Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | co konieczne do rozwoju własnej osoby i rodziny — niezależnie
2 II, | zarabiania na życie dzięki własnej przedsiębiorczości, staje
3 II, | bezwzględnego dążenia do własnej przewagi poprzez zniszczenie
4 II, | także prawa do wyrażania własnej osobowości w miejscu pracy,
5 II, | bezgranicznej afirmacji własnej korzyści i nie daje się
6 III, | nieustannym poszukiwaniu własnej tożsamości i sensu życia
7 III, | zachodniej Europy dla dokonania własnej odbudowy. W obecnej trudnej
8 III, | własnego rozumu i korzystanie z własnej wolności. Należy tę zasadę
9 IV, | podporządkowując ją bezwzględnie własnej woli, tak jakby nie miała
10 IV, | możliwości, nabywać świadomość własnej godności i przygotować się
11 V, | mu środków, do narzucenia własnej korzyści czy własnych poglądów,
12 V, | poszczególnych osób. Broniąc własnej wolności, Kościół jednocześnie
13 V, | uprawnieni do narzucania innym własnej koncepcji prawdy i dobra.
14 V, | osobowości; prawo do rozwijania własnej inteligencji i wolności
15 V, | odpowiedzialnemu realizowaniu własnej płciowości. Źródłem i syntezą
16 V, | prawo do życia w prawdzie własnej wiary i zgodnie z transcendentną
17 V, | transcendentną godnością własnej osoby97.~Także w krajach,
18 V, | angażuje się on w budowanie własnej przyszłości, zależy od jego
19 V, | to nie ogranicza się do własnej rodziny, ani nawet do narodu
20 V, | zdolność do polepszenia własnej sytuacji przez pracę, to
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
21 IV, (5) | jaką okazuje Bóg swojej własnej miłości do ludu, o wierność
22 VI, | coraz głębiej w bogactwo własnej istoty. A jeśli prawdą jest,
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
23 1, | przynosi go jako dar dla swej własnej Osoby, aby udzielać Go poprzez
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
24 I, 11 | to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie,
25 IV, 45 | Kościoła katolickiego, z własnej woli proszą o możliwość
26 V, 52 | na traktowanie jej wedle własnej oceny, która nie szanowałaby
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
27 I, 1, | uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła
28 II, 4, | uczynił go obrazem swej własnej wieczności” (Mdr 2, 23). ~
29 II, 5, | przeświadczeniu, że można uczynić z własnej egzystencji „miejsce” objawienia
30 III, 2, | autentycznego prawa do obrony własnej. Nawet wymagające przykazanie
31 III, 2, | wyrzec się prawa do obrony własnej tylko dlatego, że nie dość
32 III, 2, | odzyskania prawa do korzystania z własnej wolności. W ten sposób władza
33 III, 8, | miejsce pełnej realizacji własnej wolności. ~Zarazem trzeba
34 III, 8, | jakim jest zdrada prawdy i własnej misji przez głoszenie osobistych
35 III, 11, | chorym i osobom starszym we własnej rodzinie. ~
36 Zak, 1, | Kościół dostrzega obraz własnej tajemnicy: choć jest zanurzony
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
37 Wprow, 0, | która chciałaby nadać własnej wizji, niedoskonałej i zawężonej
38 III, 1, | do poszukiwania prawdy na własnej drodze, to bardziej podstawowy
39 IV, 1, | nieświadomie dążył mocą własnej natury, i zdołał odnaleźć
40 V, 1, | Kościół nie głosi żadnej własnej filozofii ani nie opowiada
41 V, 1, | Magisterium obowiązek wyrażania własnej opinii na temat zgodności
42 V, 1, | przeciwstawienie jakiejś własnej filozofii różnym nurtom
43 VI, 1, | niczym swoim zasadom ani też własnej autonomii90. ~Podobnie również
44 VI, 1, | przeszkadza im zachować własnej tożsamości kulturowej. Nie
45 VI, 2, | Kontynuowali pracę w swojej własnej dziedzinie, stosując własne,
46 VII, 1, | się w sobie, w granicach własnej immanencji, bez żadnego
47 VII, 1, | jej przystosować się do własnej natury. Idąc tą drogą, filozofia
48 VII, 2, | każdy człowiek staje wobec własnej prawdy, różnej od prawdy
49 Zak, 0, | doprowadzenie ludzi do odkrycia własnej zdolnośnie — obronę124 oraz
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
50 II, | społeczeństwa, a czasem własnej rodziny, znoszą codzienny
51 IV, | pracy, ich gotowość podjęcia własnej odpowiedzialności za rozwój
52 IV, | wkładu w rozwój i dobro własnej rodziny i społeczeństwa,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
53 I, 4 | połączona ze świadomością własnej istoty, z pewnością własnej
54 I, 4 | własnej istoty, z pewnością własnej prawdy — tej, o której powiedział
55 I, 4 | opinią drugich przy pomocy własnej opinii, zbyt pochopnie nieraz
56 I, 4 | bardziej skupionym na swej własnej Tajemnicy — i przez to wszystko
57 I, 6 | oznaczać gubienia pewności własnej wiary5 ani też podkopywania
58 II, 4 | kryteriów i miar swojej własnej istoty — musi ze swoim niepokojem,
59 II, 5 | naprzód być skierowaniem własnej uwagi w stronę „drugiego”,
60 III, 2 | społecznego” — w obrębie własnej rodziny, w obrębie tylu
61 III, 4 | co należy do jego tylko własnej prawidłowości, winien stale
62 III, 4 | drugą, zapominającą o swojej własnej winie. Może też wywoła nowe
63 IV, 2 | trwać w wierności dla swej własnej istoty, w którą wpisane
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
64 II, 1, | znaleźć umocnienie swojej własnej wiary. Istotnie, w wierze
65 III, 1, | ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako
66 Zak, 0, | tajemnicy Chrystusa i w swojej własnej tajemnicy; widzi Ją głęboko
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
67 IV, 3, | porzucenie własnego narodu i własnej kultury. ~
68 IV, 5, | swych czasów, „aby pomni własnej godności nie myśleli bardziej
69 V, 3, | ludźmi i bardziej wierni własnej religii, że wystarczy budować
70 V, 6, | z ich kulturami do swej własnej wspólnoty86; przekazuje
71 V, 6, | oczywiście o zaparcie się własnej tożsamości kulturowej, ale
72 V, 7, | jak też do pogłębiania własnej tożsamości i dawania świadectwa
73 VI, 3, | przywykną wybiegać poza granice własnej diecezji, narodu lub obrządku
74 VI, 6, | żyjąc konsekwentnie według własnej wiary, winni poświęcić Kościołowi
75 VII, 0, | aby mając żywą świadomość własnej odpowiedzialności za rozszerzenie
76 VII, 7, | Kościoły odczuwają problem własnej tożsamości, inkulturacji,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
77 III, | owych ludów, które broniły własnej odrębności pod naporem militarnym
78 III, | znajomość języka greckiego i własnej kultury, równocześnie jednak
79 V, | Metodego i dzięki świadomości własnej tożsamości chrześcijańskiej,
80 VII, | młodszym w ich dojrzewaniu we własnej tożsamości i w dalszym jej
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
81 II, | głęboką w Kościele świadomość własnej misji „służenia”, odrębnej
82 III, | potwierdzać prawo każdego ludu do własnej tożsamości, własnej niepodległości
83 III, | ludu do własnej tożsamości, własnej niepodległości i bezpieczeństwa,
84 III, | mają na celu propagandę własnej sprawy albo też, co gorsze,
85 III, | wielu ludzi pełna świadomość własnej godności i godności każdej
86 IV, | własnego sposobu życia czy własnej wiary religijnej. ~
87 V, | zamiarem narzucenia innym własnej woli. ~Do każdej z tych
88 V, | zamiast uciskania go dla własnej korzyści (por. Mt 10, 40-
89 V, | i dążenia do utrzymania własnej hegemonii, narody silniejsze
90 VI, | nich winien działać według własnej odpowiedzialności, bez oczekiwania
91 VI, | najlepiej wykorzystać przestrzeń własnej wolności Każdy powinien
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
92 I, 2, | Bóg czyni ich uczestnikami własnej komunii, to znaczy swojego
93 I, 4, | wartości, pozostając we wnętrzu własnej kultury” 37. Fakt, że depozyt
94 I, 8, | radykalne wezwanie do uznania własnej grzeszności powinno kształtować
95 I, 9, | możliwe dawanie świadectwa o własnej wierze i wyjaśnianie doktryny
96 I, 9, | których zwykło się używać we własnej wspólnocie, z pewnością
97 II, 9, | Wschodnich do posiadania własnej organizacji i prowadzenia
98 III, 5, | chrześcijanin poznaje gorzki smak własnej słabości i nędzy. Autorytet
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
99 Wprow, 1, | pisze: „Ci (…) którzy bez własnej winy, nie znając Ewangelii
100 Wprow, 1, | pomocy takim, którzy bez własnej winy w ogóle nie doszli
101 I, 2, | kryteriów i miar swojej własnej istoty - musi ze swoim niepokojem,
102 II, 2, | każdy człowiek staje wobec własnej prawdy, różnej od prawdy
103 II, 2, | Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty i Jego się trzymając,
104 II, 2, | do poszukiwania prawdy na własnej drodze, to bardziej podstawowy
105 II, 4, | Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty i Jego się trzymając,
106 II, 4, | człowiek został powierzony własnej trosce i odpowiedzialności.
107 II, 6, | sposób człowiek nie miałby własnej natury, lecz kształtowałby
108 II, 11, | fundamentalnej, poprzez którą „z własnej woli cały powierza się Bogu” 113.
109 II, 13, | powołany do tego, żeby z własnej woli poszukiwał swego Stwórcy
110 III, 3, | płonie i świeci (...), we własnej krwi został ochrzczony ten,
111 III, 5, | mu środków, do narzucenia własnej korzyści czy własnych poglądów,
112 III, 6, | rozumowaniem kogoś, kto z własnej słabości czyni kryterium
113 Zak, 1, | miłosierdzie” (Ef 2, 4),~by z własnej woli spełniał dobre czyny,~
|