1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3494
(...) Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
3001 III, 3, | 82. Jest zrozumiałe, że proces ekumeniczny,
3002 III, 3, | siebie w ręce Tego, który jest naszym Orędownikiem przed
3003 III, 3, | ufności w to, że prawda, którą jest Chrystus, ma moc doprowadzić
3004 III, 3, | elementów dialogu ekumenicznego jest próba wprowadzenia chrześcijańskich
3005 III, 3, | mocy Ducha Świętego, nie jest ponad ich siły. Wszystkie
3006 III, 3, | właśnie przywiązanie nie jest potrzebne w tym, co nazwałem „
3007 III, 3, | niż się na ogół uważa, i jest świadectwem, że na pewnym
3008 III, 3, | stwierdzam natomiast, że jest ona już doskonała w tym,
3009 III, 3, | komunia naszych Wspólnot jest już w rzeczywistości — choć
3010 III, 3, | powszechna obecność świętych jest bowiem dowodem transcendentnego
3011 III, 3, | transcendentnego działania mocy Ducha. Jest znakiem i dowodem zwycięstwa
3012 III, 3, | widzialnej koinonii, która jest jednocześnie uwielbieniem
3013 III, 3, | czego oczekuje Ojciec? On jest z nami.~ ~
3014 III, 4, | podkreśla, że w Kościele obecna jest pełnia (plenitudo) środków
3015 III, 4, | wzajemnego wzbogacania się. Jest on oparty na komunii już
3016 III, 4, | celu drogi, którą idziemy. Jest to ekumeniczna forma ewangelicznego
3017 III, 5, | 88. Kościół katolicki jest świadom, że pośród wszystkich
3018 III, 5, | chrześcijan, których pamięć jest obciążona bolesnymi wspomnieniami.
3019 III, 5, | 89. Jest jednak faktem znamiennym
3020 III, 5, | znamienne i pocieszające jest to, iż kwestia ta pojawia
3021 III, 5, | 90. Biskup Rzymu jest Biskupem Kościoła, który
3022 III, 5, | lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie
3023 III, 5, | szczególna posługa w Kościele jest całkowicie dziełem łaski;
3024 III, 5, | powierzyć w swoim Kościele, i że jest bardzo wymagający wobec
3025 III, 5, | J 21, 15-19). Znamienne jest też, że według Pierwszego
3026 III, 5, | mocny” (2 Kor 12, 9-10). Jest to fundamentalna cecha chrześcijańskiego
3027 III, 5, | Autorytet związany z tą posługą jest całkowicie oddany na służbę
3028 III, 5, | przejrzystości.~Kościół Boży jest powołany przez Chrystusa
3029 III, 5, | Kościołów. Z tego tytułu jest pierwszym pośród sług jedności.
3030 III, 5, | inna szerząca się opinia jest nie do pogodzenia z jednością
3031 III, 5, | Boga zamieszkuje Jego Duch, jest gorącym pragnieniem Chrystusa.
3032 III, 5, | 96. Jest to ogromne zadanie, od którego
3033 III, 6, | Biskupów z Biskupem Rzymu jest w Bożym zamyśle podstawowym
3034 III, 6, | sakramentalnym przejawem jest Eucharystia, wyrażała się
3035 III, 6, | Apostolskich Piotr przedstawiony jest jako ten, który przemawia
3036 III, 6, | swojej jedynej Głowy, którą jest Jezus Chrystus — widzialną
3037 III, 7, | wersecie Janowym, który jest tu źródłem natchnienia i
3038 III, 7, | wszystkim przynosić chwałę Ojcu. Jest jednak oczywiste, że podział
3039 III, 7, | Prawdą, której głoszenie jest ich misją, a tym samym szkodzi
3040 III, 7, | rzeczowego badania prawdy. Tak jest: los ewangelizacji łączy
3041 III, 7, | Rozłam wśród chrześcijan jest okolicznością tak bardzo
3042 III, 7, | Ewangelię wszystkim narodom, ale jest też prawdą, że musi zmagać
3043 III, 7, | pomyślą, że Ewangelia, choć jest przedstawiana jako podstawowe
3044 III, 7, | że dążenie ekumeniczne jest dla mnie jako dla. Biskupa
3045 III, 7, | pełnej i widzialnej jedności. Jest to jeden z nakazów miłości,
3046 III, 7, | do końca. Ekumenizm nie jest wyłącznie wewnętrzną sprawą
3047 III, 7, | Wspólnot chrześcijańskich. Jest to sprawa miłości, którą
3048 III, 7, | stawianie przeszkód tej miłości jest zniewagą wobec Niego i wobec
3049 Adh, 0, | Jubileuszu roku 2000 nie jest niczym innym, jak tylko
3050 Adh, 0, | całego Kościoła” 159. Sobór jest wielkim początkiem — niczym
3051 Adh, 0, | świadomością, że Kościół jest do tego zobowiązany przez
3052 Adh, 0, | zakres misji biskupiej i jest powinnością wynikającą bezpośrednio
3053 Adh, 0, | Bożego, mają czynić, co jest w ich mocy, aby więzy komunii
3054 Adh, 0, | wyrazem tego niepokoju, który jest tęsknotą za jednością, a
3055 Adh, 0, | zapytać, czy to wszystko jest możliwe, odpowiedź zawsze
3056 Adh, 0, | będzie brzmiała: „tak”. Jest to ta sama odpowiedź, którą
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
3057 Apel | w ten sposób prowadzony jest ku poznaniu i umiłowaniu
3058 Wprow, 1, | posłuszeństwo nie zawsze jest łatwe. W następstwie tajemniczego
3059 Wprow, 1, | poduszczeniem Szatana, który jest „kłamcą i ojcem kłamstwa” (
3060 Wprow, 1, | religijne ludzkości, ale raczej jest dla niej bodźcem, by podjąć
3061 Wprow, 1, | prawdy” (por. J 1, 14): On jest „drogą i prawdą i życiem” (
3062 Wprow, 1, | Więcej: sam Jezus Chrystus jest odpowiedzią, jak przypomina
3063 Wprow, 1, | odpowiedź, której źródłem jest prawda Jezusa Chrystusa
3064 Wprow, 2, | której konkretnym celem jest przypomnienie niektórych
3065 Wprow, 2, | sensie teologicznej. Nie jest to już krytyka częściowa
3066 Wprow, 2, | sytuacji? Rozpowszechniona jest także opinia, która poddaje
3067 Wprow, 2, | teologii moralnej. To właśnie jest szczególnym przedmiotem
3068 I, 1, | Mnie pytasz o dobro? Jeden jest tylko Dobry. A jeśli chcesz
3069 I, 1, | które nas pociąga i wzywa, jest echem Bożego powołania,
3070 I, 2, | własnego przeznaczenia. Jest pobożnym Izraelitą, wyrosłym -
3071 I, 2, | odpowiedzi zawartej w Prawie. Jest bardziej prawdopodobne,
3072 I, 2, | Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie
3073 I, 2, | odpowiedź na pytanie, co jest dobrem, a co złem. To Chrystus
3074 I, 2, | a co złem. To Chrystus jest Nauczycielem, Zmartwychwstałym,
3075 I, 3 | Jeden tylko jest dobry” (Mt 19, 17) ~
3076 I, 3, | pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć
3077 I, 3, | Łukasza pytanie sformułowane jest następująco: „Czemu nazywasz
3078 I, 3, | nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg” (Mk
3079 I, 3, | serce ku Temu, który „sam jest dobry”: „Nikt nie jest dobry,
3080 I, 3, | sam jest dobry”: „Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg” (Mk
3081 I, 3, | o dobro, ponieważ On sam jest Dobrem. ~Istotnie, zadać
3082 I, 3, | ukazuje, że pytanie młodzieńca jest w istocie pytaniem religijnym
3083 I, 3, | swoje źródło w Bogu, a wręcz jest samym Bogiem: Tym, który
3084 I, 3, | Bogiem: Tym, który jedynie jest godzien, by Go kochać „całym
3085 I, 3, | Mt 22, 37); Tym, który jest źródłem szczęścia człowieka.
3086 I, 3, | o to, jakie postępowanie jest moralnie dobre, do jego
3087 I, 3, | obecnością Ducha Świętego, jest istnieć „ku chwale majestatu”
3088 I, 3, | mówi: Przedziwna dla mnie jest wiedza Twoja (Ps 138, 6),
3089 I, 3, | czuwaj nad sobą” 17. ~To, kim jest człowiek i co powinien czynić,
3090 I, 3, | Ten, który „jeden tylko jest Dobry”; jako Ten, który
3091 I, 3, | podejmuje wobec człowieka. Jest odpowiedzią miłości, zgodną
3092 I, 3, | Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym.
3093 I, 3, | od Boga, jako że Bóg sam jest miłością” 18. ~
3094 I, 3, | Stwierdzenie, że „jeden tylko jest Dobry”, odsyła nas zatem
3095 I, 3, | Pana, ponieważ tylko Bóg jest Tym, który jest dobry. Takie
3096 I, 3, | tylko Bóg jest Tym, który jest dobry. Takie świadectwo
3097 I, 3, | którego każda stronica jest przeniknięta żywą świadomością
3098 I, 3, | Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów” (Iz 6, 3). ~
3099 I, 3, | Jeśli jednak tylko Bóg jest Dobrem, to człowiek sam,
3100 I, 4, | pytanie o dobro, bo sam jest Dobrem. Ale Bóg już dał
3101 I, 4, | prawo naturalne”. Nie jest ono „niczym innym jak światłem
3102 I, 4, | Ez 20, 41). Dar Dekalogu jest obietnicą i znakiem Nowego
3103 I, 4, | najpierw, że „jeden tylko jest Dobry”, odpowiada młodzieńcowi: „
3104 I, 4, | Przymierzu przedmiotem obietnicy jest „królestwo niebieskie”.
3105 I, 4, | życiu wiecznym”, które jest udziałem w życiu samego
3106 I, 4, | śmierci, ale dla wierzącego jest już teraz światłem prawdy,
3107 I, 4, | 13, 8-10) i fundamentem jest przykazanie miłości bliźniego: „
3108 I, 4, | Jezusa młodemu rozmówcy, jest ochrona dobra osoby, obrazu
3109 I, 4, | podnosić wzrok ku wolności, ale jest to dopiero początek wolności,
3110 I, 4, | Łk 10, 28). Znamienne jest jednak, że właśnie drugie
3111 I, 4, | następnego pytania: „A kto jest moim bliźnim?” (Łk 10, 29),
3112 I, 4, | dobrym Samarytaninie, która jest kluczem do pełnego zrozumienia
3113 I, 4, | zwieńczeniem Jego misji jest Krzyż odkupienia (por. J
3114 I, 4, | przestrzeganiu przykazań, nie jest możliwa prawdziwa miłość
3115 I, 4, | brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie
3116 I, 4, | wypełnić” (Mt 5, 17). Chrystus jest kluczem do zrozumienia Pisma: „
3117 I, 4, | wypełnienie w Ewangelii; jest żywą i wieczną więzią między
3118 I, 4, | św. Pawła: „kresem Prawa jest Chrystus” (Rz 10, 4), św.
3119 I, 4, | ale każda prawda zawarta jest w Nowym Testamencie, tak
3120 I, 4, | pośrednictwem Mojżesza, jest figurą prawdziwego Prawa.
3121 I, 4, | A zatem Prawo Mojżeszowe jest odbiciem prawdy25. ~Jezus
3122 I, 4, | dlatego, że kocha - gotowe jest spełniać w życiu najwyższe
3123 I, 4, | 21-22. 27-28). Jezus sam jest żywym „wypełnieniem” Prawa,
3124 I, 5, | Mt 19, 20). Niełatwo jest powiedzieć z czystym sumieniem: „
3125 I, 5, | ma świadomość, że daleko jest jeszcze od celu: stając
3126 I, 5, | życie wieczne, więcej - jest samym życiem wiecznym. ~
3127 I, 5, | zachowaj przykazania”; jest jednak pewne, że zaangażowanie
3128 I, 5, | siebie, do której powołana jest ludzka wolność. Jezus wskazuje
3129 I, 5, | Chrystusa wie, iż jego powołanie jest powołaniem do wolności. „
3130 I, 5, | niewola: wolność na razie nie jest całkowita, nie jest czysta,
3131 I, 5, | nie jest całkowita, nie jest czysta, nie jest pełna,
3132 I, 5, | całkowita, nie jest czysta, nie jest pełna, bo nie osiągnęliśmy
3133 I, 5, | ośmieli się powiedzieć, że tak jest, jeśli nie człowiek pełen
3134 I, 5, | wewnętrzne przynaglenie - które jest prawdziwą i właściwą „koniecznością”,
3135 I, 5, | do doskonałej miłości nie jest zastrzeżone wyłącznie dla
3136 I, 5, | dotyczy wszystkich, ponieważ jest bardziej radykalną formą
3137 I, 5, | przyjdź i chodź za Mną” jest nowym, konkretnym wyrazem
3138 I, 5, | doskonałości, a której miarą jest sam Bóg: „Bądźcie więc wy
3139 I, 5, | doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (
3140 I, 5, | miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6, 36). ~ ~
3141 I, 6, | treścią tej doskonałości jest naśladowanie Chrystusa,
3142 I, 6, | chodź za Mną” (Mt 19, 21). Jest to wezwanie, którego cudowną
3143 I, 6, | Nim. Ta zachęta skierowana jest przede wszystkim do tych,
3144 I, 6, | poczynając od Dwunastu; ale jest też oczywiste, że miano
3145 I, 6, | Dlatego naśladowanie Chrystusa jest pierwotnym i najgłębszym
3146 I, 6, | przez wiarę Tego, który jest Mądrością wcieloną, uczeń
3147 I, 6, | J 6, 45). Jezus bowiem jest światłością świata, światłem
3148 I, 6, | światłem życia (por. J 8, 12), jest pasterzem, który prowadzi
3149 I, 6, | owce (por. J 10, 11-16), jest drogą, prawdą i życiem (
3150 I, 6, | i życiem (por. J 14, 6), jest Tym, który prowadzi do Ojca,
3151 I, 6, | braciom dla miłości Boga: „To jest moje przykazanie, abyście
3152 I, 6, | miłości, której znakiem jest umycie nóg: „Jeżeli więc
3153 I, 6, | naśladowali ci, którzy idą za Nim. Jest to „nowe” przykazanie: „
3154 I, 6, | uczniowie. Po słowach: „To jest moje przykazanie: abyście
3155 I, 6, | Pójście za Chrystusem nie jest zewnętrznym naśladownictwem,
3156 I, 6, | i przyjmuje Jego postać. Jest to owocem łaski, czynnej
3157 I, 6, | członkiem jego Ciała, którym jest Kościół (por. 1 Kor 12,
3158 I, 6, | Boga w Jezusie Chrystusie, jest powołany, by postępować
3159 I, 6, | por. 1 Kor 11, 23-29), jest najwyższym przejawem upodobnienia
3160 I, 7 | U Boga wszystko jest możliwe” (Mt 19, 26) ~
3161 I, 7, | niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe” (Mt 19, 26). ~W
3162 I, 7, | lecz tylko ci, którym to jest dane»” (Mt 19, 11). ~Człowiek
3163 I, 7, | 15, 9). Darem Chrystusa jest Jego Duch, którego pierwszy „
3164 I, 7, | miłość: „Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez
3165 I, 7, | bowiem nie miłuje, pozbawiony jest motywacji dla ich przestrzegania” 29. ~
3166 I, 7, | tym nowym życiu możliwe jest wypełnienie Bożych przykazań.
3167 I, 7, | obietnica życia wiecznego jest związana z darem łaski,
3168 I, 7, | Świętego, którego otrzymaliśmy, jest już „zadatkiem naszego dziedzictwa” (
3169 I, 7, | wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy kto miłuje,
3170 I, 7, | miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. (…) Umiłowani,
3171 I, 7, | miłości: „Przykazanie zaś jego jest takie: abyśmy wierzyli w
3172 I, 8, | udziela łaski na nowe życie, jest zawsze obecny i działa wśród
3173 I, 8, | się w jego ciele, którym jest Kościół. Dlatego Chrystus
3174 I, 8, | Prawa37. Kościół bowiem jest zarazem komunią wiary i
3175 I, 8, | wiary i życia; jego normą jest „wiara, która działa poprzez
3176 I, 8, | pokoleniom to wszystko, czym on jest, i to wszystko, w co wierzy.
3177 I, 8, | aktualizacja” przykazań jest oznaką i skutkiem głębszego
3178 II, 1 | Nauczać tego, co jest zgodne ze zdrową doktryną (
3179 II, 1, | Temu, który „jeden tylko jest Dobry”; związek pomiędzy
3180 II, 1, | rozumu. Teologia moralna jest refleksją, która dotyczy „
3181 II, 1, | dokonuje, i w tym sensie jest otwarta na wszystkich ludzi;
3182 II, 1, | na wszystkich ludzi; ale jest także „teologią”, jako że
3183 II, 1, | Tego, który „jeden tylko jest Dobry” i który ofiarując
3184 II, 1, | współczesnym; bo czym innym jest sam depozyt wiary, czyli
3185 II, 1, | szczerą bojaźnią Pańską, która jest początkiem mądrości (por.
3186 II, 1, | Słowo Boże” 48, zobowiązany jest zabrać głos wtedy, gdy określone
3187 II, 1, | poruszają ludzkie serca: jaka jest natura człowieka, jaki jest
3188 II, 1, | jest natura człowieka, jaki jest sens i cel jego życia, co
3189 II, 1, | sens i cel jego życia, co jest dobrem, a co grzechem, jakie
3190 II, 1, | dobrem, a co grzechem, jakie jest źródło i jaki cel cierpienia,
3191 II, 1, | prawdziwą szczęśliwość, czym jest śmierć, sąd i wymiar sprawiedliwości
3192 II, 1, | po śmierci, czym wreszcie jest owa ostateczna i niewysłowiona
3193 II, 1, | jak na przykład: co to jest wolność i co łączy ją z
3194 II, 1, | interdyscyplinarnym, co jest niezbędne zwłaszcza ze względu
3195 II, 2, | sobie autentyczna, wyrażana jest na różne sposoby, mniej
3196 II, 2, | nieomylnie decyduje o tym, co jest dobre, a co złe. Do tezy
3197 II, 2, | wedle której osąd moralny jest prawdziwy na mocy samego
3198 II, 2, | koncepcji sumienia: nie jest już ono postrzegane w swojej
3199 II, 2, | podstawowy w stosunku do niego jest ciążący na każdym człowieku
3200 II, 2, | aby odkryć wszystko, co jest w nich słuszne, pożyteczne
3201 II, 2, | fundamentalnej zasady, iż wolność jest zależna od prawdy; zasady,
3202 II, 3, | Boga. Człowiek oczywiście jest wolny od chwili, kiedy może
3203 II, 3, | drzewa tego ogrodu”. Nie jest to jednak wolność nieograniczona:
3204 II, 3, | wie bowiem doskonale, co jest dobre dla człowieka i dlatego
3205 II, 3, | człowieka, przeciwnie — jest jej gwarancją i sprzyja
3206 II, 3, | prawo decydowania o tym, co jest dobre, a co złe: według
3207 II, 3, | stopnia, że sama prawda uznana jest za jeden z wytworów wolności.
3208 II, 3, | którego wyłącznym źródłem jest ludzki rozum. Nie można
3209 II, 3, | kontekście absolutnie konieczne jest wyjaśnienie — w świetle
3210 II, 4, | prawdziwej wolności”, która jest w człowieku „szczególnym
3211 II, 4, | samego człowieka. Ten aspekt jest nieustannie podkreślany
3212 II, 4, | wielkość (...) przez to, że jest niezależna i wolna, rządzi
3213 II, 4, | własną wolą. Komuż innemu jest to dane, jeśli nie królowi? (...)
3214 II, 4, | samo panowanie nad światem jest dla człowieka wielkim zadaniem
3215 II, 4, | do Boga” 67. Koncepcja ta jest szczególnie szkodliwa, gdy
3216 II, 4, | właściwych osobie, która jest źródłem i przyczyną własnych
3217 II, 4, | odwiecznego prawa, które nie jest niczym innym jak mądrością
3218 II, 4, | początek z mądrości Bożej, jest ono zarazem własnym prawem
3219 II, 4, | widzieliśmy, prawo naturalne „nie jest niczym innym jak światłem
3220 II, 4, | przenikać, czego wyrazem jest dobrowolne posłuszeństwo
3221 II, 4, | obraz i bliskość Boga, który jest obecny we wszystkich (por.
3222 II, 5, | Bogu, który „jeden tylko jest Dobry”, człowiek powinien
3223 II, 5, | naturalnego rozumu, które jest w człowieku odblaskiem Bożego
3224 II, 5, | dziedziny prawa naturalnego — jest w nas odbiciem światła Bożego” 76.
3225 II, 5, | jakiego powodu prawo to jest nazywane naturalnym: mówimy
3226 II, 5, | najwyższą normą ludzkiego życia jest samo prawo Boże, wieczne,
3227 II, 5, | światłu odwieczne prawo Boże, jest w stanie wskazać człowiekowi
3228 II, 5, | stworzenie rozumne poddane jest Bożej opatrzności w sposób
3229 II, 5, | odwiecznym prawie nazywany jest prawem naturalnym” 82. ~
3230 II, 5, | i każdego człowieka, nie jest to bowiem nic innego, jak
3231 II, 5, | XIII — że prawo naturalne jest samym prawem odwiecznym,
3232 II, 5, | właściwemu działaniu i celowi; jest ono odwiecznym zamysłem
3233 II, 5, | Chrystusie i w Jego Duchu: jest to prawo „wewnętrzne” (por.
3234 II, 5, | samego Ducha Świętego. Sens jest wówczas następujący: Prawo
3235 II, 5, | Ducha — czyli prawo, które jest Duchem. (…) Mieszka (On)
3236 II, 5, | do prawa, którego twórcą jest ten sam jedyny Bóg, i że
3237 II, 5, | wspólnym źródłem i celem jest odwieczny zamysł, pełen
3238 II, 6 | Treść prawa wypisana jest w ich sercach” (Rz 2, 15) ~
3239 II, 6, | epokach sądzono, że człowiek jest całkowicie podporządkowany „
3240 II, 6, | których zawodową powinnością jest badanie zjawisk i działań
3241 II, 6, | integralności. Dla niektórych natura jest jedynie materiałem podlegającym
3242 II, 6, | zastanowić nad tym, jaka jest właściwa relacja między
3243 II, 6, | Taka teoria moralności jest niezgodna z prawdą o człowieku
3244 II, 6, | istoty, której rozumna dusza jest per se et essentialiter
3245 II, 6, | duchowa i nieśmiertelna jest zasadą jedności człowieka,
3246 II, 6, | zasadą jedności człowieka, jest tym, dzięki czemu istnieje
3247 II, 6, | w jedności duszy i ciała jest podmiotem własnych aktów
3248 II, 6, | afirmować dla niej samej, rozum jest w stanie ocenić, jaką wartość
3249 II, 6, | jego wymiarów cielesnych jest sprzeczna z nauką Pisma
3250 II, 6, | osoby ludzkiej” 89, którą jest sama osoba jako jedność
3251 II, 6, | obowiązki, których podstawą jest cielesna i duchowa natura
3252 II, 6, | według którego człowiek jest powołany przez Stwórcę do
3253 II, 6, | poszanowania życia ludzkiego jest godność osoby, a nie jedynie
3254 II, 6, | nawet życie ludzkie, choć jest fundamentalnym dobrem człowieka,
3255 II, 6, | odniesienie do tego, czym jest ludzka osoba jako „integralna
3256 II, 7, | mają znaczenie uniwersalne, jest ono zatem wiążące dla wszystkich
3257 II, 7, | Bożej szerzą miłość, która jest „więzią doskonałości” (Kol
3258 II, 7, | 52. Jest rzeczą słuszną i dobrą —
3259 II, 7, | ludzką godnością. Wreszcie, jest zawsze możliwe, że przymus
3260 II, 7, | zwłaszcza jeżeli on sam gotów jest raczej umrzeć niż dopuścić
3261 II, 7, | określonej kultury, ale prawdą jest też, że nie wyraża się on
3262 II, 7, | dowodzi, że w człowieku jest coś, co wykracza poza kulturę.
3263 II, 7, | właśnie ludzka natura: to ona jest miarą kultury i to dzięki
3264 II, 7, | podstawę w Chrystusie, który jest Ten sam wczoraj, dziś i
3265 II, 7, | dziś i na wieki” 97. To On jest „Początkiem”, który przyjąwszy
3266 II, 7, (100)| czasów. Czym innym bowiem jest sam depozyt wiary, to znaczy
3267 II, 7, (100)| doktrynie, a czym innym jest forma, w jakiej prawdy te
3268 II, 8, | między wolnością a prawem, jest ściśle związany z koncepcją
3269 II, 8, | złożoność zjawiska sumienia: jest ono głęboko powiązane z
3270 II, 8, | we wszystkich przypadkach jest wiążąca dla sumienia. ~Trudno
3271 II, 9, | że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie
3272 II, 9, | niegodziwości moralnej. Sumienie jest świadkiem jedynym: to, co
3273 II, 9, | dokonuje się we wnętrzu osoby, jest zasłonięte przed oczyma
3274 II, 9, | W rzeczywistości jednak jest to dialog człowieka z Bogiem,
3275 II, 9, | pisze św. Bonawentura — jest jakby Bożym zwiastunem i
3276 II, 9, | powiedzieć, że sumienie jest świadectwem o prawości lub
3277 II, 9, | nawet przede wszystkim — jest świadectwem samego Boga,
3278 II, 9, | tajemnica i godność sumienia, że jest ono miejscem, świętą przestrzenią,
3279 II, 9, | stwierdzenia, że sumienie jest „świadkiem”, ale ukazuje
3280 II, 9, | człowieka i jego czynów: jest to osąd uniewinniający albo
3281 II, 9, | Rz 2, 16). ~Osąd sumienia jest osądem praktycznym, to znaczy
3282 II, 9, | czyn już przezeń dokonany. Jest osądem konkretnej sytuacji
3283 II, 9, | dobra moralnego, to sumienie jest zastosowaniem prawa do konkretnego
3284 II, 9, | świetle prawa naturalnego: jest to obowiązek czynienia tego,
3285 II, 9, | sytuacji. Osąd sumienia jest „ostateczną” instancją,
3286 II, 9, | czyn nie będąc pewnym, czy jest on słuszny i dobry, zostaje
3287 II, 9, | przykazania: „Sumienie nie jest więc autonomicznym i wyłącznym
3288 II, 9, | i złe; głęboko natomiast jest w nie wpisana zasada posłuszeństwa
3289 II, 9, | wyrażona w prawie rozumu, jest w praktyce i w konkretnej
3290 II, 9, | jako ich podmiotu — nie jest wyzwolenie sumienia od obiektywnej
3291 II, 10, | Sumienie, jako osąd czynu, nie jest wolne od niebezpieczeństwa
3292 II, 10, | abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre,
3293 II, 10, | jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne
3294 II, 10, | niebezpieczeństwo błędu. Sumienie nie jest sędzią nieomylnym: może
3295 II, 10, | której sam podmiot nie jest świadom i od której nie
3296 II, 10, | niepokonalna niewiedza nie jest zawiniona, sumienie — jak
3297 II, 10, | źródłem godności sumienia jest zawsze prawda: w przypadku
3298 II, 10, | się swojej godności, gdy jest błędne z winy człowieka,
3299 II, 10, | napomina: „Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko
3300 II, 10, | oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało
3301 II, 10, | świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało
3302 II, 10, | Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością,
3303 II, 10, | światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka
3304 II, 10, | Bogu i ku miłości dobra jest źródłem prawdziwych osądów
3305 II, 10, | aby umieć „rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre,
3306 II, 10, | jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne
3307 II, 10, | ogólna znajomość prawa Bożego jest konieczna, ale nie wystarczająca:
3308 II, 10, | wystarczająca: niezbędna jest swego rodzaju współmierność (
3309 II, 10, | Ta „connaturalitas” jest zakorzeniona w cnotach samego
3310 II, 10, | nadziei i miłości. Taki jest sens słów Jezusa: „Kto spełnia
3311 II, 10, | Chrystusa Kościół katolicki jest nauczycielem prawdy i ciąży
3312 II, 10, | autentycznie nauczał Prawdy, którą jest Chrystus, a zarazem powagą
3313 II, 10, | że wolność sumienia nie jest nigdy wolnością „od” prawdy,
3314 II, 11, | Konkretne czyny, których źródłem jest owa opcja, stanowią według
3315 II, 11, | czynów — twierdzi się — nie jest Dobro absolutne (w stosunku
3316 II, 11, | natury cząstkowych, nie jest w stanie zdeterminować ukierunkowania
3317 II, 11, | lub „fizycznym”, które jest rzeczywistym następstwem
3318 II, 11, | Skutkiem takiego ujęcia jest ograniczenie moralnej oceny
3319 II, 11, | radykalnych zobowiązań wobec Boga. Jest to wybór wiary, posłuszeństwa
3320 II, 11, | przyjdź i chodź za Mną” jest największym wywyższeniem
3321 II, 11, | opcja fundamentalna, o ile jest czymś różnym od jakiejś
3322 II, 11, | treściowo określonych czynów jest równoznaczne z zaprzeczeniem
3323 II, 11, | jedynie aktem moralnie dobrym jest posłuszeństwo prawu moralnemu
3324 II, 12, | sensie — dodają — trudno jest przyjąć, przynajmniej z
3325 II, 12, | przyjąć tezę, że człowiek jest zdolny w krótkim odstępie
3326 II, 12, | że grzechem śmiertelnym jest ten, który dotyczy materii
3327 II, 12, | jego koniecznym warunkiem jest „pełna świadomość i całkowita
3328 II, 12, | przyczyny, wybiera coś, co jest poważnym nieporządkiem.
3329 II, 12, | kategorii teologicznej, jaką jest właśnie «opcja fundamentalna»
3330 II, 13, | ukrytą we wnętrzu osoby, jest sumienie, ujawnia się i
3331 II, 13, | człowiek, który ich dokonuje, jest dobry, czy zły120. Nie tylko
3332 II, 13, | działania zewnętrznego, jak to jest w przypadku istot cielesnych (...).
3333 II, 13, | dobrem. Dobro to ustanowione jest, jako odwieczne prawo, przez
3334 II, 13, | celu. To odwieczne prawo jest poznawane zarówno poprzez
3335 II, 13, | prawo Boże”). Działanie jest moralnie dobre, kiedy wybory
3336 II, 13, | Tego, który „jeden tylko jest Dobry”, stanowi niezbędny
3337 II, 13, | oznacza też, że drogą do celu jest przestrzeganie Bożych praw,
3338 II, 13, | dlatego, że intencja podmiotu jest dobra122. Działanie jest
3339 II, 13, | jest dobra122. Działanie jest moralnie dobre, gdy poświadcza
3340 II, 13, | Jego Duchu chrześcijanin jest „nowym stworzeniem”, synem
3341 II, 13, (123)| ostateczne powołanie człowieka jest rzeczywiście jedno, mianowicie
3342 II, 13, | na mocy którego człowiek jest „odpowiedzialny” za swoje
3343 II, 13, | działania człowieka? Co jest kryterium wolnego działania
3344 II, 13, | działania człowieka? Co jest kryterium owego przyporządkowania
3345 II, 13, | ludzkich czynów Bogu? Czy jest nim intencja działającego
3346 II, 13, | zależności od tego, czy jest ono w stanie wytworzyć,
3347 II, 13, | moralnego. To poszukiwanie jest uprawnione i konieczne,
3348 II, 13, | ustanowiony przez prawo naturalne, jest zasadniczo dostępny dla
3349 II, 13, | znaczenia faktu, że wola jest zaangażowana w konkretne
3350 II, 13, | zło”, którego zaistnienie jest możliwe w danej sytuacji. ~
3351 II, 13, | świecie, w którym dobro jest jakoby zawsze zmieszane
3352 II, 13, | która czyny te spełnia, jest już przez to samo moralnie „
3353 II, 14, | katolickiej moralności: chociaż jest prawdą, że w tej tradycji
3354 II, 14, | Boga i miłość bliźniego jest nieodłączna od zachowywania
3355 II, 14, | przyniesie dane działanie, nie jest właściwą metodą, która pozwoliłaby
3356 II, 14, | określonego postępowania jest „według swego rodzaju” lub „
3357 II, 14, | racjonalna kalkulacja nie jest tu możliwa. Jak zatem należy
3358 II, 14, | wybrany w sposób wolny. O ile jest on zgodny z porządkiem rozumu,
3359 II, 14, | rozumu, sprawia, że wola jest dobra, doskonali nas moralnie
3360 II, 14, | zewnętrznym. Przedmiot ten jest wszak bezpośrednim celem
3361 II, 14, | zachowania, których wybór jest zawsze błędem, ponieważ
3362 II, 14, | przypadku, chociaż intencja jest dobra, brakuje prawości
3363 II, 14, | dobre? Potępienie takich jest sprawiedliwe» (por. Rz 3,
3364 II, 14, | prawidłowy wybór czynów, jest fakt, że ludzki czyn zależy
3365 II, 14, | Bogu, ku Temu, „który sam jest dobry”, i czy w ten sposób
3366 II, 14, | osobę ku doskonałości. Czyn jest zatem dobry, jeśli jego
3367 II, 14, | uznaje, że dążenie do dobra jest prawdziwe tylko pod warunkiem
3368 II, 14, | względu na swój przedmiot, jest zarazem przyporządkowany
3369 II, 15, | elementem oceny moralnej jest przedmiot ludzkiego czynu,
3370 II, 15, | ostatecznemu dobru i celowi, którym jest Bóg. To przyporządkowanie
3371 II, 15, | dobru osoby” — dobru, jakim jest ona sama i jej doskonałość.
3372 II, 15, | według św. Tomasza zawarte jest całe prawo naturalne130. ~
3373 II, 15, | 82. Intencja zresztą jest dobra, gdy ma na celu prawdziwe
3374 II, 15, | przyporządkowany Bogu i jest „niegodny ludzkiej osoby”,
3375 II, 15, | blask tej prawdy, którą jest sam Jezus Chrystus. W Nim,
3376 II, 15, | Jezus Chrystus. W Nim, który jest Prawdą (por. J 14, 6), człowiek
3377 III, 1, | przywiązują szczególną wagę, jest kwestia relacji między wolnością
3378 III, 1, | autentycznemu dobru. Dobrem osoby jest istnienie w Prawdzie i czynienie
3379 III, 1, | zbawienia świata. «Cóż to jest prawda?» — to pytanie Piłata
3380 III, 1, | który często nie wie, kim jest, skąd pochodzi, dokąd zmierza.
3381 III, 1, | gorsza, człowiek już nie jest przekonany, że tylko w prawdzie
3382 III, 1, | abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre,
3383 III, 1, | jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne
3384 III, 1, | Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów a
3385 III, 1, | znamionuje wolność człowieka. Jest to wolność prawdziwa, ale
3386 III, 1, | jej ograniczenie i szansę. Jest to wolność istoty stworzonej,
3387 III, 1, | udziału w życiu samego Boga. Jest zarazem niezbywalnym samoposiadaniem
3388 III, 1, | miłości drugiego138. Wolność jest zatem zakorzeniona w prawdzie
3389 III, 1, | że w jego wolności ukryta jest tajemnicza skłonność do
3390 III, 1, | wyzwolenia. Jej wyzwolicielem jest Chrystus: to On „wyswobodził
3391 III, 1, | warunkiem autentycznej wolności jest szczere i otwarte uznanie
3392 III, 1, | w pełni zrozumieć, czym jest wolność: darem z siebie
3393 III, 1, | ukrzyżowanym i zmartwychwstałym jest niewyczerpanym źródłem,
3394 III, 1, | nim każdy chrześcijanin jest powołany do udziału w munus
3395 III, 1, | Mt 20, 28) 141. ~Jezus jest zatem żywą i osobową syntezą
3396 III, 2, | między wolnością i prawdą, jest konsekwencją, przejawem
3397 III, 2, | Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość,
3398 III, 2, | i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu. I nie miejcie
3399 III, 2, | chrześcijańskiej wiary, która nie jest jedynie zbiorem tez wymagających
3400 III, 2, | zatwierdzenia przez rozum. Jest natomiast poznaniem Chrystusa
3401 III, 2, | trzeba żyć. Słowo zresztą jest prawdziwie przyjęte dopiero
3402 III, 2, | angażuje całą egzystencję. Jest spotkaniem, dialogiem, komunią
3403 III, 2, | również wymiar moralny: jest źródłem zgodnego z nią życiowego
3404 III, 2, | pisze ewangelista Jan: „Bóg jest światłością, a nie ma w
3405 III, 2, | zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy.
3406 III, 2, | tym naprawdę miłość Boża jest doskonała. Po tym właśnie
3407 III, 2, | chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 14-16).
3408 III, 2, | 25). Świadectwo Chrystusa jest źródłem, wzorem i mocą świadectwa,
3409 III, 3, | które zawsze było i nadal jest obecne w życiu Kościoła. ~
3410 III, 3, | sobie, by sama światłość, to jest Chrystus, nazwała go lampą,
3411 III, 3, | więcej, ujawnia, że akt taki jest w istocie pogwałceniem „
3412 III, 3, | jego ofiarą144. Męczeństwo jest więc także wywyższeniem
3413 III, 3, | poświadczona śmiercią, jest uroczystym przepowiadaniem
3414 III, 3, | 20). ~Jeśli męczeństwo jest najwyższym świadectwem o
3415 III, 3, | moralnemu, chrześcijanin jest wezwany, z pomocą łaski
3416 III, 3, | świadectwo o tej prawdzie, która jest już obecna w stworzeniu,
3417 III, 4, | aktów ze swej istoty złych, jest nierzadko oceniana jako
3418 III, 4, | Oblubienica Chrystusa, który jest Prawdą: „Jako Nauczyciel [
3419 III, 4, | normę moralną (...). Nie jest bynajmniej autorem tej normy
3420 III, 4, | posłuszny prawdzie, którą jest Chrystus i którego obraz
3421 III, 4, | ukazywaniu, że w swej istocie jest ona promieniowaniem odwiecznej
3422 III, 4, | wybitną formą miłości dla dusz jest nie pomniejszać w niczym
3423 III, 4, | osobowej godności człowieka, jest drogą do wolności i warunkiem
3424 III, 4, | jej istnienia. ~Posługa ta jest skierowana ku każdemu człowiekowi,
3425 III, 4, | właśnie dlatego posługa ta jest skierowana ku wszystkim
3426 III, 4, | żadnego znaczenia, czy ktoś jest władcą świata, czy ostatnim „
3427 III, 4, | Jednakże fakt, że „osoba ludzka jest i powinna być zasadą, podmiotem
3428 III, 5, | powszechniejsza i pilniejsza jest też potrzeba radykalnej
3429 III, 5, | Droga, którą trzeba przejść, jest z pewnością długa i uciążliwa.
3430 III, 5, | tych sytuacji nietrudno jest odnaleźć przyczyny w swej
3431 III, 5, | podłożem i wypełnieniem jest zmysł religijny154. ~
3432 III, 5, | użytkowego lub źródła dochodu jest grzechem przeciwko jego
3433 III, 5, | życie społeczne wystawiane jest stopniowo na ryzyko, zagrożenie
3434 III, 5, | każdej ludzkiej istoty: jest to groźba sprzymierzenia
3435 III, 6, | chcę” (Rz 7, 15. 19). ~Co jest najgłębszym źródłem tego
3436 III, 6, | niezależności — decydować o tym, co jest dobre, a co złe. „Tak jak
3437 III, 6, | dobro i zło” (Rdz 3, 5) — jest to pierwsza pokusa, a jej
3438 III, 6, | trudne, nigdy jednak nie jest niemożliwe. To niezmienne
3439 III, 6, | przestrzeganie Bożych przykazań jest dla człowieka usprawiedliwionego
3440 III, 6, | J 5, 3), a «jarzmo Jego jest słodkie i brzemię lekkie» (
3441 III, 6, | naucza Kościół, sama w sobie jest tylko «ideałem», jaki należy
3442 III, 6, | tego aktu. Przykazanie Boga jest na pewno proporcjonalne
3443 III, 6, | Podczas gdy bardzo ludzka jest postawa człowieka, który
3444 III, 6, | sumienia „skruszonego”, które jest w pełni świadome swojej
3445 III, 6, | Ambrożego z Mediolanu: „Nic nie jest wart człowiek, jeśli Ty
3446 III, 6, | tylko brud występków; nie jest dobrze ani być porzuconym,
3447 III, 7, | 106. Ewangelizacja jest największym i najbardziej
3448 III, 7, | samym „nowa ewangelizacja” — jest również przepowiadaniem
3449 III, 7, | doświadczyć, jak piękna jest prawda, jak wyzwalającą
3450 III, 7, | moc ma miłość Boża i jaka jest wartość bezwarunkowej wierności
3451 III, 7, | Tego, który „jeden tylko jest Dobry” — nie jest tylko
3452 III, 7, | tylko jest Dobry” — nie jest tylko prawdziwym wyznaniem
3453 III, 7, | chrześcijanina: im bardziej jest on posłuszny — z pomocą
3454 III, 7, | wzrasta w wolności, do której jest powołany poprzez posługę
3455 III, 7, | świętości i misyjności, jest Duch Chrystusa, zasada i
3456 III, 7, | autentyczną wiarę Kościoła — „jest Tym, który napełnił męstwem
3457 III, 8, | świadectwa wiary powołany jest cały Kościół, który stał
3458 III, 8, | którego szczególnym zadaniem jest zdobywanie, w łączności
3459 III, 8, | wielkości, która ostatecznie jest niezgłębiona (por. Ef 3,
3460 III, 8, | właściwej jej misji, istotne jest uznanie jej głębokiej więzi
3461 III, 8, | Kościoła, którego zadaniem „jest rozstrzyganie, poprzez wiążące
3462 III, 8, | Magisterium. ~W tę misję włączone jest też specyficzne zadanie
3463 III, 8, | zadaniem teologów moralistów jest poszukiwanie coraz głębszych
3464 III, 8, | podstawowego pytania: co jest dobrem, a co złem? Co czynić,
3465 III, 8, | pierwotnego stanu — to znaczy, że jest skażona przez grzech. Tylko
3466 III, 8, | procedury: jej treść bowiem nie jest bynajmniej ustalana według
3467 III, 8, | środkach masowego przekazu, jest sprzeczna z eklezjalną komunią
3468 III, 8, | Pamiętając zawsze, że sam także jest członkiem Ludu Bożego, teolog
3469 III, 8, | por. 2 Tm 4, 1-4)” 178. ~Jest naszym wspólnym obowiązkiem,
3470 III, 8, | z nas wie, jak doniosła jest nauka stanowiąca centralny
3471 III, 8, | Następca Piotra. Każdy z nas jest w stanie dostrzec, jak wielką
3472 III, 8, | byśmy byli święci, jak On jest święty (por. Kpł 19, 2),
3473 III, 8, | w Chrystusie — jak On jest doskonały (por. Mt 5, 48);
3474 III, 8, | Mt 5, 48); to przykazanie jest tak niewzruszone i wymagające,
3475 III, 8, | Łk 6, 36), a jego celem jest prowadzenie nas, mocą łaski
3476 III, 8, | komunii ze Stolicą Apostolską, jest przyznawanie lub w poważnych
3477 III, 8, | Boga, który „jeden tylko jest Dobry” (Mt 19, 17) i jeden
3478 III, 8, | Mt 19, 17) i jeden tylko „jest miłością” (1 J 4, 8. 16).~
3479 III, 8, | ponieważ „możność nasza jest z Boga. On też sprawił,
3480 III, 8, | lecz Ducha. (...) Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch
3481 III, 8, | zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański — tam wolność.
3482 Zak, 1, | Matce Miłosierdzia. ~Maryja jest Matką Miłosierdzia, ponieważ
3483 Zak, 1, | polega zaś na tym, że On jest wśród nas i że nas wzywa,
3484 Zak, 1, | Syna181: Jego miłosierdzie jest naszym odkupieniem. Miłosierdzie
3485 Zak, 1, | ułomność i grzech, możliwy jest — dzięki Duchowi, który
3486 Zak, 1, | podoba się Bogu i zgodne jest z Jego wolą, stanowi w pewnym
3487 Zak, 1, | chrześcijańska moralność jest sama w sobie zbyt trudna,
3488 Zak, 1, | 120. Maryja jest Matką Miłosierdzia także
3489 Zak, 1, | Boże Miłosierdzie. ~Maryja jest świetlanym znakiem i wspaniałym
3490 Zak, 1, | moralnego. „Samo Jej życie jest pouczeniem dla wszystkich” —
3491 Zak, 1, | postać nauczyciela. Któż zaś jest szlachetniejszy niż Matka
3492 Zak, 1, | najwyższej miłości, jakim jest całkowita ofiara z własnego
3493 Zak, 1, | Mądrości”. Tą Mądrością jest sam Jezus Chrystus, Odwieczne
3494 Zak, 1, | nami naszą ludzką kondycję, jest jednak całkowicie otwarta
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3494 |