niezwykłe groźby Jezusa Chrystusa, że wreszcie kiedyś
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
7 VII | a nade wszystko samego Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów.
8 VII, | Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa” (2 Kor 1, 3)
9 VII, | mesjańskie posłannictwo Jezusa Chrystusa. Autentyczne miłosierdzie
10 VIII, | drugiego Tysiąclecia. ~W imię Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
11 Wstep, | Ojca, łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i dar jedności
12 1 | Obietnica i objawienie siły Jezusa podczas wieczerzy paschalnej ~
13 1, | 3. Gdy czas odejścia Jezusa Chrystusa z tego świata
14 1, | Nowiny objawionej przez Jezusa z Nazaretu. Dzięki temu,
15 1, | Duchem Syna: jest Duchem Jezusa Chrystusa, jak świadczyć
16 1, | całej paschalnej tajemnicy Jezusa Chrystusa, przychodzi Duch
17 1, | Duchu Świętym za sprawą Jezusa Chrystusa — Odkupiciela
18 1, | głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg
19 1, | Święty”, w chwili ofiarowania Jezusa w świątyni, gdy dostrzegł
20 1, | odkupicielskie posłannictwo Jezusa z Nazaretu. „Baranek Boży”
21 1, | przelotnie rozjaśnia tajemnicę Jezusa z Nazaretu, którego cała
22 1, | Łukasz, który już przedstawił Jezusa jako „pełnego Ducha Świętego”
23 1, | rozradowanie się niejako przynagla Jezusa, aby powiedział jeszcze
24 1, | i mesjańskiego działania Jezusa Chrystusa, zostaje potwierdzone
25 1, | paschalne: Triduum Sacrum Jezusa, którego Ojciec namaścił
26 2, | winę „świata” w skazaniu Jezusa na śmierć krzyżową. Jednakże
27 2, | uwierzyli w Niego”, skazując Jezusa z Nazaretu na śmierć krzyżową. ~
28 2, | Mężowie izraelscy (...) Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego
29 2, | niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali,
30 2, | z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie
31 2, | wydali na haniebną śmierć Jezusa z Nazaretu — to słowa jego
32 2, | się dopuścić: zabójstwa Jezusa, Syna Bożego, współistotnego
33 2, | Boże, został nazwany przez Jezusa w mowie pożegnalnej w Wieczerniku
34 2, | namaścił Duchem Świętym i mocą ”Jezusa z Nazaretu, jak mówił Szymon
35 2, | Mt 3, 11). W tych słowach Jezusa Duch Święty zostaje objawiony
36 2, | mesjańskiego posłannictwa Jezusa Duch Święty staje się obecny
37 2, | dzieło to zostaje przez Jezusa zlecone ludziom: Apostołom,
38 3, | tysiąclecia od przyjścia na świat Jezusa Chrystusa, gdy stajemy w
39 3, | opis narodzin i dziecięctwa Jezusa z Nazaretu, wypowiadają
40 3, | przy zwiastowaniu narodzin Jezusa, Maryja pyta: „Jakże się
41 3, | czytamy wprost: „Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach
42 3, | bowiem o uczczenie narodzenia Jezusa Chrystusa. Równocześnie
43 3, | Poczęcie bowiem i narodziny Jezusa Chrystusa są największym
44 3, | dziejach człowieka przez Jezusa Chrystusa dokonało się za
45 3, | Apostołów o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Jest on wiecznym
46 3, | co wskrzesił Chrystusa [Jezusa] z martwych, przywróci do
47 3, | się tej prawdy człowiek od Jezusa Chrystusa i wciela we własne
48 3, (59) | Ciałem i Krwią Pana naszego Jezusa Chrystusa” (II Modlitwa
49 3, | Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”68. Modlitwa Kościoła
50 3, | Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”, modlitwa ta
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
51 Wpr, 3 | Getsemani. Widzimy znów Pana Jezusa, który wychodzi zWieczernika,
52 Wpr, 9 | pojęta jako zbawcza obecność Jezusa we wspólnocie wiernych i
53 I, 15 | czcigodnym Ciałem i Krwią Pana Jezusa, które rzeczywiście mamy
54 I, 18 | przyjścia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa ».31 Kto się karmi
55 I, 19 | Matkę naszego Pana i Boga Jezusa Chrystusa, Aniołów, świętych
56 II, 21 | Ostatniej Wieczerzy wokół Jezusa zgromadziło się dwunastu
57 II, 21 | podobnie gesty i słowa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy
58 II, 21 | Wieczerniku zaproszenie Jezusa: « Bierzcie i jedzcie...
59 II, 25 | praktyk pobożnych adoracja Jezusa sakramentalnego jest pierwsza
60 III, 27 | powierzony Apostołom przez Jezusa, a przez nich i ich następców
61 IV, 34 | duchowego. Św. Teresa od Jezusa pisała: « Kiedy nie przystępujecie
62 IV, 46 | gwarancją miłości wobec Jezusa Chrystusa w Najświętszym
63 V, 47 | Łazarza, wylewa na głowę Jezusa flakonik drogocennego olejku,
64 V, 47 | Jednak ocena ze strony Jezusa jest zupełnie inna. Z całym
65 V, 47 | opowiadania jest wyznaczenie przez Jezusa zadania uczniom, którzy
66 V, 47 | oczywiste jest, iż od czasów Jezusa, wydarzenie Wielkiego Czwartku
67 V, 48 | Nawiązując do słów igestów Jezusa, i rozwijając obrzędowe
68 VI, 58 | moim », nosi już w łonie Jezusa. Wielbi Ojca « przez » Jezusa,
69 VI, 58 | Jezusa. Wielbi Ojca « przez » Jezusa, lecz wielbi Go także «
70 Zak, 60 | szczytu. W Eucharystii mamy Jezusa, Jego odkupieńczą ofiarę,
71 Zak, 61 | do odpowiedzi na modlitwę Jezusa: ut unum sint (J17, 11).
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
72 Wprow, 0, | się w samym sercu orędzia Jezusa Chrystusa. Kościół każdego
73 I, 5, | Pośrednika Nowego Testamentu — Jezusa, do pokropienia krwią, która
74 I, 5, | Właśnie dlatego, że krew Jezusa została wylana jako dar
75 I, 5, | Kościół, idąc za przykładem Jezusa, „dobrego Samarytanina” (
76 II, 1, | odwagą wyznać swą wiarę w Jezusa Chrystusa, „Słowo życia” (
77 II, 1, | na głoszeniu osoby samego Jezusa. Zwracając się do apostoła
78 II, 1, | słowa, czyny i sama osoba Jezusa dają człowiekowi możliwość „
79 II, 3 | Przez wiarę w imię Jezusa temu człowiekowi (...) imię
80 II, 3, | ubogich”, którzy spotykają Jezusa z Nazaretu. Podobnie jak
81 II, 3, | przepowiadanie i działalność Jezusa. Rzeszom chorych i zepchniętych
82 II, 3, | misji Kościoła. Głosząc Jezusa jako Tego, który „przeszedł
83 II, 3, | mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka,
84 II, 3, | Dz 3, 6). Przez wiarę w Jezusa, „Dawcę życia” (Dz 3, 15),
85 II, 3, | godność. ~Słowa i czyny Jezusa i Jego Kościoła nie dotyczą
86 II, 3, | 33. Także w życiu samego Jezusa, od początku do końca, spotykamy
87 II, 3, | potwierdzeniem jego wartości. Życie Jezusa jest bowiem naznaczone nietrwałością
88 II, 5, | właściwy przedmiot misji Jezusa: On jest Tym, „który z nieba
89 II, 5, | Wiekuistego”. Każdy, kto wierzy w Jezusa i zostaje włączony w komunię
90 II, 5, | Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17, 3). Poznać
91 II, 6, | całej swej mocy przez Pana Jezusa. Na pytanie bogatego młodzieńca: „
92 II, 6, | Paweł, nawiązując do słów Jezusa (por. Mt 19, 17-18): „Albowiem
93 II, 9, | 47. Misja Jezusa i liczne dokonane przezeń
94 II, 10, | Prawa, przywołanych przez Jezusa jako odpowiedź na pierwsze
95 II, 10, | się w życiu i działalności Jezusa z Nazaretu, zaś nowe serce
96 II, 11, | Zbawienie dokonane przez Jezusa jest darem życia i zmartwychwstania.
97 II, 11, | oddał ducha” opisuje śmierć Jezusa, podobną do śmierci każdego
98 II, 11, | skłania nas do naśladowania Jezusa i pójścia za Nim (por. 1
99 III, 2, | sposób na wielką zapowiedź Jezusa: przykazanie miłości bliźniego
100 III, 2, | Testamencie i potwierdzone przez Jezusa, przyjmuje za punkt odniesienia
101 III, 3, (60)| synów, Jana Chrzciciela i Jezusa, ukrytych jeszcze w łonie
102 III, 6, | uczestnicząc w miłości samego Jezusa Chrystusa i na Jego miarę. ~
103 III, 7, | Otrzymał ją w darze od Jezusa, posłanego przez Ojca, aby „
104 III, 7, | i królewskiej misji Pana Jezusa. Dlatego do jej nieodłącznych
105 III, 8, | innym. ~Właśnie głoszenie Jezusa jest głoszeniem życia. On
106 III, 8, | proklamacją niezwykłej więzi Jezusa z każdym człowiekiem, która
107 III, 9, | znaku Boga żywego, ikonie Jezusa Chrystusa. ~Jesteśmy powołani,
108 III, 10, | odpowiedzialności. Jako uczniowie Jezusa jesteśmy wezwani, aby stawać
109 Zak, 1, | zwięzłą zapowiedź odrzucenia Jezusa, a wraz z Nim także Maryi,
110 Zak, 1, | samego siebie: ofiarowuje nam Jezusa, daje Go, rodzi Go ostatecznie
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
111 Wprow, 0, | depozytariusz Objawienia Jezusa Chrystusa, pragnie potwierdzić
112 I, 1, | ostateczny przez swego Syna Jezusa Chrystusa (por. 1 J 5, 9;
113 I, 1, | czas i historię. Wcielenie Jezusa Chrystusa następuje wręcz
114 I, 1, | raz na zawsze w tajemnicy Jezusa z Nazaretu. Stwierdza to
115 II, 2, | każdej filozofii, jest śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. Tutaj
116 III, 2, | jako Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ta jedność prawdy
117 IV, 1, | to znaczy do objawienia Jezusa Chrystusa. ~Jako pioniera
118 IV, 3, | śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, w struktury dialektyczne
119 VI, 1, | ukoronowaniem jest osoba Jezusa Chrystusa i Jego tajemnica
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
120 V, | szczególny uwydatniona przez Jezusa Chrystusa — tego Jezusa,
121 V, | Jezusa Chrystusa — tego Jezusa, o którego wielu z Jego
122 V, | słowo w tajemnicy paschalnej Jezusa Chrystusa. Tam też wypada
123 V, | Okazuje się prawdziwym uczniem Jezusa, kiedy na każdy dzień bierze
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
124 I, 6 | woli samego naszego Mistrza Jezusa Chrystusa, wyrażonej tylokrotnie,
125 II, 1 | Najświętszego Serca Pana Jezusa), znak skuteczny łaski i
126 II, 6 | posłannictwo, patrzymy na samego Jezusa Chrystusa, na Tego, który
127 III, 1 | wpatrujemy się w tajemnicę Jezusa Chrystusa, coraz jaśniej
128 IV, 1 | w niej Kościół z Duchem Jezusa Chrystusa, z tym Świętym
129 IV, 3 | zbawczego dzieła samego Jezusa Chrystusa, Kościół uczestniczy
130 IV, 5 | złączeni z Maryją, Matką Jezusa (por. Dz J, 14), tak jak
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
131 Wprow, 0, | milenijny jubileusz narodzenia Jezusa Chrystusa zwraca równocześnie
132 Wprow, 0, | łonie i wydała na świat Jezusa Chrystusa — współistotnego
133 I, 1, | Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; On napełnił nas
134 I, 1, | jest „Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa”, „w Nim — są
135 I, 1, | przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia
136 I, 1, | błogosławieństwo zwrócone za sprawą Jezusa Chrystusa w stronę dziejów
137 I, 2, | który nad Jordanem wskaże na Jezusa jako Mesjasza. ~Wszystkie
138 I, 2, | czterdziestego dnia po narodzeniu Jezusa, gdy zgodnie z przepisem
139 I, 2, | ciągu lat ukrytego życia Jezusa w domu nazaretańskim, życie
140 I, 2, | przeciwności czasu dziecięctwa Jezusa, a potem w ciągu lat życia
141 I, 3, | zawołała”, zwracając się do Jezusa: „Błogosławione łono, które
142 I, 3, | Maryi jako rodzonej Matki Jezusa. Może owej kobiecie Matka
143 I, 3, | Może owej kobiecie Matka Jezusa osobiście nie była znana.
144 I, 3, | cała ewangelia dziecięctwa Jezusa. Tam właśnie Maryja jest
145 I, 3, | jako Matka, która poczyna Jezusa w swym łonie, która Go rodzi
146 I, 3, | zarysowuje się w innej odpowiedzi Jezusa, którą zapisali wszyscy
147 I, 3, | błogosławieństwo wypowiedziane przez Jezusa nie przeciwstawia się —
148 I, 3, | pojawia się tam jako Matka Jezusa na początku Jego życia publicznego: „
149 I, 3, | Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele
150 I, 3, | Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów” (J 2, 1-
151 I, 3, | Galilejskiej jako Matka Jezusa — i w sposób znamienny przyczynia
152 I, 3, | kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają
153 I, 3, | wyłącznie w wypowiedziach Jezusa i w różnych wydarzeniach
154 I, 3, | jawi się jako wierząca w Jezusa: Jej wiara sprowadza pierwszy „
155 I, 3, (47)| nie złożył głowy na piersi Jezusa i nie otrzymał od Niego
156 I, 3, | niewiastami i z Maryją Matką Jezusa i z braćmi Jego» (Dz 1,
157 II, 1, | co z wiarą spoglądają na Jezusa, sprawcę zbawienia i źródło
158 II, 1, | na modlitwie” jako „Matka Jezusa” (Dz 1, 13-14), czyli Chrystusa
159 II, 1, | świetle wiary zobaczyli „Jezusa, sprawcę zbawienia” 62,
160 II, 1, | szczególnym świadkiem tajemnicy Jezusa: tej tajemnicy, która na
161 II, 1, | patrzył” na Maryję poprzez Jezusa, tak jak „patrzył” na Jezusa
162 II, 1, | Jezusa, tak jak „patrzył” na Jezusa przez Maryję. Była Ona dla
163 II, 1, | świadkiem lat dziecięcych Jezusa, Jego życia ukrytego w Nazarecie,
164 II, 1, | modlitwie razem z Maryją, Matką Jezusa” (por. Dz 1, 14). Stanowiąc
165 III, 1, | jakim jest pośrednictwo Jezusa Chrystusa, jest przyjęcie
166 III, 1, | macierzyńskie uczestnictwo w życiu Jezusa Chrystusa, swego Syna, wypełniała
167 III, 2, | Ewangelista, po słowach Jezusa wypowiedzianych na Krzyżu
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
168 I, 0, | Kościoła rodzi się z wiary w Jezusa Chrystusa, co każdy wierny
169 I, 0, | Wierzę w jednego Pana, Jezusa Chrystusa, który z Ojca
170 I, 1, | chromego, odpowiada on: „W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka,
171 I, 1, | zbawienie może przyjść tylko od Jezusa Chrystusa. ~Powszechność
172 I, 1, | podziału pomiędzy Słowo i Jezusa Chrystusa. Święty Jan stwierdza
173 I, 1, | Nie można też oddzielać Jezusa od Chrystusa albo mówić
174 I, 1, | Kościół zna i wyznaje Jezusa jako „Chrystusa, Syna Boga
175 I, 1, | rozpatrywać ich oddzielnie od Jezusa Chrystusa, który stoi w
176 I, 5, | każdy człowiek potrzebuje Jezusa Chrystusa, który zwyciężył
177 II, 1, | przez to, kim jest. ~Posługa Jezusa opisana jest w kontekście
178 II, 1, | Łk 4, 18). W spotkaniach Jezusa z poganami wyraźnie widać,
179 II, 1, | przynależność etniczną. ~Królestwo Jezusa jest zapoczątkowaniem Królestwa
180 II, 2, | duchowym. Dla misyjnej posługi Jezusa znamienne są dwa rodzaje
181 II, 3, | 16. Wskrzeszając Jezusa z martwych, Bóg zwyciężył
182 II, 3, | jest już obecne w osobie Jezusa i budowane jest stopniowo
183 II, 3, | oni Królestwo, zwiastując Jezusa, który umarł i zmartwychwstał.
184 II, 3, | Królestwie Bożym oraz o imieniu Jezusa Chrystusa” (Dz 8, 12). Paweł
185 II, 3, | Królestwo Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa” (por. 2 P 1,
186 II, 3, | 1, 11). To na głoszeniu Jezusa Chrystusa, z którym Królestwo
187 II, 3, | Bożego (treść kerygmatu Jezusa) i głoszenie wydarzenia
188 II, 3, | i głoszenie wydarzenia Jezusa Chrystusa (które jest kerygmatem
189 II, 4, | która ma oblicze i imię Jezusa z Nazaretu, będącego obrazem
190 II, 4, | odrywa się Królestwo od Jezusa, nie ma już Królestwa Bożego
191 III, 0, | mesjańskiego posłannictwa Jezusa Duch Święty staje się obecny
192 III, 0, | dzieło to zostaje przez Jezusa zlecone ludziom: Apostołom,
193 III, 1, | obecność i moc Ducha oraz pomoc Jezusa: „Oni zaś poszli i głosili
194 III, 1, | powiedzieli, jak rzymski setnik Jezusa, który umarł na Krzyżu: „
195 III, 1, | Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17, 4). Ostatecznym
196 III, 2, | Kościoła, tak jak misja Jezusa, jest dziełem Boga albo —
197 III, 2, | zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa Apostołowie przeżywają silne
198 III, 2, | innym swego doświadczenia Jezusa i ożywiającej ich nadziei.
199 III, 2, | Piotra i przez Pawła, głoszą Jezusa i wzywają do „nawrócenia”,
200 III, 2, | to znaczy do przyjęcia Jezusa z wiarą i do przyzwolenia,
201 III, 2, | mają przeżywać swą wiarę w Jezusa nawróceni poganie? Czy jest
202 III, 4, | śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa i działa w Kościele. Nie
203 IV, 3, | poszerzały. ~Zadanie głoszenia Jezusa Chrystusa wszystkim ludom
204 IV, 4, | który nigdy nie poznał Jezusa Chrystusa, z sytuacją takiego,
205 IV, 5, | wolności człowieka, głosząc mu Jezusa Chrystusa Kościół ma być
206 V, 2, | dawać świadectwo wierze w Jezusa Chrystusa. Jak zawsze w
207 V, 3, | wydarzenia rozbrzmiewa w słowach Jezusa do Samarytanki: „O, gdybyś
208 V, 3, | z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie
209 V, 4, | nowych wspólnot wyznających Jezusa jako Zbawiciela i Pana.
210 V, 4, | narodów wiary w Boga i w Jezusa Chrystusa oraz przez współpracę
211 V, 7, | zdecydowania, by bez wahania głosić Jezusa Chrystusa, który jest «drogą,
212 V, 9, | przypomniawszy przykład Jezusa, pisze, że „ubodzy zasługują
213 V, 9, | znakiem i potwierdzeniem misji Jezusa”115. ~Kościół, wierny duchowi
214 VI, 5, | udział w potrójnym urzędzie Jezusa Chrystusa — kapłańskim,
215 VIII, 3, | ludzkimi problemami. Miłość Jezusa jest bardzo głęboka: On,
216 Zak, 0, | Wieczerniku „z Maryją, Matką Jezusa” (Dz 1, 14), by błagać o
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
217 IV, | z wolą swego Założyciela Jezusa Chrystusa ma być zawsze
218 V, | Boga, objawionego przez Jezusa Chrystusa i głoszonego przez
219 VIII, | wiernie nakaz Twojego Syna Jezusa Chrystusa skierowany do
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
220 I, | Słowa objawionego przez Jezusa Chrystusa3 i przy pomocy
221 V, | Boga Ojca, odkupionym krwią Jezusa Chrystusa i poddanym stałemu
222 VII, | natchnienie z Ewangelii Jezusa Chrystusa. Możemy tu znaleźć
223 VII, | szafarza w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, Syna Bożego i
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
224 Wprow, 0, | Ewangelii Zbawienia przez Krzyż Jezusa, jedynego Odkupiciela człowieka,
225 I, 1, | Bożego, dostrzega w śmierci Jezusa rację jedności synów Bożych: „
226 I, 2, | Boga w Trójcy Jedynego, a Jezusa wyznają Panem i Zbawcą;
227 I, 8, | mamy Rzecznika wobec Ojca — Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
228 II, 10, | wyznać naszą wspólną wiarę w Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga
229 II, 13, | inaczej. Czyż nie wierzymy w Jezusa Chrystusa, Księcia Pokoju?
230 III, 3, | Orędownikiem przed Ojcem — Jezusa Chrystusa.~Nie ulega wątpliwości,
231 III, 5, | Opatrzności [Piotr], idąc śladem Jezusa, kończy swą drogę właśnie
232 III, 5, | to trzykrotnie zaprze się Jezusa. Także Ewangelia św. Jana
233 Adh, 0, | z wami! (...) Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
234 Wprow, 1, | zbawienia poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa, „światłość prawdziwą,
235 Wprow, 1, | pełnią swego piękna w obliczu Jezusa Chrystusa, w tym „obrazie
236 Wprow, 1, | której źródłem jest prawda Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii.
237 Wprow, 2, | ludzkiego życia. W imię Jezusa Chrystusa i mocą Jego autorytetu
238 I, 1, | 6. Rozmowa Jezusa z bogatym młodzieńcem przytoczona
239 I, 2, | młodzieńca skierowane do Jezusa z Nazaretu. Pytanie, które
240 I, 2, | życia wiecznego. Rozmówca Jezusa wyczuwa, że istnieje związek
241 I, 2, | domyślać, że jeśli pyta Jezusa, to nie dlatego, że nie
242 I, 2, | iż to fascynacja osobą Jezusa rozbudziła w nim nowe pytania
243 I, 2, | jeszcze nad sensem odpowiedzi Jezusa, pozwalając, by On nas prowadził.
244 I, 3, | pełni objawione przez samego Jezusa w wezwaniu: „przyjdź i chodź
245 I, 4, | niego. Przez usta samego Jezusa, nowego Mojżesza, zostają
246 I, 4, | nie wystarcza odpowiedź Jezusa, pyta więc dalej Mistrza
247 I, 4, | przykazań, przypomnianych przez Jezusa młodemu rozmówcy, jest ochrona
248 I, 5, | młodzieńca, który dalej pyta Jezusa: „Przestrzegałem tego wszystkiego,
249 I, 5, | poprzedni fragment odpowiedzi Jezusa, tak i ten należy odczytywać
250 I, 5, | sens pierwszej odpowiedzi Jezusa: „jeśli chcesz osiągnąć
251 I, 5, | naśladowaniu Chrystusa. Rozmowa Jezusa z młodzieńcem pozwala nam
252 I, 5, | przykazania, jak zaproszenie Jezusa skierowane do bogatego młodzieńca,
253 I, 6, | właśnie kończy się rozmowa Jezusa z młodzieńcem: „Potem przyjdź
254 I, 6, | przylgnięcie do osoby samego Jezusa, uczestnictwo w Jego życiu
255 I, 6, | Mądrością wcieloną, uczeń Jezusa staje się naprawdę uczniem
256 I, 6, | domaga się naśladowania Jezusa, Jego miłości, której znakiem
257 I, 6, | 13, 14-15). Postępowanie Jezusa i Jego słowa, Jego czyny
258 I, 6, | wnętrza człowieka. Być uczniem Jezusa znaczy upodobnić się do
259 I, 7, | 22. Zakończenie rozmowy Jezusa z bogatym młodzieńcem zawiera
260 I, 7, | uczniowie przelękli się wezwania Jezusa do naśladowania Go, bowiem
261 I, 7, | którzy tak komentują słowa Jezusa: „Jeśli tak ma się sprawa
262 I, 7, | i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa” (J 1, 17). Dlatego
263 I, 7, | wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się
264 I, 7, | istotę orędzia moralnego Jezusa i przepowiadania Apostołów
265 I, 8, | 25. Rozmowa Jezusa z bogatym młodzieńcem toczy
266 I, 8, | zadanie powierzone przez Jezusa - Apostołom (por. Mt 28,
267 I, 8, | objawienia przykazań i nauczania Jezusa, gwarantuje, że są one pieczołowicie
268 I, 8, | autorytatywnie działa w imieniu Jezusa Chrystusa41. Tak więc Kościół
269 II, 1, | 28. Analiza rozmowy Jezusa z bogatym młodzieńcem pozwoliła
270 II, 1, | pamiętał zawsze o słowach Jezusa skierowanych do bogatego
271 II, 1, | wieczne?” Posłany przez Jezusa, aby głosić Ewangelię i „
272 II, 1, | cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych
273 II, 9, | Bóg sądzić będzie przez Jezusa Chrystusa ukryte czyny ludzkie
274 II, 10, | przytoczonych wyżej słowach Jezusa znajdujemy także wezwanie
275 II, 10, | miłości. Taki jest sens słów Jezusa: „Kto spełnia wymagania
276 II, 11, | dominuje fundamentalne wezwanie Jezusa do „pójścia” za Nim, czego
277 II, 13, | Mt 19, 17). Odpowiedź Jezusa i odwołanie się do przykazań
278 III, 1, | Tak więc kontemplacja Jezusa ukrzyżowanego to główna
279 III, 3, | wyprzeć. Naśladują w tym Pana Jezusa, który wobec Kajfasza i
280 III, 6, | Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego” (
281 III, 7, | on w dziejach, ile nakaz Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego,
282 III, 7, | głosząc zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu, proponują nowy
283 III, 7, | Ducha Świętego” 167. Duchowi Jezusa, przyjętemu przez pokorne
284 III, 8, | odpowiedzi Kościoła brzmi głos Jezusa Chrystusa, głos mówiący
285 Zak, 1, | polega na naśladowaniu Jezusa Chrystusa, na zawierzeniu
|