Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | urzędu apostolskiego” 9, czyli posłannictwa otrzymanego
2 I, | ochroną własności prywatnej, czyli potwierdzające prawo do
3 IV, | nadają się do sprzedania”, czyli mogą uzyskać odpowiednią
4 IV, | obowiązku miłosierdzia, czyli obowiązku wspomagania z
5 IV, | decyzja o zainwestowaniu, czyli o daniu jakiejś społeczności
6 IV, | stosunków produkcji i własności, czyli przyznając jej fundament
7 VI, | obecność Boga w historii, czyli Opatrzność.~Doświadczenie
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
8 III, (4) | cierpliwość i wyrozumiałość, czyli gotowość przebaczania. ~
9 V, | objawieniem miłosierdzia, czyli miłości wychodzącej na spotkanie
10 V, | objawieniu się miłosierdzia, czyli bezwzględnej wierności Boga
11 VI, | nauczaniem idzie wychowywanie, czyli kształtowanie ludzkich sumień
12 VII, | doświadczyć miłosierdzia, czyli tej miłości, która jest
13 VII, | brak gotowości nawrócenia, czyli pokuty, trwanie w oporze
14 VII, | odnalezieniu miłosierdzia, czyli owej miłości, która cierpliwa
15 VII, | człowiekiem: aż do krzyża — czyli do śmierci i zmartwychwstania
16 VII, | łaskawa” i „cierpliwa”, czyli innymi słowy: nosi znamiona
17 VII, | dochodzi do głosu miłość, czyli afirmacja człowieka. Spełnienie
18 VII, | tym punktem jest godność, czyli istotna wartość człowieka,
19 VII, | jak strzegąc tego źródła — czyli tajemnicy miłosierdzia Boga
20 VIII, | ukrzyżowanym i zmartwychwstałym — czyli w tajemnicy paschalnej.
21 VIII, | objawienie miłosierdzia — czyli tej miłości, która jest
22 VIII, | wyjątku. Jest to miłość, czyli troska o to, ażeby zabezpieczyć
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
23 1, | samego bytu wszechświata: czyli obdarowanie istnieniem —
24 1, | Ducha Bożego w stworzeniu: czyli początek zbawczego udzielania
25 1, | posłannictwo Mesjasza — czyli Tego, który otrzymał pełnię
26 1, | Mesjasz” znaczy „Chrystus”, czyli „Pomazaniec”, a w historii
27 1, | Ojca, że jest Mesjaszem, czyli Chrystusem, w którym mieszka
28 1, | oczach Izraela jako Mesjasz, czyli „Namaszczony” Duchem Świętym.
29 1, | Osobą-Darem za sprawą Syna, czyli poprzez tajemnicę paschalną,
30 1, | właśnie jest Duchem życia, czyli źródłem wody tryskającej
31 1, | się wraz z „przyjściem”, czyli zesłaniem Ducha Świętego
32 2, | do „władcy tego świata”, czyli do szatana — do tego, który
33 2, | odniesieniu do „sprawiedliwości” — czyli do ostatecznego zbawienia
34 2, | niejako człowieka od „sądu”, czyli od potępienia, jakim porażony
35 2, | przed oczyma świat ludzi, czyli całą rodzinę ludzką wraz
36 2, | jako „nieposłuszeństwo”, czyli jako sprzeciw woli człowieka
37 2, | dobra i zła. Słowa namowy, czyli pokusy, sformułowanej w
38 2, | do złamania tego zakazu — czyli do przekroczenia tej „granicy”: „
39 2, | można nazwać „anty-Słowem”, czyli „przeciw-Prawdą”. Zostaje
40 2, | obrazy wyrządzonej Bogu, czyli prawdziwego poczucia grzechu”41. ~
41 3, | unii hipostatycznej” — czyli zjednoczenia natury Boskiej
42 3, | wezwanie do życia w prawdzie, czyli wedle nakazów zdrowego sumienia,
43 3, | ów człowiek wewnętrzny, czyli „duchowy”. Dzięki udzielaniu
44 3, | Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
45 3, | jest niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
46 3, | Kościół jest „sakramentem, czyli znakiem i narzędziem”. Kościół
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
47 II, 21 | Stwierdziwszy bowiem, że « Kościół, czyli królestwo Chrystusa już
48 II, 24 | Chrystusie « jakby sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
49 III, 28 | koniecznie sakrament Święceń, czyli wywodzącą się od samych
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
50 I, 1, | popełnione bratobójstwo, czyli największa ze zbrodni, w
51 I, 4, | przestając być „mater”, czyli matką, zostaje sprowadzona
52 II, 5, | wynika jedynie z jego źródeł, czyli z faktu, że pochodzi ono
53 II, 10, | istoty przykazań Bożych, czyli „prawa życia” (por. Syr
54 II, 11, | na przebaczeniu grzechów, czyli na uwolnieniu człowieka
55 III, 1, | jawi się jako „ewangelia”, czyli dobra i radosna nowina.
56 III, 2, | społecznego. To On jest „goelem”, czyli obrońcą niewinnego (por.
57 III, 2, | do najwyższego wymiaru, czyli do odebrania życia przestępcy,
58 III, 4, | staje się pokusa eutanazji, czyli zawładnięcia śmiercią poprzez
59 III, 8, | Skierowane ku pełni życia, czyli ku „życiu wiecznemu”, także
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
60 Wprow, 0, | właśnie jako «człowiek», czyli ten, kto «zna samego siebie». ~
61 Wprow, 0, | na miano prawego rozumu, czyli jak mawiali starożuguje
62 I, 1, | Zesłał bowiem Syna swego, czyli Słowo odwieczne, oświecającego
63 II, 1, | stopień Bożego Objawienia, czyli właśnie wspaniała «księga
64 VI, 1, | ludzkie poszukiwanie prawdy, czyli refleksja filozoficzna,
65 VII, 2, | zrozumienie prawdy objawionej, czyli wypracowanie intellectus
66 VII, 2, | rzeczywistości pierwotnej, czyli jako akt rozumowego poznania
67 VII, 2, | katechezie117. Głoszenie, czyli kerygmat wzywa do nawrócenia,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
68 I, | niestety oznaczać brak pracy czyli bezrobocie, przynajmniej
69 II, | od strony jej podmiotu, czyli właśnie samego człowieka.
70 II, | obraz Boga” jest osobą, czyli bytem podmiotowym uzdolnionym
71 II, | jest świadomym i wolnym, czyli stanowiącym o sobie podmiotem. ~
72 II, | godności samego podmiotu pracy, czyli osoby: człowieka, który
73 II, | zarazem posiadaczowi kapitału, czyli zespołu narzędzi i środków
74 II, | niej wymiarze podmiotu, czyli człowieka-osoby, który tę
75 II, | ale dobrem „godziwym”, czyli odpowiadającym godności
76 II, | być cnotą — cnotą bowiem (czyli sprawnością moralną) nazywamy
77 II, | wyzyskiwać pracę ludzką, czyli człowieka pracy. To wszystko
78 II, | wymiarze. Wymiar ten zaś, czyli konkretna rzeczywistość
79 II, | czynienia sobie ziemi poddaną”, czyli praca w znaczeniu techniki,
80 III, | związana z nimi technika (czyli umiejętność stosowania tych
81 III, | obdarowania przez „naturę”, czyli w ostateczności przez Stwórcę.
82 III, | wszystkim rozwijając technikę, czyli kształtując zespół coraz
83 III, | pomnożenia bogactw materialnych, czyli środków, a przeoczono cel:
84 III, | środków, a przeoczono cel: czyli człowieka, któremu mają
85 III, | postaci owej antynomii, czyli rozłączenia i przeciwstawienia
86 IV, | znaczeniu — jest powinnością, czyli obowiązkiem, to jest ona
87 IV, | powiedziano, powinnością, czyli obowiązkiem człowieka i
88 IV, | procesie importu i eksportu, czyli wzajemnej wymiany dóbr ekonomicznych,
89 IV, | pełnej samowystarczalności, czyli autarchii. ~Taki układ wzajemnych
90 IV, | pośredniego pracodawcy”, czyli do zespołu instancji krajowych
91 IV, | sprawa posiadania pracy, czyli innymi słowy — sprawa odpowiedniego
92 IV, | dziedzinie jest bezrobocie, czyli brak zatrudnienia dla uzdolnionych
93 IV, | na korzyść bezrobotnych, czyli obowiązek wypłacania odpowiednich
94 IV, | działania większą operatywność, czyli skuteczność realizacji. ~
95 IV, | na zasadzie salariatu — czyli przez odpowiednie wynagrodzenie
96 IV, | kapitałem a pracą, zapłata czyli wynagrodzenie za pracę pozostaje
97 IV, | tego o dłuższy wypoczynek, czyli tak zwany urlop raz w roku,
98 IV, | uprawnienie do zrzeszania się, czyli do tworzenia stowarzyszeń
99 IV, | się także metodą strajku, czyli zaprzestania pracy, jako
100 V, | indywidualna i zbiorowa, czyli ów ogromny wysiłek, przez
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
101 I, 3 | jest „niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
102 I, 4 | stanowi o apostolskim, czyli posłanniczym dynamizmie
103 II, 1 | Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
104 II, 4 | człowieka nazywa się Ewangelią, czyli Dobrą Nowiną. Nazywa się
105 IV, 1 | że jest on Sakramentem, czyli widzialnym znakiem zjednoczenia
106 IV, 3 | W Tajemnicy Odkupienia, czyli zbawczego dzieła samego
107 IV, 3 | kapłaństwo” (Ap 5, 10; 1 P 2, 9), czyli uczestniczymy w tym jedynym
108 IV, 4 | ziemi. ~Wierność powołaniu, czyli wytrwała gotowość „królewskiej
109 IV, 4 | poświęcić własnemu powołaniu, czyli owej „królewskiej służbie”,
110 IV, 4 | osiągnąć owo „panowanie”, czyli urzeczywistnić dojrzałe
111 IV, 5 | którzy stanowimy Kościół, czyli Ciało Mistyczne Jej rodzonego
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
112 I, 1, | wszystko dokonuje się — czyli staje rzeczywistością —
113 I, 1, | pierwszej chwili poczęcia, czyli zaistnienia na ziemi, należy
114 I, 1, | Świętego, w wymiarze łaski, czyli uczestnictwa Bożej natury,
115 I, 2, | Jest to początek Ewangelii, czyli dobrej, radosnej nowiny.
116 I, 3, | cierpień. Staje „pomiędzy”, czyli pośredniczy, nie jako obca,
117 I, 3, | Chrystusa, by być Jego Matką, czyli Świętą Bożą Rodzicielką,
118 II, 1, | Matka Jezusa” (Dz 1, 13-14), czyli Chrystusa ukrzyżowanego
119 II, 1, | rodzin chrześcijańskich, czyli „kościołów domowych”, wspólnot
120 II, 2, | Duchu Świętym. W anaforze, czyli modlitwie eucharystycznej
121 III, 1, | Boskiej ekonomii zbawienia, czyli Wcielenie Słowa w momencie
122 III, 1, | która całkowicie poświęca, czyli „konsekruje” osobę ludzką
123 III, 1, | dokonania „pełni czasu”, czyli aż do „zjednoczenia na nowo
124 III, 2, | królestwa niebieskiego”, czyli poświęconego Bogu dziewictwa (
125 III, 2, | nieśmiertelnego życia”, czyli macierzyństwo w Duchu Świętym.
126 III, 2, | współdziałania” Maryi, czyli z Jej macierzyńskiego pośrednictwa,
127 III, 2, | Maryja jest Matką Kościoła, „czyli Matką wszystkich chrześcijan,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
128 I, 1, | on nie głosić Ewangelii, czyli pełni prawdy, jakby Bóg
129 I, 2, | ludzie, ponieważ są osobami, czyli istotami wyposażonymi w
130 IV, 4, | c. Obszary kulturowe, czyli współczesne „areopagi”.
131 V, 0, | na okazaniu planu Bożego, czyli Epifanii, i całkowitym jego
132 V, 2, | wielu jest męczenników (czyli świadków), i są oni niezbędni
133 VIII, 4, | sprawiedliwości i pokoju, miłość, czyli właśnie Błogosławieństwa
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
134 II, | dochodząc do godności archonta, czyli zarządcy jednej z prowincji
135 V, | J 11, 52) (...) Kościół, czyli Lud Boży, wprowadzając to
136 VII, | Słowację oraz Panonię, czyli część terenów dzisiejszych
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
137 I, | człowieka i społeczeństwa, czyli taki, który zachowuje szacunek
138 III, | który jest „sakramentem, czyli znakiem i narzędziem (...)
139 III, | niszczy przedsiębiorczość, czyli twórczą podmiotowość obywatela.
140 III, | pozbawiony swojej podmiotowości, czyli odpowiadającej mu „suwerenności”,
141 IV, | wzbogacenia jego „być”, czyli do urzeczywistnienia powołania
142 IV, | człowieka wdzianego całościowo, czyli według jego „parametru”
143 IV, | powołanie bycia „sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego
144 IV, | płaszczyźnie międzynarodowej, czyli stosunków między państwami
145 V, | na rzecz dobra wspólnego, czyli dobra wszystkich i każdego,
146 VI, | ubogich. Jest to rodzaj opcji, czyli specjalna forma pierwszeństwa
147 VI, | hipoteka społeczna” 79, czyli uznaje się jako jej wewnętrzną
148 VII, | w praktyce solidarności, czyli miłości i służby bliźniemu,
149 VII, | tradycję Starego Testamentu, czyli do Żydów; do tych, którzy
150 VII, | sprawiedliwego i miłosiernego, czyli do Muzułmanów, a także do
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
151 I, 3, | instytucja, wciąż potrzebuje. Czyli że trzeba w porę odnowić
152 I, 6, | rozmówcy wolę pojednania, czyli jedności w prawdzie. Aby
153 I, 7, | przy pomocy Magisterium, czyli nauczania, przez wymianę
154 II, 8, | stanie wiele partykularnych, czyli lokalnych Kościołów, wśród
155 III, 5, | powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
156 I, 4, | poprzez „dziesięć słów”, czyli przykazań nadanych na Synaju,
157 I, 5, | pragnienie doskonałości, czyli realizacji ich wewnętrznego
158 II, 1, | która dotyczy „moralności”, czyli dobra i zła ludzkich czynów
159 II, 1, | jest sam depozyt wiary, czyli jej prawdy, a czym innym
160 II, 2, | rzeczywistości pierwotnej, czyli jako akt rozumowego poznania
161 II, 4, | czego unikać. To światło, czyli to prawo Bóg podarował nam
162 II, 5, | następujący: Prawo Ducha — czyli prawo, które jest Duchem. (…)
163 II, 5, | dzieło własne Ducha Świętego, czyli wiarę działającą przez miłość (
164 II, 5, | zwykle prawo Boże pozytywne, czyli objawione, od prawa naturalnego,
165 II, 6, | rozszerzania władzy człowieka, czyli jego wolności: natura miałaby
166 II, 8, | siedzibę w „sercu” osoby, czyli w jej sumieniu. „W głębi
167 II, 11, | istotnej niepodzielności, czyli osobowej jedności podmiotu
168 II, 13, | celowi i najwyższemu dobru — czyli samemu Bogu. ~
169 II, 13, | zakazane sposoby postępowania, czyli takie; które w każdych okolicznościach
170 II, 13, | jakości moralnej czynów, czyli o ich dobroci lub złu, miałaby
171 II, 14, | następstw określonego czynu, czyli do dobra, które spełnił
172 II, 15, | świetle całej prawdy o nim, czyli w jego naturalnych skłonnościach,
173 III, 8, | Chrystusa i autentycznymi, czyli upoważnionymi przez Chrystusa
|