Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | stawiało go przed widmem śmierci głodowej.~Następstwem tych
2 IV, | Wbrew tak zwanej kulturze śmierci, rodzina stanowi ośrodek
3 VI, | od chwili poczęcia aż do śmierci.~
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
4 III, | Filipa w przeddzień swojej śmierci te pamiętne zdania: „Tak
5 V, | ku niej zmierza. W męce i śmierci Chrystusa, w tym, że Ojciec
6 V, | Jego posłuszeństwa „aż do śmierci” (Flp 2, 8). Tego, który
7 V, | wymierzona sprawiedliwość śmierci, która od początku dziejów
8 V, | grzechem. Sprawiedliwość śmierci zostaje wymierzona za cenę
9 V, | zostaje wymierzona za cenę śmierci Tego, który był bez grzechu,
10 V, | swoją śmierć — zadać śmierć śmierci (por. 1 Kor 15, 54 n.).
11 V, | na spotkanie grzechu i śmierci. ~Krzyż stanowi najgłębsze
12 V, | jakie tkwią w grzechu i śmierci; w ten sposób staje się
13 V, | krzyżu Chrystusa, w Jego śmierci. To, iż „zmartwychwstał
14 V, | ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie, ani
15 V, | zarazem dziejami grzechu i śmierci, miłość musi się objawiać
16 V, | Chrystusa, o Jego męce i śmierci — wiara i nadzieja nasza
17 VI, | jest sens cierpienia, zła, śmierci, które istnieją nadal, choć
18 VII, | aż do krzyża — czyli do śmierci i zmartwychwstania swojego
19 VIII, | która jest potężniejsza od śmierci, potężniejsza od grzechu
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
20 1, | poprzedziła dzień męki i śmierci, Jezus przemówił do nich
21 1, | osiągnąć szczyt w męce i śmierci w dniu Wielkiego Piątku,
22 2, | wydania na Niego wyroku śmierci. Kiedy z kolei mówi o „sprawiedliwości”,
23 2, | wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby
24 2, | odrzucenie Chrystusa aż po wyrok śmierci, aż po Krzyż na Golgocie.
25 2, | świat” o grzechu Golgoty, o śmierci niewinnego Baranka — jak
26 2, | Adama: „posłuszeństwo aż do śmierci” (por. Rz 5, 19; Flp 2,
27 2, | przez „posłuszeństwo aż do śmierci” (por. Flp 2, 8). ~Tylko
28 2, | doszło aż do ogłoszenia Jego „śmierci”. Niedorzeczność pojęciowa
29 2, | i słowna! Ale ideologia „śmierci Boga” zagraża człowiekowi,
30 2, | zapomnienie o Bogu”24. Ideologia „śmierci Boga” łatwo może się w skutkach
31 2, | i praktycznej ideologią „śmierci człowieka”. ~ ~
32 2, | Bożego, który stał się „aż do śmierci” posłusznym Sługą, który
33 2, | ofiarę poprzez akt swej śmierci jako żertwy miłości na Krzyżu.
34 2, | Chrystusowym posłuszeństwie aż do śmierci? Kiedy Duch Prawdy dozwala
35 3, | przeciwstawienia: „życia” i „śmierci”. „Dążność bowiem ciała
36 3, | bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha — do
37 3, | życie. Ciało bowiem „podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu,
38 3, | przeciwstawienie „życia” i „śmierci”. Jest to problem poważny,
39 3, | postaci, oznacza akceptację śmierci jako definitywnego kresu
40 3, | wyłącznie „bytowaniem ku śmierci”. ~Trzeba dodać, że na horyzoncie
41 3, | naukowo-technicznym — znaki i sygnały śmierci stały się szczególnie obecne
42 3, | naszej epoki mnoży się „znaki śmierci”: upowszechniła się praktyka —
43 3, | narodzeniem lub przed nadejściem śmierci naturalnej. Ponadto, mimo
44 3, | niekompletny zarys obrazu śmierci, który powstaje w naszej
45 3, | a zwłaszcza owych znaków śmierci, które mnożą się w obrazie
46 3, | objawiło się poza granicą śmierci: życie, które jest potężniejsze
47 3, | które jest potężniejsze od śmierci głosi równocześnie Tego,
48 3, | Jeżeli bowiem „ciało podlega śmierci ze względu na skutki grzechu,
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
49 I, 11 | niezatarty zapis męki i śmierci Pana. Nie jest tylko przywołaniem
50 I, 11 | sprawuje Eucharystię, pamiątkę śmierci i zmartwychwstania swojego
51 I, 13 | stał się posłuszny aż do śmierci (por. Flp2,8), swoim Ojcowskim
52 I, 14 | zawiera w sobie oprócz męki i śmierci także Jego zmartwychwstanie.
53 I, 14 | nie tylko tajemnicę męki i śmierci Zbawiciela, lecz także tajemnicę
54 I, 14 | prawdziwym wyznaniem i pamiątką śmierci Pana i Jego powrotu do życia
55 I, 20 | 22.27-34). 34 ~Głoszenie śmierci Pana « aż nadejdzie » (1Kor
56 III, 30 | świętej Uczcie pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Pańskiego,
57 V, 47 | zbliżającej się chwili swojej śmierci i złożenia do grobu, docenia
58 V, 47 | osoby, będzie godne także po śmierci.~W Ewangeliach synoptycznych
59 VI, 57 | Przeżywanie w Eucharystii pamiątki śmierci Chrystusa zakłada także
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
60 I, 1, | 7. „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy
61 I, 1, | przez bolesne doświadczenie śmierci, która wchodzi na świat
62 I, 1, | grzesznika bardziej niż jego śmierci” 13. ~ ~
63 I, 2, | nękających świat? O zasiewie śmierci, jaki dokonuje się przez
64 I, 2, | formę autentycznej „kultury śmierci”. Szerzy się ona wskutek
65 I, 2, | wystawionego na ryzyko rychłej śmierci. Ponadto w wielu przypadkach
66 I, 2, | przedwczesne spowodowanie śmierci w momencie uznanym za najwłaściwszy. ~
67 I, 3, | że tego rodzaju kultura śmierci jako taka jest wyrazem całkowicie
68 I, 4, | kulturą życia” a „kulturą śmierci”, nie możemy uznać za jej
69 I, 4, | iż kształtuje „kulturę śmierci”, posuwając się nawet do
70 I, 5, | życia, nie jest już znakiem śmierci i ostatecznej rozłąki z
71 I, 5, | zamysłem życie zwycięży. „A śmierci już odtąd nie będzie” —
72 I, 5, | pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież
73 I, 5, | zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?” (1 Kor 15,
74 I, 5, | tak silne piętno „kultury śmierci”. Nasz obraz sytuacji byłby
75 I, 5, | opinii publicznej wobec kary śmierci, choćby stosowanej jedynie
76 I, 5, | życiem, między „kulturą śmierci” i „kulturą życia”. Jesteśmy
77 I, 5, | kulturą życia” a „kulturą śmierci”. Ale słowa Księgi Powtórzonego
78 II, 1, | by nas z mroków grzechu i śmierci wybawić i wskrzesić do życia
79 II, 2, | istnienie złamanym na duchu, co śmierci czekają na próżno, szukają
80 II, 3, | do kulminacyjnego momentu śmierci na krzyżu: „uniżył samego
81 II, 3, | stawszy się posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej.
82 II, 3, | posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg
83 II, 6, | zrodzonym z grzechu: „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy
84 II, 6, | 13); „nie wydasz wyroku śmierci na niewinnego i sprawiedliwego” (
85 II, 6, | kary cielesne, a nawet karę śmierci. Lecz to ogólne przesłanie,
86 II, 8, | nadziei na nowe życie po śmierci: „Nie wiem, w jaki sposób
87 II, 9, | przemocą ich przedwczesnej śmierci: znajdujemy się bowiem w
88 II, 9, | postawę przyjąć w obliczu śmierci? Człowiek wierzący wie,
89 II, 9, | Człowiek nie jest panem śmierci, tak jak nie jest panem
90 II, 9, | panem życia; w życiu i w śmierci musi zawierzyć się całkowicie „
91 II, 9, | rozpaczy i nie każe mu szukać śmierci, ale raczej wołać z nadzieją: „
92 II, 10, | wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci” (
93 II, 11, | dramatycznej walki między „kulturą śmierci” i „kulturą życia”. Ale
94 II, 11, | światło na sens życia i śmierci każdej istoty ludzkiej.
95 II, 11, | raju” (Łk 23, 43). Po Jego śmierci „groby się otworzyły i wiele
96 II, 11, | śmierć Jezusa, podobną do śmierci każdego innego człowieka,
97 II, 11, | który On wybawia nas od śmierci i otwiera na nowe życie. ~
98 III, 2, | prowadzi go do grzechu i śmierci, które ukazuje jako cel
99 III, 2, | drogi, jedna żywota, druga śmierci, różnica zaś wielka między
100 III, 2, | niemowlęciu. (...) A oto droga śmierci: (...) nie znają litości
101 III, 2, | takim przypadku spowodowanie śmierci należy przypisać samemu
102 III, 2, | rozpatrywać problem kary śmierci. Zarówno w Kościele, jak
103 III, 3, | zdrowia, gdy oddają na służbę śmierci wiedzę i umiejętności zdobyte
104 III, 4, | staje w obliczu tajemnicy śmierci. Dzisiaj, w wyniku postępu
105 III, 4, | niepokojących objawów „kultury śmierci”, szerzącej się zwłaszcza
106 III, 4, | ludzkiej kondycji w obliczu śmierci78. ~We współczesnej medycynie
107 III, 4, | przypadku bowiem nie pragnie się śmierci i nie dąży do niej, choć
108 III, 4, | przyczyn dopuszcza się ryzyko śmierci: pragnie się jedynie skutecznie
109 III, 4, | obliczu zbliżającej się śmierci ludzie powinni być w stanie
110 III, 4, | ma władzę decydowania o śmierci i życiu: „Ja zabijam i Ja
111 III, 4, | narzędzie niesprawiedliwości i śmierci. W ten sposób życie słabszego
112 III, 4, | się najbardziej w obliczu śmierci”; jednakże człowiek „instynktem
113 III, 4, | materii, buntuje się przeciw śmierci” 86. ~Ta naturalna odraza
114 III, 4, | Ta naturalna odraza do śmierci i ten zalążek nadziei nieśmiertelności
115 III, 4, | śmierć uwolnił człowieka od śmierci, która jest „zapłatą za
116 III, 4, | na tajemnicę cierpienia i śmierci i napełniają wierzącego
117 III, 4, | Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14,
118 III, 6, | mnożą się zbyt liczne oznaki śmierci, zapanowała wreszcie nowa
119 III, 8, | z grzechu i prowadzi do śmierci104, Ewangelia ta przerasta
120 III, 8, | sens także cierpieniu i śmierci, a choć pozostają one okryte
121 III, 9, | odepchniętego albo na progu śmierci; wszystkie te sytuacje przyjmuje
122 III, 9, | sens życia, cierpienia i śmierci. Celebracje liturgiczne,
123 III, 9, | narodzinach, życiu, cierpieniu i śmierci, pomagając ludziom przeżywać
124 III, 9, (110) | Pensiero alla morte (Myśli o śmierci), Istituto Paolo VI, Brescia
125 III, 10, | chwili obecnej, gdy „kultura śmierci” tak agresywnie atakuje „
126 III, 10, | cierpienie lub bliskiemu śmierci — jest nam dane służyć Jezusowi,
127 III, 10, | sens choroby, cierpienia i śmierci. Ta tożsamość powinna być
128 III, 10, | czasem wręcz powodowania śmierci. Wobec istnienia takiej
129 III, 11, | członków, od narodzin do śmierci. Jest prawdziwym „sanktuarium
130 III, 11, | prawdziwy sens cierpienia i śmierci: zdołają to uczynić, jeśli
131 III, 11, (120) | postawy wobec narodzin i śmierci: wyzwanie do ewangelizacji” (
132 III, 11, | od poczęcia do naturalnej śmierci, ale chroniły je i umacniały. ~
133 III, 12, | kulturą życia” a „kulturą śmierci”, należy wykształcić w sobie
134 III, 12, | uczestnictwem w Jego tajemnicy śmierci i zmartwychwstania. ~
135 III, 12, | działające na rzecz „kultury śmierci”, a tymi, którymi dysponują
136 III, 13, | od poczęcia do naturalnej śmierci — jest jednym z filarów
137 Zak, 0, | wyroku ostatecznej i wiecznej śmierci. ~Dlatego Maryja „jest Matką
138 Zak, 3 | A śmierci już odtąd nie będzie” (Ap
139 Zak, 3, | zapewnia nas, że w Nim moce śmierci już zostały pokonane: „Śmierć
140 Zak, 3, | zmierzają dzieje ludzkości, „śmierci już odtąd nie będzie. Ani
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
141 I, 1, | cierpienia niewinnych i śmierci, jeśli nie w świetle promieniującym
142 I, 1, | promieniującym z tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa? ~ ~
143 III, 1, | nieunikniona konieczność śmierci. Ta niepokojąca rzeczywistość
144 III, 1, | zachować nadzieję na życie po śmierci, czy też nie. Nie bez znaczenia
145 III, 1, | filozofowie, stając przed faktem śmierci, wciąż na nowo podejmowali
146 IV, 2, | z okazji siedemsetlecia śmierci Doktora Anielskiego: «Bez
147 IV, 3, | treści, nawet tajemnicę śmierci i zmartwychwstania Jezusa
148 IV, 3, | historii. Także zagadnienie śmierci może się stać dla każdego
149 VI, 1, (90) | nadać i o to, co go czeka po śmierci, stanowi niezbędne wprowadzenie,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
150 V, | ziemi i stanowi zapowiedź śmierci: „W pocie więc oblicza twego
151 V, | Jego posłuszeństwo aż do śmierci, które Apostoł przeciwstawia
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
152 I, 6 | Wieczerniku w przeddzień śmierci: „Proszę (...) aby wszyscy
153 II, 1 | przestaje przeżywać Jego śmierci na Krzyżu i Jego Zmartwychwstania.
154 II, 3 | tłumaczy się sens krzyża i śmierci Chrystusa. Bóg stworzenia
155 II, 3 | 8, 20), potężniejsza od śmierci — stale gotowa dźwigać,
156 IV, 1 | koniecznością do granicy śmierci i progu zniszczenia ludzkiego
157 IV, 3 | którym zostajemy zanurzeni w śmierci Chrystusa, aby stać się
158 IV, 3 | stał się posłuszny aż do śmierci (por. Flp 2, 8), swoim Ojcowskim
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
159 Wprow, 0, (16)| prócz gęstej mgły i cieni śmierci i nieprzeniknionych ciemności?”.
160 I, 2, | zgładzić” (Mt 2, 13). I aż do śmierci Heroda wypadnie Im pozostać
161 I, 2, | 17. Po śmierci Heroda, kiedy nastąpił powrót
162 I, 2, | stawszy się posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej” (
163 I, 2, | posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej” (Flp 2, 5-8).
164 I, 2, | wiarę Matka uczestniczy w śmierci Syna — a jest to śmierć
165 I, 2, (40) | współcierpieniu” Maryi w śmierci Chrystusa: por. Św. Bernard,
166 I, 3, | śmiercią zwycięża zło grzechu i śmierci u samego korzenia. Jest
167 II, 1, | objawił się jako Zwycięzca śmierci, jako Ten, którego panowaniu „
168 III, 1, | oraz zwycięzcy grzechu i śmierci” 108. W tym nauczaniu Pius
169 III, 1, | Chrystus, posłuszny aż do śmierci, został wywyższony przez
170 III, 3, (143) | którego dwusetna rocznica śmierci przypada w tym roku; por.
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
171 I, 2, | jego przeznaczenia, życia i śmierci, a także prawdy (...). Dlatego
172 I, 5, | zniewolenia przez moce grzechu i śmierci. Chrystus jest naprawdę „
173 III, 4, | życia, jego pracy i jego śmierci38. Duch zatem znajduje się
174 III, 4, | działał we wcieleniu, w życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa
175 IV, 5, | i ofiary z siebie aż do śmierci, z której przez zmartwychwstanie
176 V, 2, | od zła, od grzechu i od śmierci; w Nim Bóg daje „nowe życie”,
177 V, 2, | wyzwolenia z grzechu i ze śmierci. Entuzjazm głoszenia Chrystusa
178 V, 2, | z życia, aż do przyjęcia śmierci, by dawać świadectwo wierze
179 VIII, 2, | stawszy się posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej” (
180 VIII, 2, | posłusznym aż do śmierci — i to śmierci krzyżowej” (Flp 2, 5-8). ~
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
181 I, (2) | 1969) z okazji 1100-lecia śmierci św. Cyryla: AAS 61 (1969),
182 I, | okoliczności, wśród nich 1100-lecie śmierci św. Metodego, skłaniają
183 II, | skierował do niego na łożu śmierci: „Oto, bracie, byliśmy parą
184 II, | dzieło świętych Braci po śmierci Metodego przeszło poważny
185 VIII, | witamy tysiącsetną rocznicę śmierci św. Metodego tymi samymi
186 VIII, | jedenaście stuleci od jego śmierci, ~— pragnę przynajmniej
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
187 III, | prowadzić nas szybko ku śmierci. ~Skutki takiego stanu rzeczy
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
188 I, 1, | Ludu Bożego, dostrzega w śmierci Jezusa rację jedności synów
189 I, 1, | zostaliśmy „zanurzeni” w śmierci Chrystusa, to znaczy w tym
190 II, 7, | pierwszego tysiąclecia.~Kiedy po śmierci Papieża Pawła VI i krótkim
191 II, 11, | zwłaszcza tajemnice Jego śmierci i zmartwychwstania (...);
192 II, 11, | Świętej Uczcie pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Pańskiego,
193 III, 3, | męczeństwie (martyria) aż do śmierci, w tej najprawdziwszej realistycznej
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
194 Wprow, 2, | okazji dwusetnej rocznicy śmierci św. Alfonsa Marii Liguori -
195 I, 4, | swą doskonałość dopiero po śmierci, ale dla wierzącego jest
196 I, 6, | paschalnej tajemnicy Jego śmierci i zmartwychwstania, „przyobleka”
197 I, 7, | cię spod prawa grzechu i śmierci” (Rz 8, 2). Tymi słowami
198 II, 1, | wymiar sprawiedliwości po śmierci, czym wreszcie jest owa
199 II, 12, | uświęcającej, a w przypadku śmierci w tym grzesznym stanie —
200 III, 3, | do dobrowolnego przyjęcia śmierci. Ich symbolem może być historia
201 III, 3, | który mógł ich wybawić od śmierci (por. Hbr 5, 7). ~Kościół
202 III, 6, | ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci?” — pyta apostoł Paweł.
|