Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | dotycząca dnia dzisiejszego, jaką nasuwa lektura encykliki.
2 I, | rodziny — niezależnie od tego, jaką konkretną formę to prawo
3 I, | mu miejsca, jak i wagę, jaką Papież mu przypisuje, „naturalne
4 I, | ubogie, pozbawione ochrony, jaką daje majątek, szczególniej
5 I, | troskę Kościoła i uwagę, jaką poświęca tym kategoriom
6 IV, | wypełnić duchową pustkę, jaka powstaje w człowieku.~Pragnienie,
7 IV, | naturalną i moralną strukturę, w jaką został wyposażony. W tym
8 V, | zapobiegając jej degradacji, jaką jest anonimowość i bezosobowe
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
9 I, | przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas,
10 I, | równocześnie w świetle prawdy, jaką otrzymał od Boga. Objawiona
11 III, (4) | bliskości, łączności i więzi, jaka łączy matkę z dzieckiem,
12 III, (4) | na tym bogactwie i głębi, jaką odznaczał się Stary. ~Tak
13 IV, (5) | hesed, ta znaczy o wierność, jaką okazuje Bóg swojej własnej
14 IV, | względu na głód i nędzę, w jaką popadł, jednakże motyw ten
15 IV, | roztrwonił swoją część majątku, jaką otrzymał od ojca, ale także
16 IV, | doświadczeniu tej godności, jaka jest jemu właściwa. To wspólne
17 V, | pełni życia i świętości, jaka jest z Boga. W ten sposób
18 V, | samej głębi tej miłości, jaką człowiek, stworzony na obraz
19 V, | przybliżać ludziom ową miłość, jaką On przyszedł im objawić.
20 VI, | owej sprawiedliwości, o jaką chodzi w życiu ludzi i społeczeństw.
21 VI, | wymiarach owej głębszej mocy, jaką jest miłość. To przecież
22 VI, | dobra wspólnego i łatwość, z jaką ulega ono alienacji. Wreszcie
23 VII, | do tej prostoty i prawdy, jaką znajdujemy w przypowieści
24 VII, | najgłębszej prawdzie owej miłości, jaką jest Bóg (i która jest Bogiem),
25 VII, | objawione. ~Tak więc droga, jaką ukazał nam Chrystus w kazaniu
26 VIII, | tą prawdą o miłosierdziu, jaka znalazła tak bogaty wyraz
27 VIII, | takiej ojcowskiej miłości, jaką objawił nam Chrystus w swym
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
28 1, | będzie zawsze ta sama Prawda, jaką Apostołowie usłyszeli od
29 1, | ta wewnętrzna gotowością, jaka daje wiara. Przeczuwał to
30 1, | Jahwe. W świetle teofanii, jaka miała miejsce podczas chrztu
31 2, | tym tekście niewiarę, z jaką Jezus spotkał się wśród „
32 2, | ostateczną sprawiedliwość, jaką okaże Mu Ojciec, otaczając
33 2, | 10). Wobec tej tajemnicy, jaką jest grzech, „głębokości
34 2, | rozpoznany w pełnej skali zła, jaka jest mu właściwa, zostaje
35 2, | stosunku do tej motywacji, jaka zawiera się w pierwszej
36 2, | prawdę tej sprawiedliwości, jaka wkroczyła w dziele człowieka
37 2, | kolei ta sprawiedliwość, jaką Ojciec oddaje Synowi oraz
38 3, | owego, napięcia oraz walki, jaka toczy się w człowieku pomiędzy
39 3, | zbawczej rzeczywistości, jaką jest w dziejach człowieka
40 3, | sakramentalność Kościoła od tej, jaka jest właściwa Sakramentom
41 3, | ludzkiego”. Chodzi o tę jedność, jaką rodzaj ludzki — sam w sobie
42 3, | rodzaju ludzkiego: w komunii, jaką człowiek ma z Bogiem, swoim
43 3, | coraz lepiej, że w posłudze, jaką Kościół wypełnia w dziejach
44 3, | objawieniem owej głębi, jaka właściwa jest sercu człowieka:
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
45 Wpr, 9 | tłumaczy się wielka troska, jaką Kościół zawsze otaczał tajemnicę
46 Wpr, 9 | Eucharystii, pieczołowitość, jaką dostrzegamy w autorytatywnych
47 I, 18 | 18. Aklamacja, jaką lud wypowiada po konsekracji,
48 III, 29 | posługę dzięki świętej władzy, jaką się cieszy w osobie Chrystusa (
49 III, 30 | pozostaje w mocy uwaga, jaką uczynił Sobór w odniesieniu
50 IV, 36 | prawną w Kościele norma, jaką Sobór Trydencki skonkretyzował
51 IV, 46 | proszą i przejawiają wiarę, jaką Kościół katolicki wyznaje
52 V, 47 | prostotą i « dostojnością », z jaką Jezus w wieczór Ostatniej
53 VI, 53 | ponownie odkryć ścisłą więź, jaka istnieje między Kościołem
54 VI, 58 | zbawienia, zgodnie z obietnicą, jaką złożył ojcom (por. Łk 1,
55 Zak, 61 | uformowana komunia.~Droga, jaką Kościół kroczy w tych pierwszych
56 Zak, 61 | zachęca do dążenia ku mecie, jaką jest pełne dzielenie się
57 Zak, 61 | Eucharystii całą uwagę, na jaką zasługuje, oraz dokładając
58 Zak, 62 | poznajemy przemieniającą moc, jaką posiada Eucharystia. W Niej
59 Zak, 62 | Ducha Świętego dobrze wie, jaką przyjąć postawę, zatapiając
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
60 Wprow, 0, | wypełnieniem tej radości, jaką przynosi każde dziecko przychodzące
61 I, 3, | respektować konstytutywną więź, jaka łączy ją z prawdą. Ilekroć
62 II, 5, | apostołem Janem: „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec:
63 II, 5, | perspektywie miłość do życia, jaką ma każda istota ludzka,
64 II, 7, | szczególnej odpowiedzialności, jaka została mu powierzona w
65 II, 8, | narodzinach i o ścisłej więzi, jaka zachodzi między pierwszą
66 II, 9, | nieuchronnemu schyłkowi życia? Jaką postawę przyjąć w obliczu
67 III, 3, | istota najbardziej niewinna, jaką w ogóle można sobie wyobrazić:
68 III, 3, | nawet tej znikomej obrony, jaką stanowi dla nowo narodzonego
69 III, 3, | tego przestępstwa, wiedząc, jaką jest obłożone karą, a więc
70 III, 3, | właśnie odwaga i radość, z jaką idą przez życie liczni nasi
71 III, 4, | nowych uzasadnień. Prośba, jaka wypływa z serca człowieka
72 III, 6, | wymogów i wymiarów miłości, jaką Bóg okazał w Jezusie Chrystusie. „
73 III, 8, | potwierdzeniem nierozerwalnej więzi, jaka łączy osobę, jej życie i
74 III, 8, | skierowana jest usilna prośba, z jaką św. Paweł zwracał się do
75 III, 11, | dzieci opieki i solidarności, jaką sami okazali dzieciom na
76 III, 12, | postawić sobie pytanie, jaka kultura życia jest dziś
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
77 Wprow, 0, | niewiernością wobec posługi, jaką podjęliśmy. Potwierdzając
78 I, 1, | podstaw wszelkiej refleksji, jaką podejmuje Kościół, leży
79 IV, 1, | Księga ta opisuje dysputę, jaką św. Paweł przeprowadził
80 IV, 1, | świadectwem krytycznej postawy, z jaką chrześcijańscy myśliciele
81 IV, 2, | na dialogiczną relację, jaką potrafił nawiązać ze współczesną
82 IV, 2, | zapominał też o wartości, jaką jest rozumność wiary; przeciwnie,
83 IV, 2, | przyjmuje Bożą prawdę taką, jaka jest, natomiast cechą daru
84 V, 1, | Głęboki fundament autonomii, jaką cieszy się filozofia, należy
85 V, 1, | jest bowiem jedność, jaką Duch Święty ustanowił między
86 VI, 1, | to, co ludzie myślą, ale jaka jest obiektywna prawda»93.
87 VI, 1, | ogarnia także przemianę, jaka dokonywała się w poganach
88 VI, 1, | podlegają takiej samej dynamice, jaka występuje w dziejach człowieka.
89 VI, 2, | na odkrycie doniosłości, jaką posiada także dla filozofów
90 VI, 2, | znaczenie autonomiczności, jaką zachowuje także ten trzeci
91 VI, 2, | najbardziej wzniosłej syntezie, jaką kiedykolwiek wypracowała
92 VII, 1, | odpowiednio krytycznej postawy, jaką w świetle tradycji należałoby
93 VII, 2, | postawił sobie pytanie, jaką głęboką i nieskażoną prawdę
94 VII, 2, | człowieka121. Wzajemna więź, jaka powstaje między dyscyplinami
95 Zak, 0, | otwarty na radykalną nowość, jaką zawiera w sobie Boże Objawienie.
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
96 Bless | oznacza każdą działalność, jaką człowiek spełnia, bez względu
97 I, | kontekście tej rzeczywistości, jaką jest praca. Jeśli bowiem,
98 II, | kolei, bez względu na pracę, jaką każdy człowiek spełnia,
99 II, | jeden, bez względu na to, jaką pracę wypełnia — być traktowany
100 II, | imię jakiego programu i pod jaką nazwą się dokonuje, zasługiwałoby
101 II, | wszystkim struktur produkcji, jaką jest właśnie praca, wypada
102 III, | pracy — bez względu na to, jaką spełnia pracę — człowiek
103 III, | pierwszej zasady w tym porządku, jaką jest uniwersalne przeznaczenie
104 III, | rzeczywistość i problematykę, jaka się wytworzyła w drugiej
105 IV, | zarysowaniu tej doniosłej roli, jaką dla zabezpieczenia niezbywalnych
106 IV, | pracy na podstawie zapłaty, jaką otrzymuje on jako wynagrodzenie
107 V, | dyskretnej ewangelii pracy, jaką znajdujemy w życiu Chrystusa
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
108 I, 1 | zegarze dziejów ludzkości, jaką okaże się datą dla poszczególnych
109 II, 5 | niestrudzonym o tę godność, jaką każdy człowiek osiągnął
110 II, 5 | świetle tej Rzeczywistości, jaką jest On: Jezus Chrystus. ~
111 II, 5 | nieustającym ośrodkiem Misji, jaką Sam Bóg skierował do człowieka.
112 III, 1 | Odkupienia, mocą tej miłości, jaka z niej promieniuje. Na tle
113 IV, 1 | rozumieć — wymowę tej prawdy, jaką Odkupiciel człowieka zawarł
114 IV, 1 | syna Bożego przybrania, jaką człowiek ma w Chrystusie
115 IV, 2 | poczynając od tej podstawowej, jaką jest katecheza rodzinna:
116 IV, 3 | zarazem o tej wartości, jaką człowiekowi przyznaje sam
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
117 Wprow, 0, | sposób owa dwoista więź, jaka łączy Bogarodzicę z Chrystusem
118 I, 1, | które płynie z miłości, jaka jednoczy współistotnego
119 I, 1, | majestat łaski” — tej łaski, jaką „Ojciec (...) obdarzył nas
120 I, 1, | mówiąc o „majestacie łaski”, jaką „Bóg i Ojciec (...) obdarzył
121 I, 1, | otrzymuje w takiej pełni, jaka odpowiada miłości Syna do
122 I, 1, | ludzi, ów „majestat łaski”, jaką Ojciec „obdarzył nas w Umiłowanym”,
123 I, 1, | całej owej „nieprzyjaźni”, jaką naznaczone są ziemskie dzieje
124 I, 2, | nowym świetle zapowiedź, jaką Maryja usłyszała od anioła:
125 I, 2, | Przejmująca staje się moc, jaką słowa te w sobie zawierają..
126 II, 2, | odbudowania tej jedności, o jaką Chrystus modlił się dla
127 III, 2, | wyraża tę głęboką więź, jaka zachodzi pomiędzy Matką
128 III, 2, | wedle tej miary daru, jaka każdemu jest właściwa z
129 III, 2, | Dzięki tej szczególnej więzi, jaka łączy Bogarodzicę z Kościołem,
130 III, 2, | przeciw mocom ciemności” 138, jaka toczy się w ciągu całej
131 III, 3, | świętość Matki Chrystusa, jaka wyraża się w tajemnicy Jej
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
132 Wprow, 0, | stanowi ona pierwszą posługę, jaką Kościół może spełnić względem
133 II, 4, | rzeczywistości, niezależnie od tego, jaka by była jej nazwa. Z tego
134 III, 1, | uczestnictwa w komunii, jaka istnieje pomiędzy Ojcem
135 III, 4, | wypełnia swego rodzaju próżni, jaka według pewnych hipotez miałaby
136 III, 5, | wymaga się tej samej odwagi, jaka pobudzała misjonarzy przeszłości,
137 IV, 3, | pracy na słusznej drodze, jaką wyznacza sentire cum Ecclesia. ~
138 IV, 5, | by szedł ty samy drogą, „jaką kroczył Chrystus, mianowicie
139 VI, 3, | przygotowanych do szczególnej pracy, jaka ich oczekuje138. Będą oni
140 VII, 0, | z taką samą radością, z jaką pierwsze wspólnoty chrześcijańskie
141 Zak, 0, | macierzyńskiej miłości, jaka powinna ożywiać wszystkich
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
142 I, | pełną wdzięczności cześć, jaką święci Bracia z Salonik (
143 III, | Podczas nocnej wizji, jaką miał św. Paweł w Troadzie,
144 III, | powszechnego. Stanowiło to cenę, jaką przyszło im zapłacić za
145 V, | katechetyczna i duszpasterska, jaką stosowali w swojej działalności
146 V, | teologicznej i duszpasterskiej, jaka była natchnieniem dla apostolskiego
147 V, | i dziedzicami obietnicy, jaką Bóg uczynił Abrahamowi (
148 VIII, | 32. Tę przyszłość, jaka po ludzku zdaje się być
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
149 II, | ukazała swoja znamienna cechę, jaka jest stosowanie Słowa Bożego
150 II, | szerokości horyzontów, z jaką potraktowane są tam sprawy,
151 II, | uniwersalne, tę współzależność, jaka istnieje pomiędzy ich postawą
152 II, | samą siłę i aktualność, jaką posiadało wówczas, gdy zostało
153 IV, | zwraca uwagę na surowość, z jaką został potraktowany ten,
154 IV, (60) | Ojcowie Kościoła określali, jaka ma być postawa bogatych
155 V, | głównie po to, by ukazać, jaka jest prawdziwa natura zła,
156 V, | wrogiem, tą samą miłością, jaką miłuje go Bóg; trzeba być
157 VI, | szczególnej formy ubóstwa, jaką jest pozbawienie osoby ludzkiej
158 VII, | podkreślić przeważającą rolę, jaką mają w tej dziedzinie świeccy,
159 VII, | pewien, że zarówno troska, jaką ta Encyklika wyraża, jak
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
160 I, 5, | jedności: do takiej jedności, jaką miał Kościół apostolski
161 I, 7, | drugim wykładają prawdę, jaką znaleźli albo sądzą, że
162 II, 3, | proszą i przejawiają wiarę, jaką Kościół katolicki wyznaje
163 II, 7, | Historycznym wyrazem zmiany, jaka się dokonała, był eklezjalny
164 II, 7, | oraz odbudowy tej jedności, jaka istniała między nimi w ciągu
165 II, 7, | innymi ze względu na rolę, jaką winny one odegrać na drodze
166 II, 7, | zechciał odwzajemnić mi wizytę, jaką mu złożyłem, tak że w grudniu
167 II, 7, | kościelnej i kulturalnej, jaka pozostaje znamienna dla
168 II, 8, | najwznioślejszą posługą, jaką chrześcijanin może oddać
169 II, 9, | debacie na temat metody, jaką należy stosować w dążeniu
170 II, 11, | szczerą miłość do bliźnich, jaką okazują ci bracia; nie zapomina
171 II, 11, | całą i niepodzielną prawdę, jaką należy przyjąć.~Ponadto
172 III, 3, | najwyższemu nakazowi wiary, jaka się objawia w ofierze z
173 III, 3, | świętości139.~Dzięki światłości, jaka promieniuje z „dziedzictwa
174 Adh, 0, | pragnąłem wskazać drogę, jaką mają zmierzać ku Wielkiemu
175 Adh, 0, | koniecznych form miłości, jaką żywimy do Chrystusa i do
176 Adh, 0, | Bogu. Największa ofiara, jaką możemy złożyć Bogu, to pokój
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
177 I, 5, | tamże). Stanowczość, z jaką Apostoł przeciwstawia się
178 I, 6, | jak” wyznacza także miarę, jaką Jezus miłował i jaką winni
179 I, 6, | miarę, jaką Jezus miłował i jaką winni się wzajemnie miłować
180 II, 1, | poruszają ludzkie serca: jaka jest natura człowieka, jaki
181 II, 1, | zawartą w Bożym prawie? Jaką rolę odgrywa sumienie w
182 II, 6, | głęboko zastanowić nad tym, jaka jest właściwa relacja między
183 II, 6, | rozum jest w stanie ocenić, jaką wartość moralną mają określone
184 II, 7, | 53. Wielka wrażliwość, jaką przejawia współczesny człowiek
185 II, 10, | abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest
186 II, 10, | Istotnie, aby umieć „rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest
187 II, 12, | kategorii teologicznej, jaką jest właśnie «opcja fundamentalna»
188 II, 13, | chrześcijanin poznaje „nowość”, jaką odznacza się moralność jego
189 III, 1, | abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest
190 III, 1, | doświadczenie obnażają słabość, jaka znamionuje wolność człowieka.
191 III, 4, | zwłaszcza stanowczość, z jaką broni ona uniwersalnej i
192 III, 4, | 96. Stanowczość, z jaką Kościół broni uniwersalnych
193 III, 6, | chcącej wymknąć się łasce, jaka płynie z tego aktu. Przykazanie
194 III, 7, | wyzwalającą moc ma miłość Boża i jaka jest wartość bezwarunkowej
195 III, 7, | możemy teraz zrozumieć, jaką rolę odgrywa w Kościele,
|