1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3360
(...) Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
501 2, | Chrystus nakazał apostołom „nie odchodzić z Jerozolimy,
502 2, | o tym, czego z pewnością nie odważyłby się powiedzieć
503 2, | Przekonywanie” to bowiem ma na celu nie samo oskarżenie świata ani
504 2, | jego potępienie. Chrystus nie przyszedł na świat, aby
505 2, | mówi o grzechu tych którzy „nie uwierzyli” (por. J 16, 9),
506 2, | właśnie podstawie Kościół nie waha się w liturgii rzymskiej
507 2, | niewysłowionej prawdzie, jednakże, nie może „przekonać świata”:
508 2, | przeniknięte niejako do końca. Nie tylko ludzkie sumienie,
509 2, | wymiaru grzechu człowiek nie zna — absolutnie nie zna —
510 2, | człowiek nie zna — absolutnie nie zna — poza Krzyżem Chrystusa.
511 2, | poza Krzyżem Chrystusa. Nie może też być o nim „przekonany”,
512 2, | grzechu człowiek również nie zna — absolutnie nie zna —
513 2, | również nie zna — absolutnie nie zna — poza Krzyżem Chrystusa.
514 2, | Chrystusa. I o nim również nie może być „przekonany”, jak
515 2, | i bez którego „nic się nie stało, co się stało”: albowiem „
516 2, | albowiem „świat stał się przez Nie” (por. J 1, 1. 2. 3. 10).
517 2, | o grzechu tych, którzy „nie uwierzyli w Niego”, wówczas
518 2, | stworzenia. Mówi bowiem tak nie tylko Syn Człowieczy, ale
519 2, | samą „niewiarę”: to samo „nie uwierzyli”, jakie powtórzy
520 2, | tajemnicy stworzenia. Jest nie tylko bezpośrednim świadkiem
521 2, | Miłość — przedwiecznym, nie stworzonym Darem. W Nim
522 2, | podobieństwem” Boga. Oznacza to nie tylko rozumność i wolność
523 2, | siebie stworzonym. Człowiek nie może sam od siebie stanowić
524 2, | tym, co jest dobre i złe — nie może: „znać dobra i zła,
525 2, | ludzkiego początku. On tez nie przestaje o nim „przekonywać
526 2, | jakiej mierze? Z pewnością nie jest to miara grzechu czystego
527 2, | grzechu szatana. Duch ludzki nie jest zdolny do takiej miary22.
528 2, | Akt świadomego wyboru nie tylko jest „nieposłuszeństwem”,
529 2, | nieposłuszeństwa człowieka, jak nie Ten, który sam jest Darem
530 2, | wszelkiego obdarowania? Jak nie Duch, który „przenika głębokości
531 2, | przeciwnikiem człowieka — a nie Ojcem. Człowiek został wyzwany,
532 2, | wszystkim ograniczenie, a nie źródło wyzwolenia i pełnię
533 2, | iniquitatis. Zła grzechu nie sposób dosięgnąć w całej
534 2, | bolesnej rzeczywistości, nie „przenikając głębokości
535 2, | przekonywać o grzechu” — nie musi równocześnie znaczyć:
536 2, | odrzucony przez swe stworzenie: „nie wierzą we Mnie”! I równocześnie
537 2, | pośrednio — z głębi grzechu, że „nie uwierzyli” — Duch wyprowadza
538 2, | prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu winien
539 2, | być posłuszny”27. Sumienie nie jest więc autonomicznym
540 2, | głęboko natomiast jest w nie wpisana zasada posłuszeństwa
541 2, | pod wpływem Ducha Prawdy nie może urzeczywistniać się
542 2, | zwykłe narzędzia zysku, a nie jak wolne, odpowiedzialne
543 2, | Przekonywanie świata o grzechu” nie kończy się na tym, że zostanie
544 2, | nierzadko czyni to, czego nie chce, nie zaś to, co chciałbym
545 2, | czyni to, czego nie chce, nie zaś to, co chciałbym czynić”32.
546 2, | trudzić, aby trwać w dobrym i nie będzie mu dane bez wielkiej
547 2, | kosztuje. Wiadomo, że sumienie nie tylko nakazuje i zakazuje,
548 2, | popełnionego. Czy to cierpienie nie jest jakby dalekim echem
549 2, (37) | może, że serce człowieka nie jest przepaścią? Cóż bowiem
550 2, | bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli
551 2, | przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani
552 2, | Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz
553 2, | przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone” (Łk
554 2, | takiej egzegezy bluźnierstwo nie polega na słownym znieważeniu
555 2, | ofiary Krzyża. Jeśli człowiek nie przyjmuje owego „przekonywania
556 2, | przeciw Duchowi Świętemu nie może być odpuszczone ani
557 2, | przeciwko Duchowi Świętemu nie pozwala człowiekowi wyjść
558 2, | rozjaśnia tajemnicę człowieka. Nie można zatem spodziewać się,
559 2, | grzechu”41. ~Kościół przeto nie przestaje błagać Boga o
560 2, | błagać Boga o tę łaskę, ażeby nie zanikała prawość ludzkich
561 2, | prawość ludzkich sumień, aby nie tępiała ich zdrowa wrażliwość
562 2, | wezwania Apostoła, jak: „Ducha nie gaście”, „nie zasmucajcie
563 2, | jak: „Ducha nie gaście”, „nie zasmucajcie Bożego Ducha
564 2, | wszystko jednak Kościół nie przestaje z największą żarliwością
565 2, | błagać o to, ażeby w świecie nie narastał ten grzech, który
566 2, | pogardzania sobą”43. Kościół nie zaprzestaje swej modlitwy
567 2, | wielkiej rodzinie ludzkości nie opadały w stronę bieguna
568 3, | każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (
569 3, | Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”. Na to zaś otrzymuje
570 3, | następujące wyjaśnienie: „(...) nie bój się wziąć do siebie:
571 3, | prawdziwego, zrodzony a nie stworzony”. Stał się człowiekiem „
572 3, | Boga: Osobą-Miłością, Darem nie stworzonym, a zarazem bezpośrednim
573 3, | przyjęcie do jedności z Bogiem nie tylko ludzkiej natury, ale —
574 3, | wielkiego Jubileuszu. Kościół nie może przygotować się do
575 3, | których powie Chrystus, iż „nie uwierzyli” (por. J 16, 9).
576 3, | Ducha, „który daje życie”. Nie można było bardziej dać
577 3, | ludziom i w nadobfitości Daru nie stworzonego ma swój początek —
578 3, | człowieka: pomiędzy Duchem nie stworzonym a stworzonym
579 3, | Jubileuszu. Wypada nam wniknąć nie tylko w wymiar historyczny
580 3, | historyczny tego Jubileuszu — nie tylko zatrzymać się na powierzchni
581 3, | Podejmując ten motyw Jubileuszu, nie można jednakże zatrzymać
582 3, | w sposób tak przedziwny nie tylko przybliża się do tego
583 3, | postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała.
584 3, | innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak
585 3, | między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie” (
586 3, | kontekstu staje się jasne, że nie chodzi Apostołowi o upośledzenie
587 3, | więc (...) dłużnikami (...) nie ciała, byśmy żyć mieli według
588 3, | podstawowej przyczyny, że nie przyjmuje Jego istnienia,
589 3, | jest ateizm48. I chociaż nie można mówić o ateizmie w
590 3, | zbawcze i odpowiadając na nie, nie może nie odrzucić dążeń
591 3, | zbawcze i odpowiadając na nie, nie może nie odrzucić dążeń
592 3, | odpowiadając na nie, nie może nie odrzucić dążeń i wymagań
593 3, | planecie. Się to problemy nie tylko ekonomiczne, ale równocześnie,
594 3, | ta cywilizacja powstała, nie podnosi się nowe, mniej
595 3, | ludzi mocą Ducha swojego, nie tylko budząc pragnienie
596 3, | moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie
597 3, | nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli
598 3, | samej mowie pożegnalnej nie tylko zapowiada swe „odejście”,
599 3, | przyjście”. Mówi bowiem: „Nie zostawię was sierotami:
600 3, | do skończenia świata” — nie zmienia faktu Jego odejścia.
601 3, | wszystkich, którzy pozornie nie mają głosu, a w głosie tym
602 3, | kiedy pisze: „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak
603 3, | nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (
604 3, | 26). Tak więc Duch Święty nie tylko sprawia, że się modlimy,
605 3, | powiedzieć, że nigdy go nie opuścił. W sensie duchowym
606 3, | wydarzenia Zielonych Świąt nie można zaliczać tylko do
607 Zakon, | Ap 12, 10). Duch Święty nie przestaje być Stróżem nadziei
608 Zakon, | świecie Duch, który jest darem nie stworzonym. Jest to Duch
609 Zakon, | jak Ojciec i Syn jest On nie stworzony, nieskończony,
610 Zakon, | źródła Prawdy i Miłości żyć nie może. Do Niego zwraca się
611 Zakon, | radość, której „nikt (...) nie zdoła odebrać” (J 16, 22),
612 Zakon, | pomimo narastających zagrożeń nie przestaje z ufnością błagać
613 Zakon, | również Duchem pokoju i nie przestaje być obecny w naszym
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
614 Wpr, 1 | vivit]. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie
615 Wpr, 2 | wówczas przez Chrystusa? Chyba nie. Stało się to dla nich jasne
616 Wpr, 2 | paschale; wpisuje się w nie także mysterium eucharisticum.~
617 Wpr, 3 | arcykapłan dóbr przyszłych, [...] nie przez krew kozłów i cielców,
618 Wpr, 4 | niezmiernej trwogi, Chrystus nie ucieka przed swoją « godziną »: «
619 Wpr, 4 | opuszczenia: « Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?
620 Wpr, 4 | Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie » (Mt 26,
621 Wpr, 7 | Wielki Czwartek 2003 roku nie mogłem nie zatrzymać się
622 Wpr, 7 | Czwartek 2003 roku nie mogłem nie zatrzymać się nad « eucharystycznym
623 Wpr, 7 | Chlebem ». Czy można zatem nie odczuwać potrzeby nakłaniania
624 Wpr, 9 | orzeczeniach Soborów i Papieży. Jak nie podziwiać wykładni doktrynalnej
625 Wpr, 9 | Choć Sobór Watykański II nie opublikował oddzielnego
626 Wpr, 10 | Niestety, obok tych blasków nie brakuje też icieni. Istnieją
627 Wpr, 10 | jest przeżywana w sposób nie wykraczający poza sens i
628 Wpr, 10 | ekumeniczne, które, choć nie pozbawione dobrych intencji,
629 Wpr, 10 | w obliczu takich faktów nie wyrazić głębokiego bólu?
630 I, 11 | zapis męki i śmierci Pana. Nie jest tylko przywołaniem
631 I, 11 | Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych
632 I, 11 | dar Jego dzieła zbawienia. Nie pozostaje ono ograniczone
633 I, 11 | J13,1) – miłość, która nie zna miary. ~
634 I, 12 | Ustanawiając Eucharystię, nie ograniczył się On jedynie
635 I, 12 | 26, 26.28; Łk 22, 19-20). Nie potwierdził jedynie, że
636 I, 12 | ofiarą izbliża się do niej nie tylko przez pełne wiary
637 I, 12 | wciąż tego samego Baranka, nie jednego dziś, a innego jutro,
638 I, 12 | ofiarowana i która nigdy się nie wyczerpie ».15~Msza św.
639 I, 12 | uobecnia ofiarę Krzyża, nie powiększa jej, niczego jej
640 I, 12 | powiększa jej, niczego jej nie dodaje ani jej nie mnoży. 16
641 I, 12 | niczego jej nie dodaje ani jej nie mnoży. 16 To, co się powtarza,
642 I, 12 | ofiarnicza tajemnicy Eucharystii nie może być zatem pojmowana
643 I, 13 | ofiarą w pełnym sensie, a nie tylko w sensie ogólnym,
644 I, 14 | eucharystyczna uobecnia nie tylko tajemnicę męki i śmierci
645 I, 15 | się jako o “rzeczywistej” nie w sensie wyłączności, tak
646 I, 15 | wyłączności, tak jakby inne nie były “rzeczywiste”, ale
647 I, 15 | tym Boskim Sakramencie. « Nie dostrzegaj – zachęca św.
648 I, 16 | zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna
649 I, 16 | Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia wsobie » (
650 I, 16 | życia wsobie » (J 6, 53). Nie chodzi tu pokarm w sensie
651 I, 18 | Chrystusem w Eucharystii, nie potrzebuje wyczekiwać zaświatów,
652 I, 19 | Kościołem zbawionych w niebie. Nie przypadkiem anafory liturgii
653 I, 20 | ziemi » (por. Ap 21, 1), nie osłabia naszego poczucia
654 I, 20 | kiedykolwiek wezwani, aby nie zaniedbywać obowiązków przynależnych
655 I, 20(34) | Pragniesz czcić ciało Chrystusa? Nie lekceważ go, gdy jest nagie.
656 I, 20(34) | lekceważ go, gdy jest nagie. Nie oddawaj mu czci tu, w świątyni,
657 I, 20(34) | rzekł: “Byłem głodny, a nie daliście Mi jeść” i “Wszystko,
658 II, 22 | sakramentalnej. Możemy powiedzieć, że nie tylko każdy z nas przyjmuje
659 II, 22(41) | sam dekret w n. 6 mówi: « Nie zbuduje się jednak żadnej
660 II, 22(41) | chrześcijańskiej, jeżeli nie jest ona zakorzeniona w
661 II, 23 | Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?
662 II, 23 | przyjmują? Ciałem Chrystusa; ale nie wieloma ciałami, lecz jednym
663 II, 23 | wiele ziaren, które choć się nie znają, w nim się znajdują,
664 II, 25 | sztuką modlitwy »,48 jak nie odczuwać odnowionej potrzeby
665 II, 25(49) | ciągu dnia wierni niech nie zaniedbują zwyczaju wizyty
666 II, 25 | jest nieocenionym skarbem: nie tylko jej sprawowanie, lecz
667 II, 25 | Rosarium Virginis Mariae, nie może zaniedbać pogłębiania
668 III, 27 | również u podstaw Eucharystii, nie w takim sensie, że sakrament
669 III, 27 | sensie, że sakrament ten nie miałby pochodzić od samego
670 III, 29 | i przez nikogo właściwie nie może być w jej spełnianiu
671 III, 29 | drugiej strony wspólnota nie jest w stanie sama z siebie
672 III, 29 | tajemnica Eucharystii nie może byćsprawowana w żadnej
673 III, 30 | choć w naszym przekonaniu nie zachowały one autentycznej
674 III, 30 | podczas ich celebracji, ażeby nie czynić wiarygodną dwuznaczności
675 III, 30 | Eucharystii i w konsekwencji nie zaniedbać obowiązku jasnego
676 III, 30 | widzialnej jedności. Podobnie też nie można myśleć o zastąpieniu
677 III, 30 | także eucharystycznej, lecz nie mogą jej zastąpić.~Fakt,
678 III, 30 | biskupom i prezbiterom, nie pomniejsza w niczym pozostałym
679 III, 31 | życia duchowego kapłana – nie wspominając już o dobru
680 III, 31 | Kościoła, nawet jeżeli wierni nie mogliby być przy tym obecni ».65
681 III, 32 | jawi się jako parafia, a nie posiada kapłana, który by
682 III, 33 | naucza Sobór Watykański II « nie zbuduje się (...) żadnej
683 III, 33 | chrześcijańskiej, jeżeli nie jest ona zakorzeniona w
684 III, 33 | Eucharystii, który sprawi, iż nie zostanie zmarnowana żadna
685 III, 33 | strony prawa kościelnego nie ma przeszkód do jej sprawowania.~ ~
686 IV, 34 | jednocześnie sam siebie wyraża. Nie przez przypadek więc pojęcie
687 IV, 34 | od Jezusa pisała: « Kiedy nie przystępujecie do Komunii
688 IV, 34 | przystępujecie do Komunii i nie uczestniczycie we Mszy św.,
689 IV, 35 | Sprawowanie Eucharystii nie może być jednak punktem
690 IV, 36 | Synem i Duchem Świętym. Nie wystarczy wiara, ale trzeba
691 IV, 36 | proszę, błagam izaklinam, aby nie zbliżać się do tego świętego
692 IV, 36 | dotykamy Ciała Pana, nigdy nie będzie mogło się nazywać
693 IV, 37 | szacunek dla sakramentu, nie może wzbraniać się przed
694 IV, 38 | Chrztu isakramentu Święceń. Nie jest możliwe udzielenie
695 IV, 38 | udzielenie Komunii osobie, która nie byłaby ochrzczona lub która
696 IV, 38 | sakrament Jego Ciała i Jego Krwi nie dopuszcza fałszu. ~
697 IV, 39 | wspólnocie lokalnej, nigdy nie jest celebracją tej tylko
698 IV, 39 | prawdziwie eucharystyczna nie może zamykać się w sobie,
699 IV, 39 | eucharystyczna dokonuje się nie tylko w jedności z własnym
700 IV, 40 | dostępuje tajemnicy jedności, a nie zachowuje więzi pokoju,
701 IV, 40 | zachowuje więzi pokoju, nie otrzymuje tajemnicy dla
702 IV, 41 | obowiązkiem, pod warunkiem, że nie mają jakiejś poważnej przeszkody,
703 IV, 42 | warunki, które nakazują, by nie udzielać Komunii. Troska
704 IV, 43 | którego –dla jego wagi – nie można pominąć z powodu jego
705 IV, 44 | sakramentów i władzy kościelnej, nie jest możliwe koncelebrowanie
706 IV, 44 | eucharystycznej, dopóki nie będzie na nowo przywrócona
707 IV, 44 | Tego rodzaju koncelebracja nie byłaby ważnym środkiem,
708 IV, 44 | zawarty w prawie Kościoła nie zostawia miejsca na niepewności, 92
709 IV, 45 | Chociaż w żadnym wypadku nie jest upoważniona koncelebracja,
710 IV, 45 | gdy brak pełnej jedności, nie dotyczy to jednak w szczególnych
711 IV, 45 | lub Wspólnot kościelnych nie pozostających w pełnej jedności
712 IV, 45 | poszczególnych wiernych, nie zaś realizacja interkomunii,
713 IV, 45 | niemożliwej dopóty, dopóki nie będą w pełni zacieśnione
714 IV, 45 | przypadek innych chrześcijan, nie wschodnich, którzy nie są
715 IV, 45 | nie wschodnich, którzy nie są w pełnej komunii zKościołem
716 IV, 46 | innym chrześcijanom, którzy nie są w pełnej komunii z Kościołem
717 IV, 46 | je przyjąć, dobrowolnie o nie proszą i przejawiają wiarę,
718 IV, 46 | ważności, sprawia, że proszący nie posiada dyspozycji, aby
719 IV, 46 | Podobnie wierny katolik nie będzie mógł przyjąć Komunii
720 V, 47 | był « marnotrawstwem » nie do przyjęcia. Jednak ocena
721 V, 48 | kobieta z Betanii, Kościół nie obawiał się « marnować »,
722 V, 48 | niezmierzonego daru Eucharystii. Nie mniej niż pierwsi uczniowie,
723 V, 48 | rodzinny klimat, Kościół nigdy nie uległ pokusie zbanalizowania
724 V, 48 | ze swym Oblubieńcem i nie zapominał, iż to On jest
725 V, 48 | chlebem aniołów, do którego nie można się zbliżać bez pokory
726 V, 48 | setnika z Ewangelii: « Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł
727 V, 49 | wyraziła się w dziejach nie tylko poprzez potrzebę wewnętrznej
728 V, 49 | tabernakulów, odzwierciedlając nie tylko motywy ludzkiej fantazji,
729 V, 49 | wcelebracji Eucharystii nie dostrzegamy olbrzymiej ilości
730 V, 50 | Zachodu i Wschodu. Jakże więc nie złożyć szczególnego dziękczynienia
731 V, 50 | podejmowania pracy twórczej nie tylko jako wyrazu ich talentu,
732 V, 51 | Eucharystia zapewnia pokarm nie tylko pojedynczym osobom,
733 V, 51 | dziedzictwem całego Kościoła, nie może być określana przez
734 V, 52 | świadectwo i posługę komunii nie tylko wobec wspólnoty bezpośrednio
735 V, 52 | kreatywności i przystosowania, nie brakowało nadużyć, które
736 V, 52 | najgłębsze znaczenie. Liturgia nie jest nigdy prywatną własnością
737 V, 52 | tak ważny temat. Nikomu nie można zezwolić na niedocenianie
738 V, 52 | wedle własnej oceny, która nie szanowałaby jej świętego
739 VI, 53 | Eucharystią, wcałym jej bogactwie, nie możemy zapomnieć o Maryi,
740 VI, 53 | wieczór Wielkiego Czwartku nie mówi się o Maryi. Wiadomo
741 VI, 53 | Pięćdziesiątnicy. Tej obecności nie mogło oczywiście brakować
742 VI, 54 | Bożemu, nikt tak jak Maryja nie może być wsparciem i przewodnikiem
743 VI, 54 | wydaje się nam mówić: « Nie wahajcie się, zaufajcie
744 VI, 55 | i tuląca Go w ramionach, nie jest dla nas niedoścignionym
745 VI, 56 | życie u boku Chrystusa, nie tylko na Kalwarii, Maryja
746 VI, 57 | swoją mękę i śmierć. A zatem nie brakuje również tego, co
747 VI, 58 | bardziej niż ta duchowość nie pomoże nam przeżywać tajemnicy
748 Zak, 60 | Novo millennio ineunte: « Nie trzeba (...) wyszukiwać “
749 Zak, 61 | ofiara, obecność, uczta – nie dopuszcza ograniczeń ani
750 Zak, 61 | nas wspólny chrzest. Aby nie utracić tego skarbu, potrzeba
751 Zak, 61 | dokładając wszelkich starań, aby nie umniejszyć jakiegokolwiek
752 Zak, 61 | eucharystycznej, tak aby nie została zagubiona choćby
753 Zak, 61 | najmniejsza jej cząstka. Nie ma niebezpieczeństwa przesady
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
754 Wprow, 1, | życia mężczyzny i kobiety. Nie jest ono jednak rzeczywistością „
755 Wprow, 1, (1)| Wyrażenie „Ewangelia życia” nie znajduje się wprawdzie w
756 Wprow, 1, | objawia się bowiem ludzkości nie tylko bezgraniczna miłość
757 Wprow, 2, | zwykłe narzędzia zysku, a nie jak wolne, odpowiedzialne
758 Wprow, 2, | niepokojące zjawiska bynajmniej nie zanikają, przeciwnie, ich
759 Wprow, 2, | tej przesłanki domaga się nie tylko ich niekaralności,
760 Wprow, 2, | zasad swych konstytucji, nie tylko nie karze tego rodzaju
761 Wprow, 2, | swych konstytucji, nie tylko nie karze tego rodzaju praktyk
762 Wprow, 3, | głosu tym, którzy głosu nie mają. Głos Kościoła jest
763 Wprow, 3, | zwłaszcza dzieci jeszcze nie narodzone. Jeżeli u schyłku
764 Wprow, 3, | ubiegłego stulecia Kościół nie mógł milczeć wobec istniejących
765 Wprow, 3, | niesprawiedliwości, tym bardziej nie wolno mu milczeć dzisiaj,
766 Wprow, 3, | niesprawiedliwości społecznych, niestety nie wszędzie jeszcze przezwyciężonych,
767 I, 1, | 7. „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się
768 I, 1, | śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących.
769 I, 1, | Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć.~Smuciło
770 I, 1, | twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował,
771 I, 1, | Abel?» On odpowiedział: «Nie wiem. Czyż jestem stróżem
772 I, 1, | rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu.
773 I, 1, | Ale Pan mu powiedział: «O, nie! Ktokolwiek by zabił Kaina,
774 I, 1, | Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka.
775 I, 1, | Rdz 4, 4). Tekst biblijny nie wyjaśnia dlaczego Bogu bardziej
776 I, 1, | choć wybiera ofiarę Abla, nie przerywa dialogu z Kainem.
777 I, 1, | wolności wobec zła: zło nie jest bynajmniej nieuniknionym
778 I, 1, | się wzajemnie miłowali. Nie tak, jak Kain, który pochodził
779 I, 1, | zuchwałością omija pytanie: „Nie wiem. Czyż jestem stróżem
780 I, 1, | brata mego?” (Rdz 4, 9). „Nie wiem”: Kain próbuje kłamstwem
781 I, 1, | stróżem brata mego?”: Kain nie chce myśleć o bracie i odrzuca
782 I, 1, | 9. Ale Bóg nie może pozwolić, aby zbrodnia
783 I, 1, | znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka” (
784 I, 1, | znak rozpoznawczy, który nie ma go skazać na potępienie
785 I, 1, | śmierć Abla. Nawet zabójca nie traci swej osobowej godności
786 I, 1, | bezpośrednio na winnego, ludzie nie okazywaliby umiaru ani łagodności
787 I, 1, | łagodność. Jednakże Bóg nie zamierza ukarać zabójcy
788 I, 2, | Krew wylana przez ludzi nie przestaje wołać, z pokolenia
789 I, 2, | uczynił?”, od którego Kain nie może się uchylić, jest skierowane
790 I, 2, | mordy i ludobójstwo. ~Jakże nie wspomnieć tu o przemocy
791 I, 2, | przemocy nieodłącznie związanej nie tylko z wojną ale także
792 I, 2, | dziedzinie życia płciowego, które nie tylko są moralnie nie do
793 I, 2, | które nie tylko są moralnie nie do przyjęcia, ale rodzą
794 I, 2, | niebezpieczeństwa dla życia? Nie sposób sporządzić pełnej
795 I, 2, | same ze swoimi problemami. Nie brak sytuacji szczególnego
796 I, 2, | przeciw życiu”. Wciąga on nie tylko pojedyncze osoby w
797 I, 2, | matki w taki sposób, że nie jest konieczna pomoc lekarza.
798 I, 2, | antykoncepcyjne po to, aby nie narażać się później na pokusę
799 I, 2, | jeżeli dojdzie do poczęcia „nie chcianego” życia. W istocie,
800 I, 2, | łamie Boże przykazanie „nie zabijaj”. ~Mimo tej odmiennej
801 I, 2, | jednej rośliny. To prawda, że nie brak przypadków, w których
802 I, 2, | egzystencjalnych, które jednak nikogo nie zwalniają z obowiązku pełnego
803 I, 2, | zamachów na życie. Są one nie do przyjęcia z punktu widzenia
804 I, 2, | niepowodzeń: dotyczy to nie tyle samego momentu zapłodnienia,
805 I, 2, | Badania prenatalne, które nie wzbudzają obiekcji moralnych,
806 I, 2, | podjęcia wymaga zdrowie dziecka nie narodzonego, zbyt często
807 I, 2, | 15. Nie mniej poważne niebezpieczeństwa
808 I, 2, | atmosfery kulturowej, która nie dostrzega żadnego znaczenia
809 I, 2, | prawa. Usprawiedliwia się ją nie tylko rzekomym współczuciem
810 I, 2, | ludzi śmiertelnie chorych. Nie możemy też przemilczeć istnienia
811 I, 2, | lepiej zamaskowanych, ale nie mniej groźnych i realnych
812 I, 2, | społeczność międzynarodowa nie podejmuje odpowiednich działań
813 I, 2, | zwłaszcza gdy pomyślimy nie tylko o różnych dziedzinach,
814 I, 2, | uznania oraz włączeniu w nie niektórych pracowników służby
815 I, 2, | wystawione jest życie, bynajmniej nie zanikają. Przybierają ogromne
816 I, 2, | Przybierają ogromne rozmiary. I nie są to tylko zagrożenia zewnętrzne,
817 I, 2, | którzy zabijają «Ablów»; nie — są to zagrożenia zaprogramowane
818 I, 2, | masowych ataków na życie, jako nie kończąca się seria wojen
819 I, 2, | sterylizacji i aborcji. Nie można na koniec zaprzeczyć,
820 I, 2, | opisaną tu sytuację, trzeba nie tylko przyjrzeć się samym
821 I, 2, | chociaż ich znaczenia pominąć nie można. Występuje on bowiem
822 I, 2, | sytuacji światowej, czyż nie zauważymy bez trudu, że
823 I, 2, | jałową retoryką, jeżeli nie towarzyszy im zdemaskowanie
824 I, 2, | samemu człowiekowi? Czyż nie należałoby poddać pod dyskusję
825 I, 3, | człowieka za istotę, którą nie można „rozporządzać”? Teoria
826 I, 3, | niż zwierzęta i rzeczy, nie może podlegać niczyjemu
827 I, 3, | oczywiste, że w takich warunkach nie ma na świecie miejsca dla
828 I, 3, | kogoś, kto — jak na przykład nie narodzone dziecko albo człowiek
829 I, 3, | zwykłej ludzkiej litości, nie można zaprzeczyć, że tego
830 I, 3, | jest brat twój, Abel?”: „Nie wiem. Czyż jestem stróżem
831 I, 3, | społecznego, wówczas człowiek nie przyjmuje już prawdy o dobru
832 I, 3, | żyjących obok siebie, ale nie połączonych wzajemnymi więzami:
833 I, 3, | przestaje być prawem, ponieważ nie jest już oparte na mocnym
834 I, 3, | system totalitarny. Państwo nie jest już „wspólnym domem”,
835 I, 3, | bezbronnych, dzieci jeszcze nie narodzonych, w imię pożytku
836 I, 4, | życia” a „kulturą śmierci”, nie możemy uznać za jej jedyną
837 I, 4, | 14). Kain uważa, że nigdy nie uzyska Bożego przebaczenia
838 I, 4, | zapomnienie o Bogu” 17. Człowiek nie potrafi już postrzegać samego
839 I, 4, | jako człowiek”. Dlatego nie traktuje już życia jako
840 I, 4, | które umiera, człowiek nie potrafi już sobie zadać
841 I, 4, | posiadania” lub „odrzucenia”. ~Nie dziwi zresztą fakt, że gdy
842 I, 4, | które także tym razem nie dostrzega jej zależności
843 I, 4, | rzeczywistości żyjąc tak „jakby Bóg nie istniał”, człowiek zatraca
844 I, 4, | istniał”, człowiek zatraca nie tylko tajemnicę Boga, ale
845 I, 4, | słów Apostoła: „A ponieważ nie uznali za słuszne zachować
846 I, 4, | tak że czynili to, co się nie godzi” (Rz 1, 28). W ten
847 I, 4, | wydajności ekonomicznej, nie uporządkowanego konsumpcjonizmu,
848 I, 4, | wszystkich okolicznościach. Gdy nie można go przezwyciężyć i
849 I, 4, | kontekście kulturowym ciało nie jest postrzegane jako typowa
850 I, 4, | za wszelką cenę”, a wcale nie dlatego, że oznacza bezwarunkową
851 I, 4, | drugi człowiek jest ceniony nie za to, kim „jest”, ale za
852 I, 4, | jakiś sposób odpowiedzialne nie tylko dlatego, że toleruje
853 I, 4, | zasługujących na śmierć i „nie tylko je popełniają, ale
854 I, 4, | okoliczności ani próby zagłuszenia nie zdołają stłumić głosu Boga,
855 I, 5, | mnie z ziemi!” (Rdz 4, 10). Nie tylko krew Abla, pierwszej
856 I, 5, | postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem
857 I, 5, | dał», ażeby on, człowiek, «nie zginął, ale miał życie wieczne» (
858 I, 5, | została wylana jako dar życia, nie jest już znakiem śmierci
859 I, 5, | zwycięży. „A śmierci już odtąd nie będzie” — woła donośny głos
860 I, 5, | 26. W rzeczywistości nie brak znaków zapowiadających
861 I, 5, | ujawniając zagrożenia życia nie wskazali także znaków pozytywnych,
862 I, 5, | środki społecznego przekazu nie poświęcają im należnej uwagi.
863 I, 5, | najcenniejszym darem małżeństwa” 21. Nie brak też rodzin, które nie
864 I, 5, | Nie brak też rodzin, które nie poprzestając na swej codziennej
865 I, 5, | środków medycznych, jakże nie dostrzec w działaniach,
866 I, 5, | zdecydowaną jego obronę. ~Jakże nie wspomnieć również o wszystkich
867 I, 5, | ludzki. Nawet gdyby ich nikt nie zauważał i gdyby pozostawały
868 I, 5, | widzi w ukryciu” (Mt 6, 4), nie tylko je wynagrodzi w przyszłości,
869 I, 5, | przestępcę nieszkodliwym, ale nie pozbawiają go ostatecznie
870 I, 5, | których ludzie dążą już nie tyle do zapewnienia sobie
871 I, 5, | kulturą życia”. Jesteśmy nie tylko świadkami, ale nieuchronnie
872 I, 5, | niej uczestniczymy i stąd nie możemy uchylić się od obowiązku
873 I, 5, | czerpie moc. Nic bardziej nie pomaga w przyjęciu właściwej
874 II, 1, | wydaje się, że dobro nigdy nie znajdzie dość sił, aby pokonać
875 II, 1, | J 1, 1). Ewangelia życia nie jest jedynie refleksją,
876 II, 1, | głęboką, nad ludzkim życiem; nie jest też wyłącznie przykazaniem,
877 II, 1, | społeczne; tym bardziej też nie jest złudną obietnicą lepszej
878 II, 1, | kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11, 25-
879 II, 2, | szczególna świadomość: jego życie nie jest zdane na łaskę faraona,
880 II, 2, | jesteś moim sługą. Izraelu, nie pójdziesz u Mnie w niepamięć” (
881 II, 2, | medytacja z Księgi Hioba nie jest jakby jękiem bólu całej
882 II, 3, | aby prosił o jałmużnę: „Nie mam srebra ani złota — powiedział
883 II, 3, | czyny Jezusa i Jego Kościoła nie dotyczą jedynie tych, którzy
884 II, 3, | myśl Jego własnych słów: „Nie potrzebują lekarza zdrowi,
885 II, 3, | ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia
886 II, 3, | mu odebrane, on zaś nigdy nie pojmie jego prawdziwego
887 II, 3, | które przychodzi na świat: „nie było dla nich miejsca w
888 II, 3, | Ubóstwo, o którym mówi Paweł, nie jest tylko ogołoceniem się
889 II, 4, | on sam pod żadnym pozorem nie może być zniewolony przez
890 II, 4, | Autora Księgi, prowadzi nie tylko panowanie człowieka
891 II, 4, | jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie” 25. ~Niezwykle
892 II, 4, | W ten sposób człowiek nie tylko oszpeca obraz Boży
893 II, 4, | zabójczej nienawiści. Kto nie uznaje Boga jako Boga, sprzeniewierza
894 II, 5 | kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki” (J 11, 26):
895 II, 5, | Boży przyniósł ludziom, nie można sprowadzić wyłącznie
896 II, 5, | powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może
897 II, 5, | ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego” (
898 II, 5, | przy czym przymiotnik nie oznacza tu tylko wymiaru
899 II, 5, | reakcją wierzącego musi być nie słabnące zdumienie i bezgraniczna
900 II, 5, | Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy.
901 II, 5, | prawda a życiu. Godność życia nie wynika jedynie z jego źródeł,
902 II, 5, | ma każda istota ludzka, nie ogranicza się do zwykłego
903 II, 5, | którym obdarza nas Jezus, nie pozbawia wartości naszej
904 II, 5, | kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11, 25-
905 II, 6, | Panem tego życia: człowiek nie może nim rozporządzać. Bóg
906 II, 6, | władza sprawowana przez Boga nie jest jednak zagrażającą
907 II, 6, | 11, 4). Tak więc Izrael nie patrzy na dzieje narodów
908 II, 6, | grzechu: „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się
909 II, 6, | śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących.
910 II, 6, | rzeczywistości, która do niego nie należy, bo jest własnością
911 II, 6, | przede wszystkim zabójstwa: „Nie będziesz zabijał” (Wj 20,
912 II, 6, | będziesz zabijał” (Wj 20, 13); „nie wydasz wyroku śmierci na
913 II, 6, | życia, choć już tak wyraźna, nie ma jeszcze owej subtelności,
914 II, 6, | 41. Przykazanie „nie zabijaj”, zawarte w pozytywnym
915 II, 6, | miłości bliźniego i przez nie pogłębione, zostaje potwierdzone
916 II, 6, | nich wymienia przykazanie „nie zabijaj” (w. 18). W Kazaniu
917 II, 6, | że powiedziano przodkom: Nie zabijaj!; a kto by się dopuścił
918 II, 6, | rodzaju ubogich oraz życie nie narodzonych (por. Wj 21,
919 II, 6, | zasięg i głębię: obejmują nie tylko troskę o życie brata (
920 II, 6, | nieprzyjaciół. ~Żaden człowiek nie jest obcy dla tego, kto
921 II, 6, | Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie
922 II, 6, | przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie
923 II, 6, | Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i
924 II, 6, | nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne —
925 II, 6, | jak siebie samego. Miłość nie wyrządza zła bliźniemu.
926 II, 7, | jego życiu: odpowiedzialny nie tylko wobec obecnej epoki,
927 II, 7, | przez Stwórcę człowiekowi, nie oznacza władzy absolutnej,
928 II, 7, | oznacza władzy absolutnej, nie może też być mowy o wolności «
929 II, 7, | natury jesteśmy poddani nie tylko prawom biologicznym,
930 II, 7, | także moralnym, których nie można bezkarnie przekraczać” 29. ~
931 II, 7, | Bóg sam to powiedział: «Nie jest dobrze człowiekowi
932 II, 7, | człowieka, to sformułowaniem tym nie wskazujemy tylko na prawa
933 II, 8 | godność dziecka jeszcze nie narodzonego ~
934 II, 8, | przeciw życiu, napaści na nie lub wręcz odebrania życia
935 II, 8, | w takich okolicznościach nie mieściła się w pojęciach
936 II, 8, | obrócić w proch? Czy mnie nie zlałeś jak mleko, czyż zsiąść
937 II, 8, | jak mleko, czyż zsiąść się nie dałeś jak serowi? Odziałeś
938 II, 8, | proces rodzenia się życia nie podlegał mądremu i miłującemu
939 II, 8, | ludzkiej samowoli? Z pewnością nie sądzi tak matka siedmiu
940 II, 8, | nowe życie po śmierci: „Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście
941 II, 8, | znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i
942 II, 8, | a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca świata
943 II, 8, | napełniona Duchem Świętym. To nie matka była pierwsza napełniona
944 II, 9, | którym tego rodzaju pokusy nie są znane, a przeciwnie,
945 II, 9, | Mch 6, 23). Sprawiedliwy nie prosi o uwolnienie od starości
946 II, 9, | starości, w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [
947 II, 9, | przedstawiana jako czas, kiedy „nie będzie już (...) starca,
948 II, 9, | już (...) starca, który by nie dopełnił swych lat” (Iz
949 II, 9, | Syr 41, 4). Człowiek nie jest panem śmierci, tak
950 II, 9, | jest panem śmierci, tak jak nie jest panem życia; w życiu
951 II, 9, | człowiekowi wydaje się, że nie ma już szans na odzyskanie
952 II, 9, | ożywiającą moc Boga. Choroba nie pogrąża go w rozpaczy i
953 II, 9, | pogrąża go w rozpaczy i nie każe mu szukać śmierci,
954 II, 9, | ziemskiej kondycji bez wątpienia nie jest dla wierzącego wartością
955 II, 9, | Nowego Testamentu. Jezus nie waha się poświęcić samego
956 II, 9, | poświadcza, że życie ziemskie nie jest dobrem absolutnym:
957 II, 9, | Kościoła.~Żaden człowiek nie może jednak samowolnie decydować
958 II, 10, | prawdę i zachować godność. Nie tylko specjalne przykazanie „
959 II, 10, | tylko specjalne przykazanie „nie będziesz zabijał” (Wj 20,
960 II, 10, | Pwt 30, 15-16). Chodzi tu nie tylko o ziemię Kanaan i
961 II, 10, | Dobro, które należy czynić, nie zostaje narzucone życiu
962 II, 10, | dochować wierności przykazaniu „nie zabijaj”, jeśli nie przestrzega
963 II, 10, | przykazaniu „nie zabijaj”, jeśli nie przestrzega się innych „
964 II, 10, | o historii, przykazanie „nie zabijaj” odzyskuje swój
965 II, 10, | pierwsze kuszenie na pustyni: „nie samym tylko chlebem żyje
966 II, 10, | cysterny popękane, które nie utrzymują wody” (2, 13).
967 II, 10, | Jego Ducha. Jezus bowiem nie odrzuca Prawa, ale doprowadza
968 II, 11, | życia”. Ale blask Krzyża nie zostaje przesłonięty przez
969 II, 11, | samego siebie. ~On, który „nie przyszedł, aby Mu służono,
970 II, 11, | Krzyżu szczyt miłości: „nikt nie ma większej miłości od tej,
971 II, 11, | ten sposób nauczymy się nie tylko „nie zabijać” ludzkiego
972 II, 11, | nauczymy się nie tylko „nie zabijać” ludzkiego życia,
973 III | III. Nie zabijaj~Święte prawo Boże~ ~
974 III, 1, | więc także przykazania „nie zabijaj”. Jest to pierwszy
975 III, 1, | Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie
976 III, 1, | odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij»” (
977 III, 1, | Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij»” (Mt 19, 18). ~
978 III, 1, | 18). ~Przykazania Bożego nie można nigdy oddzielać od
979 III, 1, | 28) — jest królem i panem nie tylko rzeczy, ale także
980 III, 1, | poszanowaniem dla zamysłu Bożego. Nie jest to jednak panowanie
981 III, 1, | do szczęścia. ~Człowiek nie jest absolutnym władcą i
982 III, 1, | człowiekowi jako skarb, którego nie wolno mu roztrwonić i jako
983 III, 2, | Nikt, w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie prawa
984 III, 2, | człowiekowi przykazanie „Nie będziesz zabijał” jako nakaz
985 III, 2, | pogwałcenia przykazania „nie zabijaj”, stanowiącego podstawę
986 III, 2, | sposób Bóg ukazuje, że „nie cieszy się ze zguby żyjących” (
987 III, 2, | 54. Przykazanie „nie zabijaj” ma wyraźnie treść
988 III, 2, | istotną granicę, której nigdy nie można przekroczyć. Pośrednio
989 III, 2, | Albowiem przykazania: (...) nie zabijaj (...) i wszystkie
990 III, 2, | Ga 5, 14). Przykazanie „nie zabijaj”, przejęte i wypełnione
991 III, 2, | wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego” (
992 III, 2, | stanowczy, przykazanie „nie zabijaj”, jak o tym świadczy
993 III, 2, | przykazanie nauki jest takie: nie zabijaj, (...) nie zabijaj
994 III, 2, | takie: nie zabijaj, (...) nie zabijaj płodu, nie odbieraj
995 III, 2, | nie zabijaj płodu, nie odbieraj życia niemowlęciu. (...)
996 III, 2, | oto droga śmierci: (...) nie znają litości wobec nieszczęśliwego,
997 III, 2, | litości wobec nieszczęśliwego, nie pomagają utrudzonemu, nie
998 III, 2, | nie pomagają utrudzonemu, nie liczą się ze Stwórcą, lecz
999 III, 2, | popełniają grzechy. Wy, dzieci, nie miejcie z tym nic wspólnego!” 42 ~
1000 III, 2, | trwałej wartości przykazania „nie zabijaj”. Powszechnie wiadomo,
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3360 |