1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934
(...) Laborem exercens
Rozdzial, Numer
2001 V, | oparciu o te światła bijące z samego źródła, Kościół stale
2002 V, | zdolności rozwija, wychodzi z siebie i ponad siebie. Jeżeli
2003 V, | ludzkiej jest to, żeby zgodnie z planem Bożym i wolą Bożą
2004 V, | Więcej wart jest człowiek z racji tego, czym jest, niż
2005 V, | łączy się nieodzownie z trudem. Księga Rodzaju daje
2006 V, | tajemnicy stworzenia i połączone z wyniesieniem człowieka jako
2007 V, | przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie
2008 V, | 17). Ów trud zespolony z pracą znaczy drogę życia
2009 V, | póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty (...)” (
2010 V, | słów przemawia autor jednej z ksiąg „mądrościowych”: „
2011 V, | wraca do swoich uczniów z mocą Ducha Świętego w Zmartwychwstaniu. ~
2012 V, | związany jest nieodzownie z pracą, dają chrześcijaninowi
2013 V, | możliwość uczestniczenia z miłością w dziele, które
2014 V, | trud pracy w zjednoczeniu z Chrystusem ukrzyżowanym
2015 V, | współpracuje w pewien sposób z Synem Bożym w odkupieniu
2016 V, | światłu, jakie przenika w nas z Chrystusowego Zmartwychwstania,
2017 V, | bez niego. Potwierdza to z jednej strony nieodzowność
2018 V, | duchowości ludzkiej pracy, z drugiej strony jednakże
2019 V, | krzyżu-trudzie nowe dobro, które z tej pracy bierze początek.
2020 V, | tej pracy bierze początek. Z pracy rozumianej dogłębnie
2021 V, | Sobór, czerpiąc światło z samych źródeł objawianego
2022 V, | Boga Żywego, łącząc pracę z modlitwą, niech wie, jakie
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
2023 I, 1 | człowiekiem i narodził się z Dziewicy. W tym zbawczym
2024 I, 1 | ich podmiotem, jednym z miliardów, a równocześnie
2025 I, 1 | Miłości i Miłosierdzia, z całą Boską wolnością — a
2026 I, 1 | wolnością — a równocześnie z tą szczodrobliwością, która
2027 I, 1 | woli i serca, powtarzać z podziwem te słowa: „O szczęśliwa
2028 I, 1 | Odkupiciela!” (hymn Exsultet z Wigilii Wielkanocnej). ~
2029 I, 2 | że posługa, która wraz z przyjęciem wyboru na Biskupa
2030 I, 2 | obowiązkiem, jest związana z tą właśnie pierwszą i podstawową
2031 I, 2 | gotowości jego kontynuowania z Bożą pomocą. ~Poprzez te
2032 I, 2 | pontyfikaty nawiązuję łączność z całą tradycją tej świętej
2033 I, 2 | tradycją tej świętej Stolicy, z wszystkimi Poprzednikami
2034 I, 2 | coraz dalszymi jakby etapami z całą tą ciągłością posłannictwa
2035 I, 2 | którego wspólnie poniekąd z Janem Pawłem I zamierzam
2036 I, 3 | zapoczątkowany przez Jana XXIII, z kolei zaś szczęśliwie doprowadzony
2037 I, 3 | działalność mogłem patrzeć z bliska, podziwiając Jego
2038 I, 3 | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego
2039 I, 4 | Kościoła musi łączyć się z jego wszechstronną otwartością,
2040 I, 4 | świadomością własnej istoty, z pewnością własnej prawdy —
2041 I, 4 | Ten wzrost krytycyzmu miał z pewnością różne przyczyny.
2042 I, 4 | autentycznej miłości Kościoła. Z pewnością przejawiała się
2043 I, 4 | uzdolnionym do tego, aby z odwiecznego Skarbu wydobywać „
2044 I, 4(3) | pontyfikatu Pawła VI. O niektórych z nich on sam mówił w homilii
2045 I, 5 | Owo zjednoczenie wyrasta z przypomnianej przez Sobór
2046 I, 5 | apostolskim Gronie Dwunastu z Piotrem na czele i którą
2047 I, 5 | pasterzowaniu Pawła VI, a z kolei odezwała się żywym
2048 I, 5 | właściwe drogi odnowy Kościoła. Z Synodu też wyrósł między
2049 I, 5 | Apostolska Evangelii nuntiandi4, z taką radością przyjęta jako
2050 I, 5 | nie mówiąc już o każdej z osobna diecezji, pulsowały
2051 I, 5 | chętnie podejmowali współpracę z duszpasterzami czy przedstawicielami
2052 I, 6 | poczynaniach, które wynikły z nowej orientacji ekumenicznej?
2053 I, 6 | Niezapomniany Papież Jan XXIII z całą ewangeliczną jasnością
2054 I, 6 | że czynili to wspólnie z nami przedstawiciele innych
2055 I, 6 | ekumenicznych, chcieliby wycofać się z tej drogi. Niektórzy nawet
2056 I, 6 | sprawie Ewangelii, że przynosi z sobą dalsze rozbicie Kościoła,
2057 I, 6 | Wobec tych przeto, którzy z jakichkolwiek względów chcieliby
2058 I, 6 | mającej na celu zbliżenie z przedstawicielami innych
2059 II, 1 | Poprzez całą tak bardzo wraz z Soborem rozbudowaną świadomość
2060 II, 1 | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego
2061 II, 1 | szczegół Jego życia odtwarza z największym pietyzmem. Ale
2062 II, 1 | na razie powiedzieć wraz z Piotrem: „Ty jesteś Mesjasz,
2063 II, 1 | wszystkich ogarniająca. Przemawia z kolei Jego śmierć na Krzyżu,
2064 II, 1 | codziennego życia Kościoła. Z ustanowienia bowiem samego
2065 II, 1 | skuteczny łaski i pojednania z Bogiem, zapowiedź życia
2066 II, 1 | Jego tajemnicą, czerpie z niej bez wytchnienia i stale
2067 II, 2 | nn.) — świat, który wraz z grzechem został poddany
2068 II, 2 | nowo swą pierwotną więź z samym Boskim źródłem Mądrości
2069 II, 2 | Rz 8, 22), gdyż wciąż „z upragnieniem oczekuje objawienia
2070 II, 2 | swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem. Ludzkimi
2071 II, 2 | sercem kochał, urodzony z Maryi Dziewicy, stał się
2072 II, 2 | stał się prawdziwie jednym z nas, we wszystkim do nas
2073 II, 3 | podobnego (por. Rdz 1, 26) — a z kolei przecież Ojcostwu
2074 II, 3 | Bóg wielokrotnie zawierał z ludźmi (por. IV Modlitwa
2075 II, 3 | Dziewicy, przybrany Syn Józefa z Nazaretu — „odchodzi” z
2076 II, 3 | z Nazaretu — „odchodzi” z tego świata, jest równocześnie
2077 II, 3(10) | ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae
2078 II, 4 | Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie
2079 II, 4 | Musi niejako w Niego wejść z sobą samym, musi sobie „
2080 II, 4 | Odkupiciela (por. hymn Exsultet z Wigilii Wielkanocnej), skoro
2081 II, 4 | pozostają najściślej związane z Chrystusem. Ono wyznacza
2082 II, 4 | tajemnicy Chrystusa, wie z całą pewnością wiary, że
2083 II, 4 | wszystkim ludziom obcować z głębią Odkupienia, która
2084 II, 5 | drugiego”, tego właśnie z kim mamy rozmawiać. Sobór
2085 II, 5 | człowieka od początku — chodzi z kolei o różne religie pozachrześcijańskie
2086 II, 5 | chrześcijanom i Żydom. Odniósł się z szacunkiem do wyznawców
2087 II, 5 | zbawienie i łaskę połączyła z Krzyżem. Nie na darmo Chrystus
2088 II, 6 | dobrej woli. Zbliżamy się z tą czcią i poszanowaniem,
2089 II, 6 | ideałowi. Nawrócenie zaś, które z niej ma wziąć początek —
2090 II, 6 | odpowiedzialność. Kościół z ustanowienia Chrystusa jest
2091 II, 6 | ukazuje, jak Chrystus Pan, a z kolei Apostołowie, w przepowiadaniu
2092 II, 6 | 7, 16) Ojca — postępując z całą mocą ducha, równocześnie
2093 II, 6 | również i naszej epoki, z tymi samymi słowami: „poznacie
2094 II, 6 | wielokrotnie obok ludzi sądzonych z powodu prawdy, czyż nie
2095 II, 6 | czyż nie szedł na śmierć z ludźmi skazywanymi z powodu
2096 II, 6 | śmierć z ludźmi skazywanymi z powodu prawdy? Czyż wciąż
2097 III, 1 | Chrystus zjednoczył się z każdym człowiekiem ~
2098 III, 1 | wszystkich dróg, jakimi zgodnie z wielką mądrością Papieża
2099 III, 1 | swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem” 18.
2100 III, 1 | Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez życie mocą
2101 III, 1 | mocą tej miłości, jaka z niej promieniuje. Na tle
2102 III, 1 | której Chrystus „jednoczy się z każdym człowiekiem”, Kościół
2103 III, 1 | ze względu na Chrystusa, z racji tej tajemnicy, która
2104 III, 1 | Soboru — „Kościół, który z racji swego zadania i kompetencji
2105 III, 1 | polityczną, ani nie wiąże się z żadnym systemem politycznym,
2106 III, 1 | ogarnięty Tajemnicą Odkupienia, z każdym Chrystus w tej tajemnicy
2107 III, 1 | swej matki i rodząc się z niej, jest z tej właśnie
2108 III, 1 | rodząc się z niej, jest z tej właśnie racji powierzony
2109 III, 1 | staje się udziałem każdego z tych czterech miliardów
2110 III, 2 | nierozerwalny sposób zespolone są z Chrystusem. A jest to równocześnie
2111 III, 2 | Człowiek, który — każdy z osobna (gdyż jest właśnie „
2112 III, 2 | Człowiek, który zgodnie z wewnętrzną otwartością swego
2113 III, 2 | otwartością swego ducha, a zarazem z tylu i tak różnymi potrzebami
2114 III, 2 | społeczne, jakie łączą go z innymi ludźmi — i to począwszy
2115 III, 2 | stworzeniem, doświadcza on z jednej strony wielorakich
2116 III, 2 | wielorakich ograniczeń, z drugiej strony czuje się
2117 III, 2 | rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i tak
2118 III, 2 | rozdarcie w samym sobie, z czego z kolei tyle i tak wielkich
2119 III, 2 | przez Chrystusa, ponieważ z człowiekiem — każdym bez
2120 III, 2 | człowiek nie zdawał sobie z tego sprawy: „Chrystus,
2121 III, 3 | którego wszystkie znane nam z dziejów kataklizmy i katastrofy
2122 III, 3 | planem rozwój techniki, niosą z sobą często zagrożenie naturalnego
2123 III, 3 | chciał, aby człowiek obcował z przyrodą jako jej rozumny
2124 III, 3 | musimy wszyscy stawiać sobie z całą rzetelnością, obiektywizmem
2125 III, 3 | zasadnicze pytania związane z sytuacją człowieka dziś
2126 III, 3 | osiągnięcia techniki idą w parze z postępem etyki i z duchowym
2127 III, 3 | parze z postępem etyki i z duchowym postępem człowieka?
2128 III, 3 | rozwoju i postępu nie schodzi z ust, tak jak nie schodzi
2129 III, 3 | posłannictwa, za nierozerwalnie z nim związany. Początek tej
2130 III, 4 | dobrej woli, o którym musi z nimi wciąż rozmawiać. Sytuacja
2131 III, 4 | niebezpieczeństwo, że wraz z olbrzymim postępem w opanowaniu
2132 III, 4 | Człowiek nie może zrezygnować z siebie, ze swojego właściwego
2133 III, 4 | czysto materialistycznym — z pewnością nieraz wbrew intencjom
2134 III, 4 | troski o człowieka leży z pewnością ta sprawa. Nie
2135 III, 4 | rozwinięte — podczas gdy z drugiej strony inne społeczeństwa,
2136 III, 4 | wielu codziennie umiera z głodu, z niedożywienia.
2137 III, 4 | codziennie umiera z głodu, z niedożywienia. W parze z
2138 III, 4 | z niedożywienia. W parze z tym idzie jakieś nadużycie
2139 III, 4 | jednych, co łączy się właśnie z niekontrolowaną etycznie
2140 III, 4(29) | XII, Przemówienie radiowe z okazji 50 rocznicy Enc.
2141 III, 4(29) | 205; Przemówienia radiowe z okazji Bożego Narodzenia
2142 III, 4 | obszarów nędzy i związanej z nią rozpaczy, frustracji
2143 III, 4 | obojętny. Podmiotem, który z jednej strony stara się
2144 III, 4 | wydobyć maksimum korzyści — z drugiej strony zaś tym,
2145 III, 4 | odważnych i twórczych, zgodnych z autentyczną godnością człowieka32. ~
2146 III, 4 | często myli się wolność z instynktem indywidualnego
2147 III, 4 | zbiorowego interesu lub nawet z instynktem walki i panowania,
2148 III, 4 | prawdziwej kulturze narodów. Z tych to źródeł musi zrodzić
2149 III, 4 | Sam postęp ekonomiczny, z tym wszystkim, co należy
2150 III, 4 | Miłości, nie może zrezygnować z tego nakazu: „głoś naukę,
2151 III, 5 | trudno tutaj nie wspomnieć z uznaniem i głęboką nadzieją
2152 III, 5 | wysiłku, jaki podjęto wraz z powołaniem do życia Organizacji
2153 III, 5 | bardzo ta sprawa wiąże się z jego własnym posłannictwem
2154 III, 5 | Sobór Watykański II, a z kolei Paweł VI w szczegółowych
2155 III, 5 | pokój — wojna zaś rodzi się z ich pogwałcenia i łączy
2156 III, 5 | pogwałcenia i łączy się zawsze z większym jeszcze pogwałceniem
2157 III, 5 | szczególnie dotkliwym i z punktu widzenia postępu
2158 III, 5 | niezrozumiałym przejawem walki z człowiekiem, czego nie sposób
2159 III, 5 | czego nie sposób pogodzić z żadnym programem określającym
2160 III, 5 | cywilizacyjny, mógłby zrezygnować z takiego określenia? Żywimy
2161 III, 5 | Deklaracja tych praw związana z powstaniem Organizacji Narodów
2162 III, 5 | Zjednoczonych nie miała z pewnością na celu tylko
2163 III, 5 | wielorakie niedole, a w parze z nimi rozwijają się różne
2164 III, 5 | człowieka idzie w parze z gwałceniem praw, narodu,
2165 III, 5 | gwałceniem praw, narodu, z którym człowiek bywa związany
2166 III, 5 | organicznymi więzami jakby z rozległą rodziną. ~Już w
2167 III, 5 | partii utożsamiającej siebie z państwem33 — ograniczały
2168 III, 5 | międzynarodowym. Radując się z tego osiągnięcia wraz z
2169 III, 5 | z tego osiągnięcia wraz z wszystkimi ludźmi dobrej
2170 III, 5 | wszystkimi ludźmi dobrej woli, z ludźmi prawdziwie miłującymi
2171 III, 5 | 2 Kor 3, 6), musi wraz z tymi ludźmi dobrej woli
2172 III, 5 | w bolesnej sprzeczności z deklarowaną „literą” praw
2173 III, 5 | miejsce sprawowania władzy z moralnym udziałem społeczeństwa
2174 III, 5 | społeczna ludzi, a wraz z tym potrzeba prawidłowego
2175 III, 5 | Przy tym nie należy tracić z oczu realnych warunków,
2176 III, 5 | to zatem sprawy istotne z punktu widzenia postępu
2177 III, 5 | tych praw wymienia się — i z jakąż słusznością — prawo
2178 III, 5 | szczególnie potrzebne w związku z tym wypracowanie obszernej
2179 III, 5 | zagadnienia, ale także ujęcie z punktu widzenia prawa natury —
2180 III, 5 | poczucie ludzkiej godności. Z pewnością bowiem ograniczanie
2181 III, 5 | naruszaniem wolności religijnej. Z pewnością mamy tutaj do
2182 III, 5 | mamy tutaj do czynienia z radykalną niesprawiedliwością
2183 III, 5 | religii i wiary. Trudno więc z „czysto ludzkiego” nawet
2184 III, 5 | ludzie wierzący niejako z zasady bywają zaledwie tolerowani
2185 III, 5 | obowiązek, to przede wszystkim z tej racji, że wraz z wszystkimi,
2186 III, 5 | wszystkim z tej racji, że wraz z wszystkimi, którzy cierpią
2187 III, 5 | społecznego i publicznego, z żarliwą prośbą o uszanowanie
2188 III, 5 | Urzeczywistnianie tego prawa jest jednym z podstawowych sprawdzianów
2189 IV, 1 | 18. Ten, z konieczności pobieżny, rzut
2190 IV, 1 | Chrystus „zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem” 36.
2191 IV, 1 | Mistyczne Chrystusa jest — jak z kolei w związku z całą tradycją
2192 IV, 1 | jak z kolei w związku z całą tradycją biblijną i
2193 IV, 1 | i Kościół — zjednoczony z każdym człowiekiem, skoro
2194 IV, 1 | każdym człowiekiem, skoro z nim zjednoczył się Chrystus
2195 IV, 1 | To zjednoczenie Chrystusa z człowiekiem samo w sobie
2196 IV, 1 | Zjednoczenie Chrystusa z człowiekiem jest mocą i
2197 IV, 1 | progu spełnienia czasów z Dziewicy Maryi (por. Ga
2198 IV, 1 | życia doczesnego — jakby z nieuchronną koniecznością
2199 IV, 1 | ukrzyżowanym, złożonym do grobu, a z kolei zmartwychwstałym,
2200 IV, 1 | śmierć ciała, dzieląc wraz z całym stworzeniem widzialnym
2201 IV, 1 | Jednoczy się w niej Kościół z Duchem Jezusa Chrystusa,
2202 IV, 1 | Duchem Jezusa Chrystusa, z tym Świętym Duchem, którego
2203 IV, 1 | A Kościół naszej epoki z jeszcze większą zda się
2204 IV, 1 | człowieka. To wołanie odzywa się z różnych stron i — zdaje
2205 IV, 1 | widzialnym znakiem zjednoczenia z Bogiem, a zarazem jedności
2206 IV, 1 | której Chrystus zjednoczony z Ojcem i z każdym człowiekiem,
2207 IV, 1 | Chrystus zjednoczony z Ojcem i z każdym człowiekiem, nieustannie
2208 IV, 1 | wciąż na nowo, przyjmując z coraz bardziej świadomą
2209 IV, 1 | bardziej świadomą wiarą, z coraz bardziej zdecydowaną
2210 IV, 1 | i służbie ma mieć każdy z nas. ~
2211 IV, 2 | odpowiedzialności za prawdę Bożą. Z głębokim przejęciem słuchamy
2212 IV, 2 | podkreślenia, że czyni to z całą wiernością dla jej
2213 IV, 2 | w żywej postawie zgodnej z rozumem uległości42. Sam
2214 IV, 2 | poprzez które spełniamy wraz z Nim posługę Bożej prawdy
2215 IV, 2 | do zrozumienia muszą iść z sobą w parze, jak o tym
2216 IV, 2 | tej prawdy przybliżali się z czcią i miłością. Była to
2217 IV, 2 | Słowa Bożej Prawdy, była to z kolei miłość do jej ludzkiego
2218 IV, 2 | nie mogą nigdy stracić z oczu tego znaczenia swej
2219 IV, 2 | hierarchicznej wspólnoty z Następcą Piotra, a w ślad
2220 IV, 2 | Kościele, ażeby łączyli wiarę z wiedzą i mądrością, aby
2221 IV, 2 | się rozbudowało w związku z postępem ludzkiej wiedzy,
2222 IV, 2 | której ścisłych związkach z teologią przypominają dekrety
2223 IV, 2 | Bóg niejako „dzieli się” z człowiekiem. Jeśli można,
2224 IV, 2 | współdziałanie teologii z Magisterium. Każdy zaś z
2225 IV, 2 | z Magisterium. Każdy zaś z teologów w szczególny sposób
2226 IV, 2 | w szczególnej łączności z tym posłannictwem Prawdy,
2227 IV, 2 | wkrótce swój wyraz — zgodnie z propozycją Uczestników Synodu —
2228 IV, 2 | papieskim. Katecheza stanowi z pewnością odwieczną i podstawową
2229 IV, 2 | świadczenie i nauczanie idą z sobą w parze. A kiedy mowa
2230 IV, 2 | się pracy katechetycznej z miłości dla Boskiego Mistrza.
2231 IV, 2 | Trzeba, ażeby związana z tym odpowiedzialność Kościoła
2232 IV, 2 | powiedzieć tutaj o specjalistach z różnych dziedzin, o przedstawicielach
2233 IV, 2 | odpowiedzialności za prawdę jest jednym z podstawowych punktów spotkania
2234 IV, 2 | punktów spotkania Kościoła z każdym człowiekiem, a także
2235 IV, 2 | człowiekiem, a także jednym z podstawowych wymagań określających
2236 IV, 3 | bowiem odnawia się stale z woli Chrystusa tajemnica
2237 IV, 3 | ofiary, którą złożył On z Siebie Samego Ojcu na ołtarzu
2238 IV, 3 | wszystkich ludzi zjednoczonych z Chrystusem. ~Eucharystia
2239 IV, 3 | uczestnicząc, jednoczymy się z Chrystusem ziemskim i niebiańskim
2240 IV, 3 | 1 J 5, 5 nn.), że każdy z nas jako uczestnik Tajemnicy
2241 IV, 3 | synowskiego „pojednania z Bogiem” (por. Rz 5, 10 n.;
2242 IV, 3(50) | PAWEŁ VI, Przemówienie z dnia 15 września 1965: Insegnamenti
2243 IV, 3 | znaku On powierza się nam z tak bezgranicznym zaufaniem,
2244 IV, 3 | zaufaniem, jakby nie liczył się z naszą ludzką słabością,
2245 IV, 3 | Nigdy też nie mogą zejść z naszej pamięci te słowa
2246 IV, 3 | spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha” (1 Kor 11,
2247 IV, 3 | ścisły związek Eucharystii z Pokutą. Istotnie bowiem,
2248 IV, 3 | Chrystusie samym łączy się z Jego własną ofiarą, z Jego
2249 IV, 3 | się z Jego własną ofiarą, z Jego własnym oddaniem Ojcu.
2250 IV, 3 | uwydatnić — zgodnie zresztą z najstarszą tradycją Kościoła —
2251 IV, 3 | pożyteczne poczynania, które z pewnością posłużą dla wzbogacenia
2252 IV, 3 | Psalmista wobec Niego samego z tym wyznaniem: „Tylko przeciw
2253 IV, 3 | indywidualnej spowiedzi związanej z osobistym żalem za grzechy
2254 IV, 3 | spotkania się człowieka z Chrystusem ukrzyżowanym
2255 IV, 3 | ukrzyżowanym i przebaczającym. Z Chrystusem, który mówi —
2256 IV, 3 | samego Chrystusa do każdego z tych, których odkupił, prawo
2257 IV, 3 | prawo do spotkania się z każdym z nas w tym kluczowym
2258 IV, 3 | do spotkania się z każdym z nas w tym kluczowym momencie
2259 IV, 3(54) | Zjednoczonych Ameryki Płn. z okazji wizyty „ad limina” (
2260 IV, 3(54) | Przemówienie do Biskupów Kanady z okazji wizyty „ad limina” (
2261 IV, 3 | apostolskiej Paenitemini55. Jednym z zadań Kościoła jest wprowadzenie
2262 IV, 4 | jest ściśle związane z każdą dziedziną moralności
2263 IV, 4 | wyprowadził tego obrazu z jakiejś tylko przesłanki
2264 IV, 4 | społeczność uczniów i wyznawców, z których każdy w jakiś sposób —
2265 IV, 4 | jakiś sposób stanowią ją z samym Chrystusem, choćby
2266 IV, 4 | oczyma tę prawdę, że każde z tych poczynań o tyle służy
2267 IV, 4 | królewskiej służby”, która każdemu z nas nakazuje za wzorem Chrystusa
2268 IV, 4 | sami zobowiązaliśmy się z Łaską Bożą. Taka wierność
2269 IV, 4 | Chrystusa od Boga niesie z sobą ową solidarną odpowiedzialność
2270 IV, 4 | małżonkowie, jak to wynika z nierozerwalnego charakteru
2271 IV, 4 | odznaczać kapłani, jak to wynika z niezniszczalnego charakteru,
2272 IV, 4 | dozgonnej bezżenności, każdy z nas więc musi czynić wszystko,
2273 IV, 4 | musi czynić wszystko, aby z Łaską Bożą zachować wdzięczność
2274 IV, 4 | Chrystusa58, i współpracując z Łaską, którą On nam wysłużył,
2275 IV, 4 | człowieczeństwo w każdym z nas. Dojrzałe człowieczeństwo
2276 IV, 4 | miłości dla Chrystusa, a wraz z Chrystusem dla wszystkich,
2277 IV, 4 | kiedy tę prawdę odczytuje z niesłabnącą uwagą, z żarliwą
2278 IV, 4 | odczytuje z niesłabnącą uwagą, z żarliwą miłością, z dojrzałym
2279 IV, 4 | uwagą, z żarliwą miłością, z dojrzałym przejęciem, kiedy
2280 IV, 5 | Kościół przeto, jednocząc się z całym bogactwem Tajemnicy
2281 IV, 5 | spójnię Tajemnicy Odkupienia z każdym człowiekiem. ~Kiedy
2282 IV, 5 | dusz i serc — wskazując Jej z wysokości krzyża swego umiłowanego
2283 IV, 5 | modlitwie i oczekiwaniu wspólnie z Apostołami aż do dnia Pięćdziesiątnicy,
2284 IV, 5 | narodzić się Kościół, wychodząc z ukrycia (por. Dz 1, 14;
2285 IV, 5 | ukrycia (por. Dz 1, 14; 2). A z kolei całe pokolenia uczniów,
2286 IV, 5 | Chrystusa, również pragniemy z Nią szczególnie się zjednoczyć.
2287 IV, 5 | się zjednoczyć. Czynimy to z całym przywiązaniem do starej
2288 IV, 5 | tradycji, a równocześnie z pełnym poszanowaniem i miłością
2289 IV, 5 | chrześcijańskich. ~Czynimy to z najgłębszej potrzeby wiary,
2290 IV, 5 | poniekąd pod sercem Dziewicy z Nazaret, gdy Ona wypowiedziała
2291 IV, 5 | przybliża się do każdego z nas poprzez tę Matkę, nabiera
2292 IV, 5 | potrzebę głębokiej więzi z Chrystusem. Odzywają się
2293 IV, 5 | modlitwie trwali złączeni z Maryją, Matką Jezusa (por.
2294 IV, 5 | Adwentu ludzkości trwać z nami, którzy stanowimy Kościół,
2295 IV, 5 | podobnie jak ci, którzy z Wieczernika jerozolimskiego
2296 IV, 5 | dniu Pięćdziesiątnicy. ~Z Błogosławieństwem Apostolskim.~
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
2297 Wprow, 0, | Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod
2298 Wprow, 0, | Ducha Świętego, Niewiastę, z której narodził się Odkupiciel
2299 Wprow, 0, | który już wylał na Maryję z Nazaretu pełnię łaski, ukształtował
2300 Wprow, 0, | liturgii pozdrawia Maryję z Nazaretu jako swój początek3,
2301 Wprow, 0, (2) | paralelne do wyrażeń pokrewnych z judaizmu czy to biblijnego (
2302 Wprow, 0, (2) | pozabiblijnego, a zwłaszcza z Nowego Testamentu (por.
2303 Wprow, 0, (2) | 24; J 7, 8; Ef 1, 10). Z formalnego punktu widzenia
2304 Wprow, 0, | dla najszlachetniejszego z jej członków, a nade wszystko,
2305 Wprow, 0, (3) | Mszał Rzymski, Prefacja z 8 grudnia na urocz. Niepokalanego
2306 Wprow, 0, | wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża” 4. ~
2307 Wprow, 0, | tak treściwe i znamienne z Konstytucji Lumen gentium,
2308 Wprow, 0, | brakowało w ostatnich latach z różnych stron głosów sugerujących,
2309 Wprow, 0, | wobec Przedwiecznego, który z tą ukrytą „Córą Syjonu” (
2310 Wprow, 0, | Syn Boży (...) urodzony z Maryi Dziewicy, stał się
2311 Wprow, 0, | stał się prawdziwie jednym z nas” 10, stał się człowiekiem.
2312 Wprow, 0, | macierzyństwa Maryi był z kolei dla Soboru Efeskiego
2313 Wprow, 0, | sposób szczególny związana z Kościołem, „który Pan ustanowił
2314 Wprow, 0, | Ducha Świętego narodził się z Maryi Dziewicy”. Rzeczywistość
2315 Wprow, 0, | wiernie swe zjednoczenie z Chrystusem” 12. W ten sposób
2316 Wprow, 0, | jaka łączy Bogarodzicę z Chrystusem i Kościołem nabiera
2317 Wprow, 0, | doskonałego zjednoczenia z Chrystusem” 13. Owo wzorcze „
2318 Wprow, 0, | nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych
2319 Wprow, 0, | Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych” 14. ~
2320 Wprow, 0, (16)| oświeca świat: co się stanie z dniem? Odrzuć Maryję, tę
2321 I, 1, | objawić w „pełni czasu”, wraz z przyjściem Chrystusa. ~Ten
2322 I, 1, | nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas
2323 I, 1, | został nam objawiony wraz z przyjściem Chrystusa, jest
2324 I, 1, | 29) — odwiecznie związany z Chrystusem:. W całokształcie
2325 I, 1, | niewiasta” jako Matka Tego, z którym Ojciec odwiecznie
2326 I, 1, | Syna swego, zrodzonego z niewiasty, (...) abyśmy
2327 I, 1, | pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą” (Łk 1, 28). Maryja „
2328 I, 1, | wyrażenie „łaski pełna”, razem z Maryją, znajdujemy szczególnie
2329 I, 1, | zwiastowaniu anielskim Dziewica z Nazaretu zostaje nazwana „
2330 I, 1, | błogosławieństwo”), które płynie z miłości, jaka jednoczy współistotnego
2331 I, 1, | jednoczy współistotnego Syna z Ojcem w Duchu Świętym. Równocześnie
2332 I, 1, | anioł tak nazywa Dziewicę z Nazaretu? ~W języku Biblii „
2333 I, 1, | Syna we Wcieleniu — a wraz z Ojcem wybrał Ją Syn i odwiecznie
2334 I, 1, | szczególny i wyjątkowy związana z Chrystusem i równocześnie
2335 I, 1, | otwarta w stronę tego „daru z wysokości” (por. Jk 1, 17).
2336 I, 1, | pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują od Niego
2337 I, 1, (21) | S. Ch. 87, 148; Sewerian z Gabala, In mundi creationem,
2338 I, 1, (21) | impium: PG 62, 765 n.; Bazyli z Seleucji, Oratio 39, In
2339 I, 1, (21) | PG 85, 441-446; Antypater z Bostry, Hom. II, In Sanctissimae
2340 I, 1, (21) | 52, 583; Św. Fulgencjusz z Ruspy, Epistola 17, VI,
2341 I, 1, | obdarowanie Maryi, jakie wiąże się z tym, że została wybrana
2342 I, 1, | zjednoczenie osobowe Boga-Syna z naturą ludzką, z człowieczeństwem,
2343 I, 1, | Boga-Syna z naturą ludzką, z człowieczeństwem, w Niej
2344 I, 1, (25) | 98, 327 n.; Św. Andrzej z Krety, Canon in B. Mariae
2345 I, 1, (26) | Liturgia godzin, z 15 sierpnia, na urocz. Wniebowzięcia
2346 I, 1, (26) | Najśw. Maryi Panny, Hymn z I i II Nieszporów; Św. Piotr
2347 I, 1, (27) | Panny w sobotę, Hymn II z Modlitwy czytań. ~
2348 I, 2, | prowadzi nas w ślad za Dziewicą z Nazaretu „do pewnego miasta
2349 I, 2, | Maryja „wybrała się tam z pośpiechem”, aby odwiedzić
2350 I, 2, | wieku mocą Bożą poczęła syna z męża Zachariasza: „krewna
2351 I, 2, | stając się w ten sposób jedną z najczęstszych modlitw Kościoła.
2352 I, 2, | swoim łonie: „poruszyło się z radości dzieciątko w moim
2353 I, 2, | 6), przez które człowiek z wolnej woli cały powierza
2354 I, 2, | doskonałe współdziałanie „z łaską Bożą uprzedzającą
2355 I, 2, | już się spełniły: Maryja z Nazaretu staje na progu
2356 I, 2, | znam męża?”), uwierzyła, że z mocy Najwyższego, za sprawą
2357 I, 2, | Matką Syna Bożego zgodnie z objawieniem anioła: „Święte,
2358 I, 2, | Chrystusa, zwiastowanie jest z pewnością momentem przełomowym,
2359 I, 2, | zaiste heroiczny — owszem, z coraz większym heroizmem
2360 I, 2, | żywego, znając i uznając z pokorą, „jak niezbadane
2361 I, 2, | Rz 11, 33). Maryja, która z odwiecznej woli Najwyższego
2362 I, 2, | przyjmując całkowicie i z sercem otwartym to wszystko,
2363 I, 2, | narodzeniu Jezusa, gdy zgodnie z przepisem Prawa Mojżeszowego,
2364 I, 2, | Mojżeszowego, Maryja wraz z Józefem „przynieśli Dziecię
2365 I, 2, | rzymskie, Maryja udała się wraz z Józefem do Betlejem, a nie
2366 I, 2, | Dzieciątko, któremu zgodnie z poleceniem anioła „nadano
2367 I, 2, | 21). Jego słowa są zgodne z brzmieniem tego imienia,
2368 I, 2, | Symeon zwraca się do Maryi z następującymi słowami: „
2369 I, 2, | życia, Syn Maryi — a wraz z Nim Jego Matka — doznają
2370 I, 2, | taka zapowiedź potwierdza z jednej strony Jej wiarę
2371 I, 2, | Boskich obietnic zbawienia, to z drugiej strony objawia również,
2372 I, 2, | Mt 2, 11), Maryja wraz z Dziecięciem musi uchodzić
2373 I, 2, | nadała imię Jezus — więc z pewnością w obcowaniu z
2374 I, 2, | z pewnością w obcowaniu z Nim posługuje się tym imieniem,
2375 I, 2, | Maryi jest również „ukryte z Chrystusem w Bogu” (por.
2376 I, 2, | Wiara bowiem — to obcowanie z tajemnicą Boga. Maryja stale,
2377 I, 2, | stale, na co dzień, obcuje z niewypowiedzianą tajemnicą
2378 I, 2, | który stał się człowiekiem, z tajemnicą, która przewyższa
2379 I, 2, | tajemnicy. Jest Ona pierwszą z tych „prostaczków”, o których
2380 I, 2, | Maryja może „znać Syna”? Z pewnością nie zna Go tak
2381 I, 2, | 2, 7) — to Maryja Matka z tą prawdą swego Syna obcuje
2382 I, 2, | serca, jaki związany jest z „ciemną nocą wiary” — używając
2383 I, 2, | Jana od Krzyża — jakby z „zasłoną”, poprzez którą
2384 I, 2, | Niewidzialnego i obcować z tajemnicą36. W taki też
2385 I, 2, | Maryja przez wiele lat obcuje z tajemnicą swego Syna i idzie
2386 I, 2, | Chrystusa, była Maryja, która z Józefem mieszkała w tym
2387 I, 2, | Boskiego synostwa, Matka, z tajemnicą tą obcowała tylko
2388 I, 2, | wiernie swe zjednoczenie z Synem (...) szła naprzód
2389 I, 2, | por. Mk 3, 21-35), stąd, z dnia na dzień, wypełniało
2390 I, 2, | Jednorodzonym współcierpiała i z ofiarą Jego złączyła się
2391 I, 2, | złączyła się matczynym duchem, z miłością godząc się (na
2392 I, 2, | ofiarniczego wyniszczenia żertwa z Niej narodzona”. W ten sposób
2393 I, 2, | wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża” 38:
2394 I, 2, | jest doskonale zjednoczona z Chrystusem w Jego wyniszczeniu.
2395 I, 2, | aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego
2396 I, 2, | wiara pełna światła. Jezus z Nazaretu poprzez Krzyż na
2397 I, 2, | Od stóp Krzyża zaś, jakby z samego wnętrza tajemnicy
2398 I, 2, | świetle tego porównania z Ewą, Ojcowie — jak przypomina
2399 I, 3, | moment, gdy „jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała”,
2400 I, 3, | kobiety niejako wywołały Ją z tego ukrycia. ~Poprzez słowa
2401 I, 3, | ma na myśli owa „kobieta z tłumu”. Poprzez to macierzyństwo,
2402 I, 3, | stoją na dworze i chcą się z Nim widzieć” — wówczas On
2403 I, 3, | Teraz, gdy Jezus odszedł z Nazaretu, gdy rozpoczął
2404 I, 3, | przez nieznaną kobietę, ale z nim się spotyka w osobie
2405 I, 3, | nieświadomie ów proroczy werset z Magnificat Maryi i zapoczątkowuje
2406 I, 3, | Jego uczniów” (J 2, 1-2). Z tekstu wynikałoby, że Jezus
2407 I, 3, | uczniowie zaproszeni są razem z Maryją i jakby z tej racji,
2408 I, 3, | są razem z Maryją i jakby z tej racji, że Ona była tam
2409 I, 3, | kolej wydarzeń związanych z tym zaproszeniem — ów „początek
2410 I, 3, | macierzyństwo, wynikające z samego faktu zrodzenia,
2411 I, 3, | Janowym opisu wydarzenia z Kany zarysowuje się to,
2412 I, 3, | się wobec swoich rodaków z Nazaretu: „(...) abym ubogim
2413 I, 3, | dzięki upodobaniu Bożemu — „z nadmiaru zasług Chrystusowych,
2414 I, 3, | całkowicie jest zależna i z niego czerpie całą moc swoją” 44.
2415 I, 3, | objawienia Jego zbawczej mocy. ~Z tekstu Janowego widać, że
2416 I, 3, | porządku łaski” wyłoniło się z Jej Boskiego macierzyństwa:
2417 I, 3, | Boskiego macierzyństwa: będąc z postanowienia Opatrzności
2418 I, 3, | która „współpracowała z dziełem Zbawiciela przez
2419 I, 3, | troski Chrystusowy „testament z Krzyża” mówi więcej. Jezus
2420 I, 3, | ustanowione: wyłania się zaś z całej dojrzałości paschalnej
2421 I, 3, | tylko on jeden. Zgodnie z Tradycją Sobór nie waha
2422 I, 3, | jest Ona bowiem „złączona z wszystkimi ludźmi (...)
2423 I, 3, | ludźmi (...) pochodzeniem z rodu Adama, a co więcej,
2424 I, 3, | iż zwracając się do Matki z wysokości Krzyża nazywa
2425 I, 3, | zbawienia? Uczy Sobór: „Wraz z Nią, wzniosłą Córą Syjonu,
2426 I, 3, | kiedy to Syn Boży przyjął z Niej naturę ludzką, aby
2427 I, 3, | Słowa wypowiedziane z wysokości Krzyża mówią o
2428 I, 3, | zbawienia (12, 1). Zgodnie z odwiecznym planem Opatrzności,
2429 I, 3, | jednomyślnie na modlitwie wraz z niewiastami i z Maryją Matką
2430 I, 3, | modlitwie wraz z niewiastami i z Maryją Matką Jezusa i z
2431 I, 3, | z Maryją Matką Jezusa i z braćmi Jego» (Dz 1, 14),
2432 I, 3, | ukazuje drogę „narodzin z Ducha”. W ten sposób Maryja,
2433 I, 3, | jako Matka, staje się — z woli Syna i za sprawą Ducha
2434 II, 1, | powołał zgromadzenie tych, co z wiarą spoglądają na Jezusa,
2435 II, 1, | wszystkich razem i dla każdego z osobna widzialnym sakramentem
2436 II, 1, | pielgrzymującym, czyniąc analogię z Izraelem Starego Przymierza
2437 II, 1, | Maryja jest obecna. Wraz z Apostołami w Wieczerniku
2438 II, 1, | spotyka się w Wieczerniku z drogą wiary Kościoła. W
2439 II, 1, | posłannictwa w Izraelu. Jedenastu z nich uczynił Apostołami
2440 II, 1, | 8). Od momentu wyjścia z Wieczernika jerozolimskiego
2441 II, 1, | swego posłannictwa wraz z przyjściem Ducha Prawdy —
2442 II, 1, | Ducha Prawdy — Maryja była z nimi. Była, „trwała na modlitwie”
2443 II, 1, | betlejemskiej, szła krok w krok z Jezusem w swojej macierzyńskiej
2444 II, 1, | gdy Maryja znajduje się z Apostołami w jerozolimskim
2445 II, 1, | narody (...) oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni,
2446 II, 1, | która rozpoczęła się wraz z Pięćdziesiątnicą w Jerozolimie,
2447 II, 1, | Jerozolimie, Maryja była z tymi wszystkimi, którzy
2448 II, 1, | trwa na modlitwie razem z Nią, a równocześnie „patrzy
2449 II, 1, | także o Matce Chrystusa z głęboką czcią i pobożnością63.
2450 II, 1, | czym wciąż ma się stawać z pokolenia na pokolenie pośród
2451 II, 1, | Wiecznego Przymierza Boga z ludzkością w Jezusie Chrystusie —
2452 II, 1, | się Boga. Wszyscy, którzy z pokolenia na pokolenie,
2453 II, 1, | Pięćdziesiątnicy; idą za Nią z pokolenia na pokolenie,
2454 II, 1, | błogosławieństwo Jej wiary. Dziewica z Nazaretu bowiem nade wszystko
2455 II, 1, | Elżbiety. Ci więc, którzy z pokolenia na pokolenie,
2456 II, 1, | ludach ziemi, przyjmują z wiarą tajemnicę Chrystusa,
2457 II, 1, | świata, nie tylko garną się z czcią i ufnością do Maryi
2458 II, 1, | który po to począł się z Ducha Świętego i narodził
2459 II, 1, | Ducha Świętego i narodził z Dziewicy, aby przez Kościół
2460 II, 1, | trwają na modlitwie razem z Maryją, Matką Jezusa” (por.
2461 II, 1, | por. Dz 1, 14). Stanowiąc z pokolenia na pokolenie „
2462 II, 1, | królestwa”, które nie jest z tego świata, równocześnie
2463 II, 1, | świata „winni zbierać wespół z tym Królem, któremu narody
2464 II, 1, | kontynenty szukają spotkania z Matką Pana, z Tą, która
2465 II, 1, | spotkania z Matką Pana, z Tą, która jest błogosławiona,
2466 II, 1, | Bożego, który szuka spotkania z Bogarodzicą, aby w zasięgu
2467 II, 1, | wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego
2468 II, 1, | ustawicznie dąży do zespolenia z powrotem całej ludzkości (...)
2469 II, 1, | powrotem całej ludzkości (...) z Chrystusem — Głową w jedności
2470 II, 2, | przez Kościół katolicki z innymi Kościołami i Wspólnotami
2471 II, 2, | Boskiego macierzyństwa, a z kolei kontemplacja Matki
2472 II, 2, | chrześcijanie pragnący — zgodnie z zaleceniem swojej Matki —
2473 II, 2, | Wspólnoty kościelne spotkały się z Kościołem katolickim w zasadniczych
2474 II, 2, | Bożym, które przyjęło ciało z Maryi Dziewicy, określono
2475 II, 2, | Rodzicielkę” 78. ~Bracia z tych Kościołów przechodzili
2476 II, 2, | gdy chrześcijanie wschodni z bezgraniczną ufnością zwracali
2477 II, 2, | Chrystus (...) przed wiekami z Ojca zrodzony jako Bóg,
2478 II, 2, | narodził się jako człowiek z Maryi Dziewicy, Bożej Rodzicielki” 80.
2479 II, 2, | łączącą Maryję jako Matkę Bożą z Chrystusem i Kościołem:
2480 II, 2, | Cyryla Aleksandryjskiego i z kolei czciły Ją rozkwitłą
2481 II, 2, | Theotókos, św. Grzegorz z Narek, jedna z najsławniejszych
2482 II, 2, | Grzegorz z Narek, jedna z najsławniejszych postaci
2483 II, 2, | tajemnicy Wcielenia, a każdy z nich pomaga mu opiewać i
2484 II, 2, (83) | Por. ŚW. GRZEGORZ Z NAREK, Le livre de priéres,
2485 II, 2, | chwała Matki jest złączona z chwałą Syna i z tą chwałą,
2486 II, 2, | złączona z chwałą Syna i z tą chwałą, która przez Syna
2487 II, 2, | wierni mogą czcić razem z Krzyżem także wizerunki
2488 II, 2, | bywa przedstawiana wraz z Synem, Dzieciątkiem Jezus
2489 II, 2, | Matkę. Czasem obejmuje Go z czułością (Glykofilousa),
2490 II, 2, | również wizerunek Dziewicy z Wieczernika, modlącej się
2491 II, 2, | Wieczernika, modlącej się z Apostołami w oczekiwaniu
2492 II, 2, | bogactwo chwały, zebrane z różnych form wielkiej tradycji
2493 II, 3, | Magnificat, który — przejęty z głębi wiary Maryi przy nawiedzeniu —
2494 II, 3, | serc swoich.~Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.~
2495 II, 3, | nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.~Ujął się
2496 II, 3, | przybywającą do niej młodą krewną z Nazaretu, wówczas Maryja
2497 II, 3, | w której objawiał się „z pokolenia na pokolenie”
2498 II, 3, | za Nią słowa Magnificat. Z głębi wiary Dziewicy przy
2499 II, 3, | Matką żyjących” 92, głosi z mocą niezmąconą prawdę o
2500 II, 3, | wówczas została wypowiedziana z tak niezwykłą prostotą,
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934 |