Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | zapalić świateł. Pragnę tu upamiętnić encyklikę Leona
2 I, | wypowiedzieć się Papież.~Przychodzi tu na myśl pierwsza refleksja
3 I, | samych robotników19. Można tu łatwo dostrzec rację, dla
4 I, | właśnie dlatego, że chodzi tu o naturalne prawo istoty
5 I, | co więcej, nie wahał się tu mówić o „sprawiedliwości
6 I, | jego znaczenie pragnę je tu przypomnieć. Chodzi o prawo
7 I, | przyjaźnią”; Pius XI używa tu niemniej znamiennego określenia: „
8 I, | powrócić; tak wymienione tu punkty, jak zresztą wiele
9 II, | uprzemysłowionych.~Trzeba tu podkreślić dwie rzeczy:
10 II, | potępiony w Rerum novarum. Mamy tu na myśli walkę klas. Papież
11 II, | respektujący wartości osoby. Trzeba tu przypomnieć różnorodną działalność,
12 II, | społecznych. Przypomnijmy tu w szczególności Naród żydowski,
13 III, | 22. Na tle opisanej tu sytuacji w świecie, która
14 IV, | ją właśnie poprzez pracę. Tu leży początek własności
15 IV, | niej korzystania. Trzeba tu jednak podkreślić specyficzne
16 IV, | 35. Otwierają się tu wielkie i bogate możliwości
17 IV, | Dlatego pilnie potrzebna jest tu wielka praca na polu wychowania
18 IV, | środowiska naturalnego należy tu przypomnieć bardziej jeszcze
19 IV, | znaczy być osobą. Chodzi tu o rodzinę opartą na małżeństwie,
20 IV, | może trafniejsze byłoby tu wyrażenie „ekonomia przedsiębiorczości”, „
21 V, | gospodarczej i kierowanie nim; tu jednak główna odpowiedzialność
22 V, | potrzebom ludzkim. Należy tu pomyśleć o sytuacji uchodźców,
23 V, | godności jego osoby. Należy tu zaznaczyć, że dzięki Bogu,
24 VI, | zbawieniu wiecznym. Nie chodzi tu o człowieka „abstrakcyjnego”,
25 VI, | wymiaru teologicznego. Trzeba tu podkreślić, że odnosi się
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
26 III, | tekstów biblijnych można tu przytoczyć początek epoki
27 III, | współczucie (por. Iz 63, 9). I tu właśnie zakorzenia się ufność
28 III, (4) | hesed” i rahamim. Hanan jest tu pojęciem szerszym, oznacza
29 IV, | starotestamentalna tradycja. Dochodzą tu do głosu owe treści znaczeniowe,
30 IV, | dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę”! Mierzy siebie
31 V, | jest to równocześnie, tu, na Kalwarii, Przymierze
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
32 1, | zewnątrz”, z wysokości, tu pochodzi „a wnętrza”, z
33 1, | Krzyż. ~„Niesie” — znaczy tu przede wszystkim „objawia”.
34 2, | w Księdze Rodzaju, jest tu jednoznaczne. Stworzyć —
35 2, | Tomasz z Akwinu, że chodzi tu o grzech „nieodpuszczalny
36 Zakon, (72)| Należy tu przypomnieć ważna Adhortację
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
37 Wpr, 10 | eucharystycznej. Do tego dochodzą też tu iówdzie, w różnych środowiskach
38 Wpr, 10 | jej głoszenia. Stąd też, tu i ówdzie, pojawiają się
39 I, 15 | staje się obecny ».22 Jest tu po raz kolejny przypomniane
40 I, 16 | J 6, 53). Nie chodzi tu pokarm w sensie metaforycznym: «
41 I, 20(34) | nagie. Nie oddawaj mu czci tu, w świątyni, suknem z jedwabiu,
42 IV, 34 | Kościół pielgrzymujący tu na ziemi jest wezwany do
43 IV, 34 | szczytu wszelkich dóbr: to tu znajduje swój kres wszelkie
44 IV, 34 | ludzkie pragnienie, ponieważ tu otrzymujemy Boga i Bóg wchodzi
45 V, 49 | sprawowanego wydarzenia. Tu bierze swój początek droga
46 Zak, 62 | powtórnym przyjściem Chrystusa. Tu na ziemi Eucharystia stanowi
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
47 Wprow, 0, | obfitości” (J 10, 10). Ma tu w rzeczywistości na myśli
48 I, 1, | bliźniego. Mimo woli przychodzą tu na myśl współczesne tendencje,
49 I, 2, | ludobójstwo. ~Jakże nie wspomnieć tu o przemocy wymierzonej przeciw
50 I, 2, | również prawdą, że stoimy tu wobec rzeczywistości bardziej
51 I, 2, | w związku ze zgłaszanymi tu i ówdzie propozycjami, by
52 I, 2, | zasadę solidarności, stoimy tu w rzeczywistości wobec obiektywnego „
53 I, 2, | Aby właściwie ująć opisaną tu sytuację, trzeba nie tylko
54 I, 2, | interpretowania wymienionych tu przestępstw przeciw życiu
55 I, 3, | niczyjemu panowaniu. Trzeba tu wspomnieć także o pewnym
56 I, 3, | powołania i godności. ~Trzeba tu zwrócić uwagę na jeszcze
57 I, 3, | demokratycznymi. W rzeczywistości mamy tu jednak do czynienia jedynie
58 I, 4, | Raz jeszcze możemy się tu odwołać do historii zabójstwa
59 I, 4, | i hedonizmu. Ujawnia się tu także niezmienna prawdziwość
60 I, 4, | z sobą dziecko. ~Opisana tu materialistyczna wizja prowadzi
61 I, 4, | osobami. Szkodę ponoszą tu przede wszystkim kobiety,
62 I, 4, | w głębi sumienia. Chodzi tu przede wszystkim o sumienie
63 I, 4, | Ale w pewnym sensie chodzi tu też o „sumienie” społeczeństwa:
64 I, 5, | próby legalizacji eutanazji tu i ówdzie zakończone powodzeniem,
65 I, 5, | głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie i długie
66 II, 5, | przymiotnik nie oznacza tu tylko wymiaru ponadczasowego.
67 II, 8, | jednak do głosu dochodzi tu przeświadczenie, że życie
68 II, 10, | cielesnym. Przykazanie zostaje tu przedstawione jako droga
69 II, 10, | Pwt 30, 15-16). Chodzi tu nie tylko o ziemię Kanaan
70 III, 3, | jeśli się uzna, że chodzi tu o zabójstwo, a zwłaszcza
71 III, 3, | Liście do Rodzin, „stajemy tu wobec olbrzymiego zagrożenia
72 III, 3, | osobą ludzką?” 58. ~Chodzi tu zresztą o sprawę tak wielką
73 III, 3, | tym świadczy już cytowane tu Didache62. Atenagoras, jeden
74 III, 4, | absurdalne i nieludzkie. Stajemy tu w obliczu jednego z najbardziej
75 III, 4, | Zdumiewającą aktualność mają tu słowa św. Augustyna: „Nigdy
76 III, 4, | powinien umrzeć. Pojawia się tu znów pokusa z Edenu: stać
77 III, 5, | prawnego, jak gdyby chodziło tu o prawa, które państwo —
78 III, 5, | gdyż jest przekonany, że „tu się okazuje wytrwałość i
79 III, 5, | przemyślenia sprawy. W omawianej tu sytuacji, jeśli nie byłoby
80 III, 5, | radykalnie naruszona. Chodzi tu zatem o prawo podstawowe,
81 III, 9, | roku liturgicznego. Należy tu zwłaszcza wymienić Sakramenty,
82 III, 11, | przekazywania miłości” 117. Mowa tu o miłości samego Boga, którego
83 III, 12, | powiedzieć, że postulowana tu odnowa kultury wymaga od
84 III, 12, | Szczególny wkład powinny tu wnieść także Uniwersytety,
85 Zak, 2, | misji Kościoła. ~Maryja i tu oświeca Wspólnotę Wierzących:
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
86 Wprow, 0, | jednym słowem kryją się tu różne znaczenia. Na wstępie
87 Wprow, 0, | obecny. Wystarczy przytoczyć tu jako przykład zasady niesprzeczności,
88 Wprow, 0, | prawdy i dobra; chodzi tu także o pewne podstawowe
89 Wprow, 0, | dziedzictwo ludzkości. Mamy tu do czynienia jak gdyby z
90 Wprow, 0, | sprowadzone do rangi opinii. Mamy tu do czynienia jakby z ruchem
91 I, 2, | osobę. Rozum i wola wyrażają tu w najwyższym stopniu swą
92 I, 2, | został mu ukazany. ~Zostajemy tu niejako odesłani do sakramentalnego
93 I, 2, | wolnością a prawdą osiąga tu swój szczyt, dzięki czemu
94 II, 1, | szczególnego zamysłu słyszymy tu znowu głos Egiptu i Mezopotamii
95 II, 1, | Opatrzności. Znamienne są tu słowa z Księgi Przysłów: «
96 II, 2, | Jakież wyzwanie zostaje tu rzucone naszemu rozumowi
97 III, 1, | obiektywnym stanie rzeczy. Tu właśnie znajduje się motywacja
98 III, 1, | aby zmusić nas26. Trzeba tu jeszcze dodać, że pierwszą
99 III, 2, | filozoficzne. Szuka się tu raczej prawdy o samej osobie:
100 III, 2, | razu jednak przychodzi mi tu na myśl świadectwo męczenników.
101 IV, 1, | Raz jeszcze zostaje tu potwierdzona podstawowa
102 V, 1, | filozoficznych. Wystarczy tu przypomnieć tytułem przykładu
103 V, 2, | przyczyny tej postawy. Należy tu przede wszystkim wymienić
104 VI, 1, | wykonania. Nie zamierzam tu wskazywać teologom konkretnych
105 VI, 1, | cel. Jako przykład można tu podać naturalne poznanie
106 VI, 1, | zapominać, że niezbędne jest tu pośrednictwo refleksji typowo
107 VI, 1, | pierwszych wieków. ~Myślę tu przede wszystkim o krajach
108 VI, 2, | Objawieniu. Przykładem może tu być zagadnienie zła i cierpienia,
109 VII, 1, | przedmiotu poznania. Dochodzimy tu zatem do drugiego postulatu:
110 VII, 1, | doskonalić. Wszystko, co tu powiedzieliśmy, dotyczy
111 VII, 1, | określonego postępowania decyduje tu głosowanie większoś— sposób105.
112 VII, 1, | się wzbogaciły. Wystarczy tu wymienić logikę, filozofię
113 VII, 2, | Otóż sens ten przybiera tu postać prawdy o Bogu, przez
114 VII, 2, | i ostateczną. Nasuwa się tu oczywiście pytanie, w jaki
115 VII, 2, | postępowania należy uznać tu i teraz za słuszny. Powstała
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
116 I, | innych kontynentów. Przemawia tu, zwłaszcza po zakończeniu
117 III, | pierwszoplanową (wchodzi tu w grę także perspektywa
118 III, | odkrywa się jakąś zależność — tu jest to zależność od Dawcy
119 III, | pokolenie ludzi pracy. Chodzi tu oczywiście o różne rodzaje
120 IV, | instancje, które zostały tu określone jako pośredni
121 IV, | kwalifikacjami. Wchodzą tu w grę liczne problemy natury
122 IV, | Nie ukrywając, że chodzi tu o zadanie złożone i trudne,
123 IV, | osoby. Trzeba przypomnieć tu raz jeszcze podstawową zasadę:
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
124 I, 4(3) | Tu wypada wymienić ważniejsze
125 II, 5 | mowa o religii, to chodzi tu naprzód o religię jako zjawisko
126 III, 4 | pewnością ta sprawa. Nie chodzi tu tylko o abstrakcyjną odpowiedź
127 III, 4 | społeczeństw — a chodzi tu właśnie o społeczeństwo
128 III, 4 | zasada solidarności musi tu być natchnieniem dla skutecznego
129 III, 5 | pracy Kościoła. Nie prosimy tu o żaden przywilej, ale o
130 IV, 2 | sobą w parze. A kiedy mowa tu na pierwszym miejscu o kapłanach,
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
131 Wprow, 0, | znaczeniu historii zbawienia Tu otwiera się ta rozległa
132 I, 3, | Janowego widać, że chodzi tu o pośrednictwo macierzyńskie.
133 III, 1, | W taki sposób Ta, która tu na ziemi „utrzymała wiernie
134 III, 2, | powrócić przy innej okazji. Tu pragnę tylko podkreślić,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
135 IV, 0, | soborowego Dekretu; chodzi tu o podstawową działalność
136 V, 4, | stawał się misyjny. Chodzi tu o ogromną i długą pracę
137 V, 5, | misyjnego oddziaływania. Chodzi tu o grupy chrześcijan na szczeblu
138 V, 6, | długiego czasu: nie chodzi tu o dostosowanie czysto zewnętrzne,
139 V, 6, (92)| Język«, o jakim tu mowa, należy brać nie tyle
140 V, 7, | wzbogacić każdego. Nie może tu być żadnej rezygnacji ani
141 VI, 2, | wspólnego dobra, wzbudza tu, sercach jednostek powołania
142 VI, 5, | nowożytnych. Jakże nie wspomnieć tu ich ważnego wkładu w pracę
143 VII, 3, | wielkodusznie do dyspozycji. Pragnę tu podziękować tym wszystkim,
144 VIII, 2, | Flp 2, 5-8). ~Została tu przedstawiona tajemnica
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
145 VII, | ośrodki życia klasztornego i tu szczególnie rozwinął się
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
146 II, | społeczny. Termin „rozwój” jest tu zaczerpnięty ze słownik
147 II, | rozwoju. Nowość ujawnia się tu w jednym zdaniu, które czytamy
148 III, | wielkiego zacofania. ~Trzeba tu jeszcze włączyć różnice
149 III, (34) | et Pax”, Que has hecho de tu hermano sin techo? - La
150 III, | związku z tym nasuwa się jakże tu stosowna myśl z Encykliki
151 III, | mniej rozwiniętymi. Chodzi tu o zagadnienie zadłużenia
152 III, | swój dokument38. ~Nie można tu pominąć milczeniem ścisłego
153 III, | nawet jeśli czasem działano tu nieroztropnie, a w pewnych
154 III, | przodującą rolę. ~Należy tu stwierdzić — i nie wydaje
155 III, | dodać, że osąd moralny jest tu jeszcze surowszy. Jak wiadomo,
156 III, | kilka lat temu, a które tu pragnę jeszcze raz powtórzyć: „
157 III, | utrudniający rozwój. Warto tu zaznaczyć, że w strefie
158 III, | własnego egoizmu. ~Dochodzi tu jeszcze, jako znak poszanowania
159 III, | demagogicznych koncepcji. Chodzi tu o tak zwaną dzisiaj troskę
160 III, | zasługującym na to miano. ~Wnoszą tu swój niemały wkład wielkie
161 IV, | uprawianie ogrodu”; ma tu być wypełniane w ramach
162 IV, | wspomniano, wskazana jest tu „hierarchia wartości” —
163 V, | podkreśliliśmy, wchodzą tu w grę motywy polityczne.
164 V, | wobec bliźniego. Przychodzi tu na myśl nawiązanie do „drugiej
165 VI, | a zwłaszcza tej, którą tu wspominamy75. Nie będzie
166 VI, | przez Magisterium. ~Pragnę tu zwrócić uwagę na jedno z
167 VII, | zaangażowanie: oni winni okazać się tu świadkami i tymi, którzy
168 VII, | Jezusa Chrystusa. Możemy tu znaleźć nowe wezwanie do
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
169 I, 2, | 12. Cytowana tu Konstytucja szczegółowo
170 I, 4, | przedstawiania doktryny32. Nie chodzi tu o modyfikację depozytu wiary,
171 I, 5, | chrześcijan. Nie mogę omówić tu wszystkich tych spotkań,
172 I, 7, | się ducha dialogu. Chodzi tu przede wszystkim o „dialog
173 I, 8, | Raz jeszcze przychodzi nam tu z pomocą Sobór Watykański
174 I, 9, | inne słowa nie wyrażają tu takiej samej treści, jak
175 II, 3, | dotyczy Słowa Bożego. Mam tu przede wszystkim na myśli
176 II, 4, | Chrystusie. Wyłonił się tu ogromny obszar dla całego
177 II, 6, | 50. Na początku trzeba tu ze szczególną wdzięcznością
178 II, 10, | łączy. Raz jeszcze trzeba tu stwierdzić, że to ważne
179 II, 12, | dialogu teologicznego należy tu wymienić wszystkie inne
180 II, 13, | ku bliźnim” 125,~Wskazana tu dziedzina stanowi żyzny
181 II, 13, | ludzkiego ducha.~Nie chcę tu też pominąć Dnia Modlitw
182 III, 2, | kompetencji. Często chodzi tu bowiem o kwestie wiary,
183 III, 2, | osoby. Wielkie znaczenie ma tu wkład teologów i wydziałów
184 III, 5, | kończy swą drogę właśnie tu, w Rzymie, tu także składa
185 III, 5, | drogę właśnie tu, w Rzymie, tu także składa ów najwyższy
186 III, 7, | wersecie Janowym, który jest tu źródłem natchnienia i motywem
187 III, 7, | którzy pomimo nieporozumień tu i ówdzie powstających umieją
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
188 I, 4, | pisze: „kres nie oznacza tu usunięcia Prawa, ale jego
189 I, 5, | chcesz…”. Jezus objawia tu szczególną dynamikę wzrastania
190 I, 6, | 13). ~Sam Jezus podejmuje tu inicjatywę i wzywa, by iść
191 II, 2, | postępowania należy uznać tu i teraz za słuszny. Powstała
192 II, 2, | Ale o jakiej wolności tu mowa? Wypowiedź Soboru skierowana
193 II, 7, | każdej okoliczności. Chodzi tu bowiem o zakazy, które zabraniają
194 II, 9, | jako dobro powierzone mu tu i teraz. Charakter uniwersalny
195 II, 11, | 68. Trzeba tu jeszcze dodać bardzo ważną
196 II, 13, | się wciąż na nowo (...). Tu jednak narodziny nie są
197 II, 14, | decyzji moralnej, omawiane tu teorie biorą pod uwagę intencje
198 II, 14, | którego uniknął. Chodzi tu o wymóg odpowiedzialności.
199 II, 14, | racjonalna kalkulacja nie jest tu możliwa. Jak zatem należy
200 III, 2, | Bóg nie istniał”. Stajemy tu wobec mentalności, której
201 III, 8, | Magisterium Kościoła przedstawia tu szerzej podstawowe elementy
202 III, 8, | przekazaniem przedstawionego tu nauczania moralnego oraz
|