Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 III, | dzieła przepajania duchem Ewangelii rzeczywistości ludzkich
2 III, | Kościoła do przepowiadania Ewangelii i prawo ludzi słuchających
3 IV, | Jezusa Chrystusa, objawioną w Ewangelii. Pisał bowiem: „W ten sposób
4 VI, | uważa, że orędzie społeczne Ewangelii nie powinno być traktowane
5 VI, | Czerpiąc w ciągu wieków moc z Ewangelii, mnisi uprawiali ziemię,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
6 II, | idą czyny i słowa znane z Ewangelii. Poprzez te czyny i słowa
7 II, | zasłużyła sobie na nazwę „Ewangelii miłosierdzia”. ~Z tą chwilą,
8 II, | mesjańskiego, sam rdzeń etosu Ewangelii. Mistrz daje temu wyraz
9 II, | najistotniejszych członów etosu Ewangelii. Chodzi zaś w tym wypadku
10 IV, | Testamentu odzywa się w Ewangelii św. Łukasza swoisty dwugłos
11 IV, | W tym samym rozdziale Ewangelii św. Łukasza czytamy przypowieść
12 VII, | na Nim, na Jego życiu i Ewangelii, na Jego krzyżu i zmartwychwstaniu,
13 VII, | miłosiernej, tak istotne dla Ewangelii i chrześcijaństwa. Przypomnijmy
14 VII, | stanowi mesjańskie orędzie Ewangelii. ~Ów ludzki świat może stawać
15 VII, | przebaczenia, tak istotny dla Ewangelii. Przebaczenie świadczy o
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
16 Wstep, | Chrystus. Istotnie, według Ewangelii św. Jana, Duch Święty został
17 1, | znajdują się w zapisie Ewangelii Janowej. Każde z nich dodaje
18 1, | pobudzał do rozpowszechniania Ewangelii zbawienia, ale znaczy także,
19 1, | odsłania się w zapisie Janowej Ewangelii jakby najgłębsza „logika”
20 1, | je odczytywać w świetle Ewangelii — jak z drugiej strony Nowy
21 1, | wydarzenie i słowa Łukaszowej Ewangelii najbardziej może przybliżają
22 1, | Mt 3, 11; Łk 3, 16). W Ewangelii św. Łukasza to objawienie
23 1, | szczegóły tego kluczowego zapisu Ewangelii Janowej posiadają swoja
24 1, | zaczęło się rozszerzanie Ewangelii wśród narodów przez głoszenie
25 1, | Kor 12, 4; Ga 5, 22). Mocą Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej
26 2, | odejścia” wedle zapisu Ewangelii Janowej. Słowa Listu do
27 2, | swej działalności, według Ewangelii Markowej, to te: „Nawracajcie
28 2, | Jest to sprawiedliwość Ewangelii i Odkupienia, sprawiedliwość
29 3, | natężenie i wymowę w wypowiedzi Ewangelii Janowej: „Słowo stało się
30 3, | teoria i praxis, oparta na Ewangelii, w której człowiek, odkrywając
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
31 I, 20 | się, kierując się światłem Ewangelii, do budowania świata na
32 V, 48 | zbliżać bez pokory setnika z Ewangelii: « Panie, nie jestem godzien,
33 Zak, 59 | eucharystycznej w Janowej Ewangelii, w imieniu całego Kościoła,
34 Zak, 60 | sam co zawsze, zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji. Jest
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
35 Wprow, 2, | pełnił swą misję głoszenia Ewangelii życia całemu światu i wszelkiemu
36 Wprow, 3, (6)| wszystkich Braci w Biskupstwie o „Ewangelii życia” (19 maja 1991): Insegnamenti
37 I, 5, | wysławiania i służenia Ewangelii życia. ~
38 II, 9, | misję, w której głoszenie Ewangelii łączy się z uzdrawianiem
39 II, 9, | swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je” (Mk 8, 35).
40 II, 10, | realizacji wszystkich wymogów Ewangelii życia. Stanie się to możliwe
41 II, 11, | i pełne objawienie całej Ewangelii życia. ~Wczesnym popołudniem
42 III, 1, | aspekt i nieodłączny element Ewangelii, więcej — samo jawi się
43 III, 7, | zrodzonym z tego głoszenia Ewangelii nieustannie rozbrzmiewa
44 III, 7, | Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (2 Kor 9, 16). „Obowiązek
45 III, 7, | udziału wszystkich pracowników Ewangelii — każdego wedle właściwego
46 III, 7, | Dotyczy to także głoszenia Ewangelii życia, stanowiącej integralną
47 III, 7, | stanowiącej integralną część Ewangelii, którą jest Jezus Chrystus.
48 III, 7, | jest Jezus Chrystus. Tej Ewangelii służymy, podtrzymywani przekonaniem,
49 III, 7, | się do obowiązku głoszenia Ewangelii życia, celebrowania jej
50 III, 8, | najistotniejszą treść tej Ewangelii. Jest ona zwiastowaniem
51 III, 8, | wszystkie konsekwencje tej Ewangelii, które tak można ująć: życie
52 III, 8, | blasku pierwotną nowość Ewangelii życia i pomożemy wszystkim
53 III, 8, | niestrudzonymi głosicielami Ewangelii życia, na mocy powierzonego
54 III, 9, | także przez wysławianie Ewangelii życia w pełnym tego słowa
55 III, 9, | ukazywania piękna i wielkości tej Ewangelii. ~W tym celu należy przede
56 III, 9, | 1) wymaga, aby sławienie Ewangelii życia dokonywało się przede
57 III, 9, | uroczystym wysławianiem Ewangelii życia, ponieważ głoszą ją
58 III, 10 | uczynków?” (Jk 2, 14): służyć Ewangelii życia~
59 III, 10, | miłości nakazuje służyć Ewangelii życia także poprzez różne
60 III, 10, | kulturowe narodów. ~Służba Ewangelii życia jest zatem dziedziną
61 III, 11, | wysławiania i służenia Ewangelii życia. Jest to zadanie przede
62 III, 11, | spełnia swoją misję głoszenia Ewangelii życia przede wszystkim przez
63 III, 11, | przekształca się w służbę Ewangelii życia, której wyrazem jest
64 III, 11, | politycznym. Tak więc służba Ewangelii życia polega również na
65 III, 12, | działania z czystych wód Ewangelii, winni angażować się w służbę
66 III, 13, | 1 J 1, 4). Objawienie Ewangelii życia zostaje nam udzielone
67 III, 13, | gdybyśmy nie głosili tej Ewangelii innym, ale zachowali ją
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
68 Wprow, 0, | wiarę i przekazywać prawdę Ewangelii tym, którzy jeszcze jej
69 IV, 1, | chrześcijańsk—34 i przygotowanie do Ewangelii35. Ponieważ «filozofia pożąda
70 IV, 2, | świeckości świata z radykalizmem Ewangelii, dzięki czemu uniknął nienaturalnej
71 V, 2, | między nimi a głoszeniem Ewangelii86. ~
72 VI, 1, | samego początku głoszenia Ewangelii. Polecenie pozostawione
73 VII, 1, (106)| Encyklice, komentując słowa Ewangelii św. Jana: "'poznacie prawdę,
74 VII, 2, | tekstów biblijnych, zwłaszcza Ewangelii, z pewnością nie polega
75 VII, 2, (111)| o historycznej prawdzie Ewangelii (21 kwietnia 1964): AAS
76 Zak, 0, | na Chrystusa zawierzając Ewangelii. ~
77 Zak, 0, | jakie rzuca jej prawda Ewangelii, nic nie traci ze swej autonomii,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
78 I, | wskazania, ażeby z dziedzictwa Ewangelii wydobywać „rzeczy nowe i
79 I, | Rodzaju, a w szczególności w Ewangelii i pismach Apostolskich.
80 II, | zwłaszcza z samego orędzia „ewangelii pracy”, stwarzając zrąb
81 V, | wielkiej, chociaż dyskretnej ewangelii pracy, jaką znajdujemy w
82 V, | swymi korzeniami tkwi w „ewangelii pracy”. ~ ~
83 V, | który duchowość zbudowana na Ewangelii wnika dogłębnie. Praca każda —
84 V, | Ducha Świętego i słowem Ewangelii. ~Na tym kończę moje rozważania,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
85 I, 1 | św. Jan na początku swej Ewangelii: „Słowo stało się ciałem
86 I, 6 | że szkodzi ona sprawie Ewangelii, że przynosi z sobą dalsze
87 III, 4 | które zostały zapisane w Ewangelii św. Mateusza (por. Mt 25,
88 IV, 1 | wypowiedział w Prologu swej Ewangelii św. Jan: Słowo „Wszystkim
89 IV, 2 | do jej ludzkiego wyrazu w Ewangelii, w Tradycji, w Teologii.
90 IV, 3 | wierność dla Słowa, dla Ewangelii swojego Mistrza przez posługę
91 IV, 3 | autentycznego życia w duchu Ewangelii, życia prawdziwie chrześcijańskiego.
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
92 I, 1, | w pierwszych rozdziałach Ewangelii według św. Łukasza i według
93 I, 2, | Przymierza. Jest to początek Ewangelii, czyli dobrej, radosnej
94 I, 3, | 20. Jest w Ewangelii św. Łukasza taki moment,
95 I, 3, | szczególnie wymowny jest zapis Ewangelii Janowej, który ukazuje nam
96 I, 3, | moja?»” (J 2, 3-4). Wedle Ewangelii św. Jana owa „godzina” oznacza
97 I, 3, | że w powyższym zapisie Ewangelii Janowej znajdujemy jakby
98 I, 3, | 23. Jeżeli zapis Ewangelii Janowej o Kanie Galilejskiej
99 I, 3, | jeszcze zapis tej samej Ewangelii, który owo Maryjne macierzyństwo
100 III, 1, | jeszcze wyraźniej zaś w Ewangelii Janowej (por. 2, 1-12; 19,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
101 Wprow, 0, | Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!” (2 Kor 9, 16). W imieniu
102 I, 1, | posłanego przez Boga. ~W Ewangelii świętego Jana uniwersalizm
103 I, 1, | Nie może on nie głosić Ewangelii, czyli pełni prawdy, jakby
104 I, 5, | Pawłem: „Nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą
105 II, 4, | głoszenie Chrystusa i Jego Ewangelii, zakładanie i rozwijanie
106 III, 1, | ujęciu ukazuje, że głoszenie Ewangelii musi być dopełnione przez
107 III, 1, | wiary w przemieniającą moc Ewangelii i do głoszenia tego, co
108 III, 1, | tak dobrze ukazuje w swej Ewangelii, mianowicie otwarcia się
109 III, 1, | 78). Cały misyjny sens Ewangelii Janowej znajduje swój wyraz
110 III, 2, | otwartością”33. ~Gdy głosiciele Ewangelii wyruszają z Jerozolimy,
111 III, 2, | nie sprzeciwiały się one Ewangelii. ~
112 III, 2, | stanowią przykład inkulturacji Ewangelii. ~Pod wpływem Ducha Świętego
113 III, 3, | gromadzenie ludu na słuchanie Ewangelii w braterskiej komunii, na
114 III, 3, | przeznaczeni do głoszenia Ewangelii. I tak wspólnota chrześcijańska
115 III, 4, | zadanie przygotowania do Ewangelii47 i nie: może nie mieć odniesienia
116 IV, 0, | od stałej misji niesienia Ewangelii ludziom — milionom mężczyzn
117 IV, 1, | zaznaczający się wpływ Ewangelii i wartości ewangelicznych
118 IV, 2, | promieniują świadectwem dawanym Ewangelii w swym środowisku i czują
119 IV, 2, | dalekie od Chrystusa i od Jego Ewangelii. W tym wypadku zachodzi
120 IV, 2, | doznała jeszcze wpływów Ewangelii54. Różni się ona od innych
121 IV, 2, | czy niedostatku głoszenia Ewangelii i obecności Kościoła. Charakteryzuje
122 IV, 2, | głoszenia Chrystusa i Jego Ewangelii, budowania Kościoła lokalnego,
123 IV, 4, | jeszcze objęte przepowiadaniem Ewangelii i nie posiadają Kościoła
124 IV, 4, | należy rozjaśnić światłem Ewangelii. ~Trzeba ponadto przypomnieć
125 IV, 4, | obowiązku dawania świadectwa Ewangelii. ~
126 IV, 6, | które pozostały poza wpływem Ewangelii. Wszyscy wierzący w Chrystusa
127 V, 1, | stanowi świadectwo dawane Ewangelii, o ile jest oznaką poświęcania
128 V, 1, | poszczególnych narodów i są znakiem Ewangelii również w wierności swojej
129 V, 2, | swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo
130 V, 3, | przylgnięcie do Chrystusa i do Jego Ewangelii poprzez wiarę. Nawrócenie
131 V, 4, | świętej sprawie głoszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu i
132 V, 7, | znające Chrystusa i Jego Ewangelii, a ogromna ich większość
133 VI, 0, | misjonarzy do głoszenia Ewangelii na całym świecie, chociażby
134 VI, 0, | wspólną misję przepowiadania Ewangelii i życia wedle jej wskazań. «
135 VI, 1, | szerokości geograficzne Ewangelii i nauczania apostolskiego,
136 VI, 1, | oświadcza: „Troska o głoszenie Ewangelii w całym świecie należy do
137 VI, 2, | zostali powołani jako słudzy Ewangelii” 130. Misjonarze winni zawsze
138 VI, 3, | gotowym do głoszenia wszędzie Ewangelii” 135. Wszyscy kapłani winni
139 VI, 3, | być posłani do głoszenia Ewangelii poza granicami swego kraju.
140 VI, 5, | wprost „stałą misją niesienia Ewangelii ludziom, milionom mężczyzn
141 VII, 0, | odpowiedzialności za rozszerzenie Ewangelii, podjęli swoją cząstką w
142 VII, 2, | sedno współpracy: głoszenie Ewangelii wymaga głosicieli, żniwo
143 VII, 2, | poświęceni na całe życie dziełu Ewangelii, gotowi iść na cały świat
144 VII, 8 | przygotowuje nową wiosnę Ewangelii ~
145 VII, 8, | dotarło jeszcze przepowiadanie Ewangelii i rozległe tereny, na których
146 VIII, 1 | nam odwagę do głoszenia Ewangelii Należy wnikać w tajemnicze
147 VIII, 2, | które czyni go wolnym dla Ewangelii, w oderwaniu od osób i dóbr
148 VIII, 2, | Wszystko zaś czynię dla Ewangelii” (1 Kor 9, 22-23). ~Właśnie
149 VIII, 4, | i komunikacji, głoszenie Ewangelii dotarło w krótkim czasie
150 VIII, 4, | wyśle Dwunastu na głoszenie Ewangelii, poucza ich, wskazując im
151 Zak, 0, | dziś możliwość niesienia Ewangelii, świadectwem i słowem, do
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
152 I, | wkład w dzieło głoszenia Ewangelii wśród tych ludów, oraz w
153 II, | powszechnej czci jako zwiastun Ewangelii i Nauczyciel „od Boga i
154 III | III~Zwiastunowie Ewangelii~
155 III, | pielgrzymowania w służbie Ewangelii wśród ludów, które pod wieloma
156 III, | Czyniąc to, głosiciele Ewangelii i nauczyciele ludów, słowiańskich
157 III, | im zapłacić za głoszenie Ewangelii, za misjonarski trud, za
158 IV, | najświętszej sprawie przepowiadania Ewangelii wszelkiemu stworzeniu” 18. ~
159 VI, | inkulturacji” – wcielenia Ewangelii w rodzime kultury – oraz
160 VII, | składowych. O dwóch głosicielach Ewangelii można powiedzieć, że charakteryzowało
161 VIII, | ziemie słowiańskie światło Ewangelii, Dobrą Nowinę o zbawieniu,
162 VIII, | wszystkich świętych zwiastunów Ewangelii w Europie, którzy silni
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
163 II, | wyjaśniania ich w świetle Ewangelii” 10; równie głęboką w Kościele
164 IV, | wyraźnie Chrystus Pan w Ewangelii, zwracając uwagę wszystkich
165 VI, | czy niezgodności z nauką Ewangelii o człowieku i jego powołaniu
166 VII, | ponieważ czerpią natchnienie z Ewangelii Jezusa Chrystusa. Możemy
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
167 Wprow, 0, | dar z siebie dla sprawy Ewangelii.~Chrystus wzywa wszystkich
168 Wprow, 0, | które utrudniają głoszenie Ewangelii Zbawienia przez Krzyż Jezusa,
169 Wprow, 0, | dzisiaj. Wiecznie młoda moc Ewangelii wzywa ich, aby ze szczerym
170 Wprow, 0, | w perspektywie głoszenia Ewangelii ludziom wszystkich narodów
171 Wprow, 0, | poza wolnością głoszenia Ewangelii. Sprawuje bowiem swoją władzę
172 I, 1, | najświętszej sprawie przepowiadania Ewangelii wszelkiemu stworzeniu” 5.~ ~
173 I, 2, | ten świat zwrócił się do Ewangelii i w ten sposób zyskał zbawienie
174 I, 3, | parze z jej wiernością wobec Ewangelii. Mówiąc o osobach, które
175 I, 3, | się samemu sobie w świetle Ewangelii i wielkiej Tradycji. Dobrze
176 I, 4, | usiłują wieść życie w duchu Ewangelii. Im mocniejszą więzią będą
177 I, 5, | skupionej wokół rozdziału 17 Ewangelii św. Jana i ofiarowała je
178 II, 2, | współpracy wypływa z samej Ewangelii. Dlatego powiedziałem, przypominając
179 II, 11, | dotyczącego moralnych zasad Ewangelii i ich zastosowania.~
180 II, 12, | gorliwie dróg wierności Ewangelii. Te wszystkie spotkania
181 II, 13, | i pokój, wcielać zasady Ewangelii w życiu społecznym, uobecniać
182 II, 13, | czerpie natchnienie z samej Ewangelii, nie jest nigdy dla chrześcijan
183 II, 13, | ściśle związana z głoszeniem Ewangelii i z nadejściem Królestwa
184 III, 1, | takie jest zresztą prawo Ewangelii?~ ~
185 III, 5, | wobec niego. W czwartej Ewangelii znajdujemy potwierdzenie
186 III, 5, | Chrystusa. Całą tę lekcję Ewangelii trzeba odczytywać wciąż
187 III, 7, | Adhortacji apostolskiej Ewangelii nuntiandi: „Ponieważ jesteśmy
188 III, 7, | Ponieważ jesteśmy głosicielami Ewangelii, dlatego powinniśmy wobec
189 III, 7, | stanowi podział dla głoszenia Ewangelii. Chrześcijańska Wspólnota,
190 Adh, 0, | modlitwie, którą według czwartej Ewangelii wypowiedział w chwili, gdy
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
191 Wprow, 1, | Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii. Zawsze żywa pozostaje w
192 Wprow, 1, | i wyjaśniać je w świetle Ewangelii, tak aby mógł w sposób dostosowany
193 Wprow, 1, | nie znają Chrystusa i Jego Ewangelii, a nawet nie znają samego
194 Wprow, 1, | własnej winy, nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła
195 Wprow, 1, | traktuje jako przygotowanie do Ewangelii i jako dane im przez Tego,
196 Wprow, 2, | postępować teraz «w sposób godny Ewangelii» (Flp 1, 27). Poprzez sakramenty
197 I, 1, | przytoczona w 19. rozdziale Ewangelii św. Mateusza, daje nam sposobność
198 I, 2, | przez bogatego młodzieńca z Ewangelii, a bardziej jeszcze nad
199 I, 4, | paralelnymi fragmentami Ewangelii Marka i Łukasza wynika,
200 I, 4, | Prawa i ich wypełnienie w Ewangelii; jest żywą i wieczną więzią
201 I, 5, | całego orędzia moralnego Ewangelii, a zwłaszcza w kontekście
202 I, 5, | jak dalece młodzieniec z Ewangelii pojął głęboki i trudny sens
203 I, 5, | niebieski” (Mt 5, 48). W Ewangelii św. Łukasza Jezus uściśla
204 I, 7, | W tym samym rozdziale Ewangelii Mateusza (19, 3-10) Jezus
205 I, 8, | wypełnić misję głoszenia Ewangelii i wskazywania „drogi” Pańskiej (
206 I, 8, | Obarczeni misją głoszenia Ewangelii, Apostołowie od początku
207 I, 8, | chrześcijanie słyszą „żywy głos Ewangelii” 40, wiernie wyrażający
208 II, 1, | pytaniu, które młodzieniec z Ewangelii postawił Jezusowi: „Nauczycielu,
209 II, 5, | interpretowania prawa Bożego w świetle Ewangelii. Przyjmuje ponadto w darze
210 II, 9, | czyny ludzkie według mojej Ewangelii” (Rz 2, 16). ~Osąd sumienia
211 II, 11, | swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je” (Mk 8, 35). ~
212 III, 2, | okazują się często obce Ewangelii lub nawet z nią sprzeczne. ~
213 III, 7, | to znaczy do głoszenia Ewangelii zawsze nowej i zawsze niosącej
214 III, 8, | miejsce zajmuje głoszenie Ewangelii. Biskupi są zwiastunami
215 III, 8, | Jezus wobec młodzieńca z Ewangelii. Odpowiadając na jego pytanie: „
|