Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | organizacje, tworzyli oni jakby wielki ruch obrony osoby
2 II, | że marksizm mógłby być jakby krótszą drogą do zbudowania
3 IV, | bezwzględnie własnej woli, tak jakby nie miała ona własnego kształtu
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
4 I, | i pojęcie „miłosierdzie” jakby przeszkadzało człowiekowi,
5 I, | jednostronnie i powierzchownie, jakby nie pozostawiało miejsca
6 I, | człowieka w naszej epoce, jakby szczególnym wezwaniem skierowanym
7 III, (4) | przymus serca. Jest to jakby „kobieca” odmiana owej męskiej
8 III, (4) | okazywanie łaski, które wyraża jakby stałe usposobienie wielkoduszne,
9 IV, | tajemnicę miłosierdzia, jakby głęboki dramat rozgrywający
10 IV, | Co więcej, zostało ono jakby odnalezione na nowo. Wyrazem
11 V, | nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem, a zarazem
12 V, | swoim losem. Krzyż stanowi jakby dotknięcie odwieczną miłością
13 VII, | życiu Kościoła rozbrzmiewa jakby nieustające echo tej wyrażonej
14 VII, | Autentyczne miłosierdzie jest jakby głębszym źródłem sprawiedliwości.
15 VII, | miłosierdzie jest zarazem jakby doskonalszym wcieleniem „
16 VII, | międzyludzkich stosunków doznawać jakby dogłębnej „korekty” ze strony
17 VIII, | słusznie możemy upatrywać jakby nowy etap autorealizacji
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
18 1, | nie stworzonym), z którego jakby ze źródła (fons vivus) wypływa
19 1, | zapisie Janowej Ewangelii jakby najgłębsza „logika” zbawczych
20 1, | Testamentu, gdyż tworzy tutaj jakby pomost między dawniejszym
21 1, | się wreszcie szczególnym jakby promieniowaniem tego Bożego
22 1, | odejścia”; podaje im tego Ducha jakby w ranach swojego ukrzyżowania
23 2, | pełna bólu, jest również jakby dalekim echem nowego grzechu,
24 2, | współczuje człowiekowi, dzieląc jakby jego ból. Ostatecznie ów
25 2, | nam dostrzec w tym tekście jakby zachętę do refleksji nad
26 2, | Czy to cierpienie nie jest jakby dalekim echem tego „żalu”
27 2, | grzechów, które uważa za jakby nieistotne i nieważne w
28 2, | wewnętrznym oporem człowieka, jakby nieprzenikliwością sumienia,
29 2, | ze stanem duszy, która jakby utwierdziła się w wolnym
30 3, | też bezpośrednią zasadą i jakby podmiotem samo udzielania
31 3, | Tej, która „uwierzyła”, jakby odległe (a przecież bliskie)
32 3, | Obdarowanie tym nowym życiem jest jakby definitywną odpowiedzią
33 3, | zdolni są Go przyjąć, tak jakby był tylko On sam; wszystkim
34 3, | przypomnieć wszystkim i jakby uobecnić na nowo przyjście
35 3, | dziejach człowieka i świata jakby w dwoistym „rytmie”, którego
36 3, | człowieka — osoby i wspólnoty, jakby wiedzione wewnętrznym zmysłem
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
37 I, 13 | tylko w sensie ogólnym, jakby jedynie chodziło o zwykłe
38 I, 15 | sensie wyłączności, tak jakby inne nie były “rzeczywiste”,
39 II, 24 | staje się w Chrystusie « jakby sakramentem, czyli znakiem
40 IV, 39 | może zamykać się w sobie, jakby była samowystarczalna, lecz
41 V, 47 | 4), negatywną reakcję, jakby ten gest, biorąc po uwagę
42 V, 50 | Chrystusa włamanym chlebie jest jakby zanurzone w niezgłębionej
43 VI, 56 | Kalwarii, Maryja przeżywa jakby « antycypowaną Eucharystię »,
44 Zak, 59 | których czas i przestrzeń jakby « skupiają się », a dramat
45 Zak, 61 | możemy wgłębi serca usłyszeć, jakby skierowane do nas, te same
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
46 I, 1, | rodzice, nakazał mu żyć jakby na wygnaniu, w osamotnieniu,
47 I, 2, | socjalnej, może czuć się jakby zmiażdżony przez własną
48 I, 4, | rzeczywistości żyjąc tak „jakby Bóg nie istniał”, człowiek
49 II, 1, | współczesnym świecie, czujemy się jakby przygnieceni poczuciem bezsilności:
50 II, 2, | z Księgi Hioba nie jest jakby jękiem bólu całej ludzkości?
51 II, 4, | przez swoich bliźnich i jakby zredukowany do rzędu rzeczy. ~
52 II, 4, | wszystkimi istotami żywymi i jest jakby zwieńczeniem wszechświata,
53 III, 4, | pogrążenia się w rozpaczy i jakby unicestwia się w niej, to
54 III, 12, | odrzuca się Boga i żyje tak, jakby On nie istniał, albo nie
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
55 Wprow, 0, | objawieniu Bożym: «Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
56 Wprow, 0, | wszyscy, powinny stanowić jakby punkt odniesienia dla różnych
57 Wprow, 0, | opinii. Mamy tu do czynienia jakby z ruchem pozbawionym stałego
58 IV, 1, | wydawało im się praktyką jakby oderwaną od rzeczywistości
59 V, 1, (72)| tajemnice] w taki sposób, jakby były one prawdami stanowiącymi
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
60 II, | sprzymierzeńca może przekształcić się jakby w przeciwnika człowieka,
61 II, | Ta prawda, która stanowi jakby sam podstawowy i odwieczny
62 II, | podmiotowym. ~W takim ujęciu znika jakby sama podstawa starożytnego
63 III, | tekstów biblijnych, stanowi jakby sam zrąb nauczania Kościoła,
64 III, | natomiast powiedzieć, że stanowi jakby anonimowy „podmiot” uzależniający
65 III, | kapitałowi, a kapitał pracy, jakby dwie anonimowe siły, dwa
66 III, | zespołu środków produkcji jakby przy wielkim warsztacie,
67 V, | odnajdujemy wiele treści — jakby szczególnych świateł — skierowanych
68 V, | Rodzaju, jest równocześnie jakby pierwszą „ewangelią pracy”,
69 V, | stworzenie rozumne stawało się jakby współzawodnikiem Stwórcy;
70 V, | wzięty (...)” (Rdz 3, 19). Jakby echo tych słów przemawia
71 V, | nowego życia, nowego dobra, jakby zapowiedź nowego nieba i
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
72 I, 2 | historii — dostrzegłem w tym jakby wymowny znak łaski na drodze
73 I, 2 | łącząc się coraz dalszymi jakby etapami z całą tą ciągłością
74 I, 5 | Działalność tego Synodu nadała jakby nowy wymiar całemu pasterzowaniu
75 II, 1 | pokoleniom, każdemu człowiekowi — jakby wciąż powtarzał za Apostołem: „
76 II, 3 | Świętego, które wyciskają jakby niezniszczalną pieczęć na
77 II, 5 | widzieli w różnych religiach jakby refleksy jednej prawdy „
78 II, 5 | wprawdzie drogach, ale przecież jakby w jednym kierunku postępuje
79 II, 5 | nasze siły, jest ona bowiem jakby bardziej jeszcze potrzebna
80 II, 6 | w decydującym momencie, jakby raz jeszcze powtórzył wygłoszone
81 III, 1 | poprzez doświadczenia rosnącej jakby w przyśpieszonym tempie
82 III, 4 | i mechanizmy okazują się jakby niezdolne do usunięcia niesprawiedliwych
83 III, 4 | czynić miarą ludzkich czynów, jakby podstawowym kwestionariuszem
84 III, 5 | związany organicznymi więzami jakby z rozległą rodziną. ~Już
85 IV, 1 | bogactwie życia doczesnego — jakby z nieuchronną koniecznością
86 IV, 2 | Pojęcie to funkcjonuje jakby w dwustronnym rytmie „intellege,
87 IV, 3 | bezgranicznym zaufaniem, jakby nie liczył się z naszą ludzką
88 IV, 3 | Pokuta stają się w ten sposób jakby dwoistym, a zarazem głęboko
89 IV, 5 | nabiera znamion bliskich, jakby łatwiej dostępnych dla każdego
90 IV, 5 | ludzkości, uzyskuje także tę jakby doświadczalną pewność, że
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
91 Wprow, 0, | jest obecnie dla Kościoła jakby pieczęcią potwierdzającą
92 Wprow, 0, | Rzeczywistość Wcielenia znajduje jakby swoje przedłużenie w tajemnicy
93 I, 1, | łaski pełna” — mówi zaś tak, jakby to było Jej właściwe imię.
94 I, 1, | człowieka przez Boga, jest jakby zaczyn świętości, jakby
95 I, 1, | jakby zaczyn świętości, jakby źródło tryskające w duszy
96 I, 1, | także wobec całej ludzkości jakby niezmiennym i nienaruszonym
97 I, 2, | będą”. Słowa Symeona są jakby drugą zapowiedzią dla Maryi,
98 I, 2, | słów św. Jana od Krzyża — jakby z „zasłoną”, poprzez którą
99 I, 2, | zawierają.. Od stóp Krzyża zaś, jakby z samego wnętrza tajemnicy
100 I, 2, | uwierzyła”, możemy upatrywać jakby klucz, który otwiera nam
101 I, 3, | powyższe zdają się leżeć jakby na przedłużeniu tego, co
102 I, 3, | zaproszeni są razem z Maryją i jakby z tej racji, że Ona była
103 I, 3, | Ewangelii Janowej znajdujemy jakby pierwszy zarys prawdy o
104 I, 3, | Kanie Galilejskiej jest jakby zapowiedzią pośrednictwa
105 I, 3, | Kościele i przez Kościół, jakby symbolicznie obecny i reprezentowany
106 II, 1, | wszystkich wierzących — jakby „zwierciadłem”, w którym
107 II, 3, | wyznaje, że znalazła się jakby w samym sercu tej pełni
108 III, 1, | macierzyńską, złączone i jakby stopione w jedno. ~Maryja
109 III, 1, | macierzyństwo Maryi ulegało jakby swoistemu przeobrażeniu,
110 III, 3, | chrześcijaństwa otwiera jakby nową perspektywę. ~
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
111 I, 1, | Ewangelii, czyli pełni prawdy, jakby Bóg dał nam poznać o samym
112 I, 5, | mądrości czysto ludzkiej, jakby do wiedzy o tym, jak dobrze
113 II, 4, | Kościoła opisuje się tak, jakby miało ono iść w dwojakim
114 V, 7, | uważać ich za równoważne, tak jakby były zamienne. ~Niedawno
115 VII, 5, | misyjnej w sposób zawężony, tak jakby była ona głównie pomocą
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
116 I, | Opatrzności wpisała tam jakby z myślą o naszej epoce,
117 V, | katolickości Kościoła, jakby jakiejś symfonii różnych
118 VII, | Cyryl i Metody stanowią jakby ogniwo łączące, jakby duchowy
119 VII, | stanowią jakby ogniwo łączące, jakby duchowy pomost pomiędzy
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
120 I, | jednakże odnosi się wrażenie, jakby był on podporządkowany ruchowi
121 II, | Populorum proqressio jest jakby odpowiedzią na soborowy
122 III, | ludzi, działają w sposób jakby automatyczny, umacniają
123 IV, | przebiegającym po liniach prostych; jakby automatycznym i z natury
124 IV, | mniej indywidualistyczną, jakby osiągnięcie go było możliwe
125 IV, | odnawia się. Używanie ich tak, jakby były niewyczerpalne, z nieograniczoną
126 V, | naszemu spojrzeniu na świat jakby nowego kryterium jego wyjaśniania.
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
127 I, 5, | wielorakim rozbiciem, wydaje się jakby układać na nowo, dążąc do
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
128 I, 2, | delikatnością wychowawcy, wiodąc go jakby za rękę, krok za krokiem,
129 II, 4, | charakteru heteronomicznego, tak jakby życie moralne było podporządkowane
130 II, 6, | sobie tych dwóch pojęć, tak jakby dialektyka — jeśli nie wręcz
131 II, 6, | są często traktowane tak, jakby można je było sprowadzać
132 II, 7, | siedziby, a jedynie odciska jakby na nim swój ślad, niczym
133 II, 9, | pisze św. Bonawentura — jest jakby Bożym zwiastunem i posłańcem,
134 II, 11, | działania zarysowuje się jakby podział na dwie płaszczyzny
135 III, 8, | wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą
|