Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | człowieka człowiekowi, każąc im walczyć „niczym wilki”,
2 I, | takiej, w której jednostki, im bardziej są bezbronne w
3 III, | społeczny będzie tym trwalszy, im w większej mierze będzie
4 III, | własnego rozwoju; trzeba jednak im to w sposób racjonalny umożliwić,
5 III, | historycznych, które uniemożliwiły im pójście drogą gospodarczego
6 III, | korzystanie z przysługujących im praw obywatelskich czy religijnych,
7 III, | religijnych, utrudniając im udział w życiu kulturalnym,
8 IV, | bardziej owocna i wydajna, im lepiej człowiek potrafi
9 IV, | narzędziami, które pozwoliłyby im rzeczywiście i w sposób
10 IV, | wiadomości, które pozwoliłyby im wyrazić ich zdolność tworzenia
11 IV, | wzajemnych powiązań, które by im pozwoliły cieszyć się uznaniem
12 IV, | integracji. Nie przyznaje się im żadnej godności czy realnych
13 IV, | umiejętności, co nie pozwala im wyjść ze stanu upokarzającego
14 IV, | odpowiednich nawyków, które pozwolą im lepiej wykorzystać własne
15 IV, | zastosowane a odpowiadające im potrzeby ludzkie — zaspokojone.
16 IV, | burżuazyjne, zarzucając im sprowadzenie do roli towaru
17 IV, | w dziedzinie, która jest im właściwa. Tak więc ostatecznie
18 IV, | wszelkie próby stawienia im czoła, pozostawiając ze
19 V, | organizacji i narodów, bowiem im wszystkim przysługuje własny
20 V, | przedsiębiorstw właściwych im kompetencji oraz nadmiernie
21 V, | koniecznego leczenia zaofiaruje im szczere braterskie oparcie.~
22 V, | ożywia te wartości, nadaje im aktualność i charakter personalny,
23 VI, | sobie ich dorobek i ukazuje im szerszą perspektywę służby
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
24 I, | na miarę naszych czasów. ~Im bardziej posłannictwo, jakie
25 I, | skoncentrowane na człowieku, im bardziej jest, rzec można, „
26 II, | 19), Jezus odpowiedział im, powołując się na to samo
27 III, (4) | doświadczeniom współczesnego im człowieka. Słownictwo greckie
28 V, | Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie,
29 V, | a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (por. J 20,
30 V, | miłość, jaką On przyszedł im objawić. Miłość, która najkonkretniej
31 VIII, | zarazem w stosunku do ludzi. Im bardziej świadomość ludzka,
32 VIII, | samego słowa „miłosierdzie” — im bardziej, oddalając się
33 VIII, | krzyżu: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (
34 VIII, | Chrystusie (por. J 14, 9). Im większy zaś może być opór
35 VIII, | być opór dziejów ludzkich, im większa obcość ziemskich
36 VIII, | obcość ziemskich cywilizacji, im większa miara negacji Boga
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
37 1, | formuła chrztu: „udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna
38 1, | uczniów z posługi powierzonej im przez Niego (por. Łk 1.0,
39 1, | to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się
40 1, | tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!»” (
41 1, | por. J 16, 20) jak On sam im przyrzekł przed swoja Męką.
42 1, | swojego „odejścia”; podaje im tego Ducha jakby w ranach
43 1, | Apostołom Ducha Świętego. Dał im Go, mówiąc: „Weźmijcie Ducha
44 1, | aby wypełniać powierzone im posłannictwo. Poczuli się
45 2, | obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (Dz.
46 2, | ranach ukrzyżowania i „da” im Go „dla odpuszczenia grzechów”: „
47 2, | Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone” (J 20, 22 n.). ~
48 2, | Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone” (J 20, 22 n.),
49 2, | Którym upuścicie grzechy, się im odpuszczone, a którym zatrzymacie,
50 2, | a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 22 n).
51 2, | się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak
52 3, | wśród wiernych, co dopomaga im lepiej dostrzegać w Duchu
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
53 Wpr, 2 | napełniony winem, powiedział im: « Bierzcie i pijcie, to
54 Wpr, 6 | z Emaus: « Otworzyły się im oczy i poznali Go » (Łk
55 I, 12 | potwierdził jedynie, że to, co im dawał do jedzenia i do picia,
56 I, 15 | bardziej użyteczne i wnikliwe, im bardziej zdolne do łączenia
57 II, 21 | hierarchii ».37 Ofiarując im jako pokarm swoje Ciało
58 Zak, 59 | uczniów zEmaus, ażeby otworzyć im oczy na światło, a serce
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
59 I, 2, | chociaż nierzadko mógłby im zapobiec; inne są skutkiem
60 I, 2, | niestety, fakty tragicznie im przeczące. Ta sytuacja jest
61 I, 2, | retoryką, jeżeli nie towarzyszy im zdemaskowanie egoizmu krajów
62 I, 5, | ludziom, że pragnie przekazać im swoje życie, oczyszczając
63 I, 5, | przekazu nie poświęcają im należnej uwagi. W rzeczywistości
64 II, 1, | przyszedł do ludzi, aby dać im udział w tym darze: „Ja
65 II, 2, | pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o wieczności” (
66 II, 7, | nad światem: „Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «
67 II, 7, | pobłogosławił ich i dał im nazwę «ludzie», wtedy gdy
68 II, 9, | swoich uczniów, powierza im misję, w której głoszenie
69 III, 5, | większości obywateli i przyznawać im — przynajmniej w pewnych
70 III, 5, | dyktatorzy, ale gdyby nadała im prawomocność zgoda większości? ~
71 III, 5, | sprzeniewierzają się powierzonemu im zadaniu; również wydawane
72 III, 5, | powinności przeciwstawienia się im poprzez sprzeciw sumienia.
73 III, 9, | Boskim życiu, zapewniając im potrzebną duchową energię,
74 III, 10, | nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś
75 III, 10, | chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie
76 III, 10, | do syta!» — a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują
77 III, 10, | wszystkim rodzinom, pomagając im na nowo odkryć sens życia
78 III, 10, | wolontariuszach. Ich zawód każe im strzec ludzkiego życia i
79 III, 11, | rozwojowi wiary dzieci i pomagać im w spełnianiu powołania,
80 III, 11, | je tym wszystkim, co jest im potrzebne do życia i pełnego
81 III, 12, | zadania pośród zagrażających im niebezpieczeństw135: pilnie
82 Zak, 3, | Ewangelię życia.~Wyjednaj im łaskę przyjęcia jej~jako
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
83 Wprow, 0, | osobowego samopoznania: im bardziej człowiek poznaje
84 I, 1, | wśród ludzi i opowiedział im tajemnice Boże (por. J 1,
85 IV, 1, | szkół filozofów wydawało im się praktyką jakby oderwaną
86 IV, 1, | podobieństw nie przeszkadzała im dostrzec różnic. ~
87 IV, 1, | poszukiwać tego, co miłuje: im bardziej miłuje, tym usilniej
88 V, 1, | egzegezy, która pozwoliłaby im odkryć wraz z całym Kościołem
89 VI, 1, | poszukiwania. Objawienie nadaje im pełny sens, kierując je
90 VI, 1, | przyjmują, ale nie przeszkadza im zachować własnej tożsamości
91 VI, 2, | niechrześcijańskie, aby im powierzyć tę funkcję wyjaśniającą.
92 VII, 1, | filozoficznych, właściwego im języka oraz kontekstu, w
93 VII, 2, | a następnie przyswojenia im treści wiary przy pomocy
94 VII, 2, | dziś przed nimi stoją, każe im bowiem współpracować, choć
95 VII, 2, | dla filozofii, dostarcza im bodźców i pozwala wzrastać (
96 VII, 2, | od ograniczeń narzuconych im przez język. ~Prawda tekstów
97 Zak, 0, | bardziej jest człowiekiem, im bardziej otwiera się na
98 Zak, 0, | wiedzy teologicznej. Pragnę im podziękować za ich posługę
99 Zak, 0, | wymagania, jakie stawia im słowo Boże, i starają się
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
100 I, | domagają się własnego należnego im miejsca wśród narodów i
101 IV, | zadań zgodnie z właściwą im naturą, bez dyskryminacji
102 IV, | zabezpieczenia właściwych im uprawnień pozostaje konstruktywnym
103 IV, | podmiotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi
104 IV, | publicznych lub prywatnych, dając im zajęcie zwyczajne lub bardziej
105 V, | niewypowiedzianego Jego planu. Im zaś bardziej potęga ludzi
106 V, | z przeznaczeniem, jakie im wyznaczył Stwórca i z oświeceniem,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
107 I, 6 | chrześcijańskich, za co jesteśmy im szczerze zobowiązani. Pewne
108 III, 4 | sposoby podporządkowuje im swoje człowieczeństwo, sam
109 III, 5 | ma miejsce — odmawia się im w ogóle prawa obywatelstwa. ~
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
110 I, 2, | zwiastowania, jakie nada im Ten, od kogo słowa te pochodzą:
111 I, 2, | te pochodzą: jakie nada im sam Bóg. ~
112 I, 2, | śmierci Heroda wypadnie Im pozostać w Egipcie (por.
113 I, 2, | Nazarecie, gdzie Jezus „był im poddany” (Łk 2, 51): Maryi,
114 I, 2, | nie zrozumieli tego, co im powiedział” (Łk 2, 48-50).
115 I, 3, | Maryi o ludzi, w wychodzeniu im naprzeciw w szerokiej skali
116 II, 1, | obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (Dz
117 II, 1, | drodze „wyprzedza”, poniekąd im „przoduje” 61; moment Pięćdziesiątnicy
118 II, 1, | uczynił Apostołami i przekazał im posłannictwo, jakie sam
119 II, 1, | odchodząc od Ojca powiedział im jeszcze: „gdy Duch Święty
120 II, 1, | Mt 28, 19), przekazując im to posłannictwo. Natomiast
121 II, 2, | swojej Matki — czynić to, co im powie Jezus (por. J 2, 5),
122 III, 2, | synowsku się zawierzają. Im bardziej zaś trwają w tym
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
123 Wprow, 0, | tych wszystkich, którzy im pomagają; budzenie powołań
124 II, 2, | marginesie społeczeństwa, dając im pierwszeństwo, gdy głosił
125 II, 2, | przyjaciół (por. Łk 7, 34), daje im odczuć, że Bóg ich kocha
126 II, 2, | opuszczeniem swoich daje im „nowe przykazanie”: „Abyście
127 III, 1, | posłał Jego, i dlatego daje im Ducha. Łukasz ze swej strony
128 III, 1, | miejscu zapewnienie dane im przez Pana, że w zadaniu
129 III, 2, | kulturę ludzi, by głosić im zbawienie w Chrystusie.
130 V, 6, | wspólnoty86; przekazuje im własne wartości, przyjmując
131 V, 7, | wszystkie narody, pragnąc im przekazać pełnię swego Objawienia
132 VI, 1, | Konferencje Biskupów i podległe im urzędy na szczeblu kontynentalnym,
133 VI, 3, | całą ludzkość towarzyszy im podczas modlitwy, a przede
134 VI, 3, | zaangażowaniem misyjnym. Pan powierza im nie tylko troskę duszpasterską
135 VI, 4, | rozpowszechnia, a nikt nie daje im skuteczniejszego świadectwa
136 VI, 4, | Właśnie misja ad gentes daje im rozległe pole do „oddania
137 VI, 5, | podkreślić to, co przynosi im zaszczyt, a mianowicie,
138 VI, 5, | Ponadto ze względu na właściwy im charakter świecki mają szczególne
139 VI, 7, | Konferencje Biskupów i podległe im urzędy, Wyższych Przełożonych
140 VI, 7, | Biskupów i różne podległe im urzędy. Sobór wymaga od
141 VII, 6, | partykularnych, słusznie należy się im „pierwszeństwo, ponieważ
142 VIII, 2, | został posłany, ażeby nieść im Chrystusa Zbawiciela. Taki
143 VIII, 3, | kochał wszystkich, ofiarując im Odkupienie i cierpiał, gdy
144 VIII, 4, | Ewangelii, poucza ich, wskazując im misyjne drogi: ubóstwo,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
145 III, | wierzącym światła, do ukazywania im dobra i jednoczesnego udzielania
146 III, | usiłowały odrzucać obce im formy życia. Był to także
147 III, | Stanowiło to cenę, jaką przyszło im zapłacić za głoszenie Ewangelii,
148 III, | trudnego zadania pomagała im dobra znajomość języka greckiego
149 IV, | siłą rzeczy musiały być im bliskie i drogie. Kierowani
150 IV, | organizacja. Wierność ta pozwoliła im doprowadzić do końca wielkie
151 V, | oni miejsce przeznaczone im w Kościele, który już powstał
152 VIII, | powołania drogami ukazanymi im po raz pierwszy jedenaście
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
153 III, | tchnąć w nie „duszę” i dać im skuteczny impuls. ~
154 III, | bloków” i odpowiadających im „sfer wpływów”. Napięcie
155 III, | często odrywane od właściwego im celu i wykorzystywane do
156 III, | uprzemysłowienia, który pozwala im żyć w sposób godny oraz
157 IV, | nowych produktów, wówczas im więcej się posiada, tym
158 V, | poszanowania właściwych im różnic. Krajom pod względem
159 VI, | technologii lub udostępnia się im technologie bezużyteczne. ~
160 VII, | człowieka i społeczeństwa, im bardziej nie uznaje istnienia
161 VII, | które ją ożywiają, będą im bliskie, ponieważ czerpią
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
162 I, 2, | dlatego też zdobi ich należne im imię chrześcijańskie, a
163 I, 4, | chrześcijan, a nawet ją realizują, im bardziej nieskazitelne usiłują
164 I, 4, | życie w duchu Ewangelii. Im mocniejszą więzią będą zespoleni
165 II, 4, | czasu Soboru, pozwoliły im odkryć, czego Bóg dokonuje
166 II, 6, | ekumeniczne, a także właściwy im sposób formułowania doktryny.
167 II, 12, | poreformacyjnych” z Papieżem. Jestem im głęboko wdzięczny, ponieważ
168 III, 2, | charyzmatem powierzonym im w Kościele. Jest też oczywiste,
169 III, 3, | kościelnych, które otworzyły im drogę do komunii zbawienia.~
170 III, 5, | ku jedności, otwierając im dostęp do swojej komunii.~
171 III, 5, | w każdym z powierzonych im Kościołów partykularnych
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
172 Wprow, 1, | do Ewangelii i jako dane im przez Tego, który każdego
173 I, 1, | spotkanie” z Chrystusem, Bóg dał im swój Kościół. Istotnie, „
174 I, 7, | Ale Nauczyciel przypomina im o wszechmocy Bożej: „U ludzi
175 I, 7, | człowieka przez łaskę Bożą: „On im odpowiedział: «Nie wszyscy
176 I, 8, | Ducha Świętego, który miał im „przypomnieć” i wyjaśnić
177 I, 8, | ich następcom, zapewniając im specjalną pomoc Ducha prawdy: „
178 II, 2, | uwarunkowaniach oraz uwaga im poświęcona to ważne osiągnięcia
179 II, 2, | tym także i zła”, ukazuje im „prawdziwą” wolność: „Wolność
180 II, 13, | działania i odpowiadających im pozamoralnych czy przedmoralnych
181 III, 7, | posługa chrześcijanina: im bardziej jest on posłuszny —
182 III, 8, | ewentualnymi błędami, jakie im zagrażają — choćby tylko
183 III, 8, | napomina grzeszników, głosząc im miłosierdzie Boga, który
184 III, 8, | zasługi. Bóg przypomina im też o radości przebaczenia,
185 III, 8, | które jako jedyne może dać im moc, by w prawie moralnym
186 III, 8, | uznawać oraz powierzać im pewne zadania; nie mogą
|