Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | spojrzenia dokoła”, na „rzeczy nowe”, które nas otaczają
2 Wprow, | znacznie różnią się od „rzeczy nowych”, charakteryzujących
3 Wprow, | ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13, 52).
4 Wprow, | Tradycji Kościoła. Niesie on „rzeczy stare”, przejmowane i przekazywane
5 Wprow, | początku, i pozwala odczytywać „rzeczy nowe”, wśród których żyje
6 Wprow, | Kościół i świat.~Do takich rzeczy, które włączając się w nurt
7 I, | 5. „Rzeczy nowe”, które miał na myśli
8 I, | punkt encykliki opisuje „rzeczy nowe”, którym zawdzięcza
9 I, | społecznej” poza Ewangelią i że „rzeczy nowe” mogą w niej odnaleźć
10 I, | prawo do zabiegania o rzeczy potrzebne dla utrzymania
11 II, | Trzeba tu podkreślić dwie rzeczy: z jednej strony ogromną
12 II, | zawarte w samym istnieniu rzeczy, człowiek uświadamia sobie
13 II, | transcendencja wobec świata rzeczy oraz napięcie, jakie odczuwa
14 II, | że ukazuje ona w istocie rzeczy konsekwencje w dziedzinie
15 III, | poszczególnych narodów są w istocie rzeczy różnymi odpowiedziami na
16 III, | jednakże przyczyną tych „rzeczy nowych” jest pustka duchowa
17 IV, | względem człowiek nie powinien rzeczy zewnętrznych uważać za własne,
18 IV, | tych dóbr powinien uważać rzeczy zewnętrzne, które posiada,
19 IV, | prowadzące do dominacji rzeczy nad ludźmi, bynajmniej nie
20 IV, | Boga na początku w postaci rzeczy przezeń stworzonych. Człowiek
21 IV, | kierowanego żądzą posiadania rzeczy bardziej niż chęcią odnoszenia
22 IV, | uważania ich za jedną z wielu „rzeczy”, które można mieć lub nie
23 IV, | ją powiększa poprzez brak rzeczy koniecznych i gospodarczą
24 IV, | hierarchii, tak by posiadanie rzeczy pomagało mu wzrastać. Przeszkodę
25 IV, | osoby ludzkiej.~W świetle „rzeczy nowych” dnia dzisiejszego
26 IV, | jako przedmiot i narzędzie rzeczy tego świata i sobie je przywłaszcza.
27 VI, | Kościół stoi nadal wobec „rzeczy nowych” i nowych wyzwań.
28 VI, | prawdziwej i odwiecznej „nowości rzeczy” w każdym czasie jest nieskończona
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
29 I, | następujące: „W takim stanie rzeczy świat dzisiejszy okazuje
30 II, | najlepiej unaoczniają istotę rzeczy. Wystarczy przypomnieć przypowieść
31 IV, | ojcowski. I w tym stanie rzeczy pragnął pożywić się czymkolwiek,
32 V, | trudu (...) bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21, 4).
33 V, | szczyt. Dopóki „pierwsze rzeczy” nie przeminęły8, krzyż
34 VI, | humanistycznych” deklaracji — prymat rzeczy w stosunku do osoby. Człowiek
35 VII, | potrzebującym), w istocie rzeczy zawsze również i ta pierwsza
36 VIII, | świecie, tym większa w gruncie rzeczy bliskość tej tajemnicy,
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
37 1, | cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe” (J 16, 12 n.). ~
38 1, | i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi,
39 2, | analizie problem „autonomii rzeczy doczesnych”, pisze: „Stworzenie
40 3, | Zaniepokojony zaś tym stanem rzeczy Józef, otrzymuje w czasie
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
41 III, 29 | zgromadzenia, i w gruncie rzeczy posługa ta jest niezbędna
42 Zak, 60 | Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego Chrystusa,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
43 I, 3, | inaczej niż zwierzęta i rzeczy, nie może podlegać niczyjemu
44 I, 4, | Boga, znaczenie wszystkich rzeczy ulega głębokiemu zniekształceniu,
45 II, 4, | jakby zredukowany do rzędu rzeczy. ~W opisie biblijnym odrębność
46 III, 1, | królem i panem nie tylko rzeczy, ale także i przede wszystkim
47 III, 1, | władcą i samowolnym sędzią rzeczy, a tym bardziej życia, ale
48 III, 2, | człowieka jako osoby, a nie jako rzeczy, którą można rozporządzać.
49 III, 3, | prawdzie w oczy i nazywać rzeczy po imieniu, nie ulegając
50 III, 9, | dar, odkrywając w każdej rzeczy odblask Stwórcy, a w każdej
51 Zak, 3, | nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21, 4). ~
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
52 Wprow, 0, | dla niego pytanie o sens rzeczy i jego własnego istnienia.
53 Wprow, 0, | pytania o przyczynę i cel rzeczy. Na różne sposoby i w wielu
54 I, 2, | krzepi wiara, porządkowi rzeczy wbrew! Pod odmiennych szat
55 II, 1, | się początek wszystkich rzeczy, w Nim mieszka pełnia tajemnicy
56 II, 1, | w ów najwyższy porządek rzeczy, w którym wszystko zyskuje
57 II, 1, | głęboki sens wszystkich rzeczy, a w szczególności własnego
58 III, 1, | się poznać obiektywny stan rzeczy, nie zadowalając się informacjami
59 III, 1, | osąd o obiektywnym stanie rzeczy. Tu właśnie znajduje się
60 III, 1, | stanowiłoby fundament wszystkich rzeczy. Innymi słowy, szuka ostatecznej
61 III, 2, (28)| zwłaszcza, kiedy 'przyczyna rzeczy' poddawana jest całościowym
62 III, 2, | racjonalności naturalnego porządku rzeczy, na którym z ufnością opierają
63 IV, 1, | stwórczym źródłem wszystkich rzeczy i o wszystkim poucza, to
64 IV, 1, | domaga się, aby w niektóre rzeczy wierzono bez powodu czy
65 V, 1, | racjonalnego a więc w istocie rzeczy filozoficznego dla refleksji
66 V, 1, (72)| poznajemy wewnętrzną prawdę rzeczy, ale ze względu na autorytet
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
67 I, | dziedzictwa Ewangelii wydobywać „rzeczy nowe i stare” (por. Mt 13,
68 I, | rozpoznaniu obiektywnego stanu rzeczy. Jeśli w przeszłości w centrum
69 II, | industrializacji. Takiemu stanowi rzeczy sprzyjał liberalny ustrój
70 III, | Rzeczywistość ta, w zwyczajnym biegu rzeczy, wypełnia życie ludzkie
71 III, | prymat człowieka wobec rzeczy. Wszystko to, co mieści
72 III, | zawężonym — jest tylko zespołem rzeczy. Człowiek jako podmiot pracy —
73 III, | produkcji stanowi zespół „rzeczy”, instrumentów, kapitału,
74 V, | siebie samego i wszystkie rzeczy, tak aby przez poddanie
75 V, | obowiązkiem wypełniania tych rzeczy” 14. ~Świadomość, że przez
76 V, | pracując, nie tylko przemienia rzeczy i społeczność, lecz doskonali
77 V, | samego siebie. Uczy się wielu rzeczy, swoje zdolności rozwija,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
78 I, 2 | cokolwiek słyszy i oznajmi wam rzeczy przyszłe” (J 16, 13). ~
79 I, 4 | odwiecznego Skarbu wydobywać „rzeczy nowe i stare” (Mt 13, 52),
80 III, 4 | prymacie osoby w stosunku do rzeczy, leży w pierwszeństwie ducha
81 III, 4 | a nie tylko o mnożenie rzeczy, którymi osoby mogą się
82 III, 4 | opanowaniu przez człowieka świata rzeczy, człowiek gubi istotne wątki
83 III, 4 | może stać się niewolnikiem rzeczy, samych stosunków ekonomicznych,
84 III, 5 | praw człowieka. Taki stan rzeczy, uciążliwy dla odnośnych
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
85 I, 2, | Ojcze (...) zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi,
86 II, 1, | albowiem uczynił mi wielkie rzeczy Ten, który możny jest i
87 II, 3, | pokolenia,~gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.~
88 II, 3, | I dlatego mówi: „Wielkie rzeczy uczynił mi (...). Święte
89 II, 3, | wszechmocny, a czyni „wielkie rzeczy” człowiekowi. „Święte jest
90 II, 3, | który „uczynił wielkie rzeczy”. Stwarzając, obdarowuje
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
91 I, 1, | ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył
92 I, 5, | powołani i przeznaczeni. ~W rzeczy samej wszyscy jej szukają,
93 V, 3, | wynikającej z samej istoty rzeczy potrzeby otrzymania pełni
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
94 IV, | którym wzrośli, i które siłą rzeczy musiały być im bliskie i
95 V, | mądrością ze skarbca Kościoła „rzeczy nowe i stare” (Mt 13, 52),
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
96 I, | stałej jej odnowy. W istocie rzeczy, ciągłość i odnowa stanowią
97 III, | śmierci. ~Skutki takiego stanu rzeczy przejawiają się w zaostrzeniu
98 IV, | sobą tyle „odpadków” i „rzeczy do wyrzucenia”. Posiadany
99 IV, | Watykański II52. „Posiadanie” rzeczy i dóbr samo przez się nie
100 IV, | czy zastępowania nowymi rzeczy posiadanych, nie musi przekształcać
101 IV, | nieograniczonym posiadaniu rzeczy stworzonych i wytworów przemysłu,
102 IV, | doprowadzenia wszystkich rzeczy do pełni, która zamieszkuje
103 VI, | ludzkich” 70, i to siłą rzeczy pobudza go do rozciągania
104 VII, | niezdecydowanie, a w gruncie rzeczy przez tchórzostwo. Wszyscy
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
105 I, 4, | z bliźnim i ze światem rzeczy. Jak czytamy w Katechizmie
106 I, 8, | jako świadectwo „wielkich rzeczy”, których Bóg dokonuje w
107 II, 3, | sobie, ku innym i do świata rzeczy. ~Trzeba przyznać, że u
108 II, 4, | rzeczywistości ziemskich oznacza, iż „rzeczy stworzone i społeczności
109 II, 4, | mianowicie, która utrzymuje, że „rzeczy stworzone nie zależą od
110 II, 4, | jego wolności. W istocie rzeczy, gdyby heteronomia moralności
111 II, 7, | przemian istnieje wiele rzeczy nie ulegających zmianie,
112 II, 11, | sobie, ku innym i do świata rzeczy, określają jako „słuszne”
113 II, 11, | sprzeciwiał się świadomie i w rzeczy ważnej przykazaniom Bożym
114 II, 12, | poważnym nieporządkiem. W rzeczy samej taki wybór już zawiera
115 II, 13, | prowadzą do zmiany stanu rzeczy zewnętrznych wobec człowieka,
116 II, 13, | jako swój skutek, stan rzeczy lepszy dla wszystkich osób,
117 II, 14, | wywołuje określony stan rzeczy w świecie zewnętrznym. Przedmiot
118 II, 14, | powiadają, że mówimy) czynić złe rzeczy, aby z nich wyszły dobre?
119 III, 1, | konkretne sytuacje i w gruncie rzeczy nie zważa się już na to,
120 III, 5, | umyślne przetrzymywanie rzeczy pożyczonych lub znalezionych,
121 III, 8, | skarbca Objawienia dobywając rzeczy stare i nowe (por. Mt 13,
|