Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | szczególny umiłowane przez Pana Jezusa. Treść Dokumentu
2 VI, | oczekujemy w chwili powrotu Pana, obecna jest w świecie od
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
3 II, | abym obwoływał rok łaski od Pana” (Łk 4, 18 n.). Zdania te
4 III, | wyśpiewać najwyższy pochwałę Pana, intonują hymny do Boga
5 IV, | wielbi całą duszą „chwałę Pana swego” za „Jego miłosierdzie”,
6 VII, | miłości, której „Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa” (
7 VII, | wielkim dziełom” swojego Pana, objawił się tym bardziej
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
8 Wstep, | Świętego wyznaje Kościół jako „Pana i Ożywiciela”. Czyni to
9 Wstep, | Miłość Boga Ojca, łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa
10 1, | inne słowa Proroka: ~„Duch Pana Boga nade mną,~bo Pan mnie
11 1, | zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do
12 1, | por. Rz 1, 4). Przyjście Pana napełnia radością zebranych: „
13 1, | Wieczerniku wespół z Maryją, Matką Pana (por. Dz 1, 14). Czas Kościoła
14 1, | tych, którzy po odejściu Pana głęboko przeżywali osierocenie.
15 2, | ostatniego dnia, według słów Pana” — uczy Sobór33. Jednakże „
16 3, (59) | się dla nas Ciałem i Krwią Pana naszego Jezusa Chrystusa” (
17 3, | że — z ustanowienia swego Pana — poprzez Sakramenty spełnia
18 3, | a „naśladując Matkę Pana swego, mocą Ducha Świętego
19 3, | Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”68. Modlitwa
20 3, | Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: Przyjdź!”, modlitwa
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
21 Wpr, 1 | chleba iwina w Ciało i Krew Pana, raduje się tą obecnością
22 Wpr, 3 | Getsemani. Widzimy znów Pana Jezusa, który wychodzi zWieczernika,
23 Wpr, 10 | Krwi Pańskiej jest łaską od Pana, która co roku napełnia
24 I, 11 | niezatarty zapis męki i śmierci Pana. Nie jest tylko przywołaniem
25 I, 11 | Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu
26 I, 11 | zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie
27 I, 12 | ucztą komunii w Ciele iKrwi Pana ».13 ~Kościół żyje nieustannie
28 I, 14 | wyznaniem i pamiątką śmierci Pana i Jego powrotu do życia
29 I, 15 | substancję Ciała Chrystusa, Pana naszego, i całej substancji
30 I, 15 | czcigodnym Ciałem i Krwią Pana Jezusa, które rzeczywiście
31 I, 16 | przyjmujemy Ciało iKrew Pana. Ofiara eucharystyczna sama
32 I, 19 | Dziewicę, Matkę naszego Pana i Boga Jezusa Chrystusa,
33 I, 20 | Głoszenie śmierci Pana « aż nadejdzie » (1Kor 11,
34 II, 25(49) | wyrazem uznania dla Chrystusa Pana tam obecnego »: Paweł VI,
35 II, 25 | komunii z Ciałem i Krwią Pana.~
36 III, 27 | Apostołów, posłusznych zaleceniu Pana. ~Drugie znaczenie apostolskości
37 IV, 34 | naznaczeni miłością naszego Pana ».70 ~
38 IV, 36 | tysiąc razy dotykamy Ciała Pana, nigdy nie będzie mogło
39 IV, 39 | eucharystyczną obecność Pana, wspólnota przyjmuje bowiem
40 IV, 44 | komunię z Ciałem i Krwią Pana, koniecznie domaga się pełnej
41 VI, 58 | okrzyk: « Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
42 I, 1, | czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, zaś
43 I, 1, | na ziemi!» ~Kain rzekł do Pana: «Zbyt wielka jest kara
44 I, 1, | Po czym Kain odszedł od Pana i zamieszkał w kraju Nod,
45 I, 4, | Kaina tak zwraca się on do Pana: „Zbyt wielka jest kara
46 I, 5, | głosem wznoszącym się do Pana. W sposób absolutnie jedyny
47 I, 5, | dziś nakazuję ci miłować Pana, Boga twego i chodzić Jego
48 I, 5, | wasze potomstwo, miłując Pana, Boga swego, słuchając Jego
49 I, 5, | sobie, że otrzymał od swego Pana łaskę i zadanie głoszenia,
50 II, 6, | w całej swej mocy przez Pana Jezusa. Na pytanie bogatego
51 II, 7, | Otrzymałam mężczyznę od Pana” (Rdz 4, 1). Tak więc w
52 II, 8, | błogosławieństwo: „Oto synowie są darem Pana, a owoc łona nagrodą” (Ps
53 II, 8, | przybycia Maryi i z obecności Pana. (...) Elżbieta jako pierwsza
54 II, 9, | jest wyrok wydany przez Pana na wszelkie ciało: i po
55 II, 10, | dziś nakazuję ci miłować Pana, Boga twego, i chodzić jego
56 II, 10, | wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (8, 3; por. Mt 4, 4). ~
57 III, 3, (60)| swej strony, zwraca się do Pana tymi słowami: „Ty byłeś
58 III, 4, | całkowitej przynależności do Pana, która ogarnia każdą ludzką
59 III, 4, | bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy
60 III, 4, | zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci
61 III, 4, | i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14, 7-8). Umrzeć dla
62 III, 4, | Rz 14, 7-8). Umrzeć dla Pana oznacza przeżywać własną
63 III, 4, | winna się zakończyć. Żyć dla Pana znaczy także uznać, że cierpienie,
64 III, 7, | kapłańskiej i królewskiej misji Pana Jezusa. Dlatego do jej nieodłącznych
65 III, 7, | odnowieni łaską Ducha, „Pana i Ożywiciela”, staliśmy
66 III, 9, | zbawczego działania Chrystusa Pana w chrześcijańskim życiu:
67 III, 11 | Oto synowie są darem pana, a owoc łona nagrodą” (Ps
68 Zak, 1, | Zbawiciela świata, Chrystusa Pana, i że jest powołany, aby
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
69 I, 2, (15)| zależny od Boga jako Stwórcy i Pana swego, a rozum stworzony
70 III, 2, | się jako Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ta jedność
71 V, 2, | przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus, nowy Adam, już
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
72 V, | serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi,
73 V, | dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo wiekuiste
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
74 I, 2 | wobec Chrystusa, mojego Pana, zawierzając Matce Chrystusa
75 I, 6 | przeszłości — łasce naszego Pana, która się objawiła w ostatnim
76 II, 1 | samego Chrystusa — swojego Pana — Kościół stale sprawuje
77 II, 1 | Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa), znak skuteczny
78 II, 1 | tajemnicę swojego Mistrza i Pana przybliżać ludzkości: ludom,
79 II, 2 | przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus, nowy Adam, już
80 III, 4 | Odkupienia przez Chrystusa Pana, czemu wyraz daje Sobór
81 IV, 3 | apostołów i pierwszych uczniów Pana. Eucharystia wciąż na nowo
82 IV, 3 | przygotowuje się na nowe przyjście Pana, musi być Kościołem Eucharystii
83 IV, 5 | życiem swojego Mistrza i Pana, że żyje Tajemnicą Odkupienia
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
84 Wprow, 0, | wieków, idąc na spotkanie Pana, który przychodzi; ale na
85 I, 1, | błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa;
86 I, 1, | bowiem, który jest „Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa”, „
87 I, 1, | wśród pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują
88 I, 1, | do „ubogich i pokornych Pana”, Maryja nosi w sobie, jak
89 I, 2, | skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk
90 I, 2, | że przed nią stoi Matka Pana, Matka Mesjasza. W tym świadectwie
91 I, 2, | słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1, 45) 28. Można postawić
92 I, 2, | zwiastowanie, miała stać się „Matką Pana”. Miała w Niej dokonać się
93 I, 2, | słowa powiedziane Ci od Pana”. Te słowa już się spełniły:
94 I, 2, | odkrycie: „Matka mojego Pana przychodzi do mnie”. ~
95 I, 2, | zbawieniem”. Zwracając się do Pana, mówi: „moje oczy ujrzały
96 I, 2, | słowa powiedziane Jej od Pana” (por. Łk 1, 45), żyje na
97 I, 3, | towarzyszką i pokorną służebnicą Pana”, która „współpracowała
98 II, 1, | zwiastując krzyż i śmierć Pana, aż przybędzie (por. 1 Kor
99 II, 1, | pielgrzymowanie przez wiarę „mocą Pana zmartwychwstałego” 56, pielgrzymowanie
100 II, 1, | mocą obiecanej mu przez Pana łaski Bożej, aby (...) pod
101 II, 1, | słowa powiedziane Jej od Pana” (por. Łk 1, 45). Ta właśnie
102 II, 1, | Apostołowie i uczniowie Pana pośród wszystkich narodów
103 II, 1, | szukają spotkania z Matką Pana, z Tą, która jest błogosławiona,
104 II, 2, | nie brak takich, co Matce Pana i Zbawiciela okazują cześć
105 II, 2, | Uznają Ją one bowiem za Matkę Pana i przyjmują, że należy to
106 II, 2, | świadków, wiary w jedynego Pana, Syna Bożego, poczętego
107 II, 2, | to dzieje wierności wobec Pana, prawdziwa „pielgrzymka
108 II, 2, | jako tron Boży, niosący Pana i podający Go ludziom (Theotókos)
109 II, 3, | zwiastując krzyż i śmierć Pana, aż przybędzie” 87. „Idąc
110 II, 3, | mocą obiecanej mu przez Pana łaski Bożej, aby w słabości
111 II, 3, | godną oblubienicą swego Pana i pod działaniem Ducha Świętego
112 II, 3, | wspólnotowej. ~„Wielbi dusza moja Pana~i raduje się duch mój w
113 III, 1, | jako Matka uwielbionego Pana. Nie tylko była Tą, „która
114 III, 1, | niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego,
115 III, 1, | upodobniła się do Syna swego, Pana panujących (por. Ap 19,
116 III, 1, | świata i zmartwychwstałego Pana: „W Chrystusie wszyscy będą
117 III, 2, | Jej było powiedziane od Pana. Jako Dziewica uwierzyła,
118 III, 2, | naśladując Matkę swego Pana, mocą Ducha Świętego, zachowuje
119 III, 3, | narodzenie się Chrystusa Pana w historii ludzkości. Chodzi
120 III, 3, | nie brak takich, co Matce Pana okazują cześć należną, szczególnie
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
121 I, 0, | trynitarnej: „Wierzę w jednego Pana, Jezusa Chrystusa, który
122 I, 1, | Chrystusie zmartwychwstałym „Pana”: „A choćby byli — pisze —
123 I, 1, | Jedynego Boga i jedynego Pana przyjmuje się w przeciwieństwie
124 I, 1, | jedynego Boga i w jedynego Pana, posłanego przez Boga. ~
125 II, 3, | czy też „wieczne Królestwo Pana naszego i Zbawcy, Jezusa
126 III, 1, | zapewnienie dane im przez Pana, że w zadaniu tym nie zostaną
127 V, 3, | ludzie mogli uwierzyć w Pana i wyznać Go (por. 1 Kor
128 V, 4, | Jezusa jako Zbawiciela i Pana. Należy to do planu Boga,
129 VII, 8, | przecież w Boga, Ojca i Pana, w Jego dobroć i miłosierdzie.
130 Zak, 0, | wieków, idąc na spotkanie Pana, który przychodzi, ale na
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
131 IV, | słów Psalmisty: „Chwalcie Pana wszystkie narody, wysławiajcie
132 V, | Boży, jest darem samego Pana (...) Dzięki tej katolickości
133 V, | wpisany przez Chrystusa Pana w samą konstytucję Kościoła,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
134 II, | mandat otrzymany od Chrystusa Pana. ~
135 IV, | nie uznaje go za swego „pana”, gdyż zaćmił on w sobie
136 IV, | też zaczęto „wzywać imię Pana” (por. Rdz 4, 17-26). ~Opisane
137 VI, | sformułowania — są „ubogimi Pana” 80, winno przekształcić
138 VII, | i obwoływać rok łaski od Pana” (por. Łk 4, 18-19). Należy
139 VII, | będziemy na ziemi w duchu Pana i wedle Jego zlecenia godność
140 VII, | która jest ofiarą Chrystusa Pana. W tym sprawowaniu owoce
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
141 Wprow, 0, | godzinie, kiedy prosi on Pana, aby wzrastała jedność między
142 Wprow, 0, | całkowicie na łaskę i modlitwę Pana: „Ja prosiłem za tobą, żeby
143 II, 1, | Kościołowi przez Chrystusa Pana (por. J 14, 26). Po raz
144 II, 10, | Maryi: „Wielbi dusza moja Pana” (Łk 1, 46).~
145 II, 11, | Chrystusa, naszego jedynego Pana, Odkupiciela i Nauczyciela,
146 II, 11, | wyznają Chrystusa jako Boga i Pana oraz jedynego Pośrednika
147 II, 11, | powołują się na jednego Pana, modlitwa jest źródłem światła
148 II, 12, | Doświadczyliśmy obecności Pana wśród nas.~Chciałbym w tym
149 II, 13, | razem wobec świata w imię Pana. Nabiera ono także charakteru
150 II, 13, | kościelnych jednym głosem błagali Pana historii o pokój dla świata.
151 III, 1, | sprawować świętą Eucharystię Pana. Lepsze wzajemne zrozumienie,
152 Adh, 0, | czyż możemy nie prosić Pana, z nową energią i dojrzalszą
153 Adh, 0, | będzie z wami! (...) Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
154 Apel | ku poznaniu i umiłowaniu Pana. Dlatego psalmista woła: „
155 Wprow, 1, | przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus, nowy Adam, już
156 I, 3, | jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego
157 I, 3, | jako jedynego i absolutnego Pana i do oddawania czci tylko
158 I, 3, | por. Mi 6, 8). Uznanie Pana jako Boga stanowi najgłębszą
159 I, 3, | przynależność ludu Izraela do Pana, ponieważ tylko Bóg jest
160 I, 3, | Prawa, to znaczy uznać Pana jako Boga i oddać Mu czci
161 I, 6, | uczeń upodabnia się do swego Pana i przyjmuje Jego postać.
162 I, 6, | pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie” (
163 II, 5 | który ma upodobanie w prawie Pana (por. Ps 1, 1-2) ~
164 II, 5, | lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla
165 II, 5, | nocą” (Ps 1, 1-2); „Prawo Pana doskonałe — krzepi ducha;
166 II, 5, | krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne — poucza prostaczka;
167 II, 5, | poucza prostaczka; nakazy Pana słuszne — radują serce;
168 II, 5, | radują serce; przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy” (
169 II, 14, | Kościół w imię Boga, Stwórcy i Pana125. Kiedy apostoł Paweł
170 III, 1, | wpatrywanie się w Chrystusa Pana. Kościół każdego dnia wpatruje
171 III, 1, | Stwórcę (...). Jesteś sługą Pana i jesteś wolny w Panu. Nie
172 III, 3, | ręce, niż zgrzeszyć wobec Pana” (Dn 13, 22-23). Zuzanna,
173 III, 3, | wyprzeć. Naśladują w tym Pana Jezusa, który wobec Kajfasza
174 III, 6, | przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego” (Rz 7, 24). ~Taką
175 III, 8, | munus propheticum Chrystusa Pana, gdy otrzymał dar Jego Ducha.
176 III, 8, | Jezus odwołał się do Boga, Pana stworzenia i Przymierza;
177 III, 8, | duchu posłuszeństwa słowom Pana, który powierzył Piotrowi
|