1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3481
(...) Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
2001 III, 4(29) | 1968) 639-649; Przemówienie na Konf. FAO, 16 listopada
2002 III, 4(29) | JAN PAWEŁ II, Przemówienie na trzeciej Konf. Gen. Episk.
2003 III, 4 | struktury te pozwalają tym samym na stałe powiększanie się obszarów
2004 III, 4 | i głodu, jakie istnieją na naszym globie, mogłyby wkrótce
2005 III, 5 | wszystko właśnie moralnych. Na pewno nie łatwo jest porównywać
2006 III, 5 | uznaniem i głęboką nadzieją na przyszłość o tym wspaniałym
2007 III, 5 | człowieka staną się wszędzie na świecie podstawową zasadą
2008 III, 5 | świecie, w którym nawet na gruncie przeciwstawnych
2009 III, 5 | wysuwa się zawsze człowieka na pierwszy plan. ~Jeśli przeto
2010 III, 5 | założeń prawa człowieka bywają na różny sposób gwałcone, jeśli
2011 III, 5 | Zjednoczonych nie miała z pewnością na celu tylko tego, aby odciąć
2012 III, 5 | pokojowych skazane jest na wielorakie niedole, a w
2013 III, 5 | ustrojów, które rzekomo na rzecz dobra wyższego, jakim
2014 III, 5 | doczekały się sformułowania na forum międzynarodowym. Radując
2015 III, 5 | wspólnoty politycznej polega na tym, że całe społeczeństwo,
2016 III, 5 | zostaje urzeczywistniony, gdy na miejsce sprawowania władzy
2017 III, 5 | rozumiane inaczej, jak tylko na zasadzie poszanowania obiektywnych
2018 III, 5 | wypracowanie obszernej deklaracji na ten temat. W dokumencie
2019 III, 5 | Chrystusowego krzyża. Jednak na mocy mego urzędu pragnę
2020 III, 5 | wszystkich ludzi wierzących na świecie zwrócić się do tych,
2021 IV, 1 | konieczności pobieżny, rzut oka na sytuację człowieka w świecie
2022 IV, 1 | własne posłannictwo. Nie na darmo Apostoł nazwał Kościół
2023 IV, 1 | por. 2 P 1, 4), stworzony na nowo w Chrystusie ku pełni
2024 IV, 1 | Mnie wierzy (...) nie umrze na wieki” (J 11, 25 n.). W
2025 IV, 1 | zabłysła człowiekowi raz na zawsze nadzieja życia wiecznego,
2026 IV, 1 | Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda” (J 6,
2027 IV, 1 | Kościół, starając się patrzeć na człowieka niejako „oczami
2028 IV, 1 | uświadamia sobie wciąż na nowo, iż jest stróżem wielkiego
2029 IV, 1 | Ducha — jest odpowiedzią na wszystkie „materializmy”
2030 IV, 1 | skoro „zapotrzebowaniu” na to co duchowe dają wyraz
2031 IV, 1 | wszystko, co składa się na jego życie na tej ziemi.
2032 IV, 1 | składa się na jego życie na tej ziemi. Rozważając to
2033 IV, 1 | Rozważając to wszystko wciąż na nowo, przyjmując z coraz
2034 IV, 1 | Tę właśnie naukę, opartą na biblijnym fundamencie, Sobór
2035 IV, 1 | i wspólnota Ludu Bożego na ziemi, a także jaki udział
2036 IV, 2 | poznaniu Bożym, jako odpowiedź na objawione Jego Słowo; właśnie
2037 IV, 2 | obowiązek spoczywa w Kościele na Biskupach zjednoczonych
2038 IV, 2 | w modlitwie liturgicznej na dzień św. Alberta, doktora
2039 IV, 2 | którzy nauczają, którzy stale na różne sposoby głoszą i przekazują
2040 IV, 2 | w parze. A kiedy mowa tu na pierwszym miejscu o kapłanach,
2041 IV, 2 | stawała się coraz bardziej — i na różne sposoby — udziałem
2042 IV, 3 | On z Siebie Samego Ojcu na ołtarzu krzyża, ofiary,
2043 IV, 3 | przybrania (por. Rz 8, 26), na Jego podobieństwo stajemy
2044 IV, 3 | zarazem prawdziwy Człowiek raz na zawsze dokonał. Eucharystia
2045 IV, 3 | sam, nieustannie i wciąż na nowo daje w Duchu Świętym
2046 IV, 3 | Pana. Eucharystia wciąż na nowo buduje tę wspólnotę
2047 IV, 3 | buduje ją i zawsze odracza na zbawczym zrębie ofiary samego
2048 IV, 3 | stale zatrzymuje się niejako na jej progu, niezdolne w całej
2049 IV, 3 | niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając
2050 IV, 3 | wskazuje — bodaj pośrednio — na ścisły związek Eucharystii
2051 IV, 3 | Bez tego stałego i wciąż na nowo podejmowanego wysiłku
2052 IV, 3 | który stale przygotowuje się na nowe przyjście Pana, musi
2053 IV, 4 | Bożego poprzez wskazanie na troiste posłannictwo samego
2054 IV, 4 | się w gotowości służenia na wzór Chrystusa, który nie
2055 IV, 4 | tym przejawia się zarazem na wskroś „osobowy” profil
2056 IV, 4 | tylko przez to, że noszą na swej duszy niezniszczalne
2057 IV, 4 | narodów” 57, o ile opiera się na rzetelnej świadomości powołania
2058 IV, 4 | zakresie ludzkiego bytowania na ziemi. ~Wierność powołaniu,
2059 IV, 4 | Sakrament Kapłaństwa wyciska na ich duszach. Przyjmując
2060 IV, 4 | zobowiązaniu przyjętemu na zawsze. Podobnie jak małżonkowie
2061 IV, 4 | do istnienia człowieka „na swój obraz i podobieństwo”.
2062 IV, 5 | które wypadało rozwinąć na początku jego papieskiej
2063 IV, 5 | Matką Kościoła dlatego, że na mocy niewypowiedzianego
2064 IV, 5(61) | Przemówienie na zakończenie III Sesji Soboru
2065 IV, 5 | Pańskim, trwała w Wieczerniku na modlitwie i oczekiwaniu
2066 IV, 5 | i miłości. Jeśli bowiem na tym trudnym i odpowiedzialnym
2067 IV, 5 | w nią przez Boga samego. Na tym polega wyjątkowy charakter
2068 IV, 5 | i wszystkich jego spraw. Na tym polega tajemnica Matki.
2069 IV, 5 | Maryja musi się znajdować na wszystkich drogach codziennego
2070 IV, 5 | tych zadań, jakie wyrastają na drogach Kościoła — na tych
2071 IV, 5 | wyrastają na drogach Kościoła — na tych drogach, które tak
2072 IV, 5 | równocześnie trudności, jakie się na nich spiętrzają, tym bardziej
2073 IV, 5 | Bożego ku Ziemi Obiecanej na tym etapie dziejów, gdy
2074 IV, 5 | modlitwy pragnę, abyśmy na tej modlitwie trwali złączeni
2075 IV, 5 | Matkę Kościoła, aby raczyła na tej modlitwie nowego Adwentu
2076 IV, 5 | modlitwę otrzymamy zstępującego na nas Ducha Świętego (por.
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
2077 Wprow, 0, | otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście
2078 Wprow, 0, | przytacza Sobór Watykański II na początku swojego wykładu
2079 Wprow, 0, | Ta „pełnia” wskazuje na wyznaczony odwiecznie moment,
2080 Wprow, 0, | Święty, który już wylał na Maryję z Nazaretu pełnię
2081 Wprow, 0, (2) | widzenia wskazuje ono nie tylko na zakończenie jakiegoś procesu
2082 Wprow, 0, (2) | chronologicznego, ale nade wszystko na moment dojrzałości czy wypełnienia
2083 Wprow, 0, (2) | eschatologicznego. Opierając się na Ga 4, 4 i kontekście, jest
2084 Wprow, 0, (3) | Rzymski, Prefacja z 8 grudnia na urocz. Niepokalanego Poczęcia
2085 Wprow, 0, | czasie do końca wieków, idąc na spotkanie Pana, który przychodzi;
2086 Wprow, 0, | Pana, który przychodzi; ale na tej drodze — pragnę to wyraźnie
2087 Wprow, 0, | jasną syntezę nauki Kościoła na temat Matki Chrystusa, czczonej
2088 Wprow, 0, | Poprzednik, Paweł VI, podjął na nowo temat Najświętszej
2089 Wprow, 0, | się Maryi przed Chrystusem na horyzoncie dziejów zbawienia6.
2090 Wprow, 0, | odwiecznie przeznaczona na Jego Matkę, była już na
2091 Wprow, 0, | na Jego Matkę, była już na ziemi. To właśnie Jej „poprzedzenie”
2092 Wprow, 0, | historycznego oczekiwania na Zbawiciela, staje się rzeczą
2093 Wprow, 0, (6) | Stary Testament zapowiadał na wiele sposobów tajemnicę
2094 Wprow, 0, | dziewiczym łonie i wydała na świat Jezusa Chrystusa —
2095 Wprow, 0, | Chrystusa jaśnieje w pełni na horyzoncie wiary Kościoła
2096 Wprow, 0, | temu wyraz stwierdzając na innym miejscu, że Maryja „
2097 Wprow, 0, | Pielgrzymowanie wiary wskazuje na dzieje wewnętrzne, można
2098 Wprow, 0, | wewnętrzne, można powiedzieć: na „dzieje dusz”. Równocześnie
2099 Wprow, 0, | dzieje ludzi, poddanych na tej ziemi przemijaniu, objętych
2100 Wprow, 0, | skoncentrować się przede wszystkim na etapie współczesnym, który
2101 Wprow, 0, | wznoszą oni ku Niej oczy na różnych miejscach ziemskiego
2102 I, 1, | błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich — w
2103 I, 1, | wszystkich ludzi stworzonych „na obraz i podobieństwo Boże” (
2104 I, 1, (19) | wybrana od pradawnych pokoleń, na moy przeznaczenia i dobroci
2105 I, 1, | Przyjście Syna Bożego na świat jest wydarzeniem,
2106 I, 1, | Maryja „zmieszała się na te słowa i rozważała, co
2107 I, 1, | Bóg Ojciec” napełnił nas „na wyżynach niebieskich, w
2108 I, 1, | Ta, którą Ojciec „wybrał” na Rodzicielkę swego Syna we
2109 I, 1, | wszystkim do wybrania Maryi na Matkę Syna Bożego. Równocześnie
2110 I, 1, | Równocześnie pełnia łaski wskazuje na całe nadprzyrodzone obdarowanie
2111 I, 1, | została wybrana i przeznaczona na Matkę Chrystusa. Jeśli wybranie
2112 I, 1, | zaczątku jego wypełnienia na ziemi. Zbawcze udzielanie
2113 I, 1, | Umiłowanego, ze względu na odkupieńcze zasługi Tego,
2114 I, 1, | poczęcia, czyli zaistnienia na ziemi, należy Ona do Chrystusa,
2115 I, 1, (26) | Liturgia godzin, z 15 sierpnia, na urocz. Wniebowzięcia Najśw.
2116 I, 1, | obciążają całe dzieje człowieka na ziemi (por. Rdz 3, 15).
2117 I, 1, | Rdz 3, 15). Oto przychodzi na świat Syn, „potomek niewiasty”,
2118 I, 1, | Nieprzyjaźń” zapowiedziana na początku, zostaje potwierdzona
2119 I, 1, | towarzyszy dziejom ludzkości na ziemi, a zarazem dziejom
2120 I, 2, | wskazał w znamienny sposób na Elżbietę, która w podeszłym
2121 I, 2, | 37). Zwiastun powołał się na przykład Elżbiety, aby odpowiedzieć
2122 I, 2, | Elżbiety, aby odpowiedzieć na pytanie Maryi: „Jakże się
2123 I, 2, | Przy wejściu, w odpowiedzi na pozdrowienie Maryi, Elżbieta, „
2124 I, 2, | który nad Jordanem wskaże na Jezusa jako Mesjasza. ~Wszystkie
2125 I, 2, | posiadać to, co mówi ona na końcu: „Błogosławiona jesteś,
2126 I, 2, | przy nawiedzeniu, wskazuje na to, jak Dziewica nazaretańska
2127 I, 2, | nazaretańska odpowiedziała na ten dar. ~
2128 I, 2, | jesteś, któraś uwierzyła”, na pierwszym miejscu odnoszą
2129 I, 2, (30) | sprawiedliwą (...), by Ewa została «na nowo podjęta» w Maryi, aby
2130 I, 2, | oraz doskonała wrażliwość na działanie Ducha Świętego,
2131 I, 2, | która była przeznaczona na matkę” 33. I Maryja wyraża
2132 I, 2, | mówi do Ojca, przychodząc na świat: „Ofiary ani daru
2133 I, 2, | słowa!”, czyniąc możliwym — na ile wedle planu Bożego od
2134 I, 2, | Maryja z Nazaretu staje na progu domu Elżbiety i Zachariasza
2135 I, 2, | cała Jej droga wiary. Na tej zaś drodze w sposób
2136 I, 2, | nadziei uwierzyła nadziei”. Na niektórych zaś etapach tej
2137 I, 2, | panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu
2138 I, 2, | posłuszeństwu wiary”, zdając się na takie znaczenie powyższych
2139 I, 2, | 16. Na tej samej drodze „posłuszeństwa
2140 I, 2, | imieniem Symeon, pojawia się na początku Maryjnego „itinerarium”
2141 I, 2, | wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę
2142 I, 2, | Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu
2143 I, 2, | przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu,
2144 I, 2, | powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać
2145 I, 2, | duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc
2146 I, 2, | Zbawicielem, jest „światłem na oświecenie” ludzi. Czyż
2147 I, 2, | Nim Jego Matka — doznają na sobie prawdy dalszych słów
2148 I, 2, | dla Maryi, gdyż wskazują na konkretny wymiar historyczny,
2149 I, 2, | po ich ukłonie („upadli na twarz i oddali Mu pokłon”)
2150 I, 2, | Pana” (por. Łk 1, 45), żyje na co dzień treścią tych słów.
2151 I, 2, | dzień treścią tych słów. Na co dzień jest przy Niej
2152 I, 2, | że poczęła Go i wydała na świat, „nie znając męża”,
2153 I, 2, | że Syn, którego wydała na świat w sposób dziewiczy —
2154 I, 2, | tajemnicą Boga. Maryja stale, na co dzień, obcuje z niewypowiedzianą
2155 I, 2, | że „uwierzyła” — i wierzy na co dzień, wśród wszystkich
2156 I, 2, | znalezieniu w świątyni, na pytanie Matki: „czemuś nam
2157 I, 2, (36) | Por. Droga na Górę Karmel, II, rozdz.
2158 I, 2, | 3, 21-35), stąd, z dnia na dzień, wypełniało się na
2159 I, 2, | na dzień, wypełniało się na Maryi błogosławieństwo wypowiedziane
2160 I, 2, | z miłością godząc się (na to), aby doznała ofiarniczego
2161 I, 2, | panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu
2162 I, 2, | tych słów. Jej Syn kona na tym drzewie jako skazaniec. „
2163 I, 2, | nie skorzystał (...), aby na równi być z Bogiem, lecz
2164 I, 2, | do ludzi”. A oto teraz, na Golgocie, „uniżył samego
2165 I, 2, | z Nazaretu poprzez Krzyż na Golgocie potwierdził w sposób
2166 I, 3, | obecna wśród tłumu bodaj na chwilę cała ewangelia dziecięctwa
2167 I, 3, | Matka-Karmicielka, którą ma na myśli owa „kobieta z tłumu”.
2168 I, 3, | ciało i krew Maryi! 43 ~Na to błogosławieństwo, jakie
2169 I, 3, | Jego „Matka i bracia stoją na dworze i chcą się z Nim
2170 I, 3, | Powiedział to zaś „spoglądając na siedzących dokoła Niego”,
2171 I, 3, | powyższe zdają się leżeć jakby na przedłużeniu tego, co Dwunastoletni
2172 I, 3, | tak mogłoby się wydawać na podstawie brzmienia samych
2173 I, 3, | wypowiedział Jezus odpowiadając na słowa nieznanej kobiety?
2174 I, 3, | Syna. Czyż nie powiedziała na początku: „Oto Ja, służebnica
2175 I, 3, | ukazuje nam Maryję obecną na weselu w Kanie. Maryja pojawia
2176 I, 3, | się tam jako Matka Jezusa na początku Jego życia publicznego: „
2177 I, 3, | Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i
2178 I, 3, | zaproszono Syna ze względu na Matkę. Znana jest dalsza
2179 I, 3, | zdaje się wskazywać raczej na odmowę (co bardziej jeszcze
2180 I, 3, | Izajasz w znanym tekście, na który Jezus powołał się
2181 I, 3, | nadmiaru zasług Chrystusowych, na Jego pośrednictwie się opiera,
2182 I, 3, (47) | o obecności Maryi i Jana na Kalwarii: „Ewangelie są
2183 I, 3, (47) | jeśliby nie złożył głowy na piersi Jezusa i nie otrzymał
2184 I, 3, | wątpić, że zwłaszcza teraz — na Golgocie — zwrot ten sięga
2185 I, 3, | tajemnicy jako owa „niewiasta”, na którą wskazuje Księga Rodzaju (
2186 I, 3, | udzielić się Kościołowi, jak na to wskazują wypowiedzi Tradycji,
2187 I, 3, | trwających jednomyślnie na modlitwie wraz z niewiastami
2188 I, 3, | potwierdzają słowa wypowiedziane na Krzyżu: „Niewiasto, oto
2189 II, 1, | tych, co z wiarą spoglądają na Jezusa, sprawcę zbawienia
2190 II, 1, | ma „rozprzestrzenić się na wszystkie kraje” i dlatego „
2191 II, 1, | zmierzchu” 57. ~Właśnie na tej drodze-pielgrzymce Kościoła
2192 II, 1, | zbudowany przez Chrystusa na Apostołach, stał się w pełni
2193 II, 1, | dłuższa. Wcześniej zstąpił na Nią Duch Święty. Stała się
2194 II, 1, | zgromadzonych. Maryja ich na tej drodze „wyprzedza”,
2195 II, 1, | Spośród tych, którzy trwali na modlitwie w Wieczerniku,
2196 II, 1, | przygotowując się do wyruszenia „na cały świat”, gdy otrzymają
2197 II, 1, | gdy Duch Święty zstąpi na was (...) będziecie moimi
2198 II, 1, | tych, których Jezus posłał „na cały świat, aby nauczali
2199 II, 1, | była z nimi. Była, „trwała na modlitwie” jako „Matka Jezusa” (
2200 II, 1, | Jezusa: tej tajemnicy, która na ich oczach wyraziła się
2201 II, 1, | pierwszej chwili „patrzył” na Maryję poprzez Jezusa, tak
2202 II, 1, | Jezusa, tak jak „patrzył” na Jezusa przez Maryję. Była
2203 II, 1, | panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu
2204 II, 1, | Chrystusa. Kościół trwa na modlitwie razem z Nią, a
2205 II, 1, | a równocześnie „patrzy na Nią w świetle Słowa, które
2206 II, 1, | ma się stawać z pokolenia na pokolenie pośród wszystkich
2207 II, 1, | Wszyscy, którzy z pokolenia na pokolenie, przyjmując apostolskie
2208 II, 1, | idą za Nią z pokolenia na pokolenie, wszędzie tam,
2209 II, 1, | więc, którzy z pokolenia na pokolenie, w różnych narodach
2210 II, 1, | jako nowego Ludu Bożego na całej ziemi. ~
2211 II, 1, | Kościół słusznie ogląda się na Tę, co zrodziła Chrystusa,
2212 II, 1, | pragnie zwrócić uwagę na to, jak widzi siebie samego
2213 II, 1, | wszystkich narodów ziemi” i na prawdę, według której wszyscy
2214 II, 1, | wszystkich narodów ziemi „trwają na modlitwie razem z Maryją,
2215 II, 1, | Stanowiąc z pokolenia na pokolenie „znak królestwa”,
2216 II, 1, | poprzez wieki w Rzymie i na całym świecie; i takich
2217 II, 1, | nie wspomnieć Jasnej Góry na mojej ziemi ojczystej? Można
2218 II, 1, | ostatecznie u stóp Krzyża na Golgocie, otwarła się na
2219 II, 1, | na Golgocie, otwarła się na nowo po stronie człowieka
2220 II, 1, | pielgrzymującemu Ludowi Bożemu na całej ziemi, Kościół „ustawicznie
2221 II, 2, (74) | chrześcijan i o kulcie Maryi na Wschodzie, por. LEON XIII,
2222 II, 2, | wówczas, gdy będzie oparta na jedności wiary. Muszą oni
2223 II, 2, | prawdziwego człowieka. Patrzą na Tę, która u stóp Krzyża
2224 II, 2, | mielibyśmy wszyscy razem patrzeć na Nią jako na naszą wspólną
2225 II, 2, | razem patrzeć na Nią jako na naszą wspólną Matkę, która
2226 II, 2, | która wszystkim „przoduje” na czele długiego orszaku świadków,
2227 II, 2, | Maryi Dziewicy, określono na Soborach powszechnych, które
2228 II, 2, | powszechnych, które odbyły się na Wschodzie” 77, ale również
2229 II, 2, | wyciskając żywe do dziś piętno na całej tradycji Kościoła
2230 II, 2, (81) | hymny i modlitwy do Maryi na każdy dzień tygodnia Por.
2231 II, 2, | Ten zwyczaj zachował się na całym Wschodzie, a także
2232 II, 2, | całym Wschodzie, a także na Zachodzie: wizerunki Maryi
2233 II, 2, | świątyniach i domach. Maryja bywa na nich przedstawiana jako
2234 II, 2, | Orędowniczka i znak obecności Bożej na drodze wiernych aż do dnia
2235 II, 2, | pierwsze Milenium nawrócenia na chrześcijaństwo tych szlachetnych
2236 II, 2, | i teraz jeszcze czczone na terenie Ukrainy, Białorusi
2237 II, 2, | Najświętsza Panna jaśnieje na tych obrazach jako zwierciadło
2238 II, 2, | Apostołami w oczekiwaniu na Ducha Świętego: czy nie
2239 II, 2, | tego, aby Kościół zaczął na nowo oddychać w pełni „obydwoma
2240 II, 3, | 35. Na współczesnym etapie swej
2241 II, 3, | moim Zbawcy.~Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.~
2242 II, 3, | imię —~a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia~[zachowuje]
2243 II, 3, | sługą swoim, Izraelem,~pomny na miłosierdzie swoje —~jak
2244 II, 3, | przyobiecał naszym ojcom —~na rzecz Abrahama i jego potomstwa
2245 II, 3, | Abrahama i jego potomstwa na wieki”. (Łk 1, 46-55) ~
2246 II, 3, | błogosławioną: naprzód ze względu na „owoc Jej łona”, następnie
2247 II, 3, | następnie zaś — ze względu na Jej wiarę (por. Łk 1, 42.
2248 II, 3, | wiara Maryi odsłania się na nowo — i na nowo się wyraża.
2249 II, 3, | odsłania się na nowo — i na nowo się wyraża. To, co —
2250 II, 3, | którymi Maryja przemawia na progu domu Elżbiety, stanowią
2251 II, 3, | wiary, w której odpowiedź na słowo objawienia wyraża
2252 II, 3, | Abrahamowi (...) i jego potomstwu na wieki”: a więc w Niej jako
2253 II, 3, | objawiał się „z pokolenia na pokolenie” Ten, który jako
2254 II, 3, | i stara się z pokolenia na pokolenie wypełniać to samo
2255 II, 3, | posłannictwo. ~Ta „opcja na rzecz ubogich” ze strony
2256 II, 3, | od tej szczególnej opcji na rzecz ubogich i pokornych,
2257 II, 3, | jakie „ubodzy” oraz „opcja na rzecz ubogich” posiadają
2258 III, 1, | który wydał samego siebie na okup za wszystkich” (1 Tm
2259 III, 1, | Błogosławionej Dziewicy na ludzi wywodzi się (...)
2260 III, 1, | nadmiaru zasług Chrystusowych, na Jego pośrednictwie się opiera,
2261 III, 1, | istot stworzonych, które na różny sposób, ale zawsze
2262 III, 1, | może być nigdy stawiane na równi ze Słowem Wcielonym
2263 III, 1, | Boskiego Macierzyństwa i tylko na gruncie pełnej prawdy o
2264 III, 1, | przeżywana w wierze. Będąc na mocy Bożego wybrania Matką
2265 III, 1, | macierzyństwa. Maryja godzi się na wybór Boży, aby z mocy Ducha
2266 III, 1, | powiedzieć, że ta zgoda na macierzyństwo jest nade
2267 III, 1, | dziewictwie. Maryja przyjęła wybór na Matkę Syna Bożego, kierując
2268 III, 1, | początku w pełni otwarty na osobę Chrystusa oraz na
2269 III, 1, | na osobę Chrystusa oraz na Jego dzieło, na całe Jego
2270 III, 1, | Chrystusa oraz na Jego dzieło, na całe Jego posłannictwo.
2271 III, 1, | dziełem i z Jego cierpieniem. Na drodze takiej współpracy
2272 III, 1, | Ona sama pierwsza doznała na sobie nadprzyrodzonych skutków
2273 III, 1, | szczególne i wyjątkowe, oparte na „pełni łaski”, wyrażające
2274 III, 1, | Pańskiej”. Odpowiadając na tę wewnętrzną gotowość swej
2275 III, 1, | porządku łaski”. Wskazują na to — w sposób bodaj pośredni —
2276 III, 1, | wypowiedziane przez Chrystusa na Krzyżu do Maryi i Jana,
2277 III, 1, | nie przenieść od początku na Kościół. Macierzyństwo Jej —
2278 III, 1, | Watykańskiego II wyraźnie na to wskazują. ~„Albowiem —
2279 III, 1, | pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa,
2280 III, 1, | Kościoła pielgrzymującego na ziemi z eschatologiczną
2281 III, 1, | słowach następujących: „Na koniec, Niepokalana Dziewica,
2282 III, 1, | dziejach Kościoła zarówno na Wschodzie, jak na Zachodzie. ~
2283 III, 1, | zarówno na Wschodzie, jak na Zachodzie. ~Przez tajemnicę
2284 III, 1, | wznioślejszy ze względu na zasługi Syna swego” 109,
2285 III, 1, | służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20, 28).
2286 III, 1, (115) | Na temat Maryi Królowej, Por.
2287 III, 1, | taki sposób Ta, która tu na ziemi „utrzymała wiernie
2288 III, 1, | we wszystkich”. ~Także i na obecnym etapie macierzyńskie
2289 III, 1, | czyli aż do „zjednoczenia na nowo wszystkiego w Chrystusie
2290 III, 2, | uwierzyła”, z pokolenia na pokolenie jest obecna pośród
2291 III, 2, | będąc posłuszną, zrodziła na ziemi samego Syna Boga Ojca,
2292 III, 2, | Można więc powiedzieć, że na tej przede wszystkim zasadzie —
2293 III, 2, | swego życia i posłannictwa na wzór samej Rodzicielki Syna
2294 III, 2, | zjednoczenia z Bogiem”, to właśnie na zasadzie swego macierzyństwa:
2295 III, 2, | dlatego, że — jak Maryja na służbie tajemnicę Wcielenia —
2296 III, 2, | tak Kościół pozostaje na służbie tajemnicy „usynowienia”
2297 III, 2, | Równocześnie zaś Kościół — na wzór Maryi — pozostaje też
2298 III, 2, | Takie właśnie dziewictwo — na wzór Dziewicy z Nazaretu —
2299 III, 2, | właściwe Maryi, jako że już na ziemi współdziałała w zrodzeniu
2300 III, 2, | ową macierzyńską miłością, na jakiej opiera się jego wychowanie
2301 III, 2, | w testamencie Chrystusa na Golgocie to nowe macierzyństwo
2302 III, 2, | w ciągu dziejów Kościoła na różne sposoby bywało podejmowane
2303 III, 2, | słowach Jezusa wypowiedzianych na Krzyżu do Matki i do niego
2304 III, 2, | Zawierzenie jest odpowiedzią na miłość osoby, w szczególności
2305 III, 2, | osoby, w szczególności zaś na miłość matki. ~Maryjny wymiar
2306 III, 2, | testamencie Odkupiciela na Golgocie. Zawierzając się
2307 III, 2, (130) | pomiędzy tymi dwiema osobami na mocy słów konającego Chrystusa:
2308 III, 2, (130) | posiadłości, gdyż niczego nie miał na własność, ale pod swoją
2309 III, 2, | Matki pragnie oddziaływać na wszystkich, którzy Jej po
2310 III, 2, | z Nazaretu rzuca światło na kobietę jako taką przez
2311 III, 2, | że kobieta, spoglądając na Maryję, odkrywa w Niej sekret
2312 III, 3, | powiedzieć Kościołowi” na współczesnym etapie dziejów. ~
2313 III, 3, | różnych ludów i narodów na całym globie. W tym względzie
2314 III, 3, | Kościoła”, gdy w oczekiwaniu na Ducha Świętego trwała na
2315 III, 3, | na Ducha Świętego trwała na modlitwie wspólnie z Apostołami
2316 III, 3, | przygotował ze swej strony drogi na przyszłość do tej zbawczej
2317 III, 3, | początek chrześcijaństwu na obszarach ówczesnej Rusi,
2318 III, 3, | ówczesnej Rusi, a z kolei także na innych obszarach Europy
2319 III, 3, | aby być jedną Bożą Rodziną na ziemi, jak mówiłem już na
2320 III, 3, | na ziemi, jak mówiłem już na początku nowego roku: „pragniemy
2321 III, 3, | uwydatnić ów „wielki znak na niebie”, o jakim mówi Apokalipsa.
2322 III, 3, | wezwaniu Soboru, który patrzy na Maryję jako na „znak niezawodny
2323 III, 3, | który patrzy na Maryję jako na „znak niezawodny nadziei
2324 III, 3, | zgodzie w jeden Lud Boży na chwałę Przenajświętszej
2325 Zak, 0, | 51. Na zakończenie codziennej Liturgii
2326 Zak, 0, | dokonała wielkich dzieł na drodze postępu i cywilizacji,
2327 Zak, 0, | człowieka: wyzwaniem do pójścia, na sposób dawny a zawsze nowy,
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
2328 Wprow, 0, | Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada mi,
2329 Wprow, 0, | sposób dynamiczny wprost na misji trynitarnej. Impuls
2330 Wprow, 0, | partykularne otwierają się na spotkanie, dialog i współpracę
2331 Wprow, 0, (1) | Por. PAWEŁ VI, Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 1972: „
2332 Wprow, 0, (1) | wspólnot lokalnych dokonuje się na drodze współpracy w dziele
2333 Wprow, 0, | nastawione przede wszystkim na cel wewnętrzny: odnowę wiary
2334 Wprow, 0, | przyczyn i celów: odpowiedź na liczne prośby o dokument
2335 Wprow, 0, | Chrystusa, otwieracie się na ostateczne Słowo Boga, na
2336 Wprow, 0, | na ostateczne Słowo Boga, na Tego, w którym Bóg dał się
2337 Wprow, 0, | ludzkości lepiej przygotowanej na ewangeliczny zasiew. Mam
2338 I, 0, | Chrystus w tej tajemnicy raz na zawsze się zjednoczył”6.
2339 I, 1, | A choćby byli — pisze — na niebie i na ziemi tak zwani
2340 I, 1, | byli — pisze — na niebie i na ziemi tak zwani bogowie —
2341 I, 1, | Jednorodzonego Syna: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał
2342 I, 1, | który wydał siebie samego na okup za wszystkich jak świadectwem
2343 I, 1, | właściwym czasie Ze względu na nie, ja zostałem ustanowiony
2344 I, 1, | wyraźnie, że Słowo, które „było na początku u Boga”, jest tym
2345 I, 1, | mieszka cała pełnia: Bóstwo, na sposób ciała” (Kol 2, 9)
2346 I, 1, | przez Niego — i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach,
2347 I, 1, | Bożym planem jest wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie
2348 I, 1, | co w niebiosach, i to, co na ziemi (Ef 1, 10). ~ ~
2349 I, 2, | urzeczywistnić siebie samego na miarę swego integralnego
2350 I, 2, | swego integralnego powołania na podobieństwo Chrystusa.
2351 I, 2, | Nowy Testament jest hymnem na cześć nowego życia dla tego,
2352 I, 2, | się człowiek bez otwarcia na Absolut? Odpowiedź leży
2353 I, 2, | wszystko, czego szuka po omacku na temat Boga, człowieka i
2354 I, 4, | społeczno-kulturowych, które na to nie pozwalają, a często
2355 I, 5, | proroczy, odpowiadający na wymogi i dążenia Ludzkiego
2356 I, 5, | zbawienie dla wszystkich ludzi. ~Na pytanie: „Dlaczego misje?”
2357 I, 5, | Kościoła, że otwarcie się na miłość Chrystusa jest prawdziwym
2358 I, 5, | wszystkich ludzi, otwierając ich na wspaniałe horyzonty usynowienia
2359 II, 0, | Synu”21. Słowa te napisałem na początku Encykliki Dives
2360 II, 0, | miłosierdzia Ojca. Zbawienie polega na uwierzeniu i przyjęciu tajemnicy
2361 II, 0, | wszystkich się troszczy, na wszystkich rozciąga swe
2362 II, 1, | przedmiotem Jego misji: „Na to zostałem posłany” (Łk
2363 II, 1, | Nowiną”, jak stwierdza już na początku posłannictwa w
2364 II, 1, | paschalnego koncentruje się na Izraelu; tym niemniej Jezus
2365 II, 1, | eschatologiczna nie jest odłożona na odległe przyjście końca
2366 II, 1, | 20, 1-16), wrażliwy jest na potrzeby i cierpienia każdego
2367 II, 2, | którzy znajdowali się, na marginesie społeczeństwa,
2368 II, 2, | gdy głosił Dobrą Nowinę. Na początku swej posługi obwieszcza
2369 II, 2, | ponadto tym zepchniętym na margines pozwala już doświadczać
2370 II, 2, | 15. Królestwo ma na celu przekształcenie stosunków
2371 II, 2, | całe Prawo, ogniskując je na przykazaniu miłości (por.
2372 II, 2, | Królestwo znaczy pracować na rzecz wyzwolenia od zła
2373 II, 3, | Chrystusa” (por. 2 P 1, 11). To na głoszeniu Jezusa Chrystusa,
2374 II, 4, | słowa, gdyż skupiają się na ziemskich potrzebach człowieka.
2375 II, 4, | z horyzontem zamkniętym na to, co transcendentne. Nie
2376 II, 4, | można zaprzeczyć, że również na tej płaszczyźnie istnieją
2377 II, 4, | istnieją wartości zasługujące na poparcie, tym niemniej,
2378 II, 4, | które umyślnie kładą nacisk na Królestwo i chętnie określają
2379 II, 4, | którym mówią, opiera się na „teocentryzmie”, ponieważ,
2380 II, 4, | prowadzi do zepchnięcia na margines lub niedoceniania
2381 II, 4, | Rodzi się to z reakcji na pewien domniemany „eklezjocentryzm”
2382 II, 4, | służyć i oddać dusze swoją na okup za wielu» (Mk 10, 45)” 22.
2383 II, 4, (27) | Przemówienie na rozpoczęcie III sesji Sob.
2384 II, 5, | rzeczywiście i konkretnie jest na służbie Królestwa: przede
2385 II, 5, | pierwszą i podstawową służbą na rzecz przychodzenia Królestwa
2386 II, 5, | i miłości w otwarciu się na innych, w służbie człowiekowi
2387 II, 5, | ewangelicznymi” i otwiera się na działanie Ducha, który tchnie,
2388 II, 5, | postęp ludzki, zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości i
2389 II, 5, | maluczkich, mając zawsze na uwadze pierwszeństwo rzeczywistości
2390 III, 1, | wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie
2391 III, 1, | Chrystus posyła swoich na świat, jak Ojciec posłał
2392 III, 1, | wszystkie narody” (Mt 28, 19); „na cały świat (...) wszelkiemu
2393 III, 1, | krańce ziemi” (Dz 1, 8). Na drugim miejscu zapewnienie
2394 III, 1, | setnik Jezusa, który umarł na Krzyżu: „Pozdrowienie, ten
2395 III, 1, | Mateusza nacisk kładzie się na założenie i nauczanie Kościoła (
2396 III, 1, | mianowicie otwarcia się na miłość i miłosierdzie Boga,
2397 III, 1, | Ojca: „Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat
2398 III, 1, | posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posyłam” (J 17, 78).
2399 III, 1, | który pozwala zrozumieć, że na podobieństwo Kościoła, który
2400 III, 1, | zachęca do zwracania uwagi na różne charyzmaty misyjne
2401 III, 1, | Misja przeto nie opiera się na zdolnościach ludzkich, ale
2402 III, 1, | zdolnościach ludzkich, ale na mocy Zmartwychwstałego. ~ ~
2403 III, 2, | rozciąga się z Jerozolimy na całą Judeę i Samarię, i
2404 III, 2, | judaizmu i prawo obrzezania? Na pierwszym Soborze, który
2405 III, 2, | uczynili, i otworzyć się na tego, którego Bóg posłał,
2406 III, 2, | niewiedzy i odpowiedzieć na oczekiwanie ich serce. Mowy
2407 III, 2, | otwiera się zdecydowanie na „narody” i świadectwo o
2408 III, 2, | Chrystusie rozszerza się na najważniejsze ośrodki wschodniej
2409 III, 2, | dotrzeć następnie do Rzymu i na krańce zachodnie. To Duch
2410 III, 3, | misji jest gromadzenie ludu na słuchanie Ewangelii w braterskiej
2411 III, 3, | Ewangelii w braterskiej komunii, na modlitwie i Eucharystii.
2412 III, 3, | innych ludów, rozwija się na wielorakich płaszczyznach.
2413 III, 3, | Antiochii wysyła swych członków na misje: po poście, modlitwie
2414 III, 3, | wprawdzie także misjonarzy „na całe życie”, którzy poświęcali
2415 III, 4, | być całkowicie obojętny na problem religijny i będzie
2416 III, 4, | J 3, 8) i „działał już na świecie, nim jeszcze Chrystus
2417 III, 4, | poszukiwaniu odpowiedzi na najgłębsze pytania życia
2418 III, 5, | odwagi apostolskiej, opartej na ufności pokładanej w Duchu.
2419 III, 5, | Ducha, zawsze odpowiadał na nie wspaniałomyślnie i dalekowzrocznie.
2420 IV, 0, | Jezus powierzył i codziennie na nowo powierza swojemu Kościołowi”50. ~ ~
2421 IV, 1, | ewangelizacji do innych. Kościołów i na inne terytoria. Stąd rodzi
2422 IV, 1, | słownictwie misyjnym”: na przykład pewne zakłopotanie
2423 IV, 1, | i przymiotnik „misyjny” na określenie wszelkiej działalności
2424 IV, 1, | Te usiłowania wskazują na rzeczywistą zmianę, która
2425 IV, 1, | pojmowanej już jako zadanie na marginesie Kościoła, ale
2426 IV, 1, | istnieją misjonarze ad gentes „na całe życie”, mający specyficzne
2427 IV, 2, | urzeczywistniane51. Patrząc na dzisiejszy świat z punktu
2428 IV, 2, | Jezus powierzył i codziennie na nowo powierza swemu Kościołowi55,
2429 IV, 2, | Kościoła: każda z nich ma wpływ na inne, pobudza je i wspomaga.
2430 IV, 2, | wpływ pod każdym względem. Na przykład Kościoły o chrześcijaństwie
2431 IV, 3, | widzenia liczebnego ze względu na przyrost demograficzny,
2432 IV, 3, | społeczno-kulturowego ze względu na powstawanie nowych odniesień,
2433 IV, 3, | Poprzednik Paweł VI wskazywał na pierwszym miejscu brak gorliwości,
2434 IV, 3, | głęboki sens swej ważnej pracy na słusznej drodze, jaką wyznacza
2435 IV, 4, | Kościół nie może się zgodzić na to, by granice geograficzne
2436 IV, 4, | niepraktykujących, prowadzona jest na terytoriach i w odniesieniu
2437 IV, 4, | czasach nie powinno łudzić. Na terytoriach powierzonych
2438 IV, 4, | istnieją rozległe obszary, na których nie przeprowadzono
2439 IV, 4, | wydaje się słusznym stawianie na równi sytuacji narodu, który
2440 IV, 4, | narodową. W szczególności na kontynencie azjatyckim,
2441 IV, 4, | Południe, mają silny wpływ na obraz misji: tam, gdzie
2442 IV, 4, | ruchu. ~Pomyśleć wystarczy na przykład o urbanizacji i
2443 IV, 4, | pogorszeniu również ze względu na anonimowość, w której czują
2444 IV, 4, | odniesień, które wywierają wpływ na ludność. Prawdą jest, że „
2445 IV, 4, | troska o ostatnich” musi mieć na uwadze grupy ludzi najbardziej
2446 IV, 4, | dla młodzieży. Oto pole, na którym współczesne ruchy
2447 IV, 4, | miar szczególne i zasługują na najwyższą uwagę. Jest ich
2448 IV, 4, | przybywszy do Aten, udaje się na areopag, gdzie głosi Ewangelię,
2449 IV, 4, | może, nieco zaniedbany. Na ogół uprzywilejowane bywają
2450 IV, 4, | nie ma jednak wyłącznie na celu zwielokrotnienia przepowiadania
2451 IV, 4, | działalność misyjna Kościoła. Na przykład zaangażowanie na
2452 IV, 4, | Na przykład zaangażowanie na rzecz pokoju, rozwoju i
2453 IV, 4, | wszystkim mniejszości, działanie na rzecz kobiety i dziecka,
2454 IV, 4, | że są jakoby żeglarzami na morzu życia i są powołani
2455 IV, 4, | życia jako środka zaradczego na odczłowieczenie. Zjawisko
2456 IV, 5 | Chrystusowi i działanie na rzecz wolności człowieka ~
2457 IV, 5, | uszczupla wolności, ale działa na jej korzyść. Kościół proponuje,
2458 IV, 6 | Zwrócić uwagę chrześcijan na południe i wschód ~
2459 IV, 6, | Kościół został założony na wszystkich kontynentach,
2460 IV, 6, | dziś w starej Europie, ale na kontynentach, które misjonarze
2461 IV, 6, | faktem, że „krańce ziemi”, na które należy zanieść Ewangelię,
2462 IV, 6, | Ewangelia została ogłoszona na całej ziemi i wszystkim
2463 IV, 6, | Nowe narody pojawiają się na scenie światowej i również
2464 IV, 6, | Przyrost demograficzny na Południu i na Wschodzie,
2465 IV, 6, | demograficzny na Południu i na Wschodzie, w krajach niechrześcijańskich,
2466 V, 0, | polega jedynie i wyłącznie na okazaniu planu Bożego, czyli
2467 V, 0, | złożoną, i są spełniane na różne sposoby; niektóre
2468 V, 1, | braków żyje w prostocie na wzór Chrystusa, jest znakiem
2469 V, 1, | Ewangeliczne świadectwo, na które świat jest wrażliwszy,
2470 V, 1, | pytania, które otwierają na Boga i na Ewangelię. Również
2471 V, 1, | które otwierają na Boga i na Ewangelię. Również troska
2472 V, 1, | osobom i nastawiona jest na całościowy rozwój człowieka71. ~
2473 V, 1, | Chrześcijaństwo jest otwarte na powszechne braterstwo, gdyż
2474 V, 1, | używając własnych dóbr na służbę najuboższym, naśladując
2475 V, 1, | dokonywania rachunku sumienia na płaszczyźnie osobistej i
2476 V, 2, | odpowiedzi każdego wiernego na to przepowiadanie74. Tak
2477 V, 2, | ekonomia zbawienia skupia się na Chrystusie, podobnie cała
2478 V, 2, | jeśli nawet nieświadome, na poznanie prawdy o Bogu,
2479 V, 2, | przekonania, że odpowiada się na to oczekiwanie, przeto misjonarz
2480 V, 3, | Przepowiadanie Słowa Bożego ma na celu chrześcijańskie nawrócenie,
2481 V, 3, | głosząc „chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów” (
2482 V, 3, | ludzkie zdolne do działania na rzecz sprawiedliwości, wolności,
2483 V, 3, | w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych,
2484 V, 3, | by ta więź była dokonana na sposób sakramentalny, gdyż
2485 V, 3, | by otwarli się w pełni na Chrystusa, przypominając
2486 V, 4, | Odpowiedzialność za to zadanie spoczywa na Kościele powszechnym i na
2487 V, 4, | na Kościele powszechnym i na Kościołach partykularnych,
2488 V, 4, | Kościołach partykularnych, na całym Ludzie Bożym, na różnych
2489 V, 4, | na całym Ludzie Bożym, na różnych siłach misyjnych.
2490 V, 4, | stowarzyszenia) i promieniować na zewnątrz zarówno świadectwem
2491 V, 4, | chrześcijańskiej, najpierw na własnym terytorium, a następnie
2492 V, 4, | terytorium, a następnie na innych jako uczestnictwo
2493 V, 4, | w jedności z miejscowymi na rzecz rozwoju wspólnoty
2494 V, 4, | osobami odpowiedzialnymi na danym terenie — popierać
2495 V, 4, | aczkolwiek niedoskonałą. Na tym właśnie fundamencie
2496 V, 4, | przez współpracę zarówno na polu społecznym, jak też
2497 V, 5, | Chodzi tu o grupy chrześcijan na szczeblu rodziny czy szczupłego
2498 V, 5, | osób, które spotykają się na modlitwie, czytaniu Pisma
2499 V, 5, | społeczeństwa zbudowanego na fundamencie „cywilizacji
2500 V, 5, | miłości”. ~Wspólnoty te dzielą na mniejsze grupy parafię i
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3481 |