Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 II, | tworzenia autentycznej ludzkiej wspólnoty.~Z chrześcijańskiej koncepcji
2 III, | jakie liczni Pasterze, całe wspólnoty chrześcijańskie, poszczególni
3 IV, | samo jego istnienie jaku wspólnoty ludzi, którzy na różny sposób
4 IV, | odpowiedzialnych działań całej wspólnoty międzynarodowej. Narody
5 IV, | tej relacji solidarności i wspólnoty z innymi ludźmi, dla której
6 IV, | stworzyć autentycznej ludzkiej wspólnoty, dążącej ku swemu ostatecznemu
7 IV, | potrzeb swojej rodziny i wspólnoty, do której należy, Narodu
8 V, | Dojrzewają one jako prawdziwe wspólnoty osób i umacniają tkankę
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
9 VI, | a także całe środowiska, wspólnoty, społeczności czy narody,
10 VII, | dla samego Kościoła jako wspólnoty widzących, ale także poniekąd
11 VIII, | każdego z nich i dla ludzkiej wspólnoty, dla każdej rodziny, narodu,
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
12 1, | według świadomości pierwszej wspólnoty, której wiarę wyraża św.
13 2, | 38), aby ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do
14 3, | czy to jako osoby, czy wspólnoty — odkrywają ten Boski wymiar
15 3, | pośrednictwem Eucharystii osoby i wspólnoty — pod działaniem Parakleta-Pocieszyciela —
16 3, | duchowego człowieka — osoby i wspólnoty, jakby wiedzione wewnętrznym
17 3, | Jerozolimie pierwszy zalążek wspólnoty chrześcijańskiej i modląc
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
18 Wpr, 10 | zaowocowało duchowym wzrostem wspólnoty chrześcijańskiej. Niewątpliwie
19 I, 20 | uznaje za « niegodne » wspólnoty chrześcijańskiej uczestnictwo
20 II, 21 | kładły fundamenty nowej wspólnoty mesjańskiej, Ludu Nowego
21 II, 22(41) | zbuduje się jednak żadnej wspólnoty chrześcijańskiej, jeżeli
22 III, 32 | normalności może być sytuacja wspólnoty chrześcijańskiej, która
23 III, 33 | zbuduje się (...) żadnej wspólnoty chrześcijańskiej, jeżeli
24 IV, 39 | jest celebracją tej tylko wspólnoty: przyjmując eucharystyczną
25 V, 52 | komunii nie tylko wobec wspólnoty bezpośrednio biorącej wniej
26 V, 52 | kogokolwiek, ani celebransa, ani wspólnoty, w której jest sprawowana
27 V, 52 | skierować naglące słowa do wspólnoty w Koryncie z powodu poważnych
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
28 Wprow, 1, | między ludźmi oraz istnienia wspólnoty politycznej. ~Obrońcami
29 Wprow, 3, | Zjednoczony więzią głębokiej wspólnoty z każdym bratem i siostrą
30 Wprow, 3, | nową ufnością na wszystkie wspólnoty domowe i wyrażam nadzieję,
31 II, 7, | wszystkie ziemskie dary” jako wspólnoty, która „rodzi człowieczeństwo
32 III, 2, | przebaczenia i ponownie przyjęto do wspólnoty kościelnej. ~
33 III, 7, | środowisk chrześcijańskiej wspólnoty. Wspólnotowy charakter tego
34 III, 10, | działalności — takie jak wspólnoty terapeutyczne dla narkomanów,
35 III, 10, | tworząc prawdziwą ekonomię wspólnoty i współudziału w dobrach,
36 III, 11, | samej natury rodziny — jako wspólnoty życia i miłości, opartej
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
37 I, 1, | 38), aby ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
38 Bless | jako członek braterskiej wspólnoty; praca zaś oznacza każdą
39 III, | formę oraz istotę żywej wspólnoty, to znaczy takich organizmów,
40 IV, | społeczna: siła budowania wspólnoty. W ostateczności we wspólnocie
41 IV, | w całokształcie rozwoju wspólnoty społecznej. Dlatego też
42 IV, | 22. W ostatnich czasach wspólnoty narodowe i organizacje międzynarodowe
43 IV, | zarazem członek wielkiej wspólnoty zjednoczonej historią, tradycją,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
44 III, 5 | sens istnienia państwa jako wspólnoty politycznej polega na tym,
45 III, 5 | obywateli w życiu politycznym wspólnoty. Przy tym nie należy tracić
46 IV, 2 | zjednoczonych węzłem hierarchicznej wspólnoty z Następcą Piotra, a w ślad
47 IV, 4 | wystarczają. Istotna dla całej wspólnoty Ludu Bożego i dla każdego
48 IV, 4 | Kościół i buduje braterskie wspólnoty w różnym zakresie ludzkiego
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
49 II, 2, | pożądane, aby Kościoły te i Wspólnoty kościelne spotkały się z
50 Zak, 0, (147)| nimi, aby ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
51 Wprow, 0, | oddające się apostolstwu; wspólnoty chrześcijańskie głębiej
52 I, 3, | ustanowiony przez Chrystusa dla wspólnoty życia, miłości i prawdy,
53 II, 5, | służy Królestwu, zakładając wspólnoty chrześcijańskie oraz Kościoły
54 III, 3, | 2, 45; 4, 35). Pierwsze wspólnoty, promieniujące „radością
55 III, 3, | następnie te tworzące się wspólnoty z Kościołem apostolskim.
56 IV, 2, | gentes52. Istnieją dalej wspólnoty chrześcijańskie, które posiadają
57 IV, 3, | dawane przez wiernych i wspólnoty chrześcijańskie, którzy
58 IV, 4, | zjawisk migracyjnych. Dla wspólnoty wierzących w Chrystusa te
59 V, 1, | chrześcijańskiej i kościelnej wspólnoty, które uwidacznia nowy sposób
60 V, 1, | 43. Chrześcijanin i wspólnoty chrześcijańskie żyją dogłębnie
61 V, 2, | zobaczą stojącą za nim wspólnoty, która go posłała i wspiera. ~
62 V, 3, | religii, że wystarczy budować wspólnoty ludzkie zdolne do działania
63 V, 3, | winny się oddać lokalne wspólnoty kościelne Jest także prawdą,
64 V, 3, | równocześnie wiernych i wspólnoty chrześcijańskie, by swoim
65 V, 3, | rozczarowania, gdyby wszedłszy do wspólnoty kościelnej znalazł w niej
66 V, 4, | dar Boży, którym winny żyć wspólnoty (rodziny, parafie, stowarzyszenia)
67 V, 4, | Działanie ewangelizacyjne wspólnoty chrześcijańskiej, najpierw
68 V, 4, | miejscowymi na rzecz rozwoju wspólnoty chrześcijańskiej. W szczególności
69 V, 5 | Kościelne wspólnoty podstawowe” siłą ewangelizacyjną ~
70 V, 5, | duszpasterskie, są „kościelne wspólnoty podstawowe” (znane też pod
71 V, 5, | cywilizacji miłości”. ~Wspólnoty te dzielą na mniejsze grupy
72 V, 5, | wspólne wysiłki. W ten sposób wspólnoty te są narzędziem ewangelizacji
73 V, 5, | komunią», nowe, tak zwane «wspólnoty podstawowe», jeśli naprawdę
74 V, 6, | kulturami do swej własnej wspólnoty86; przekazuje im własne
75 V, 6, | solidarności z tamtejszymi ludźmi. ~Wspólnoty kościelne, które się dopiero
76 V, 6, | chrześcijańskiego doświadczenia wspólnoty. „Potrzeba będzie dojrzewania
77 V, 6, | znaczy dojrzewać w łonie wspólnoty, a nie być wyłącznie owocem
78 V, 7, | braterskiego. ~Wszyscy wierni i wspólnoty chrześcijańskie wezwani
79 V, 7, | wielu misjonarzy i liczne wspólnoty chrześcijańskie znajdują —
80 V, 9, | uczniów Chrystusa i wszystkie wspólnoty chrześcijańskie, od rodzin
81 VI, 0, | zapominać: są to osoby, grupy, wspólnoty. Wyraźnym przykładem Kościoła
82 VI, 0, | staje się coraz mniejszy, wspólnoty kościelne winny utrzymywać
83 VI, 2, | Niech czują się żywą częścią wspólnoty kościelnej i działają w,
84 VI, 4, | kontemplacyjnego, aby zakładały wspólnoty w nowych Kościołach, by „
85 VI, 5, | rodzin, jak też i całej wspólnoty. Przypomniał to już Pius
86 VII, 0, | radością, z jaką pierwsze wspólnoty chrześcijańskie słuchały
87 VII, 4, | i zakładali tam pierwsze wspólnoty. ~O wiele jednak liczniejsi
88 VII, 7, | istnieją więzy głębokiej wspólnoty co do bogactw duchowych,
89 VIII, 1 | często dramat pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej, która
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
90 VII, | charakteryzowało ich umiłowanie wspólnoty Kościoła powszechnego, tak
91 VII, | budowę Europy nie tylko jako wspólnoty wiary chrześcijańskiej,
92 VIII, | chrześcijańskiego braterstwa i wspólnoty między Kościołem Wschodu
93 VIII, | Chrzest weszły do świętej wspólnoty Twoich synów, mogły nadal
94 VIII, | obejmuje ludzkie serca, wspólnoty, ziemię i cały kosmos! ~
95 VIII, | chrześcijańskiej oraz braterskiej wspólnoty wszystkich jej narodów;
96 VIII, | wezwałeś narody słowiańskie do wspólnoty wiary, za ich spuściznę
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
97 III, (38) | W służbie na rzecz wspólnoty ludzkiej: etyczne podejście
98 III, (40) | Dokumentu: W służbie na rzecz wspólnoty ludzkiej: etyczne podejście
99 III, (42) | W służbie na rzecz wspólnoty ludzkiej: etyczne podejście
100 III, | stopniowe jej przyjmowanie przez wspólnoty międzynarodowe już jest
101 IV, | infrastrukturą. ~Gdy jednostki i wspólnoty widzą, że nie są ściśle
102 IV, | rodziny jako podstawowej wspólnoty społecznej czy „komórki
103 IV, | praw, związanych z życiem wspólnoty politycznej jako takiej;
104 V, | bliźniego, jednostki lub wspólnoty. To właśnie Bóg, „który
105 V, | z pomocą innych ludów i wspólnoty międzynarodowej, umożliwić
106 V, | indywidualnej, jak i na płaszczyźnie wspólnoty narodowej oraz międzynarodowej. „
107 VI, (73) | 2: „Potrzeba stworzenia wspólnoty międzynarodowej” (s. 83-
108 VI, | umacniał, bowiem „zdrowie” wspólnoty politycznej — wyrażające
109 VI, | współpracy wszystkich, zwłaszcza wspólnoty międzynarodowej, w ramach
110 VI, | koniecznych dla dobra światowej wspólnoty. ~
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
111 Wprow, 0, | temu, aby świadectwo całej wspólnoty katolickiej mogło być postrzegane
112 I, 2, | drugorzędnym przymiotem wspólnoty Jego uczniów, lecz należy
113 I, 2, | te Kościoły i odłączone Wspólnoty, choć w naszym przekonaniu
114 I, 2, | warunków każdego Kościoła lub Wspólnoty — niewątpliwie mogą w rozmaity
115 I, 2, | najwyższej wagi. Poza granicami wspólnoty katolickiej nie rozciąga
116 I, 3, | każdej chrześcijańskiej Wspólnoty do jedności idzie w parze
117 I, 3, | Prowadząc szczery dialog, Wspólnoty pomagają sobie, by razem
118 I, 5, | Chrystus zostaje zaproszony do wspólnoty modlących się: „gdzie są
119 I, 5, | wspominam modlitwę z Prymasem Wspólnoty Anglikańskiej w katedrze
120 I, 5, | Kościołów „do widzialnej wspólnoty w jednej wierze i w jednej
121 I, 6, | jak też każdej ludzkiej wspólnoty. Chociaż w pojęciu „dialog”
122 I, 7, | wyjaśnia głębiej naukę swej Wspólnoty i podaje przejrzyście jej
123 I, 7, | oraz życia jednej i drugiej Wspólnoty i bardziej bezstronną ocenę;
124 I, 7, | bezstronną ocenę; wtedy też te Wspólnoty osiągają pełniejszą współpracę
125 I, 8, | darów właściwych dla każdej Wspólnoty. Dialog przechodzi także
126 I, 9, | się do zbudowania każdej wspólnoty65, a w pewien sposób może
127 II, 1, | dotyczących ekumenizmu określa Wspólnoty, do których należą ci chrześcijanie,
128 II, 1, | chrześcijanie, jako „Kościoły i Wspólnoty kościelne nie będące w pełnej
129 II, 1, | niepamięć dawne ekskomuniki, Wspólnoty niegdyś ze sobą rywalizujące
130 II, 3, | Kościół katolicki również inne Wspólnoty kościelne podjęły odnowę
131 II, 5, | istoty chrześcijańskiej wspólnoty.~Również w dwustronnych
132 II, 9, | stanowiącą serce i wzorzec wspólnoty; nie tylko jej duchowości
133 II, 11, | Dekret stwierdza: „Kościoły i Wspólnoty kościelne, które odłączyły
134 II, 11, | poreformacyjnego”, ponieważ „Kościoły i Wspólnoty kościelne różnią się znacznie
135 II, 11, | uznanie całej ekumenicznej wspólnoty — była skupiona wokół licznych
136 II, 12, | zwłaszcza tych krajów, gdzie wspólnoty katolickie pozostają w mniejszości
137 III, 1, | Ekumenizm oznacza, że Wspólnoty chrześcijańskie mają pomagać
138 III, 2, | Apostołów i obecną w życiu wspólnoty wierzących, zgromadzonych
139 III, 3, | wszystkie chrześcijańskie Wspólnoty wiedzą, że ten nakaz, to
140 III, 3, | dla całej chrześcijańskiej Wspólnoty męczennicy stanowią dowód
141 III, 3, | tradycje, które wszystkie Wspólnoty zachowały i przez które
142 III, 3, | duchowej, którą opisałem, wspólnoty będą umiały naprawdę „nawrócić
143 III, 3, | przeszłości i poprowadzi wspólnoty swoimi drogami tam, dokąd
144 III, 4, | pomocy, w ramach której wspólnoty udzielają sobie nawzajem
145 III, 5, | polemik inne Kościoły i Wspólnoty kościelne coraz uważniej
146 III, 6, | Apostołów i służy jedności wspólnoty, respektując przy tym autorytet
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
147 II, 5, | rządzi całym światem i losami wspólnoty ludzkiej. Tego to prawa
148 III, 8, | przynależność” do niego jako do „wspólnoty wiary”, podobnie jak dla
149 III, 8, | miłości, w łonie zbawczej wspólnoty. W ten sposób teologia moralna
|