1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, (2) | PIUS XII, Orędzie radiowe z 1 czerwca 1941: AAS 33 (
2 Wprow, | życiodajne soki, obficie płynące z tego korzenia, nie wyczerpały
3 Wprow, | korzenia, nie wyczerpały się z biegiem lat, ale wręcz przeciwnie,
4 Wprow, | Kościoła starali się czerpać z niej natchnienie dla swego
5 I, | polityki. W ten sposób zgodnie z dominującą wówczas teorią
6 I, | tego konfliktu, gdy już z całą wyrazistością ujawniła
7 I, | charakterze politycznym, inne z kolei zostały opublikowane
8 I, | powiązanie wolności ludzkiej z prawdą: jest ono tak ważne,
9 I, | która by odrzucała więź z prawdą, zmieniłaby się w
10 I, | przeciwstawić, jeśli nie z wolności, która w dziedzinie
11 I, | czerpał ponadto natchnienie z nauczania swych Poprzedników,
12 I, | swych Poprzedników, a także z licznych Dokumentów biskupów,
13 I, | licznych Dokumentów biskupów, z dorobku naukowego ludzi
14 I, | naukowego ludzi świeckich, z doświadczeń ruchów i stowarzyszeń
15 I, | stowarzyszeń katolickich i z konkretnych dokonań w dziedzinie
16 I, | swą chęć zmian przenieść z dziedziny polityki na sąsiednie
17 I, | zawrzała” 8.~Papież, a wraz z nim Kościół, jak też środowiska
18 I, | rozwiązywania problemów, które z nich wynikają.~W czasach
19 I, | robotnika jako takiego i, z tej samej racji, godność
20 I, | praca ma wymiar społeczny, z uwagi na swój wewnętrzny
21 I, | wewnętrzny związek zarówno z rodziną, jak i z dobrem
22 I, | zarówno z rodziną, jak i z dobrem wspólnym, ponieważ „
23 I, | przeznaczenia dóbr ziemi17.~Z drugiej strony jest prawdą,
24 I, | wartość. Należy to raz jeszcze z naciskiem stwierdzić zarówno
25 I, | 7. Razem z prawem do własności encyklika
26 I, | swoje podstawy” 20.~Wraz z tym prawem, które — należy
27 I, | krytyce, jako sprzeczna z podwójną naturą pracy, uznanej
28 I, | obowiązek zachowania życia. „Z tego to obowiązku wywodzi
29 I, | zmuszony koniecznością albo z obawy przed sytuacją jeszcze
30 I, | trzeba było dzisiaj powtarzać z tą samą surowością. Niestety
31 I, | jedno, również związane z położeniem robotników. Ze
32 I, | ludzkiej, do której się sam Bóg z wielkim szacunkiem odnosi”,
33 I, | robotnikowi możliwość korzystania z tej wolności29.~Słusznie
34 I, | powtarzanego nauczania31. W związku z tym musimy zadać sobie pytanie,
35 I, | zapewniają dzisiaj korzystanie z tego podstawowego prawa
36 I, | socialis34, jawi się jako jedna z fundamentalnych zasad chrześcijańskiej
37 I, | apeluje do Państwa, by zgodnie z zasadami sprawiedliwości
38 I, | słuszną autonomię każdej z nich. Jednakże nie znaczy
39 I, | problemu ograniczeń związanych z naturą Państwa wypadnie
40 I, | wskazań, są ściśle związane z kontynuowanym przez Kościół
41 I, | które nie mają związku z żadnym wykonanym przezeń
42 I, | dziełem, lecz wywodzą się z jego zasadniczej godności
43 II, | podkreślić dwie rzeczy: z jednej strony ogromną przenikliwość
44 II, | Papieża, pozwalającą dostrzec z całą ostrością rzeczywiste
45 II, | mężczyzn, kobiet i dzieci; z drugiej strony nie mniejszą
46 II, | Warto raz jeszcze odczytać z uwagą jego słowa: „Socjaliści,
47 II, | ekonomiczno-społecznego; z drugiej strony utrzymuje
48 II, | w ten sposób utożsamiony z pewnym zespołem relacji
49 II, | autentycznej ludzkiej wspólnoty.~Z chrześcijańskiej koncepcji
50 II, | społeczeństwa, która wraz z podmiotowością jednostki,
51 II, | zresztą ściśle związany z oświeceniowym racjonalizmem,
52 II, | Walka klas bowiem, jeśli się z niej wykluczy gwałty i nienawiść
53 II, | produkcji, które uczyniłoby z każdego obywatela jeden
54 II, | każdego obywatela jeden z trybów machiny Państwa.
55 II, | pomiędzy stronami, tak że jedna z nich nie może być na tyle
56 II, | ułatwia przepływ pracowników z sektorów przechodzących
57 II, | pośrednio. Pośrednio i zgodnie z zasadą pomocniczości, stwarzając
58 II, | Bezpośrednio i zgodnie z zasadą solidarności, ustalając
59 II, | Encyklika i nauka społeczna z nią związana wpłynęły na
60 II, | wysiłki łączyły się często z wysiłkami chrześcijan, zmierzającymi
61 II, | chrześcijan, a związaną z zakładaniem spółdzielni
62 II, | spółdzielni kredytowych, z rozwijaniem oświaty ludowej
63 II, | kształcenia zawodowego, z tworzeniem eksperymentalnych
64 II, | nacjonalizm oraz związane z nimi formy totalitaryzmu,
65 II, | rozwiązywać te spory zbrojnie, z łatwością znajdują polityczne
66 II, | pokojowych i humanitarnych, z poszanowaniem słusznych
67 II, | światowej, stanowił także jedną z głównych przyczyn militaryzacji
68 II, | ucierpiały, wyraźnie pozostaje z owymi celami w sprzeczności.
69 II, | sytuacja ta spotkała się z różnymi reakcjami.~W niektórych
70 II, | i wartości, spotyka się z marksizmem w dążeniu do
71 II, | trwały sposób wiązać się z rozwojem goszczącego je
72 II, | niejednokrotnie zgodne z chrześcijańską nauką społeczną,
73 II, | centrum kwestii społecznej z płaszczyzny narodowej na
74 II, (52) | Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku; JAN XXIII, Enc.
75 II, | międzynarodową53.~Konstatując z zadowoleniem postępy tego
76 III, | godności, Kościół głosił z prostotą i mocą, że każdy
77 III, | zatem zasługuje na szacunek. Z takim stanowiskiem identyfikowała
78 III, | uwzględniających godność osoby.~Z tego procesu historycznego
79 III, | społecznymi. Dziękując wraz z całym Kościołem Bogu za
80 III, | ich imieniu, a czerpiąc z własnego trudnego doświadczenia
81 III, | europejskim, który wyłonił się z drugiej wojny światowej
82 III, | dziedzinie ekonomicznej. Z tym aspektem należy z kolei
83 III, | ekonomicznej. Z tym aspektem należy z kolei połączyć wymiar kulturowy
84 III, | spontanicznie połączona z walką o kulturę i prawa
85 III, | wykorzeni potrzebę Boga z serca człowieka, ale rzeczywistość
86 III, | ewangelicznego w zmaganiach z przeciwnikiem, który nie
87 III, | politycznego chcą usunąć z areny politycznej prawo
88 III, | sensie zrodziła się ona z modlitwy i z pewnością byłaby
89 III, | zrodziła się ona z modlitwy i z pewnością byłaby nie do
90 III, | cierpienia za prawdę i za wolność z cierpieniem Chrystusa na
91 III, | albo utrudniają korzystanie z niej, ale nie mogą jej zniszczyć.
92 III, | jest nie tylko niedozwolone z punktu widzenia etycznego,
93 III, | nie można nigdy mylić z Królestwem Bożym. Ewangeliczna
94 III, | chrześcijanin musi walczyć z pokusami i z siłami zła.
95 III, | musi walczyć z pokusami i z siłami zła. Dopiero na końcu
96 III, | nie pozostaje bez związku z życiem społeczności doczesnych,
97 III, | doczesnych, które — zgodnie z tym określeniem — istnieją
98 III, | wolność może współpracować z miłosiernym planem Boga
99 III, | działającego w historii.~Pierwszą z owych konsekwencji było
100 III, | ruchem robotniczym, zrodzone z reakcji o charakterze etycznym
101 III, | Przez okres około stu lat, z powodu przekonania, że aby
102 III, | że aby skutecznie walczyć z uciskiem, proletariat musi
103 III, | godności pracy, zgodnie z nauką społeczną Kościoła57.
104 III, | katolickiego, patrzy nań z zainteresowaniem.~Kryzys
105 III, | niesprawiedliwości i ucisku, z których marksizm, traktując
106 III, | wyzwolenia człowieka58. Rozważane z tego punktu widzenia wydarzenia
107 III, | poszanowanie praw każdego z nich, osiągnięcie sprawiedliwego
108 III, | podstawowe cnoty związane z dziedziną życia gospodarczego,
109 III, | skutki w tym, co wiąże się z podziałem globu ziemskiego
110 III, | ludzkiego, i nie można korzystać z nich w sposób właściwy i
111 III, | innych ludów i narodów, z pogwałceniem ich praw, czy
112 III, | wyrzeczeń porównywalnych z tymi, które po drugiej wojnie
113 III, | racjonalny umożliwić, co z kolei wymaga pomocy innych
114 III, (59) | Episkopatu Afryki Zachodniej z okazji X rocznicy „Apelu
115 III, | życia wszystkich narodów z poziomem, który dziś osiągnęły
116 III, | zatem możliwość korzystania z prawa-obowiązku szukania
117 III, | poznawania Go i życia zgodnie z tym poznaniem62. W ustrojach
118 III, | własnego rozumu i korzystanie z własnej wolności. Należy
119 III, | zasadę trzeba potwierdzić z wielu powodów:~ dlatego,
120 III, | wyznaniowym pełne korzystanie z przysługujących im praw
121 III, | kierowania się nią w życiu. Z prawem tym wiąże się inne,
122 III, (63) | Por. Akt z Helsinek i Porozumienie
123 III, (63) | Helsinek i Porozumienie z Wiednia; LEON XIII, Enc.
124 III, (64) | 7, L'Osservatore Romano, z 23 stycznia 1991.~
125 IV, | stworzonych, co zgodne jest także z wolą Jezusa Chrystusa, objawioną
126 IV, | Sędziemu zdać najściślej sprawę z używania dóbr doczesnych”,
127 IV, | a cytując św. Tomasza z Akwinu dodał: „Jeśli zaś
128 IV, | Własność prywatna ma z natury swojej charakter
129 IV, (67) | PIUS XII, Orędzie radiowe z 1 czerwca 1941, s. 199;
130 IV, | dar Boży nie spotyka się z właściwą odpowiedzią człowieka,
131 IV, | panować nad ziemią i czyni z niej swe mieszkanie. W ten
132 IV, | nawet powinien współdziałać z nimi, by wspólnie opanowywać
133 IV, | splata się w sposób naturalny z pracą innych ludzi. Dzisiaj
134 IV, | pracować znaczy pracować z innymi i pracować dla innych:
135 IV, | wyżej, że człowiek pracuje z innymi ludźmi, uczestnicząc
136 IV, | bogactwem człowieka jest wraz z ziemią sam człowiek. To
137 IV, | solidarne współdziałanie z innymi umożliwia tworzenie
138 IV, | Ekonomia bowiem jest jedną z dziedzin wielorakiej ludzkiej
139 IV, | i podobnie jak w każdej z nich obowiązuje w niej prawo
140 IV, | obowiązek odpowiedzialnego z niej korzystania. Trzeba
141 IV, | niebezpieczeństwa i problemy związane z tego rodzaju procesem. Istotnie,
142 IV, | działalności gospodarczej, z której żyją. Nie wytrzymując
143 IV, | usiłując wyeliminować ich z historii przez stosowaną
144 IV, | demograficzną, sprzeczną z ludzką godnością.~Wielu
145 IV, | ubodzy cierpią dziś nie tylko z powodu braku dóbr materialnych,
146 IV, | się na marginesie, a wraz z nimi ludzie starzy, młodzież
147 IV, | zaspokojone i do wyniszczenia z tego powodu ludzkich istnień.
148 IV, | sprawiedliwości, które się z tym wiążą, jest to, co należy
149 IV, | słusznie można mówić o walce z ustrojem gospodarczym rozumianym
150 IV, | pracy człowieka73. W walce z tym systemem, modelem alternatywnym
151 IV, | ludzkie i moralne, które z perspektywy dłuższego czasu
152 IV, | umorzenia długu, zgodnie z podstawowym prawem narodów
153 IV, | gospodarczych i wiążą się z ich charakterystycznymi
154 IV, | konsumowanych, jakość usług, z których się korzysta, jakość
155 IV, | nie podkreślić związanych z tym etapem rozwoju nowych
156 IV, | odpowiedzialnego korzystania z prawa wyboru, kształtowanie
157 IV, | czyli obowiązku wspomagania z tego, co „zbywa”, a czasem
158 IV, | zbywa”, a czasem nawet z tego, co „potrzebne”, by
159 IV, | jej pracy, płynie również z postawy ludzkiej sympatii
160 IV, | konsumizmu budzi niepokój ściśle z nią związana kwestia ekologiczna.
161 IV, | estetyczne, która się rodzi z zachwytu dla istnienia i
162 IV, | wymarciem, wiedząc, że każdy z nich wnosi swój wkład w
163 IV, | przez Boga, aby używał jej z poszanowaniem pierwotnie
164 IV, | istotną godność, a wraz z nią zdolność wznoszenia
165 IV, | decydujące wyobrażenia związane z prawdą i dobrem, uczy się,
166 IV, | małżeństwie, gdzie wzajemny dar z samego siebie, mężczyzny
167 IV, | konsekwencji rezygnacja z angażowania się w stały
168 IV, | angażowania się w stały związek z inną osobą i rodzenie dzieci,
169 IV, | do uważania ich za jedną z wielu „rzeczy”, które można
170 IV, | i które współzawodniczą z innymi możliwościami.~Trzeba
171 IV, | też rozwijać się zgodnie z wymogami prawdziwego ludzkiego
172 IV, | gospodarcza jest tylko jednym z elementów ludzkiej wolności.
173 IV, | zawierania kontraktu spotykanie z wolą i upodobaniami innej
174 IV, | upodobaniami innej osoby. Wiąże się z nimi jednak niebezpieczeństwo
175 IV, | jednak alienacja połączona z utratą autentycznego sensu
176 IV, | gdy powinien spotkać się z pomocą w autentycznej i
177 IV, | solidarności i wspólnoty z innymi ludźmi, dla której
178 IV, | naprawdę sobą poprzez wolny dar z siebie samego81; dar ten
179 IV, | Będąc osobą, może uczynić z siebie dar dla innej osoby
180 IV, | poza samego siebie, uczynić z siebie daru ani stworzyć
181 IV, | prywatnej i wynikającej z niej odpowiedzialności za
182 IV, | postawione wyżej pytanie należy z pewnością odpowiedzieć twierdząco,
183 IV, | usuwa niewątpliwie jedną z przeszkód, które nie pozwalały
184 IV, | by nawet pracując razem z innymi i pod kierunkiem
185 IV, | ale także dla drugich i z drugimi: każdy współdziałając
186 IV, | w bezinteresownym darze z siebie, tak też własność
187 V, | Państwa89. Dlatego w jednym z punktów encykliki Rerum
188 V, | utrzymuje, że niektórzy ludzie z racji głębszej znajomości
189 V, | pozycji klasowej czy kontaktu z najgłębszymi źródłami kolektywnej
190 V, | że totalitaryzm rodzi się z negacji obiektywnej prawdy:
191 V, | nowoczesny totalitaryzm wyrasta z negacji transcendentnej
192 V, | niewidzialnego i właśnie dlatego z samej swej natury podmiotem
193 V, | praktyka totalitaryzmu niosą z sobą także negację Kościoła.
194 V, | podporządkować go sobie i uczynić z niego narzędzie swego aparatu
195 V, | zdecydowanie za nią idą, nie są, z demokratycznego punktu widzenia,
196 V, | zaufania, nie godzą się bowiem z tym, że o prawdzie decyduje
197 V, | równowagi politycznej. W związku z tym należy zauważyć, że
198 V, (93) | Bożonarodzeniowe orędzie radiowe z 24 grudnia 1944; AAS 37 (
199 V, | 32) i służy jej zgodnie z misyjną naturą swego powołania,
200 V, | którą sam poznał. W dialogu z innymi ludźmi, baczny na
201 V, | demokratycznego, który łączy się z zainteresowaniem i troską
202 V, | własnej wiary i zgodnie z transcendentną godnością
203 V, | podejmowana decyzji zgodnych z dobrem wspólnym. Niekiedy
204 V, | moralności politycznej prowadzą z czasem do zniechęcenia i
205 V, | wytwarza, mógł korzystać z owoców tej pracy, a więc
206 V, | porządku gospodarczego jedną z głównych przeszkód.~Kolejną
207 V, | grupach i zrzeszeniach, z których się składa społeczeństwo.
208 V, | zupełnej eliminacji reguł z dziedziny gospodarczej.
209 V, | potrzebami wiążącymi się z dobrem wspólnym, powinny
210 V, | Państwie opiekuńczym wynikają z nieodpowiedniego rozumienia
211 V, | koordynacji jej działań z działaniami innych grup
212 V, | by służyć korzystającym z nich ludziom. Istotnie,
213 V, | potrzeby ten, kto styka się z nimi z bliska i kto czuje
214 V, | ten, kto styka się z nimi z bliska i kto czuje się bliźnim
215 V, | lecz pomagając mu wyjść z trudnej sytuacji przez dowartościowanie
216 V, | wielorakich formach. W związku z tym na szczególne wspomnienie
217 V, | znaczy, że niszczy je czy z góry odrzuca, lecz raczej
218 V, | niebezpieczeństwo104. Ja sam w związku z niedawną tragiczną wojną
219 V, | funkcjonowaniem rynku tak, by było to z korzyścią dla dobra wspólnego,
220 VI, | Podejmujemy to zagadnienie z pełną ufnością i świadomością,
221 VI, | się wielokrotnie, śledząc z bliska nieustanny rozwój
222 VI, | objęty Tajemnicą Odkupienia i z każdym Chrystus zjednoczył
223 VI, | jedyne źródło inspiracji, z którego czerpie nauka społeczna
224 VI, | prawdziwą tożsamość i właśnie z niej wyrasta nauka społeczna
225 VI, | szczególna wartość wynika z faktu, że jest ona Dokumentem
226 VI, | Chrystusie każdemu człowiekowi i z tej samej racji objawia
227 VI, | zdolność rozumienia człowieka” z Bożego Objawienia. „Aby
228 VI, | jest zatem w istocie jednym z działów teologii; z tej
229 VI, | jednym z działów teologii; z tej samej racji nauka społeczna
230 VI, | pozbawia człowieka jednego z jego podstawowych wymiarów,
231 VI, | trudności w dziele odbudowy. Z kolei krajom zachodnim grozi
232 VI, | niedorozwoju, pogarszającej się z dnia na dzień.~Leon XIII,
233 VI, | wpływem tego orędzia niektórzy z pierwszych chrześcijan rozdawali
234 VI, | Czerpiąc w ciągu wieków moc z Ewangelii, mnisi uprawiali
235 VI, | co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych,
236 VI, | spójności i logice. Również z tej świadomości wypływa
237 VI, | bogactwa większego. Jedynie z taką świadomością można
238 VI, | przemiany, która wiąże się z każdą autentyczną próbą
239 VI, | autentyczną próbą przyjścia z pomocą drugiemu człowiekowi.
240 VI, | całym narodom, które są z niego wykluczone czy pozostawione
241 VI, | ukierunkowanie ich zgodnie z właściwym rozumieniem dobra
242 VI, | ale najdotkliwiej cierpią z powodu niedostatku i które
243 VI, | doktryna ta podejmuje dialog z różnymi dyscyplinami, które
244 VI, | sumienia chrześcijańskiego z życiem świata i znajduje
245 VI, | Kościoła; była to jedna z przyczyn, dla których Jan
246 VI, | Leon XIII stwierdził jednak z bólem, że ówczesne ideologie,
247 VI, | Dokumencie zwróciłem się również z apelem do Kościołów chrześcijańskich
248 VI, | społeczeństwa godnego człowieka.~Z drugiej strony, gotowości
249 VI, | sobie coraz lepiej sprawę z tego, że zbyt wielu ludzi
250 VI, | progu nowego wieku i pragnie z Bożą pomocą przygotować
251 VI, | człowiekiem w Jezusie Chrystusie i z Nim i przez Niego dokonał „
252 VI, | postępuje naprzód sam, ale z Chrystusem, swym Panem.
253 VI, | gdy ten nie zdaje sobie z tego sprawy.~Niech Maryja,
254 VI, | Jego drodze ku ludziom i z ludźmi i poprzedza Kościół
255 VI, | Panu. W Jego imię wszystkim z serca błogosławię.~W Rzymie,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
256 I, | chwila, kiedy Filip, jeden z dwunastu Apostołów, zwracając
257 I, | odpowiedź: już „tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie
258 I, | koniec uczty paschalnej, z którą rozpoczynały się wydarzenia
259 I, | skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do
260 I, | musimy przebywać tę drogę z każdym człowiekiem tak,
261 I, | obojga. Jest to również jedna z głównych, a może nawet najważniejsza
262 I, | wielkiego Soboru, trzeba nam z wiarą, otwartym umysłem
263 I, | tutaj jednakże odwoływać się z pożytkiem do tego obrazu „
264 I, | Chrystusa i w zjednoczeniu z Nim. Czyż Chrystus nie powiedział,
265 II, | idą czyny i słowa znane z Ewangelii. Poprzez te czyny
266 II, | sobie znać w zetknięciu z cierpieniem, krzywdą, ubóstwem,
267 II, | ubóstwem, w zetknięciu z całą historyczną „ludzką
268 II, | czyni miłosierdzie jednym z głównych tematów swojego
269 II, | Ewangelii miłosierdzia”. ~Z tą chwilą, gdy mowa o nauczaniu,
270 II, | miłosierdzia, które jest jednym z najistotniejszych członów
271 III, | bowiem ludem Przymierza z Bogiem, któremu to Przymierzu
272 III, | Księgach Starego Testamentu. Z ważniejszych wydarzeń i
273 III, | 7-9), modlitwę Salomona z okazji poświęcenia Świątyni (
274 III, | odnowę Przymierza po powrocie z wygnania (por. Ne 9). Znamienne
275 III, | ludu, wiążą niejednokrotnie z wyrazistym obrazem miłości
276 III, | niewierności. Jeśli spotka się z pokutą, z prawdziwym nawróceniem,
277 III, | Jeśli spotka się z pokutą, z prawdziwym nawróceniem,
278 III, | nawróceniem, przywróci swój lud z powrotem do łaski (por.
279 III, | okolicznościach. Łączy się z tym fakt, że nędzą człowieka
280 III, | niewiernością swojego ludu chce z nim ostatecznie zerwać,
281 III, | 144]). ~Miłosierdzie, jak z tego widać, nie tylko należy
282 III, | jest treścią obcowania z ich Bogiem, treścią dialogu,
283 III, | Bogiem, treścią dialogu, jaki z Nim prowadzą. W tej nade
284 III, | pozostawał w Przymierzu z bogiem — każe odwoływać
285 III, | czasach upadku i zwątpienia. Z kolei zaś dziękuje za nie
286 III, | jest miłością” (J 4, 16). ~Z tajemnicą stworzenia łączy
287 III, | dzieje zarówno Starego, jak z kolei Nowego Przymierza,
288 III, | zdania: „Tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie
289 III, (4) | wszystko dwóch wyrażeń, z których każde posiada nieco
290 III, (4) | zobowiązania, a więc także - każda z nich - na zasadzie wierności
291 III, (4) | Przymierze, które On zawarł z Izraelem. Przymierze to
292 III, (4) | gdy Izrael łamał zawarte z Nim Przymierze, gdy nie
293 III, (4) | to jasno przede wszystkim z częstego używania wyrażenia
294 III, (4) | 137], 2; Mi 7, 20). „Nie z waszego powodu to czynię,
295 III, (4) | wewnętrznego Przymierza. ~Drugie z wyrażeń, które w słownictwie
296 III, (4) | rehem = łono matczyne). Z tej najgłębszej, pierwotnej
297 III, (4) | więzi, jaka łączy matkę z dzieckiem, wynika szczególny
298 III, (4) | ich niewierność i umiłuję z serca” (Oz 14, 5). ~W słownictwie
299 III, (4) | w różny sposób związane z tą samą treścią zasadniczą,
300 III, (4) | Należy liczyć się jednak z tym, że Nowy Testament buduje
301 III, (4) | złem, a w szczególności z grzechem człowieka i ludu,
302 III, (4) | Septuagincie: „prawdę”), a z kolei „wierność”, i w ten
303 III, (4) | sposób wydaje się łączyć z treścią znaczeniową właściwą
304 IV, | Jego miłosierdzie”, które „z pokolenia na pokolenie”
305 IV, | Ten, który go wybrał5. ~Z kolei zaś przy narodzinach
306 IV, | przypadającą mu część majątku i z tą częścią opuszcza dom,
307 IV, | podjął się pasać u „jednego z obywateli owej krainy”.
308 IV, | jakiej się znalazł wraz z utrata owych dóbr, musiała
309 IV, | część majątku, ażeby pójść z nią w świat. I zdaje się
310 IV, | dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę”! Mierzy siebie
311 IV, | uczyń mnie choćby jednym z najemników” (Łk 15, 18 n.).
312 IV, | Kiedy decyduje się pójść z powrotem do domu rodzinnego
313 IV, | w domu własnego ojca, to z pewnością głębokie upokorzenie
314 IV, | Decyzja jego zastaje podjęta z całym poczuciem tego, na
315 IV, | stosunku syna do ojca. I z tak podjętą decyzją wyrusza
316 IV, | nazbyt wąską. Syn marnotrawny z chwilą utraty wszystkiego,
317 IV, | marnotrawnego syna pozwala nam z podobną precyzją zrozumieć,
318 IV, | Postępowanie tego ojca z przypowieści, cały sposób
319 IV, | trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był
320 IV, | owcy (por. Łk 15, 3-6), a z kolei o odnalezionej drachmie (
321 IV, | miłość do syna, która wynika z samej istoty ojcostwa, niejako
322 IV, | złego”, że „współweseli się z prawdą (...) we wszystkim
323 IV, | mu nade wszystko radość z tego, że „się odnalazł”,
324 IV, | tego, że „się odnalazł”, z tego, że „ożył”. A ta radość
325 IV, | także na dobro odnalezione z powrotem: takim dobrem był
326 IV, | dokonało pomiędzy ojcem a synem z Chrystusowej przypowieści,
327 IV, | tym, który go doznaje. I z kolei gotowi jesteśmy wyciągnąć
328 IV, | pokorą); dla ojca zaś właśnie z tego powodu staje się on
329 V, | szczególnie blisko zetknąć się z tym wszystkim, co stało
330 V, | Redemptorem (por. Exultet z liturgii Wigilii Paschalnej),
331 V, | potrafią Go osłonić i wyrwać z rąk prześladowców. Na tym
332 V, | jest w miłości, wyrasta z niej niejako i ku niej zmierza.
333 V, | Boga, całkowicie rodzi się z miłości: z miłości Ojca
334 V, | całkowicie rodzi się z miłości: z miłości Ojca i Syna, i całkowicie
335 V, | miarę Boga”, że rodzi się z miłości i w miłości dopełnia
336 V, | życia i świętości, jaka jest z Boga. W ten sposób Odkupienie
337 V, | całą wymowę solidarności z ludzkim losem, a także doskonałą
338 V, | toczy ostatni swój dialog z Ojcem, wyłania się z samej
339 V, | dialog z Ojcem, wyłania się z samej głębi tej miłości,
340 V, | istnienia. Jest On Ojcem: z człowiekiem, którego powołał
341 V, | jest w Bogu i która jest z Boga. I właśnie na tej drodze
342 V, | Jednorodzonego Syna, który jako „Bóg z Boga i światłość ze światłości” 7
343 V, | przedziwnego Przymierza Boga z ludzkością, Boga z człowiekiem,
344 V, | Boga z ludzkością, Boga z człowiekiem, z każdym człowiekiem.
345 V, | ludzkością, Boga z człowiekiem, z każdym człowiekiem. Jest
346 V, | zawierane potem wielokrotnie z jednym wybranym ludem —
347 V, | człowieka sprzymierzyła się z grzechem. Sprawiedliwość
348 V, | 21, 1), kiedy Bóg „otrze z ich oczu wszelką łzę, a
349 V, | powtórzyć inne jeszcze słowa z Janowej Apokalipsy: „stoję
350 V, | otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze
351 V, | wolności, ale starając się z tej ludzkiej wolności wyzwolić
352 V, | jest aktem solidarności z cierpiącym Synem Człowieczym,
353 V, | okazanym przez każdego z nas Synowi Ojca Przedwiecznego.
354 V, | co uczyniliście jednemu z tych (...) Mnieście uczynili”? (
355 V, | Mt 25, 40). ~Czyż słowa z kazania na górze: „Błogosławieni
356 V, | zbawienia? Czy te słowa z kazania na górze, ukazując
357 V, | Zachariasza: „miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie” (
358 V, | krewnej: miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie (
359 V, | ta jest ściśle związana z krzyżem Jej Syna, u którego
360 V, | zamierzył, a w czasie zawarł z człowiekiem, z ludzkością —
361 V, | czasie zawarł z człowiekiem, z ludzkością — w tym objawieniu,
362 V, | transcendentnej Bożej sprawiedliwości z miłością, owego „pocałunku”,
363 V, | poprzez śmierć Jej Syna wraz z ofiarą macierzyńskiego serca,
364 V, | macierzyńskiego serca, wraz z Jej ostatecznym fiat. ~Maryja
365 V, | Bożego miłosierdzia, a każdy z tych tytułów posiada swój
366 V, | dziejów naprzód Izraela, a z kolei każdego człowieka
367 V, | owo miłosierdzie, które z pokolenia na pokolenie (
368 V, | synagodze (por. Łk 4, 18), a z kolei, odpowiadając na pytanie
369 V, | strony Matki. Jest to jedna z wielkich i życiodajnych
370 V, | chrześcijaństwa, najściślej związana z tajemnicą Wcielenia. ~„To
371 VI | VI~„MIŁOSIERDZIE Z POKOLENIA NA POKOLENIE”~ ~
372 VI, | uwielbiała miłosierdzie, które z pokolenia na pokolenie jest
373 VI, | możliwość — nawiązania kontaktów z braćmi i siostrami ponad
374 VI, | Gaudium et spes nie jest z pewnością jedynym dokumentem,
375 VI, | tam — w istocie wiążą się z bardziej podstawowym zachwianiem
376 VI, | stworzeniem, doświadcza on z jednej strony wielorakich
377 VI, | wielorakich ograniczeń, z drugiej strony czuje się
378 VI, | rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i tak
379 VI, | rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i tak wielkich
380 VI, | dzisiejszej ewolucji świata z każdym dniem coraz liczniejsi
381 VI, | najbardziej podstawowe, bądź to z nowa wnikliwością rozważają:
382 VI, | hominis — nade wszystko z perspektywą konfliktu, jaki
383 VI, | społeczności i narodów, które z jakiegokolwiek powodu mogą
384 VI, | co najściślej związane z godnością osoby, z jej wewnętrznym
385 VI, | związane z godnością osoby, z jej wewnętrznym prawem do
386 VI, | małych dzieci, które umierają z głodu na oczach swoich matek.
387 VI, | czasem po prostu umierają z głodu; liczba tych ostatnich
388 VI, | setki milionów. W związku z tym ów niepokój moralny
389 VI, | także ci, którzy korzystają z przywilejów bogactwa, postępu
390 VI, | Jest to niepokój związany z samym sensem istnienia człowieka
391 VI, | poczucie sprawiedliwości. Z pewnością też ono jeszcze
392 VI, | przenikają świat. ~Kościół dzieli z ludźmi naszych czasów owo
393 VI, | działania: jest to sprzeczne z istota sprawiedliwości,
394 VI, | sprawiedliwości, która sama z siebie zmierza do ustalenia
395 VI, | pozbawia wolności, wyzuwa z elementarnych ludzkich praw.
396 VI, | współżycia ludzi. W parze z tym idzie kryzys prawdy
397 VI, | dobra wspólnego i łatwość, z jaką ulega ono alienacji.
398 VII | miłosierdziu, które trwa z pokolenia na pokolenie”.
399 VII | zbawczą prawdę wiary i życia z wiary, z kolei starając
400 VII | prawdę wiary i życia z wiary, z kolei starając się wprowadzać
401 VII, | społecznej. Trudno byłoby z pewnością wyliczyć i zebrać
402 VII, | Biblia, Tradycja i całe życie z wiary Ludu Bożego, dostarcza
403 VII, | wiary Ludu Bożego, dostarcza z pewnością swoistego pokrycia
404 VII, | przymiot, w którym człowiek z całą wewnętrzną prawdą swej
405 VII, | szczególnie często spotyka się z żywym Bogiem. Stosownie
406 VII, | znajduje w spotkaniu właśnie z Jego miłosierdziem jakiś
407 VII, | pragnie On stale łączyć się z nami i jednoczyć, wychodząc
408 VII, | konsekwencji w dziejach przymierza z człowiekiem: aż do krzyża —
409 VII, | zadania, które wynikają z nauki Soboru Watykańskiego
410 VII, | kierunku, Kościół wyznaje z całą pokorą, że tylko ta
411 VII, | wszystkie błogosławieństwa z kazania na górze wskazują
412 VII, | przejmujący wzór możemy z całą pokorą okazywać miłosierdzie
413 VII, | Jeśli ta ostatnia sama z siebie zdolna jest tylko
414 VII, | przedmiotowych związanych z człowiekiem, podczas gdy
415 VII, | dobru, jakim jest człowiek z właściwą mu godnością. Równocześnie „
416 VII, | i politycznej, to wypada z kolei powiedzieć, że osiągnięcie
417 VII, | pomiędzy ludźmi. Świat, z którego wyeliminujemy przebaczenie,
418 VII, | dłużnikami, idzie w parze z wezwaniem do tej braterskiej
419 VII, | lekcję — cóż pozostałoby z jakiegokolwiek „humanistycznego”
420 VII, | przebaczenia, spotykają się z sobą w jednym zasadniczym
421 VIII, | która dźwiga człowieka z najgłębszych upadków i wyzwala
422 VIII, | najgłębszych upadków i wyzwala z największych zagrożeń. ~
423 VIII, | współczesny pyta nieraz z głębokim niepokojem o rozwiązanie
424 VIII, | swojej świadomości, wypranej z treści religijnej, to tym
425 VIII, | Tradycji i autentycznym życiu z wiary tylu pokoleń Ludu
426 VIII, | Chrystusa, pamiętni owych słów z Maryjnego Magnificat, które
427 VIII, | które ogłosiły „miłosierdzie z pokolenia na pokolenie”!
428 VIII, | zarazem tę ufną miłość, z której rodzi się najgorętsza
429 VIII, | głęboko, gotowi wołać wraz z Chrystusem na krzyżu: „Ojcze,
430 VIII, | prawdziwego dobra dla każdego z nich i dla ludzkiej wspólnoty,
431 VIII, | przestaje głosić „miłosierdzia z pokolenia na pokolenie”,
432 VIII, | wypełniły się już do końca słowa z kazania na górze: „Błogosławieni
433 VIII, | człowieka w Jezusie Chrystusie. ~Z moim Apostolskim Błogosławieństwem.~
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
434 Wstep, | słowa, które Kościół czerpie z samego źródła wiary, którym
435 Wstep, | Święty został nam dany wraz z nowym życiem, jak głosi
436 Wstep, | Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza” (J 7, 37 n.).
437 Wstep, | wyraziło się również w rozmowie z Samarytanką, gdy Chrystus
438 Wstep, | wiecznemu”1. W rozmowie zaś z Nikodemem głosi potrzebę
439 Wstep, | potrzebę nowego „narodzenia się z wody i Ducha”, aby „wejść
440 Wstep, | słowem Chrystusa, czerpiąc z doświadczenia Pięćdziesiątnicy
441 Wstep, | którym działa On w jedności z Głową Ciała Mistycznego,
442 Wstep, | Ducha Świętego-Ożywiciela. Z pomocą i zachętą przychodzi
443 Wstep, | również wspólne dziedzictwo z Kościołami Wschodnimi, które
444 Wstep, | można powiedzieć, że jednym z doniosłych wydarzeń ostatnich
445 Wstep, | Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” (Mszał
446 Wstep, | Rzymski; por. 2 Kor 13, 13). ~Z tego wezwania wzięły poniekąd
447 Wstep, | Obecnie zaś rodzi się z tego wezwania niniejsza
448 Wstep, | Ojca i Syna pochodzi; który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera
449 Wstep, (3) | Audiencja generalna z dnia czerwca 1973 r.: Insegnamenti
450 Wstep, | została ona zaczerpnięta z głębi dziedzictwa soborowego.
451 Wstep, | gdy przybliża się wraz z rodziną ludzką do końca
452 1, | odejścia Jezusa Chrystusa z tego świata już się przybliżył,
453 1, | Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze — Ducha
454 1, | Ewangelii Janowej. Każde z nich dodaje jakąś nową treść
455 1, | 4. Oto Chrystus mówi z kolei: „A Pocieszyciel,
456 1, | szczególnie zjednoczeni z Duchem Świętym. Oto, co
457 1, | najwyższe oparcie. Znajdzie też z kolei wewnętrzny fundament
458 1, | 6. Wynika to również z dalszego ciągu tekstu Janowego,
459 1, | treściowym i intencjonalnym z powyższą zapowiedzią i obietnicą: „
460 1, | całej prawdy” w związku z tym, czego Apostołowie „
461 1, | przede wszystkim nieodzowne z uwagi na wyniszczenie Chrystusa
462 1, | nieodzowne nie tylko w związku z samym scandalum Crucis,
463 1, | byli naocznymi świadkami, a z kolei mieli się stać wobec
464 1, | wyznawców Mistrza, jeśli mają z wiarą przyjmować i owocnie
465 1, | objawionej przez Jezusa z Nazaretu. Dzięki temu, w
466 1, | otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi” (
467 1, | ostatnia będzie się łączyła z misją Chrystusa, jak całkowicie
468 1, | całkowicie będzie czerpała z tej odkupieńczej misji,
469 1, | tym mówi słowo „weźmie”: „z mojego weźmie i wam objawi”.
470 1, | objawi”. Aby zaś, w związku z owym „weźmie”, do końca
471 1, | Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi” (
472 1, | objawi” (J 16, 15). Biorąc z „mojego”, będzie przez to
473 1, | będzie przez to samo czerpał z „Ojcowego”. ~W świetle więc
474 1, | wszystkie inne obietnice z Wieczernika zapowiadały
475 1, | dokonanego przez Chrystusa z woli i jako dzieło Ojca. ~
476 1, | Darem (nie stworzonym), z którego jakby ze źródła (
477 1, (7) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
478 1, | pozostaje w szczególnym związku z tym „daniem” i „oddaniem
479 1, | przekazane Duchowi Świętemu: „z mojego weźmie” (J 16, 14).
480 1, | zapisu wskazują, że zgodnie z zamysłem Bożym „odejście”
481 1, | się Boga, który łączy się z samą tajemnicą stworzenia.
482 1, | podstawowego początku, który znamy z Księgi Rodzaju. „Jeżeli
483 1, | się: Boga w Duchu Świętym z tajemnicą Odkupienia. Jest
484 1, | bólach rodzenia (...)” — i „z upragnieniem oczekuje objawienia
485 1, | świadczą słowa mowy pożegnalnej z Wieczernika. Jest równocześnie
486 1, | a w szczególności Paweł z Tarsu (por. Ga 4, 6; Flp
487 1, | się wypełniać to, czego „z upragnieniem oczekuje całe
488 1, | dniu Wielkiego Piątku, to z kolei „smutek ten w radość
489 1, | Pięćdziesiątnicy pozostać z Apostołami, pozostać z Kościołem
490 1, | pozostać z Apostołami, pozostać z Kościołem i w Kościele,
491 1, | Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił
492 1, | nowotestamentowe utożsamia z Jezusem, Izajasz łączy Jego
493 1, | Proroka: ~„I wyrośnie różdżka z pnia Jessego (...) odrośl
494 1, | pnia Jessego (...) odrośl z jego korzeni.~I spocznie
495 1, | darem dla osoby. Mesjasz z rodu Dawida („z pnia Jessego”)
496 1, | Mesjasz z rodu Dawida („z pnia Jessego”) jest właśnie
497 1, | Parakleta — niemniej, wraz z niejasną wzmianką o postaci
498 1, | Namaszczony jest zarazem posłany „z Duchem Pańskim”: ~„[Tak]
499 1, | Namaszczony — i Posłany z Duchem Pańskim — jest równocześnie
500 1, | włożyłem ci w usta,~nie zejdą z twych własnych ust ani z
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934 |