Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | dzięki którym zachowała ona aktualność oraz siłę oddziaływania,
2 I, | nowe”, którym zawdzięcza ona swój tytuł, w bardzo ciemnych
3 II, | zauważamy, że ukazuje ona w istocie rzeczy konsekwencje
4 III, | pewnym sensie zrodziła się ona z modlitwy i z pewnością
5 IV, | przeznaczenia dóbr ziemi. Ona to przez samą swą urodzajność
6 IV, | woli, tak jakby nie miała ona własnego kształtu i wcześniejszego,
7 IV, | dla którego została mu ona dana, ale również człowiek
8 IV, | życia. Istotnie bowiem jest ona święta: jest miejscem, w
9 IV, | społeczeństw zachodnich. Występuje ona w sferze konsumpcji, gdy
10 V, | koncepcję osoby ludzkiej. Wymaga ona spełnienia koniecznych warunków,
11 V, | politycznej. Przeciwnie, zakłada ona poczucie bezpieczeństwa
12 V, | wydaje się, jakoby istniała ona jedynie jako wytwórca i
13 VI, | wynika z faktu, że jest ona Dokumentem Urzędu Nauczycielskiego,
14 VI, | ewangelizacji: jako taka głosi ona Boga i tajemnicę zbawienia
15 VI, | doświadczalnym. Sytuuje się ona w miejscu spotkania życia
16 VI, | encyklika Rerum novarum, stoi ona niejako na progu nowego
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
17 III, | należy, to, że nie może ona nienawidzić i pragnąć zła
18 III, | tajemnica wybrania Ukształtowana ona w sposób szczególny dzieje
19 III, (4) | że w tej postaci stanowi ona jakąś wewnętrzną konieczność:
20 III, (4) | swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę
21 IV, | roztrwoniwszy majątek. Wyraża się ona jeszcze pełniej ową radością,
22 IV, | naśladowcy. Nie przestała ona nigdy objawiać się w ich
23 V, | miłosierdziu tak, jak została ona do końca objawiona w dziejach
24 V, | zmartwychwstaniu Chrystusa jest ona nową historycznie, a równocześnie
25 V, | 11). Nikt też tak jak Ona — Maryja — nie przyjął sercem
26 V, | udziałem Maryi. I nie przestaje ona w Niej i przez Nią nadal
27 VII, | prostoty i prawdy. Jest ona podobna do tej prostoty
28 VII, | samej sprawiedliwości. Musi ona w każdym zasięgu międzyludzkich
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
29 Wstep, | Kościoła4. W ten sposób została ona zaczerpnięta z głębi dziedzictwa
30 1, | Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza
31 1, | przenika Jego serce. Kształtuje ona od podstaw Jego „Ja”, pobudza
32 1, | Z tego powodu czuje się ona naprawdę ściśle złączona
33 2, | tym wszystkim, wśród czego ona żyje; świat, będący widownią
34 2, | gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz 2,
35 2, | religii utrzymując, że stanowi ona o podstawowej „alienacji”
36 2, | oczyszczeniu sumień”, jakiego ona dokonuje. Jest to bowiem
37 2, | sumienia” (por. Hbr 9, 14). Ona więc niejako otwiera Duchowi
38 2, | poczucia grzechu”40. Idzie ona w parze z „utratą poczucia
39 3, | miłością macierzyńską”. Jest Ona „z racji swoich szczególnych
40 3, | eschatologiczną nośność, ma ona nadać pełne znaczenie obchodowi
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
41 Wpr, 2 | według tradycji została ona odprawiona po raz pierwszy
42 Wpr, 8 | wiejskiego kościoła, jest ona wciąż poniekąd sprawowana
43 I, 11 | się Eucharystia. Zawiera ona niezatarty zapis męki i
44 I, 20 | dziejowej wędrówce daje ona impuls i zasiewa żywe ziarno
45 I, 20 | Wieczerzy Pańskiej, jeśli jest ona sprawowana w sytuacji podziału
46 II, 22(41) | chrześcijańskiej, jeżeli nie jest ona zakorzeniona w celebracji
47 III, 26 | także Eucharystia. Jest ona również święta, co więcej,
48 III, 30 | Pańskiego, wyznają, że oznacza ona życie w łączności z Chrystusem
49 III, 33 | chrześcijańskiej, jeżeli nie jest ona zakorzeniona w celebracji
50 IV, 37 | oczywiście on sam, gdyż dotyczy ona sumienia. Jednak wprzypadkach
51 IV, 38 | szczególny, ponieważ jest ona « jak wypełnienie życia
52 IV, 41 | które sprawiają, że ma ona fundamentalne znaczenie
53 IV, 41 | komunii: jak pisałem, jest ona « miejscem uprzywilejowanym,
54 V, 47 | by harmonijnie wyrażała ona nową treść Paschy. ~
55 V, 51 | wszystkich, a ponieważ jest ona dziedzictwem całego Kościoła,
56 V, 52 | powierzonej nam tajemnicy: jest ona zbyt wielka, ażeby ktoś
57 VI, 53 | Wiadomo jednak, że była Ona obecna wśród Apostołów,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
58 Wprow, 3, | poważnych zagrożeń — pozostała ona zawsze „sanktuarium życia” 9,
59 I, 1, | uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i
60 I, 2, | kultury śmierci”. Szerzy się ona wskutek oddziaływania silnych
61 I, 2, | się błędny pogląd, że jest ona wyrazem wymogów „terapeutycznych”:
62 II, 8, | odczuł działanie łaski; ona usłyszała w porządku natury,
63 II, 8, | ze względu na tajemnicę; ona usłyszała nadchodzącą Maryję,
64 III, 3, | niesprawiedliwego! Jest ona słaba i bezbronna do tego
65 III, 3, | łonie. Ale czasem to właśnie ona, matka, podejmuje decyzję
66 III, 3, | cennymi dowodami. Ukazała ona, że od pierwszej chwili
67 III, 3, | logiczny wniosek, że także ona jest objęta Bożym przykazaniem: „
68 III, 5, | większości, jakakolwiek by ona była. W ten sposób każdy
69 III, 5, | środek” na niemoralność. Jest ona zasadniczo „porządkiem”
70 III, 5, | wraz z wartościami, które ona wyraża i popiera: do wartości
71 III, 5, | porządek duchowy i wywodzi się ona od Boga. Jeśli więc sprawujący
72 III, 5, | to eutanazji, gdy zostaje ona dokonana na w pełni świadome
73 III, 8, | niezwykłej nowości: ponieważ jest ona tożsama z Jezusem, który
74 III, 8, | treść tej Ewangelii. Jest ona zwiastowaniem Boga żywego
75 III, 9, | kontemplacji107. Rodzi się ona z wiary w Boga życia, który
76 III, 10, | dostrzegamy, że stwarza ona cenne możliwości konkretnej
77 III, 12, | odpowiedzialnego rodzicielstwa. Wymaga ona, zgodnie ze swym prawdziwym
78 III, 13, | bez wątpienia odnosi się ona do wszystkich. ~Dlatego
79 Zak, 0, | Maryja, Dziewica-Matka. Jest Ona zatem bardzo ściśle i osobiście
80 Zak, 0, | tak jak Kościół, którego Ona jest wzorem. Jest Matką
81 Zak, 1, | Kościół odnajduje w Maryi. To Ona jest ową niewiastą pełną
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
82 Wprow, 0, | odpowiedzi na nie: jawi się ona zatem jako jedno z najwznioślejszych
83 Wprow, 0, | w wielu formach ukazuje ona, że pragnienie prawdy stanowi
84 Wprow, 0, | założenia, że objawia się ona w równej mierze w różnych
85 Wprow, 0, | i do form, w których się ona wyraża, z drugiej zaś woli
86 I, 1, | czas i historię. Została ona oczywiście obwieszczona
87 II, 1, | gałęziami będzie przebywał. Ona zasłoni go przed żarem i
88 III, 2, (28) | rozumnej natury. Wypływa ona z głębokiego dążenia człowieka
89 IV, 1, | warunkiem, że doprowadzi ona do ostatecznego celu, to
90 IV, 1, | zdoła wyjaśnić, jak poznaje ona i określa samą siebie ta,
91 IV, 2, | Jakub. Podobnie też jest ona różna od wiary, jako że
92 IV, 3, | samej filozofii. Straciła ona status uniwersalnej mądrości
93 V, 1, | gwarancji, że pozostanie ona skierowana ku prawdzie i
94 V, 1, | każdy filozof, gdyż jest ona oparciem dla recta ratio,
95 V, 1, | prawda, choć wyraża się ona w formach, które noszą znamię
96 V, 1, (72) | katolicki wyznaje, iż jest ona cnotą nadprzyrodzoną, dzięki
97 VI, 1, | polega na tym, iż pozwala ona rozpoznać zarówno w różnych
98 VI, 2, | filozofów nowożytnych. Nie głosi ona słusznej autonomii refleksji
99 VI, 2, | grzechu, tak jak jawi się ona w świetle wiary, która pomaga
100 VI, 2, | przekształcenia, jakie musi ona przejść. ~W tym właśnie
101 VII, 1, | prawdziwą, jeśli odpowiada ona wymogom danej epoki i spełnia
102 VII, 1, | widzimy, jak przeniknęła ona do wielu różnych kultur,
103 VII, 2, (109)| Christi domaga się wiary, ona bowiem właściwie wprowadza
104 Zak, 0, | gdyż dzięki temu mogła ona otworzyć nowe horyzonty,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
105 I, | w których odsłania nam ona całe bogactwo i równocześnie
106 I, | bardzo wymowna. Wskazuje ona na to, że kwestię społeczną
107 II, | i przyjmując, że stanowi ona — czasem bardzo absorbujący —
108 II, | zmieniają faktu, że jest ona drogą, na której człowiek
109 III, | Powyższa zasada, jak została ona wówczas przypomniana i jak
110 III, | krajach świata. Różni się ona równocześnie od programu
111 III, | rozumiana tak, aby mogła ona stanowić społeczne przeciwieństwo
112 IV, | czyli obowiązkiem, to jest ona równocześnie źródłem uprawnień
113 IV, | bezpośrednia — ale pozostaje ona odpowiedzialnością merytoryczną:
114 IV, | oczyma. Prawidłowa zaś jest ona wówczas, gdy są w niej w
115 V, | człowieka to znaczenie, jakie ma ona w oczach Boga, i poprzez
116 V, | i poprzez które wchodzi ona w dzieło zbawienia jako
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
117 I, 5 | fali życia Kościoła. Jest ona potężniejsza od symptomów
118 I, 6 | wyrażają pogląd, że szkodzi ona sprawie Ewangelii, że przynosi
119 I, 6 | wszystkiemu co słuszne — nie może ona jednak oznaczać gubienia
120 II, 2 | Człowieku-Chrystusie zostaje ona nawiązana na nowo (por.
121 II, 2 | zniszczeniu, tym samym została ona wyniesiona również w nas
122 II, 3 | 16). A nade wszystko jest Ona większa od grzechu, od słabości,
123 II, 5 | wszystkie nasze siły, jest ona bowiem jakby bardziej jeszcze
124 II, 5 | świadczy o tym, że jest ona w tej epoce bardziej potrzebna
125 III, 1 | całego, równocześnie jest ona na nim skoncentrowana w
126 III, 5 | we współczesnym świecie. Ona także właśnie leży u samych
127 IV, 2 | metod, to jednak nie może ona odbiegać od zasadniczej
128 IV, 3 | wszystko w Eucharystii49. Jest ona ośrodkiem i szczytem całego
129 IV, 5 | Chciał też Duch Święty, ażeby Ona sama, po Wniebowstąpieniu
130 IV, 5 | nam, że nikt inny tak jak Ona nie potrafi nas wprowadzić
131 IV, 5 | Dziewicy z Nazaret, gdy Ona wypowiedziała swoje „fiat”.
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
132 Wprow, 0, | wieczne” (J 3, 16). Oznacza ona błogosławioną chwilę, w
133 I, 1, | Watykański II, „zarysowuje się Ona (...) proroczo już w obietnicy
134 I, 1, (19) | I, 3: S. Ch. 80, 85: „To Ona, bowiem, jest tą, która
135 I, 1, (19) | siebie i bez zmiany, to Ona, która Ciebie zrodziła,
136 I, 1, | tajemnicy Chrystusa jest Ona obecna już „przed założeniem
137 I, 1, | Równocześnie pozostaje Ona doskonale otwarta w stronę
138 I, 1, | Bogurodzicy przez to, że została Ona odkupiona „w sposób wznioślejszy” 24.
139 I, 1, | zaistnienia na ziemi, należy Ona do Chrystusa, ma udział
140 I, 2, | się posiadać to, co mówi ona na końcu: „Błogosławiona
141 I, 2, | świadomą tajemnicy. Jest Ona pierwszą z tych „prostaczków”,
142 I, 2, | jako „łaski pełna” była Ona odwiecznie obecna w tajemnicy
143 I, 2, | tajemnicę Chrystusa także Ona jest obecna wśród ludzi.
144 I, 3, | tejże samej wierze odnalazła Ona i przyjęła ów inny wymiar
145 I, 3, | duchowi posłannictwo Syna, Ona sama jako Matka otwierała
146 I, 3, | i jakby z tej racji, że Ona była tam obecna. Wydaje
147 I, 3, | już nie mają”). Posiada ona jednak znaczenie symboliczne:
148 I, 3, | Chrystusa i Matką ludzi: jest Ona bowiem „złączona z wszystkimi
149 II, 1, | najważniejsze treści wiary” 58. Jest Ona — pośród wszystkich wierzących —
150 II, 1, | że był On Synem Maryi, a Ona Jego Matką. A jako taka,
151 II, 1, | Jezusa przez Maryję. Była Ona dla ówczesnego Kościoła
152 II, 1, | wielorakie środki wyrazu. Posiada ona też wieloraki zasięg działania:
153 II, 2, | świetlanym wzorem. Ponieważ zaś Ona „przyświeca Ludowi Bożemu
154 II, 3, | 30]; 35 [34]; 55 [54]). Ona zaprawdę głosi przyjście
155 III, 1, | Człowieka-Jezusa Chrystusa. Jeśli Ona sama pierwsza doznała na
156 III, 1, | rzeczywistością Świętych obcowania, Ona sama bowiem jest już „wzięta
157 III, 2, | Równocześnie bowiem „współdziała Ona swą macierzyńską miłością
158 III, 3, | poprzez dzieje ludzkości. Ona też w sposób szczególny
159 III, 3, | Boga i Matkę ludzi, aby Ona, która modlitwami swymi
160 Zak, 0, | zadziwienia wiary stoi Maryja. Ona, Święta Matka Odkupiciela,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
161 Wprow, 0, | skłania mnie fakt, że stanowi ona pierwszą posługę, jaką Kościół
162 Wprow, 0, | działalność misyjna, że ma ona tylko jeden cel: służenie
163 I, 4, | Ducha Świętego; pozwala ona, by każdy przy swej dobrowolnej
164 I, 5, | się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla
165 II, 1, | końca świata, ale staje się ona bliska i zaczyna się urzeczywistniać.
166 II, 5, | całej ludzkości, o ile żyje ona „wartościami ewangelicznymi”
167 III, 1, | wspólnot chrześcijańskich. Jest ona owocem dynamicznego impulsu
168 III, 3, | sprawowaniu Eucharystii zdaje ona sobie sprawę, że Duch wybrał
169 IV, 2, | wpływów Ewangelii54. Różni się ona od innych form działalności
170 IV, 2, | wynika z faktu, że jest ona skierowana do niechrześcijan.
171 IV, 4, | różne kręgi, w których się ona dokonuje, tak aby mieć rzeczywisty
172 V, 4, | spełnioną, dopóki nie doprowadzi ona do zbudowania Kościoła partykularnego,
173 VI, 7, | Wschodnich” 160. Dlatego „ma się ona zatroszczyć o misjonarzy
174 VII, 4, | masowym zjawiskiem. Jest ona faktem pozytywnym, jeśli
175 VII, 5, | zawężony, tak jakby była ona głównie pomocą dla ubogich,
176 Zak, 0, | niego Matką i wzorem: jest Ona wzorem macierzyńskiej miłości,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
177 VII, | ewangelizację Słowian. ~Objęła ona w różnym stopniu poszczególne
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
178 II, | ile dlatego, że wypływa ona z tej samej troski Kościoła,
179 V, | solidarność. Nie jest więc ona tylko nieokreślonym współczuciem
180 VI, | siebie rozwiązań: stanowi ona kategorii niezależną. Nie
181 VI, | Tradycję Kościoła. Odnosi się ona do życia każdego chrześcijanina,
182 VI, | Równocześnie jednak wymaga ona gotowości do ponoszenia
183 VII, | por. Rdz 1, 31), gdyż jest ona obrazem Stwórcy, jest poddana
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
184 Wprow, 0, | ranami, jakie niestety zadaje ona do dzisiaj. Wiecznie młoda
185 I, 5, | doskonałej komunii. Jest ona „nader skutecznym środkiem
186 I, 5, | swych uczniów, aby dawała ona świadectwo Jego posłannictwu
187 I, 5, | w ten sposób stanie się ona w pełni częścią rzeczywistości
188 II, 8, | pierwszym tysiącleciu. Staje się ona poniekąd wzorcem. Sobór „
189 II, 10, | choć przez długi czas była ona przyczyną podziału między
190 II, 11, | Pańskiego, wyznają, że oznacza ona życie w łączności z Chrystusem
191 II, 13, | pokoju. Rozumieją, że jest ona ściśle związana z głoszeniem
192 III, 3, | stwierdzam natomiast, że jest ona już doskonała w tym, co
193 III, 5, | ponownie przestudiowała ona kwestię powszechnej posługi
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
194 Wprow, 2, | prawdziwy kryzys, gdyż stwarza ona niezwykle poważne trudności,
195 I, 5, | zniknęła także słabość? Gdyby ona zniknęła, żylibyśmy na ziemi
196 I, 8, | Tym niemniej, potwierdza ona jedynie trwałą ważność Objawienia
197 II, 3, | oczywiście nie zamierzała ona nigdy przeciwstawiać ludzkiej
198 II, 5, | miłość (Ga 5, 6). Poucza ona od wewnątrz o tym, co należy
199 II, 6, | wartości moralnych, dopóki ona nie ukształtuje go według
200 II, 7, | właściwym sobie porządku, musi ona czynić dobro i unikać zła,
201 II, 7, | właśnie ludzka natura: to ona jest miarą kultury i to
202 II, 9, | samej osoby. Z kolei tylko ona sama zna własną odpowiedź
203 II, 13, | też faktu, że określa się ona poprzez decyzje dotyczące
204 II, 15, | osoby” — dobru, jakim jest ona sama i jej doskonałość.
205 III, 2, | por. J 14, 6). Prowadzi ona do aktu zaufania i zawierzenia
206 III, 4, | stanowczość, z jaką broni ona uniwersalnej i wieczystej
207 III, 4, | nie ukrywając, że wymaga ona radykalizmu i doskonałości” 149. ~
208 III, 4, | że w swej istocie jest ona promieniowaniem odwiecznej
209 III, 8, | natury dąży do zrozumienia, ona bowiem objawia człowiekowi
210 III, 8, | poznawania prawdy, stanowi ona zaproszenie do wejścia w
211 Zak, 1, | wiary, której zawdzięcza ona swój głęboko ludzki charakter
212 Zak, 1, | u stóp Krzyża przyjmuje Ona Jana za syna i gdy wraz
|