Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | całkowitą wolność ekonomiczną. Równocześnie zaczynała wyłaniać się w
2 II, | coraz bardziej niszczących, równocześnie zaś od ideologii, będącej
3 II, | siebie i dla swych dzieci. Równocześnie kraje te starają się o to,
4 II, | lepszego społeczeństwa, to równocześnie, na tyle na ile odmawia
5 IV, | nieosiągalnego dla nich i równocześnie przymuszeni koniecznością,
6 IV, | zrzeszenie kapitałów”; jest ono równocześnie „zrzeszeniem osób”, w skład
7 IV, | chleb w pocie czoła zakłada równocześnie prawo do tego. Społeczeństwo,
8 V, | które Syn Boży zbawił i równocześnie zjednoczył wszystkich ludzi,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
9 I, | Encyklice Redemptor hominis — to równocześnie Ewangelia i cała Tradycja
10 I, | zadana Kościołowi, jest równocześnie wyjściem na spotkanie Ojca
11 I, | niedostępną” (1 Tm 6, 16), równocześnie przemawia do człowieka językiem
12 I, | człowieka na ziemi, ale ujawnia równocześnie wielorakie zagrożenia, i
13 I, | Kościół musi rozważać je równocześnie w świetle prawdy, jaką otrzymał
14 I, | tę tajemnicę, stając się równocześnie żarliwym powołaniem Kościoła
15 II, | miłość-miłosierdzie Boga, równocześnie stawiał ludziom wymaganie,
16 II, | bogatym w miłosierdzie”. Równocześnie zaś, stając się dla ludzi
17 II, | natury etycznej, chodzi równocześnie o spełnienie bardzo ważnego
18 III, | transcendentne bogactwo, a równocześnie na różne sposoby przybliżyć
19 IV, | miłosierdzie” nie pada ani razu, równocześnie zaś sama istota miłosierdzia
20 IV, | starotestamentalnego hesed — znajduje równocześnie szczególny wyraz uczuciowy.
21 V, | Wigilii Paschalnej), to równocześnie Boski wymiar Odkupienia
22 V, | Boga człowiekowi, w którym równocześnie zawiera się skierowane do
23 V, | wybranym ludem — jest to równocześnie, tu, na Kalwarii, Przymierze
24 V, | sprawiedliwość samemu Bogu, jest równocześnie radykalnym objawieniem miłosierdzia,
25 V, | świecie poddanym złu. Stanowi równocześnie znak zapowiadający „niebo
26 V, | doznając miłosierdzia, jest on równocześnie poniekąd tym, który „okazuje
27 V, | ona nową historycznie, a równocześnie nową, bo eschatologiczną.
28 V, | Łk 1, 50). ~Maryja jest równocześnie Tą, która w sposób szczególny
29 V, | doświadczyła miłosierdzia, a równocześnie też w sposób wyjątkowy okupiła
30 V, | fiat. ~Maryja jest więc równocześnie Tą, która najpełniej zna
31 V, | która poprzez swój ukryty, a równocześnie nieporównywalny udział w
32 VI, | przeciwieństwa i napięcia, pełnego równocześnie zagrożeń skierowanych przeciw
33 VII, | żywimy głębokie poczucie, iż równocześnie go doznajemy ze strony tych,
34 VII, | z właściwą mu godnością. Równocześnie „zrównanie” ludzi przez
35 VII, | daje tym bardziej, gdy równocześnie czuje się obdarowany przez
36 VII, | lekcja pokory wobec człowieka równocześnie bliźniego i siebie samego —
37 VIII, | naszych sercach. Jest to równocześnie miłość do Boga, którego
38 VIII, | Łk 23, 34). I jest to równocześnie miłość do ludzi, do wszystkich
39 VIII, | niezwykłą godność, każe równocześnie głosić miłosierdzie jako
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
40 Wstep, | Konstantynopolitańskiego, która była obchodzona równocześnie w Konstantynopolu i w Rzymie
41 1, | zapowiedzi i obietnicy. Równocześnie zaś są one wewnętrznie ze
42 1, | tych samych wydarzeń, ale równocześnie perspektyw tajemnicy Ojca,
43 1, | często zaimka osobowego „On”, równocześnie zaś, w całym tym pożegnalnym
44 1, | 6, 57; 17, 3. 18. 23). Równocześnie zaś Duch zostaje posłany
45 1, | trynitarnego. Znajdujemy się równocześnie u progu definitywnych wydarzeń
46 1, | jedynie dzięki Objawieniu. ~Równocześnie Duch Święty, jako współistotny
47 1, | Zmartwychwstanie — zostaje równocześnie w całej swojej zbawczej
48 1, | pożegnalnej z Wieczernika. Jest równocześnie Duchem Syna: jest Duchem
49 1, | z Duchem Pańskim — jest równocześnie wybranym Sługą Jahwe, na
50 1, | świata (por. Iz 53, 5-6. 8). Równocześnie zaś On właśnie jest tym,
51 1, | pełnię tego Ducha w sobie — i równocześnie dla innych, dla Izraela,
52 1, | Izajaszowego proroctwa. Równocześnie wyznaje wiarę w odkupicielskie
53 1, | por. Mt 3, 16; Mk 1, 10). Równocześnie zaś „głos z nieba mówił: «
54 1, | chrzcie w Jordanie świadczy równocześnie teofania trynitarna, która
55 1, | zmartwychwstanie Chrystusa — są równocześnie czasem nowego przyjścia
56 1, | Zmartwychwstaniu swój zenit. Równocześnie też objawia się On jako
57 1, | siebie na drzewie Krzyża. Równocześnie zaś Odkupienie to jest stale
58 1, | Święty objął niewidzialne — a równocześnie poniekąd „wyczuwalne” —
59 1, | Świętego — czas Kościoła. Równocześnie świadczą one o tym, że ten
60 1, | sobór na temat Kościoła. Równocześnie zaś nauczanie tego soboru
61 2, | Wyjaśnienie to wskazuje równocześnie, jak wypada rozumieć owo „
62 2, | grzechu” — musimy jednak równocześnie zachować pełny kontekst
63 2, | ciemności” (por. Ef 6, 12). Równocześnie więc, poprzez takie odniesienie
64 2, | Duch-Parakleta i apostołów. Równocześnie zaś, w samej treści tego
65 2, | przekonywanie o grzechu” staje się równocześnie przekonywaniem o odpuszczeniu
66 2, | Prawdy wewnątrz człowieka, równocześnie staje się nowym początkiem
67 2, | Pocieszyciela zarazem. ~Równocześnie bowiem grzech, ukazany w
68 2, | tylko Syn Człowieczy, ale równocześnie Ten, który jest „Pierworodnym
69 2, | por. Rdz 1, 26. 28. 29). Równocześnie zaś ten sam człowiek w swoim
70 2, | Boga (por. Rdz 2, 16 n.). Równocześnie jednak, w świetle całego
71 2, | ludzkiego, który jest osoba. Równocześnie ten osobowy podmiot jest
72 2, | głębokości Boże”, On — który równocześnie jest światłem dla sumienia
73 2, | Wszechmoc, która jest Miłością. Równocześnie objawił człowiekowi, że
74 2, | jest możliwa dlatego, że równocześnie zostaje dogłębnie „zakłamana”
75 2, | przekonywać o grzechu” — nie musi równocześnie znaczyć: objawiać cierpienie?
76 2, | jest Darem trynitarnym i równocześnie odwiecznym źródłem wszelkiego
77 2, | Bogu i z Nim zjednoczone, a równocześnie pełne nieskończonego miłosierdzia
78 2, | jeden był „nieskalany”. Równocześnie zaś złożył ją „przez Ducha
79 2, | nie wierzą we Mnie”! I równocześnie z głębi tego cierpieniu,
80 2, | trynitarnej komunii. Ponieważ równocześnie ta Krzyżowa ofiara jest
81 2, | Objawienie to zaś jest równocześnie uobecnieniem Parakleta,
82 2, | świata: niewidzialny, a równocześnie wszędzie obecny Parakletos!
83 2, | człowiekowi jego zło, a równocześnie skierowuje do dobra. Dzięki
84 2, | właściwością osobowego podmiotu. Równocześnie zaś „w głębi sumienia człowiek
85 2, | ludzkiego sumienia, prowadzi równocześnie do ujawniania jego korzeni
86 2, | i etyczną od Stwórcy, a równocześnie przypominając dziedziczną
87 2, | i społecznym człowieka. Równocześnie zaś niestrudzenie przypomina
88 2, | poznawać prawdę grzechu, równocześnie też sprawia, że poznają
89 3, | po narodzeniu Chrystusa. Równocześnie zaś wydarzenie to oznacza
90 3, | narodzenia Jezusa Chrystusa. Równocześnie jest to profil pneumatologiczny,
91 3, | Bożego macierzyństwa, uczynił równocześnie Jej serce doskonale posłuszne
92 3, | Słowo w unii hipostatycznej. Równocześnie zaś, wraz z tajemnicą Wcielenia,
93 3, | Duchu i prawdzie”. Winien równocześnie stać się dla wszystkich
94 3, | Bóg jest duchem” (tamże); równocześnie zaś, w sposób tak przedziwny
95 3, | jest jego następstwem i równocześnie je potwierdza. Stanowi część
96 3, | nakazów zdrowego sumienia, i równocześnie też wyznanie wiary w Ducha
97 3, | nie tylko ekonomiczne, ale równocześnie, a nawet przede wszystkim,
98 3, | potężniejsze od śmierci głosi równocześnie Tego, który daje to życie.
99 3, | nadprzyrodzony jego wymiar. Równocześnie zaś sam człowiek staje się „
100 3, | coraz głębiej ludzki”53. A równocześnie dojrzewa w nim — poprzez
101 3, | kondescendencji, w której zawiera się równocześnie perspektywa, a nawet sam
102 3, | Chrystusowego „odejścia”, a równocześnie żyje Jego stałym nowym „
103 3, | życia, które one oznaczają. Równocześnie zaś w owym działaniu Ducha
104 3, | dniu Pięćdziesiątnicy, to równocześnie można powiedzieć, że nigdy
105 3, | dzieje człowieka na ziemi. Równocześnie jednak modlitwa ta zatrzymuje
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
106 I, 12 | wszystkich. « Msza święta jest równocześnie i nierozdzielnie pamiątką
107 II, 21 | zalążkami nowego Izraela, a równocześnie początkiem świętej hierarchii ».37
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
108 Wprow, 1, | wieczności (por. 1 J 3, 1-2). Równocześnie to nadprzyrodzone powołanie
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
109 Wprow, 0, | się różne kultury, ludzie równocześnie zaczynali stawiać sobie
110 Wprow, 0, (1)| Odpowiedzialność za prawdę Bożą oznacza równocześnie jej umiłowanie i dążność
111 IV, 1, | sposób szczególny nawiązywał, równocześnie zarzucał, że chociaż znali
112 VII, 1, (106)| prawdziwej wolności. Jest to równocześnie przestroga przed jakąkolwiek
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
113 Bless | ją wykonuje, wypełniając równocześnie pracą swoje bytowanie na
114 I, | nam ona całe bogactwo i równocześnie cały trud ludzkiego bytowania
115 I, | cywilizacji i kultury — to równocześnie prawdą odwieczną jest, że
116 I, | nauczania i tych poczynań. Równocześnie jednak czynię to wedle ewangelicznego
117 I, | człowiek i jego życie na ziemi. Równocześnie zaś ogólna sytuacja człowieka
118 II, | przeświadczeniem rozumu, nabiera równocześnie charakteru przekonania wiary.
119 II, | człowieku od początku i równocześnie wytyczają główne linie jego
120 II, | społeczno-gospodarczego odkryciami — to można równocześnie też powiedzieć, że żadne
121 II, | Boga”. Ów proces zaś jest równocześnie uniwersalny: obejmuje wszystkich
122 II, | ekonomicznego i kulturalnego, a równocześnie jest to proces przebiegający
123 II, | Wszyscy i każdy są nim równocześnie objęci. Wszyscy i każdy
124 II, | jej funkcjonowanie — to równocześnie rozwój przemysłu stworzył
125 II, | współczynnika postępu ekonomicznego; równocześnie jednak z tą afirmacją powstały
126 II, | pracy, ale wprowadza nas równocześnie w zrozumienie jej wymiaru
127 II, | podstawowemu pojęciu z Biblii, gdy równocześnie w tym całym procesie człowiek
128 II, | dziedzinie stałe wzbogacenie. Równocześnie jednak nie sposób nie zauważyć,
129 II, | ustawodawstwo społeczne. Równocześnie jednak poszczególne systemy
130 II, | utraty życia. Wiedzą o nim równocześnie ludzie związani z warsztatem
131 II, | powrócić. Rodzina jest bowiem równocześnie wspólnotą, która może istnieć
132 III, | dokumencie. Jest bowiem równocześnie rzeczą jasną, iż tego kapitalnego,
133 III, | krajach świata. Różni się ona równocześnie od programu kapitalizmu
134 III, | te spełniać źle, broniąc równocześnie dla siebie monopolu zarządzania
135 III, | będzie mógł uważać siebie równocześnie za współgospodarza wielkiego
136 III, | zespołu środków produkcji, to równocześnie pragnie, aby owoce tej pracy
137 IV, | obowiązkiem, to jest ona równocześnie źródłem uprawnień po stronie
138 IV, | swoje produkty, stając się równocześnie o ustalanie możliwie niskich
139 IV, | społeczeństwa i państwa, ale trzeba równocześnie uwzględniać powiązania i
140 IV, | własnego społeczeństwa, działać równocześnie w tej doniosłej dziedzinie
141 IV, | wspólne dla wszystkich, równocześnie jednak każdy rodzaj pracy,
142 IV, | zasadzie wykonywanej pracy. Równocześnie jednak zachodzi różnica
143 IV, | troska o dobro wspólne. Równocześnie jednak zadaniem związków
144 IV, | pracy w każdym zawodzie, ale równocześnie, a nawet przede wszystkim
145 IV, | środek uprawniony, trzeba równocześnie podkreślić, że strajk pozostaje
146 V, | zbawienia jako jego zwyczajny, a równocześnie szczególnie doniosły wątek
147 V, | orędzia ewangelicznego — to równocześnie szczególną swą powinność
148 V, | rozdziale Księgi Rodzaju, jest równocześnie jakby pierwszą „ewangelią
149 V, | por. Mt 6, 25-34) — to równocześnie wymowa życia Chrystusa jest
150 V, | pokoju i sprawiedliwości”; równocześnie jednak „Chrystus przez swoje
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
151 I, 1 | podmiotem, jednym z miliardów, a równocześnie Jedynym! Ukształtował przez
152 I, 1 | całą Boską wolnością — a równocześnie z tą szczodrobliwością,
153 I, 3 | głęboką mądrość i odwagę, a równocześnie wytrwałość i cierpliwość
154 I, 4 | od Chrystusa, pozostaje równocześnie „w dialogu”, który Paweł
155 I, 4 | pontyfikatu, nie przestaję równocześnie dziękować Bogu za to, że
156 I, 4 | wiele od siebie wymagał — to równocześnie owa postawa krytyczna musi
157 I, 4 | ludzkiej opinii, zachował równocześnie tę opatrznościową równowagę
158 I, 4 | trudności i napięć, ale równocześnie bardziej wewnętrznie zabezpieczonym
159 I, 5 | rozproszeniu wątpliwości, a równocześnie wskazywało w wymiarze uniwersalnym
160 II, 1 | nam kroczyć wypada — to równocześnie na tym, nowym etapie słusznie
161 II, 1 | 6; por. Kol, 17), który równocześnie jest „drogą i prawdą” (J
162 II, 1 | chrześcijanie. To życie przemawia równocześnie do tylu ludzi, którzy nie
163 II, 1 | żywego”, przemawia do ludzi równocześnie jako Człowiek. Przemawia
164 II, 2 | nauki i techniki, nie jest równocześnie tym światem, który „jęczy
165 II, 3 | odchodzi” z tego świata, jest równocześnie nowym otwarciem odwiecznego
166 II, 4 | Przez to samo dotykamy równocześnie największej głębi człowieka:
167 II, 5 | Kościoła — kształtuje się równocześnie „w dialogu”, który zanim
168 II, 5 | się do niej przybliżył — i równocześnie w Chrystusie i przez Chrystusa
169 II, 5 | w ujawnianiu Boskiego, a równocześnie ludzkiego wymiaru Odkupienia,
170 II, 5 | Łaski Bożego przybrania, a równocześnie godnością wewnętrznej prawdy
171 II, 6 | Watykańskiego II13. Zbliżamy się; równocześnie do wszystkich kultur, światopoglądów,
172 II, 6 | postępując z całą mocą ducha, równocześnie zachowują głębokie poszanowanie
173 II, 6 | prawdziwej wolności Jest to równocześnie przestroga przed jakąkolwiek
174 III, 1 | dotyczy człowieka całego, równocześnie jest ona na nim skoncentrowana
175 III, 2 | z Chrystusem. A jest to równocześnie przecież każdy człowiek
176 III, 2 | potwierdzającej grzeszności, a równocześnie w nieustannie się ujawniającej
177 III, 2 | sytuacji” — to znaczy świadomy równocześnie jego możliwości, które wciąż
178 III, 2 | sposób ujawniają. Musi być równocześnie świadomy zagrożeń, świadomy
179 III, 3 | i uczciwego planowania. Równocześnie eksploatacja ta dla celów
180 III, 3 | pytanie to muszą stawiać sobie równocześnie wszyscy ludzie, a zwłaszcza
181 III, 3 | wiarą eschatologiczną, uważa równocześnie tę troskę o człowieka, o
182 III, 4 | czas wielkiego postępu, to równocześnie też jako czas wielorakiego
183 III, 4 | poczynań życia codziennego, a równocześnie założeń wielu programów
184 III, 4 | historyczne. Mają jednak równocześnie swój potężny wydźwięk etyczny. ~
185 III, 5 | imperializmu, zagrażające równocześnie współżyciu narodów. Jest
186 IV, 1 | przekraczać granice doczesności, a równocześnie ze szczególną miłością i
187 IV, 1 | królewskiej40 — uświadamiamy sobie równocześnie lepiej, czemu ma służyć
188 IV, 2 | Odpowiedzialność za prawdę Bożą oznacza równocześnie jej umiłowanie i dążność
189 IV, 3 | przez posługę prawdy — ale równocześnie przez pełne nadziei i miłości
190 IV, 3 | podobieństwo stajemy się równocześnie wszyscy „królestwem i kapłanami”,
191 IV, 3 | nie tylko doktrynalną ale równocześnie egzystencjalną jest, że
192 IV, 3 | istotnego znaczenia. Jest on równocześnie Sakramentem-Ofiarą i Sakramentem-Komunią,
193 IV, 3 | zawsze była i być powinna równocześnie najgłębszym objawieniem
194 IV, 3 | eucharystycznej, to zawsze równocześnie ten Chrystus, który wzywa
195 IV, 3 | 11). Jest to, jak widać, równocześnie prawo samego Chrystusa do
196 IV, 4 | można tylko „służąc” — to równocześnie „służenie” domaga się tej
197 IV, 4 | bowiem jako Lud Boży jest równocześnie — wedle wspomnianej już
198 IV, 4 | zbawczym dziele Chrystusa, równocześnie służy drugim, buduje Kościół
199 IV, 4 | całej swej wspólnocie, a równocześnie poprzez wierność powołaniu
200 IV, 5 | obfitości (por. J 10, 10). Równocześnie ta pełnia życia, która jest
201 IV, 5 | Kościół jest matką59, a równocześnie co to znaczy, że Kościół
202 IV, 5 | przywiązaniem do starej tradycji, a równocześnie z pełnym poszanowaniem i
203 IV, 5 | życiodajnej głębi i pełni, i równocześnie ten sam Kościół, zakorzeniony
204 IV, 5 | tych wszystkich dróg, a równocześnie trudności, jakie się na
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
205 Wprow, 0, | Jezusa Chrystusa zwraca równocześnie wzrok naszej wiary w stronę
206 Wprow, 0, | zauważona — pozostawała równocześnie przejrzysta i jawna wobec
207 Wprow, 0, | tajemnicy zbawienia, ale równocześnie o dzieje całego Ludu Bożego,
208 Wprow, 0, | powiedzieć: na „dzieje dusz”. Równocześnie jednak są to dzieje ludzi,
209 Wprow, 0, | zmazy (por. Ef 5, 27)” — równocześnie zaś „chrześcijanie ciągle
210 Wprow, 0, | w twarz” (1 Kor 13, 12). Równocześnie jednak, w tym eschatologicznym
211 I, 1, | z Ojcem w Duchu Świętym. Równocześnie jest to błogosławieństwo
212 I, 1, | związana z Chrystusem i równocześnie jest umiłowana w Tym przedwiecznie
213 I, 1, | się cały „majestat łaski”. Równocześnie pozostaje Ona doskonale
214 I, 1, | Maryi na Matkę Syna Bożego. Równocześnie pełnia łaski wskazuje na
215 I, 2, | Izraela” (Łk 2, 30-32). Równocześnie jednak Symeon zwraca się
216 I, 2, | Wschodu? (por. Mt 2, 1-12). Równocześnie jednak, już u początku swego
217 I, 2, | będą”, wedle słów Symeona. Równocześnie zaś spełniły się tam jego
218 I, 2, | naprzód w pielgrzymce wiary”. Równocześnie zaś tę tajemnicę Chrystusa
219 I, 3, | brzmienia samych słów, to równocześnie należy stwierdzić, że to
220 I, 3, | potrzebom człowieka oznacza równocześnie wprowadzenie ich w zasięg
221 I, 3, | nie tylko to: jako Matka równocześnie chce, aby objawiła się mesjańska
222 I, 3, | obecność w sposób dyskretny, a równocześnie wymowny — ukazuje drogę „
223 II, 1, | dzieje ludzkie, wykraczając równocześnie poza czasy i granice ludów” 55.
224 II, 1, | modlitwie razem z Nią, a równocześnie „patrzy na Nią w świetle
225 II, 1, | w Kościele. Udziela się równocześnie drogą poznania i drogą serca.
226 II, 1, | tajemnica Pięćdziesiątnicy. Równocześnie też Apostołowie i uczniowie
227 II, 1, | nie jest z tego świata, równocześnie mają oni świadomość, iż
228 II, 3, | tak niezwykłą prostotą, a równocześnie tą prawdą o Bogu pragnie
229 II, 3, | Dziewica z Nazaretu, jest równocześnie Tym, który „strąca władców
230 III, 1, | Wcielonym i Odkupicielem”, to równocześnie „jedyne pośrednictwo Odkupiciela
231 III, 1, | Taka rola Maryi jest równocześnie szczególnym i wyjątkowym.
232 III, 1, | stóp krzyża dokonało się równocześnie Jej macierzyńskie współdziałanie
233 III, 1, | aż do Krzyża”, ale była równocześnie tą „służebnicą Pańską”,
234 III, 2, | usynowienia” przez łaskę. ~Równocześnie zaś Kościół — na wzór Maryi —
235 III, 2, | Ef 5, 23-33) — posiada równocześnie znaczenie wzoru całkowitego
236 III, 2, | ale czymś o wiele wyższym. Równocześnie bowiem „współdziała Ona
237 III, 2, | Bogarodzicy — urzeczywistnia się równocześnie przy Jej „współdziałaniu”.
238 III, 2, | powierza swą Matkę uczniowi, a równocześnie daje mu Ją jako Matkę. To
239 III, 2, | powierza Maryję Janowi, o tyle równocześnie Jana powierza Maryi. U stóp
240 III, 2, | Kościele jako Matka Chrystusa, równocześnie zaś jako ta Matka, którą
241 III, 2, | całej historii ludzkiej. Równocześnie poprzez Jej eklezjalne utożsamienie
242 III, 3, | historii ludzkości. Chodzi równocześnie o to, ażeby w świetle Maryi
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
243 II, 0, | ziścić swój plan miłości. Równocześnie jednak Bóg jest Stworzycielem
244 III, 0, | pośrednictwem Apostołów, ale równocześnie działa także w słuchaczach: „
245 V, 3, | przeszkód darowi Bożemu. Równocześnie jednak decyduje o dynamicznym
246 V, 3, | rzeczywiście spotkać. Zachęcam równocześnie wiernych i wspólnoty chrześcijańskie,
247 V, 4, | się dla swojej owczarni, z równocześnie troszczy się o „inne owce,
248 V, 4, | stać bardziej skuteczna. równocześnie nie możemy zapomnieć, że
249 V, 7, | chrztu (...), potwierdził równocześnie konieczność Kościoła, do
250 V, 9, | solidarności z ubogimi. Równocześnie dziękuję misjonarzom, którzy
251 VI, 1, | pielgrzymki wiary (...). Są to równocześnie okazje do wędrownej katechezy,
252 VI, 2, | jednostek powołania misyjne, a równocześnie w Kościele powołuje do życia
253 VI, 3, | potrzebie, czerpiąc z nich równocześnie świeżość i żywotność wiary
254 VI, 7, | Kościół jest misyjny, ale równocześnie rodzą się coraz to nowe
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
255 III, | greckiego i własnej kultury, równocześnie jednak starali się poznać
256 V, | prawdziwą wartość ludzką. Równocześnie stara się w każdej szerokości
257 V, | odwiecznymi prawdami, a równocześnie dostosowane do konkretnej
258 VI, | słowiańskie, zawiera się równocześnie prototyp tego, co dzisiaj
259 VII, | inne Kościoły i tradycje, a równocześnie na wspólnotę uniwersalną,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
260 III, | kierowania nim i rozwijania go. ~Równocześnie, w świecie podzielonym i
261 IV, | 28. Równocześnie jednak przeżywa kryzys sama
262 IV, | por. tamże, 1, 25-26). Ale równocześnie człowiek ma pozostać poddanym
263 VI, | takich jak wyżej wymienione. Równocześnie jednak wymaga ona gotowości
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
264 I, 2, | rozdziale o Ludzie Bożym8. Równocześnie zaś bierze pod uwagę naukę
265 I, 5, | miłości, która zwraca się równocześnie do Boga i do braci: do wszystkich
266 I, 8, | strony warunek dialogu, równocześnie zaś staje się — w postaci
267 II, 7, | uroczystym aktem, który był równocześnie oczyszczeniem pamięci historycznej,
268 II, 11, | Księgom Boską powagę” 115.~Równocześnie jednak, „mają odmienne od
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
269 III, 7, | ujawnia swą autentyczność i równocześnie wyzwala cały swój dynamizm
|