Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | którego zstępuje „każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki
2 I, | ograniczać do „starania o dobro części obywateli”, to znaczy
3 II, | organizmu społecznego, tak że dobro jednostki zostaje całkowicie
4 II, | strony utrzymuje on, że dobro jednostki można urzeczywistnić
5 II, | wyłączny odpowiedzialności za dobro czy zło. Człowiek zostaje
6 II, | celem nie jest już ogólne dobro społeczeństwa, ale korzyści
7 II, | stawia własny interes ponad dobro wspólne i dąży do zniszczenia
8 IV, | wniesienia czynnego wkładu w dobro wspólne ludzkości.~W warunkach
9 IV, | muszą być one nastawione na dobro wspólne. Uznaje też, że
10 V, | mogą realizować w historii dobro absolutne i które siebie
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
11 IV, | ocalone zostało zasadnicze dobro: dobro człowieczeństwa jego
12 IV, | zostało zasadnicze dobro: dobro człowieczeństwa jego syna.
13 IV, | A ta radość wskazuje na dobro nienaruszone: przecież syn,
14 IV, | ojca; wskazuje także na dobro odnalezione z powrotem:
15 IV, | szczególnym: tak bardzo widzi to dobro, które się dokonało na skutek
16 V, | która nie tylko stwarza dobro, ale doprowadza do uczestnictwa
17 VI, | które stanowią niewątpliwe dobro nie tylko chrześcijańskiej,
18 VII, | sposób jednostronny: jako dobro czynione drugim. Tylko wówczas
19 VII, | również przyjmując, świadczy dobro, ze swej strony służy wielkiej
20 VIII, | zabezpieczyć wszelkie prawdziwe dobro każdego, a uchylić i odsunąć
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
21 2, | bogowie») będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3, 5). ~„Nieposłuszeństwo”
22 2, | jak Bóg będziecie znali dobro i zło”. ~Znajdujemy się
23 2, | Stara się on „zakłamać” samo Dobro, absolutne Dobro — wówczas,
24 2, | zakłamać” samo Dobro, absolutne Dobro — wówczas, kiedy w dziele
25 2, | zostaje zrodzone wszelkie dobro”26. ~Pod wpływem Pocieszyciela
26 2, | ich zdrowa wrażliwość na dobro i zło. Prawość i wrażliwość
27 3, | ciało i duch), etyczny (dobro i zło moralne) oraz pneumatologiczny (
28 Zakon, | celu, ażeby odbudowywać dobro w człowieku i w ludzkim
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
29 Wpr, 1 | zawiera się bowiem całe dobro duchowe Kościoła, to znaczy
30 IV, 43 | którego pochodzi wszelkie dobro i wszelki dar doskonały (
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
31 Wprow, 1, | szczerze otwarty na prawdę i dobro może dzięki światłu rozumu
32 Wprow, 3, | dobrej woli, zatroskanych o dobro każdego człowieka i o przyszłość
33 I, 4, | nazywa „zło dobrem, a dobro złem” (por. Iz 5, 20), znaczy
34 II, 1, | bezsilności: wydaje się, że dobro nigdy nie znajdzie dość
35 II, 6, | Łk 6, 27-35) i „czynić mu dobro” (por. Łk 6, 27. 33. 35),
36 II, 7, | szanującego to wielkie dobro, jakim jest życie, każde
37 II, 10, | odrywając się od dobra; dobro zaś należy do samej istoty
38 II, 10, | życia” (por. Syr 17, 11). Dobro, które należy czynić, nie
39 II, 10, | odzyskuje swój pełny blask jako dobro dla człowieka we wszystkich
40 III, 2, | drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub państwa” 44.
41 III, 3, | którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają
42 III, 4, | stać się jak Bóg, „poznając dobro i zło” (por. Rdz 3, 5).
43 III, 5, | się dzisiaj, że prawdziwe dobro wspólne polega przede wszystkim
44 III, 13, | zostaje nam udzielone jako dobro, które mamy przekazywać
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
45 III, 2, | decyzji wybrać prawdziwe dobro. Jego poszukiwanie zmierza
46 IV, 1, | zdołał odnaleźć najwyższe dobro i najwyższą prawdę w osobie
47 VII, 1, | fundamentem jest najwyższe Dobro, sam Bóg. Nie chcę tutaj
48 Zak, 0, | prawdzie i będą wrażliwi na dobro w niej zawarte. Dzięki temu
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
49 II, | dobrem człowieka. Jeśli dobro to nosi na sobie znamię „
50 IV, | wraz z mężczyznami wnoszą w dobro społeczeństwa. Prawdziwy
51 IV, | normalne staranie o właściwe dobro: w tym wypadku o dobro odpowiadające
52 IV, | właściwe dobro: w tym wypadku o dobro odpowiadające potrzebom
53 IV, | dzieje się to z uwagi na dobro społecznej sprawiedliwości,
54 IV, | tego, aby ze względu na dobro wspólne całego społeczeństwa
55 IV, | jako roztropna troska o dobro wspólne. Równocześnie jednak
56 IV, | wnoszenia wkładu w rozwój i dobro własnej rodziny i społeczeństwa,
57 IV, | możności — przyniosło nawet dobro w życiu osobistym, rodzinnym
58 V, | tym krzyżu-trudzie nowe dobro, które z tej pracy bierze
59 V, | nigdy bez niej. ~Czy to nowe dobro — owoc ludzkiej pracy —
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
60 II, 2 | bardzo dobre” (por. Rdz 1). Dobro ma swoje źródło w Mądrości
61 III, 1 | tego doczesne i wieczne dobro człowieka. Kościół ze względu
62 III, 5 | kątem widzenia: jest nim dobro człowieka — osoby we wspólnocie —
63 III, 5 | dobra wyższego, jakim jest dobro państwa — historia zaś wykazała
64 III, 5 | zaś wykazała że jest to dobro określonej tylko partii
65 III, 5 | obowiązkiem władzy jest troska o dobro wspólne społeczeństwa: stąd
66 III, 5 | Tylko wówczas bowiem owo dobro wspólne, któremu służy w
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
67 I, 2, | Miłość nie tylko stwarza dobro, ale daje uczestnictwo w
68 IV, 5, | swobód, które zapewniają dobro wspólne ludzi i ludów. Trzeba
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
69 I, | woli, którym leży na sercu dobro i jedność chrześcijańskiej
70 III, | bezinteresownej troski o ich prawdziwe dobro, obaj święci Bracia posiadali
71 V, | poznają i realizują jako dobro, prawdę i piękno. Zachęca
72 V, | ten sposób swój wkład w dobro całej historii ludzkości
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
73 II, | świecie, rządzonym troską o dobro wspólne całej ludzkości
74 III, | wspaniałomyślnego wkładu w dobro wspólne. ~Poważnie uchybiłby
75 III, | się zrozumienie tego, że dobro, do którego wszyscy jesteśmy
76 IV, | zorientowana na prawdziwe dobro rodzaju ludzkiego, łatwo
77 V, | prawie, nakazującym czynić dobro i zabraniającym czynić zło. ~
78 V, | wyższych wartości, takich jak, dobro wspólne, lub — używając
79 V, | dawać swój należny wkład w dobro wspólne. Grupy pośrednie
80 VI, | których jedyną racją bytu jest dobro wspólne.~Istniejące Instytucje
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
81 II, 8, | konieczność zbawienia i dobro dusz. Dlatego Kościół katolicki,
82 II, 13, | ludzkiej godności, szerzyć dobro i pokój, wcielać zasady
83 III, 3, | miłosierdziu potrafi zawsze wydobyć dobro nawet z sytuacji, które
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
84 Wprow, 1, | powinienem czynić? Jak odróżniać dobro od zła? Odpowiedź można
85 Wprow, 1, | psalmista: „«Któż nam ukaże dobro?» Wznieś ponad nami, o Panie,
86 Wprow, 2, | swojej misji walczyli o dobro człowieka, umacniając go,
87 I, 1, | Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden jest tylko Dobry.
88 I, 2, | rozbudziła w nim nowe pytania o dobro moralne. Młodzieniec odczuwa
89 I, 3, | Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry.
90 I, 3, | odpowiedzieć na pytanie o dobro, ponieważ On sam jest Dobrem. ~
91 I, 3, | Istotnie, zadać pytanie o dobro znaczy w ostatecznej analizie
92 I, 3, | świętość (por. Wj 20, 2-11). Dobro to przynależność do Boga,
93 I, 4, | odpowiedzieć na pytanie o dobro, bo sam jest Dobrem. Ale
94 I, 4, | przykazania, mającego na względzie dobro osoby, odniesionego do wielorakich
95 I, 5, | perspektywie, obiecuje właśnie owo „dobro”, które otwiera człowieka
96 II, 3, | i dlatego z miłości doń dobro to mu nakazuje w przykazaniach. ~
97 II, 5, | powinien dobrowolnie czynić dobro, a unikać zła. Aby to jednak
98 II, 5, | możliwe, musi umieć odróżniać dobro od zła. Dokonuje tego przede
99 II, 5, | powiada: Któż nam ukaże dobro? I odpowiadając na pytanie,
100 II, 5, | rozumu, którym odróżniamy dobro od zła — co należy do dziedziny
101 II, 5, | który nakazuje nam czynić dobro i zabrania grzeszyć”, Leon
102 II, 5, | Człowiek może rozpoznać dobro i zło dzięki temu rozeznaniu
103 II, 7, | porządku, musi ona czynić dobro i unikać zła, troszczyć
104 II, 9, | należy miłować i czynić dobro, a unikać zła. Ta pierwsza
105 II, 9, | akt sumienia poznaje jako dobro powierzone mu tu i teraz.
106 II, 9, | odpowiedzialności za dokonane dobro lub popełnione zło: jeśli
107 II, 9, | prosić o przebaczenie, czynić dobro i z pomocą łaski Bożej nieustannie
108 II, 10, | prawdy o dobru. Co więcej, dobro nie rozpoznane nie przyczynia
109 II, 11, | twierdzi się — nie jest Dobro absolutne (w stosunku do
110 II, 11, | przez prawo naturalne jako dobro, którego należy poszukiwać
111 II, 13, | człowieka a prawdziwym dobrem. Dobro to ustanowione jest, jako
112 II, 13, | Bożych praw, które chronią dobro człowieka. Tylko czyn zgodny
113 II, 13, | sprawiedliwego i dobrego, który za dobro wynagradza, a za zło karze,
114 II, 13, | mając na względzie „większe dobro” lub „mniejsze zło”, którego
115 II, 13, | itd.). W świecie, w którym dobro jest jakoby zawsze zmieszane
116 II, 15 | czynić zła, aby uzyskać dobro (por. Rz 3, 8) ~
117 II, 15, | zła, aby wynikło z niego dobro. Innymi słowy, nie wolno
118 II, 15, | gdy ma na celu prawdziwe dobro człowieka, widziane w perspektywie
119 III | Chrystusowego Krzyża” (1Kor 1, 17)~Dobro moralne w życiu Kościoła
120 III, 1, | podstawowej relacji: Prawda — Dobro — Wolność zanikła na znacznym
121 III, 1, | owemu otwarciu na Prawdę i Dobro oraz że w rzeczywistości
122 III, 1, | każe mu odrzucić Prawdę i Dobro i uczynić się absolutną
123 III, 3, | uzyskać w ten sposób jakieś dobro. Wybiera dla siebie „lepszą
124 III, 3, | którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają
125 III, 5, | 99. Tylko Bóg, najwyższe Dobro, stanowi niewzruszoną podstawę
126 III, 5, | człowieka. Tak więc najwyższe Dobro i dobro moralne spotykają
127 III, 5, | Tak więc najwyższe Dobro i dobro moralne spotykają się w
128 III, 6, | jak Bóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3, 5) — jest
|