1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934
(...) Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
2501 II, 3, | Łk 4, 18) — i stara się z pokolenia na pokolenie wypełniać
2502 II, 3, | uniesieniu serca wyznaje Dziewica z Nazaretu, jest równocześnie
2503 II, 3, | Tym, który „strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych (...),
2504 II, 3, | nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia (...), rozprasza
2505 II, 3, | 11, 4; 61, 1). Czerpiąc z serca Maryi, z głębi Jej
2506 II, 3, | Czerpiąc z serca Maryi, z głębi Jej wiary, która się
2507 II, 3, | ta łączy się organicznie z chrześcijańskim znaczeniem
2508 III, 1, | ludzi wywodzi się (...) z upodobania Bożego i wypływa
2509 III, 1, | upodobania Bożego i wypływa z nadmiaru zasług Chrystusowych,
2510 III, 1, | całkowicie jest zależny i z niego czerpie całą moc swoją;
2511 III, 1, | bezpośredniej łączności wiernych z Chrystusem, przeciwnie,
2512 III, 1, | pośrednictwo Maryi wiąże się ściśle z Jej macierzyństwem, posiada
2513 III, 1, | współdziałanie, pochodzące z uczestnictwa w jednym źródle”.
2514 III, 1, | szczególnym i wyjątkowym. Wynika z Jej Boskiego Macierzyństwa
2515 III, 1, | przyjęcie przez Dziewicę z Nazaretu macierzyństwa.
2516 III, 1, | godzi się na wybór Boży, aby z mocy Ducha Świętego stać
2517 III, 1, | macierzyńskie współdziałanie z całym posłannictwem Zbawiciela,
2518 III, 1, | posłannictwem Zbawiciela, z Jego dziełem i z Jego cierpieniem.
2519 III, 1, | Zbawiciela, z Jego dziełem i z Jego cierpieniem. Na drodze
2520 III, 1, | drodze takiej współpracy z dziełem Syna-Odkupiciela
2521 III, 1, | skierowaną w jedności z Chrystusem do „nadprzyrodzonego
2522 III, 1, | jako „łaski. pełna” — to z kolei trzeba powiedzieć,
2523 III, 1, | dysponowana do „współdziałania” z Chrystusem, jedynym pośrednikiem
2524 III, 1, | wniebowstąpienia, wszedłszy wraz z Apostołami do Wieczernika
2525 III, 1, | wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża”, ale
2526 III, 1, | Służebnicy Pańskiej wraz z odkupieńczą śmiercią Jej
2527 III, 1, | pielgrzymującego na ziemi z eschatologiczną rzeczywistością
2528 III, 1, | biegu życia ziemskiego, z ciałem i duszą wzięta została
2529 III, 1, | Maryja jest zjednoczona z Chrystusem „węzłem ścisłym
2530 III, 1, | dziewicza Matka była szczególnie z Nim zjednoczona w Jego pierwszym
2531 III, 1, | przyjściu, to poprzez stałą z Nim współpracę będzie tak
2532 III, 1, | śmierć” (1 Kor 15, 26) 110. ~Z takim zaś szczególnym i
2533 III, 1, | wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża”, pozostaje
2534 III, 1, | Krzyża”, pozostaje nadal z Nim zjednoczona, gdy już „
2535 III, 1, | obcowania, a Jej zjednoczenie z Synem w chwale jest stale
2536 III, 2, | Błogosławiona zaś Dziewica z racji (...) Boskiego macierzyństwa,
2537 III, 2, | dzięki czemu jednoczy się z Synem Odkupicielem, i z
2538 III, 2, | z Synem Odkupicielem, i z racji swoich szczególnych
2539 III, 2, | związana jest głęboko także z Kościołem: Boża Rodzicielka
2540 III, 2, | doskonałego zjednoczenia z Chrystusem” 117. Już poprzednio
2541 III, 2, | Maryja od początku pozostaje z Apostołami w oczekiwaniu
2542 III, 2, | błogosławiona, która uwierzyła”, z pokolenia na pokolenie jest
2543 III, 2, | Świętym zacieniona” 118. ~Z tego względu Maryja „doznaje
2544 III, 2, | się matką (...) przyjmując z wiarą słowo Boże” 122, podobnie
2545 III, 2, | gdy przyjmując słowo Boże z wiarą „przez przepowiadanie
2546 III, 2, | nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych
2547 III, 2, | Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych” 123. Ów „
2548 III, 2, | świadomości Kościoła, związanej z jego apostolskim posługiwaniem
2549 III, 2, | który związany jest istotowo z jego sakramentalną naturą.
2550 III, 2, | narzędziem zjednoczenia z Bogiem”, to właśnie na zasadzie
2551 III, 2, | dziewictwo — na wzór Dziewicy z Nazaretu — jest źródłem
2552 III, 2, | zgłębiać jego bogactwo z mądrością i rozwagą, aby
2553 III, 2, | wzorze Kościół spotyka się z Maryją i stara się do Niej
2554 III, 2, | Kościół obficie czerpie z tego „współdziałania” Maryi,
2555 III, 2, | współdziałania” Maryi, czyli z Jej macierzyńskiego pośrednictwa,
2556 III, 2, | Maryja również otrzymała wraz z Kościołem w dniu Pięćdziesiątnicy. ~
2557 III, 2, | prawdziwe Ciało narodzone z Maryi Dziewicy. ~Słusznie
2558 III, 2, | niepowtarzalny związek osób: matki z dzieckiem oraz dziecka z
2559 III, 2, | z dzieckiem oraz dziecka z matką. Również, kiedy ta
2560 III, 2, | osobisty stosunek do każdego z nich charakteryzuje macierzyństwo
2561 III, 2, | jego istocie. Każde bowiem z dzieci jest zrodzone w sposób
2562 III, 2, | charakteryzuje związek matki z dzieckiem. W tym świetle
2563 III, 2, | oto syn Twój”. ~Można z kolei powiedzieć, że w tych
2564 III, 2, | wówczas stał pod Krzyżem wraz z Matką swego Mistrza, ale
2565 III, 2, | 19, 27) — to zdanie owo z pewnością oznacza, że uczniowi
2566 III, 2, (130) | opiekę, którą sprawował z pełnym oddaniem”. ~
2567 III, 2, | jaka każdemu jest właściwa z mocy Ducha Chrystusowego.
2568 III, 2, | wieczne” (J 3, 16). Dziewica z Nazaretu stała się pierwszym „
2569 III, 2, | stanowi szczególną więź z Matką Odkupiciela. Do tego
2570 III, 2, | podkreślić, że postać Maryi z Nazaretu rzuca światło na
2571 III, 2, | ludu, jak i Pasterzy” 134. Z kolei w Wyznaniu wiary,
2572 III, 2, | Kościoła, spieszy spełnić z nieba macierzyńskie zadanie
2573 III, 2, (134) | PAWEŁ VI, Przemówienie z dnia 21 listopada 1964 r.:
2574 III, 2, | Paweł VI — „winien brać z Bogarodzicy Dziewicy najprawdziwszy
2575 III, 2, (136) | PAWEŁ VI, Przemówienie z dnia 21 listopada 1964 r.:
2576 III, 2, | jaka łączy Bogarodzicę z Kościołem, rozjaśnia się
2577 III, 2, | eklezjalne utożsamienie z ową „niewiastą obleczoną
2578 III, 2, | stąd też chrześcijanie z ufnością wznosząc oczy ku
2579 III, 2, | całym swoim życiu zachowuje z Bogarodzicą więź, która
2580 III, 3, | szczególna więź ludzkości z tą Matką skłoniła mnie do
2581 III, 3, | podstawowy wymiar, który wynika z mariologii Soboru, od którego
2582 III, 3, | wiary, ale także o życie z wiary — w tym wypadku więc
2583 III, 3, (141) | illum (2 lutego 1904 r.), z okazji 50-lecia dogmatu
2584 III, 3, | Chrztu świętego. Trzeba z radością podkreślić, że
2585 III, 3, | trwała na modlitwie wspólnie z Apostołami i uczniami swego
2586 III, 3, | nieustannie współpracuje z dziełem zbawienia dokonanym
2587 III, 3, | macierzyńskiej współpracy Bogarodzicy z dziełem zbawienia w Chrystusie
2588 III, 3, | obszarach ówczesnej Rusi, a z kolei także na innych obszarach
2589 III, 3, | jednoczyć się w modlitwie z wszystkimi, którzy obchodzą
2590 III, 3, | odnawiając i potwierdzając wraz z Soborem uczucia radości
2591 III, 3, | chrześcijanie wschodni z gorącym zapałem i pobożnie
2592 III, 3, (145) | Homilia z dnia 1 stycznia 1987 r. ~
2593 Zak, 0, | człowiekiem za sprawą Dziewicy z Nazaretu. ~Skoro On odwiecznie
2594 Zak, 0, | człowiek, nie może wyjść z zadziwienia wobec tego daru,
2595 Zak, 0, (147) | jak do przyjaciół i obcuje z nimi, aby ich zaprosić do
2596 Zak, 0, (147) | ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do niej”.
2597 Zak, 0, | upadło. ~Kiedy Kościół wraz z całą ludzkością przybliża
2598 Zak, 0, | podejmuje ze swej strony z całą wspólnotą wierzących —
2599 Zak, 0, | wierzących — a zarazem wspólnie z każdym człowiekiem dobrej
2600 Zak, 0, | Odkupiciela i Jego Matki z wołaniem: „wspomóż”! Kościół
2601 Zak, 0, | przeznaczeń, jakie Bóg odwiecznie z nim związał; widzi Ją po
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
2602 Wprow, 0, | właśnie bezpośredni kontakt z ludami, które nie znają
2603 Wprow, 0, | działalności Kościoła zgodnie z potrzebami współczesnego
2604 Wprow, 0, | spotkanie, dialog i współpracę z wyznawcami innych Kościołów
2605 Wprow, 0, | wydają się być zahamowane, co z pewnością nie odpowiada
2606 Wprow, 0, | nagląca potrzeba misji. ~Z drugiej strony, nasze czasy
2607 I, 0, | misja Kościoła rodzi się z wiary w Jezusa Chrystusa,
2608 I, 0, | Jezusa Chrystusa, który z Ojca jest zrodzony przed
2609 I, 0, | naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha
2610 I, 0, | Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się
2611 I, 0, | ogarnięty Tajemnicą Odkupienia, z każdym Chrystus w tej tajemnicy
2612 I, 0, | oparcie. ~Jednakże, również z powodu współczesnych przemian
2613 I, 1, | a którego Bóg wskrzesił z martwych (...), ten człowiek
2614 I, 1, | zatem mogą wejść w komunię z Bogiem wyłącznie za pośrednictwem
2615 I, 1, | znaczenie i wartość wyłącznie z pośrednictwa Chrystusa i
2616 I, 1, | 6. Nie jest zgodne z wiarą chrześcijańską wprowadzanie
2617 I, 1, | nikim innym, jak Jezusem z Nazaretu. Ten zaś jest Słowem
2618 I, 1, | sposób ciała” (Kol 2, 9) i „z Jego pełności wszyscyśmy
2619 I, 1, | Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego — i to,
2620 I, 1, | nie należy nigdy tracić z oczu Jego jedności. Odczuwając
2621 I, 1, | swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem”, tak „
2622 I, 2, | misyjnej wynika również z radykalnej wolności życia,
2623 I, 2, | indywidualnym lub w łączności z innymi” 12. ~Głoszenie i
2624 I, 2, | Chrystusie, gdy dokonują się z poszanowaniem dla sumień,
2625 I, 2, | powiedzieć za Soborem, że z racji godności swojej wszyscy
2626 I, 3, | Pierwszy, który korzysta z dóbr zbawienia, jest Kościół.
2627 I, 3, | wszyscy w ogóle ludzie, z łaski Bożej powołani do
2628 I, 4, | choć ma tajemniczy związek z Kościołem, nie wprowadza
2629 I, 5, | do misji wśród narodów? Z poszanowaniem dla wszelkich
2630 I, 5, | przede wszystkim potwierdzić z prostotą naszą wiarę w Chrystusa,
2631 I, 5, | którą otrzymaliśmy jako dar z wysoka bez żadnych naszych
2632 I, 5, | żadnych naszych zasług. Mówimy z Pawłem: „Nie wstydzę się
2633 I, 5, | śmierć, i pojednał ludzi z Bogiem. ~Chrystus ogłosił
2634 I, 5, | Bożym, ściśle zjednoczonym z Ojcem, i jako taki został
2635 I, 5, | Dlaczego misje?” odpowiadamy z wiarą i doświadczeniem Kościoła,
2636 I, 5, | tego bogactwa, otrzymanych z Bożej dobroci, by przekazywać
2637 I, 5, | misyjna wypływa nie tylko z formalnego nakazu Pańskiego,
2638 I, 5, | nakazu Pańskiego, ale i z głębokich wymogów życia
2639 I, 5, | łasce Chrystusa; jeśli zaś z łaską tą nie współdziałają
2640 II, 1, | 13. Jezus z Nazaretu doprowadza plan
2641 II, 1, | 18). W spotkaniach Jezusa z poganami wyraźnie widać,
2642 II, 2, | wyzwolenia, gdy „przebywa z nimi”, a nawet „jada z nimi” (
2643 II, 2, | przebywa z nimi”, a nawet „jada z nimi” (por. Łk 5, 30; 15,
2644 II, 2, | wszystkich ludzi pomiędzy sobą i z Bogiem. ~Królestwo dotyczy
2645 II, 3, | 16. Wskrzeszając Jezusa z martwych, Bóg zwyciężył
2646 II, 3, | poprzez tajemniczą więź z Jego osobą. ~Po zmartwychwstaniu
2647 II, 3, | głoszeniu Jezusa Chrystusa, z którym Królestwo się utożsamia,
2648 II, 4, | ale nie zawsze zgodnie z sensus Ecclesiae. Istnieją
2649 II, 4, | również kulturalne, ale z horyzontem zamkniętym na
2650 II, 4, | Boże natomiast „nie jest z tego świata (...), nie jest
2651 II, 4, | iść w dwojakim kierunku: z jednej strony szerzenie
2652 II, 4, | sprawiedliwość, wolność, braterstwo; z drugiej — popieranie dialogu
2653 II, 4, | jaka by była jej nazwa. Z tego względu dają one pierwszeństwo
2654 II, 4, | niedoceniania Kościoła. Rodzi się to z reakcji na pewien domniemany „
2655 II, 4, | Królestwo Boże, jakie znamy z Objawienia: Królestwo, którego
2656 II, 4, | ma oblicze i imię Jezusa z Nazaretu, będącego obrazem
2657 II, 4, | Kościół jest nierozerwalnie z nimi złączony. Chrystus
2658 II, 4, | szczególna więź Kościoła z Królestwem Bożym i Chrystusowym,
2659 II, 4, | ewangelicznymi”, ponieważ są związane z Dobrą Nowiną. Jednakże popieranie
2660 II, 5, | niepełny, jeśli nie łączy się z Królestwem Chrystusa obecnym
2661 III, 0, | Kościele pierwotnym w związku z nawróceniem Korneliusza (
2662 III, 0, | Korneliusza (por. Dz 10), z decyzjami dotyczącymi wyłaniających
2663 III, 0, | się potrzeb (por. Dz 15), z wyborem terenów i ludów (
2664 III, 1, | narody (...). A oto Ja jestem z wami poprzez wszystkie dni,
2665 III, 1, | musieli dawać Chrystusowi, z działaniem Ducha, który
2666 III, 1, | wszędzie, a Pan współdziałał z nimi” (Mk 16, 20). ~Jeśli
2667 III, 1, | powierzył swym uczniom, z posłannictwem, które On
2668 III, 1, | uczniów jest współpracą z misją Chrystusa: „Oto Ja
2669 III, 1, | Chrystusa: „Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni,
2670 III, 2, | Przyjście Ducha Świętego czyni z nich świadków i proroków (
2671 III, 2, | dawali świadectwo o Jezusie z „otwartością”33. ~Gdy głosiciele
2672 III, 2, | głosiciele Ewangelii wyruszają z Jerozolimy, Duch, jak się
2673 III, 2, | Chrystusa, rozciąga się z Jerozolimy na całą Judeę
2674 III, 2, | znaczy do przyjęcia Jezusa z wiarą i do przyzwolenia,
2675 III, 2, | nich Paweł wchodzi w dialog z wartościami kulturowymi
2676 III, 2, | odnoszące się do kosmosu; z Grekami dyskutuje o filozofii
2677 III, 2, | posłał, by wyprowadzić ich z niewiedzy i odpowiedzieć
2678 III, 2, | bariery etniczne i religijne, z misją prawdziwie powszechną. ~ ~
2679 III, 3, | 42-47; 4, 32-35). ~Jednym z głównych celów misji jest
2680 III, 3, | te tworzące się wspólnoty z Kościołem apostolskim. Lektura
2681 III, 4, | które rodzą się nie tylko z przygodnych sytuacji, ale
2682 III, 4, | przygodnych sytuacji, ale z samej struktury jego bytu39. ~
2683 III, 4, | towarzyszyło mi w spotkaniach z różnymi ludami. Stosunek
2684 III, 4, | Ducha należy przyjmować z szacunkiem i wdzięcznością,
2685 IV, 1, | się „krajami misyjnymi”, a z biegiem lat sytuacja z pewnością
2686 IV, 1, | a z biegiem lat sytuacja z pewnością nie uległa poprawie. ~
2687 IV, 1, | pewnością nie uległa poprawie. ~Z drugiej strony, dzieło misyjne
2688 IV, 1, | częściach świata, w związku z czym istnieją Kościoły rozwinięte,
2689 IV, 1, | tak mocne i dojrzałe, że z powodzeniem mogą zadbać
2690 IV, 1, | sytuacji misyjnej, w związku z czym istnieje tylko jedna
2691 IV, 2, | misji Kościoła rodzą się nie z racji należących do samej
2692 IV, 2, | do samej jej istoty, ale z różnych okoliczności, w
2693 IV, 2, | Patrząc na dzisiejszy świat z punktu widzenia ewangelizacji,
2694 IV, 2, | środowiskom niechrześcijańskim z powodu braku czy niedostatku
2695 IV, 2, | tej misji ad gentes wynika z faktu, że jest ona skierowana
2696 IV, 2, | zaniedbywaną czy zapomnianą. ~Z drugiej strony, granice
2697 IV, 2, | działalności Kościoła: każda z nich ma wpływ na inne, pobudza
2698 IV, 2, | dawnej daty, zmagając się z dramatycznym zadaniem nowej
2699 IV, 3, | wygasa. Przeciwnie, zarówno z punktu widzenia liczebnego
2700 IV, 3, | przyrost demograficzny, jak i z punktu widzenia społeczno-kulturowego
2701 IV, 3, | wzorem Chrystusa. Jedną z najpoważniejszych jednak
2702 IV, 3, | przez Sobór” 58. ~W związku z tym gorąco zachęcam teologów
2703 IV, 3, | chrześcijańskiego — ufność płynąca z wiary, to znaczy z pewności,
2704 IV, 3, | płynąca z wiary, to znaczy z pewności, że nie my jesteśmy
2705 IV, 4, | poznał Jezusa Chrystusa, z sytuacją takiego, który
2706 IV, 4, | cywilizowanych i niedostępnych z powodu trudności komunikacyjnych,
2707 IV, 4, | nieustannie wzrasta; wyszli oni z warunków ucisku politycznego
2708 IV, 4, | jednoczy ludzkość i czyni z niej, jak to się określa, „
2709 IV, 4, | bardziej jeszcze aniżeli z przekazywanych treści, z
2710 IV, 4, | z przekazywanych treści, z samego faktu, że istnieją
2711 IV, 4, | istnieją nowe sposoby przekazu z nowymi językami, nowymi
2712 IV, 4, | fascynujące. Podczas gdy z jednej strony wydaje się,
2713 IV, 4, | konsumistycznym materializmie, to z drugiej strony ujawnia się
2714 IV, 4, | która prowadzi do spotkania z Bogiem, do modlitwy, ascezy,
2715 IV, 5, | posłuszeństwa, służby i ofiary z siebie aż do śmierci, z
2716 IV, 5, | z siebie aż do śmierci, z której przez zmartwychwstanie
2717 IV, 5, | misję w świecie i dotrzeć z nią do wszystkich ludów,
2718 IV, 5, | każdej osoby ludzkiej. ~Z drugiej strony, Kościół
2719 IV, 5, | powszechnego, straciłby swoją więź z Bożym planem i stawałby
2720 V, 0, | różne sposoby; niektóre z nich posiadają szczególne
2721 V, 1, | stanowiąca głęboki kontrast z egoizmem obecnym w każdym
2722 V, 2, | osobistego przestawania z sobą w Chrystusie”73 i otwiera
2723 V, 2, | nawrócenia. Wiara rodzi się z przepowiadania, a każda
2724 V, 2, | bierze początek i życie z osobistej odpowiedzi każdego
2725 V, 2, | komunii, przez Chrystusa, z Ojcem75. ~
2726 V, 2, | Przepowiadanie, prowadzone w jedności z całą kościelną wspólnotą,
2727 V, 2, | niewidzialnymi, ale głębokimi więzami z działalnością ewangelizacyjną
2728 V, 2, | które oznacza głoszenie z otwartością i odwagą. Termin
2729 V, 2, | o drodze do wyzwolenia z grzechu i ze śmierci. Entuzjazm
2730 V, 2, | głoszenia Chrystusa wypływa z przekonania, że odpowiada
2731 V, 2, | 11-12), i może powtórzyć z Apostołami: „Dajemy temu
2732 V, 2, | próbą jest złożenie daru z życia, aż do przyjęcia śmierci,
2733 V, 3, | nich Piotr — i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa
2734 V, 3, | Chrystusa związane jest z chrztem, i to nie tylko
2735 V, 3, | jest praktyka Kościoła, ale z woli Chrystusa, który posłał
2736 V, 3, | por. Mt 28, 19), a także z wynikającej z samej istoty
2737 V, 3, | a także z wynikającej z samej istoty rzeczy potrzeby
2738 V, 3, | jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może
2739 V, 3, | ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do
2740 V, 3, | dzieci Bożych, jednoczy nas z Jezusem Chrystusem, namaszcza
2741 V, 3, | urzeczywistnia nowe narodzenie z Ducha, ustanawia realne
2742 V, 3, | realne i nierozerwalne więzy z Przenajświętszą Trójcą,
2743 V, 3, | są wewnętrznie związane z Chrystusem i Jego orędziem,
2744 V, 4, | życiu, nie pojedynczo tylko, z wykluczeniem wszelkiej wzajemnej
2745 V, 4, | więzi, lecz do utworzenia z nich ludu, w którym rozproszone
2746 V, 4, | ale pozostawał w komunii z Kościołem powszechnym i
2747 V, 4, | także ten, który składa się z nowo nawróconych, jest misyjny
2748 V, 4, | wzywa nas zawsze do wyjścia z samych siebie, do dzielenia
2749 V, 4, | Siły misyjne pochodzące z innych Kościołów i krajów
2750 V, 4, | winny działać w jedności z miejscowymi na rzecz rozwoju
2751 V, 4, | Biskupów i we współpracy z osobami odpowiedzialnymi
2752 V, 4, | się dla swojej owczarni, z równocześnie troszczy się
2753 V, 4, | inne owce, które nie są z tej owczarni” (J 10, 16). ~
2754 V, 4, | zbiegające się ze sobą. Z jednej strony trzeba uznać,
2755 V, 4, | Bóg dokonuje pośród nas. ~Z drugiej strony, prawdy.
2756 V, 4, | bratersku współpracowali z braćmi odłączonymi, według
2757 V, 4, | kulturalnym i religijnym, z wykluczeniem jednak wszelkiego
2758 V, 4, | wszystkich wspólnot kościelnych, z którymi prowadzi on dialog.
2759 V, 4, | to jest możliwe i zgodne z warunkami miejscowymi, odpowiedź
2760 V, 5, | ożywiają ją, pozostając z nią zawsze w jedności; zapuszczają
2761 V, 5, | VI — winna być w jedności z Kościołem partykularnym
2762 V, 5, | powszechnym, w szczerej łączności z Pasterzami i Urzędem Nauczycielskim,
2763 V, 5, | naprawdę żyją w jedności z Kościołem, są prawdziwym
2764 V, 5, | postaci bardziej pogłębionej. Z tego powodu stanowią one
2765 V, 6, | jednocześnie wprowadza narody z ich kulturami do swej własnej
2766 V, 6, | 53. Misjonarze pochodzący z innych Kościołów i krajów
2767 V, 6, | bezpośrednim doświadczeniu. Jedynie z taką wiedzą mogą oni nieść
2768 V, 6, | by byli w stanie nawiązać z nim rzeczywisty kontakt,
2769 V, 6, | świadectwa i solidarności z tamtejszymi ludźmi. ~Wspólnoty
2770 V, 6, | sposobami i formami, zgodnymi z własnymi tradycjami kulturowymi,
2771 V, 6, | zawsze jednak w zgodności z obiektywnymi wymogami samej
2772 V, 6, | łączności pomiędzy sobą90 i z całym Kościołem, w przekonaniu,
2773 V, 6, | kontaktowi chrześcijaństwa z różnymi kulturami, nie zapominając
2774 V, 6, | 54. W związku z tym zachowują podstawowe
2775 V, 6, | podwójną zasadą: „zgodności z Ewangelią” i „jedności Kościoła
2776 V, 6, | nigdy nie należy tracić z oczu. Procesem inkulturacji
2777 V, 7 | Dialog z braćmi o innych przekonaniach
2778 V, 7, | gentes, ale przeciwnie, jest z nią w szczególny sposób
2779 V, 7, | uwypukliły, zaznaczając zawsze z naciskiem, że zbawienie
2780 V, 7, (100) | List do Biskupów Azji z okazji piątego Zebrania
2781 V, 7, | 56. Dialog nie rodzi się z taktyki czy wyrachowania,
2782 V, 7, | wymogi, godność: wypływa z głębokiego szacunku dla
2783 V, 7, | zamykania się w sobie, ale z poczuciem prawdy, pokory,
2784 V, 7, | religii”106, a niektórzy z nich będą mogli również
2785 V, 7, | ich zachęcić do trwania z wiarą i miłością również
2786 V, 7, | wysiłki nie spotykają się z należytym przyjęciem i odpowiedzią.
2787 V, 7, | odpowiedzią. Dialog jest jedną z dróg Królestwa i niewątpliwie
2788 V, 8, | konsumizmu. ~„By walczyć z głodem, zmień życie” — hasło
2789 V, 9, | przede wszystkim w pierwszym z nich: «Błogosławieni ubodzy
2790 V, 9, | dzielenia się swoimi dobrami z wszelkiego rodzaju ubogimi
2791 V, 9, | życia pod kątem solidarności z ubogimi. Równocześnie dziękuję
2792 V, 9, | ochotników wywodzących się z organizacji prywatnych,
2793 V, 9, | uczyni dla niej i zgodnie z nią, nigdy nie będzie niewłaściwe”116. ~
2794 VI, 0, | misji. Jezus wybrał ich, aby z Nim przebywali i zostali
2795 VI, 0, | do owiec, które poginęły z domu Izraela” (Mt 10, 6).
2796 VI, 0, | następnie wyróżnia się Paweł, z woli Bożej powołany i posłany
2797 VI, 0, | wspólnota antiocheńska, która z ewangelizowanej staje się
2798 VI, 0, | Kościołom starym, te zaś z kolei potrzebują świadectwa
2799 VI, 0, | Kościoły wzajemnie czerpią z bogactwa swoich zasobów»118. ~ ~
2800 VI, 1, | jak kolegium apostolskiemu z Piotrem na czele Zmartwychwstały
2801 VI, 1, | się nią w czasie spotkań z Biskupami. Odbywam sam wiele
2802 VI, 1, | misjonarzy, ale winniśmy dawać z naszego ubóstwa” 126. ~W
2803 VI, 1, | ściśle misyjną. Zwracam się z apelem do wszystkich Kościołów,
2804 VI, 2, | Misjonarze” 128. W związku z tym konieczna jest pogłębiona
2805 VI, 2, | Chrystus Pan powołuje zawsze z liczby uczniów tych, których
2806 VI, 2, | których sam chce, aby byli z Nim i aby mógł ich wysyłać
2807 VI, 2, | przez prawowitą władzę, idą z wiarą i posłuszeństwem do
2808 VI, 2, | kościelnej i działają w, komunii z nią. Istotnie, „każdy Instytut
2809 VI, 2, | misyjne zrodziły się na ogół z Kościołów o chrześcijaństwie
2810 VI, 2, | przyjmują one kandydatów z młodych, założonych przez
2811 VI, 2, | misyjnej ad gentes, zgodnie z ich tradycją, ale również
2812 VI, 2, | charyzmatu i na nowo podejmą z odwagą swą drogę, wybierając —
2813 VI, 3, | potrzebach całego Kościoła, z sercem gotowym do głoszenia
2814 VI, 3, | nieprzeciętnej zdolności do rozłąki z w własną ojczyzną, narodem
2815 VI, 3, | encyklice Fidei donum Pius XII z proroczą intuicją zachęcił
2816 VI, 3, | się w potrzebie, czerpiąc z nich równocześnie świeżość
2817 VI, 3, | oni musieli włączyć się z sercem otwartym i braterskim
2818 VI, 3, | będą jedno prezbiterium z kapłanami miejscowymi, pod
2819 VI, 4, | szerzenia kultury i solidarności z ubogimi, dyskryminowanymi,
2820 VI, 4, | się w najnowszych czasach z odpowiedzią licznych Instytutów;
2821 VI, 4, | pole do „oddania siebie z miłości w sposób zupełny
2822 VI, 4, | odczuły pragnienie oddania się z wielkodusznością Chrystusowi,
2823 VI, 5, | człowieka” 145, i wiążącym się z nią zadaniem wiernych świeckich.
2824 VI, 5, | na godności wynikającej z Chrztu świętego, przez który „
2825 VI, 5, | te — jeśli włączają się z pokorą w życie Kościołów
2826 VI, 5, | by szerzyć je i korzystać z nich dla przywrócenia żywotności,
2827 VI, 5, | Ad Gentes we współpracę z Kościołami lokalnymi. To
2828 VI, 6, (158) | katechistach i odnośna „Instrukcja” z kwietnia 1970: Bibliografia
2829 VI, 7, | narodów i współpracy misyjnej, z zachowaniem kompetencji
2830 VI, 7, | misyjną do wiernej współpracy z tą Kongregacją, która ma
2831 VI, 7, | pozostawać w ścisłym kontakcie z innymi Dykasteriami Stolicy
2832 VI, 7, | Dykasteriami Stolicy Świętej, z Kościołami partykularnymi
2833 VI, 7, | intensyfikacji i lepszego uzgodnienia z działaniem innych urzędów
2834 VI, 7, | środowisku, w porozumieniu z Konferencjami Biskupów,
2835 VI, 7, | Konferencjami Biskupów, zgodnie z ustalonymi wskazaniami i
2836 VII, 0, | w osobistym zjednoczeniu z Chrystusem: tylko w zjednoczeniu
2837 VII, 0, | Chrystusem: tylko w zjednoczeniu z Nim, jak latorośl z krzewem
2838 VII, 0, | zjednoczeniu z Nim, jak latorośl z krzewem winnym (por. J 15,
2839 VII, 0, | pomaga misjonarzom, śledzi z zainteresowaniem ich działalność,
2840 VII, 0, | kiedy wracają, przyjmuje ich z taką samą radością, z jaką
2841 VII, 0, | ich z taką samą radością, z jaką pierwsze wspólnoty
2842 VII, 1, | Ewangelię ufnie i śmiało. ~Z modlitwą trzeba łączyć ofiarę.
2843 VII, 1, | przyjętego i ofiarowanego Bogu z miłością, wypływa z Ofiary
2844 VII, 1, | Bogu z miłością, wypływa z Ofiary Chrystusa, który
2845 VII, 3, | tylko o założenie Kościoła z najkonieczniejszymi strukturami,
2846 VII, 3, | podziękować tym wszystkim, którzy z poświęceniem składają dary
2847 VII, 4, | pozytywnym, jeśli uprawia się ją z nastawieniem pełnym szacunku
2848 VII, 4, | rozrzutności, szukając kontaktu z ludźmi. Od chrześcijan wymaga
2849 VII, 4, | zmusza dziś wielu chrześcijan z młodych wspólnot do udawania
2850 VII, 4, | doniesieniu do wiernych z krajów o dawnej tradycji
2851 VII, 4, | nie głoszono Chrystusa, z odwagą dawali świadectwo
2852 VII, 4, | wielkodusznie, korzystając także z pomocy osób pochodzących
2853 VII, 4, | pomocy osób pochodzących z krajów, z których przybyli
2854 VII, 4, | osób pochodzących z krajów, z których przybyli ci emigranci
2855 VII, 5, | lokalnego, dokonywującym się z pomocą misjonarzy i ich
2856 VII, 5, | Instytutów oraz osób pochodzących z młodych Kościołów. Pracy
2857 VII, 6, | Kościołów, we współpracy z istniejącymi ośrodkami zajmującymi
2858 VII, 7, | misji powszechnej Żaden z nich nie może się zamykać
2859 VII, 7, | doświadczenia związane z pierwszym przepowiadaniem
2860 VII, 7, | Kościoły stare, borykające się z nową ewangelizacją sądzą,
2861 VII, 7, | już dziś młode Kościoły, z których wiele zaznaje nadzwyczajnego
2862 VII, 7, | zakonnice do starych Kościołów. ~Z drugiej strony młode Kościoły
2863 VII, 7, | potrzebujecie stałych kontaktów z braćmi i siostrami w wierze.
2864 VIII, 2, | wewnętrzne zjednoczenie z Chrystusem. Nie można zrozumieć
2865 VIII, 2, | sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego
2866 VIII, 2, | oderwaniu od osób i dóbr z własnego środowiska, by
2867 VIII, 2, | lękać (...), bo Ja jestem z tobą” (Dz 18, 9-10) — i
2868 VIII, 3, | która czerpie natchnienie z samej miłości Chrystusowej,
2869 VIII, 3, | Święty Paweł — wypływa „z troski o wszystkie Kościoły” (
2870 VIII, 4, | misyjne ze swej natury wypływa z powołania do świętości Każdy
2871 VIII, 4, | świętości jest ściśle związane z powszechnym powołaniem do
2872 VIII, 4, | kościelne, ani też studiować z większą przenikliwością
2873 VIII, 4, (176)| rozpoczęcie „nowenny lat” z inicjatywy Celam w Santo
2874 VIII, 4, | się zatem do ochrzczonych z młodych wspólnot i młodych
2875 VIII, 4, | od nich dar powołania i z dnia na dzień odnawiać się
2876 VIII, 4, | osobistej i wspólnotowej Kontakt z przedstawicielami tradycji
2877 VIII, 4, | radość wewnętrzna płynąca z wiary. W świecie udręczonym
2878 Zak, 0, | młode Kościoły, odpowiedzą z wielkodusznością i świętością
2879 Zak, 0, | zgromadzić się w Wieczerniku „z Maryją, Matką Jezusa” (Dz
2880 Zak, 0, | wdzięczności współpracy z dziełem zbawienia. Czyni
2881 Zak, 0, | dziełem zbawienia. Czyni to z Maryją i tak jak Maryja,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
2882 I, | w pamięci Kościoła razem z wielkim dziełem ewangelizacji,
2883 I, | cześć, jaką święci Bracia z Salonik (starożytnej Tesaloniki)
2884 I, (2) | nobilitatis (2 lutego 1969) z okazji 1100-lecia śmierci
2885 I, | Rzymie; dotąd przechowuje się z wielką czcią jego relikwie
2886 I, | na Stolicę św. Piotra – z Polski, a zatem spośród
2887 I, | Opatrzności wpisała tam jakby z myślą o naszej epoce, aby
2888 II, | brata św. Cyryla, tak ściśle z sobą powiązane. Uczynię
2889 II, | słowiańską nazwę Sołuń. ~Starszy z braci, Metody, noszący prawdopodobnie
2890 II, | archonta, czyli zarządcy jednej z prowincji nadgranicznych,
2891 II, | usuwając się do jednego z klasztorów u stóp góry Olimp
2892 II, | kontemplacyjnemu, rezygnując z ubiegania się o zaszczyty.
2893 II, | tego zadania wycofał się z życia publicznego, aby wraz
2894 II, | Ponownie jednak został wspólnie z nim, jako wybitny znawca
2895 II, | wysłane do Cesarza Michała III z prośbą o przysłanie jego
2896 II, | cierpieniach, spotykając się z wrogością i prześladowaniem.
2897 II, | więzieniu. Znosili wszystko z silną wiarą i niezłomną
2898 II, | powierzonej sobie misji. Wieźli z sobą najpotrzebniejsze teksty
2899 II, | słowiański książę Kocel – zbiegły z ważnego ośrodka państwowego
2900 II, | czasie w pełnej jedności z Rzymem, gdy w roku 881 lub
2901 III, | słowa znaczeniu. Rozłąka z ojczyzną, której niekiedy
2902 III, | wybranych ludzi, przyjęta z wiarą w Jego obietnicę,
2903 III, | rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i
2904 III, | twojej ziemi rodzinnej i z domu ojca twego do kraju,
2905 III, | ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę
2906 III, | kontemplacyjnego. Oznaczało wyjście z obrębu Cesarstwa Bizantyjskiego
2907 III, | wysyłał go, jako biskupa, z misją do Słowian Państwa
2908 III, | nas rozliczni nauczyciele z Włoch, Grecji i Niemiec,
2909 III, | chory ciałem, pójdę tam z radością” 14, „z radością
2910 III, | pójdę tam z radością” 14, „z radością stanę za wiarę
2911 III, | mandatu misyjnego rodziły się z głębi tajemnicy Odkupienia,
2912 III, | 10. Właśnie z tego powodu uważali za rzecz
2913 III, | bolesnej złożoności; nigdy z tego powodu Konstantyn i
2914 III, | przyjęte przez Metodego z miłości dla Chrystusa, nie
2915 III, | się narodom słowiańskim. ~Z myślą o ewangelizacji –
2916 III, | zadać trud zapoznania się z całym wewnętrznym światem
2917 III, | wahał się, naprzód wspólnie z bratem, a potem sam, udać
2918 III, | bratem, a potem sam, udać się z uległością do Rzymu, czy
2919 III, | przez nich na Morawach – z nauką, którą wraz z chwalebnymi
2920 III, | Morawach – z nauką, którą wraz z chwalebnymi relikwiami pozostawili
2921 III, | dążenie do utożsamienia się z ich życiem i tradycją, które
2922 III, | prawdą Objawienia, czyni z Cyryla i Metodego prawdziwe
2923 IV, | budowania Kościoła, płynący z ich wizji Kościoła – jako
2924 IV, | świętych Braci „Słowianami z serca”, to jednak pozostaną
2925 IV, | także częstym kontaktom z chrześcijanami owych Kościołów
2926 IV, | miłością do sprawiedliwości z widomą gorliwością apostolską
2927 IV, | przybyłe grupy etniczne z miejscową ludnością łacińską,
2928 IV, | posłannictwa, licząc się z tradycyjnymi uprawnieniami
2929 IV, | ludów. ~Podejmując swą misję z polecenia Konstantynopola,
2930 IV, | przejrzysty i bezpośredni z całego ich postępowania.
2931 IV, | powiedzieć, że prośba Chrystusa z modlitwy arcykapłańskiej –
2932 IV, | pozostawało w doskonałej harmonii z ich ewangeliczną intuicją,
2933 IV, (16) | Metodego, w bezpośrednim z nimi spotkaniu przyznali
2934 IV, | Konstantynopolu a Kościołem Rzymskim z jednej strony oraz rodzącymi
2935 IV, | na ziemiach słowiańskich z drugiej, była i pozostanie
2936 IV, | chrześcijańskimi, święci Bracia z Tesalonik zachowali mocną
2937 IV, | jedności duchowej i kanonicznej z Kościołem Rzymskim, z Kościołem
2938 IV, | kanonicznej z Kościołem Rzymskim, z Kościołem w Konstantynopolu,
2939 IV, | Kościołem w Konstantynopolu, z nowymi Kościołami, które
2940 IV, | wysłał jako misjonarza razem z Cyrylem; a także wobec Kościoła
2941 IV, | zawsze uciekał się do dialogu z tymi, którzy przeciwni byli
2942 IV, | Kościoła, który zgodnie z wolą swego Założyciela Jezusa
2943 V, | głoszonego w pełnej zgodzie z ich mentalnością i z uwzględnieniem
2944 V, | zgodzie z ich mentalnością i z uwzględnieniem konkretnych
2945 V, | dzielą naszą planetę – która, z woli Boga Stwórcy i Odkupiciela,
2946 V, | XXIII, który zwołał Sobór z tą myślą i przekonaniem,
2947 V, | harmonijnego chóru złożonego z głosów niezliczonych rzesz
2948 V, | wznosi się ku chwale Boga z każdego punktu naszego globu,
2949 V, | kościelnej, przeciwnych tej wizji z powodu przywiązania do zawężonej
2950 V, | które każde pokolenie – wraz z nieocenionym darem życia –
2951 V, | rozwijane: by wielkodusznie i z radością były wprowadzane
2952 V, | poniekąd codziennie jako nowość z jednomyślnej wiary wszystkich,
2953 V, | ten wypływa spontanicznie z wzajemnego – właściwego
2954 V, | wielkiego czy małego, i z lojalnego uznania właściwości
2955 V, | we właściwy sobie sposób, z macierzyńską troską, każdą
2956 V, | zjednoczyć ich między sobą i z Nim w Jego Prawdzie i Miłości. ~
2957 V, | słowiańskich, wydobywając z mądrością ze skarbca Kościoła „
2958 V, | i katechezę w zgodności z odwiecznymi prawdami, a
2959 V, | mogli się poczuć, razem z innymi narodami ziemi, potomkami
2960 V, | się ogniwem łączącym ich z łańcuchem wielkich heroldów
2961 V, | powstydzimy się porównać z tamtymi, Bogu miłymi mężami” 28. ~
2962 VII, | historyczny książę czeski z dynastii Przemyślidów, Borzywoj,
2963 VII, | południowej Polski. Jednakże z chwilą upadku Państwa Wielkomorawskiego (
2964 VII, | chrześcijańska w Czechach, a z niej z kolei rozwinąć i
2965 VII, | chrześcijańska w Czechach, a z niej z kolei rozwinąć i utrwalić
2966 VII, | dziejową dotyczącą jednego z plemion polskich29. Nie
2967 VII, | wystarczających danych, aby z tą wzmianką łączyć ustanowienie
2968 VII, | władcę Mieszka, ożenionego z księżniczką czeską Dąbrówką,
2969 VII, | chrześcijaństwo dotarło do Polski z Rzymu w łacińskiej formie.
2970 VII, | faktem, że o dzieło Braci z dalekiego Sołunia otarły
2971 VII, | pośrednictwem uczniów wygnanych z pierwotnego terenu działania,
2972 VII, | Tutaj, dzięki św. Klemensowi z Ochrydy, powstały bardzo
2973 VII, | żywotności stanowią jeden z najmocniejszych punktów
2974 VII, | wschodnia wywodząca się z Konstantynopola i zachodnia
2975 VII, | Konstantynopola i zachodnia z Rzymu – powstały w łonie
2976 VII, | ludów słowiańskich, ale wraz z religią wybitnie i nieustannie
2977 VII, | która, jak powiedziałem z okazji mych odwiedzin w
2978 VII, | kulturalnych i duchowych. ~Jednym z podstawowych dążeń dzisiejszej
2979 VIII, | wierze, nadziei i miłości: z patriarchami, prorokami,
2980 VIII, | Słowian, którym wspólnie z Bratem głosił Ewangelię
2981 VIII, | wiary i miłości zarówno z Kościołem Rzymu, jak i Konstantynopola,
2982 VIII, | jak i Konstantynopola, z którego ta słowiańska misja
2983 VIII, | czasów” i święci Misjonarze z Tesalonik, wypełniając wiernie
2984 VIII, | naszego zbawienia zstąpił z nieba, i za sprawą Ducha
2985 VIII, | Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się
2986 VIII, | bez przeszkód przyjmować z radością i ufnością ten
2987 VIII, | nauczania! ~Aby mogły zgodnie z własnym sumieniem iść za
2988 VIII, | traktowana jako sprzeczna z dobrem ich ziemskiej ojczyzny! ~
2989 VIII, | swoją duchową solidarność z nimi i potwierdza własną
2990 VIII, | bowiem zawsze skierowane z niewzruszoną nadzieją ku
2991 VIII, | i niepewności, składamy z ufnością w Twoje ręce, Ojcze
2992 VIII, | niebieskiej Jerozolimie. ~Z Apostolskim Błogosławieństwem.~
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
2993 I, | na różne sposoby. Jednym z owych sposobów, do których
2994 I, | prowadzić ludzi, aby — także z pomocą refleksji rozumowej
2995 I, | zachowała swą aktualność, można z łatwością stwierdzić, odnotowując
2996 I, | rocznicę uroczystość, w której z radością uczestniczyłem,
2997 I, | cele o niemałym znaczeniu: z jednej strony oddanie hołdu
2998 I, | zawartemu w nim nauczaniu; z drugiej, za wzorem moich
2999 I, | wiernej i żywotnej więzi z Ewangelią Chrystusową. Jest
3000 I, | jego możliwe zastosowania z obecnym momentem historycznym,
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934 |