1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3851
(...) Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
501 1, | perspektywie odnosi się to do wszystkich pokoleń uczniów
502 1, | związku z owym „weźmie”, do końca jakoby uwydatnić Boską
503 1, | Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę
504 1, | jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie,
505 1, | o sądzie” (J 16, 7 n.). Do tych słów wypadnie nam jeszcze
506 1, | jeżeli odejdę, poślę Go do was” (J 16, 7). A więc Ojciec
507 1, | również przez Syna: „poślę Go do was”. ~Należy tutaj zwrócić
508 1, | jeżeli odejdę, poślę Go do was”. Duch Święty przyjdzie,
509 1, | orędziem misyjnym, skierowanym do Apostołów, a przez nich
510 1, | Apostołów, a przez nich do Kościoła: „Idźcie więc i
511 1, | szczególne przygotowanie do tej trynitarnej formuły,
512 1, | powołany i „uzdolniony” do uczestniczenia w niewypowiedzianym
513 1, | Trójcy Świętej prowadzi do tajemnicy Odkupienia świata
514 1, | nowy początek w odniesieniu do pierwszego i pierwotnego
515 1, | oznacza nie tylko powołanie do istnienia samego bytu wszechświata:
516 1, | się to przede wszystkim do człowieka, który został
517 1, | należy odczytać w odniesieniu do tak odległego, a zarazem
518 1, | Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę
519 1, | jeżeli odejdę, poślę Go do was”. Określając swoje „
520 1, | jeżeli odejdę, poślę go do was” (J 16, 7). „Odejście”
521 1, | jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna
522 1, | napisze apostoł Paweł w Liście do Galatów (Ga 4, 6 por. Rz
523 1, | W posłaniu tego Ducha „do serc naszych” zaczyna się
524 1, | stworzenie”, jak czytamy w Liście do Rzymian. ~Duch Święty przychodzi
525 1, | zmartwychwstania i wniebowstąpienia do Ojca. Tak więc smutek prześwietlony
526 1, | Urzeczywistnia się również do końca posłannictwo Mesjasza —
527 1, | wrócić przede wszystkim do proroctwa Izajasza, zwanego
528 1, | Jezus Chrystus odwoła się do tej zapowiedzi, zawartej
529 1, | ten fragment — powiedział do zebranych: „Dziś spełniły
530 1, | Proroka słowa te odnosiły się do przyszłości, podczas gdy
531 1, | bezpośrednie wprowadzenie do nowej rzeczywistości mesjańskiej.
532 1, | bowiem cały lud przystępował do chrztu, a Jezus po przyjęciu
533 1, | nie ogranicza się tylko do mesjańskiego posłannictwa
534 1, | Jezus dokonywał, dojdziemy do mowy pożegnalnej w Wieczerniku,
535 1, | człowieczeństwo przynależy do Osoby Syna Bożego, pozostającego
536 1, | najbardziej może przybliżają nas do wszystkiego, co stanie się
537 1, | doprowadzi Apostołów i Kościół „do całej prawdy” (J 16, 13).
538 1, | sposób On to doprowadzi do końca nową erę historii
539 1, | nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza (...) Ducha
540 1, | jeżeli odejdę, poślę Go do was” (J 16, 7). Jest to
541 1, | stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to
542 1, | Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec
543 1, | odczytamy je w odniesieniu do słów wypowiedzianych w tymże
544 1, | Baranek Boży, przychodzi do Apostołów po Zmartwychwstaniu,
545 1, | o jakiej czytam w Liście do Rzymian (por. Rz 1, 4).
546 1, | ukrzyżowania Zmartwychwstały mówi do nich: „Weźmijcie Ducha Świętego!”. ~
547 1, | Pocieszyciel nie przyjdzie do was” (J 16, 7). Zachodzi
548 1, | Chrystusa w jednym Duchu dostęp do Ojca (por. Ef 2, 18). On
549 1, | się i Apostołowie wychodzą do mieszkańców i pielgrzymów
550 1, | tak wyraźnie odnosiły się do Pocieszyciela, do Ducha
551 1, | odnosiły się do Pocieszyciela, do Ducha Prawdy, zaczęły z
552 1, | Świętego poczuli się zdolni do tego, aby wypełniać powierzone
553 1, | 26). Prowadząc Kościół do wszelkiej prawdy (por. J
554 1, | ustawicznie go odnawia i do doskonałego zjednoczenia
555 1, (12) | przedstawianego niekiedy analogicznie do stosunku zachodzącego pomiędzy
556 1, | ludzkość przybliżyła się do kresu drugiego tysiąclecia
557 1, | to właśnie co „Duch mówi do Kościołów” (por. Ap 2, 29;
558 1, | wszystkich poczynań zmierzający do urzeczywistnienia Vaticanum
559 1, | Biskupów, które zmierzają do tego, aby owoce prawdy i
560 1, | praca Kościoła, zmierzająca do sprawdzenia i ugruntowania
561 1, | Świętego w swym pielgrzymowaniu do Królestwa Ojca i przyjęli
562 2, | jeżeli odejdę, poślę Go do was”, wówczas — w tym właśnie
563 2, | jako Ten, który „doprowadzi do wszelkiej prawdy” — wedle
564 2, | Pocieszyciel nie przyjdzie do was” (J 16, 7). ~Najbardziej
565 2, | jakie Chrystus sam dołącza do tych trzech słów: grzech,
566 2, | sprawiedliwości zaś — bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie;
567 2, | przekonywanie świata”, jakie należy do posłannictwa Ducha Świętego.
568 2, | które doprowadziło ludzi do wydania na Niego wyroku
569 2, | i wniebowstąpienia: „idę do Ojca”. W kontekście tak
570 2, | że „sąd” odnosi się tylko do „władcy tego świata”, czyli
571 2, | władcy tego świata”, czyli do szatana — do tego, który
572 2, | świata”, czyli do szatana — do tego, który od początku
573 2, | pozostaje w stałym odniesieniu do „sprawiedliwości” — czyli
574 2, | sprawiedliwości” — czyli do ostatecznego zbawienia w
575 2, | ostatecznego zbawienia w Bogu, do spełnienia ekonomii, której
576 2, | poprzez takie odniesienie do „sądu”, otwierają się przed
577 2, | miłości stwórcy powołany do bytu i zachowywany, popadł
578 2, | doznał przemiany i doszedł do pełni doskonałości”16. W
579 2, | doskonałości”16. W relacji do tego, bardzo syntetycznego,
580 2, | zasięg ów wydaje się zawężać do tych, którzy odrzucili mesjańskie
581 2, | grzechu — rozprzestrzenia się do zasięgu uniwersalnego, z
582 2, | Odkupienia otwiera drogę do takiego rozumienia, w którym
583 2, | popełniony, zostaje odniesiony do Krzyża Chrystusa — a więc
584 2, | więc pośrednio również — do grzechu tych, którzy „nie
585 2, | wypada naprzód powrócić do wydarzenia Pięćdziesiątnicy. ~ ~
586 2, | szczególności owa zapowiedź, do której obecnie się odwołujemy: „
587 2, | doprowadzając ten sposób do jedności ludy rozproszone
588 2, | poprzez chrystusowe wstąpienie do nieba. Jeszcze w momencie
589 2, | przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz
590 2, | jerozolimskim przemówieniu nawołuje do nawrócenia się, podobnie
591 2, | Ducha Pięćdziesiątnicy — do odkupieńczej mocy Chrystusa
592 2, | zostać przeniknięte niejako do końca. Nie tylko ludzkie
593 2, | co można krótko ująć: do Ojca — w Synu — przez Ducha
594 2, | każdego grzechu — w relacji do Krzyża Chrystusa. Ukazany
595 2, | grzech, ukazany w relacji do Krzyża Chrystusa, zostaje
596 2, | Adama: „posłuszeństwo aż do śmierci” (por. Rz 5, 19;
597 2, | powtórzy się w odniesieniu do tajemnicy paschalnej. Oznacza
598 2, | znaczy powołać z nicości do istnienia; a zatem stworzyć
599 2, | Oznacza również zdolność do przymierza, jakie ma ukształtować
600 2, | oznacza wreszcie wezwanie do przyjaźni, w której nadprzyrodzone „
601 2, | swej miłości zwraca się do ludzi jak do przyjaciół (
602 2, | zwraca się do ludzi jak do przyjaciół (por. Wj 33,
603 2, | 3, 38), aby ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć
604 2, | wspólnoty z sobą i przyjąć ich do niej”20. ~
605 2, | przez „posłuszeństwo aż do śmierci” (por. Flp 2, 8). ~
606 2, | tekście biblijnym, nakłaniają do złamania tego zakazu — czyli
607 2, | złamania tego zakazu — czyli do przekroczenia tej „granicy”: „
608 2, | przekonywać świata” w relacji do Krzyża Chrystusa na Golgocie. ~
609 2, | Duch ludzki nie jest zdolny do takiej miary22. W samym
610 2, | pewną podatność w stosunku do tej motywacji, jaka zawiera
611 2, | się w pierwszej namowie do grzechu i motywacji nieustannie
612 2, | dziejach człowieka dochodzi do głosu przewrotny „geniusz
613 2, | Boga przez człowieka, aż do nienawiści: „Amor sui usquead
614 2, | ateistyczne ideologie dążą do wykorzystania religii utrzymując,
615 2, | przypisuje Jemu to, co należy do człowieka, i wyłącznie do
616 2, | do człowieka, i wyłącznie do człowieka! W tym procesie
617 2, | odrzucenie Boga doszło aż do ogłoszenia Jego „śmierci”.
618 2, | przekonywał świat o grzechu”. Jest do tego definitywnie wezwany
619 2, | odniesienia stworzonej wolności do Stwórcy. Zaistniała jako
620 2, | człowieka posuwa się aż do słów: „żal mi, żem stworzył
621 2, | Bożego, który stał się „aż do śmierci” posłusznym Sługą,
622 2, | znamiennych słowach Autor Listu do Hebrajczyków; odwoławszy
623 2, | Hebrajczyków; odwoławszy się do ofiar Starego Przymierza,
624 2, | tym tekście jakby zachętę do refleksji nad obecnością
625 2, | Ewangelii Janowej. Słowa Listu do Hebrajczyków tłumaczą teraz,
626 2, | Jego posłudze. Według Listu do Hebrajczyków, na drodze
627 2, | cierpienie Krzyża wróciło do miłości, zdradzonej przez
628 2, | Świętemu, który już przeniknął do samej głębi Jego własne
629 2, | skierowuje On ofiarę własną Syna do Ojca, wprowadzając ją w
630 2, | przywodzi człowieka na nowo do uczestnictwa w życiu, jakie
631 2, | składana na Krzyżu. Nawiązując do tradycji biblijnej, można
632 2, | Eucharystycznej, nawiązując do tej samej zbawczej ekonomii,
633 2, | Zmartwychwstały Chrystus mówi do Apostołów: „Weźmijcie Ducha
634 2, | równocześnie skierowuje do dobra. Dzięki wielości Jego
635 2, | Człowieczego. Wszak List do Hebrajczyków mówi, że „krew (...)
636 2, | otwiera Duchowi Prawdy drogę do wnętrza człowieka, do sanktuarium
637 2, | drogę do wnętrza człowieka, do sanktuarium ludzkich sumień. ~
638 2, | bezpośredniego odniesienia do Stwórcy: właśnie w tym odniesieniu
639 2, | starają się dostosowywać do obiektywnych norm moralności”28. ~
640 2, | Jezus Chrystus odwołał się do Ducha Świętego, jako do
641 2, | do Ducha Świętego, jako do Tego, który świadczy, że
642 2, | tej też drodze dochodzi do ukazania korzeni grzechu,
643 2, | pragnieniach i powołany do wyższego życia. Przyciągany
644 2, | soborowy nawiązuje tutaj do znanej wypowiedzi św. Pawła (
645 2, | sumienia, prowadzi równocześnie do ujawniania jego korzeni
646 2, | Zstępujemy w ten sposób do owych pierwotnych wymiarów
647 2, | przekonywa o grzechu” w relacji do tajemnicy początku, ukazując
648 2, | grzechu” zawsze w relacji do Chrystusowego Krzyża. W
649 2, | początku świata, trwać będzie do ostatniego dnia, według
650 2, | Chrystusowym posłuszeństwie aż do śmierci? Kiedy Duch Prawdy
651 2, | człowieka, dając komentarz do słów Psalmu „Abyssus abyssum
652 2, | przyzywa głębię”)37. W stosunku do tej właśnie „przepastnej
653 2, | Pocieszycielu” — słowa wypowiedziane do Apostołów, a pośrednio do
654 2, | do Apostołów, a pośrednio do wszystkich: „Wy Go znacie,
655 2, | oznacza odmowę sięgnięcia do źródeł Odkupienia, które „
656 2, | broni rzekomego „prawa” do trwania w złu, we wszystkich
657 2, | Ducha Prawdy, zmierzająca do zbawczego „przekonywania
658 2, | poczucie grzechu w odniesieniu do człowieka i wartości ludzkich,
659 2, (40) | PIUS XII, Orędzie radiowe do Krajowego Kongresu Katechetycznego
660 2, | przekonywania”, jakie należą do posłannictwa Parakleta:
661 2, | miłość własna, posunięta aż do pogardy Boga”, z drugiej „
662 2, | miłość Boga, posunięta aż do pogardzania sobą”43. Kościół
663 2, | odrzucenia Bożych przykazań „aż do pogardy Boga” — ale wznosiły
664 2, | sądu”, wprowadzeni zaś do tej sprawiedliwości, która
665 3, | 49. Do Ducha Świętego zwraca się
666 3, | wydarzenie przynależące do dziejów człowieka na ziemi.
667 3, | nie bój się wziąć do siebie: Maryi, twojej Małżonki;
668 3, | prawdę wiary, odwołując się do Ducha Świętego. Tak brzmi
669 3, | zakończenia drugiego tysiąclecia, do którego przygotowuje się
670 3, | Wielki Jubileusz odnosi się do tego dzieła i odnosi się
671 3, | wnikamy w jego głębię — do Sprawcy tego dzieła: do
672 3, | do Sprawcy tego dzieła: do Osoby Ducha Świętego. ~„
673 3, | Boga-Syna oznacza przyjęcie do jedności z Bogiem nie tylko
674 3, | Świętego i należy również do treści wielkiego Jubileuszu.
675 3, | nie może przygotować się do niego w inny sposób, jak
676 3, | przeciwieństwo w stosunku do wszystkich, o których powie
677 3, | kontynentów, wszystkich powołanych do zbawienia. „Słowo stało
678 3, | gdy Bóg Ojciec „wysyła do serc naszych Ducha Syna
679 3, | tajemnicy wcielenia, mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym45.
680 3, | wszystko to należy również do wspomnianego już wielkiego
681 3, | szczególny Pawłowy List do Efezjan (por. Ef 1, 3-14).
682 3, | w sposób wyraźny należą do Chrystusa: „W Nim (w Chrystusie) (...)
683 3, | dojścia w sposób Bogu wiadomy do uczestnictwa w tej paschalnej
684 3, | szczególną sposobnością do tego, ażeby rozważyć tajemnice
685 3, | nie tylko przybliża się do tego świata, ale jest w
686 3, | Odnosi się to w szczególności do człowieka: Bóg jest w jego
687 3, | Jezusowych, wypowiedzianych do Samarytanki: „Bóg jest duchem”.
688 3, | bardzo immanentny w stosunku do człowieka i do świata, pozostając
689 3, | stosunku do człowieka i do świata, pozostając nienaruszonym
690 3, | natchnieniem Ducha przyszedł do świątyni jerozolimskiej,
691 3, | niedoskonałości w stosunku do Tego, który jest Bytem najdoskonalszym.
692 3, | uczę: — czytamy w Liście do Galatów — postępujcie według
693 3, | pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch,
694 3, | innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało,
695 3, | ciała”. Walka ta należy do dziedzictwa grzechu, jest
696 3, | Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy” (
697 3, | żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało;
698 3, | którzy żyją według Ducha — do tego, czego chce Duch”.
699 3, | według ciała” — prowadzi do dalszego przeciwstawienia: „
700 3, | Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha —
701 3, | śmierci, dążność zaś Ducha — do życia i pokoju”. Stąd napomnienie: „
702 3, | w tych słowach wezwanie do życia w prawdzie, czyli
703 3, | jego (zwłaszcza z Listu do Rzymian i do Galatów) pozwalają
704 3, | zwłaszcza z Listu do Rzymian i do Galatów) pozwalają nam poznać
705 3, | najbardziej rozwinął i doprowadził do ostatecznych konsekwencji
706 3, | jednoznaczny ani też sprowadzać go do filozofii materialistycznej —
707 3, | w słowach: „Ciało (...) do czego innego dąży niż duch”.
708 3, | tego samego zdania: „duch do czego innego (dąży) niż
709 3, | uwydatnić, w ramach przygotowań do wielkiego Jubileuszu, owo „
710 3, | dramatycznych, a nawet doprowadzić do nowych porażek człowieka.
711 3, | przybliżamy się coraz bardziej do końca drugiego tysiąclecia
712 3, | niezłomnej nadziei, gdyż do takiej właśnie ludzkiej
713 3, | Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego (...) i
714 3, | Jezusa] z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała
715 3, | swoich wiernych i pisze do nich: „zginam kolana moje
716 3, | Ojciec i Syn przychodzą do niego i czynią u niego swe
717 3, | życiowa” człowieka, wyniesiona do nadprzyrodzonego życia Bożego. ~
718 3, | żyje „według Ducha” i „dąży do tego, czego chce Duch”. ~
719 3, | człowieczeństwa — Bóg przybliża się do człowieka, wnika coraz głębiej
720 3, | osobowym i wspólnotowym, co do którego sam Pan Jezus, kiedy „
721 3, | Jezus, kiedy „modli się do Ojca, aby «wszyscy byli
722 3, | decydujące wskazanie odnośnie do swych apostolskich zadań.
723 3, | odkrywając w sobie przynależność do Chrystusa i w Nim swoje
724 3, | w Nim swoje wywyższenie do godności dziecka Bożego,
725 3, | podmiotem przybliżania się Boga do świata i Jego obecności
726 3, | elementy te zdołały wtargnąć do wnętrza ludzkiego, do owego
727 3, | wtargnąć do wnętrza ludzkiego, do owego sanktuarium sumienia,
728 3, | nieustannie daje światło i moc do nowego życia wedle „wolności
729 3, | dopomóc osobom i wspólnotom do uwolnienia się ze starych
730 3, | wyniesienie ich godności ludzkiej do najwyższej chwały. ~Także
731 3, | piękne, przyczyniają się do wielorakiej „odnowy oblicza
732 3, | Watykański II. Nawiązując do jego nauczania, znajdujemy
733 3, | Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę
734 3, | jeżeli odejdę, poślę Go do was” (J 16, 7). Widzieliśmy,
735 3, | zostawię was sierotami: Przyjdę do was” (J 14, 18). W momencie
736 3, | rozstania przed wstąpieniem do nieba, powie jeszcze dobitniej: „
737 3, | wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,
738 3, | to Jego „jestem z wami aż do skończenia świata” — nie
739 3, | żyje, działa i wzrasta „aż do skończenia świata”. To wszystko
740 3, | o którym mowa w Liście do Efezjan (por. Ef 3, 16).
741 3, | wstąpił w niebo, na nowo do nich przychodził w eucharystycznej
742 3, | pokoleń chrześcijańskich aż do naszych czasów, kiedy przybliżamy
743 3, | czasów, kiedy przybliżamy się do kresu drugiego tysiąclecia
744 3, | sakrament” w odniesieniu do Kościoła, winniśmy pamiętać,
745 3, | Odkupienia, w odniesieniu do powszechnego zbawienia.
746 3, | zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,
747 3, | jest Duchem niewidzialnym, do świata, który jest widzialny.
748 3, | Chrystusa przybliża się do swoich ostatecznych przeznaczeń
749 3, | stworzenie — całe dzieje — do ostatecznego kresu w nieskończoności
750 3, | Chrystusa, o którym mówi List do Hebrajczyków (por. Hbr 5,
751 3, | darem, który przychodzi do serca ludzkiego wraz z modlitwą.
752 3, | wspaniale tę myśl w Liście do Rzymian, kiedy pisze: „Gdy
753 3, | żyjemy, zbliżają wielu ludzi do Ducha Świętego przez powrót
754 3, | Ducha Świętego przez powrót do modlitwy. Mam nadzieję,
755 3, | nie można zaliczać tylko do przeszłości: Kościół jest
756 3, | Chrystusa należy od początku do tajemnicy Kościoła Bogarodzica
757 3, | Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”68.
758 3, | Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”,
759 3, | uwydatniając „pełnię czasów”, do które rok dwutysięczny nawiązuje.
760 3, | nawiązuje. Kościół pragnie do tego wielkiego Jubileuszu
761 Zakon, | przyzywa samą swoją istotą. Do Niego, jako do Parakleta,
762 Zakon, | swoją istotą. Do Niego, jako do Parakleta, do Ducha Prawdy
763 Zakon, | Niego, jako do Parakleta, do Ducha Prawdy i Miłości,
764 Zakon, | i Miłości żyć nie może. Do Niego zwraca się Kościół,
765 Zakon, | sercach naszych” (Rz 5, 5). Do Niego zwraca się Kościół
766 Zakon, | może przynieść, zstępując do głębi ludzkich serc72; prosi
767 Zakon, | uczestnictwa w życiu Bożym, do którego Ojciec odwiecznie „
768 Zakon, | chrześcijaństwa. Ponieważ droga do pokoju prowadzi ostatecznie
769 Zakon, | ostatecznie przez miłość i dąży do stworzenia cywilizacji miłości,
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
770 Wpr, 1 | przez wszystkie dni, aż do skończenia świata » (Mt28,
771 Wpr, 2 | wieczora Wielkiego Czwartku do poranka Wielkiej Niedzieli.
772 Wpr, 3 | przekroczyć potok Cedron i wejść do Ogrodu Oliwnego. W Ogrodzie
773 Wpr, 3 | Oliwnego. W Ogrodzie tym do dnia dzisiejszego zachowały
774 Wpr, 3 | krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego iosiągnął
775 Wpr, 4 | Ogrójcu była wprowadzeniem do wielkopiątkowej agonii na
776 Wpr, 4 | gdyby w sposób namacalny do tej Jego « godziny » – godziny
777 Wpr, 4 | godziny krzyża i uwielbienia. Do tego miejsca i do tej godziny
778 Wpr, 4 | uwielbienia. Do tego miejsca i do tej godziny przenosi się
779 Wpr, 4 | umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia
780 Wpr, 4 | zaproszenie Kościół kieruje do wszystkich w godzinach popołudniowych
781 Wpr, 7 | każdego roku kierowałem List do wszystkich kapłanów świata.
782 Wpr, 7 | szczególny zaprosić cały Kościół do refleksji eucharystycznej
783 Wpr, 7 | eucharystycznej i wezwać do dziękczynienia Panu za dar
784 Wpr, 7 | potrzeby nakłaniania wszystkich do odnowionego przeżywania
785 Wpr, 8 | Wieczny Kapłan – wchodząc do odwiecznego sanktuarium
786 Wpr, 8 | rąk Boga Stwórcy, wraca do Niego odkupiony przez Chrystusa. ~
787 Wpr, 9 | Bożego w wierze imiłości do Eucharystii. Biorąc pod
788 Wpr, 10 | stopniu przyczyniła się do bardziej świadomego, czynnego
789 Wpr, 10 | przykłady wiary i miłości do Eucharystii. ~Niestety,
790 Wpr, 10 | adoracji eucharystycznej. Do tego dochodzą też tu iówdzie,
791 Wpr, 10 | nauczania katolickiego odnośnie do tego przedziwnego Sakramentu.
792 Wpr, 10 | zostaje zredukowana jedynie do skuteczności jej głoszenia.
793 Wpr, 10 | przyczyni się w skuteczny sposób do rozproszenia cieni wątpliwości
794 I, 11 | pozostaje ono ograniczone do przeszłości, skoro « to,
795 I, 11 | Odkupienia ».11 Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące
796 I, 11 | Jezus złożył ją i wrócił do Ojca, dopiero wtedy, gdy
797 I, 11 | miłość, która posuwa się « aż do końca » (por. J13,1) – miłość,
798 I, 12 | ograniczył się On jedynie do powiedzenia: « To jest Ciało
799 I, 12 | jedynie, że to, co im dawał do jedzenia i do picia, było
800 I, 12 | co im dawał do jedzenia i do picia, było Jego Ciałem
801 I, 12 | odkupieńczą ofiarą izbliża się do niej nie tylko przez pełne
802 I, 12 | odnoszącego się jedynie pośrednio do ofiary na Kalwarii.~
803 I, 13 | i Jego posłuszeństwa aż do ostatniego tchnienia (por.
804 I, 13 | Ten stał się posłuszny aż do śmierci (por. Flp2,8), swoim
805 I, 13 | nas o tym, w odniesieniu do wszystkich wiernych, Sobór
806 I, 14 | wydarzenie zmartwychwstania do ich życia: « Jeśli dzisiaj
807 I, 14 | śmierci Pana i Jego powrotu do życia dla nas idla naszego
808 I, 15 | prawda inspirowała teologię do mozolnych wysiłków zmierzających
809 I, 15 | wnikliwe, im bardziej zdolne do łączenia krytycznej myśli
810 I, 16 | zdezorientowani, co zmusza Mistrza do podkreślenia obiektywnej
811 I, 18 | chwale ». Eucharystia kieruje do ostatecznego celu, jest
812 I, 20 | się światłem Ewangelii, do budowania świata na miarę
813 I, 20 | ludzkiego od poczęcia aż do jego naturalnego końca.
814 I, 20 | że niewiele mają powodów do nadziei? W takim właśnie
815 II, 21 | sakramentalną. Od tej chwili aż do końca czasów Kościół buduje
816 II, 23 | Chrystusa. Św. Paweł, pisząc do Koryntian odnosi się do
817 II, 23 | do Koryntian odnosi się do tej jednoczącej skuteczności
818 II, 23 | Kościoła, powoływało go do życia i stanowiło o jego
819 II, 25 | własne świadectwo zachęcali do kultu eucharystycznego,
820 II, 25 | kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed
821 III, 26 | która pozwala nam zastosować do tajemnicy Eucharystii słowa
822 III, 28 | w tym znaczeniu, że « aż do powrotu Chrystusa jest nauczany,
823 III, 30 | kapłaństwie w odniesieniu do Eucharystii, jak też o Ofierze
824 III, 30 | uczynił Sobór w odniesieniu do Wspólnot kościelnych powstałych
825 III, 30 | chrześcijanami należącymi do wspomnianych wyżej Wspólnot
826 III, 30 | okolicznościach, przygotowują do upragnionej pełnej jedności,
827 III, 31 | samo jest nim w odniesieniu do posługi kapłańskiej. Stąd
828 III, 31 | oraz duchową moc potrzebną do stawienia czoła różnorakim
829 III, 31 | skuteczny przykład i zachętę do hojnej odpowiedzi młodych
830 III, 31 | człowieka ziarno powołania do kapłaństwa.~
831 III, 32 | jedynie jemu przysługuje prawo do sprawowania Eucharystii
832 III, 32 | zachęcić całą wspólnotę do gorliwszej modlitwy, aby
833 III, 32 | winien też stanowić zachętę do wprowadzenia w życie wszystkich
834 III, 32 | oczekuje się od kandydatów do kapłaństwa.~
835 III, 33 | zmarnowana żadna okazja do odprawiania Mszy św., dzięki
836 III, 33 | kościelnego nie ma przeszkód do jej sprawowania.~ ~
837 IV, 34 | tu na ziemi jest wezwany do podtrzymywania i pogłębiania
838 IV, 34 | między wiernymi. W dążeniu do tego celu ma do dyspozycji
839 IV, 34 | dążeniu do tego celu ma do dyspozycji Słowo i sakramenty,
840 IV, 34 | tak doskonała, iż prowadzi do szczytu wszelkich dóbr:
841 IV, 34 | Kiedy nie przystępujecie do Komunii i nie uczestniczycie
842 IV, 35 | Tylko wtakim kontekście mamy do czynienia z prawowitą celebracją
843 IV, 35(71) | Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego
844 IV, 36 | izaklinam, aby nie zbliżać się do tego świętego Stołu z nieczystym
845 IV, 36 | Komunii powinien przystąpić do sakramentu Pojednania ».74
846 IV, 36(75) | Przemówienie do Członków Penitencjarii Apostolskiej
847 IV, 36(75) | Penitencjarii Apostolskiej i do Spowiedników z Bazylik Patriarchalnych
848 IV, 37 | jakie św. Paweł skierował do chrześcijan w Koryncie: «
849 IV, 37 | możliwości niedopuszczenia do Komunii eucharystycznej
850 IV, 38 | Sobór, który tak naucza: « Do społeczności Kościoła wcielani
851 IV, 38 | więzów komunii w odniesieniu do sakramentów, zwłaszcza Chrztu
852 IV, 39(79) | Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego
853 IV, 39(83) | Kongregacja Nauki Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego
854 IV, 40 | tworzy komunię i wychowuje do komunii. Św. Paweł pisał
855 IV, 40 | komunii. Św. Paweł pisał do wiernych w Koryncie ukazując,
856 IV, 40 | Konsekwentnie Apostoł zapraszał ich do refleksji nad prawdziwą
857 IV, 40 | Eucharystii, aby mogli powrócić do ducha braterskiej jedności (
858 IV, 40 | Skutecznie nawiązywał do tego św. Augustyn, który,
859 IV, 42 | owocniejszy dostęp wiernych do Stołu Eucharystycznego,
860 IV, 43 | Kościół zanosi błaganie~do Boga Ojca miłosierdzia,
861 IV, 43 | Zwracając się z tą modlitwą do Ojca światłości, od którego
862 IV, 44 | mogłaby okazać się przeszkodą do osiągnięcia pełnej komunii,
863 IV, 44 | błagalną. Razem zwracamy się do Ojca i czynimy to coraz
864 IV, 45 | Eucharystię, a należących do Kościołów lub Wspólnot kościelnych
865 IV, 45 | duchownego katolickiego isą do tego odpowiednio przygotowani. 95
866 IV, 46 | więcej prawd wiary odnośnie do tych sakramentów, a wśród
867 IV, 46 | wobec samej sprawy dążenia do jedności.~ ~
868 V, 47 | był « marnotrawstwem » nie do przyjęcia. Jednak ocena
869 V, 47 | swojej śmierci i złożenia do grobu, docenia namaszczenie,
870 V, 47 | wieczerzy paschalnej, aż do hymnu Hallel (por. Mt 26,
871 V, 48 | wielkiej tajemnicy. Nawiązując do słów igestów Jezusa, i rozwijając
872 V, 48 | angelorum, chlebem aniołów, do którego nie można się zbliżać
873 V, 49 | droga prowadząca stopniowo do określenia specjalnego statutu
874 V, 49 | dziedzictwo sztuki. Nawiązując do chrześcijańskiej tajemnicy,
875 V, 49 | rodzin chrześcijańskich do pięknych bazylik zpierwszych
876 V, 49 | bazylik zpierwszych wieków, do imponujących katedr średniowiecza,
877 V, 49 | imponujących katedr średniowiecza, do kościołów wielkich lub małych,
878 V, 49 | wzrastających z czasem na ziemiach, do których docierało chrześcijaństwo.
879 V, 50 | dziękczynienia Panu za wkład, jaki do sztuki chrześcijańskiej
880 V, 50 | tajemnicy, zachęcając artystów do podejmowania pracy twórczej
881 V, 50 | to podkreśliłem w Liście do artystów, 100 Kościół zawsze
882 V, 50 | kościelne. Odnosi się to zarówno do sztuk plastycznych, jak
883 V, 50 | sztuk plastycznych, jak i do muzyki kościelnej. ~
884 V, 51 | kultur. Dostosowując się do zmieniających się warunków
885 V, 52 | w niektórych regionach, do uznania za nieobowiązujące «
886 V, 52 | Kościoła i jego Magisterium, i do wprowadzenia innowacji nieupoważnionych
887 V, 52 | skierować naglące słowa do wspólnoty w Koryncie z powodu
888 V, 52 | oraz wspólnota, która się do nich dostosowuje, ukazują
889 V, 52 | lecz wymowny swą miłość do Kościoła. Dla wzmocnienia
890 VI, 53 | oblicza Chrystusa, włączyłem do tajemnic światła również
891 VI, 53 | swój wzór, jest wezwany do Jej naśladowania także w
892 VI, 53 | naśladowania także w odniesieniu do Najświętszej Tajemnicy. ~
893 VI, 54 | intelekt, a przez to zmusza nas do jak najpełniejszej uległości
894 VI, 54 | przyjęciem zaproszenia Maryi do okazywania Mu posłuszeństwa
895 VI, 55 | Bożego. Eucharystia odsyłając do męki izmartwychwstania,
896 VI, 55 | Pańskie. Maryja była wezwana do wiary, że Ten, którego poczęła «
897 VI, 56 | Kiedy zaniosła Dziecię Jezus do świątyni w Jerozolimie, «
898 VI, 56 | Przygotowując się, dzień po dniu, do wydarzenia Kalwarii, Maryja
899 VI, 57 | syn Twój! ». Podobnie mówi do każdego z nas: « Oto Matka
900 VI, 57 | na wzór Jana– przyjmiemy do siebie Tę, która za każdym
901 VI, 57 | zadania upodabniania się do Chrystusa w szkole Matki
902 Zak, 59 | serce świata, zadatek celu, do którego każdy człowiek,
903 Zak, 59 | zdolność naszego rozumu do wychodzenia poza pozorną
904 Zak, 59 | powtórzę Chrystusowi: « Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz
905 Zak, 60 | Kościoła, jesteśmy zachęcani do podjęcia zodnowionym zapałem
906 Zak, 60 | ku niej się kierować jako do szczytu. W Eucharystii mamy
907 Zak, 61 | wszystkich ochrzczonych do odpowiedzi na modlitwę Jezusa:
908 Zak, 61 | usłyszeć, jakby skierowane do nas, te same słowa, jakie
909 Zak, 61 | Eucharystii, który Pan oddał do naszej dyspozycji, zachęca
910 Zak, 61 | naszej dyspozycji, zachęca do dążenia ku mecie, jaką jest
911 Zak, 61 | tego daru. Zaprasza nas do tego nieprzerwana tradycja,
912 Zak, 62 | umiłowani Bracia i Siostry, do szkoły świętych, wielkich
913 Zak, 62 | Kontemplując Ją wziętą do Nieba z duszą i ciałem,
914 Zak, 62 | nadziei na kontemplację celu, do którego tęskni serce spragnione
915 Zak, 62 | i strzeż,~doprowadź nas do wiecznych dóbr~w krainie
916 Zak, 62 | braci~na ucztę niebieską~do radości Twoich świętych.~
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
917 Wprow, 0, | polegające na komunii z Ojcem, do której każdy człowiek zostaje
918 Wprow, 1, | Człowiek jest powołany do pełni życia, która przekracza
919 Wprow, 1, | ludzkiego życia od poczęcia aż do kresu oraz dojść do przekonania,
920 Wprow, 1, | poczęcia aż do kresu oraz dojść do przekonania, że każda ludzka
921 Wprow, 1, | Ewangelia miłości Boga do człowieka, Ewangelia godności
922 Wprow, 2, | jednej z wypowiedzi, która do dziś zachowała swą dramatyczną
923 Wprow, 2, | przeciw życiu w imię prawa do indywidualnej wolności i
924 Wprow, 2, | zdrowia. ~Wszystko to prowadzi do głębokich przemian w sposobie
925 Wprow, 2, | i narodów. ~Prowadzi to do dramatycznych konsekwencji:
926 Wprow, 3, | obradujący w Rzymie od 4 do 7 kwietnia 1991 r. Po obszernym
927 Wprow, 3, | Kardynałowie zwrócili się do mnie z jednomyślnie wyrażoną
928 Wprow, 3, | nienaruszalność, nawiązując do obecnej sytuacji i do zagrażających
929 Wprow, 3, | nawiązując do obecnej sytuacji i do zagrażających mu dziś niebezpieczeństw. ~
930 Wprow, 3, | skierowałem osobny list do każdego ze Współbraci, aby
931 Wprow, 3, | osób, Kościół poczuwa się do obowiązku użyczenia z tą
932 Wprow, 3, (6) | Por. List do wszystkich Braci w Biskupstwie
933 Wprow, 3, | deptania fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych
934 Wprow, 3, | dowód postępu na drodze do ustanowienia nowego porządku
935 Wprow, 3, | skierowanym w imię Boże do wszystkich i do każdego:
936 Wprow, 3, | imię Boże do wszystkich i do każdego: szanuj, broń, miłuj
937 Wprow, 3, | szczęście! ~Oby słowa te dotarły do wszystkich synów i córek
938 Wprow, 3, | córek Kościoła! Oby dotarły do wszystkich ludzi dobrej
939 Wprow, 3, | symboliczne zakończenie Listu do Rodzin, skierowanego „do
940 Wprow, 3, | do Rodzin, skierowanego „do konkretnych rodzin na całym
941 Wprow, 3, (8) | JAN PAWEŁ II, List do Rodzin Gratissimam sane (
942 Wprow, 3, | zgodnie z Bożym zamysłem. ~Do wszystkich członków Kościoła,
943 I, 1, | doświadczają jej ci, którzy do niego należą” (Mdr 1, 13-
944 I, 1, | obraz Boży, przeznaczonego do życia pełnego i doskonałego (
945 I, 1, | nim panować». ~Rzekł Kain do Abla, brata swego: «Chodźmy
946 I, 1, | będziesz na ziemi!» ~Kain rzekł do Pana: «Zbyt wielka jest
947 I, 1, | szybkością szerzy się zło: do buntu człowieka przeciw
948 I, 1, | współczesne tendencje, prowadzące do uwolnienia człowieka od
949 I, 1, | bezkarna: krew zabitego woła do Niego z ziemi, na której
950 I, 1, | grzechy wołające o pomstę do nieba” i włączył do tej
951 I, 1, | pomstę do nieba” i włączył do tej kategorii przede wszystkim
952 I, 1, | ludzkie, należy wyłącznie do Boga: kto podnosi rękę na
953 I, 2, | 10. Bóg powiedział do Kaina: „Cóżeś uczynił? Krew
954 I, 2, | uchylić, jest skierowane także do współczesnego człowieka,
955 I, 2, | interesów, które skłaniają ludzi do agresji wobec innych, czego
956 I, 2, | bronią, który przyczynia się do zaostrzenia licznych konfliktów
957 I, 2, | nie tylko są moralnie nie do przyjęcia, ale rodzą także
958 I, 2, | życiu, które zbliża się do końca: dostrzegamy w nich
959 I, 2, | zyskują status „prawa”, do tego stopnia, że żąda się
960 I, 2, | w dużej mierze dochodzi do nich w gronie rodziny i
961 I, 2, | życia”. ~Jak mogło dojść do takiej sytuacji? Trzeba
962 I, 2, | prawo konkretnego człowieka do istnienia. ~
963 I, 2, | silniejsza, jeżeli dojdzie do poczęcia „nie chcianego”
964 I, 2, | których człowiek ucieka się do antykoncepcji lub nawet
965 I, 2, | antykoncepcji lub nawet do aborcji pod wpływem licznych
966 I, 2, | rzeczywistości doprowadzają do przerwania ciąży w najwcześniejszych
967 I, 2, | zamachów na życie. Są one nie do przyjęcia z punktu widzenia
968 I, 2, | ponadto stosujący te techniki do dziś notują wysoki procent
969 I, 2, | przeniesienia któregoś z nich do łona matki, a następnie
970 I, 2, | redukują życie ludzkie jedynie do roli „materiału biologicznego”,
971 I, 2, | często dostarczają okazji do zaproponowania i wykonywania
972 I, 2, | specyficznej mentalności, co do której ustala się błędny
973 I, 2, | Ta sama logika doprowadza do sytuacji, w których odmawia
974 I, 2, | dzieciobójstwo. Oznaczałoby to powrót do epoki barbarzyństwa, z której —
975 I, 2, | niestety prowadzą łącznie do tego samego straszliwego
976 I, 2, | chorym może wówczas dochodzić do głosu zrozumiała — chociaż
977 I, 2, | zwłaszcza niezdolnych do samodzielnego życia — oraz
978 I, 2, | eutanazji. Mielibyśmy z nimi do czynienia na przykład wówczas,
979 I, 2, | większej ilości organów do przeszczepów przystępowałoby
980 I, 2, | przeszczepów przystępowałoby się do pobierania tychże organów
981 I, 2, | ludności, co stwarza trudne do rozwiązania problemy w kontekście
982 I, 2, | programów zmierzających do postępu kulturowego i do
983 I, 2, | do postępu kulturowego i do sprawiedliwego podziału
984 I, 2, | można z pewnością zaliczyć do praktyk, które przyczyniają
985 I, 2, | które przyczyniają się do poważnego spadku liczby
986 I, 2, | prawa każdego człowieka do życia, wolą propagować albo
987 I, 2, | dziedzinach, w których dochodzi do zamachów na życie, ale także
988 I, 2, | jakoby wezwaniem skierowanym do Kaina, aby wyszedł poza
989 I, 2, | bardziej rozpowszechniona — do interpretowania wymienionych
990 I, 2, | historycznym, który doprowadziwszy do odkrycia idei „praw człowieka” —
991 I, 2, | wartość życia, samo prawo do życia jest w praktyce łamane
992 I, 2, | liczne inicjatywy, które się do nich odwołują, wskazują
993 I, 2, | główny cel i zarazem powód do chluby. Jak można pogodzić
994 I, 2, | zamykają krajom ubogim dostęp do rozwoju albo uzależniają
995 I, 3, | mentalności, która doprowadzając do skrajności, a nawet wypaczając
996 I, 3, | godność osobową ze zdolnością do bezpośredniego porozumiewania
997 I, 3, | dokładne zaprzeczenie tego, do czego dążyło w ciągu dziejów
998 I, 3, | przekreślając jej odniesienie do solidarności z drugimi,
999 I, 3, | solidarności z drugimi, do pełnej akceptacji drugiego
1000 I, 3, | akceptacji drugiego człowieka i do służenia innym. Chociaż
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3851 |