1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3360
(...) Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
3001 II, 3, | człowieka”, które jakoby nie są zawarte w Objawieniu
3002 II, 3, | Objawieniu i same w sobie nie mają znaczenia w porządku
3003 II, 3, | porządku zbawienia. ~Trudno nie zauważyć, że taka interpretacja
3004 II, 3, | współczesnej teologii moralnej, nie dopuszczając jednak, aby
3005 II, 4, | innemu jest to dane, jeśli nie królowi? (...) Tak więc
3006 II, 4, | 39. Jednakże nie tylko świat, ale i sam człowiek
3007 II, 4, | utrzymuje, że „rzeczy stworzone nie zależą od Boga, a człowiek
3008 II, 4, | odwiecznego prawa, które nie jest niczym innym jak mądrością
3009 II, 4, | widzieliśmy, prawo naturalne „nie jest niczym innym jak światłem
3010 II, 4, | Niemniej autonomia rozumu nie może oznaczać tworzenia
3011 II, 4, | drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z
3012 II, 4, | autonomia moralna człowieka nie oznacza bynajmniej odrzucenia,
3013 II, 4, | dlatego posłuszeństwo Bogu nie ma — jak sądzą niektórzy —
3014 II, 4, | Bóg stwierdza, że człowiek nie posiada od początku tego „
3015 II, 5, | Bożej, wolność człowieka nie zostaje zniesiona przez
3016 II, 5, | poruszony i naprowadzony, a nie pod wpływem ślepego popędu
3017 II, 5, | naturalnym: mówimy tak o nim nie przez odniesienie do natury
3018 II, 5, | stworzenie i troszczy się o nie w najbardziej dosłownym
3019 II, 5, | sposób, niż o istoty, które nie są osobami: nie „od zewnątrz”,
3020 II, 5, | istoty, które nie są osobami: nie „od zewnątrz”, poprzez prawa
3021 II, 5, | zaangażowanie, kierować światem: nie tylko światem natury, ale
3022 II, 5, | ludzi i każdego człowieka, nie jest to bowiem nic innego,
3023 II, 5, | Nakazy ludzkiego rozumu nie mogłyby jednak mieć mocy
3024 II, 5, | jednak mieć mocy prawa, gdyby nie był on głosem i rzecznikiem
3025 II, 5, | postępowania: „Otóż to wszystko nie byłoby dla człowieka możliwe,
3026 II, 5, | Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych,
3027 II, 5, | idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników
3028 II, 5, | wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców,
3029 II, 5, | Jr 31, 31-33), napisane „nie atramentem, lecz duchem
3030 II, 5, | lecz duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach,
3031 II, 5, | Mieszka (On) w duszy i nie tylko poucza o powinnościach,
3032 II, 5, | prawo „stare” od „nowego”, nie należy zapominać, że te
3033 II, 5, | nad światem i człowiekiem nie tylko nie wykluczają się
3034 II, 5, | i człowiekiem nie tylko nie wykluczają się nawzajem,
3035 II, 5, | Rz 8, 29). Zamysł ten nie stanowi żadnego zagrożenia
3036 II, 6, | jakby dialektyka — jeśli nie wręcz konflikt — pomiędzy
3037 II, 6, | wychowania do wartości, nie przestają dostrzegać wybitnej
3038 II, 6, | naturze jako stworzeniu i nie dostrzegają jej integralności.
3039 II, 6, | wartości. W ten sposób człowiek nie miałby własnej natury, lecz
3040 II, 6, | według własnego projektu. Nie byłby niczym innym, jak
3041 II, 6, | negatywna ocena takich aktów nie uwzględnia w należytej mierze
3042 II, 6, | człowiek jako istota rozumna nie tylko może, ale wręcz powinien
3043 II, 6, | właściwego postępowania, nie mogą jednak przesądzać o
3044 II, 6, | wartości moralnych, dopóki ona nie ukształtuje go według własnego
3045 II, 6, | Dynamizmy ludzkiej natury nie mogą jakoby mieć moralnie
3046 II, 6, | Próby powoływania się na nie i szukania w nich racjonalnych
3047 II, 6, | Powyższe definicje oznaczają nie tylko to, że również ciało,
3048 II, 6, | Skoro zaś osoba ludzka nie może być sprowadzana jedynie
3049 II, 6, | formalna. Ta redukcyjna wizja nie uwzględnia moralnego znaczenia
3050 II, 6, | Apostoł Paweł ogłasza, że nie odziedziczą Królestwa niebieskiego „
3051 II, 6, | natura osoby ludzkiej. Przeto nie może być ono pojmowane po
3052 II, 6, | ludzkiego jest godność osoby, a nie jedynie naturalna skłonność
3053 II, 6, | rozumiane prawo naturalne nie pozostawia miejsca na rozdział
3054 II, 7 | Lecz od początku tak nie było” (Mt 19, 8) ~
3055 II, 7, | zapytywał św. Augustyn — jeśli nie w księdze owego światła,
3056 II, 7, | postępującego sprawiedliwie, nie czyni jednak zeń swej nowej
3057 II, 7, | odciska się w wosku, ale nie znika z pierścienia” 92. ~
3058 II, 7, | ludzi. Ta uniwersalność nie ignoruje odrębności poszczególnych
3059 II, 7, | poszczególnych istot ludzkich, nie przeczy jedyności i niepowtarzalności
3060 II, 7, | nieznajomość, zawinioną lub nie, naruszają komunię osób
3061 II, 7, | postępowania w żadnym przypadku nie da się pogodzić z dobrocią
3062 II, 7, | bliźnim. Nikogo i nigdy nie wolno łamać przykazań, które
3063 II, 7, | zawsze i w każdej sytuacji, nie oznacza, że w życiu moralnym
3064 II, 7, | na swą pozytywną dynamikę nie wyznacza żadnej górnej granicy;
3065 II, 7, | od okoliczności, których nie można z góry dokładnie przewidzieć;
3066 II, 7, | nigdy i w żadnej sytuacji nie mogą uchodzić za działanie
3067 II, 7, | określonych dobrych działań; nie sposób natomiast odebrać
3068 II, 7, | Kościół zawsze nauczał, że nie należy nigdy popełniać czynów
3069 II, 7, | potwierdza, że zakazy te nie mogą zostać zniesione: „
3070 II, 7, | zachowaj przykazania (…): Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie
3071 II, 7, | przykazania (…): Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie
3072 II, 7, | Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie” (
3073 II, 7, | nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie” (Mt
3074 II, 7, | sformułowanych w przeszłości, kiedy nie przewidywano jeszcze postępu,
3075 II, 7, | dokonać w dziejach ludzkości? ~Nie można zaprzeczyć, że człowiek
3076 II, 7, | ale prawdą jest też, że nie wyraża się on cały w tej
3077 II, 7, | to dzięki niej człowiek nie staje się więźniem żadnej
3078 II, 7, | jego wymiarem cielesnym, nie tylko zaprzeczałoby powszechnemu
3079 II, 7, | przemian istnieje wiele rzeczy nie ulegających zmianie, a mających
3080 II, 7, (98) | podstawę, na której opiera się nie tylko charakter formalny,
3081 II, 8, | prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu winien
3082 II, 8, | twierdzą owi teologowie — nie są w stanie ogarnąć i uwzględnić
3083 II, 8, | poprawnej ocenie danej sytuacji, nie mogą jednak zastąpić człowieka
3084 II, 8, | poglądowi, że normy te stanowią nie tyle obiektywne i wiążące
3085 II, 8, | się — skłania człowieka nie tyle do skrupulatnego przestrzegania
3086 II, 8, | określają jego akty już nie mianem „sądów”, ale „decyzji”:
3087 II, 8, | osiągnąć moralną dojrzałość. Nie brak także zwolenników poglądu,
3088 II, 8, | norma negatywna bynajmniej nie we wszystkich przypadkach
3089 II, 8, | wiążąca dla sumienia. ~Trudno nie zauważyć, że tezy te podważają
3090 II, 9, | gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią
3091 II, 9, | nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są
3092 II, 9, | 58. Nie sposób przecenić znaczenia
3093 II, 9, | zwiastunem i posłańcem, tak że nie głosi nakazów własnych,
3094 II, 9, | posłuszeństwa: „Sumienie nie zamyka człowieka w niedostępnej
3095 II, 9, | 59. Św. Paweł nie ogranicza się do stwierdzenia,
3096 II, 9, | uniwersalny prawa i powinności nie zostaje zniesiony, ale raczej
3097 II, 9, | popełnia określony czyn nie będąc pewnym, czy jest on
3098 II, 9, | moralności. Sąd sumienia nie ustanawia prawa, ale poświadcza
3099 II, 9, | jego przykazania: „Sumienie nie jest więc autonomicznym
3100 II, 9, | głęboko natomiast jest w nie wpisana zasada posłuszeństwa
3101 II, 9, | odzwierciedlające prawdę o dobru, a nie poprzez arbitralne „decyzje”.
3102 II, 9, | człowieka jako ich podmiotu — nie jest wyzwolenie sumienia
3103 II, 10, | Sumienie, jako osąd czynu, nie jest wolne od niebezpieczeństwa
3104 II, 10, | niepokonalnej niewiedzy, ale nie traci przez to swojej godności.
3105 II, 10, | przez to swojej godności. Nie można jednak tego powiedzieć
3106 II, 10, | Kościół w ciągu wieków. ~Nie ulega wątpliwości, że aby
3107 II, 10, | czyste” (por. 2 Tm 1, 3), nie powinno podstępnie fałszować
3108 II, 10, | upomina chrześcijan słowami: „Nie bierzcie więc wzoru z tego
3109 II, 10, | niebezpieczeństwo błędu. Sumienie nie jest sędzią nieomylnym:
3110 II, 10, | takiej, której sam podmiot nie jest świadom i od której
3111 II, 10, | jest świadom i od której nie może się o własnych siłach
3112 II, 10, | ta niepokonalna niewiedza nie jest zawiniona, sumienie —
3113 II, 10, | jak przypomina Sobór — nie traci swej godności, ponieważ
3114 II, 10, | obiektywnym porządkiem moralnym, nie przestaje przemawiać w imieniu
3115 II, 10, | uważa mylnie za prawdę. Nie wolno jednak nigdy mylić
3116 II, 10, | niezawinionego błędu sumienia może nie obciążać człowieka, który
3117 II, 10, | ale także w tym przypadku nie przestaje być złem, nieporządkiem
3118 II, 10, | dobru. Co więcej, dobro nie rozpoznane nie przyczynia
3119 II, 10, | więcej, dobro nie rozpoznane nie przyczynia się do wzrostu
3120 II, 10, | która je czyni, gdyż jej nie doskonali i nie pomaga jej
3121 II, 10, | gdyż jej nie doskonali i nie pomaga jej zwrócić się ku
3122 II, 10, | Istnieją winy, których nie dostrzegamy, ale które mimo
3123 II, 10, | dostrzegamy, ale które mimo to nie przestają nimi być, ponieważ
3124 II, 10, | nimi być, ponieważ to my nie chcieliśmy dotrzeć do światła (
3125 II, 10, | ma zachęta Apostoła, by nie brać wzoru z tego świata,
3126 II, 10, | Bożego jest konieczna, ale nie wystarczająca: niezbędna
3127 II, 10, | się w kwestiach moralnych, nie narusza w żaden sposób wolności
3128 II, 10, | wolności sumienia chrześcijan: nie tylko dlatego, że wolność
3129 II, 10, | dlatego, że wolność sumienia nie jest nigdy wolnością „od”
3130 II, 10, | dlatego, iż Magisterium nie wprowadza do chrześcijańskiego
3131 II, 10, | sumieniu, pomagać mu, aby nie poruszał nim każdy powiew
3132 II, 10, | ludzi (por. Ef 4, 14) i aby nie odchodziło ono od prawdy
3133 II, 11 | Tylko nie bierzcie tej wolności jako
3134 II, 11, | podkreśla się, że wolność nie polega jedynie na wyborze
3135 II, 11, | wyboru; twierdzą, że jeśli nie bierze się jej pod uwagę,
3136 II, 11, | bierze się jej pod uwagę, nie można zrozumieć ani prawidłowo
3137 II, 11, | całościowo o sobie samej nie poprzez treściowo określony,
3138 II, 11, | jedynie cząstkowe i nigdy nie rozstrzygające próby wyrażenia
3139 II, 11, | czynów — twierdzi się — nie jest Dobro absolutne (w
3140 II, 11, | swej natury cząstkowych, nie jest w stanie zdeterminować
3141 II, 11, | proces czysto fizyczny, nie zaś w kategoriach właściwych
3142 II, 11, | 66. Nie ulega wątpliwości, że chrześcijańska
3143 II, 11, | poważną przestrogę: „Tylko nie bierzcie tej wolności jako
3144 II, 11, | zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo
3145 II, 11, | nieokreślonej intencji, nie ujętej jeszcze w formę zobowiązującą
3146 II, 11, | opcji fundamentalnej, która nie uwzględnia bezpośrednio
3147 II, 11, | konsekwencji, które go wyrażają, nie oddaje prawdy o rozumnej
3148 II, 11, | znaczeniu ludzkich czynów nie decyduje jedynie intencja,
3149 II, 11, | rozumiana jako intencja, która nie ma ściśle określonej i zobowiązującej
3150 II, 11, | zobowiązującej treści lub której nie towarzyszy realny wysiłek
3151 II, 11, | powinności życia moralnego. Nie można wydawać ocen moralnych,
3152 II, 11, | wydawać ocen moralnych, jeśli nie bierze się pod uwagę zgodności
3153 II, 11, | zastanawiając się na przykład, czy nie istnieją jakieś inne, być
3154 II, 11, | zachowań jako z natury złych, nie dopuszczają żadnych uprawnionych
3155 II, 11, | żadnych uprawnionych wyjątków; nie pozostawiają żadnej możliwości —
3156 II, 11, | rzeczywistości człowiek nie idzie na zatracenie tylko
3157 II, 11, | Trydencki — można utracić nie tylko na skutek niewierności,
3158 II, 12, | poziomie wolności, którego nie sposób utożsamiać z aktem
3159 II, 12, | owocem była ta Adhortacja, „nie tylko powtórzył to, co stwierdził
3160 II, 12, | Wypowiedź Soboru Trydenckiego nie tylko zwraca uwagę na „poważną
3161 II, 12, | względu na swoją materię nie stanowi grzechu śmiertelnego
3162 II, 12, | rozważań ze sfery psychologii nie można przejść do budowania
3163 II, 12, | poszczególnych czynów — nie uporządkowanych ze swej
3164 II, 13, | jest dobry, czy zły120. Nie tylko prowadzą do zmiany
3165 II, 13, | istoty podlegające wzrastaniu nie pozostają na zawsze takie
3166 II, 13, | Tu jednak narodziny nie są następstwem działania
3167 II, 13, | na czym polega moralność. Nie można zatem uznać ludzkiego
3168 II, 13, | ten przedmiot działania nie współbrzmi z prawdziwym
3169 II, 13, (123)| jednoznacznie: „Dotyczy to nie tylko wiernych chrześcijan,
3170 II, 13, | czynów ostatecznemu celowi to nie wymiar subiektywny, zależny
3171 II, 13, | działania moralnego. Niektórzy nie doceniają w sposób dostateczny
3172 II, 13, | koncepcji wolności, która nie bierze pod uwagę rzeczywistych
3173 II, 13, | teorii — wolna wola ani nie byłaby moralnie podległa
3174 II, 13, | określonym powinnościom, ani też nie byłaby kształtowana przez
3175 II, 13, | i Objawienie, to jednak nie uważają, że istnieją absolutnie
3176 II, 13, | niesłuszne”, co jednak nie pozwalałoby orzec, że wola
3177 II, 13, | moralności uznane za niegodziwe, nie musiałoby zakładać obiektywnego
3178 II, 14, | naturalnego. ~Teorie te nie mogą powoływać się na tradycję
3179 II, 14, | dlatego postępowanie takie nie podawało w wątpliwość absolutnej
3180 II, 14, | prawa (por. Rz 13, 8-10), nie osłabia znaczenia przykazań,
3181 II, 14, | uczynków zewnętrznych, a nie zważali na to, co dzieje
3182 II, 14, | przyniesie dane działanie, nie jest właściwą metodą, która
3183 II, 14, | powagę złego czynu, ale nie mogą zmienić jego rodzaju
3184 II, 14, | i racjonalna kalkulacja nie jest tu możliwa. Jak zatem
3185 II, 14, | określonego aktu moralnego nie można zatem uznać jakiegoś
3186 II, 14, | prawości woli. W konsekwencji, nie można usprawiedliwić żadnego
3187 II, 14, | Powodem zaś, dla którego nie wystarcza dobra intencja,
3188 II, 14, | uwagę na przedmiot moralny, nie lekceważy wewnętrznej „teleologii”
3189 II, 14, | i spowiedników naucza: „nie wystarczy spełniać dobre
3190 II, 15 | Zło wewnętrzne”: nie wolno czynić zła, aby uzyskać
3191 II, 15, | proporcjonalistycznych, wedle której nie można uznać, jako moralnie
3192 II, 15, | określonych czynów i zachowań nie uwzględniając intencji,
3193 II, 15, | ludzkich aktów, których nie można przyporządkować Bogu,
3194 II, 15, | od okoliczności. Dlatego nie umniejszając w niczym wpływu
3195 II, 15, | zwykłe narzędzia zysku, a nie jak wolne, odpowiedzialne
3196 II, 15, (131)| 962: „Należy zważać, aby nie szerzyć wśród wiernych odmiennej
3197 II, 15, (131)| natury złe. Któż bowiem nie dostrzega, że prowadziłoby
3198 II, 15, | większego dobra, to jednak nigdy nie wolno, nawet dla najpoważniejszych
3199 II, 15, | niego dobro. Innymi słowy, nie wolno wziąć za przedmiot
3200 II, 15, | Paweł stwierdza stanowczo: „Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy,
3201 II, 15, | oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego” (
3202 II, 15, | mogą łagodzić ich zło, ale nie mogą go usunąć: są to czyny „
3203 II, 15, | powodów (causis bonis), nie są już grzechami lub — co
3204 II, 15, | okoliczności lub intencje nie zdołają nigdy przekształcić
3205 II, 15, | czyny, których przedmiot nie może być przyporządkowany
3206 II, 15, | et pro semper, to znaczy nie dopuszczają żadnych wyjątków,
3207 II, 15, | dopuszczają żadnych wyjątków, nie tylko nie ogranicza dobrej
3208 II, 15, | żadnych wyjątków, nie tylko nie ogranicza dobrej intencji,
3209 II, 15, | względu na ich rodzaj, jeśli nie uwzględni się intencji,
3210 II, 15, | Bracia w Biskupstwie, byśmy nie poprzestawali jedynie na
3211 III | III. „By nie zniweczyć Chrystusowego
3212 III, 1, | człowieka, który często nie wie, kim jest, skąd pochodzi,
3213 III, 1, | opinie stwarzają wrażenie, że nie ma już takiej wartości moralnej,
3214 III, 1, | już poczętego, a jeszcze nie wydanego na świat; nieustannie
3215 III, 1, | Co gorsza, człowiek już nie jest przekonany, że tylko
3216 III, 1, | sytuacje i w gruncie rzeczy nie zważa się już na to, że
3217 III, 1, | etycznych przez Kościół nie polega tylko na ujawnianiu
3218 III, 1, | czego wzywa apostoł Paweł: „Nie bierzcie więc wzoru z tego
3219 III, 1, | skuteczności formacyjnej, są nie tyle wypowiedzi doktrynalne
3220 III, 1, | każdej ludzkiej osoby i nie zagrażać jej wolności i
3221 III, 1, | abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie
3222 III, 1, | nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego
3223 III, 1, | prawdziwa, ale ograniczona: nie ma absolutnego i bezwarunkowego
3224 III, 1, | Rozum i doświadczenie mówią nie tylko o słabości ludzkiej
3225 III, 1, | to samym swoim życiem, a nie tylko słowami — że wolność
3226 III, 1, | Ten, który mówi: „Nikt nie ma większej miłości od tej,
3227 III, 1, | Wolni, ponieważ służba nie nakłada przymusu, ale nakazuje
3228 III, 1, | Pana i jesteś wolny w Panu. Nie szukaj wyzwolenia, które
3229 III, 1, | Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono,
3230 III, 2, | żyje tak, „jak gdyby Bóg nie istniał”. Stajemy tu wobec
3231 III, 2, | Badajcie, co jest miłe Panu. I nie miejcie udziału w bezowocnych
3232 III, 2, | pilnie, jak postępujecie: nie jako niemądrzy, ale jako
3233 III, 2, | chrześcijańskiej wiary, która nie jest jedynie zbiorem tez
3234 III, 2, | Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.
3235 III, 2, | w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą (...);
3236 III, 2, | Kto mówi: «Znam Go», a nie zachowuje Jego przykazań,
3237 III, 2, | przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś
3238 III, 2, | wiara staje się „wyznaniem”, nie tylko wobec Boga, ale także
3239 III, 2, | jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone
3240 III, 2, | miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i
3241 III, 2, | zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na
3242 III, 3, | grożą jej śmiercią, ponieważ nie chce ulec ich nieczystym
3243 III, 3, | zasługuję na śmierć; jeżeli zaś nie uczynię, nie ujdę waszych
3244 III, 3, | jeżeli zaś nie uczynię, nie ujdę waszych rąk. Wolę jednak
3245 III, 3, | sędziów, daje świadectwo nie tylko wiary i zaufania do
3246 III, 3, | przyjęcia męczeństwa głosi, że nie należy czynić tego, co prawo
3247 III, 3, | Testamentu, Jan Chrzciciel nie chciał pomijać milczeniem
3248 III, 3, | milczeniem prawa Pańskiego i nie zgadzał się na kompromisy
3249 III, 3, | do Mistrza i aby się Go nie wyprzeć. Naśladują w tym
3250 III, 3, | najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet
3251 III, 3, | podobieństwo Boga. Godności tej nie wolno nigdy zbrukać ani
3252 III, 3, | Wybaczcie mi, bracia. Nie wzbraniajcie żyć, nie chciejcie,
3253 III, 3, | bracia. Nie wzbraniajcie żyć, nie chciejcie, abym umarł (...),
3254 III, 3, | aby blask prawdy moralnej nie został przyćmiony w obyczajach
3255 III, 3, | ponieważ pomaga uniknąć — i to nie tylko w społeczności cywilnej,
3256 III, 3, | moralnego, chrześcijanie nie są osamotnieni: znajdują
3257 III, 4, | nieprzejednania, którego nie sposób zaakceptować, zwłaszcza
3258 III, 4, | macierzyńskości Kościoła nie można nigdy odłączać od
3259 III, 4, | głosi normę moralną (...). Nie jest bynajmniej autorem
3260 III, 4, | wszystkim ludziom dobrej woli, nie ukrywając, że wymaga ona
3261 III, 4, | autentycznej wolności. Z pewnością nie może to polegać na ukrywaniu
3262 III, 4, | sytuacji. Kościół, który nigdy nie może wyrzec się „zasady
3263 III, 4, | wierności, dla której (...) nie zgadza się nazywać dobra
3264 III, 4, | winien zawsze czuwać, by nie złamać trzciny nadłamanej
3265 III, 4, | złamać trzciny nadłamanej i nie dogasić tlejącego się knotka (
3266 III, 4, | formą miłości dla dusz jest nie pomniejszać w niczym zbawczej
3267 III, 4, | ludźmi. Przyszedłszy bowiem nie po to, aby świat sądzić,
3268 III, 4, | niezmiennych norm moralnych, nie ma bynajmniej na celu umniejszać
3269 III, 4, | prawdziwej wolności: skoro nie istnieje wolność poza prawdą
3270 III, 4, | kategoryczna — to znaczy nie dopuszczająca ustępstw ani
3271 III, 4, | skierowana ku wszystkim ludziom: nie tylko ku jednostkom, ale
3272 III, 4, | czynów wewnętrznie złych, nie ma dla nikogo żadnych przywilejów
3273 III, 4, | przywilejów ani wyjątków. Nie ma żadnego znaczenia, czy
3274 III, 4, | trudne nieraz okoliczności nie uprawniają nigdy władz państwowych
3275 III, 5, | obiektywnej prawdy: jeżeli nie istnieje prawda transcendentna,
3276 III, 5, | swą pełną tożsamość, to nie istnieje też żadna pewna
3277 III, 5, | jednych drugim. Jeśli się nie uznaje prawdy transcendentnej,
3278 III, 5, | korzyści czy własnych poglądów, nie bacząc na prawa innych. (...)
3279 III, 5, | podmiotem praw, których nikt nie może naruszać: ani jednostka
3280 III, 5, | klasa, naród lub państwo. Nie może tego czynić nawet większość
3281 III, 5, | gospodarczym i politycznym nie tylko w kategoriach ogólnych
3282 III, 5, | niewolnika-chrześcijanina «już nie jako niewolnika, lecz (...)
3283 III, 5, | państw160. Gdy zasady te nie są przestrzegane, zanika
3284 III, 5, | marksizmu — pojawia się dzisiaj nie mniej poważna groźba zanegowania
3285 III, 5, | rozpoznawania prawdy. Jeśli bowiem „nie istnieje żadna ostateczna
3286 III, 5, | niezwykle doniosłą rolę, służąc nie tylko pojedynczej osobie
3287 III, 6, | zniszczyć tę harmonię: „nie czynię tego, co chcę, ale
3288 III, 6, | czego nienawidzę (...). Nie czynię bowiem dobra, którego
3289 III, 6, | ale czynię to zło, którego nie chcę” (Rz 7, 15. 19). ~Co
3290 III, 6, | swoje dzieje grzechu, gdy nie uznaje już Boga za swego
3291 III, 6, | czyn człowieka. Nikomu On nie przykazał być bezbożnym
3292 III, 6, | przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć” (Syr
3293 III, 6, | bardzo trudne, nigdy jednak nie jest niemożliwe. To niezmienne
3294 III, 6, | choć usprawiedliwiony, nie może się uważać za zwolnionego
3295 III, 6, | przestrzegania przykazań; nikt nie powinien podzielać tego
3296 III, 6, | usprawiedliwionego niemożliwe. Bóg bowiem nie nakazuje tego, co niemożliwe,
3297 III, 6, | możesz, a prosił o to, czego nie możesz, On zaś pomoże ci,
3298 III, 6, | albowiem «przykazania Jego nie są ciężkie» (1 J 5, 3),
3299 III, 6, | człowiek wciąż grzeszy, nie świadczy to o niedoskonałości
3300 III, 6, | słabości. Ta wyrozumiałość nie oznacza nigdy zniekształcenia
3301 III, 6, | o przebaczenie winy, to nie sposób zgodzić się z rozumowaniem
3302 III, 6, | Jednak w swojej modlitwie nie wspomina o nich, ale wyraża
3303 III, 6, | łaski i przekonanego, że nie potrzebuje miłosierdzia. ~
3304 III, 6, | zachować wielką czujność, aby nie przesiąknąć postawą faryzejską,
3305 III, 6, | Ambrożego z Mediolanu: „Nic nie jest wart człowiek, jeśli
3306 III, 6, | wart człowiek, jeśli Ty go nie nawiedzasz. Nie zapominaj
3307 III, 6, | jeśli Ty go nie nawiedzasz. Nie zapominaj o tym, kto słaby,
3308 III, 6, | będę mógł wytrwać, jeśli Ty nie patrzysz na mnie bezustannie,
3309 III, 6, | mnie patrzysz, biada mi! Nie znajdziesz we mnie nic innego,
3310 III, 6, | jak tylko brud występków; nie jest dobrze ani być porzuconym,
3311 III, 6, | wszakże twierdzić, że Bóg nie odrzuca tych, których widzi,
3312 III, 7, | źródłem tego wyzwania są nie tyle różne sytuacje społeczne
3313 III, 7, | i życie chrześcijańskie, nie tylko powoduje utratę wiary
3314 III, 7, | relatywistyczne przedstawiane są nie tylko jako postawy pragmatyczne
3315 III, 7, | misyjny, jeśli dokonuje się nie tylko przez dar słowa głoszonego,
3316 III, 7, | jeden tylko jest Dobry” — nie jest tylko prawdziwym wyznaniem
3317 III, 7, | Przypomina o tym Paweł VI: „Nigdy nie może zaistnieć przepowiadanie
3318 III, 7, | przez Niego umocnieni, nie lękali się znosić więzienia
3319 III, 7, | nosząc w sobie dary, którymi nie sam Duch obdarza Kościół
3320 III, 8, | Świętego (por. 1 J 2, 20. 27), nie może zbłądzić w wierze i
3321 III, 8, | doprowadzonym aż do doskonałości. Nie tylko dziedzina prawd wiary,
3322 III, 8, | pośrednio — gdy ich sumienie nie potrafi uznać słuszności
3323 III, 8, | pierwszorzędne znaczenie nie tylko dla życia i misji
3324 III, 8, | mieć wymiar normatywny, nie może sprowadzać teologii
3325 III, 8, | przyrodnicze — to jednak nie może być podporządkowana
3326 III, 8, | widzenia zasady moralne nie są uzależnione od momentu
3327 III, 8, | Fakt, że niektórzy wierzący nie stosują się w swoim postępowaniu
3328 III, 8, | sprzeczne z prawem Bożym, nie może stanowić uzasadnienia
3329 III, 8, | Formułowanie zasad moralnych nie należy do kompetencji metod
3330 III, 8, | właściwych naukom szczegółowym. Nie negując wartości tych metod,
3331 III, 8, | wartości tych metod, ale nie zacieśniając też do nich
3332 III, 8, | wiedzy, którą zgromadziły, nie mogą zostać uznane za najważniejsze
3333 III, 8, | nauka moralna z pewnością nie może zależeć od przestrzegania
3334 III, 8, | procedury: jej treść bowiem nie jest bynajmniej ustalana
3335 III, 8, | wobec nauczania Pasterzy nie można uznać ani za uprawniony
3336 III, 8, | nauczania, które w żaden sposób nie narusza doktryny wiary” 177. ~
3337 III, 8, | głoszą prawdy wiary, aby w nie wierzył i w życiu je stosował,
3338 III, 8, | dostrzec, jak wielką wagę — nie tylko dla pojedynczych osób,
3339 III, 8, | jednakże poglądy teologiczne nie stanowią ani reguły, ani
3340 III, 8, | powierzać im pewne zadania; nie mogą jednak nigdy czuć się
3341 III, 8, | głosić Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie
3342 III, 8, | nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego
3343 III, 8, | Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha. (...)
3344 Zak, 1, | Miłosierdzia (por. J 3, 16-18). Nie przyszedł, aby potępić,
3345 Zak, 1, | Żaden grzech człowieka nie może uchylić Bożego Miłosierdzia,
3346 Zak, 1, | uchylić Bożego Miłosierdzia, nie może go powstrzymać przed
3347 Zak, 1, | aby wykupić niewolnika, nie oszczędził Syna181: Jego
3348 Zak, 1, | daje moc, by już więcej nie grzeszyć. Poprzez dar nowego
3349 Zak, 1, | zostać ożywionym. Niech się nie odcina od jedności członków” 182.
3350 Zak, 1, | ta ewangeliczna prostota nie pozwala uniknąć konfrontacji
3351 Zak, 1, | sposób organiczny, by nic nie fałszowało ani nie przesłaniało
3352 Zak, 1, | by nic nie fałszowało ani nie przesłaniało związanych
3353 Zak, 1, | przebaczenie dla tych, którzy nie wiedzą, co czynią (por.
3354 Zak, 1, | w swym sercu wydarzenia nie zawsze dla Niej zrozumiałe (
3355 Zak, 1, | na działanie łaski Bożej. Nie zaznawszy grzechu, potrafi
3356 Zak, 1, | wszystkim. Z tej samej przyczyny nie zgadza się, by grzeszny
3357 Zak, 1, | filozoficzne czy teologiczne, nie może naprawdę uszczęśliwić
3358 Zak, 1, | czuwaj nad wszystkimi,~aby nie był daremny Krzyż Chrystusa,~
3359 Zak, 1, | Chrystusa,~aby człowiek nie zagubił drogi dobra,~nie
3360 Zak, 1, | nie zagubił drogi dobra,~nie utracił świadomości grzechu~
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3360 |