1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5186
(...) Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
2501 VII, 2, | uniknąć niebezpieczeń— jak się ~Jeżeli intellectus fidei
2502 VII, 2, | tradycji teologicznej, musi się odwoływać do filozofii bytu.
2503 VII, 2, | pełne i całościowe otwarcie się na całą rzeczywistość, przekroczenie
2504 VII, 2, | działania. Wizja ta łączy się z etyką indywidualistyczną,
2505 VII, 2, | etycznych prawda ta musi się stać przedmiotem wnikliwej
2506 VII, 2, | teologia moralna winna posłużyć się etyką filozoficzną, która
2507 VII, 2, | filozoficzną, która odwołuje się do prawdy o dobru, a więc
2508 VII, 2, | metafizykę dobra. Opierając się na tej jednolitej wizji,
2509 VII, 2, | W tym kontekście staje się zrozumiałe, dlaczego tak
2510 VII, 2, | ten sposób urzeczywistnia się szczególna jedność nauczania
2511 VII, 2, | Refleksja filozoficzna może się bardzo przyczynić do wyjaśnienia
2512 VII, 2, | filozoficzne, może zatem okazać się naprawdę przydatna w dążeniu
2513 Zak, 0, | wielokrotnie odwoływałem się na tych stronicach, uznałem,
2514 Zak, 0, | dyscypliny. Dlatego wydawało mi się słuszne i konieczne podkreślenie
2515 Zak, 0, | 101. Gdy przyglądamy się dziejom ludzkiej myśli,
2516 Zak, 0, | ludzkości, jakie zrodziło się ze spotkania filozofii z
2517 Zak, 0, | naturę, jaśniejsze staje się też ludzkie i zarazem humanizujące
2518 Zak, 0, | pośrednictwu filozofii, która stała się też prawdziwą mądrością,
2519 Zak, 0, | człowiek współczesny będzie się mógł przekonać, że tym bardziej
2520 Zak, 0, | człowiekiem, im bardziej otwiera się na Chrystusa zawierzając
2521 Zak, 0, | wymogów teologicznych rozwija się, zachowując współbrzmienie
2522 Zak, 0, | nowej ewangelizacji, zwracam się zarazem do filozofów, aby
2523 Zak, 0, | do filozofów, aby starali się coraz głębiej poznawać obszary
2524 Zak, 0, | słowo Boże. To zadanie staje się jeszcze pilniejsze, gdy
2525 Zak, 0, | uwagę wyzwania, jakie zdaje się nieść ze sobą nowe tysiąclecie:
2526 Zak, 0, | wiary. Przemiany dokonujące się współcześnie w filozofii
2527 Zak, 0, | regułami, choć zarazem kieruje się też wyższym zrozumieniem,
2528 Zak, 0, | którzy przeciwstawiają się Kościołowi i prześladują
2529 Zak, 0, | problemy człprawdy127, stanie się mocnym oparciem dla prawdziwej
2530 Zak, 0, | Encykliki zamierzam zwrócić się z ostatnim wezwaniem przede
2531 Zak, 0, | dziedzictwa, którym posługuje się chrześcijańska tradycja
2532 Zak, 0, | która nie pozwala cieszyć się niczym do końca, działanie
2533 Zak, 0, | przez Boga»128. ~Zwracam się z wezwaniem także do odpowiedzialnych
2534 Zak, 0, | duszpasterską, aby troszczyli się zwłaszcza o przygotowanie
2535 Zak, 0, | wszystko tych, którzy mają się poświęcić studium i nauczaniu
2536 Zak, 0, | teologii. Niech starają się wykonywać swoją pracę w
2537 Zak, 0, | aby to nauczanie opierało się na właściwym przygotowaniu
2538 Zak, 0, | metafizycznej. Niech otworzą się na wymagania, jakie stawia
2539 Zak, 0, | im słowo Boże, i starają się odpowiadać na nie swoim
2540 Zak, 0, | światłem rozumu, który staje się pewniejszy i bardziej przenikliwy
2541 Zak, 0, | Na koniec pragnę zwrócić się także do naukowców, których
2542 Zak, 0, | i technicznych dołączają się także wartości filozoficzne
2543 Zak, 0, | świata czy człowieka, nigdy się nie kończy, zawsze odsyła
2544 Zak, 0, | Wszystkich proszę, aby starali się dostrzec wnętrze człowieka,
2545 Zak, 0, | nigdy nie urzeczywistni się w ten sposób. Stanie się
2546 Zak, 0, | się w ten sposób. Stanie się to możliwe tylko wówczas,
2547 Zak, 0, | człowiek postanowi zakorzenić się w prawdzie, budując swój
2548 Zak, 0, | 108. Na koniec zwracam się myślą ku Tej, którą Kościół
2549 Zak, 0, | mogło przyjąć ciało i stać się jednym z nas, tak też filozofia
2550 Zak, 0, | nas, tak też filozofia ma się przyczyniać swą refleksją
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
2551 Bless | 13) i poprzez pracę ma się przyczyniać do ciągłego
2552 I, | przełomowej encykliki zaczynającej się od słów „Rerum novarum”,
2553 I, | Jeśli bowiem, jak wyraziłem się w encyklice Redemptor hominis,
2554 I, | wciąż na nowo domagającym się, by o niej myśleć i świadczyć.
2555 I, | problemy, coraz nowe rodzą się nadzieje, ale także obawy
2556 I, | godność — ale w którym zawiera się zarazem nieustająca miara
2557 I, | codzienny, którym utrzymuje się przy życiu jego ciało, ale
2558 I, | parze z tym idzie pojawienie się na arenie politycznej ludów,
2559 I, | wiekach poddaństwa domagają się własnego należnego im miejsca
2560 I, | bywają one gwałcone, starając się przez to tak oddziaływać
2561 I, | aby wraz z nimi dokonywał się prawdziwy postęp człowieka
2562 I, | problem człowieka znajduje się na pewno w samym centrum
2563 I, | encykliki Rerum novarum zwraca się w sposób szczególny nauczanie
2564 I, | cywilizacyjnych, domaga się tego, aby odsłaniać nowe
2565 I, | jakie dzielą nas od ukazania się encykliki Rerum novarum,
2566 I, | przejawy żywego zaangażowania się Kościoła i chrześcijan w
2567 I, | koordynacyjnym w tej dziedzinie stała się Papieska Komisja „Iustitia
2568 I, | samozniszczenia, która stąd się wyłania. ~Jeśli śledzimy
2569 I, | nauczanie Kościoła koncentruje się przede wszystkim wokół sprawiedliwego
2570 I, | słabo rozwiniętych domaga się wyrównania oraz szukania
2571 I, | centrum tej kwestii ujawniał się przede wszystkim problem „
2572 I, | na plan pierwszy wysuwa się problem „światowy”. A więc
2573 I, | problem pracy ludzkiej pojawia się oczywiście wielokrotnie.
2574 I, | nauczaniu Kościoła dotąd się zawiera. Chodzi raczej o
2575 I, | społecznej, jeżeli staramy się ją widzieć naprawdę pod
2576 I, | stale na nowo kształtującej się, i na nowo spiętrzającej
2577 II, | przekonaniu tym umacnia się również, gdy uwzględnia
2578 II, | i inne — wszystkie zdają się świadczyć o tym w sposób
2579 II, | myśli o człowieku i odnosi się do niego — ale myśli o nim
2580 II, | Boga Żywego, a odnosząc się do człowieka, stara się
2581 II, | się do człowieka, stara się być wyrazicielem tych odwiecznych
2582 II, | Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię
2583 II, | widzialny, o ile może on znaleźć się w zasięgu wpływu człowieka
2584 II, | które może częściowo już się zarysowują, ale w znacznej
2585 II, | nieznane i zakryte. ~Jeśli mówi się czasem o okresach „przyśpieszeń”
2586 II, | biblijnym. Człowiek, stając się — przez swoja prace — coraz
2587 II, | etapie tego procesu znajduje się na linii owego pierwotnego
2588 II, | człowieka nad ziemią dokonuje się w niej i poprzez nią. W
2589 II, | nią. W ten sposób wyłania się znaczenie pracy w sensie
2590 II, | intelektualną. To samo odnosi się w pewnym sensie także do
2591 II, | Wszystko to razem stało się historyczną przyczyną wielkiego
2592 II, | mikroprocesory. ~Jeśli zdawać się może, iż w produkcji przemysłowej „
2593 II, | którymi człowiek posługuje się przy pracy, jest niewątpliwie
2594 II, | sprzymierzeńca może przekształcić się jakby w przeciwnika człowieka,
2595 II, | służyć urzeczywistnianiu się jego człowieczeństwa, spełnianiu
2596 II, | tutaj biblijny tekst, odnosi się nie tylko do przedmiotowego
2597 II, | panuje”. Owo panowanie odnosi się do wymiaru podmiotowego
2598 II, | pracy. Praca, która domagała się ze strony pracującego wprzęgnięcia
2599 II, | który będąc Bogiem, stał się podobny do nas we wszystkim (
2600 II, | człowiek — jej podmiot. Wiąże się z tym od razu bardzo ważny
2601 II, | że każda z nich mierzy się nade wszystko miarą godności
2602 II, | stwierdzenia o pracy wyłaniały się zawsze z zasobów chrześcijańskiej
2603 II, | samego początku kształtowania się ery przemysłowej, chrześcijańska
2604 II, | chrześcijańska prawda o pracy musiała się przeciwstawić różnym kierunkom
2605 II, | kolektywizmu. Dołączyły się do tego jeszcze inne elementy
2606 II, | publicznych oraz pojawienie się wielkich przedsiębiorstw
2607 II, | potrzebnej dla produkcji (mówi się wręcz o „sile roboczej”),
2608 II, | materialnej, w której przywiązuje się wagę przede wszystkim do
2609 II, | programu i pod jaką nazwą się dokonuje, zasługiwałoby
2610 II, | pierwotnego może powtórzyć się wszędzie tam, gdzie człowiek
2611 II, | o napięcia, jakie rysują się w świecie nie tylko na osi
2612 II, | Rerum novarum, dokonały się w stosunku do przedmiotowego
2613 II, | czy i o ile nie wkradają się w nie również pewne nieprawidłowości,
2614 II, | wielkim zasięgu zrodziła się w wieku ubiegłym tak zwana
2615 II, | razem z problemami, które się z nią łączą — stała się
2616 II, | się z nią łączą — stała się źródłem słusznej reakcji
2617 II, | przedsiębiorców, ale nie troszczył się dostatecznie o zabezpieczenie
2618 II, | nowe systemy. Rozwinęły się różne formy neokapitalizmu
2619 II, | szersze niż te, które stały się już w zeszłym stuleciu pobudką
2620 II, | stuleciu pobudką do łączenia się ludzi pracy, do szczególnej
2621 II, | objęte, a w zmieniających się układach społecznych oraz
2622 II, | proletaryzacji” lub już wręcz się znajdują w stanie „proletariatu” —
2623 II, | nazwę. W takim stanie mogą się również znajdować pewne
2624 II, | stale tam, gdzie domaga się tego społeczna degradacja
2625 II, | Ubodzy” zaś pojawiają się pod różnymi postaciami,
2626 II, | różnymi postaciami, pojawiają się w różnych miejscach i w
2627 II, | różnych momentach, pojawiają się w wielu wypadkach jako wynik
2628 II, | bezrobocia, bądź przez to, że się zaniża wartość pracy i prawa,
2629 II, | 1, 28) — w czym wyraziła się wola Stwórcy, aby praca
2630 II, | poniekąd bardziej „staje się człowiekiem”. ~Bez tego
2631 II, | przez co człowiek staje się dobry jako człowiek5. Fakt
2632 II, | w pracy bardziej „stawać się człowiekiem”, a nie degradować
2633 II, | człowiekiem”, a nie degradować się przez pracę, tracąc nie
2634 II, | jaki z nią nieodzownie się łączy. Praca stanowi podstawę
2635 II, | ludzkiego — muszą łączyć się z sobą prawidłowo i wzajemnie
2636 II, | sobą prawidłowo i wzajemnie się przenikać. Praca jest poniekąd
2637 II, | rodziny, rodzina bowiem domaga się środków utrzymania, które
2638 II, | tej racji, że każdy „staje się człowiekiem” między innymi
2639 II, | przez pracę, a owo stawanie się człowiekiem oznacza właśnie
2640 II, | poprzez którą urzeczywistniają się cele rodziny, zwłaszcza
2641 II, | dwa znaczenia pracy łączą się z sobą i dopełniają w różnych
2642 II, | wartości, który wyłania się w niniejszej perspektywie —
2643 II, | podmiotu pracy — odnosi się do owego wielkiego społeczeństwa,
2644 II, | człowieka (każdy wszak wychowuje się w rodzinie na tych treściach
2645 II, | wartościach, jakie składają się na całość kultury danego
2646 II, | podmiotowym urzeczywistnia się przede wszystkim owo „panowanie”
2647 II, | znaczeniu techniki, znamionuje się na przestrzeni dziejów,
2648 III, | Kościoła, który utrzymuje się niezmieniony w ciągu stuleci,
2649 III, | współczesnej wymowy. Praca jawi się w tej analizie jako wielka
2650 III, | podstawowy wpływ na kształtowanie się w sposób ludzki świata oddanego
2651 III, | i stąd człowiek rozwija się poprzez umiłowanie pracy.
2652 III, | pośród których kształtowała się ta nauka na ostatnim etapie,
2653 III, | symboliczną jest rok ukazania się encykliki Rerum novarum. ~
2654 III, | który bynajmniej jeszcze się nie zakończył, problem pracy
2655 III, | rozwojem przemysłu ujawnił się pomiędzy „światem kapitału”
2656 III, | podczas gdy oni, kierując się zasadą najwyższego zysku,
2657 III, | światem kapitału przekształcił się w systematyczną walkę klas,
2658 III, | politycznymi. Ugrupowania kierujące się ideologią marksistowską
2659 III, | inaczej, jak tylko licząc się z pełnym kontekstem współczesności. ~ ~
2660 III, | której strukturę wpisało się głęboko tyle konfliktów
2661 III, | dla pracy. ~To samo odnosi się do dalszych etapów tego
2662 III, | ludzkiej pracy człowiek spotyka się z faktem podstawowego obdarowania
2663 III, | biegiem czasu przyzwyczajono się nazywać „kapitałem”. Jeżeli
2664 III, | produkcji — który uważa się poniekąd za synonim „kapitału”,
2665 III, | pracy, chcąc posługiwać się owym zespołem nowoczesnych
2666 III, | Wszystko to, co mieści się w pojęciu „kapitału” — w
2667 III, | pracy i kapitału, starając się kształtować wedle przedstawionej
2668 III, | wykazuje wzajemne przenikanie się pracy i tego, co przyzwyczailiśmy
2669 III, | tego, co przyzwyczailiśmy się nazywać kapitałem — ich
2670 III, | przyjmujemy, zarówno kierując się rozumem, jak też wiarą,
2671 III, | w procesie pracy odkrywa się jakąś zależność — tu jest
2672 III, | okresie ukrytego rozwijania się w życiu praktycznym; dokonane
2673 III, | stawianiu sprawy zawierał się podstawowy błąd, który można
2674 III, | błędem ekonomizmu, jeśli się weźmie pod uwagę pracę w
2675 III, | szedł w parze z pojawieniem się filozofii materialistycznej
2676 III, | materializmem dialektycznym. Wydaje się jednak, iż dla podstawowego,
2677 III, | tamtych czasów rodzącej się i gwałtownie rozwijającej
2678 III, | liberalizmu, może jednak powtarzać się w innych okolicznościach
2679 III, | miejsca, o ile wychodzi się z tych samych założeń myślowych,
2680 III, | owszem — rozprzestrzenia się wśród narodów i kontynentów —
2681 III, | narodów i kontynentów — domaga się naświetlenia z innej jeszcze
2682 III, | nauczana przez Kościół, różni się radykalnie od programu kolektywizmu
2683 III, | różnych krajach świata. Różni się ona równocześnie od programu
2684 III, | tekście, własność nabywa się przede wszystkim przez pracę
2685 III, | aby służyła pracy. Odnosi się to w sposób szczególny do
2686 III, | które dzielą nas od ukazania się encykliki Rerum novarum,
2687 III, | Kościoła o własności starała się i zawsze stara zabezpieczyć
2688 III, | poszanowania pracy domaga się tego, ażeby prawo to było
2689 III, | jest również, że tworzy się on stale dzięki pracy wykonywanej
2690 III, | procesie produkcji domaga się różnych adaptacji w zakresie
2691 III, | rzeczywistość i problematykę, jaka się wytworzyła w drugiej połowie
2692 III, | kapitalizmu w dalszym ciągu domaga się rewizji w celu dokonania
2693 III, | prywatnych posiadaczy, aby stać się własnością zorganizowanego
2694 III, | dysponująca może wywiązywać się ze swoich zadań w sposób
2695 III, | produkcji, i nie cofając się nawet przed naruszaniem
2696 III, | kulturalnych, które cieszyłyby się rzeczywistą autonomią w
2697 III, | przy którym pracuje. ~Rodzą się z tego pewne szczegółowe
2698 III, | człowiek pracujący czuje się raczej trybem w wielkim
2699 III, | że praca ludzka odnosi się nie tylko do ekonomii, ale
2700 IV, | wynikające z pracy mieszczą się w szerszym kontekście tych
2701 IV, | utrzymanie i rozwój domaga się pracy. Powinien człowiek
2702 IV, | dziejów. To wszystko składa się na szeroko pojętą moralną
2703 IV, | odniesień, w jakich ukazuje się praca każdego pracującego
2704 IV, | bezpośrednim a pośrednim wydaje się bardzo ważne z uwagi na
2705 IV, | możliwość kształtowania się sprawiedliwych lub niesprawiedliwych
2706 IV, | w jaki sposób kształtuje się umowa o pracę, a w konsekwencji
2707 IV, | pracodawcy pośredniego odnosi się więc do wielu różnych elementów.
2708 IV, | Jego odpowiedzialność różni się od odpowiedzialności pracodawcy
2709 IV, | wielorakie powiązania, wyrażające się choćby w procesie importu
2710 IV, | może jednak łatwo stawać się okazją do różnych form wyzysku
2711 IV, | niesprawiedliwości i z kolei odbijać się na polityce pracy poszczególnych
2712 IV, | za swoje produkty, stając się równocześnie o ustalanie
2713 IV, | a ubogimi nie zmniejsza sie i nie wyrównuje, ale coraz
2714 IV, | Bezpośredni pracodawca, znajdując się w systemie takich uwarunkowań,
2715 IV, | zależności, jakie łączą się z pojęciem pośredniego pracodawcy,
2716 IV, | lub mniejszą skalę kierują się przede wszystkim kryterium
2717 IV, | Narodów Zjednoczonych. Wydaje się, że Międzynarodowa Organizacja
2718 IV, | instancji, które obejmuje się tutaj nazwą pośredniego
2719 IV, | pewnych rozmiarach może stać się prawdziwą klęską społeczną.
2720 IV, | Problem bezrobocia staje się problemem szczególnie bolesnym
2721 IV, | utrzymania. ~Ażeby przeciwstawić się niebezpieczeństwu bezrobocia,
2722 IV, | przy którym kształtuje się życie nie tylko ekonomiczne,
2723 IV, | umów i porozumień stawała się coraz bardziej praca ludzka,
2724 IV, | Trzeba, ażeby kierowały się trafnym rozeznaniem złożonych
2725 IV, | Na takiej drodze może się realizować ów plan powszechnego,
2726 IV, | i o który nie przestaje się modlić do Ojca wszystkich
2727 IV, | Postęp, o który chodzi, ma się dokonywać przez człowieka
2728 IV, | które ostatecznie kształtują się w relacji pomiędzy pracownikiem
2729 IV, | w jakich one pośrednio się kształtują. Rozważanie to
2730 IV, | to, czy praca ta dokonuje się w ustroju prywatnej własności
2731 IV, | pracownikiem rozwiązuje się na zasadzie salariatu —
2732 IV, | produkcji. Jedne i drugie stają się dostępne dla człowieka pracy
2733 IV, | sprawiedliwa płaca staje się w każdym wypadku konkretnym
2734 IV, | odpowiedzialnością za rodzinę, przyjmuje się taką, która wystarcza na
2735 IV, | dla kobiety, która oddaje się wyłącznie rodzinie; dodatek
2736 IV, | potwierdza, że należy starać się o społeczne dowartościowanie
2737 IV, | nieodzownie potrzebują, aby mogły się rozwijać jako osoby odpowiedzialne,
2738 IV, | umożliwi kobiecie-matce oddanie się trosce o wychowanie dzieci,
2739 IV, | wypadku przy pracy, domagają się tego, aby pracownik miał
2740 IV, | świadczeń jest ta, która wiąże się z prawem do wypoczynku —
2741 IV, | głównych uprawnień rozbudowuje się cały system uprawnień szczegółowych,
2742 IV, | o prawidłowym układaniu się stosunków pomiędzy pracownikiem
2743 IV, | uprawnienie do zrzeszania się, czyli do tworzenia stowarzyszeń
2744 IV, | jak już wspomniano, dzielą się jeszcze na dalsze grupy
2745 IV, | taki charakter, to dzieje się to z uwagi na dobro społecznej
2746 IV, | we wspólnocie tej musza się w jakiś sposób połączyć
2747 IV, | zawodem muszą zawsze liczyć się z tymi ograniczeniami, jakie
2748 IV, | syndykalne nie mogą zamienić się w pewien rodzaj „egoizmu”
2749 IV, | do tego musi też stosować się wszelka działalność społeczna
2750 IV, | polityki” w znaczeniu, jakie się powszechnie nadaje temu
2751 IV, | całego społeczeństwa, stają się natomiast narzędziem do
2752 IV, | podmiotu pracy. Otwierają się tutaj wielorakie możliwości
2753 IV, | rozwijały i nadal starają się rozwijać. Stale należy dążyć
2754 IV, | związki zawodowe posługują się także metodą strajku, czyli
2755 IV, | środowisko, które nie zacieśnia się do jednego czy drugiego
2756 IV, | kontynentu i nie ogranicza się do społeczeństw, które już
2757 IV, | opuszczania wsi i przenoszenia się do miasta, a więc, niestety,
2758 IV, | bardziej mogą przyczyniać się do wykorzenienia człowieka.
2759 IV, | urządzeń, pewien szerzący się indywidualizm oraz układy
2760 IV, | wielu krajach rozwijających się miliony ludzi bywają zmuszane
2761 IV, | mieszkańca wsi pozbawia się prawa do udziału w podejmowaniu
2762 IV, | pracy lub gdy odbiera mu się prawo do wolnego zrzeszania
2763 IV, | prawo do wolnego zrzeszania się, służącego właściwemu rozwojowi
2764 IV, | człowieczeństwa, gdyby dopuszczało się do życia społecznego, a
2765 IV, | w ten sposób popadałoby się w niebezpieczną formę dyskryminacji
2766 IV, | możliwościami, gdyż tego domaga się ich godność jako ludzi i
2767 IV, | upośledzona nie czułaby się pozostawiona na marginesie
2768 IV, | zwięzłych słowach, wypowiedzieć się na temat tak zwanej emigracji
2769 IV, | stare, które jednak wciąż się odnawia. Również obecnie
2770 IV, | stratę dla kraju, z którego się emigruje. Odchodzi człowiek,
2771 IV, | swoich rąk mógłby przyczynić się do pomnożenia dobra wspólnego
2772 IV, | wszystko — i z pewnością wiele się czyni w tym celu — ażeby
2773 IV, | Rzeczą najważniejszą wydaje się to, ażeby człowiek pracujący
2774 IV, | może w żaden sposób stawać się okazją do wyzysku finansowego
2775 IV, | przymusowa, w której znajduje się emigrant. Wszystkie te okoliczności
2776 IV, | sens samej pracy domaga się, by kapitał służył pracy,
2777 V, | swą powinność wypowiadanie się w sprawach pracy z punktu
2778 V, | pomoże przez nią przybliżać się do Boga — Stwórcy i Odkupiciela,
2779 V, | przez który ludzie starają się w ciągu wieków poprawić
2780 V, | ludzka praca nie tylko domaga się odpoczynku „co siódmy dzień” (
2781 V, | której człowiek, stając się coraz bardziej tym, kim
2782 V, | kim z woli Boga stawać się powinien, przygotowuje się
2783 V, | się powinien, przygotowuje się do owego „odpoczynku”, jaki
2784 V, | osobistym wkładem przyczyniają się do tego, by w historii spełniał
2785 V, | by w historii spełniał się zamysł Boży13. ~Trzeba przeto,
2786 V, | dojrzałość, jakiej domagają się napięcia i niepokoje myśli
2787 V, | sprawność ludzi przeciwstawiały się potędze Boga, a stworzenie
2788 V, | stworzenie rozumne stawało się jakby współzawodnikiem Stwórcy;
2789 V, | oni wydatnie przyczyniać się do tego, aby dobra stworzone
2790 V, | prawdę o pracy, która wyraża się już w całej tradycji Starego
2791 V, | Królestwie Bożym stale odwołuje się do pracy ludzkiej: do pracy
2792 V, | Apostoła. Św. Paweł szczycił się tym, że pracował w swoim
2793 V, | samym kontekście, nie zawaha się powiedzieć: „kto nie chce
2794 V, | człowieka, tak też ku niemu się skierowuje. Człowiek bowiem
2795 V, | też samego siebie. Uczy się wielu rzeczy, swoje zdolności
2796 V, | siebie i ponad siebie. Jeżeli się dobrze pojmuje ten wzrost,
2797 V, | duchowości pracy — tłumaczy się w pełni to, co w tym samym
2798 V, | człowieka, ale sam przez się tego udoskonalenia nie urzeczywistnia” 18. ~
2799 V, | fizyczna, jak umysłowa — łączy się nieodzownie z trudem. Księga
2800 V, | mądrościowych”: „przyjrzałem się wszystkim dziełom, jakich
2801 V, | tajemnicy paschalnej zawiera się Krzyż Chrystusa, Jego posłuszeństwo
2802 V, | por. Rz 5, 19). Zawiera się w niej także wyniesienie
2803 V, | dzieło zbawienia dokonało się przez cierpienie i śmierć
2804 V, | odkupieniu ludzkości. Okazuje się prawdziwym uczniem Jezusa,
2805 V, | poprzez trud pracy staje się udziałem człowieka i świata.
2806 V, | strony jednakże odsłania się w tym krzyżu-trudzie nowe
2807 V, | Krzyża? I na to pytanie stara się odpowiedzieć Sobór, czerpiąc
2808 V, | wprawdzie, że na nic człowiekowi się nie przyda, jeśli cały świat
2809 V, | postęp ten może przyczynić się do lepszego urządzenia społeczności
2810 V, | ludzkiej ” 20. ~Staraliśmy się w niniejszych rozważaniach
2811 V, | uwydatnić to wszystko, co wydaje się nieodzowne, jeśli przez
2812 V, | jeśli przez nią mają krzewić się na ziemi nie tylko „owoce
2813 V, | Chrześcijanin, który wsłuchuje się w słowo Boga Żywego, łącząc
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
2814 I, 1 | historii. Do Niego zwraca się moja myśl i moje serce w
2815 I, 1 | dziejów, w której znajduje się Kościół i cała wielka rodzina
2816 I, 1 | Piotra w Rzymie, ogromnie się już przybliżył do roku dwutysięcznego.
2817 I, 1 | dziejów ludzkości, jaką okaże się datą dla poszczególnych
2818 I, 1 | zapewne niejedno staramy się już teraz przewidywać. Dla
2819 I, 1 | nierównomiernie — rozprzestrzenił się już jednak na całą ziemię
2820 I, 1 | wielkiego Jubileuszu. Zbliżamy się do daty, która przyjmując
2821 I, 1 | Ewangelii: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród
2822 I, 1 | przez Syna-Słowo, który stał się człowiekiem i narodził się
2823 I, 1 | się człowiekiem i narodził się z Dziewicy. W tym zbawczym
2824 I, 1 | wszedł w te dzieje, stał się — jako człowiek — ich podmiotem,
2825 I, 2 | Chrystusa-Odkupiciela zwróciły się moje myśli i serce w dniu
2826 I, 2 | Następcę Apostoła Piotra stała się na tej Stolicy moim szczególnym
2827 I, 2 | Kolegium ujawnił, że chce się nazywać Jan Paweł — a ta
2828 I, 2 | stuleci poprzednich, łącząc się coraz dalszymi jakby etapami
2829 I, 2 | ku przyszłości, kierując się tym bezgranicznym zaufaniem
2830 I, 3 | przedtem nieznanej przysłużył się Sobór Watykański II, zwołany
2831 I, 3 | które tą łodzią zdawały się wstrząsać od wewnątrz, utrzymując
2832 I, 3 | podstawowej Encykliki zaczynającej się od słów Ecclesiam suam,
2833 I, 3 | będzie wolno przede wszystkim się odwołać i przede wszystkim
2834 I, 3 | pontyfikatu. Stale pogłębiająca się świadomość oświecanego i
2835 I, 3 | ze swej strony przyczynia się do ugruntowania i pogłębienia
2836 I, 3 | Poprzez wszystko, co składa się na Jego pontyfikat, niejednokrotnie
2837 I, 4 | świadomość Kościoła musi łączyć się z jego wszechstronną otwartością,
2838 I, 4 | zróżnicowanej egzystencji, stała się — jak mniemam — bardziej
2839 I, 4 | ta świadomość okazywała się silniejsza niż różne kierunki
2840 I, 4 | Z pewnością przejawiała się w nim także dążność do przezwyciężenia
2841 I, 4 | 11, 29), również kierował się pokorą, żeby był krytyczny
2842 I, 4 | być twórcza, nie wyraża się w niej prawda, miłość i
2843 I, 4 | i przez Kościół stajemy się uczestnikami. Nie wyraża
2844 I, 4 | uczestnikami. Nie wyraża się w nim także postawa służby,
2845 I, 4 | rozpowszechnianej. ~Należy się wdzięczność Pawłowi VI za
2846 I, 5 | Pawła VI, a z kolei odezwała się żywym echem od pierwszych
2847 I, 5 | Następcy. ~Ów wymiar okazał się szczególnie na czasie w
2848 I, 5 | ewangelizacyjny, którego wyrazem stała się Adhortacja Apostolska Evangelii
2849 I, 5 | różnych form, w których wyraża się kolegialność Episkopatu,
2850 I, 5 | wspomnieć o konsolidowaniu się w całym Kościele Konferencji
2851 I, 5 | współodpowiedzialności udzielał się również kapłanom, jak o
2852 I, 5 | Rad Kapłańskich. Przenosił się on również na świeckich,
2853 I, 6 | Papież Paweł VI, posługując się działalnością Sekretariatu
2854 I, 6 | trudności na tych drogach mogą się pojawiać i spiętrzać. Inaczej
2855 I, 6 | testamentu. Czy wolno nam na to się ważyć? ~Są czasem ludzie,
2856 I, 6 | ekumenicznych, chcieliby wycofać się z tej drogi. Niektórzy nawet
2857 I, 6 | etap życia Kościoła domaga się od nas szczególnie świadomej,
2858 I, 6 | łasce naszego Pana, która się objawiła w ostatnim czasie
2859 I, 6 | mi łaska Jego nie okazała się daremna” (1 Kor 15, 10). ~
2860 I, 6 | pozachrześcijańskich, wyrażającej się w dialogu, w spotkaniach,
2861 I, 6 | brak bardzo szybko daje się odczuć w życiu całych społeczeństw,
2862 II, 1 | związany ze zbliżającym się kresem drugiego tysiąclecia,
2863 II, 1 | Synowie i Córki, jedna narzuca się odpowiedź, zasadnicza i
2864 II, 1 | przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także
2865 II, 1 | Odkupienia, która stała się najgłębszą zasadą jego życia
2866 II, 2 | Redemptor mundi! W Nim objawiła się niejako na nowo ta podstawowa
2867 II, 2 | i „oczekuje objawienia się synów Bożych...” (Rz 8,
2868 II, 2 | przedtem postęp, jaki dokonał się w ciągu tego zwłaszcza stulecia
2869 II, 2 | wybuchające i odnawiające się konflikty zbrojne, jak perspektywa
2870 II, 2 | upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych”? (Rz 8, 19). ~
2871 II, 2 | Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero w tajemnicy
2872 II, 2 | wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem.
2873 II, 2 | urodzony z Maryi Dziewicy, stał się prawdziwie jednym z nas,
2874 II, 3 | Syn Boga żywego, stał się naszym pojednaniem u Ojca” (
2875 II, 3 | które od początku wyraziło się w stworzeniu świata, w obdarowaniu
2876 II, 3 | niejako na nowo „powtarza się” tajemnica stworzenia9 —
2877 II, 3 | ażeby mogło ono stawać się sprawiedliwością serc tylu
2878 II, 3 | w Nim na nowo przybliża się do ludzkości, do każdego
2879 II, 3 | Tajemnicy Odkupienia, tłumaczy się sens krzyża i śmierci Chrystusa.
2880 II, 3 | Bóg stworzenia objawia się jako Bóg odkupienia, jako
2881 II, 3 | A miłość Jego nie cofa się przed niczym, czego w Nim
2882 II, 3 | czego w Nim Samym domaga się sprawiedliwość I dlatego
2883 II, 3 | stale szukająca „objawienia się synów Bożych” (Rz 8, 19),
2884 II, 3 | objawienie miłości nazywa się również miłosierdziem10.
2885 II, 3 | postać i jedno imię. Nazywa się: Jezus Chrystus. ~
2886 II, 4 | sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka
2887 II, 4 | Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie
2888 II, 4 | jest ów — jeśli tak wolno się wyrazić — ludzki wymiar
2889 II, 4 | życiem i śmiercią, przybliżyć się do Chrystusa. Musi niejako
2890 II, 4 | siebie odnaleźć. Jeśli dokona się w człowieku ów dogłębny
2891 II, 4 | godności człowieka nazywa się Ewangelią, czyli Dobrą Nowiną.
2892 II, 4 | czyli Dobrą Nowiną. Nazywa się też chrześcijaństwem. Stanowi
2893 II, 4 | Jego — jeśli tak można się wyrazić — szczególne prawo
2894 II, 4 | to Odkupienie wypełniło się w tajemnicy paschalnej,
2895 II, 5 | samoświadomość Kościoła — kształtuje się równocześnie „w dialogu”,
2896 II, 5 | dialogu”, który zanim stanie się rozmową, musi naprzód być
2897 II, 5 | tę mapę religii nakłada się — nieznaną przedtem, a znamienną
2898 II, 5 | co w życiu ludzkim wyraża się poprzez religię, a i kolei
2899 II, 5 | ludzkiego, które wyraża się w szukaniu Boga — a zarazem
2900 II, 5 | chrześcijanom i Żydom. Odniósł się z szacunkiem do wyznawców
2901 II, 5 | Bogu po to, aby objawić się w czasie, aby objawić się
2902 II, 5 | się w czasie, aby objawić się w Człowieku Jezusie Chrystusie —
2903 II, 5 | Chrystusie — i aby wciąż się objawiać, nieustannie, w
2904 II, 5 | Chrystusa najpełniej objawił się ludzkości Bóg, najbardziej
2905 II, 5 | ludzkości Bóg, najbardziej się do niej przybliżył — i równocześnie
2906 II, 5 | wyznawcy Chrystusa — spotkali się i zjednoczyli wokół Niego
2907 II, 5 | kościelnych, nie może dokonać się bez gruntownej pracy zmierzającej
2908 II, 5 | wymiaru Odkupienia, w zmaganiu się wytrwałym i niestrudzonym
2909 II, 5 | uwydatnienie — jeszcze bardziej się uwydatnia dla nas w świetle
2910 II, 5 | A jeśli Misja ta zdaje się napotykać we współczesnej
2911 II, 5 | także dzisiaj, zjednoczyć się w poczuciu wielkiej misji:
2912 II, 5 | krajom, które znajdują się dopiero na drodze rozwoju
2913 II, 6 | W tej jedności zbliżamy się do całego wspaniałego dziedzictwa
2914 II, 6 | ludzkiego, które wypowiedziało się we wszystkich religiach,
2915 II, 6 | Watykańskiego II13. Zbliżamy się; równocześnie do wszystkich
2916 II, 6 | ludzi dobrej woli. Zbliżamy się z tą czcią i poszanowaniem,
2917 II, 6 | misyjna i misjonarska zaczyna się zawsze w poczuciu głębokiego
2918 II, 6 | dla tego, co „w człowieku się kryje” (J 2, 25), dla tego,
2919 II, 6 | godność człowieka staje się treścią tego przepowiadania,
2920 II, 6 | przez sposób odnoszenia się do niej. Ten sposób dzisiaj
2921 II, 6 | Ten sposób dzisiaj zdaje się odpowiadać na szczególną
2922 II, 6 | propagują wolność, okazuje się prawdziwą wolnością człowieka,
2923 II, 6 | imię swej Bożej misji staje się stróżem tej wolności, która
2924 II, 6 | W słowach tych zawiera się podstawowe wymaganie i przestroga
2925 II, 6 | czyż nie odpowiedział: „Ja się na to narodziłem i na to
2926 III, 1 | Chrystus zjednoczył się z każdym człowiekiem ~
2927 III, 1 | rodziny ludzkiej wpatrujemy się w tajemnicę Jezusa Chrystusa,
2928 III, 1 | naszych czasów, znajduje się jedna jedyna droga; droga
2929 III, 1 | wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem” 18.
2930 III, 1 | zjednoczenie nieustannie mogło się urzeczywistniać i odnawiać.
2931 III, 1 | o świecie, która zawiera się w Tajemnicy Wcielenia i
2932 III, 1 | szczególny sposób zdają się owocować, w obrębie różnych
2933 III, 1 | ustrojów, Jezus Chrystus staje się jak gdyby na nowo obecny —
2934 III, 1 | Kościoła — Jezus Chrystus staje się obecny mocą tej prawdy i
2935 III, 1 | miłości, która w Nim wyraziła się w jedynej i niepowtarzalnej
2936 III, 1 | której Chrystus „jednoczy się z każdym człowiekiem”, Kościół
2937 III, 1 | nikogo zatrzymany. Domaga się tego doczesne i wieczne
2938 III, 1 | żaden sposób nie utożsamia się ze wspólnotą polityczną,
2939 III, 1 | polityczną, ani nie wiąże się z żadnym systemem politycznym,
2940 III, 1 | tajemnicy raz na zawsze się zjednoczył. Każdy człowiek
2941 III, 1 | na ten świat, poczynając się w łonie swej matki i rodząc
2942 III, 1 | łonie swej matki i rodząc się z niej, jest z tej właśnie
2943 III, 1 | pełni tajemnicy, która stała się jego udziałem w Jezusie
2944 III, 1 | która nieustannie staje się udziałem każdego z tych
2945 III, 1 | planecie, od chwili kiedy się poczynają pod sercem matki. ~
2946 III, 2 | sumienia, w jego nieustannie się potwierdzającej grzeszności,
2947 III, 2 | równocześnie w nieustannie się ujawniającej dążności do
2948 III, 2 | wiele elementów zwalcza się nawzajem. Będąc bowiem stworzeniem,
2949 III, 2 | z drugiej strony czuje się nieograniczony w swoich
2950 III, 2 | wybierać między nimi i wyrzekać się niektórych. Co więcej, będąc
2951 III, 2 | wielkich rozdźwięków rodzi się w społeczeństwie” 23. ~Ten
2952 III, 2 | możliwości, które wciąż na nowo się ukierunkowują i w ten sposób
2953 III, 2 | tego wszystkiego, co wydaje się być przeciwne temu, aby „
2954 III, 2 | aby „życie ludzkie stawało się coraz bardziej ludzkie” 25,
2955 III, 2 | wszystko, co na to życie się składa, odpowiadało prawdziwej
2956 III, 3 | Czego lęka się współczesny człowiek ~
2957 III, 3 | Watykański II, postaramy się obraz ten raz jeszcze dostosować
2958 III, 3 | wymogów sytuacji, która stale się zmienia i narasta w określonych
2959 III, 3 | Człowiek dzisiejszy zdaje się być stale zagrożony przez
2960 III, 3 | zakresie skutków — skierowują się przeciw człowiekowi. Zostają
2961 III, 3 | przeciw niemu. Na tym zdaje się polegać główny rozdział
2962 III, 3 | przeciwko człowiekowi. Mogą stać się środkami i narzędziami jakiegoś
2963 III, 3 | kataklizmy i katastrofy zdają się blednąć. Musi przeto zrodzić
2964 III, 3 | blednąć. Musi przeto zrodzić się pytanie, na jakiej drodze
2965 III, 3 | por. Rdz 1, 28), obraca się przeciwko człowiekowi, wywołując
2966 III, 3 | na różne sposoby udziela się współczesnej rodzinie ludzkiej
2967 III, 3 | ludzkiej i w różnych postaciach się ujawnia. ~Ów stan zagrożenia
2968 III, 3 | stopnie nasilenia. Zdaje się, że jesteśmy coraz bardziej
2969 III, 3 | na której żyjemy, domaga się jakiegoś racjonalnego i
2970 III, 3 | od niej. Człowiek zdaje się często nie dostrzegać innych
2971 III, 3 | cywilizacji współczesnej domaga się proporcjonalnego rozwoju
2972 III, 3 | Tymczasem ten drugi zdaje się, niestety, wciąż pozostawać
2973 III, 3 | twórczych zalążkach objawiły się na kartach Księgi Rodzaju
2974 III, 3 | kontekście tego postępu staje się lepszy, duchowo dojrzalszy,
2975 III, 3 | nie możemy tylko poddawać się euforii, nie możemy wpadać
2976 III, 3 | kontekście również rozwija się i postępuje naprzód, czy
2977 III, 3 | postępuje naprzód, czy też cofa się i degraduje w swym człowieczeństwie?
2978 III, 3 | iż w tym temacie zawiera się nie tylko twierdzenie i
2979 III, 3 | twierdzenie i pewność, zawiera się w nim również pytanie i
2980 III, 4 | czas, czas zbliżającego się do końca drugiego tysiąclecia
2981 III, 4 | chrześcijańskiej ery, jawi się nam jako czas wielkiego
2982 III, 4 | świecie współczesnym wydaje się daleka od obiektywnych wymagań
2983 III, 4 | rzeczy, którymi osoby mogą się posługiwać. Chodzi o to,
2984 III, 4 | człowieczeństwo, sam staje się przedmiotem wielorakiej —
2985 III, 4 | widzialnym, nie może stać się niewolnikiem rzeczy, samych
2986 III, 4 | świecie współczesnym ośmielamy się określić jako daleką od
2987 III, 4 | wolności jednych, co łączy się właśnie z niekontrolowaną
2988 III, 4 | przeciwstawienie, do którego odwoływali się w swych wypowiedziach Papieże
2989 III, 4 | te i mechanizmy okazują się jakby niezdolne do usunięcia
2990 III, 4 | samym na stałe powiększanie się obszarów nędzy i związanej
2991 III, 4 | który z jednej strony stara się wydobyć maksimum korzyści —
2992 III, 4 | których bogactwo staje się nieraz przez nadużycie przyczyną
2993 III, 4 | moralnego nieładu, jaki zaznacza się w sytuacji świata współczesnego,
2994 III, 4 | współczesnego, która przeto domaga się rozwiązań odważnych i twórczych,
2995 III, 4 | dziedzinę wymiany, gdzie należy się kierować prawami zdrowego
2996 III, 4 | także stopniowo i skutecznie się rozwijać. ~Po tej trudnej
2997 III, 4 | stanowczego zaangażowania się poszczególnych ludzi oraz
2998 III, 4 | narodów. Zbyt często myli się wolność z instynktem indywidualnego
2999 III, 4 | ideologicznego, jakie mu się nadaje. Jest rzeczą oczywistą,
3000 III, 4 | tych to źródeł musi zrodzić się wysiłek, w którym wyrazi
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5186 |