1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934
(...) Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
1001 I, 1, | Iz 26, 21; Ez 24, 7-8). Z tego tekstu Kościół zaczerpnął
1002 I, 1, | między ludźmi i przyjaźni z Bogiem, staje się „krajem
1003 I, 2, | twego głośno woła ku mnie z ziemi!” (Rdz 4, 10). Krew
1004 I, 2, | ludzi nie przestaje wołać, z pokolenia na pokolenie,
1005 I, 2, | zamachów i je pomnażają; aby z najgłębszą powagą zastanowił
1006 I, 2, | nad konsekwencjami, jakie z zamachów tych wynikają dla
1007 I, 2, | Niektóre zagrożenia pochodzą z samej natury, ale narastają
1008 I, 2, | samej natury, ale narastają z winy człowieka, który okazuje
1009 I, 2, | nędzę, niedożywienie i głód z powodu niesprawiedliwego
1010 I, 2, | nieodłącznie związanej nie tylko z wojną ale także z gorszącym
1011 I, 2, | tylko z wojną ale także z gorszącym handlem bronią,
1012 I, 2, | niezwykłej wagi, związane z faktem, że w świadomości
1013 I, 2, | i obowiązków. Łączą się z tym najróżniejsze trudności
1014 I, 2, | najróżniejsze trudności związane z codziennym życiem i ze stosunkami
1015 I, 2, | Rozpatrując całą sytuację z tego punktu widzenia, można
1016 I, 2, | Kościoła o antykoncepcji. Z pewnością antykoncepcja
1017 I, 2, | antykoncepcja i przerywanie ciąży, z moralnego punktu widzenia,
1018 I, 2, | zła: jedno jest sprzeczne z pełną prawdą aktu płciowego
1019 I, 2, | drugie zaś jest sprzeczne z cnotą sprawiedliwości i
1020 I, 2, | jednak nikogo nie zwalniają z obowiązku pełnego zachowywania
1021 I, 2, | mentalności praktykę antykoncepcji z przerywaniem ciąży staje
1022 I, 2, | życiu i często są stosowane z tą intencją, w rzeczywistości
1023 I, 2, | Są one nie do przyjęcia z punktu widzenia moralnego,
1024 I, 2, | dla przeniesienia któregoś z nich do łona matki, a następnie
1025 I, 2, | pożywienia dzieciom urodzonym z poważnymi ułomnościami lub
1026 I, 2, | do epoki barbarzyństwa, z której — jak się wydawało —
1027 I, 2, | osobistego i rodzinnego, tak że z jednej strony chory, mimo
1028 I, 2, | zmiażdżony przez własną słabość; z drugiej strony u osób uczuciowo
1029 I, 2, | osób uczuciowo związanych z chorym może wówczas dochodzić
1030 I, 2, | pozbawianie życia noworodków z deformacjami ciała, osób
1031 I, 2, | deformacjami ciała, osób z poważnymi upośledzeniami,
1032 I, 2, | form eutanazji. Mielibyśmy z nimi do czynienia na przykład
1033 I, 2, | Inne współczesne zjawisko, z którym wiążą się często
1034 I, 2, | sterylizację i aborcję można z pewnością zaliczyć do praktyk,
1035 I, 2, | płci męskiej urodzonego z kobiety hebrajskiej (por.
1036 I, 2, | zdrowia. ~Jak powiedziałem z naciskiem w Denver z okazji
1037 I, 2, | powiedziałem z naciskiem w Denver z okazji obchodów VIII Światowego
1038 I, 2, | Światowego Dnia Młodzieży, „z upływem czasu zagrożenia,
1039 I, 2, | przeciw życiu rodzą się czasem z trudnych czy wręcz dramatycznych
1040 I, 2, | są narodziny i śmierć. ~Z jednej strony, różne deklaracje
1041 I, 2, | pochodzenie społeczne. ~Z drugiej strony, w kontraście
1042 I, 2, | drugiej strony, w kontraście z tymi wzniosłymi deklaracjami
1043 I, 2, | powtarzane deklaracje zasad z nieustannym mnożeniem się
1044 I, 2, | się zamachów na życie i z powszechnym ich usprawiedliwianiem?
1045 I, 2, | Jak pogodzić te deklaracje z odtrąceniem słabszych, bardziej
1046 I, 3, | pogodzić takie założenie z uznaniem człowieka za istotę,
1047 I, 3, | bezpośredniego porozumiewania się z innymi za pomocą języka —
1048 I, 3, | odniesienie do solidarności z drugimi, do pełnej akceptacji
1049 I, 3, | które dokonuje się przez dar z siebie i otwarcie się na
1050 I, 3, | prowadzi do ogołocenia jej z pierwotnej treści oraz do
1051 I, 3, | konstytutywną więź, jaka łączy ją z prawdą. Ilekroć wolność,
1052 I, 3, | negocjacji; także owo pierwsze z podstawowych praw, jakim
1053 I, 3, | głosowania parlamentu lub z woli części społeczeństwa,
1054 I, 3, | wszyscy mogą żyć zgodnie z podstawowymi zasadami równości,
1055 I, 3, | że wszystko odbywa się z pełnym poszanowaniem praworządności,
1056 I, 3, | zostają przegłosowane zgodnie z tak zwanymi zasadami demokratycznymi.
1057 I, 3, | jednak do czynienia jedynie z tragicznym pozorem praworządności,
1058 I, 3, | dyskryminacji, uznając niektóre z nich za godne obrony, a
1059 I, 3, | uznanie jest równoznaczne z przyjęciem wynaturzonej
1060 I, 3, | wizji ludzkiej wolności: z uznaniem jej za absolutną
1061 I, 4, | człowieka, jego godność i życie; z drugiej strony, systematyczne
1062 I, 4, | Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli i mam się ukrywać
1063 I, 4, | uznaje, że jest tylko jedną z wielu istot żyjących, organizmem,
1064 I, 4, | odpowiedzialności, aby on strzegł go z miłością i „czcił” jako
1065 I, 4, | sposób wartości związane z „być” zostają zastąpione
1066 I, 4, | przez wartości związane z „mieć”. ~Jedynym celem,
1067 I, 4, | przyjemności czerpanych z życia fizycznego, natomiast
1068 I, 4, | znak i miejsce relacji z innymi, z Bogiem i ze światem.
1069 I, 4, | miejsce relacji z innymi, z Bogiem i ze światem. Zostaje
1070 I, 4, | miłości, to znaczy daru z siebie i przyjęcia drugiego
1071 I, 4, | drugiego człowieka wraz z całym bogactwem jego osoby,
1072 I, 4, | bogactwo życia, które przynosi z sobą dziecko. ~Opisana tu
1073 I, 4, | na Boga i człowieka, wraz z wszystkimi tego zgubnymi
1074 I, 4, | Liście do Rzymian. Składa się z ludzi, „którzy przez nieprawość
1075 I, 5, | twego głośno woła ku mnie z ziemi!” (Rdz 4, 10). Nie
1076 I, 5, | Mt 26, 28). Krew płynąca z przebitego boku Chrystusa
1077 I, 5, | Piotr: „Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego
1078 I, 5, | znak Jego ofiarowania się z miłości (por. J 13, 1),
1079 I, 5, | Odkupiciela» (por. Exultet z Wigilii Paschalnej), skoro «
1080 I, 5, | na bezinteresownym darze z siebie. Właśnie dlatego,
1081 I, 5, | śmierci i ostatecznej rozłąki z braćmi, ale narzędziem komunii
1082 I, 5, | dynamikę Jego miłości i ofiary z własnego życia, aby mógł
1083 I, 5, | Rdz 1, 27; 2, 18-24). ~Z krwi Chrystusa wszyscy ludzie
1084 I, 5, | pewności co do tego, że zgodnie z Bożym zamysłem życie zwycięży. „
1085 I, 5, | młodych ludzi zmagających się z trudnościami, osób niepełnosprawnych,
1086 I, 5, | przez osoby lub grupy, które z podziwu godnym oddaniem
1087 I, 5, | stowarzyszenia lekarzy spieszą z pomocą ofiarom klęsk żywiołowych,
1088 I, 5, | spełnianych codziennie z miłością przez ogromną liczbę
1089 I, 5, | Samarytanina” (por. Łk 10, 29-37) i z Niego czerpiąc swoją moc,
1090 I, 5, | poświęca życie Bogu, oddaje je z miłości bliźnim najsłabszym
1091 I, 5, | społecznej: sprzeciw ten wynika z przekonania, że współczesne
1092 I, 5, | możliwości odmiany życia. ~Należy z zadowoleniem powitać także
1093 I, 5, | problemach etycznych związanych z ludzkim życiem. ~
1094 I, 5, | religijne i moralne, gdy wypływa z wiary w Chrystusa, jest
1095 I, 5, | przez nią ukształtowane i z niej czerpie moc. Nic bardziej
1096 II, 1, | wierzący, zostaje powołany, aby z pokorą i odwagą wyznać swą
1097 II, 1, | swoją tożsamość w rozmowie z Martą, siostrą Łazarza: „
1098 II, 1, | wartości życia ludzkiego; z tego „źródła” czerpie on
1099 II, 1, | potwierdza, że Bóg jest z nami, by nas z mroków grzechu
1100 II, 1, | Bóg jest z nami, by nas z mroków grzechu i śmierci
1101 II, 1, | mieli współuczestnictwo z nami” (1, 1-3). ~W Jezusie, „
1102 II, 2, | Zwłaszcza historia wyjścia z Egiptu, stanowiąca podstawę
1103 II, 2, | miłością Boga. ~Wyprowadzenie z niewoli oznacza obdarzenie
1104 II, 2, | odkrywanie Boga idzie w parze z odkrywaniem siebie. Wyjście
1105 II, 2, | odkrywaniem siebie. Wyjście z Egiptu jest doświadczeniem
1106 II, 2, | wystarczy mu uciec się do Boga z odnowioną ufnością, aby
1107 II, 2, | domagają się odpowiedzi z jej strony. ~Zwłaszcza problem
1108 II, 2, | na próbę. Czyż medytacja z Księgi Hioba nie jest jakby
1109 II, 2, | prowadzi do uznania „tajemnicy” z ufnością i uwielbieniem: „
1110 II, 3, | którzy spotykają Jezusa z Nazaretu. Podobnie jak niegdyś
1111 II, 3, | wszyscy, którzy cierpią z powodu jakiegoś „pomniejszenia”
1112 II, 3, | diabła, dlatego że Bóg był z Nim” (por. Dz 10, 38), Kościół
1113 II, 3, | istnienia przez spotkanie z Jezusem Zbawicielem, w myśl
1114 II, 3, | sądzi — jak bogaty rolnik z ewangelicznej przypowieści —
1115 II, 3, | do końca, spotykamy się z tą szczególną „dialektyką”
1116 II, 3, | zagrożeniami i niepewnością z jednej strony, a mocą daru
1117 II, 3, | strony, a mocą daru Bożego z drugiej, jaśnieje szczególnym
1118 II, 3, | blaskiem chwała promieniująca z nazaretańskiego domu i betlejemskiej
1119 II, 3, | jest tylko ogołoceniem się z Boskich przywilejów, ale
1120 II, 4, | choć jest spokrewniony z prochem ziemi (por. Rdz
1121 II, 4, | zwrócić uwagę św. Ireneusz z Lyonu w swoim znanym powiedzeniu: „
1122 II, 4, | stwórczego działania Boga, który z bezkształtnego chaosu wyprowadza
1123 II, 4, | któremu Bóg udziela coś z siebie stworzeniu. ~Izrael
1124 II, 4, | specyficznej więzi człowieka z Bogiem. Również Księga Mądrości
1125 II, 4, | Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w
1126 II, 4, | istoty, która jest ciałem z jego ciała i kością z jego
1127 II, 4, | ciałem z jego ciała i kością z jego kości (por. Rdz 2,
1128 II, 4, | zgnębiony na duchu, i który z drżeniem czci moje słowo» (
1129 II, 4, | objawił się w całej pełni wraz z przyjściem na świat w ludzkim
1130 II, 4, | może dostąpić wyzwolenia z niewoli bałwochwalstwa,
1131 II, 5, | w imię Jego — którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała,
1132 II, 5, | którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli
1133 II, 5, | ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się
1134 II, 5, | ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili” (J 1,
1135 II, 5, | Jezusa: On jest Tym, „który z nieba zstępuje i życie daje
1136 II, 5, | może zatem głosić zgodnie z prawdą: „Kto idzie za Mną (...)
1137 II, 5, | zostaje włączony w komunię z Nim, ma życie wieczne (por.
1138 II, 5, | życia nie wynika jedynie z jego źródeł, czyli z faktu,
1139 II, 5, | jedynie z jego źródeł, czyli z faktu, że pochodzi ono od
1140 II, 5, | pochodzi ono od Boga, ale także z jego celu, z jego przeznaczenia
1141 II, 5, | ale także z jego celu, z jego przeznaczenia do komunii
1142 II, 5, | przeznaczenia do komunii z Bogiem przez poznanie Go
1143 II, 5, | na nawiązanie stosunków z innymi, ale rozwija się
1144 II, 5, | przeświadczeniu, że można uczynić z własnej egzystencji „miejsce”
1145 II, 5, | Boga, spotkania i komunii z Nim. Życie, którym obdarza
1146 II, 6, | zamysłu miłości, zgodnie z którym Bóg gromadzi wszystkie
1147 II, 6, | przeciwstawia je siłom zła zrodzonym z grzechu: „Bo śmierci Bóg
1148 II, 6, | 40. Z prawdy o świętości życia
1149 II, 6, | 16. 17). I jako pierwsze z nich wymienia przykazanie „
1150 II, 6, | nieprzyjaciół, która współbrzmi z przewidującą miłością Boga: „
1151 II, 7, | rzeczywistość stworzoną, która z woli Boga ma służyć jego
1152 II, 7, | polega kwestia ekologiczna z wszystkimi jej aspektami —
1153 II, 7, | w Liście do Rodzin, „gdy z małżeńskiej jedności dwojga
1154 II, 7, | człowiek, to przynosi on z sobą na świat szczególny
1155 II, 7, | gotowych „współdziałać z miłością Stwórcy i Zbawiciela,
1156 II, 7, | swoją rodzinę” 33. Zgodnie z tą wizją biskup Amfiloch
1157 II, 7, | To, co czynimy jednemu z nich, czynimy samemu Chrystusowi (
1158 II, 8, | aby się rozmnażać zgodnie z obietnicą daną Abrahamowi: „
1159 II, 8, | początku przebiega zgodnie z Bożym zamysłem. Hiob, pogrążony
1160 II, 8, | Wspomnij, żeś mnie ulepił z gliny: i chcesz mnie obrócić
1161 II, 8, | łaskę ludzkiej samowoli? Z pewnością nie sądzi tak
1162 II, 8, | życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca
1163 II, 8, | dobrodziejstwa, jakie płyną z przybycia Maryi i z obecności
1164 II, 8, | płyną z przybycia Maryi i z obecności Pana. (...) Elżbieta
1165 II, 9, | bezpośrednio związanych z aktualną problematyką dotyczącą
1166 II, 9, | przeciwnie, w osobie starca, z uwagi na jego mądrość i
1167 II, 9, | śmierci, ale raczej wołać z nadzieją: „Ufałem, nawet
1168 II, 9, | uzdrowił. Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mnie
1169 II, 9, | por. Łk 4, 18; Iz 61, 1). Z kolei On sam, rozsyłając
1170 II, 9, | głoszenie Ewangelii łączy się z uzdrawianiem chorych: „Idźcie
1171 II, 9, | a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii,
1172 II, 10, | jest tak mocno związane z perspektywą życia, także
1173 II, 10, | życia” (por. Dz 7, 38), z którymi jest związane to
1174 II, 10, | to przykazanie. Wyrwane z tej perspektywy, staje się
1175 II, 10, | wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (8, 3; por. Mt
1176 II, 10, | wizji życia niezgodnych z Bożym planem, przede wszystkim
1177 II, 10, | wszystkim Prorocy przypominali z mocą, że tylko Bóg jest
1178 II, 10, | fundamenty pod odnowioną więź z Bogiem i braćmi, otwierając
1179 II, 10, | życiu i działalności Jezusa z Nazaretu, zaś nowe serce
1180 II, 10, | por. J 15, 13), jest dar z siebie z miłości do braci: „
1181 II, 10, | 13), jest dar z siebie z miłości do braci: „My wiemy,
1182 II, 11, | zatrzymać się na chwilę z każdym z was, aby wspólnie
1183 II, 11, | zatrzymać się na chwilę z każdym z was, aby wspólnie kontemplować
1184 II, 11, | przemoc oprawców: drwią z Niego, wyśmiewają Go i znieważają (
1185 II, 11, | ducha” (J 19, 30). Zaś jeden z rzymskich żołnierzy „włócznią
1186 II, 11, | krew i woda wypływające z boku Chrystusa — to życie
1187 II, 11, | ludem Nowego Przymierza. Z Krzyża — źródła życia —
1188 II, 11, | uczynić, jeżeli każdego dnia, z Tobą i tak jak Ty, będziemy
1189 II, 11, | Dozwól zatem, byśmy umieli z sercem uległym i ofiarnym
1190 II, 11, | każdego słowa, które wychodzi z ust Bożych: w ten sposób
1191 III, 1, | zabijaj”. Jest to pierwszy z zakazów Dekalogu, które
1192 III, 1, | przyjęła, chroniła i ceniła z żywym poczuciem odpowiedzialności:
1193 III, 1, | człowieka — pisze św. Grzegorz z Nyssy — w taki sposób, aby
1194 III, 1, | wypełniane w miłości i z poszanowaniem dla zamysłu
1195 III, 1, | człowiek powinien je wypełniać z mądrością i miłością, uczestnicząc
1196 III, 1, (39) | cytowany przez ŚW. TOMASZA Z AKWINU, Summa Theologiae,
1197 III, 1, | wykorzystania. Człowiek musi się z niego rozliczyć przed swoim
1198 III, 2, | Przymierza, zawartego przez Boga z ludem wybranym; ale było
1199 III, 2, | przymierzu, które Bóg zawarł z ludzkością po oczyszczającej
1200 III, 2, | Wy, dzieci, nie miejcie z tym nic wspólnego!” 42 ~
1201 III, 2, | największych grzechów — wraz z apostazją i cudzołóstwem —
1202 III, 2, | miłość samego siebie, zgodnie z duchem ewangelicznych błogosławieństw (
1203 III, 2, | wzorem jest Chrystus Pan. ~Z drugiej strony, „uprawniona
1204 III, 2, (45) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
1205 III, 2, | odzyskania prawa do korzystania z własnej wolności. W ten
1206 III, 2, | gdyż są bardziej zgodne z konkretnymi uwarunkowaniami
1207 III, 2, | bezpośrednio wynikającą z nauczania Pisma Świętego,
1208 III, 2, | nienaruszalności życia ludzkiego. Z Magisterium papieskim, które
1209 III, 2, | jego Następcom, w komunii z biskupami Kościoła Katolickiego,
1210 III, 2, | ludzkiej jest zawsze złem z moralnego punktu widzenia
1211 III, 2, | gwaranta; jest to akt sprzeczny z fundamentalnymi cnotami
1212 III, 3, | ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie
1213 III, 3, | Watykański II określa je wraz z dzieciobójstwem jako „okropne
1214 III, 3, | się dziś często spotkać z dwuznacznymi określeniami,
1215 III, 3, | poczęcia nie zostaje podjęta z racji czysto egoistycznych
1216 III, 3, | obliczu problemów związanych z ciążą55: w ten sposób rodzina
1217 III, 3, | potrzeba czasu, aby każda z jego wielkich potencjalnych
1218 III, 3, | zresztą o sprawę tak wielką z punktu widzenia powinności
1219 III, 3, | Didache62. Atenagoras, jeden z greckich pisarzy kościelnych,
1220 III, 3, | której następuje zjednoczenie z duszą rozumną, nigdy w najmniejszym
1221 III, 3, | przerywanie ciąży: „Należy (...) z największą troską ochraniać
1222 III, 3, | Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku za przerwanie
1223 III, 3, | przestępstwo jako na jedno z najcięższych i najbardziej
1224 III, 3, | popełnionego grzechu, a z kolei by doprowadzić go
1225 III, 3, | jego Następcom, w komunii z Biskupami — którzy wielokrotnie
1226 III, 3, | chociaż zmierzają do celów z natury swojej godziwych,
1227 III, 3, | właśnie odwaga i radość, z jaką idą przez życie liczni
1228 III, 3, | zaznają akceptacji i miłości z naszej strony, stanowi niezwykle
1229 III, 3, | boku tych małżonków, którzy z wielkim niepokojem i bólem
1230 III, 3, | porzucone przez rodziców z powodu kalectwa lub choroby. ~ ~
1231 III, 4, | odrzucając swą podstawową więź z Bogiem lub zapominając o
1232 III, 4, | Stajemy tu w obliczu jednego z najbardziej niepokojących
1233 III, 4, | odróżnić decyzję o rezygnacji z tak zwanej „uporczywej terapii”,
1234 III, 4, | uporczywej terapii”, to znaczy z pewnych zabiegów medycznych,
1235 III, 4, | nieuchronna, można w zgodzie z sumieniem „zrezygnować z
1236 III, 4, | z sumieniem „zrezygnować z zabiegów, które spowodowałyby
1237 III, 4, | przesadnych nie jest równoznaczna z samobójstwem lub eutanazją;
1238 III, 4, | chorego, gdy wiąże się to z ryzykiem skrócenia mu życia.
1239 III, 4, | przyjmuje cierpienie, rezygnując z terapii uśmierzającej ból,
1240 III, 4, | i nie dąży do niej, choć z uzasadnionych przyczyn dopuszcza
1241 III, 4, | na ostateczne spotkanie z Bogiem. ~Poczyniwszy te
1242 III, 4, | rozróżnienia, w zgodzie z Magisterium moich Poprzedników81
1243 III, 4, | Poprzedników81 i w komunii z Biskupami Kościoła Katolickiego,
1244 III, 4, | tak radykalnie sprzecznego z wrodzoną skłonnością każdego
1245 III, 4, | odpowiedzialność subiektywną, z obiektywnego punktu widzenia
1246 III, 4, (83) | CCL 47, 22; Św. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
1247 III, 4, | uwolnieniu duszy, która zmaga się z więzami ciała i pragnie
1248 III, 4, | więzami ciała i pragnie się z nich wyrwać; nie wolno nawet
1249 III, 4, | ponoszenia trudów związanych z egzystencją osoby cierpiącej,
1250 III, 4, | skłania do solidarności z cudzym bólem, a nie do zabicia
1251 III, 4, | opiekować się nim cierpliwie i z miłością, albo też przez
1252 III, 4, | Pojawia się tu znów pokusa z Edenu: stać się jak Bóg, „
1253 III, 4, | władzę, nieuchronnie czyni z niej narzędzie niesprawiedliwości
1254 III, 4, | uzasadnień. Prośba, jaka wypływa z serca człowieka w chwili
1255 III, 4, | chwili ostatecznego zmagania z cierpieniem i śmiercią,
1256 III, 4, | ludzką kondycję: „Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie
1257 III, 4, | przeżywane dla miłości i z miłością i jeśli jest uczestnictwem —
1258 III, 4, | zostaje głębiej zespolony z Jego dziełem odkupienia
1259 III, 5, | powiedzieliśmy kilkakrotnie, jednym z charakterystycznych zjawisk
1260 III, 5, | proporcjonalistycznej lub z czystego wyrachowania należałoby
1261 III, 5, | wyrachowania należałoby je porównać z innymi dobrami i ocenić
1262 III, 5, | dokonać poprawnej oceny dóbr, z jakimi ma do czynienia:
1263 III, 5, | diametralnie sprzeczne. Z jednej strony pojedyncze
1264 III, 5, | prawo każdy inny obywatel. Z drugiej strony uważa się,
1265 III, 5, | cywilnemu, co oznacza rezygnację z własnego sumienia przynajmniej
1266 III, 5, | kultury. Można się spotkać z poglądem, że relatywizm
1267 III, 5, | można przeceniać, czyniąc z niej namiastkę moralności
1268 III, 5, | zależy od jej zgodności z prawem moralnym, któremu
1269 III, 5, | rodzi się albo zanika wraz z wartościami, które ona wyraża
1270 III, 5, | podstawowych i koniecznych należy z pewnością godność każdej
1271 III, 5, | taka funkcja demokracji, z braku czegoś lepszego, ma
1272 III, 5, | człowieka, które wynikają z prawdy o człowieku oraz
1273 III, 5, | prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością” (
1274 III, 5, (92) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
1275 III, 5, | władzę w państwie jest dbać z jednej strony o uznawanie
1276 III, 5, | ochronę i stały ich wzrost, z drugiej zaś strony to, aby
1277 III, 5, | dbać o to, by każdy mógł z większą łatwością wypełniać
1278 III, 5, (94) | cytowany wewnątrz jest wzięty z: PIUS XII, Orędzie radiowe
1279 III, 5, | 72. W ciągłości z całą Tradycją Kościoła pozostaje
1280 III, 5, | zgodności prawa cywilnego z prawem moralnym, jak to
1281 III, 5, | jednoznaczne nauczanie św. Tomasza z Akwinu, który pisze między
1282 III, 5, | mierze, w jakiej jest zgodne z prawym rozumem, a tym samym
1283 III, 5, | rozumem, a tym samym wypływa z prawa wiecznego. Kiedy natomiast
1284 III, 5, | jakieś prawo jest sprzeczne z rozumem, nazywane jest prawem
1285 III, 5, | moc prawa, o ile wypływa z prawa naturalnego. Jeśli
1286 III, 5, | nieusuwalnej sprzeczności z nienaruszalnym prawem do
1287 III, 5, | radykalnie sprzeczne nie tylko z dobrem jednostki, ale także
1288 III, 5, | dobrem jednostki, ale także z dobrem wspólnym i dlatego
1289 III, 5, | się Boga” (tamże). Właśnie z posłuszeństwa Bogu — któremu
1290 III, 5, | współpracy, a wynikającymi z obowiązku obrony własnego
1291 III, 5, | mogą wymagać rezygnacji z osiągniętej pozycji zawodowej
1292 III, 5, | słusznych oczekiwań związanych z przyszłą karierą. W innych
1293 III, 5, | zagrożonego życia ludzkiego. Z drugiej jednak strony można
1294 III, 5, | państwowe, ale są sprzeczne z Prawem Bożym. Z moralnego
1295 III, 5, | sprzeczne z Prawem Bożym. Z moralnego punktu widzenia
1296 III, 5, | gdy dokonany czyn — już to z samej swej natury, już to
1297 III, 5, | nikt nie może się uchylić i z której będzie sądzony przez
1298 III, 5, | zmuszony popełniać czyny z natury swojej uwłaczające
1299 III, 5, | podstawowe, które właśnie z tego względu powinno być
1300 III, 6, | jest radykalnie sprzeczny z miłością do Boga i z godnością
1301 III, 6, | sprzeczny z miłością do Boga i z godnością osoby, stworzonej
1302 III, 6, | w jaskrawej sprzeczności z komunią między osobami i
1303 III, 6, | czyniąc tak, wywiązujemy się z naszej odpowiedzialności
1304 III, 6, | zarządzał nim wiernie i z miłością. Bóg Przymierza
1305 III, 6, | człowiekowi — jego bratu, zgodnie z prawem wzajemności dawania
1306 III, 6, | umieli wzajemnie czynić dar z siebie i przyjmować drugiego
1307 III, 6, | przymierza Boga Stwórcy z człowiekiem; wszyscy mogą
1308 III, 6, | jako wspólnota, czyniąc z bezwarunkowego szacunku
1309 III, 6, | człowieka oraz dążyć wytrwale i z odwagą do tego, by w naszej
1310 III, 7, | 20). W Kościele zrodzonym z tego głoszenia Ewangelii
1311 III, 7, | 12) niczym gałęzie, które z jednego drzewa czerpią soki
1312 III, 7, | mamy postępować zgodnie z tym powołaniem. ~Jesteśmy
1313 III, 7, | na wszystkich i na każdym z nas. Jest to zadanie w ścisłym
1314 III, 8, | mieli współuczestnictwo z nami” (1 J 1, 1. 3). Jezus
1315 III, 8, | ponieważ jest ona tożsama z Jezusem, który przynosi
1316 III, 8, | stare”, a co bierze się z grzechu i prowadzi do śmierci104,
1317 III, 8, | mówi o niej św. Grzegorz z Nyssy: „Człowiek, który
1318 III, 8, | zniszczalnego niezniszczalny, z przemijalnego wieczny, zaś
1319 III, 8, | przemijalnego wieczny, zaś z człowieka staje się Bogiem” 105, ~
1320 III, 8, (104) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, „Peccator inveterascit,
1321 III, 8, | Wdzięczność i radość z niezmierzonej godności człowieka
1322 III, 8, | człowieka każe nam dzielić się z wszystkimi tym orędziem: „
1323 III, 8, | mieli współuczestnictwo z nami” (1 J 1, 3). Trzeba
1324 III, 8, | J 1, 3). Trzeba dotrzeć z Ewangelia życia do serca
1325 III, 8, | głębokiego zjednoczenia z sobą i otwiera nas na niezawodną
1326 III, 8, | niezwykłej więzi Jezusa z każdym człowiekiem, która
1327 III, 8, | że „bezinteresowny dar z siebie” to zadanie i miejsce
1328 III, 8, | się i odzyskuje miłość, z której rodzi się pełna prawda
1329 III, 8, | spotkania i dialogu także z niewierzącymi i wszyscy
1330 III, 8, | życia. ~W sytuacji, gdy z różnych stron wypowiadane
1331 III, 8, | skierowana jest usilna prośba, z jaką św. Paweł zwracał się
1332 III, 8, | poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć
1333 III, 8, | tych, którzy w Kościele z różnego tytułu uczestniczą
1334 III, 8, | każdą doktryną sprzeczną z tym nauczaniem. Szczególną
1335 III, 8, | osobistych poglądów sprzecznych z Ewangelią życia, wiernie
1336 III, 8, | 19; 17, 16), czerpiąc moc z Chrystusa, który przez swoją
1337 III, 9, | kontemplacji107. Rodzi się ona z wiary w Boga życia, który
1338 III, 9, | szanować każdego człowieka z sercem pełnym religijnego
1339 III, 9, | wiecznego istnienia w komunii z Bogiem Stwórcą i Ojcem. ~
1340 III, 9, | Ludziom, jako istotom złożonym z ducha i materii, Życie udziela
1341 III, 9, | obiecuje doprowadzić nas z duszą i ciałem do życia
1342 III, 9, | kontemplować i wielbić: z tego Życia tryska życie” 109. ~
1343 III, 9, | godnym tego, by opiewać je z radością i uwielbieniem” 110.
1344 III, 9, | jawią się nam jako jeden z najwspanialszych cudów stworzenia:
1345 III, 9, | darze oraz by przyjmować z radością i przekazywać Ewangelię
1346 III, 9, | ich pośrednictwem radość z narodzin nowego życia, poszanowanie
1347 III, 9, | potrzebującego, bliskość z człowiekiem starym i umierającym,
1348 III, 9, | podobnie jak dzieje się to już z inicjatywy niektórych Konferencji
1349 III, 9, | przez miłość do innych i dar z samego siebie. W ten sposób
1350 III, 9, | ją poprzez całkowity dar z siebie; są chwalebnym objawieniem
1351 III, 9, | poprzez bezinteresowny dar z siebie. Oprócz faktów powszechnie
1352 III, 9, | oddawanie organów, zgodnie z wymogami etyki, w celu ratowania
1353 III, 10 | Jaki z tego pożytek, bracia moi,
1354 III, 10, | jest to potrzeba zrodzona z wiary, „która działa przez
1355 III, 10, | przypomina List św. Jakuba: „jaki z tego pożytek, bracia moi,
1356 III, 10, | codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w
1357 III, 10, | jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama
1358 III, 10, | co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych,
1359 III, 10, | stosować w sposób kompetentny i z głębokim zaangażowaniem.
1360 III, 10, | jest bezinteresowny dar z siebie. Także pracownicy
1361 III, 10, | się antropologią zgodną z chrześcijańską wizją osoby,
1362 III, 10, | problemów i lęków, związanych z przyjęciem poczętego czy
1363 III, 10, | paliatywnym, korzystając z odpowiednich usług sanitarnych
1364 III, 10, | jakiś sposób związanych z Kościołem. ~
1365 III, 10, | pokusy manipulowania życiem, z czasem wręcz powodowania
1366 III, 10, | nakazuje także skorzystać z prawa do sprzeciwu sumienia
1367 III, 10, | połączyć kwalifikacje zawodowe z wielkoduszną i bezinteresowną
1368 III, 10, | są odpowiedzialne — choć z różnego tytułu i na różne
1369 III, 10, | ewentualne decyzje sprzeczne z prawdziwym dobrem wspólnym.
1370 III, 10, | było pogodzić rytmy pracy z rytmem życia rodzinnego
1371 III, 10, | się do metod sprzecznych z godnością osoby i z jej
1372 III, 10, | sprzecznych z godnością osoby i z jej podstawowymi prawami,
1373 III, 10, | prawami, przede wszystkim z prawem każdej niewinnej
1374 III, 10, | podejmować decyzje o prokreacji z pełną wolnością i z prawdziwą
1375 III, 10, | prokreacji z pełną wolnością i z prawdziwą odpowiedzialnością;
1376 III, 10, | równy udział w korzystaniu z dóbr stworzenia. Trzeba
1377 III, 10, | możliwości konkretnej współpracy z braćmi innych Kościołów
1378 III, 10, | Wspólnot kościelnych, zgodnie z linią ekumenizmu działania,
1379 III, 10, | do którego zachęcił nas z naciskiem Sobór Watykański
1380 III, 10, | przestrzeń dialogu i współpracy z wyznawcami innych religii
1381 III, 10, | wyznawcami innych religii i z wszystkimi ludźmi dobrej
1382 III, 11, | odpowiedzialność ta wypływa z samej natury rodziny — jako
1383 III, 11, | opartej na małżeństwie — i z jej misji „strzeżenia, objawiania
1384 III, 11, | życie i wychowują je zgodnie z Jego ojcowskim zamysłem118.
1385 III, 11, | rodzinie każdy spotyka się z akceptacją, szacunkiem i
1386 III, 11, | też rozwijać się zgodnie z wymogami prawdziwego ludzkiego
1387 III, 11, | obojga — darem, który wypływa z daru” 120. ~Rodzina spełnia
1388 III, 11, | przez bezinteresowny dar z siebie, i rozwijają w nich
1389 III, 11, | także dzieci pochodzące z innych rodzin, obdarzając
1390 III, 11, | dzieci, a nie łączy się z koniecznością wyrwania ich
1391 III, 11, | koniecznością wyrwania ich z naturalnego środowiska. ~
1392 III, 11, | utrzymanie ścisłego kontaktu z nimi, gdyby ze względu na
1393 III, 11, | ciasnotę mieszkaniową lub z innych przyczyn ta obecność
1394 III, 11, | do odkrycia i przeżywania z radością i odwagą misji
1395 III, 12, | nieznane problemy związane z ludzkim życiem; nową, to
1396 III, 12, | konfrontacji kulturowej z wszystkimi. Nagląca potrzeba
1397 III, 12, | tej odnowy kultury wynika z sytuacji dziejowej, w jakiej
1398 III, 12, | niedopuszczalnych zachowań. Musimy zatem z całą jasnością i odwagą
1399 III, 12, | poważny i głęboki dialog z wszystkimi, także z niewierzącymi,
1400 III, 12, | dialog z wszystkimi, także z niewierzącymi, na temat
1401 III, 12, | codzienne życie każdego z nas. ~
1402 III, 12, | nierozdzielne: naruszenie jednego z nich prowadzi do naruszenia
1403 III, 12, | jako bezinteresowny dar z siebie125, stanowi najprawdziwszy
1404 III, 12, | konstytutywnej więzi łączącej wolność z prawdą. Jak już wielokrotnie
1405 III, 12, | 97. Z formacją sumienia łączy
1406 III, 12, | miłości i życia zgodnie z ich prawdziwym znaczeniem
1407 III, 12, | doprowadzeniu osoby do złożenia daru z siebie w miłości” 128. Banalizacja
1408 III, 12, | Banalizacja płciowości jest jednym z głównych czynników, które
1409 III, 12, | służby życiu nawet wtedy, gdy z poważnych przyczyn i zgodnie
1410 III, 12, | poważnych przyczyn i zgodnie z prawem moralnym postanawiają
1411 III, 12, | coraz bardziej precyzyjne z naukowego punktu widzenia
1412 III, 12, | podejmowania decyzji zgodnych z wartościami moralnymi. Rzetelna
1413 III, 12, | przemilczać je czy też usuwać z pola uwagi. Należy raczej
1414 III, 12, | przeżywa w ścisłej więzi z miłością, którą się otrzymuje
1415 III, 12, | cierpienia, które przeżywane z Chrystusem, należy do samej
1416 III, 12, | się także zmiany postawy — z obojętności na zainteresowanie
1417 III, 12, | drugim człowiekiem oraz z odrzucenia go na akceptację:
1418 III, 12, | powinien czuć się wyłączony z tej mobilizacji na rzecz
1419 III, 12, | energię dla myśli i działania z czystych wód Ewangelii,
1420 III, 12, | bezpośrednim powiązaniu z chrześcijańską moralnością
1421 III, 12, | świadectwom ludzkiej miłości; z wielkim szacunkiem mówić
1422 III, 12, | ja zwracam się do kobiet z naglącym wezwaniem: „Pojednajcie
1423 III, 12, | wezwaniem: „Pojednajcie ludzi z życiem” 133. Jesteście powołane,
1424 III, 12, | prawdziwej miłości — tego daru z siebie i tego przyjęcia
1425 III, 12, | sobie szczególne obcowanie z tajemnicą życia, które dojrzewa
1426 III, 12, | jedyny sposób obcowania z nowym kształtującym się
1427 III, 12, | się człowiekiem stwarza z kolei takie odniesienie
1428 III, 12, | zinterpretować je w prawdzie. Z pokorą i ufnością otwórzcie
1429 III, 12, | bolesne świadectwo jednym z najbardziej wymownych argumentów
1430 III, 12, | niemożliwego (por. Mt 19, 26). ~Z tym przekonaniem w sercu,
1431 III, 12, | postu, aby sprowadzić moc z Wysoka, która obali mury
1432 III, 13, | ludzie trwali w komunii z nami i z Trójcą Przenajświętszą (
1433 III, 13, | trwali w komunii z nami i z Trójcą Przenajświętszą (
1434 III, 13, | niezwykłe światło i moc z wiary, należy do każdego
1435 III, 13, | naturalnej śmierci — jest jednym z filarów każdego cywilizowanego
1436 III, 13, | na którym się opierają i z którego wynikają wszystkie
1437 III, 13, | Lud życia” raduje się z tego, że może dzielić się
1438 III, 13, | dzielić się swoją misją z wieloma innymi, dzięki czemu
1439 Zak, 0, | narodzin Bóg spotyka się z człowiekiem i rozpoczyna
1440 Zak, 0, | uwieńczeniem będzie dar z życia złożony na krzyżu:
1441 Zak, 0, | ściśle i osobiście związana z Ewangelią życia. Przyzwolenie
1442 Zak, 0, | Jest Matką tego życia, z którego wszyscy żyją. Rodząc
1443 Zak, 0, (138) | BŁ. GUERYK Z IGNY, In Assumptione B.
1444 Zak, 1, | stopami, a na głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (12, 1).
1445 Zak, 1, | Tego, który jest „Bogiem z Boga”; „Bogiem prawdziwym
1446 Zak, 1, | Boga”; „Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego”. Maryja
1447 Zak, 1, | znaczy w nieustannym zmaganiu z mocami zła, które nadal
1448 Zak, 1, | odrzucenia Jezusa, a wraz z Nim także Maryi, które sięgnie
1449 Zak, 1, | darze, jaki Jej Syn składa z samego siebie: ofiarowuje
1450 Zak, 2, | siebie, Maryja musi uciekać z Józefem i Dziecięciem do
1451 Zak, 2, | swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem” 140.
1452 Zak, 2, | się i ustanawia komunię z nami, tak że odrzucenie
1453 Zak, 2, | co uczyniliście jednym z tych braci moich najmniejszych,
1454 Zak, 3, | pokonane: „Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
1455 Zak, 3, | Ap 21, 4). ~Podążając z ufnością do „nowego nieba
1456 Zak, 3, | ubogich, którzy zmagają się z trudnościami życia,~mężczyzn
1457 Zak, 3, | Syna~potrafili otwarcie i z miłością głosić~ludziom
1458 Zak, 3, | radość wysławiania jej z wdzięcznością~w całym życiu~
1459 Zak, 3, | aby mogli budować,~wraz z wszystkimi ludźmi dobrej
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
1460 Wprow, 0, | go stopniowo do spotkania z prawdą i do zmierzenia się
1461 Wprow, 0, | prawdą i do zmierzenia się z nią. Proces ten dokonał
1462 Wprow, 0, | tym samym częścią naszego ż— nie «poznaj samego siebie»,
1463 Wprow, 0, | diakonia prawdy1. Misja ta z jednej strony włącza społeczność
1464 Wprow, 0, (1) | poprzez które spełniamy wraz z Nim posługę Bożej prawdy
1465 Wprow, 0, | aby dotrzeć do prawdy2, z drugiej zaś zobowiązuje
1466 Wprow, 0, | się ona zatem jako jedno z najwznioślejszych zadań
1467 Wprow, 0, | podstawowa wiedza bierze początek z zadziwienia, jakie budzi
1468 Wprow, 0, | świecie i jest związany z innymi istotami podobnymi
1469 Wprow, 0, | istotami podobnymi do siebie, z którymi łączy go wspólne
1470 Wprow, 0, | jednego tylko wybranego nurtu z całą filozofią. Jest jednak
1471 Wprow, 0, | myślenia filozoficznego, z którego bierze początek
1472 Wprow, 0, | tu do czynienia jak gdyby z filozofią niesprecyzowaną,
1473 Wprow, 0, | istnienia oraz wyprowadzić z nich poprawne wnioski natury
1474 Wprow, 0, | rozległej wiedzy, przez co z dnia na dzień staje się
1475 Wprow, 0, | równą wartość: jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych
1476 Wprow, 0, | charakter absolutny, wychodząc z założenia, że objawia się
1477 Wprow, 0, | Mamy tu do czynienia jakby z ruchem pozbawionym stałego
1478 Wprow, 0, | pozbawionym stałego kierunku: z jednej strony refleksja
1479 Wprow, 0, | których się ona wyraża, z drugiej zaś woli zajmować
1480 Wprow, 0, | Współbracia w biskupstwie, z którymi łączy mnie misja
1481 I, 1, | orędzie, które bierze początek z samego Boga (por. 2 Kor
1482 I, 1, | najwznioślejszych, ale dzięki przyjęciu z wiarą słowa Bożego (por.
1483 I, 1, | Boskiej natury»5. Bóg wystąpił z tą całkowicie bezinteresowną
1484 I, 1, | świadectwie Boga i korzysta z nadprzyrodzonej pomocy łaski,
1485 I, 1, | 11; J 15, 14-15) i obcuje z nimi (por. Ba 3, 38), aby
1486 I, 1, | ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do niej.
1487 I, 1, | czyny i słowa wewnętrznie z sobą powiązane, tak że czyny
1488 I, 1, | zawsze w tajemnicy Jezusa z Nazaretu. Stwierdza to w
1489 I, 1, | gdy stwierdza, że «Kościół z biegiem wieków dąży stale
1490 I, 1, | w świetle promieniującym z tajemnicy męki, śmierci
1491 I, 2, | stwierdzenie wyraża jedną z podstawowych prawd chrześcijaństwa.
1492 I, 2, | posłuszeństwo Bogu. Wiąże się z tym uznanie Jego boskości,
1493 I, 2, | postanawia w niej żyćzatem ~Z pomocą rozumowi, dążącemu
1494 I, 2, | tajemnicy. Te znaki jednak, choć z jednej strony pomnażają
1495 I, 2, (16) | Sekwencja z uroczystości Najświętszego
1496 I, 2, | tajemnicę swojego istnienia; z drugiej strony jednak to
1497 I, 2, | refleksji może nas wspomóc jeden z najpłodniejszych i najznaczniejszych
1498 I, 2, | umysłu od innych rozważań, z których mogłem wynieść jakiś
1499 I, 2, | zaczęła mi się narzucać z coraz większą natarczywością. (...)
1500 I, 2, | którą znajdujemy w Jezusie z Nazaretu, pozwala każdemu
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934 |