Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | bogactwo sformułowanych w niej fundamentalnych zasad, dotyczących
2 Wprow, | Kościoła starali się czerpać z niej natchnienie dla swego zaangażowania
3 I, | gospodarczo-społecznej. Dzięki niej staje się możliwe przeżywanie
4 I, | że „rzeczy nowe” mogą w niej odnaleźć swoją przestrzeń
5 I, | społecznej i politycznej. Mówi o niej wielokrotnie Leon XIII,
6 II, | klas bowiem, jeśli się z niej wykluczy gwałty i nienawiść
7 II, | trzeba uznać, że zawarte w niej profetyczne orędzie nie
8 II, | więc odrzucić wiodącą do niej logikę oraz samą koncepcję,
9 III, | utrudniają korzystanie z niej, ale nie mogą jej zniszczyć.
10 III, | korzyść, pozostając jednak do niej przywiązany. Porządek społeczny
11 IV, | panować nad ziemią i czyni z niej swe mieszkanie. W ten sposób
12 IV, | każdej z nich obowiązuje w niej prawo do wolności oraz obowiązek
13 IV, | obowiązek odpowiedzialnego z niej korzystania. Trzeba tu jednak
14 IV, | dziedzinie spoczywają na niej wobec przyszłych pokoleń.~
15 IV, | prywatnej i wynikającej z niej odpowiedzialności za środki
16 V, | człowieka, który wyraża w niej swój zmysł twórczy, inteligencję,
17 VI, | prawdziwą tożsamość i właśnie z niej wyrasta nauka społeczna
18 VI, | ofiarowanej przez Boga. Dzięki niej i współpracy ludzkiej wolności
19 VI, | starają się znaleźć dla niej historyczną formę i zastosowanie.~
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
20 III, | wypadkach potężniejsze od niej, ale także głębsze. Już
21 III, | to jednak miłość jest od niej „większa”. Jest większa
22 III, (4) | szczególna miłość. Można o niej powiedzieć, że jest całkowicie
23 V, | jest w miłości, wyrasta z niej niejako i ku niej zmierza.
24 V, | wyrasta z niej niejako i ku niej zmierza. W męce i śmierci
25 V, | do Bogarodzicy, mówią o Niej jako o Matce Ukrzyżowanego
26 V, | krzyża swojego Syna. Mówią o Niej wreszcie jako o Tej, która
27 V, | Maryi. I nie przestaje ona w Niej i przez Nią nadal się objawiać
28 VI, | pomniejsza znaczenia porządku na niej budowanego, wskazuje tylko
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
29 1, | jego korzeni.~I spocznie w niej Duch Pański, ~duch mądrości
30 2, | z sobą i przyjąć ich do niej”20. ~
31 2, | Ducha wiecznego”, który z niej „czerpie” moc zbawczego „
32 2, | mocy ofiary krzyżowej; w niej bowiem „krew Chrystusa oczyszcza
33 3, | Świętego jest to, co się w Niej poczęto. Porodzi Syna, któremu
34 3, | Łk 1, 38), poczyna się w Niej w sposób dziewiczy człowiek:
35 3, | 3, 6; 1 Pt 1, 24) — a w niej z wszelkim „ciałem”, z całym
36 3, | ciało Maryi, stwarzając w Niej początek Bożego macierzyństwa,
37 3, | Sobór, a Kościół widzi w niej szczególnie mocne i decydujące
38 3, | rzeczywistości sakramentalnej. W niej Chrystus, który odszedł
39 3, | Zmartwychwstania jest Eucharystia. W niej bowiem urzeczywistnia się
40 3, | bardziej widoczny, lecz stale o niej stanowi. To wszystko zaś
41 3, | naczelnym stawiają modlitwę i w niej szukają odnowy życia duchowego.
42 3, | odkrywają oni modlitwę, a w, niej objawia się Duch, który „
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
43 Wpr, 3 | Ostatniej Wieczerzy i po niej. Ustanowienie Eucharystii
44 Wpr, 4 | wspólnotą chrześcijan, która w niej uczestniczy.~Ukrzyżowan,
45 Wpr, 7 | miejsce Eucharystii. Dzięki niej Kościół żyje. Karmi się
46 Wpr, 10 | radością wszystkich biorących w niej udział. Można by dalej wymieniać
47 I, 11 | umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej
48 I, 11 | niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni. Wten sposób każdy
49 I, 11 | sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć ikorzystać
50 I, 12 | odkupieńczą ofiarą izbliża się do niej nie tylko przez pełne wiary
51 I, 18 | jest antycypacją Raju – w niej « otrzymujemy zadatek przyszłej
52 II, 23 | tym wszystkim, którzy w niej [Eucharystii] uczestniczą (...)
53 III, 31 | życie prezbitera jest w niej zakorzenione ».64 Jasne
54 IV, 34 | komunii duchowej... Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni
55 IV, 35 | Eucharystii i z prawdziwym w niej uczestnictwem. Stąd też
56 IV, 37 | oznacza to, iż wynika z niej nieustanna potrzeba nawrócenia,
57 Zak, 60 | tajemnicy eucharystycznej i ku niej się kierować jako do szczytu.
58 Zak, 61 | jednak Eucharystię i wobec niej możemy wgłębi serca usłyszeć,
59 Zak, 62 | jaką posiada Eucharystia. W Niej dostrzegamy świat odnowiony
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
60 I, 5, | wciągnięci w tę walkę: wszyscy w niej uczestniczymy i stąd nie
61 I, 5, | przez nią ukształtowane i z niej czerpie moc. Nic bardziej
62 II, 10, | istoty życia. Oderwać się od niej znaczy skazać samego siebie
63 III, 1, | wolnej osoby i domaga się od niej, by ją przyjęła, chroniła
64 III, 4, | Bogiem lub zapominając o niej, sądzi, że sam jest dla
65 III, 4, | się śmierci i nie dąży do niej, choć z uzasadnionych przyczyn
66 III, 4, | władzę, nieuchronnie czyni z niej narzędzie niesprawiedliwości
67 III, 4, | i jakby unicestwia się w niej, to przede wszystkim prośba
68 III, 5, | można przeceniać, czyniąc z niej namiastkę moralności lub „
69 III, 7, | struktur, które mają być dla niej oparciem i narzędziem promocji. ~ ~
70 III, 8, | godność osoby. Tak mówi o niej św. Grzegorz z Nyssy: „Człowiek,
71 III, 10, | Nikt jednak nie może się od niej uchylić, zwłaszcza jeśli
72 III, 11, | osobistą i rodzinną: chwali w niej Boga i dziękuje Mu za dar
73 Zak, 1, | ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował,
74 Zak, 3, | pewność, że Bóg jest blisko Niej i wspomaga Ją swą troskliwą
75 Zak, 3, | wytrwałego~świadczenia o niej,~aby mogli budować,~wraz
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
76 Wprow, 0, | samego. Bez odniesienia do niej każdy zdany jest na samowolę
77 Wprow, 0, | kto żywi w sercu miłość do niej, mógł wejść na właściwą
78 Wprow, 0, | mu ją osiągnąć, znaleźć w niej ukojenie dla swych trosk
79 I, 1, | z sobą i przyjąć ich do niej. Ten plan objawienia urzeczywistnia
80 I, 2, | pewności prawdy i postanawia w niej żyćzatem ~Z pomocą rozumowi,
81 II, 2, | powszechność zawartej w niej prawdy. Jakież wyzwanie
82 III, 1, | nawiązania rozmowy i rozpocząć od niej głoszenie kerygmatu. «Mężowie
83 III, 1, | szukania prawdy i trwania przy niej, gdy się ją odnajdzie»25. ~
84 III, 2, | jego życia, dochodzi do niej nie tylko drogą rozumowania,
85 IV, 1, | mowy na Areopagu pozwala w niej dostrzec liczne aluzje do
86 IV, 1, | platońską, aby oprzeć na niej swoje argumenty i odpowiedzi.
87 IV, 1, | starała się wyraźnie od niej odróżniać. Historia pokazuje,
88 IV, 3, | wiary i stanowiącego dla niej alternatywęć ~
89 IV, 3, | poszukiwania prawdy dla niej samej, za jedyny cel swoich
90 IV, 3, | wiarą a rozumem, można w niej odkryć cenne zalążki myśli,
91 V, 1, | ku prawdzie i będzie do niej dążyć w sposób, który poddaje
92 V, 1, | niezbędne środki, aby do niej dotrzeć. Jest oczywiste,
93 VI, 1, | jakąś kulturę, zależy od niej i na nią oddziałuje. Człowiek
94 VI, 1, | pozbawiać jej właściwych dla niej treści ani narzucać jej
95 VI, 1, | aby mogły zaczerpnąć z niej inspirację ni prawdy. To ~
96 VI, 2, | teologii ani że odgrywa wobec niej rolę wyłącznie funkcjonalną.
97 VI, 2, | refleksją i nie rezygnuje z niej. Potwierdzenie tego przekonania
98 VII, 1, | tej tradycji i znajdować w niej inspirację, z pewnością
99 VII, 1, | myśli od tego, co może w niej być błędne lub chybione.
100 VII, 1, | rozpoznać prawdę lub błąd w niej zawarte, niezależb — przynajmniej
101 VII, 2, | Trójcy Jedynego. Dostęp do niej otwiera refleksja nad tajemnicą
102 VII, 2, | historii zbawienia i dla niej. Prawda ta zostaje w pełni
103 VII, 2, | punktem wyjścia jest dla niej sam akt istnienia, co umożliwia
104 Zak, 0, | łatwo możemy dostrzec w niej bogactwo służące postępowi
105 Zak, 0, | więź z teologią. Znajdzie w niej nie przemyślenia jednego
106 Zak, 0, | będą wrażliwi na dobro w niej zawarte. Dzięki temu będą
107 Zak, 0, | rozumienia wiary»132. Widzieli w Niej wierny wizerunek prawdziwej
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
108 Bless | tylko człowiek jest do niej zdolny i tylko człowiek
109 I, | nowo domagającym się, by o niej myśleć i świadczyć. Coraz
110 I, | posłannictwem. Jeżeli na niej pragnę skoncentrować niniejsze
111 II, | nad ziemią dokonuje się w niej i poprzez nią. W ten sposób
112 II, | ludzkiej w podstawowym dla niej wymiarze podmiotu, czyli
113 II, | wartość pracy i prawa, jakie z niej wynikają, w szczególności
114 III, | wartościowania i stanowienia o niej na gruncie podmiotowych
115 IV, | jest ona wówczas, gdy są w niej w pełni respektowane obiektywne
116 V, | personae, zatem uczestniczy w niej cały człowiek, uczestniczy
117 V, | ziemię ze wszystkim, co w niej jest, oraz żeby, uznając
118 V, | trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po
119 V, | Rz 5, 19). Zawiera się w niej także wyniesienie Chrystusa,
120 V, | wszechstronnie — ale nigdy bez niej. ~Czy to nowe dobro — owoc
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
121 I, 4 | twórcza, nie wyraża się w niej prawda, miłość i wdzięczność
122 II, 1 | Eucharystię, znajdując w niej „źródło życia i świętości” (
123 II, 1 | Jego tajemnicą, czerpie z niej bez wytchnienia i stale
124 II, 4 | swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa. I dlatego
125 II, 5 | Bóg, najbardziej się do niej przybliżył — i równocześnie
126 II, 5 | uczestniczyć, musimy skupić w niej wszystkie nasze siły, jest
127 II, 6 | Nawrócenie zaś, które z niej ma wziąć początek — wiemy
128 II, 6 | sposób odnoszenia się do niej. Ten sposób dzisiaj zdaje
129 III, 1 | mocą tej miłości, jaka z niej promieniuje. Na tle narastających
130 III, 1 | swej matki i rodząc się z niej, jest z tej właśnie racji
131 III, 3 | stosunku do przyrody, odrywa od niej. Człowiek zdaje się często
132 IV, 1 | działalności. Jednoczy się w niej Kościół z Duchem Jezusa
133 IV, 1 | Tajemnicy, odnajdując w niej najpotrzebniejsze światła
134 IV, 3 | Sprawując ją i zarazem w niej uczestnicząc, jednoczymy
135 IV, 3 | wszystkiego, co ją stanowi, co w niej się wyraża i dokonuje. Zaprawdę,
136 IV, 4 | i zakonnice. Muszą wedle niej kształtować swoje życie
137 IV, 5 | bogatą naukę mariologiczną w niej zawartą60. Skoro zaś Paweł
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
138 Wprow, 0, | wiarę. Jeżeli wznoszą oni ku Niej oczy na różnych miejscach
139 I, 1, | Chrystusa. ~Zwiastun mówi do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś
140 I, 1, | ludzką, z człowieczeństwem, w Niej właśnie się urzeczywistnia
141 I, 2, | Temu, który przemawiał do Niej słowami swego zwiastuna,
142 I, 2, | Maryi anioł, odnosiło się da Niej samej: „Oto poczniesz i
143 I, 2, | się „Matką Pana”. Miała w Niej dokonać się Boska tajemnica
144 I, 2, | ile wedle planu Bożego od Niej to zależało — spełnienie
145 I, 2, | słów. Na co dzień jest przy Niej Syn, któremu nadała imię
146 I, 2, | Boży”, o którym mówił do Niej anioł. ~W ciągu lat ukrytego
147 I, 2, | ofiarniczego wyniszczenia żertwa z Niej narodzona”. W ten sposób
148 I, 2, | przez wiarę stawała się w niej obecna w wymiarach całego
149 I, 3, | najszczególniejszy odnosi się właśnie do Niej. Czyż Maryja nie jest pierwszą
150 I, 3, | wypełniają je”? Czyż nie do Niej odnosi się nade wszystko
151 I, 3, | ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował,
152 I, 3, | która ostatecznie dojrzała w Niej u stóp Krzyża, poprzez uczestnictwo
153 I, 3, | Ją „niewiastą” i mówi do Niej: „Niewiasto, oto syn Twój”.
154 I, 3, | kiedy to Syn Boży przyjął z Niej naturę ludzką, aby przez
155 II, 1, | potwierdzenie. Anioł mówił wtedy do Niej: „poczniesz i porodzisz
156 II, 2, | świadomi, że znajdą w Niej potężną pomoc. Kościoły,
157 II, 3, | pozdrowiła przybywającą do niej młodą krewną z Nazaretu,
158 II, 3, | Chrystusa. Jest świadoma, że w Niej wypełnia się obietnica,
159 II, 3, | potomstwu na wieki”: a więc w Niej jako Matce Chrystusa skupia
160 II, 3, | ludzkości i wszechświata. To ku Niej Kościół, którego jest Matką
161 III, 1, | które w odniesieniu do Niej Kościół wyznaje i głosi100
162 III, 2, | z Maryją i stara się do Niej upodobnić: „naśladując Matkę
163 III, 2, | spoglądając na Maryję, odkrywa w Niej sekret godnego przeżywania
164 Zak, 0, (147)| z sobą i przyjąć ich do niej”.
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
165 I, 3, | ludzie i w różny sposób do niej należą lub są jej przyporządkowani,
166 I, 5, | człowieka wszech czasów: do niej wszyscy ludzie zostali powołani
167 IV, 4, | jednoczy ludzkość i czyni z niej, jak to się określa, „światową
168 V, 2, | do okoliczności. Działa w niej Duch, wprowadzając komunii
169 V, 3, | wspólnoty kościelnej znalazł w niej życie pozbawione zapału
170 V, 9, | się szczerze uczyni dla niej i zgodnie z nią, nigdy nie
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
171 I, | myślą o naszej epoce, aby w niej właśnie odsłoniły się w
172 VII, | chrześcijańska w Czechach, a z niej z kolei rozwinąć i utrwalić
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
173 I, | jej głos, wiążąc zawarte w niej orędzie oraz jego możliwe
174 III, | jest hołdem dla zawartego w niej nauczania. ~
175 V, (65) | nieprawość albo też czerpie z niej korzyści; tego, kto mógłby
176 VI, | postępowaniem człowieka, wynika z niej jako konsekwencja „zaangażowanie
177 VI, | technicznej i właściwego z niej korzystania; konieczność
178 VI, | międzynarodowej i wypływających z niej poważnych szkód. Nierzadkie
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
179 I, 2, | wezwanie do jedności i w niej odnajdują swoją pełnię.
180 I, 4, | tę całość przenikać i z niej wyrastać jak owoc ze zdrowego
181 I, 5, | ekumenicznego, gdy jednoczą się w niej bracia, między którymi nie
182 I, 5, | wiarą. Gromadzimy się na niej w imię Chrystusa, który
183 I, 5, | się z modlitwą, a wręcz w niej kulminują. Bardzo upowszechniła
184 I, 5, | prowadzenie należących do niej Kościołów „do widzialnej
185 I, 5, | odczytywać, aby czerpać z niej natchnienie i nadzieję.~
186 I, 6, | dążenia do jedności, to w niej też zakorzenia się i z niej
187 I, 6, | niej też zakorzenia się i z niej czerpie moc to wszystko,
188 I, 7, | poznana, należy mocno przy niej trwać osobistym przyświadczeniem”57~~~~~~
189 II, 2, | katolicki nie może się od niej uchylić72. Chrześcijanie
190 II, 8, | właśnie rzeczywistości i do niej musimy się odwoływać.~Kontakt
191 III, 3, | bogactw łaski, aby dzięki niej koinonia stawała się coraz
192 III, 5, | zawsze na niego patrzeć. W niej też zrozumiała staje się
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
193 Wprow, 1, | ludzkości, ale raczej jest dla niej bodźcem, by podjąć najboleśniejsze
194 II, 1, | Biskupstwie, pragnę sformułować w niej niezbędne zasady rozeznawania
195 II, 1, | Nauczyciel: światło i moc w niej zawarte zdolne są rozstrzygnąć
196 II, 2, | wolności, że czyni się z niej absolut, który ma być źródłem
197 II, 2, | szukania prawdy i trwania przy niej, gdy się ją odnajdzie58.
198 II, 6, | którą należy afirmować dla niej samej, rozum jest w stanie
199 II, 6, | zawsze należy afirmować dla niej samej: podczas gdy zabójstwo
200 II, 6, | prawdziwej miłości, jedynie na niej bowiem może on znaleźć prawdziwego
201 II, 7, | miarą kultury i to dzięki niej człowiek nie staje się więźniem
202 II, 10, | musi szukać prawdy i według niej sądzić. Jak powiada apostoł
203 II, 10, | drogą dojść do prawdy i w niej trwać. ~III.~Wybór podstawowy
204 II, 11, | Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na
205 II, 13, | szczęśliwości i drogę do niej: „jeśli chcesz osiągnąć
206 II, 14, | uwzględnia dobra, które są dla niej istotne z punktu widzenia
207 II, 15, | konsekwencji moralnych, jakie z niej wypływają. Uznając i głosząc
208 III, 1, | godności osoby: rozbrzmiewa w niej głos pierwotnego powołania,
209 III, 3, | zbrukać ani działać wbrew niej, nawet w dobrej intencji
210 III, 4, | poza prawdą lub przeciw niej, należy uznać, że kategoryczna —
211 III, 5, | oparta na prawdzie i w niej otwierająca się na autentyczną
212 Zak, 1, | zrozumienia głębszej prawdy o niej, ponieważ naśladowanie Chrystusa
213 Zak, 1, | wydarzenia nie zawsze dla Niej zrozumiałe (por. Łk 2, 19),
|