Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | jego następcą. Tak jak dla niego i dla innych Papieży przed
2 I, | społeczeństwo są w stosunku do niego wcześniejsze, Państwo zaś
3 I, | którego Bóg chciał dla niego samego” 38. Uczynił go na
4 IV, | życia przedsiębiorstwa; obok niego należy brać pod uwagę czynniki
5 IV, | dać ubogiemu to, co dla niego jest niezbędne. Mam na myśli
6 IV, | bunt natury, raczej przez niego tyranizowanej, niż rządzonej76.~
7 V, | podporządkować go sobie i uczynić z niego narzędzie swego aparatu
8 VI, | jedyne stworzenie — dla niego samego, i wobec którego
9 VI, | podstawa działania i zachęta do niego. Pod wpływem tego orędzia
10 VI, | całym narodom, które są z niego wykluczone czy pozostawione
11 VI, | Chrystusie i z Nim i przez Niego dokonał „nowego stworzenia” (
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
12 I, | Objawiona bowiem przez Niego tajemnica Boga, który jest „
13 I, | byśmy odwołując się do Niego we wszelkich potrzebach,
14 III, | miłosierdzia. Tak zwraca się do Niego Dawid w poczuciu swojej
15 III, | passim). Zwraca się do Niego również Estera w poczuciu
16 III, | wspaniałomyślna miłość do niego przeważa nad gniewem (por.
17 IV, | jakiej zostały one przez niego roztrwonione. Tego domagałby
18 IV, | głęboko, wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję
19 V, | Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
20 V, | drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał,
21 V, | miłości, którą Ojciec ma dla Niego, a w Nim dla wszystkich
22 VI, | że perspektywa dostępu do niego wszystkich luków i krajów
23 VII | miłosierdzie i nie odstępując od niego w życiu — ma prawo i obowiązek
24 VII, | inaczej, jak stale się do Niego nawracając. Żyją więc in
25 VII, | które zostało nam przez Niego objawione. ~Tak więc droga,
26 VIII, | miłosierdzie” albo nie znajduje dla niego pokrycia w swojej świadomości,
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
27 Wstep, | mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7, 39). Symbol wody,
28 Wstep, | aby świat został przez Niego zbawiony” (J 3, 17) i „aby
29 1, | ujrzeli własnymi oczyma”, na Niego „patrzyli”, a nawet „dotykali
30 1, | działanie Ducha poprzez Niego — to jednak ich starotestamentowy
31 1, | i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby
32 1, | posługi powierzonej im przez Niego (por. Łk 1.0, 17-20), z
33 1, | 4, 14; 7, 38-39); przez Niego Ojciec ożywia ludzi umarłych
34 2, | doprowadziło ludzi do wydania na Niego wyroku śmierci. Kiedy z
35 2, | tym, iż „nie uwierzyli w Niego”, zasięg ów wydaje się zawężać
36 2, | którzy „nie uwierzyli w Niego”, skazując Jezusa z Nazaretu
37 2, | którzy „nie uwierzyli w Niego”, wówczas ta Jego wypowiedź,
38 2, | wszystko stworzone (...) przez Niego i dla Niego” (por. Kol 1,
39 2, | przez Niego i dla Niego” (por. Kol 1, 15-1.8). W
40 2, | ludzkiej wolności względem Niego. Oznacza również pewne otwarcie
41 2, | obdarowanie zbawczą miłością. Z Niego, w jedności Ojca i Syna,
42 2, | Pocieszyciela, zostają przez Niego niejako wyprowadzeni z orbity „
43 3, | Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
44 3, | może przygotować się do niego w inny sposób, jak tylko
45 3, | staje się poniekąd względem niego „immanentny”, przenika go
46 3, | oporem i sprzeciwem względem Niego, względem Jego zbawczego
47 3, | zatem śmierć pozostaje dla niego granicą i kresem nieprzekraczalnym.
48 3, | Ojciec i Syn przychodzą do niego i czynią u niego swe mieszkanie50. ~
49 3, | przychodzą do niego i czynią u niego swe mieszkanie50. ~W komunii
50 3, | którego Bóg chciał dla niego samego” w godności jego
51 Zakon, | ciągłości Jego dzieła: z Niego bierze i wszystkim przekazuje,
52 Zakon, | ku Niemu się zwraca i na Niego oczekuje: Jego przyzywa
53 Zakon, | przyzywa samą swoją istotą. Do Niego, jako do Parakleta, do Ducha
54 Zakon, | Miłości żyć nie może. Do Niego zwraca się Kościół, będący
55 Zakon, | sercach naszych” (Rz 5, 5). Do Niego zwraca się Kościół na zawiłych
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
56 Wpr, 2 | słowa wypowiedziane przez Niego dwa tysiące lat temu.~Czy
57 Wpr, 6 | eucharystycznemu, Nim się karmi, z Niego czerpie światło. Eucharystia
58 Wpr, 8 | rąk Boga Stwórcy, wraca do Niego odkupiony przez Chrystusa. ~
59 I, 16 | zjednoczenie, związane przez Niego przez analogię ze zjednoczeniem,
60 II, 21 | jedzcie... Bierzcie ipijcie z niego wszyscy... » (Mt 26, 26-
61 IV, 36 | jakkolwiek sądziliby, że za niego żałują, o ile mogą mieć
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
62 I, 1, | doświadczają jej ci, którzy do niego należą” (Mdr 1, 13-14; 2,
63 I, 1, | bezkarna: krew zabitego woła do Niego z ziemi, na której została
64 I, 4, | świętą”. Życie staje się dla niego po prostu „rzeczą”, którą
65 I, 4, | ziemską społeczność bez Niego, „znikczemnieli w swoich
66 I, 5, | por. Łk 10, 29-37) i z Niego czerpiąc swoją moc, stał
67 I, 5, | słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie
68 II, 1, | raz jeszcze usłyszeć od Niego „słowa Boże” (J 3, 34) i
69 II, 2, | ufnością, aby uzyskać od Niego skuteczną pomoc: „Ukształtowałem
70 II, 3, | egzystencji, mogą usłyszeć od Niego dobrą nowinę o tym, że Bóg
71 II, 4, | serca, musi uznać, że i do niego odnoszą się słowa prawdy
72 II, 5, | J 3, 15; 6, 40), bo od Niego słyszy jedyne słowa, które
73 II, 5, | się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim,
74 II, 6, | rzeczywistości, która do niego nie należy, bo jest własnością
75 II, 7, | na ziemi». Przecież od Niego tylko może pochodzić «obraz
76 II, 7, | urodził mu się syn, podobny do niego jako jego obraz, i dał mu
77 II, 9, | i godzi się przyjąć od Niego także śmierć: „Taki jest
78 II, 9, | absolutnym: ważniejsza od niego jest wierność słowu Bożemu,
79 II, 11, | przemoc oprawców: drwią z Niego, wyśmiewają Go i znieważają (
80 III, 1, | 52. „A oto podszedł do Niego pewien człowiek i zapytał: «
81 III, 1, | wszystkimi istotami niższymi od niego (por. Rdz 1, 28) — jest
82 III, 1, | wykorzystania. Człowiek musi się z niego rozliczyć przed swoim Panem (
83 III, 2, | ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby
84 III, 3, | ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny
85 III, 4, | bardziej upodabnia się do Niego (por. Flp 3, 10; 1 P 2,
86 III, 5, | nie wolno się nigdy do niego stosować „ani uczestniczyć
87 III, 7, | pośrednictwem Apostołów, przez Niego posłanych na cały świat (
88 III, 7, | zostaliśmy wszczepieni w Niego (por. Rz 6, 4-5; Kol 2,
89 III, 9, | wszelkie inne życie. Od niego otrzymuje życie, stosownie
90 III, 9, | jak wielką wartość ma dla Niego życie każdego człowieka
91 Zak, 1, | uczniem, przelewając na niego odkupieńczą miłość Syna: „
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
92 Wprow, 0, | bardziej naglące staje się dla niego pytanie o sens rzeczy i
93 Wprow, 0, | biskupom; nie możemy się od niego uchylać, gdyż byłoby to
94 I, 1, | jedynym światłem jest dla niego rozum. Filozofia i różne
95 I, 2, | zamierza udzielić tym, którzy w Niego wierzą lub poszukują Go
96 II, 1, | przeceniać. Wiedza przez niego zdobyta może bowiem być
97 III, 1, | podstawowy w stosunku do niego jest ciążący na każdym człowieku
98 III, 1, | wymiarach transcendentnych wobec niego samego. Jest to konieczny
99 III, 2, | istoty, która w Nim i przez Niego została stworzona, w Nim
100 IV, 1, | poznali drogi, która do niego prowadzi: Słowa Wcielonego39.
101 IV, 1, | greckiej i łacińskiej. Także u niego owa wielka jedność wiedzy,
102 IV, 1, | na absolut i wszczepili w niego bogactwa zaczerpnięte z
103 V, 1, (72)| za prawdziwe treści przez Niego objawione, nie dlatego,
104 VI, 1, | bynajmniej obyć się bez niego; jednocześnie rozum dostrzega,
105 VI, 1, | przekazując prawdę przez Niego objawioną, bardzo prędko
106 VII, 1, | historia myśli staje się dla niego jedynie zbiorem zabytków,
107 Zak, 0, | roztropności, nie wykluczamy z niego nikogo, ani tych, którzy
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
108 II, | człowieku i odnosi się do niego — ale myśli o nim przede
109 II, | celowo wykorzystywane przez niego. Tak więc owe słowa, zapisane
110 IV, | społeczno-ekonomiczny oraz zasady z niego wynikające. Pojęcie pracodawcy
111 IV, | planowanie i dostosowana do niego organizacja pracy ludzkiej
112 V, | wszystkiego, odnosił do Niego siebie samego i wszystkie
113 V, | pierwiastek podobieństwa do Niego. Powinien naśladować Boga
114 V, | Poprzez trud — a nigdy bez niego. Potwierdza to z jednej
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
115 I, 1 | wszechświata i historii. Do Niego zwraca się moja myśl i moje
116 I, 1 | Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
117 II, 4 | Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym, musi
118 II, 5 | się i zjednoczyli wokół Niego Samego. Zjednoczenie to
119 II, 6 | Piłata, kiedy był przez niego pytany, o co oskarżali Go
120 III, 1 | którego Bóg chciał dla niego samego” 22. Człowiek, tak
121 III, 1 | Boga, tak jak został przez Niego odwiecznie „wybrany”, powołany,
122 III, 5 | człowieka tych, którzy do niego się przyczyniają. ~Sam podstawowy
123 IV, 3 | tak jak Psalmista wobec Niego samego z tym wyznaniem: „
124 IV, 5 | Ojciec dał, „aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
125 Wprow, 0, | swego, „aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
126 I, 1, | którzy z ufnością oczekują od Niego zbawienia i dostępują go” 22. ~
127 I, 3, | spoglądając na siedzących dokoła Niego”, jak czytamy w zapisie
128 I, 3, | swą chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (J 2, 11). ~
129 I, 3, | wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus
130 I, 3, | całkowicie jest zależna i z niego czerpie całą moc swoją” 44.
131 I, 3, (47)| Jezusa i nie otrzymał od Niego Maryi jako Matki”. Comm.
132 II, 1, | uznając objawienie przez Niego dane”, co więcej, powierzając
133 III, 1, | całkowicie jest zależny i z niego czerpie całą moc swoją;
134 III, 2, | na Krzyżu do Matki i do niego samego, dodaje: „I od tej
135 III, 2, | można powiedzieć — do Niego ostatecznie jest skierowane.
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
136 Wprow, 0, | wskazał nam drogę wiodącą do Niego. ~Liczba tych ludzi, którzy
137 I, 1, | stanie objawić Boga i do Niego doprowadzić. Żydowskim władzom
138 I, 1, | wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat” (
139 I, 1, | cała Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z
140 I, 1, | pojednać wszystko z sobą: przez Niego — i to, co na ziemi, i to,
141 I, 3, | używany jest również przez Niego za narzędzie zbawienia wszystkich
142 I, 4, | Kościołem, nie wprowadza ich do niego formalnie, ale oświeca ich
143 II, 1, | utożsamieniu ze zwiastowanym przez Niego orędziem: głosi On „Dobrą
144 II, 1, | miłosierną miłość Boga względem niego: Królestwo wzrastać będzie
145 II, 4, | już Królestwa Bożego przez Niego objawionego i dochodzi do
146 III, 2, | Święty przekształcał nas w Niego. ~Pawła i Barnabę Duch pobudza,
147 V, 2, | Wie on, że przemawia przez niego Duch Ojca (por. Mt 10, 17-
148 V, 3, | tych, którzy przystępują do Niego przez wiarę, Jezus mówi: „
149 V, 3, | Kościoła, który ma wobec niego poważne zobowiązania nie
150 V, 8, | stworzonego na obraz Boga i przez Niego umiłowanego, równość wszystkich
151 VI, 1, | Kościoła partykulamego. Do niego „jako kierownika i ośrodka
152 VI, 2, | misjonarza, wymagając od niego bezgranicznego poświęcenia
153 VII, 2, | tę łaskę, zostaną przez Niego nagrodzeni, doznając radości
154 VIII, 3, | umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (Ef 5, 25).
155 VIII, 3, | oddania życia, stanowi dla niego punkt odniesienia. Tylko
156 VIII, 4, | nadeszło i zostało przez niego przyjęte. Znamiennym rysem
157 Zak, 0, | jak Maryja, która jest dla niego Matką i wzorem: jest Ona
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
158 II, | które Cyryl skierował do niego na łożu śmierci: „Oto, bracie,
159 VII, | zwłaszcza przygotowanych przez niego misjonarzy, znalazły się
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
160 IV, | stworzenia” i że „wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone” (
161 IV, | wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone” (1, 15-
162 IV, | cała Pełnia i aby przez Niego znów pojednać wszystko z
163 V, | gotowym do poniesienia dla niego ofiary nawet najwyższej: „
164 VII, | ukazując je Synowi, uzyskała od Niego złagodzenie ich i odmianę.
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
165 I, 1, | wszystkich wierzących w Niego, aby byli jedno, jedną żywą
166 I, 2, | pochodzi od Chrystusa i do Niego prowadzi, należy słusznie
167 I, 6, | którego Bóg chciał dla niego samego” i dlatego „nie może
168 II, 10, | porozumienie i wyciągnąć z niego konsekwencje, dotyczące
169 III, 3, | dziedzictwie, należy wpisać do niego nie tylko instytucje, ryty,
170 III, 5, | bardzo wymagający wobec niego. W czwartej Ewangelii znajdujemy
171 III, 5, | Chrystus strofuje go z rzadką u Niego surowością: „Jesteś Mi zawadą” (
172 III, 5, | perspektywie należy zawsze na niego patrzeć. W niej też zrozumiała
173 III, 7, | miłości jest zniewagą wobec Niego i wobec Jego zamiaru zgromadzenia
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
174 I, 1 | A oto podszedł do niego pewien człowiek” (Mt 19,
175 I, 1, | formie: „A oto przyszedł do Niego pewien człowiek i zapytał: «
176 I, 2, | człowieka i nikt nie może się od niego uchylić: ono bowiem dotyczy
177 I, 2, | Chrystusa, aby uzyskać od Niego odpowiedź na pytanie, co
178 I, 2, | Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym, musi
179 I, 3, | Boga, posłuszeństwo wobec Niego, pokorne obcowanie z Nim,
180 I, 4, | drogę życia i prowadzą do niego. Przez usta samego Jezusa,
181 I, 4, | którego Bóg chciał dla niego samego” 21. Poszczególne
182 I, 6, | doskonałości, Jezus żąda od niego, by doskonale wypełnił przykazanie
183 I, 6, | znaczy upodobnić się do Niego, który stał się sługą aż
184 I, 7, | Jezusie Chrystusie i od Niego ją otrzymuje. W ten oto
185 II, 2, | podstawowy w stosunku do niego jest ciążący na każdym człowieku
186 II, 3, | wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz»” (
187 II, 4, | wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz” (
188 II, 6, | rady jego” i oczekuje od niego, że sam nada rozumny kształt
189 II, 11, | bezwarunkowego wyboru domaga się od niego Królestwo Boże. Radykalizm
190 II, 12, | Bogiem i nawrócić się do Niego przez szczerą pokutę. Prowadzi
191 II, 13, | moralności”. Właśnie wokół niego rozwinęły się w ostatnich
192 II, 15, | czynić zła, aby wynikło z niego dobro. Innymi słowy, nie
193 III, 2, | umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (Ef 5, 25).
194 III, 5, | prawdzie człowieka przez Niego stworzonego i odkupionego.
195 III, 7, | zrozumienie spraw Bożych; przez Niego umocnieni, nie lękali się
196 III, 7, | świata, zostali bowiem przez Niego uzbrojeni i utwierdzeni,
197 III, 8, | rozwija się w Kościele i na niego oddziałuje. (...) Służy
198 III, 8, | przez „przynależność” do niego jako do „wspólnoty wiary”,
|