Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | przeciwstawiał człowieka człowiekowi, każąc im walczyć „niczym
2 IV, | stworzył ziemię i człowieka, człowiekowi zaś dał ziemię, aby swoją
3 IV, | darem, który Bóg ofiarował człowiekowi, aby utrzymać go przy życiu.
4 IV, | jest to, co należy się człowiekowi, ponieważ jest człowiekiem,
5 IV, | godność. To, co należy się człowiekowi, musi gwarantować możliwość
6 IV, | tylko na tym, by dostarczyć człowiekowi odpowiednią ilość dóbr,
7 IV, | tylko ziemia została dana człowiekowi przez Boga, aby używał jej
8 IV, | warunkiem wolności, pozwala człowiekowi uporządkować własne potrzeby,
9 V, | jest na tym polu obecny, by człowiekowi potrzebującemu ofiarować
10 VI, | filozofii pragnie towarzyszyć człowiekowi na drodze zbawienia.~Encyklikę
11 VI, | zbawienia w Chrystusie każdemu człowiekowi i z tej samej racji objawia
12 VI, | samemu i innym.~Głosząc człowiekowi Boże zbawienie, ofiarowując
13 VI, | swego istnienia, towarzysząc człowiekowi przez całą historię. Encyklika
14 VI, | przyjścia z pomocą drugiemu człowiekowi. Nie chodzi bowiem jedynie
15 VI, | moc, by mógł towarzyszyć człowiekowi w ziemskiej wędrówce ku
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
16 I, | w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
17 I, | objawia człowieka samemu człowiekowi, nie może dokonać się inaczej,
18 I, | miłosierdzie” jakby przeszkadzało człowiekowi, który poprzez nieznany
19 I, | Go szczególnie bliskim człowiekowi wówczas, gdy jest on nawiedzany
20 III, | różne sposoby przybliżyć je człowiekowi, Stary Testament głosi miłosierdzie
21 V, | przedziwnego udzielania się Boga człowiekowi, w którym równocześnie zawiera
22 VI, | czy społecznych pomagają człowiekowi wnikać coraz głębiej w bogactwo
23 VII, | przywracać człowieka samemu człowiekowi. ~Autentycznie chrześcijańskie
24 VII, | kształtują. Ile one mówią każdemu człowiekowi o drugim człowieku, a zarazem
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
25 1, | zbawczego udzielania się Boga człowiekowi. Napisze św. Paweł, że właśnie
26 1, | początek udzielania się Boga człowiekowi w Duchu Świętym. Na dowód
27 2, | zbawczym udzielaniem się Boga człowiekowi Na gruncie „obrazu i podobieństwa”
28 2, | która została objawiona człowiekowi wraz z Krzyżem Chrystusa.
29 2, | wyrażać i stale przypominać człowiekowi „granice” nieprzekraczalną
30 2, | Miłością. Równocześnie objawił człowiekowi, że jako „obraz i podobieństwo”
31 2, | ideologia „śmierci Boga” zagraża człowiekowi, jak na to wskazuje Sobór
32 2, | o Ojcu, który współczuje człowiekowi, dzieląc jakby jego ból.
33 2, | to znaczy daje poznać człowiekowi jego zło, a równocześnie
34 2, | zbawienia, jakie Bóg ofiaruje człowiekowi przez Ducha Świętego, działającego
35 2, | Duchowi Świętemu nie pozwala człowiekowi wyjść z samozamknięcia i
36 3, | w Duchu Świętym jako Dar człowiekowi, przetwarza świat ludzki
37 3, | objawił człowieka samemu człowiekowi”, dając zarazem „znać o
38 3, | Bóg Trójjedyny udziela się człowiekowi od początku poprzez swój „
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
39 Wprow, 2, | czynów wymierzonych przeciw człowiekowi i tym samym zniekształca
40 I, 1, | walka człowieka przeciw człowiekowi. ~Po zbrodni Bóg wkracza,
41 I, 2, | religijnej, która pomogłaby człowiekowi odczytać pozytywnie tajemnicę
42 I, 2, | przeciwstawiają rozwój samemu człowiekowi? Czyż nie należałoby poddać
43 I, 3, | ponieważ Bóg powierza człowieka człowiekowi. I właśnie w perspektywie
44 I, 5, | Krew Chrystusa objawia też człowiekowi, że jego wielkość, a zatem
45 I, 5, | miłości, właściwe każdemu człowiekowi (por. Rdz 1, 27; 2, 18-24). ~
46 II, 1, | i sama osoba Jezusa dają człowiekowi możliwość „poznania” pełnej
47 II, 1, | ogłoszona i w pełni ofiarowana człowiekowi owa Ewangelia życia, która —
48 II, 3 | wiarę w imię Jezusa temu człowiekowi (...) imię to przywróciło
49 II, 4, | odpowiedź. Życie, które Bóg daje człowiekowi, jest inne i odrębne od
50 II, 4, | stworzonej jest ukierunkowane ku człowiekowi i jemu poddane: „rozmnażajcie
51 II, 4, | Życie ofiarowane przez Boga człowiekowi jest darem, dzięki któremu
52 II, 4, | życia wyjaśnia, dlaczego człowiekowi przez całe życie na ziemi
53 II, 4, | życia, powierzony pierwszemu człowiekowi — Adamowi, ostatecznie znajduje
54 II, 7, | które Bóg powierza każdemu człowiekowi, powołując go — jako swój
55 II, 7, | przekazane przez Stwórcę człowiekowi, nie oznacza władzy absolutnej,
56 II, 7, | powiedział: «Nie jest dobrze człowiekowi być samemu» (Rdz 2, 18),
57 II, 9, | Ps 103 [102], 3). Kiedy człowiekowi wydaje się, że nie ma już
58 II, 10, | nowe serce zostaje dane człowiekowi za pośrednictwem Jego Ducha.
59 III, 1, | odpowiedzialności: dając człowiekowi życie, Bóg żąda, by człowiek
60 III, 1, | darem łaski, powierzonym człowiekowi tylko i wyłącznie dla jego
61 III, 1, | Życie zostaje powierzone człowiekowi jako skarb, którego nie
62 III, 2, | Święte rzeczywiście ukazuje człowiekowi przykazanie „Nie będziesz
63 III, 3, | stwierdza: „Kto nie pozwala człowiekowi się narodzić, zabija go
64 III, 6, | każdego człowieka drugiemu człowiekowi — jego bratu, zgodnie z
65 III, 6, | wzajemności, zawierzeniu człowieka człowiekowi. Duch, sprawca komunii w
66 III, 8, | Ducha zostało udzielone człowiekowi. Skierowane ku pełni życia,
67 III, 8, | były zawsze podporządkowane człowiekowi i jego integralnemu rozwojowi;
68 III, 10, | Właśnie poprzez pomoc okazaną człowiekowi głodnemu, spragnionemu,
69 III, 10, | istoty przestają służyć człowiekowi i choć pozornie mu pomagają,
70 III, 10, | publiczne. Powołani do służby człowiekowi i dobru wspólnemu, mają
71 III, 12, | wychowawcza, która pomaga człowiekowi stawać się coraz bardziej
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
72 Wprow, 0, | wiary, możemy przywrócić człowiekowi naszych czasów szczerą ufność
73 I, 1, | którą pragnie przekazać człowiekowi, Kościół nie uzyskał w drodze
74 I, 1, | Prawda, którą Bóg powierzył człowiekowi, objawiając mu samego siebie
75 I, 1, | Objawieniu zostaje ofiarowana człowiekowi ostateczna prawda o jego
76 I, 2, | naturę duchową, aby pozwolić człowiekowi na dokonanie aktu, w którym
77 I, 2, | w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
78 II, 1, | to tylko, by uzmysłowić człowiekowi, że w tych wydarzeniach
79 III, 1, | 26. Prawda jawi się człowiekowi najpierw pod postacią pytania:
80 IV, 3, | skutków skierowują się przeciw człowiekowi. Zostają przeciw niemu skierowane
81 V, 2, | w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
82 VI, 1, | niewątpliwie przydatne człowiekowi, jako że ukazują mu wartości,
83 VI, 1, | osiągnięte rezultaty w służbie człowiekowi. Wypada sobie życzyć, aby
84 VII, 1, | uniemożliwia współczesnemu człowiekowi osiągnięcie wewnętrznej
85 VII, 1, | rozpaczy osamotnienia. Gdy człowiekowi odbierze się prawdę, wszelkie
86 VII, 1, (106)| jako Ten, który przynosi człowiekowi wolność opartą na prawdzie,
87 Zak, 0, | Ewangelię współczesnemu człowiekowi, a nade wszystko tych, którzy
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
88 I, | jeszcze pragnę go poświęcić człowiekowi w szerokim kontekście tej
89 II, | różnorodnych nauk poświęconych człowiekowi: antropologia, paleontologia,
90 II, | Stwórcy, aby praca umożliwiała człowiekowi osiągnięcie właściwego „
91 II, | sposób używać przeciwko człowiekowi, że można go karać obozowym
92 II, | ładem pracy, który pozwoli człowiekowi w pracy bardziej „stawać
93 II, | podmiotowym — odbierając człowiekowi lub pomniejszając jego godność
94 III, | sposób ludzki świata oddanego człowiekowi przez Stwórcę — jest rzeczywistością
95 III, | jednakże nie mogą służyć człowiekowi inaczej, jak tylko poprzez
96 III, | a przez to samo właściwą człowiekowi podmiotowość w życiu społecznym,
97 IV, | kontekście ogółu praw właściwych człowiekowi, z których wiele zostało
98 V, | tak aby przez poddanie człowiekowi wszystkiego przedziwne było
99 V, | rodzaju ludzkiego i pozwolić człowiekowi na realizowanie i wypełnianie
100 V, | chrześcijaninowi i każdemu człowiekowi, który jest wezwany do naśladowania
101 V, | Słyszymy wprawdzie, że na nic człowiekowi się nie przyda, jeśli cały
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
102 I, 1 | bytowania, jaki zamierzył nadać człowiekowi od początku. Ukształtował
103 II, 1 | nowym pokoleniom, każdemu człowiekowi — jakby wciąż powtarzał
104 II, 2 | w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
105 II, 4 | w pełni człowieka samemu człowiekowi”. To jest ów — jeśli tak
106 II, 4 | przyszło przez Krzyż, nadało człowiekowi ostateczną godność i sens
107 II, 5 | Chrystusa, pomagać każdemu człowiekowi, aby odnalazł siebie w Nim,
108 II, 6 | jako Ten, który przynosi człowiekowi wolność opartą na prawdzie,
109 III, 2 | oddał Stwórca pierwszemu człowiekowi, mężczyźnie i kobiecie,
110 III, 2 | umarł i zmartwychwstał, może człowiekowi przez Ducha swego udzielić
111 III, 3 | skierowują się przeciw człowiekowi. Zostają przeciw niemu skierowane
112 III, 3 | sposób radykalny przeciwko człowiekowi. Mogą stać się środkami
113 III, 3 | na jakiej drodze owa dana człowiekowi od początku władza, mocą
114 III, 3 | 28), obraca się przeciwko człowiekowi, wywołując zrozumiały stan
115 IV, 1 | ten sposób też zwrot ku człowiekowi, ku jego rzeczywistym problemom,
116 IV, 1 | przyobiecany i darowany każdemu człowiekowi przez Ojca w Jezusie Chrystusie,
117 IV, 1 | zmartwychwstałym, zabłysła człowiekowi raz na zawsze nadzieja życia
118 IV, 1 | się zarazem do tej służby człowiekowi, do jakiej wzywa go sam
119 IV, 3 | zarazem o tej wartości, jaką człowiekowi przyznaje sam Bóg, świadczy
120 IV, 5 | że jest po prostu bliski człowiekowi, każdemu człowiekowi, że
121 IV, 5 | bliski człowiekowi, każdemu człowiekowi, że jest jego Kościołem:
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
122 I, 1, | stworzeniu — a bezpośrednio: człowiekowi — osiąga w tajemnicy Wcielenia
123 I, 3, | wszystkich — zostaje dana człowiekowi każdemu i wszystkim — jako
124 II, 3, | a czyni „wielkie rzeczy” człowiekowi. „Święte jest Jego imię”.
125 III, 2, | objawia człowieka samemu człowiekowi” 133. ~Ten maryjny wymiar
126 III, 2, | tajemnicy Odkupienia dał człowiekowi w osobie Jana apostoła.
127 Zak, 0, | objawieniu siebie samego człowiekowi! 147 Jakże wyraźnie przekroczył
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
128 Wprow, 0, | w pełni człowieka samemu człowiekowi (...). Człowiek, który chce
129 Wprow, 0, | przyszło przez Krzyż, nadało człowiekowi ostateczną godność i sens
130 Wprow, 0, | tylko jeden cel: służenie człowiekowi, ukazując mu miłość Bożą,
131 II, 5, | się na innych, w służbie człowiekowi i społeczeństwu, w zrozumieniu
132 III, 4, | ku Bogu36. ~Duch udziela człowiekowi „światła i sił, aby zdolny
133 V, 2, | ofiarowane jest każdemu człowiekowi zbawienie jako dar łaski
134 V, 7, | i bezinteresownej służby człowiekowi, pragnę ich zachęcić do
135 V, 8, | rozwój nie może wystarczyć człowiekowi i nadmiar zamożności jest
136 VI, 4, | pełnej gorliwości służenia człowiekowi i społeczeństwu na wzór
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
137 IV, | łatwo obraca się przeciw człowiekowi — jako zniewolenie. ~Ogromnie
138 IV, | jest w naturze właściwej człowiekowi stworzonemu przez Boga na
139 IV, | natura buntuje się przeciw człowiekowi i nie uznaje go za swego „
140 IV, | dziecku, dorosłemu czy człowiekowi starszemu, zakłada — zwłaszcza
141 IV, | przekazane przez Stwórcę człowiekowi, nie oznacza władzy absolutnej,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
142 I, 4, | przekazywać współczesnemu człowiekowi ewangeliczne orędzie w jego
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
143 Wprow, 1, | w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego
144 Wprow, 1, | pragnie służyć każdemu człowiekowi i całemu światu6. ~Kościół
145 I, 4, | właśnie przykazania wskazują człowiekowi drogę życia i prowadzą do
146 I, 7, | rolę Prawa, które pozwala człowiekowi grzesznemu uświadomić sobie
147 I, 7, | możliwość, którą otwiera człowiekowi jedynie łaska, dar Boga,
148 I, 8, | rozeznaniem oraz dopomóc człowiekowi w jego dążeniu do prawdy
149 II, 1, | Dobry” i który ofiarując się człowiekowi w Jezusie Chrystusie, obdarza
150 II, 3, | Księdze Rodzaju: „Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: «Z wszelkiego
151 II, 3, | moralne, które Bóg daje człowiekowi. W rzeczywistości właśnie
152 II, 3, | nieograniczonego mandatu, udzielonego człowiekowi przez Boga. Otóż te właśnie
153 II, 4, | przykazania: „Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz” (Rdz 2, 16).
154 II, 4, | i opatrzności. Zakazując człowiekowi „jedzenia z drzewa poznania
155 II, 5, | Boże, jest w stanie wskazać człowiekowi właściwy kierunek wolnego
156 II, 6, | pierwotnej natury właściwej człowiekowi, do „natury osoby ludzkiej” 89,
157 II, 6, | zniekształcają jej ludzki sens, służy człowiekowi i wskazuje mu drogę prawdziwej
158 II, 7, | okoliczności mogą przeszkodzić człowiekowi w doprowadzeniu do końca
159 II, 8, | pewnym przybliżeniu wskazuje człowiekowi, jak powinien uporządkować
160 II, 9, | człowieka składanym samemu człowiekowi, ale zarazem — a nawet przede
161 II, 9, | znaczy sądem, który wskazuje człowiekowi, co powinien czynić lub
162 II, 12, | Jego prawo, ofiarowane człowiekowi przez Boga przymierze miłości,
163 II, 15, | tym samym okazuje szacunek człowiekowi i pomaga mu wzrastać w jego
164 III, 1, | kultury, dlatego dopomożenie człowiekowi w odnalezieniu tej świadomości
165 III, 3, | sumienia zawsze przypomina człowiekowi, że istnieją prawdy i wartości
166 III, 4, | nam w Chrystusie, i służbą człowiekowi, która pomaga mu wzrastać
167 III, 4, | jest skierowana ku każdemu człowiekowi, postrzeganemu w jedyności
168 III, 8, | zrozumienia, ona bowiem objawia człowiekowi prawdę o jego przeznaczeniu
169 III, 8, | chrześcijańska wskazuje człowiekowi drogę powrotu „do początku” (
170 Zak, 1, | dobra. Ta odnowa, dająca człowiekowi zdolność czynienia tego
|