Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | gospodarczo-społecznej. Dzięki niej staje się możliwe przeżywanie
2 I, | przez Papieża sformułowań staje się zrozumiała. „Ani sprawiedliwość,
3 II, | własnej przedsiębiorczości, staje się zależny od machiny społecznej
4 II, | ludzi. Treścią wolności staje się wówczas miłość samego
5 III, | urzeczywistnić. Polityka staje się wówczas „świecką religią”,
6 IV, | społeczeństwa. W ten sposób staje się coraz bardziej oczywista
7 IV, | ludzkiej wolności. Kiedy staje się niezależna, to znaczy
8 IV, | przez Boga. Człowiek bowiem staje się naprawdę sobą poprzez
9 V, | drugiemu. W ten sposób rodzina staje się wspólnotą pracy i solidarności.
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
10 I, | zmartwychwstanie. ~W ten też sposób staje się w Chrystusie i przez
11 I, | szczególny „widzialnym” staje się Bóg jako Ojciec „bogaty
12 I, | nienawiści. Poza tym człowiek staje się świadomy tego, że jego
13 I, | jest „Ojcem miłosierdzia”, staje się w kontekście zagrożeń
14 II, | nade wszystko ludzi Mesjasz staje się szczególnie przejrzystym
15 II, | Boga, który jest miłością, staje się znakiem Ojca. W tym
16 IV, | pokolenia na pokolenie” staje się udziałem ludzi żyjących
17 IV, | jaśniej widać, iż miłość staje się miłosierdziem wówczas,
18 IV, | zaś właśnie z tego powodu staje się on dobrem szczególnym:
19 V, | i śmierci; w ten sposób staje się on znakiem eschatologicznym.
20 V, | Chrystusa: program miłosierdzia, staje się programem Jego ludu,
21 V, | Chrystus ostatecznie nie staje na tym stanowisku wobec
22 V, | pokolenie (por. Łk 1, 50) staje się ich udziałem wedle odwiecznego
23 VI, | tłumaczy ów niepokój, który staje się udziałem współczesnego
24 VI, | ograniczenia jego wolności, staje się istotnym motywem działania:
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
25 1, | wewnętrzne Trójjedynego Boga staje się całkowitym darem, wymianą
26 1, | sposób jego ukryte Źródło staje się poniekąd „odczuwalne”.
27 2, | przekonywanie o grzechu” staje się równocześnie przekonywaniem
28 2, | człowieka, równocześnie staje się nowym początkiem obdarowania
29 2, | odkupieńcza moc mysterium pietatis staje się szczególnie przejrzysta
30 2, | świetle całego kontekstu staje się jawne, że korzenie tego
31 2, | posłannictwa Jezusa Duch Święty staje się obecny w pośrodku tajemnicy
32 2, | wówczas cierpienie sumień staje się szczególnie głębokie,
33 3, | wobec każdego stworzenia” staje się „pierworodnym między
34 3, | Rz 8, 29) i w ten sposób staje się tez głowa Ciała, którym
35 3, | ale jest w nim obecny, staje się poniekąd względem niego „
36 3, | najdoskonalszym. Sprzeciw staje się konfliktem, buntem na
37 3, | Na podstawie kontekstu staje się jasne, że nie chodzi
38 3, | właśnie służbę — człowiek staje się wciąż na nowo „drogą
39 3, | Równocześnie zaś sam człowiek staje się „mieszkaniem Ducha Świętego”, „
40 3, | uczestnicząc w tym Darze Bożym — staje się zarazem, jak uczy Sobór, „
41 3, | podobieństwo Boże, wielkość, która staje się jaśniejsza w tajemnicy
42 3, | Bożą” (Rz 8, 27). Modlitwa staje się za sprawą Ducha Świętego
43 3, | Jej miłość (...) sam także staje się matką (...)”, a „naśladując
44 Zakon, | Tam właśnie Duch Święty staje się „źródłem wody wytryskującej
45 Zakon, | gdy człowiek i ludzkość staje wobec potępiających sądów
46 Zakon, | poprzez serce człowieka. Tutaj staje się On — jak głosi liturgiczna
47 Zakon, | darów i Światłością sumień”. Staje się „słodkim Gościem dusz”,
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
48 Wpr, 10 | rolę w życiu codziennym i staje się niewyczerpanym źródłem
49 I, 11 | centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne
50 I, 15 | Chrystus, Bóg-Człowiek cały staje się obecny ».22 Jest tu
51 I, 18 | żeby tak powiedzieć – staje się dostępna « tajemnica »
52 II, 22 | od zamykania się w sobie, staje się « sakramentem » dla
53 II, 24 | Chrystusa Kościół coraz głębiej staje się w Chrystusie « jakby
54 III, 31 | zakorzenione ».64 Jasne staje się zatem, jak bardzo ważne
55 IV, 37 | Eucharystycznej, obowiązkową staje się droga pokuty, poprzez
56 IV, 41 | Eucharystii dzień Pański staje się także dniem Kościoła,
57 IV, 42 | najbardziej wierne zachowywanie staje się konkretnym wyrazem miłości
58 IV, 44 | Chrystusa i to pragnienie już staje się wspólnym uwielbieniem
59 V, 49 | poczucia sensu tajemnicy staje się zrozumiałe, w jaki sposób
60 V, 51 | tajemnicy, wobec której staje każde pokolenie. « Skarb »
61 VI, 54 | czyńcie na moją pamiątkę! », staje się jednocześnie przyjęciem
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
62 Wprow, 2, | Mk 16, 15). ~Głoszenie to staje się szczególnie naglące
63 Wprow, 2, | przeciwnie, ich zasięg staje się raczej coraz szerszy:
64 Wprow, 2, | w niektórych dziedzinach staje się coraz częściej narzędziem
65 I, 1, | ludźmi i przyjaźni z Bogiem, staje się „krajem Nod” (por. Rdz
66 I, 2, | sprawiają, że ta właśnie pokusa staje się jeszcze silniejsza,
67 I, 2, | współżycia mężczyzny i kobiety, staje się zatem wrogiem, którego
68 I, 2, | antykoncepcji z przerywaniem ciąży staje się coraz bardziej oczywista,
69 I, 2, | Obraz współczesnego świata staje się jeszcze bardziej niepokojący
70 I, 3, | i współżycia społecznego staje się siła. Jest to jednak
71 I, 3, | pojęcia wolności, która staje się ostatecznie wolnością „
72 I, 3, | ten sposób społeczeństwo staje się zbiorowością jednostek
73 I, 3, | całkowitego relatywizmu. Wszystko staje się wówczas przedmiotem
74 I, 3, | niezbywalne prawo do życia staje się przedmiotem dyskusji
75 I, 4, | swojej fizycznej natury, staje się w pewien sposób „rzeczą”
76 I, 4, | rzeczywistość „świętą”. Życie staje się dla niego po prostu „
77 I, 4, | całym bogactwem jego osoby, staje się w coraz większym stopniu
78 I, 4, | jedyności i niepowtarzalności staje sam przed Bogiem18. Ale
79 II, 3, | że Jego ofiara na krzyżu staje się źródłem nowego życia
80 II, 8, | chwili poczęcia. Gdy Elżbieta staje się brzemienną, wypowiada
81 II, 10, | Wyrwane z tej perspektywy, staje się ono ostatecznie tylko
82 II, 10, | 7, 12). W Jezusie Prawo staje się ostatecznie „ewangelią”,
83 II, 11, | miejscu nasze rozważanie staje się uwielbieniem i dziękczynieniem,
84 III, 1, | rozwijał. W ten sposób dar staje się przykazaniem, a samo
85 III, 4, | U kresu życia człowiek staje w obliczu tajemnicy śmierci.
86 III, 4, | interesujących doświadczeń; staje się natomiast „upragnionym
87 III, 4, | kontekście coraz silniejsza staje się pokusa eutanazji, czyli
88 III, 4, | samobójstwo wspomagane”, staje się wspólnikiem, a czasem
89 III, 4, | stadiach choroby. ~Eutanazja staje się aktem jeszcze bardziej
90 III, 4, | się stać źródłem dobra. Staje się nim, jeśli jest przeżywane
91 III, 5, | sytuacji demokracja łatwo staje się pustym słowem. ~
92 III, 5, | jednak przestaje być prawem i staje się raczej aktem przemocy” 96.
93 III, 6, | Przenajświętszej. Sam Duch staje się nowym prawem, które
94 III, 8, | przez Boga wszechświata, staje się członkiem rodziny tej
95 III, 8, | naturę: ze śmiertelnego staje się nieśmiertelny, ze zniszczalnego
96 III, 8, | wieczny, zaś z człowieka staje się Bogiem” 105, ~Wdzięczność
97 III, 11, | Jest to zatem miłość, która staje się bezinteresownym darem,
98 III, 13, | czemu coraz liczniejszy staje się „lud dla życia”, a nowa
99 Zak, 1, | kobiety. Tym samym Maryja staje się wzorem dla Kościoła,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
100 Wprow, 0, | zarazem coraz bardziej naglące staje się dla niego pytanie o
101 Wprow, 0, | przedmiot naszego poznania, staje się tym samym częścią naszego
102 Wprow, 0, | przez co z dnia na dzień staje się coraz bardziej niezdolny
103 I, 1, | 12. Historia staje się zatem dziedziną, w której
104 IV, 1, | względami przestarzałą. ~Staje się to jeszcze bardziej
105 IV, 1, | wykształconego w szkole filozofii staje się jeszcze znaczniejsza,
106 V, 1, | specjalistycznych dziedzin trudniejsze staje się dostrzeżenie owego pełnego
107 V, 1, | i prawdziwe. Wiara zatem staje się zdecydowanym i przekonującym
108 VI, 1, | dzięki którym jego życie staje się coraz bardziej ludzkie94.
109 VI, 1, | inkulturacją. Nasze pokolenie staje wobec podobnych problemów,
110 VI, 2, | Chrześcijańskie Objawienie staje się zatem prawdziwym łącznikiem
111 VII, 1, | swój szczyt. Zrozumiała staje się bowiem najgłębsza istota
112 VII, 1, | Potrzeba autorytetu metafizyki staje się jeszcze bardziej oczywista,
113 VII, 1, | konsekwencji historia myśli staje się dla niego jedynie zbiorem
114 VII, 1, | co technicznie wykonalne, staje się tym samym także dopuszczalne
115 VII, 1, (106)| po dwóch tysiącach lat, staje wśród nas jako Ten, który
116 VII, 2, | Pierwszoplanowym zadaniem teologii staje się w tym kontekście zrozumienie
117 VII, 2, | fundamentalną i pilną potrzebą staje się wnikliwa analiza tekstów:
118 VII, 2, | tekstu. Tak więc język ludzki staje się ucieleśnieniem języka
119 VII, 2, | według której każdy człowiek staje wobec własnej prawdy, różnej
120 VII, 2, | 4-6). ~W tym kontekście staje się zrozumiałe, dlaczego
121 Zak, 0, | ludzką naturę, jaśniejsze staje się też ludzkie i zarazem
122 Zak, 0, | nami słowo Boże. To zadanie staje się jeszcze pilniejsze,
123 Zak, 0, | działalności światłem rozumu, który staje się pewniejszy i bardziej
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
124 II, | także poniekąd bardziej „staje się człowiekiem”. ~Bez tego
125 II, | nazywamy to, przez co człowiek staje się dobry jako człowiek5.
126 II, | właśnie z tej racji, że każdy „staje się człowiekiem” między
127 IV, | społeczną. Problem bezrobocia staje się problemem szczególnie
128 IV, | właśnie sprawiedliwa płaca staje się w każdym wypadku konkretnym
129 V, | właśnie poprzez trud pracy staje się udziałem człowieka i
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
130 II, 6 | osobowa godność człowieka staje się treścią tego przepowiadania,
131 II, 6 | w imię swej Bożej misji staje się stróżem tej wolności,
132 II, 6 | po dwóch tysiącach lat, staje wśród nas jako Ten, który
133 III, 1 | ustrojów, Jezus Chrystus staje się jak gdyby na nowo obecny —
134 III, 1 | Kościoła — Jezus Chrystus staje się obecny mocą tej prawdy
135 III, 1 | Chrystusie, która nieustannie staje się udziałem każdego z tych
136 III, 3 | kontekście tego postępu staje się lepszy, duchowo dojrzalszy,
137 III, 4 | swoje człowieczeństwo, sam staje się przedmiotem wielorakiej —
138 III, 4 | dobra, których bogactwo staje się nieraz przez nadużycie
139 III, 4 | postępu ekonomicznego” staje się kategorią nadrzędną,
140 III, 4 | chrześcijan, odpowiedzialność ta staje się szczególnie wyrazista,
141 III, 5 | warunkach pokojowych, to staje się to szczególnie dotkliwym
142 III, 5 | wypadku odnośny naród — staje się niejako panem i władcą
143 III, 5 | sprawiedliwości społecznej i staje się podstawowym jej sprawdzianem
144 IV, 2 | 19. Tak więc staje przed nami — w świetle błogosławionej
145 IV, 3 | nauki jeszcze jaśniejsze się staje, dlaczego całe życie sakramentalne
146 IV, 3 | por. J 5, 26; 1 J 5, 11), staje się udziałem wszystkich
147 IV, 4 | Szczególnym miejscem tego daru staje się poświęcenie bez reszty
148 IV, 4 | powyżej: człowiek jest i wciąż staje się drogą codziennego życia
149 IV, 5 | Odkupienia, najbardziej staje się Kościołem żywych ludzi —
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
150 Wprow, 0, | się tajemnicą Chrystusa, staje się w sposób definitywny „
151 Wprow, 0, | oczekiwania na Zbawiciela, staje się rzeczą w pełni zrozumiałą,
152 Wprow, 0, | danej Oblubieńcowi” i która „staje się (...) matką: rodzi bowiem
153 Wprow, 0, | pielgrzymowanie wiary” wciąż staje się punktem odniesienia
154 I, 1, | wszystko dokonuje się — czyli staje rzeczywistością — owo „napełnienie”
155 I, 2, | spełniły: Maryja z Nazaretu staje na progu domu Elżbiety i
156 I, 2, | definitywną wymowę. Przejmująca staje się moc, jaką słowa te w
157 I, 2, | Chrystusa, nowego Adama, staje się poniekąd przeciwwaga
158 I, 3, | więc pośrednictwo: Maryja staje pomiędzy swym Synem a ludźmi
159 I, 3, | niedostatków i cierpień. Staje „pomiędzy”, czyli pośredniczy,
160 I, 3, | powie”. Matka Chrystusa staje się wobec ludzi rzecznikiem
161 I, 3, | tajemnicy Chrystusa jako Matka, staje się — z woli Syna i za sprawą
162 II, 1, | apostolskiego świadectwa Kościoła — staje się wciąż poniekąd wiarą
163 II, 3, | pierwszą, której udziałem staje się to nowe objawienie Boga,
164 III, 2, | 43. Kościół „staje się matką (...) przyjmując
165 III, 2, | do Krzyża. Kościół zaś „staje się matką”, gdy przyjmując
166 III, 2, | dzieckiem. W tym świetle staje się lepiej zrozumiały fakt,
167 III, 2, | macierzyństwo Maryi, jakie staje się udziałem człowieka,
168 Zak, 0, | Liturgia, zwłaszcza adwentowa, staje w punkcie newralgicznym
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
169 I, 1, | 11, 27). Objawienie Boga staje się ostatecznym i zupełnym
170 I, 2, | horyzontalnego. Czym jednak staje się człowiek bez otwarcia
171 II, 0, | 37; 7, 6-8; Iz 43, 1-7) i staje się Jego świadkiem i rzecznikiem
172 II, 1, | przyjście końca świata, ale staje się ona bliska i zaczyna
173 III, 0, | posłannictwa Jezusa Duch Święty staje się obecny pośrodku tajemnicy
174 III, 2, | otwiera szeroko swe drzwi i staje się domem, do którego wszyscy
175 IV, 6, | coraz bardziej oczywisty staje się fakt, że narody, które
176 V, 4, | świadectwa i dlatego naglącym staje się. działanie dla jedności
177 V, 6, | przez inkulturację Kościół staje się bardziej zrozumiałym
178 V, 9, | nawet znieważony Bóg przeto staje w ich obronie i kocha ich.
179 VI, 0, | która z ewangelizowanej staje się ewangelizującą i wysyła
180 VI, 0, | dzięki pokonaniu odległości staje się coraz mniejszy, wspólnoty
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
181 I, | pamięć ich za naszych czasów staje się jeszcze bardziej żywa
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
182 IV, | zdrowia ludności. ~Jeszcze raz staje się; oczywiste, że rozwój,
183 V, | równością wobec wszystkich, ale staje się żywym obrazem Boga Ojca,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
184 I, 2, | jego członków zamysł Boży staje się mniej wyrazisty. Mówiąc
185 I, 4, | Właśnie odnowa form wyrazu staje się konieczna, aby można
186 I, 5, | przykład o pokój, modlitwa staje się sama z siebie wyrazem
187 I, 8, | dialogu, równocześnie zaś staje się — w postaci coraz dojrzalszej —
188 I, 8, | ekumenicznego. Jeżeli nie staje się on rachunkiem sumienia,
189 I, 8, | dokumencie właściwego charakteru: staje się „dialogiem nawrócenia”
190 I, 10, | chrześcijańskiego świadectwa i staje się narzędziem ewangelizacji,
191 II, 3, | Chrystusa i to pragnienie już staje się wspólnym uwielbieniem
192 II, 8, | w pierwszym tysiącleciu. Staje się ona poniekąd wzorcem.
193 II, 11, | Wschodzie, jak i na Zachodzie. Staje się imperatywem, który każe
194 II, 11, | etyczno-moralnej, która staje się coraz pilniejsza w naszych
195 II, 13, | chrześcijan w społeczeństwie staje się zatem wyrazistym świadectwem,
196 II, 13, | którego motywacja teologiczna staje się stopniowo coraz głębsza?
197 III, 5, | świadectwo. I tak, Kościół Rzymu staje się Kościołem Piotra i Pawła” 150.~
198 III, 5, | patrzeć. W niej też zrozumiała staje się władza właściwa dla
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
199 I, 4, | przykazanie „nie zabijaj” staje się wezwaniem do czynnej
200 I, 4, | bliźniego; zakaz cudzołóstwa staje się zachętą do czystego
201 I, 4, | całkowity dar z siebie: On sam staje się Prawem żywym i osobowym,
202 I, 6, | Mądrością wcieloną, uczeń Jezusa staje się naprawdę uczniem Boga (
203 I, 6, | Chrystusa, chrześcijanin staje się członkiem jego Ciała,
204 I, 7, | przeżywać miłości Chrystusa. Staje się zdolny do takiej miłości
205 II, 2, | według której każdy człowiek staje wobec własnej prawdy, różnej
206 II, 5, | szlachetny, jako że samo staje się uczestnikiem opatrzności,
207 II, 7, | dzięki niej człowiek nie staje się więźniem żadnej ze swych
208 II, 9, | jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie
209 II, 9, | przypadku, dzięki czemu prawo staje się dla człowieka wewnętrzną
210 II, 11, | nadał mu prawo i tym samym staje się winnym wobec całego
211 III, 2, | Poprzez życie moralne wiara staje się „wyznaniem”, nie tylko
212 III, 2, | ale także przed ludźmi: staje się świadectwem. Jezus powiedział: „
213 III, 7, | wyzwaniem, wobec którego Kościół staje od początku swego istnienia.
214 III, 8, | łagodne, ale wymagające słowo staje się dla człowieka światłem
215 Zak, 1, | cały rodzaj ludzki. Maryja staje się w ten sposób Matką nas
216 Zak, 1, | zrozumiałe (por. Łk 2, 19), staje się wzorem dla wszystkich,
|