1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934
(...) Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
3501 III, 7, | niewierzący, stykając się z misjonarzami, którzy nie
3502 III, 7, | dla. Biskupa Rzymu „jednym z priorytetów duszpasterskich”
3503 III, 7, | która wierzy w Chrystusa i z ewangeliczną gorliwością
3504 III, 7, | jedności. Jest to jeden z nakazów miłości, który trzeba
3505 III, 7, (158) | List z 13 stycznia 1970: Tomos
3506 Adh, 0, | próg Trzeciego Tysiąclecia. Z uwagi na znaczenie, jakie
3507 Adh, 0, | realizacji zamysłu Ojca, zgodnie z wolą Chrystusa, wyrażoną
3508 Adh, 0, | wolą Chrystusa, wyrażoną z tak wielką żarliwością i
3509 Adh, 0, | Chrystus żąda, aby każdy z nową energią podjął dążenie
3510 Adh, 0, | wynikającą bezpośrednio z wierności Chrystusowi, Pasterzowi
3511 Adh, 0, | wzrastać ku pełnej komunii z innymi chrześcijanami.~Jak
3512 Adh, 0, | jednością, a więc jedną z koniecznych form miłości,
3513 Adh, 0, | którą podejmujemy wraz z innymi chrześcijanami.~Jak
3514 Adh, 0, | stawiamy się na to spotkanie z pustymi rękoma: „także Duch
3515 Adh, 0, | także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości (...)
3516 Adh, 0, | którą usłyszała Maryja z Nazaretu, ponieważ dla Boga
3517 Adh, 0, | Przychodzą mi na myśl słowa z komentarza św. Cypriana
3518 Adh, 0, | i pojednać się najpierw z bratem. Tylko w ten sposób
3519 Adh, 0, | możemy nie prosić Pana, z nową energią i dojrzalszą
3520 Adh, 0, | do was, bracia i siostry z innych Kościołów i Wspólnot
3521 Adh, 0, | którego męczeństwo, wraz z męczeństwem Apostoła Piotra
3522 Adh, 0, | miłości i pokoju niech będzie z wami! (...) Łaska Pana Jezusa
3523 Adh, 0, | Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” (2 Kor
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
3524 Wprow, 1, | Pasterze Kościoła, w jedności z Następcą św. Piotra, podejmują
3525 Wprow, 1, | podejmują ten trud wraz z wiernymi, wspomagają ich
3526 Wprow, 1, | bowiem znajduje się w nich z dobra i prawdy, Kościół
3527 Wprow, 2, | osobiście lub w łączności z Kolegium Biskupów rozwijać
3528 Wprow, 2, | i „proponować wartości”, z których każdy będzie sam
3529 Wprow, 2, | Kościoła i dla zgodnego z wiarą życia chrześcijan,
3530 Wprow, 2, | opublikowanym 1 sierpnia 1987 r. z okazji dwusetnej rocznicy
3531 Wprow, 2, | zdrowej nauki” (2 Tm 4, 3), z zamiarem uściślenia niektórych
3532 I, 1, | 6. Rozmowa Jezusa z bogatym młodzieńcem przytoczona
3533 I, 1, (13) | do Młodych całego świata z okazji Międzynarodowego
3534 I, 1, | umożliwić ludziom to „spotkanie” z Chrystusem, Bóg dał im swój
3535 I, 1, | Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez życie” 15. ~ ~
3536 I, 2, | 8. Z głębi serca wypływa pytanie
3537 I, 2, | młodzieńca skierowane do Jezusa z Nazaretu. Pytanie, które
3538 I, 2, | odczuwa potrzebę konfrontacji z Tym, który rozpoczął swą
3539 I, 2, | Musi niejako w Niego wejść z sobą samym, musi sobie «
3540 I, 2, | przez bogatego młodzieńca z Ewangelii, a bardziej jeszcze
3541 I, 2, | odpowiada na pytanie młodzieńca z delikatnością wychowawcy,
3542 I, 3, | twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu
3543 I, 3, | wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz
3544 I, 3, | moralnego postępowania, zgodnie z własnym wezwaniem: „Bądźcie
3545 I, 3, | pierwotną harmonię ze Stwórcą i z całym stworzeniem, a bardziej
3546 I, 3, | odpowiedzią miłości, zgodną z formułą najważniejszego
3547 I, 3, | miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej
3548 I, 3, | twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich
3549 I, 3, | Niego, pokorne obcowanie z Nim, pełnienie sprawiedliwości
3550 I, 3, | istotę, samo serce Prawa, z którego wypływają i ku któremu
3551 I, 4, (19) | ŚW. TOMASZ Z AKWINU, In duo praecepta
3552 I, 4, | zbawienia. Przykazanie wiąże się z obietnicą: w Starym Przymierzu
3553 I, 4, | W istocie, po spotkaniu z bogatym młodzieńcem Jezus
3554 I, 4, | samego!»” (Mt 19, 18-19). ~Z kontekstu rozmowy, a zwłaszcza
3555 I, 4, | kontekstu rozmowy, a zwłaszcza z porównania zapisu Mateuszowego
3556 I, 4, | porównania zapisu Mateuszowego z paralelnymi fragmentami
3557 I, 4, | to niektóre przykazania z tak zwanej „drugiej tablicy”
3558 I, 4, | wielorakich dóbr związanych z jej tożsamością jako istoty
3559 I, 4, | która pozostaje w relacji z Bogiem, z bliźnim i ze światem
3560 I, 4, | pozostaje w relacji z Bogiem, z bliźnim i ze światem rzeczy.
3561 I, 4, | fundamentalne prawa, wynikające z natury ludzkiej osoby” 22. ~
3562 I, 4, | czym świadczy Jego rozmowa z uczonym w Prawie, który
3563 I, 4, | jednak, że właśnie drugie z tych przykazań wzbudza ciekawość
3564 I, 4, | bliźnim?” (Łk 10, 29), na co z kolei Nauczyciel odpowiada
3565 I, 4, | miłość Boga. Pisze o tym z niezwykłą mocą św. Jan: „
3566 I, 4, | Testamencie, tak też się dzieje z Prawem: to, które zostało
3567 I, 4, | miłość bliźniego wypływa z serca, które kocha i które -
3568 I, 4, | czystego spojrzenia na ciało, z szacunkiem dla jego sensu
3569 I, 4, | się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa” (Mt 5,
3570 I, 4, | Prawa poprzez całkowity dar z siebie: On sam staje się
3571 I, 4, (25) | 1541; por. ŚW. CHROMACJUSZ Z AKWILEI, Tractatus in Mathaeum,
3572 I, 5, | Niełatwo jest powiedzieć z czystym sumieniem: „przestrzegałem
3573 I, 5, | tego wszystkiego”, skoro z trudem tylko ogarnąć można
3574 I, 5, | dzieciństwa konsekwentnie i z poświęceniem dążył do osiągnięcia
3575 I, 5, | błogosławieństw (por. Mt 5, 3-12), z których pierwsze to właśnie
3576 I, 5, | nie pokrywają się ściśle z przykazaniami. Z drugiej
3577 I, 5, | ściśle z przykazaniami. Z drugiej strony, nie istnieje
3578 I, 5, | przede wszystkim obietnice, z których pośrednio wypływają
3579 I, 5, | naśladowania Go i do komunii życia z Nim26. ~
3580 I, 5, | jak dalece młodzieniec z Ewangelii pojął głęboki
3581 I, 5, | Chrystusa. Rozmowa Jezusa z młodzieńcem pozwala nam
3582 I, 5, | tej dojrzałości w darze z siebie, do której powołana
3583 I, 5, | wolności” (Ga 5, 13), woła z radością i dumą apostoł
3584 I, 5, | tamże). Stanowczość, z jaką Apostoł przeciwstawia
3585 I, 5, | swoje usprawiedliwienie z Prawem, nie ma nic wspólnego
3586 I, 5, | Prawem, nie ma nic wspólnego z „wyzwoleniem” człowieka
3587 I, 5, | inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu» (…).
3588 I, 5, | posiadasz i rozdaj ubogim”, wraz z obietnicą: „będziesz miał
3589 I, 6, | kończy się rozmowa Jezusa z młodzieńcem: „Potem przyjdź
3590 I, 6, | Jezus mówi dalej o ofierze z życia złożonej na krzyżu,
3591 I, 6, | doświadczenie całkowitego daru z siebie, by naśladował i
3592 I, 6, | i mocą całkowitego daru z siebie, którego pamiątkę
3593 I, 7, | Zakończenie rozmowy Jezusa z bogatym młodzieńcem zawiera
3594 I, 7, | bowiem wiązało się ono z wymogami, które przekraczają
3595 I, 7, | ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić” (
3596 I, 7, | Miłości i życia zgodnego z Ewangelią nie można pojmować
3597 I, 7, | wiecznego jest związana z darem łaski, zaś dar Ducha
3598 I, 7, | dar Boga, Jego miłość. Z drugiej strony, to właśnie
3599 I, 7, | Bogu i ku braciom, o której z naciskiem przypomina apostoł
3600 I, 7, | wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy kto miłuje,
3601 I, 7, | kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie
3602 I, 7, | gdy Duch Święty zstąpił z nieba w dniu Pięćdziesiątnicy
3603 I, 7, | Apostołowie „nie zeszli z góry, niosąc - jak Mojżesz -
3604 I, 8 | A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni,
3605 I, 8, | 25. Rozmowa Jezusa z bogatym młodzieńcem toczy
3606 I, 8, | działa wśród nas, zgodnie z obietnicą: „A oto Ja jestem
3607 I, 8, | obietnicą: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni,
3608 I, 8, | napomnienia i wskazania związane z kontekstem historycznym
3609 I, 8, | chrześcijanie, wywodzący się zarówno z narodu żydowskiego, jak
3610 I, 8, | narodu żydowskiego, jak i z innych ludów, odróżniali
3611 I, 8, | czerpiącego inspirację z Nowego Prawa37. Kościół
3612 I, 8, (38) | Por. ŚW. IGNACY z ANTIOCHII, Ad Magnesios,
3613 II | Nie bierzcie więc wzoru z tego świata” (Rz 12, 2)~
3614 II, 1, | Analiza rozmowy Jezusa z bogatym młodzieńcem pozwoliła
3615 II, 1, | samego sensu i znaczenia” 46. Z tym wiąże się kolejne wezwanie
3616 II, 1, | najściślejszej łączności z ludźmi swoich czasów i starają
3617 II, 1, | posługę nauczania, przyjmują z wdzięcznością te wysiłki
3618 II, 1, | filozoficzne są niezgodne z prawdą objawioną49. ~
3619 II, 1, | tajemnica, ogarniająca nasz byt, z której bierzemy początek
3620 II, 1, | jest wolność i co łączy ją z prawdą zawartą w Bożym prawie?
3621 II, 1, | Jak rozpoznać, w zgodzie z prawdą o dobru, konkretne
3622 II, 1, | pytaniu, które młodzieniec z Ewangelii postawił Jezusowi: „
3623 II, 1, | poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć
3624 II, 2, | wolności człowieka. ~Można z całą pewnością stwierdzić,
3625 II, 2, (52) | religijnej Dignitatis humanae, 1, z nawiązaniem do: JAN XXIII,
3626 II, 2, | bardziej odpowiednie. Niektóre z nich jednak odchodzą od
3627 II, 2, | znaczenie wolności, że czyni się z niej absolut, który ma być
3628 II, 2, | samego faktu, że pochodzi z sumienia. Wskutek tego zanikł
3629 II, 2, | autentyczności, „zgody z samym sobą”, co doprowadziło
3630 II, 2, | dobra i zła oraz zgodnego z tym działania. Wizja ta
3631 II, 2, | działania. Wizja ta łączy się z etyką indywidualistyczną,
3632 II, 2, | w jaki człowiek korzysta z wolności. Wiedza o tych
3633 II, 2, | wnioski, jakie można wyciągnąć z tego rodzaju obserwacji,
3634 II, 2, | Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty i Jego się
3635 II, 2, | praw sumienia, gdy głosił z naciskiem, że „sumienie
3636 II, 2, | sposób związek wolności z prawem moralnym, z naturą
3637 II, 2, | wolności z prawem moralnym, z naturą ludzką i z sumieniem,
3638 II, 2, | moralnym, z naturą ludzką i z sumieniem, proponując nowe
3639 II, 3 | Z drzewa poznania dobra i
3640 II, 3, | człowiekowi taki rozkaz: «Z wszelkiego drzewa tego ogrodu
3641 II, 3, | spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i
3642 II, 3, | nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie
3643 II, 3, | rozległą, może bowiem jeść „z wszelkiego drzewa tego ogrodu”.
3644 II, 3, | dla człowieka i dlatego z miłości doń dobro to mu
3645 II, 3, | prawda uznana jest za jeden z wytworów wolności. Wolność
3646 II, 3, | myśli katolickiej. Zgodnie z zachętą Soboru Watykańskiego
3647 II, 3, | etycznych, które wypływając z tego prawa, nie narzucają
3648 II, 3, (61) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3649 II, 3, | rozgraniczenie — sprzeczne z nauką katolicką63 — między
3650 II, 3, | przyjęcie tez niezgodnych z nauką katolicką. ~W tym
3651 II, 4, | Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty i Jego się
3652 II, 4, | królewskości. Św. Grzegorz z Nyssy pisze na przykład: „
3653 II, 4, | Nauczanie soborowe podkreśla z jednej strony czynny udział
3654 II, 4, | własnych świadomych czynów. Z drugiej strony, rozum czerpie
3655 II, 4, | prawdę i swój autorytet z odwiecznego prawa, które
3656 II, 4, (69) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3657 II, 4, | rozumu, który bierze początek z mądrości Bożej, jest ono
3658 II, 4, (71) | ŚW. TOMASZ Z AKWINU, In duo praecepta
3659 II, 4, (72) | ze Stanów Zjednoczonych z okazji wizyty „ad limina” (
3660 II, 4, | prawdziwej wolności: „ale z drzewa poznania dobra i
3661 II, 4, | nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie
3662 II, 4, | pozostawałaby w sprzeczności z objawieniem Przymierza i
3663 II, 4, | formą alienacji, sprzeczną z Bożą mądrością i z godnością
3664 II, 4, | sprzeczną z Bożą mądrością i z godnością ludzkiej osoby. ~
3665 II, 4, | Zakazując człowiekowi „jedzenia z drzewa poznania dobra i
3666 II, 5, | Tomasz, gdy komentując jeden z wersetów Psalmu 4 pisze: „
3667 II, 5, | Pozwala to też zrozumieć, z jakiego powodu prawo to
3668 II, 5, | św. Tomasz utożsamia je z „zasadą Boskiej mądrości,
3669 II, 5, | zła, którego sam dokonuje z pomocą rozumu, w szczególności
3670 II, 5, | rozumu, w szczególności zaś z pomocą rozumu oświeconego
3671 II, 5, | przez Boga i przymierza z Nim, a zarazem jako rękojmię
3672 II, 5, | 45. Kościół z wdzięcznością przyjmuje
3673 II, 5, | depozyt Objawienia, strzeże go z miłością i otacza religijną
3674 II, 6, | opozycji lub w kontraście z naturą materialną i biologiczną,
3675 II, 6, | winno pozostawać w zgodzie z najważniejszym przykazaniem
3676 II, 6, | moralnego należy zgodnie z tym poglądem traktować jako
3677 II, 6, | moralności jest niezgodna z prawdą o człowieku i o jego
3678 II, 6, | łączącej rozum i wolną wolę z wszystkimi władzami cielesnymi
3679 II, 6, | zmysłowymi. Cała osoba, włącznie z ciałem, zostaje powierzona
3680 II, 6, | wyrazem i obietnicą daru z siebie, zgodnie z mądrym
3681 II, 6, | obietnicą daru z siebie, zgodnie z mądrym zamysłem Stwórcy.
3682 II, 6, | zwykły środek działania, z natury zakłada także potrzebę
3683 II, 6, | cielesnych jest sprzeczna z nauką Pisma Świętego i Tradycji,
3684 II, 6, | znaczenia ciała i czynów z nim związanych (por. 1 Kor
3685 II, 6, | ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani
3686 II, 7, | się w wosku, ale nie znika z pierścienia” 92. ~Właśnie
3687 II, 7, | u samego korzenia każdy z jej wolnych aktów, które
3688 II, 7, | prawdziwą komunię osób i z pomocą łaski Bożej szerzą
3689 II, 7, (93) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3690 II, 7, | poprzez czyny i związane z nimi cnoty. Normy negatywne
3691 II, 7, | przypadku nie da się pogodzić z dobrocią woli osoby działającej,
3692 II, 7, | woli osoby działającej, z jej powołaniem do życia
3693 II, 7, | jej powołaniem do życia z Bogiem i do komunii z bliźnim.
3694 II, 7, | życia z Bogiem i do komunii z bliźnim. Nikogo i nigdy
3695 II, 7, | wspólnej wszystkim ludziom. ~Z drugiej strony fakt, że
3696 II, 7, | okoliczności, których nie można z góry dokładnie przewidzieć;
3697 II, 7, | właściwe — to znaczy zgodne z ludzką godnością. Wreszcie,
3698 II, 7, | osobową godność, żyjąc zgodnie z głęboką prawdą swojego bytu.
3699 II, 7, | człowieka, powiązanych także z jego wymiarem cielesnym,
3700 II, 7, (98) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3701 II, 7, (99) | ŚW. WINCENTY Z LERYNU, Commonitorium primum,
3702 II, 7, (100) | Jana XXIII wypowiedziane z okazji otwarcia Soboru Watykańskiego
3703 II, 8, | prawem, jest ściśle związany z koncepcją sumienia. W tym
3704 II, 8, | jest ono głęboko powiązane z całą sferą psychiki i uczuć
3705 II, 8, | i kulturowego człowieka. Z drugiej strony, z naciskiem
3706 II, 8, | człowieka. Z drugiej strony, z naciskiem podkreśla się
3707 II, 8, | człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego
3708 II, 8, | praktyce na dokonywanie z czystym sumieniem czynów,
3709 II, 8, | pastoralne”, sprzeczne z nauczaniem Magisterium i
3710 II, 9, | jego specyficznym związku z prawem: „gdy poganie, którzy
3711 II, 9, | wyłącznie wobec samej osoby. Z kolei tylko ona sama zna
3712 II, 9, | wewnętrznego dialogu człowieka z samym sobą. W rzeczywistości
3713 II, 9, | jest to dialog człowieka z Bogiem, Twórcą prawa, pierwszym
3714 II, 9, | są zgodne, czy niezgodne z prawem Bożym zapisanym w
3715 II, 9, | zgodności konkretnego zachowania z prawem; formułuje on normę
3716 II, 9, | powinien działać zgodnie z nim. Jeżeli działa wbrew
3717 II, 9, | głosu i osądów wypływają z prawdy o moralnym dobru
3718 II, 9, | przebaczenie, czynić dobro i z pomocą łaski Bożej nieustannie
3719 II, 9, | ujawnia więź łączącą wolność z prawdą. Właśnie dlatego
3720 II, 10, | prawdy i dobra, a sumienie z nawyku do grzechu powoli
3721 II, 10, | prawdę (por. 2 Kor 4, 2). Z drugiej strony tenże Apostoł
3722 II, 10, | Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie
3723 II, 10, | sposób faktycznie niezgodny z obiektywnym porządkiem moralnym,
3724 II, 10, | prawego mamy do czynienia z przyjętą przez człowieka
3725 II, 10, | przypadku sumienia błędnego — z tym, co człowiek subiektywnie
3726 II, 10, | mniemania o dobru moralnym z prawdą „obiektywną”, ukazaną
3727 II, 10, | błędnego108. Zło dokonane z powodu niepokonalnej niewiedzy
3728 II, 10, | godności, gdy jest błędne z winy człowieka, to znaczy „
3729 II, 10, | prawdy i dobra, a sumienie z nawyku do grzechu powoli
3730 II, 10, (108) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, De Veritate, q.
3731 II, 10, | Apostoła, by nie brać wzoru z tego świata, lecz przemieniać
3732 II, 10, | connaturalitas) człowieka z prawdziwym dobrem110. Ta „
3733 II, 10, | i pewną naukę Kościoła. Z woli bowiem Chrystusa Kościół
3734 II, 10, | porządku moralnego, wynikające z samej natury ludzkiej” 111.
3735 II, 10, (110) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3736 II, 11, | niektórych teologów żadne z tych dóbr, z samej swej
3737 II, 11, | teologów żadne z tych dóbr, z samej swej natury cząstkowych,
3738 II, 11, | fundamentalną, wyłączając z tej oceny, całkowicie lub
3739 II, 11, | poprzez które człowiek z wolnej woli cały powierza
3740 II, 11, | miłość” (Ga 5, 6), wypływa z głębi człowieka, z jego „
3741 II, 11, | wypływa z głębi człowieka, z jego „serca” (por. Rz 10,
3742 II, 11, | a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii,
3743 II, 11, | Tendencje te są sprzeczne z nauczaniem samego Pisma
3744 II, 11, | wolności, ściśle powiązany z określonymi czynami. Poprzez
3745 II, 11, | kierunek własnemu życiu i z pomocą łaski Bożej dążyć
3746 II, 11, | kształtuje swoje życie zgodnie z wolą, mądrością i prawem
3747 II, 11, | świadomych wyborów sprzecznych z nią, a dotyczących poważnej
3748 II, 11, | czynów jest równoznaczne z zaprzeczeniem istotnej niepodzielności,
3749 II, 11, | działania człowieka oraz każdej z jego świadomych decyzji.
3750 II, 11, | wyboru określonego czynu z godnością i integralnym
3751 II, 11, | pewnych czynów i zachowań jako z natury złych, nie dopuszczają
3752 II, 11, | która byłaby do przyjęcia z moralnego punktu widzenia —
3753 II, 11, | widzenia — dla „tworzenia” norm z nimi sprzecznych. Gdy w
3754 II, 11, | uwagę pastoralną. Zgodnie z logiką przytoczonych wyżej
3755 II, 11, | fundamentalnej, poprzez którą „z własnej woli cały powierza
3756 II, 12, | którego nie sposób utożsamiać z aktem wyboru ani osiągnąć
3757 II, 12, | jest przyjąć, przynajmniej z psychologicznego punktu
3758 II, 12, | pragnie zachować jedność z Jezusem Chrystusem i Jego
3759 II, 12, | całkowicie więź komunii z Bogiem i nawrócić się do
3760 II, 12, | śmiertelne i powszednie, zgodnie z Tradycją Kościoła. Synod
3761 II, 12, | nadto został popełniony z pełną świadomością i całkowitą
3762 II, 12, | stanowi grzechu śmiertelnego z powodu braku pełnej świadomości
3763 II, 12, | osoby, która go dokonuje. Z drugiej strony jednak „powinno
3764 II, 12, | Mamy bowiem do czynienia z grzechem śmiertelnym także
3765 II, 12, | grzechu śmiertelnym: „Wraz z całą Tradycją Kościoła nazywamy
3766 II, 13, | człowiek powołany do tego, żeby z własnej woli poszukiwał
3767 II, 13, | mówi o tym św. Grzegorz z Nyssy: „Wszystkie istoty
3768 II, 13, | same, ale przechodzą wciąż z jednego stanu do innego,
3769 II, 13, (120) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3770 II, 13, | przez wolność są zgodne z prawdziwym dobrem człowieka
3771 II, 13, | człowieka. Tylko czyn zgodny z dobrem może być drogą wiodącą
3772 II, 13, | zgodność konkretnego działania z dobrem człowieka, rozpoznanym
3773 II, 13, | działania nie współbrzmi z prawdziwym dobrem osoby,
3774 II, 13, (122) | Por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Summa Theologiae,
3775 II, 13, | miłości i szczęśliwości z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem
3776 II, 13, | celowi dzięki swej zgodności z autentycznym dobrem moralnym
3777 II, 13, | dziesięcioleciach nowe — lub przejęte z przeszłości — normy kulturowe
3778 II, 13, | zgodność ludzkich czynów z celami, do których zmierza
3779 II, 13, | zmierza działający podmiot i z wartościami, które on przez
3780 II, 13, | potrzebom dialogu i współpracy z niekatolikami i niewierzącymi,
3781 II, 13, | wynikających zwłaszcza z niewłaściwego rozumienia
3782 II, 13, | znów czerpią inspirację z koncepcji wolności, która
3783 II, 13, | jej obiektywnego związku z prawdą o dobru, ani też
3784 II, 13, | ale byłby nim dwojako: z jednej strony wartości czy
3785 II, 13, | bliźniego, sprawiedliwość itd.), z drugiej zaś strony należałyby
3786 II, 13, | ten sposób czyn sprzeczny z powszechną normą negatywną,
3787 II, 13, | wykluczać wybory sprzeczne z pewnymi szczegółowo zdeterminowanymi
3788 II, 14, | dzięki swemu pokrewieństwu z naukowym sposobem myślenia,
3789 II, 14, | prowadzą do czynów sprzecznych z przykazaniami prawa Bożego
3790 II, 14, | jakiegoś czynu sprzecznego z wiarą lub cnotą. ~
3791 II, 14, | konsekwencje ludzkiego działania. Z pewnością należy przywiązywać
3792 II, 14, | wolny. O ile jest on zgodny z porządkiem rozumu, sprawia,
3793 II, 14, | czynić złe rzeczy, aby z nich wyszły dobre? Potępienie
3794 II, 14, | które są dla niej istotne z punktu widzenia moralnego.
3795 II, 14, | musimy je spełniać jedynie z tą myślą, by podobać się
3796 II, 15, | one radykalnie sprzeczne z dobrem osoby, stworzonej
3797 II, 15, | malum): są złe zawsze i same z siebie, to znaczy ze względu
3798 II, 15, | jak najbardziej sprzeczne z czcią należną Stwórcy” 132. ~
3799 II, 15, (131) | dawniej Kościół uznał jako z natury złe. Któż bowiem
3800 II, 15, | wewnętrznie złych, związanych z praktykami antykoncepcyjnymi,
3801 II, 15, | które akt małżeński zostaje z rozmysłem pozbawiony płodności,
3802 II, 15, | czynić zła, aby wynikło z niego dobro. Innymi słowy,
3803 II, 15, | ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani
3804 II, 15, | nieodwracalnie” złe, same z siebie i same w sobie niezdatne
3805 II, 15, | osoby: „Jeśli czyny są same z siebie grzechami. (vum iam
3806 II, 15, (134) | 40, 528; por. ŚW. TOMASZ Z AKWINU, Quaestiones quodlibetales,
3807 II, 15, | konsekwencji moralnych, jakie z niej wypływają. Uznając
3808 III, 1, | Konfrontacja stanowiska Kościoła z dzisiejszą sytuacją społeczną
3809 III, 1, | świadomości stanowi dzisiaj jeden z wymogów misji Kościoła,
3810 III, 1, | pozytywny: należy mianowicie z wielką miłością pomagać
3811 III, 1, | Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie
3812 III, 1, | każdego dnia wpatruje się z niesłabnącą miłością w Chrystusa,
3813 III, 1, | realizuje poprzez całkowity dar z siebie i powołuje swoich
3814 III, 1, | do nawiązania przyjaźni z Nim, do udziału w życiu
3815 III, 1, | sposób stają się wolni. Więź z prawdą oraz oddawanie czci
3816 III, 1, | miłość, to znaczy przez dar z siebie. Ten, który mówi: „
3817 III, 1, | czym jest wolność: darem z siebie w służbie Bogu i
3818 III, 1, | Bogu i braciom. Zaś komunia z Chrystusem ukrzyżowanym
3819 III, 1, | niewyczerpanym źródłem, z którego Kościół nieustannie
3820 III, 1, | służyć. Komentując werset z Psalmu 100 [99] Służcie
3821 III, 1, | Psalmu 100 [99] Służcie Panu z weselem, św. Augustyn powiada: „
3822 III, 1, | prawdą, zaś Jego powstanie z martwych to najwyższe świadectwo
3823 III, 2, | Rozdział ten stanowi jedną z najpoważniejszych trosk
3824 III, 2, | obce Ewangelii lub nawet z nią sprzeczne. ~Istnieje
3825 III, 2, | moralny: jest źródłem zgodnego z nią życiowego zaangażowania
3826 III, 2, | Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a
3827 III, 2, | nie postępujemy zgodnie z prawdą (...); po tym zaś
3828 III, 2, | i realizuje poprzez dar z samego siebie — aż po całkowity
3829 III, 2, | siebie — aż po całkowity dar z siebie, jaki złożył Jezus,
3830 III, 2, | naśladuje” (Łk 9, 23). Zgodnie z wymogami ewangelicznego
3831 III, 3, | niezaprzeczalnych wymogów wypływających z osobowej godności każdego
3832 III, 3, | Przymierzu spotykamy się z godnymi podziwu świadectwami
3833 III, 3, | por. Ap 13, 7-10). Wielu z nich odmawiało nawet pozorowania
3834 III, 3, | odrzucają każdy czyn sprzeczny z miłością Boga i ze świadectwem
3835 III, 3, | trudności. Jezus napomina nas z największą surowością: „
3836 III, 3, | społeczności. Męczennicy, a wraz z nimi wszyscy święci Kościoła,
3837 III, 3, | chrześcijanin jest wezwany, z pomocą łaski Bożej wypraszanej
3838 III, 4, | a zwłaszcza stanowczość, z jaką broni ona uniwersalnej
3839 III, 4, | jej autentycznej wolności. Z pewnością nie może to polegać
3840 III, 4, | niechże się ta postawa łączy z wyrozumiałością i miłością,
3841 III, 4, | rozmawiając i przestając z ludźmi. Przyszedłszy bowiem
3842 III, 4, | 96. Stanowczość, z jaką Kościół broni uniwersalnych
3843 III, 4, | wymogów, jakie wypływają z osobowej godności człowieka,
3844 III, 4, | rozwojowi. Zwłaszcza przykazania z drugiej tablicy Dekalogu,
3845 III, 5, | którą trzeba przejść, jest z pewnością długa i uciążliwa.
3846 III, 5, | kulturowe”, to znaczy związane z określonymi wizjami człowieka,
3847 III, 5, | postępowania i czynów sprzecznych z osobową godnością każdego
3848 III, 5, | Totalitaryzm rodzi się z negacji obiektywnej prawdy:
3849 III, 5, | nowoczesny totalitaryzm wyrasta z negacji transcendentnej
3850 III, 5, | niewidzialnego i właśnie dlatego z samej swej natury podmiotem
3851 III, 5, | nierozerwalny związek prawdy z wolnością — która wyraża
3852 III, 5, | społeczno-politycznej, jak to wynika z nauki społecznej Kościoła,
3853 III, 5, | teologii moralnej” 156 — oraz z jej prezentacji przykazań,
3854 III, 5, | 5, 4), podnoszenie cen, z wykorzystywaniem niewiedzy
3855 III, 5, | które wiązały politykę z totalitarną wizją świata —
3856 III, 5, | sprzymierzenia się demokracji z relatywizmem etycznym, który
3857 III, 6, | można unikać, ponieważ wraz z przykazaniami Pan daje nam
3858 III, 6, | się uważać za zwolnionego z przestrzegania przykazań;
3859 III, 6, (162) | tekście, zaczerpnięte są z: De natura et gratia, 43,
3860 III, 6, | sakramentach, które wypływają z przebitego boku Odkupiciela (
3861 III, 6, | Jak powiada św. Andrzej z Krety, samo prawo „zostało
3862 III, 6, | oddane jej na służbę, tworząc z nią harmonijną i płodną
3863 III, 6, | wymknąć się łasce, jaka płynie z tego aktu. Przykazanie Boga
3864 III, 6, | to nie sposób zgodzić się z rozumowaniem kogoś, kto
3865 III, 6, | rozumowaniem kogoś, kto z własnej słabości czyni kryterium
3866 III, 6, | przykład sumienia „zadowolonego z samego siebie”, żywiącego
3867 III, 6, | która stara się usunąć z sumienia świadomość własnych
3868 III, 6, | przyjęcie. „Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej
3869 III, 6, | wyraża modlitwa św. Ambrożego z Mediolanu: „Nic nie jest
3870 III, 6, | pamiętaj, że uczyniłeś mnie z prochu. Jakże będę mógł
3871 III, 6, | glina i by moja moc płynęła z Twojego oblicza? Gdy skryjesz
3872 III, 7, | sytuacje społeczne i kulturowe, z jakimi styka się on w dziejach,
3873 III, 7, | która musi być prowadzona „z nową gorliwością, nowymi
3874 III, 7, | gorliwością, nowymi metodami i z zastosowaniem nowych środków
3875 III, 7, | Piotr natomiast, a wraz z nim inni Apostołowie, głosząc
3876 III, 7, | zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu, proponują nowy
3877 III, 7, | i radość życia zgodnego z przykazaniami Bożymi i z
3878 III, 7, | z przykazaniami Bożymi i z ewangelicznymi błogosławieństwami. ~
3879 III, 7, | przez chrzest odradza się „z wody i z Ducha” (J 3, 5).
3880 III, 7, | chrzest odradza się „z wody i z Ducha” (J 3, 5). Jego życie
3881 III, 7, | która wypływa i bierze moc z tego niewyczerpanego źródła
3882 III, 7, | bardziej jest on posłuszny — z pomocą łaski — nowemu prawu
3883 III, 7, | 5, 6), oraz w powiązaniu z dziełem Ducha Świętego możemy
3884 III, 8, | biskupów, aż po ostatniego z wiernych świeckich» ujawnia
3885 III, 8, | zdobywanie, w łączności z Magisterium, coraz głębszego
3886 III, 8, | tego się domagają, zgodnie z zaleceniem apostolskim (
3887 III, 8, | uznanie jej głębokiej więzi z Kościołem, z jego tajemnicą,
3888 III, 8, | głębokiej więzi z Kościołem, z jego tajemnicą, jego życiem
3889 III, 8, | ale także nierozerwalnie z nią związana dziedzina moralności
3890 III, 8, | ze swej natury są zgodne z wymogami wiary i przyczyniają
3891 III, 8, | ukazania w życiu, które zaś są z nimi sprzeczne z powodu
3892 III, 8, | zaś są z nimi sprzeczne z powodu ich wewnętrznego
3893 III, 8, | specyficzne zadanie tych, którzy z mandatu prawomocnych pasterzy
3894 III, 8, | Jednocząc siły we współpracy z hierarchicznym Magisterium,
3895 III, 8, | ścisłą i niezbędną więź z teologią biblijną i dogmatyczną,
3896 III, 8, | pragmatyzmu i pozytywizmu. Z teologicznego punktu widzenia
3897 III, 8, | Pasterze uznali za sprzeczne z prawem Bożym, nie może stanowić
3898 III, 8, | dążyli do prawdziwego dobra i z ufnością szukali pomocy
3899 III, 8, | przedstawicielskiej, to nauka moralna z pewnością nie może zależeć
3900 III, 8, | przekazu, jest sprzeczna z eklezjalną komunią i z prawidłową
3901 III, 8, | sprzeczna z eklezjalną komunią i z prawidłową wizją hierarchicznej
3902 III, 8, | reagować nań w sposób zgodny z ich apostolską misją, to
3903 III, 8, | Odpowiedzialność za wiarę i za zgodne z wiarą życie Ludu Bożego
3904 III, 8, | Pan Jezus wobec młodzieńca z Ewangelii. Odpowiadając
3905 III, 8, | wymogom wiary i żyć zgodnie z Ewangelią (por. Kol 1, 9-
3906 III, 8, | zwłaszcza dzisiaj, jedną z najważniejszych dziedzin,
3907 III, 8, | podstawowe wartości związane z godnością osoby oraz z prawdziwym
3908 III, 8, | związane z godnością osoby oraz z prawdziwym znaczeniem jej
3909 III, 8, | dziele rozeznania. ~Każdy z nas wie, jak doniosła jest
3910 III, 8, | Encykliki, którą dziś przypomina z mocą swego autorytetu Następca
3911 III, 8, | autorytetu Następca Piotra. Każdy z nas jest w stanie dostrzec,
3912 III, 8, | dziele korzystamy wszyscy z pomocy teologów; jednakże
3913 III, 8, | nigdy czuć się zwolnieni z własnych obowiązków. Ich
3914 III, 8, | powołują się na związek z Kościołem. ~
3915 III, 8, | jednak musi zwrócić się z tym pytaniem do Nauczyciela
3916 III, 8, | chrześcijanie zwracają się doń z pytaniem nurtującym ich
3917 III, 8, | ponieważ „możność nasza jest z Boga. On też sprawił, żeśmy
3918 III, 8, | tam wolność. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy
3919 Zak, 1, | byśmy Go spotykali i wraz z Piotrem wyznawali jako „
3920 Zak, 1, | podoba się Bogu i zgodne jest z Jego wolą, stanowi w pewnym
3921 Zak, 1, | Miłosierdzia, które wyzwala z niewoli grzechu i daje moc,
3922 Zak, 1, | Augustyn — ma gdzie żyć i ma z czego żyć. Niech się przybliży,
3923 Zak, 1, | por. Ps 86 [85], 11). Z drugiej strony, ta ewangeliczna
3924 Zak, 1, | przesłaniało związanych z nim wymogów moralnych i
3925 Zak, 1, | Jana za syna i gdy wraz z Chrystusem prosi Ojca o
3926 Zak, 1, | nas wszystkich i każdego z nas, Matką, która wyprasza
3927 Zak, 1, | jakim jest całkowita ofiara z własnego życia. Przez dar
3928 Zak, 1, | własnego życia. Przez dar z samej siebie Maryja uczestniczy
3929 Zak, 1, | J 2, 5). ~Maryja dzieli z nami naszą ludzką kondycję,
3930 Zak, 1, | grzechu, potrafi współczuć z każdą słabością. Rozumie
3931 Zak, 1, | stronie prawdy i dzieli z Kościołem troskę o nieustanne
3932 Zak, 1, | moralnych — zawsze i wszystkim. Z tej samej przyczyny nie
3933 Zak, 1, | miłosierdzie” (Ef 2, 4),~by z własnej woli spełniał dobre
3934 Zak, 1, | spełniał dobre czyny,~które Bóg z góry przygotował (por. Ef
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3934 |